سارا هاشمي نيك
توزيع نامتناسب تعطيلات ملي در برخي فصل هاي سال دليل اصلي عدم تعادل در گردشگري داخلي است. مثلا در فصل تابستان سفر به شمال كشورمناسب تر است و همه مردم به شمال هجوم مي آورند
براي هركسي پيش مي آيد؛ اينكه از كار و روزمرگي و شهر و خانه اش خسته شود و دلش بخواهد از همه چيز دست بكشد، ساك سفري اش را بردارد، خودش را از دروازه هاي شهر بيرون بيندازد و زير لب بگويد: آمده ام سفر!
سفر يعني گذراندن چند روز دور از خانه، محيط كار، آدم هاي آشنا و همه عادت ها و وابستگي هايي كه از فرط تكرار برايت بي معني شده اند؛ آنقدر كه گمان نمي كني وقتي از سفر برگردي، دوباره برايت تازگي پيدا مي كنند؛ درست مثل روز اول.
سفر كردن و آشنايي با سرزمين هاي تازه از ديرباز در فرهنگ هاي مختلف سرتاسر جهان داراي اهميت زياد و گاهي حتي مقدس بوده است. در فرهنگ ايراني و اسلامي ما، سفر حركتي در جهت رسيدن به حكمت، دانايي و وارستگي محسوب مي شد،آدابي داشت و رسومي و چه بسيار اشعار و امثال كه در اين باره سروده شده بود. سفر براي پيشينيان ما با مفاهيمي مثل پختگي، تجربه و معرفت همراه بود و جوانان را نصيحت مي كردند كه اگر مي خواهي دوستت را خوب بشناسي، با او سفر كن. آن روزها مسافر شأن و مقامي داشت. قبل از عزيمت، تمام كارهاي نيمه تمامش را به انجام مي رساند، از دوستان و آشنايان و همسايه ها حلاليت مي طلبيد تا اگر در كوره راه هاي سخت و طولاني گزندي به او رسيد، پشت سرش آهي، ناله اي و دل رنجشي نباشد، زيرا سفر در آن روزگار، كاري سخت و دشوار بود و شهامت زياد و گاهي حتي از جان گذشتگي مي طلبيد، اما هميشه بهانه اي بود براي خطر كردن، شوق زيارتي، وسوسه تجارتي، جذبه ديدار ياري و زمزمه هاي گنگي كه از دوردست هاي بيگانه و آدم هاي ناآشنا مي رسيد و دل ها را بي قرار مي كرد. براي آدم هاي قديم سفر رفتن يك چيز بود و از سفر برگشتن يك چيز ديگر، نه مثل امروز كه صدها آژانس و تور و سرويس حمل و نقل، امنيت سفرهاي ما را تامين مي كنند و همه وسايل رفاهي از مسير گرفته تا مقصد، مهياست و ما باز هم در
سفر رفتن تعلل مي كنيم.
گردشگري، يكي از انواع سفر
سفر يعني جابه جايي؛ اين نظر اكثر كارشناسان درباره تعريف واژه سفر است. سفر مي تواند به قصد تحصيل، تفريح، تجارت، زيارت، درمان، ديدن يك مسابقه ورزشي، ملاقات با دوستان و اعضاي خانواده و حتي تجربه غذاهاي شهرهاي مختلف باشد، اما گردشگري فقط يك هدف دارد و آن گردش كردن به قصد مشاهده و تفريح است. گردشگري، يكي از انواع سفر و گردشگري داخلي هم يكي از انواع گردشگري است. در تعريف سازمان جهاني جهانگردي آمده است كه گردشگر داخلي بايد حداقل 30 مايل از خانه خود فاصله بگيرد، مشروط بر اينكه وارد مرز كشور ديگري نشود.
اين نوع گردشگري در كشورهاي درحال توسعه رونق بيشتري دارد، برعكس كشورهاي توسعه يافته كه گردشگري خارجي شان پر رونق تر است. دليلش هم كاملا به مسائل اقتصادي برمي گردد، چون در كشورهاي درحال توسعه، مشكل كم ارزش بودن پول در بازارهاي جهاني وجود دارد، سود چنداني از طريق گردشگري خارجي نصيبشان نمي شود، در نتيجه گردشگري داخلي در اين كشورها مي تواند سودآورتر و پررونق تر باشد.
