Hamshahri Newspaper

مقامات ياتا با استناد به آمارهاي موجود ادعا دارندكه سيستم حمل و نقل هوايي در مقياس هر كيلومتر با احتمال خطر كمتري مواجه است و از اين رو است كه كارشناسان آن را ايمن ترين وسيله جابه جايي مسافر مي دانند
در سه سانحه ناگوار هوايي كه طي هفته اخير در يونان، ونزوئلا و نزديكي جزيره سيسيل به وقوع پيوستند، صدها نفر كشته شدند. به رغم گزارش هاي دردناكي كه در روزنامه ها به نقل از بازماندگان اين حوادث منتشر شده اند، اغلب كارشناسان معتقدند كه مسافرت با هواپيما ضريب ايمني در برابر حوادث را بالا مي برد.
اما اكنون و پس از وقوع اين حوادث مرگبار، سئوال اصلي كه در اين باره مطرح مي شود اين است كه ضريب ايمني در مسافرت هاي هوايي تا چه اندازه بالاست؟
روز يكشنبه، تمامي 121 مسافر و خدمه هواپيماي متعلق به خطوط هوايي قبرس بر اثر سقوط اين هواپيما در ناحيه اي كوهستاني در نزديكي شهر آتن، كشته شدند.
دو روز پس از وقوع اين سانحه دردناك نيز يك هواپيماي كلمبيايي متعلق به خطوط هوايي وست كاريبيان در منطقه اي دورافتاده در ونزوئلا سقوط كرد كه در جريان اين حادثه نيز تمامي 160 نفر مسافر اين هواپيما كشته شدند. اين حوادث در حالي به وقوع پيوستند كه چندي قبل نيز در جريان فرود اضطراري يك فروند از هواپيماهاي مسافربري خطوط هوايي تونس در سيسيل، 13 نفر از 39 مسافر اين هواپيما كشته شدند.
پس از اين سلسله سوانح هوايي، تيم هاي تحقيقاتي به منظور بررسي علل وقوع اين سوانح به مناطق سقوط هواپيماهاي ياد شده اعزام شدند تا تحقيقات گسترده اي را در رابطه با اين حوادث به انجام رسانند.
اين در حالي است كه به اعتقاد بسياري از صاحبنظران، امنيت هوايي در سراسر جهان 6 برابر نسبت به 25 سال گذشته بيشتر شده است.
بر اساس آمارهاي ارائه شده از سوي سازمان بين المللي هواپيمايي (ICAO)، در حالي كه در سال 1979 به طور ميانگين، در هر يك ميليون پرواز در سراسر جهان، سه سانحه مرگبار به وقوع مي پيوست، سال گذشته در هر 2 ميليون پرواز، يك حادثه هوايي اتفاق افتاده است.
ديويد لرمونت، سردبير بخش امنيت و عمليات هوايي مجله بين المللي پرواز، در اين باره مي گويد: به رغم كاهش تدريجي سوانح هوايي در طول مدتي كه از اختراع هواپيما مي گذرد، حوادثي از اين دست، نسبت به زمان برادران رايت (مخترعان هواپيما) مرگبارتر شده اند.
البته بايد در نظر داشت كه افزايش ضريب ايمني هوايي، بيشتر مديون تكنولوژي امروزي است؛ در واقع پيشرفت در صنايع و افزايش رقابت ميان شركت هاي بزرگ هوايي، همزمان سبب ساز بالا رفتن ايمني پروازي در سراسر جهان شد.
مقامات سازمان هواپيمايي بين المللي نيز با استناد به آمارهاي موجود ادعا دارند كه در مقايسه با ساير وسايل حمل ونقل، سيستم حمل و نقل هوايي در مقياس هر كيلومتر با احتمال خطر كمتري مواجه است و از اين رو است كه كارشناسان آن را ايمن ترين وسيله جابه جايي مسافر مي دانند.
نگران نباشيد
دكتر گراهام برايت ويت متخصص در امور هوانوردي در اين باره مي گويد: با توجه به احتمال وقوع حوادث هوايي، ضروري به نظر مي رسد كه مسافران پيش از آغاز مسافرت با هواپيما، خونسردي خود را حفظ كرده و با پيش داوري، خود را دچار هراس و اضطراب بي مورد نكنند.