علي مصطفي زاده، كارشناس گردشگري درباره وضعيت گردشگري داخلي در كشور مي گويد: كسالانه 40 ميليون سفر بين استاني در كشور انجام مي شود كه عمدتا با اهداف گردشگري است. اين آمار را سازمان ميراث فرهنگي و تعداد ديگري از نهادهاي متولي از طريق ميزان فروش بليت هاي قطار، هواپيما و اتوبوس و همچنين پرسشنامه هايي كه توسط مسافران تكميل شده، به دست آورده اند. اكثر سفرها، خانوادگي و بيشتر از يك روز بودند و بعد از شمال و مشهد، شيراز و اصفهان نيز شهرهاي مورد استقبال گردشگران بودند.
با اين وجود طبق گفته هاي احمد طباطبايي، كارشناس توريسم، ميانگين جذب مسافر در تمام استان ها يكسان نيست، چنانكه در سال گذشته 12 ميليون مسافر به استان خراسان رضوي سفر كردند، اما استاني مانند اردبيل حتي يك سوم اين تعداد مسافر را هم نداشت. او علت عدم تعادل در گردشگري داخلي در استان هاي كشور را دسترسي مشكل به بليت قطار و اتوبوس در ايام تعطيلات، نبود امكانات رفاهي اعم از هتل، مراكز اقامتي و ... در برخي استان ها مي داند و معتقد است كه با وجود فرهنگ و تمدن غني ايراني، هنوز هيچ كاري براي توسعه مسافرت هاي داخلي و آرامش خاطر و امنيت مردم صورت نگرفته است. طبق ديدگاه اين كارشناس ،در كشور ما زمينه هاي تفرج و سفر تامين نمي شود و قشر كثيري از خانواده ها باتوجه به سهم درآمدشان قادر به تعريف سفر براي خود نيستند و همچنين باتوجه به اينكه بيش از 70 درصد جامعه را افراد كم درآمد و فقير تشكيل مي دهند، سفر كردن براي آنها همراه با مشكلاتي است.
ولي به اعتقاد مصطفي زاده، توزيع نامتناسب تعطيلات ملي در برخي فصل هاي سال دليل اصلي عدم تعادل در گردشگري داخلي است. مثلا در فصل تابستان سفر به شمال كشور مناسب تر است و همه مردم به شمال هجوم مي آورند، در حالي كه در زمستان، شهرستان هاي گرمسير مثل بندرعباس و اهواز هواي معتدل و بسيار مناسبي دارند، اما چون تعطيلاتي به آن گستردگي تابستان وجود ندارد، ميزان سفرها هم بسيار كم مي شود، اما اگر توزيع عادلانه اي از تعطيلات ملي ميان فصل هاي سال صورت بگيرد، تمام استان ها با آب و هواي مختلف، امكان پذيرايي از گردشگران داخلي را خواهند داشت.
فرهنگ گردشگري
فرهنگ گردشگري يكي از مقولات نسبتا جديد اين حوزه است كه از اهميت زيادي برخوردار است و مي تواند سبب ساز رونق گردشگري داخلي شود. بخشي از اين فرهنگ، استفاده از ابزارهاي تشويقي و تبليغي است تا ميل به گردشگري را در ميان مردم جامعه تقويت كند و در حقيقت اين فرهنگ را در ميان مردم
جا بيندازد كه اوقات
فراغتشان را در سفر بگذرانند.
مصطفي زاده-كارشناس گردشگري - يكي از اقدامات سالهاي اخير سازمان ميراث فرهنگي را تلاش براي ترويج فرهنگ گردشگري مي داند. به گفته او سازمان با برنامه هاي بلندمدتي نظير تشويق كارفرمايان به اعطاي مرخصي هاي با حقوق به كارمندان و كارگران و اعطاي بن سفر به كارمندان و سپس كسر ماهيانه از حقوقشان، تلاش كرده تا با ايجاد اوقات فراغت و سپس تشويق به استفاده از اين اوقات از طريق سفر و گردشگري، فرهنگ سفر را در ميان اقشار متوسط جامعه نهادينه كند. در كنار اينها استفاده از ابزارهاي تبليغاتي مثل مطبوعات، صدا و سيما، كتابچه ها، بروشورها و كاتالوگ هايي توسط سازمان و بخش خصوصي، يكي ديگر از روش هاي ترويج فرهنگ گردشگري است.
اما گردشگري نياز به فرهنگسازي دارد كه شامل آموزش هاي اصولي و هدفمند به گردشگران به عنوان ميهمان و اهالي شهرهاي مقصد به عنوان ميزبان است. رعايت آداب سفر كردن و حفظ حقوق همسفران، تلاش براي حفظ محيط زيست در طول سفر، مراعات اصول بهداشتي سفر و احترام به آداب و رسوم و فرهنگ جامعه ميزبان، نكاتي است كه بايد به گردشگران استان ها و شهرستان هاي مختلف آموزش داده شود و برخورد آگاهانه با مسافران، حفظ صداقت در ارائه خدمات و احترام به گردشگران نيز اصولي است كه بايد توسط جامعه ميزبان رعايت شود.
مصطفي زاده درباره اقداماتي كه در اين راستا انجام شده، مي گويد: كبهينه سازي امكانات در پذيرايي از مسافران، يكي از مهمترين مقولات فرهنگ گردشگري است. سازمان تلاش كرده كه طي آموزش هاي هدفمند به جامعه ميزبان، اين ديدگاه و نگرش را ايجاد كند كه به مسافران و گردشگران با ديد يك منبع اقتصادي نگاه شود نه به چشم مزاحم و بيگانه. بر همين اساس، آموزش هايي به پرسنل هتل ها، آژانس هاي هواپيمايي، كاركنان تورهاي مسافرتي و تمامي كساني كه به نحوي با گردشگران سروكار دارند، داده مي شود و قرار است در آينده با هر مركز گردشگري كه در اين آموزش ها به استانداردهاي لازم دست نيافته باشد، برخورد جدي شود.
البته اين كارشناس گردشگري، فرهنگسازي را در زمره وظايف اصلي سازمان ميراث فرهنگي نمي شمارد و معتقد است كه كار اصلي در زمينه تبليغات گردشگري بايد توسط بخش خصوصي انجام شود. يكي از اقدامات بخش خصوصي كه او در آن سهيم است، تهيه كتابچه هاي تبليغاتي درباره شهرستان هاي توريست پذير كشور است. مصطفي زاده در توضيح اين طرح مي گويد: كاين پروژه عظيم و گسترده در جهت فرهنگسازي در امر گردشگري داخلي صورت گرفته، به اين ترتيب كه كتابچه ها و بروشورهاي جامع و كاملي درباره شهرستان ها تهيه مي شود و به صورت رايگان در اختيار مسافران اين شهرها در هواپيماها، قطارها و اتوبوس ها قرار مي گيرد. در اين كتابچه ها، اطلاعات جامع و كاملي به گردشگران داده مي شود؛ مثل آداب سفر، شرايط طبيعي و جغرافياي انساني آن شهر، آدرس هتل ها و اقامتگاه ها، مراكز فرهنگي و هنري مثل سينماها و سالن هاي تئاتر، پارك ها و مراكز تفريحي، عابربانك ها، هشدارهاي پليسي، نكات ايمني و بهداشتي و ده ها اطلاعات ديگر.
اين گروه در حال حاضر مشغول تهيه اولين كتابچه تبليغاتي براي شهر مشهد هستند كه دومين شهر مذهبي دنياست و سالانه پذيراي 15 ميليون گردشگر داخلي و خارجي است. گزينه هاي بعدي براي تهيه كاتالوگ، شهرهاي شيراز و اصفهان هستند.
مصطفي زاده درباره ويژگي هاي كاتالوگ هاي تبليغات گردشگري توضيح مي دهد: ككاتالوگ هاي گردشگري در تمام دنيا از بهترين نوع كاغذ يعني گلاسه 90 تهيه مي شوند. اين كتابچه ها داراي بهترين طراحي و گرافيك هستند، زيرا عكس ها و تصاوير جهانگردي بايد چشم نواز باشند تا مسافران را تشويق و ترغيب كنند. همچنين اين كاتالوگ ها بايد دائم مورد بازنگري قرار گيرند و سالانه تجديد چاپ شوند، چون اطلاعات گردشگري به روز است و دائم تغيير مي كند.
تهيه كاتالوگ هايي با رعايت تمام اين ويژگي ها بسيار پرهزينه است. از طرفي چنين كتابچه هايي بايد به صورت رايگان در اختيار گردشگران قرار گيرد، اما واقعيت آن است كه تاثيري كه اينگونه اقدامات در درازمدت بر فرهنگ گردشگري كشور مي گذارد، موجب رونق گردشگري و در نتيجه بازده اقتصادي هنگفت مي شود و منافعي چندبرابر را عايد متوليان اين فرهنگسازي و صنعت گردشگري كشور مي كند.