اين متخصص در ادامه با اشاره به سوانح هوايي مي گويد: البته اين دست از حوادث، همواره در اقوام و نزديكان قربانيان حوادث هوايي ذهنيت منفي ايجاد مي كند و عواقب آن نيز به طور غيرمستقيم، صنايع هوايي را تحت تاثير قرار مي دهد.
او مي گويد: ما بايد به درك درستي از نگراني هاي مردم و آسيب ديدگان از سوانح هوايي برسيم. ما صرفا نبايد ذهن اين دست از افراد را با دادن يك سري آمار و ارقام مغشوش كنيم.
سوسي استيونسون از مسئولاني كه در بخش توانبخشي ذهني افراد نگران از پرواز فعاليت مي كند نيز در اين باره مي گويد: هر قدر هم كه آمارهاي ارائه شده از سوي سازمان هاي هوايي، قانع كننده باشند، نمي توانند به اندازه كافي از نگراني افراد مضطرب بكاهند.
او مي افزايد: هراس و وحشت امري است به غايت شخصي و از همين رو است كه بسياري، مدت ها پس از وقوع حادثه آن را در زماني مشخص مجددا در ذهن خود به خاطر مي آورند.
استيونسون در توجيه اين ديدگاه خويش مي گويد: ممكن است برخي از بازماندگان حوادث هوايي سالها بعد نيز با خواندن مطلبي جديد درباره يك سانحه هوايي خاطرات دردناك گذشته را در ذهن تداعي كنند.
از سويي ديگر، ريچارد كنوي، يكي ديگر از متخصصان فعال در امور هواپيمايي مي گويد: براساس يك نظرسنجي، 10 ميليون نفر از مردم بريتانيا از پرواز با هواپيما واهمه دارند.
او كه خود به مشاوره با مردم بيمناك از پرواز مي پردازد، مي گويد: زماني كه مردم به دليل استرس و نگراني از پرواز به ما مراجعه مي كنند ما به تمامي سئوالات آنها پاسخ مي گوييم و به آنها درباره علل نوسان هواپيما به هنگام عبور از ميان ابرها پاسخ مي دهيم.
البته ترس بيش از حد مردم از پرواز با هواپيما مي تواند تاثير و نفوذ بسيار مستقيم و مثبتي بر افزايش استانداردهاي ايمني در صنايع هوايي بگذارد، زيرا هرقدر كه نگراني و واهمه مردم از اين مسئله بيشتر باشد انتظارات عمومي نيز درباره مسايل ايمني پرواز بالاتر خواهد رفت.
دكتر برايت ويت مي گويد: در كل بايد بگويم ترس از پرواز با هواپيما حتي پس از اطلاع يافتن از سوانح اخير هوايي، بي مورد است؛ در واقع بايد به شيوه خاصي، مردم را به خونسردي دعوت كرد و به آنها اطلاعاتي درباره شركت هواپيمايي و خلباني كه هواپيما را هدايت مي كند ارائه داد تا ترس مردم از اين مسئله كاسته شود.
اين مسئله از آن جهت اهميت دارد كه تمام خطوط هوايي از استانداردهاي يكساني برخوردار نيستند و ضريب ايمني در هواپيماهاي مورد استفاده آنها بسيار متفاوت است.
لرمونت نيز همچون ديگر متخصصان با متغير بودن استانداردهاي ايمني در خطوط مختلف هوايي موافق است.
او مي گويد: در حالي كه در برخي از كشورها فرهنگ ايمني و ارزشگذاري بر جان و مال انسان نهادينه شده، در برخي ديگر از كشورهاي جهان اين مسائل همچنان مورد توجه قرار نمي گيرد.
به اعتقاد لرمونت، آفريقا از نظر استانداردهاي ايمني، از جمله قاره هاي جهان است كه در وضعيتي بسيار اسفناك قرار دارد. تعدادي از جمهوري هاي سابق شوروي نيز از چنين وضعيتي برخوردار هستند.
برخلاف اين مناطق، در قاره آمريكا، اقيانوسيه و اروپا، استانداردهاي ايمني در حد بسيار بالايي رعايت مي شوند. لرمونت همچنين بدون استناد به آمار و ارقام مي گويد: قاعدتا پروازهاي گران تر بايد از ايمني بيشتري برخوردار باشند؛ در واقع شما هرچه بيشتر براي مسافرت هوايي خود هزينه كنيد، ايمني خود را نيز بيشتر تضمين كرده ايد.