يكي از موانع سفر رفتن براي خانواده ها و جوان هاي ايراني، هزينه بالاي آن است. تهيه بليت رفت و برگشت، اقامت در هتل ها و مهمانپذيرها يا خانه هاي ويلايي براي بسياري از خانواده ها آنقدر گران تمام مي شود كه سفرهاي خود را فقط محدود به شهرستان هايي كرده اند كه در آنجا امكان اقامت در خانه فاميل و آشنايان وجود دارد، ولي براي كم كردن هزينه هاي سفر، راه هاي زيادي وجود دارد؛ يكي از اين روش ها كه در يكي، دو سال اخير خصوصا در فصل هاي شلوغ و پرتردد سال مثل نوروز و تابستان شاهدش بوديم، استفاده از چادر براي اقامت است. نوروز امسال اين طرح در تعدادي از شهرستان ها كه با هجوم گردشگران مواجه شده بودند مثل مشهد، شيراز و اصفهان اجرا شد. به اين ترتيب كه متوليان گردشگري آن شهرستان ها، در مكان ها و خيابان هاي مشخصي مستقر بودند و چادرهايي را در اختيار متقاضيان مي گذاشتند تا براي اقامت شبانه از آنها استفاده كنند. اگرچه بسياري از افراد متقاضي از روي ناچاري و به دليل تكميل ظرفيت هتل ها به اين نوع اقامت روي آورده بودند، اما اين طرح موجب شد كه تعداد زيادي از گردشگران، تجربه جديدي از سفر به دست بياورند و چه بسا به خاطر صرفه جويي در هزينه هاي اقامت، مشتاق و علاقه مند نيز شده باشند.
براي كاهش مخارج سفر و در نتيجه رونق گردشگري داخلي، طرح و ايده هايي نيز از جانب صاحبنظران ارائه شده است. از جمله اين طرح ها، پروژه اقامتگاه هاي خانوادگي براي ترويج گردشگري ارزان است. در حال حاضر در بسياري از مناطق توريست پذير ايران، مانند شهرهاي ساحلي خزر، افراد زيادي هستند كه با اجاره يك اتاق يا قسمتي از منزل مسكوني خود، كسب درآمد مي كنند، بدون اينكه تابع هيچ استانداردي باشند. ارائه دهندگان اين طرح كه اعضاي هيات مديره انجمن دوستداران جهانگردي فرهنگي هستند، قصد دارند با آموزش استانداردهايي به اعضاي خود، از آنها بخواهند اتاقي را براساس استانداردهاي موردنظر آماده كنند كه در حد اقامتگاه هاي رسمي باشد و بتواند آسايش و امنيت يك خانواده پنج نفره را تامين كند. براساس اين طرح، تمام اعضا مي توانند از خدمات اين شبكه بهره مند شوند، مثلا خانواده اي كه قصد سفر دارد، مي تواند با انجمن تماس گرفته، از راهنمايان محلي برنامه سفر و راهنمايي هاي لازم را بگيرد و راهنمايان نيز با دريافت 10 درصد پورسانت از مسافران و 10 درصد پورسانت از صاحبان اقامتگاه ها، آنها را به اين محل ها راهنمايي كنند. يكي از قسمت هاي حاشيه اي اين پروژه، داير كردن مكان هايي در حد استانداردهاي كارگاه در كنار اين اقامتگاه هاست تا افراد خانواده در فصول كم مسافر سال بتوانند از طريق صنايع دستي و هنرهاي خود و با اتصال به شبكه توليد ملي كه يكي از طرح هاي اين انجمن است، امرار معاش كنند.
چنين طرحي در صورت اجرا مي تواند موجبات رونق گردشگري روستايي و زمينه اشتغال بسياري از روستاييان را فراهم آورد. طرحي مشابه اين پروژه، چند سالي است كه در استان مازندران تحت عنوان كساماندهي اقامتگاه هاي غير رسمي در حال اجراست.

اعتياد به اينترنت
كاعتياد به اينترنت بازده كاري كارمندان سازمان ها را كاهش داده است. سردردهاي ميگرني و پرخاشگري جزو علائم كاعتياد به اينترنت قرار گرفت. طي چند سال اخير اصلي ترين و مهم ترين تغيير دنياي اطراف ما مربوط به ورود تكنولوژي هاي جديد و افزايش كاربرد آنها بوده است، اما با آغاز عصر كامپيوتر و ايجاد نرم افزارها و سخت افزارهاي مختلف و به دنبال آن افزايش كاربرد اينترنت در ميان مردم، معضل تازه اي به نام
كاعتياد به اينترنت به وجود آمده است.
به گزارش خبرگزاري ايسنا و به گفته كارشناسان، استفاده بيش از حد و بيمارگونه از اينترنت كه باعث دورشدن فرد از دوستان و خانواده اش شود و اختلالات رفتاري يا شخصيتي را در وي ايجاد كند، كاعتياد به اينترنت ناميده مي شود.
پژوهشگران ضمن بررسي انواع مختلف اعتياد نظير اعتياد به مصرف الكل، مواد مخدر، قمار و ... به اين نتيجه رسيدند كه اين افراد گروهي هستند كه از كامپيوتر بيش از حد استفاده مي كنند و يك كشش بيمارگونه به اين تكنولوژي نوپا دارند؛ لذا در ابتدا به نظر مي رسيد كه اين اعتياد بيشتر در ميان برنامه نويسان كامپيوتر، طراحان نرم افزارها و سخت افزارها شايع باشد.
در آن زمان شمار كاربران كامپيوتر بسيار اندك بود و اين تكنولوژي، تازه تنها در ارتش يا مراكز مالي بزرگ استفاده مي شد و به همين دليل مفهوم اعتياد به اينترنت چندان قابل تامل نبود. اما در حال حاضر هر روز به تعداد كاربران كامپيوتر و اينترنت افزوده شده و انتظار مي رود به دنبال اين افزايش، شمار تعداد معتادان به اين تكنولوژي نيز افزايش يابد.
طبق آمار ارائه شده از سوي مركز آمار آمريكا، در سال 1997 ميلادي، 50 تا 80 ميليون نفر از جمعيت اين منطقه در شمار كاربران دائمي اينترنت بودند، اما در سال 2000 و با گذشت تنها سه سال، شمار كاربران 4 برابر شده و به 200 ميليون نفر رسيد. هم اكنون نيز حدود نيم ميليارد نفر به كمك اينترنت به دنياي اطلاعات روز متصل مي شوند.
پژوهشگران در مورد علائم اعتياد به كامپيوتر و اينترنت معتقدند: فردي كه زمان هاي طولاني و متمادي را صرف بازي هاي كامپيوتري كرده يا در گروه هاي بحث اينترنتي شركت مي كند، در شمار معتادان به اين تكنولوژي جديد قرار دارد. اين افراد از تمام حوادث پيرامون خود غافل شده، دچار اختلال در اشتها مي شوند و از دوستان و آشنايان خود دور  شده و مشكلات رفتاري پيدا مي كنند.
پژوهش ها نشان مي دهد كه خشونت بيش از حد، پرخاشگري، تغيير عادت هاي رفتاري، بي توجهي به نظافت شخصي، بي علاقگي به حضور در اجتماع و ابتلا به انواع سردردهاي عصبي و ميگرني از علائم اعتياد به اينترنت است. يكي از كارشناسان اعتياد به اينترنت مي گويد: 25 تا 50 درصد افراد معتاد به اينترنت دليل آن را وابستگي شغل خود به كامپيوتر و اينترنت مي دانند. آنها افرادي هستند كه در محيط كار خود دائما با كامپيوتر سر و كار دارند. اين در حالي است كه تحقيق صورت گرفته از سوي مركز تحقيقات هاريس روي 305 كارمند نيز نشان مي دهد اغلب كارمندان بيش از زمان يك روز كاري را در هفته صرف كار با اينترنت مي كنند، در حالي كه هيچ كدام از آنها، اين زمان را براي افزايش اطلاعات يا دستيابي به سايت هاي آموزشي صرف نمي كنند. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه 67 درصد جامعه آماري با دلايل شخصي به سايت هاي اطلاعاتي
خود سر زده، 24 درصد از طريق اينترنت خريد كرده و در مراكز خريد مي چرخند، 18 درصد از سايت هاي مستهجن ديدن مي كنند و 8 درصد زمان خود را صرف قمار و ارتباط با سايت هاي مربوط به آن مي كنند.
تامين اراضي مورد نياز براي توسعه هتل ها
فارس- مجلس شوراي اسلامي، سازمان ملي زمين و مسكن را موظف كرد به منظور تسريع در توسعه هتل ها، اقامتگاه ها و تاسيسات گردشگري، اراضي مورد نياز را به قيمت كارشناسي به صورت اجاره به شرط تمليك پنج ساله در اختيار سرمايه گذاران قرار دهد.
نمايندگان مجلس شوراي اسلامي در جلسه علني سه شنبه، اين مصوبه را به عنوان بخشي از ماده 29 لايحه الحاقي موادي به قانون تنظيم بخشي از مقررات مالي دولت به تصويب رساندند. براساس بند يك اين ماده، سازمان ملي زمين و مسكن موظف است اراضي مورد نياز را به قيمت كارشناسي به صورت اجاره به شرط تمليك پنج ساله در اختيار سرمايه گذاران قرار دهد.
همچنين طبق بند دوم اين ماده، سازمان جنگل ها و مراتع و آبخيزداري كشور و ادارات كل منابع طبيعي استان ها و سازمان امور اداري وزارت جهاد كشاورزي مكلفند اراضي مورد نياز را به قيمت منطقه اي در اختيار سرمايه گذاران قرار دهند. در بند سوم الحاقي نيز آمده است: تغيير كاربري اراضي براي استقرار هتل ها با پيشنهاد ميراث فرهنگي و گردشگري در كميسيون ماده 5 موضوع قانون تاسيس شوراي عالي شهرسازي و معماري ايران به طور فوق العاده مورد بررسي و اقدام قرار خواهد گرفت.
همچنين بر اساس اين مصوبه در ماده 30 آمده است:در اجراي بند (ب) ماده (114) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران به تمامي دستگاه هاي موضوع ماده 160 (موسسات شركت هاي دولتي كه 50 درصد سهام آنها دولتي يا موسسات دولتي و وزارتخانه ها كه مشمول قانون محاسبات مي شود) قانون برنامه مزبور اجازه داده مي شود براي تشكيل حوزه  هاي پژوهشي و تخصصي با مشاركت سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري اقدام كنند.
همچنين براساس ماده 31 مصوبه مزبور به منظور تحقق اهداف، بخش گردشگري و ميراث فرهنگي مكلف شد، افزايش اشتغال، فراهم شدن زمينه هاي سرمايه گذاري در تاسيسات گردشگري با تاكيد بر مناطق كمتر
توسعه يافته و نيز احياي بافت هاي قديمي شهرها و روستاهاي تاريخي و فرهنگي كشور، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري براساس قراردادهاي منعقد شده با بانك ها و موسسات اعتباري دولتي و غيردولتي، تسهيلات لازم را به سرمايه گذاران بخش غيردولتي پرداخت كنند.

ترك كردن يك عادت كهنه، كار آساني نيست بخصوص اگر اين عادت، سود مالي نيز به همراه داشته باشد. بيش از يك سال از تصميم جدي سازمان تاكسيراني تهران براي سوار شدن تنها يك مسافر در صندلي جلو خودرو مي گذرد، ولي هنوز جز در مسيرهاي خارج از شهر، اين قانون به اجرا درنيامده است.
ميدان ونك دو نفر... انگشت اشاره به سويت دراز مي شود و مانند محكومي به جرم راه رفتن در خيابان، مجبور به جواب دادن مي شوي. روي صندلي ماشين مي نشيني و جز خودت و يك مسافر ديگر كسي را نمي يابي. كدو نفر ، يعني يك بازاريابي ساده و در عين حال هوشمندانه. به اين اميد واهي تا نشستن آخرين نفر بر صندلي ماشين، يعني نفر دوم صندلي جلو منتظر مي نشيني و اين انتظار، گاهي تا 15 تا 20 دقيقه هم طول مي كشد.
سوار كردن دو مسافر در صندلي جلو تاكسي به نوعي نقض حقوق انساني و حقوق مسافران نيز به شمار مي آيد. مسافري كه به اندازه كسي كه در صندلي عقب نشسته، كرايه مي پردازد، وقتي مجبور است در جاي ناراحت بنشيند و تابستان و گرماي موتور پيكان را تحمل كند، حق خود را ضايع شده مي يابد.
منع سوار شدن زن و مرد در صندلي جلو نيز يكي از قوانيني است كه مطرح شده و قابل اجرا نيست. در شهرستان ها به دليل مسائل فرهنگي، خود به خود اين مسئله وجود ندارد و در تهران نيز به دليل
كمبودهاي سيستم حمل و نقل عمومي در بسياري از موارد، امكان اجراي اين قانون فراهم نمي شود. از سوي ديگر رانندگان خودروهاي مسافربر و تاكسي ها گاهي از سوار نشدن زنان در صندلي جلو تا حد توهين عصباني مي شوند.
اجرا نشدن قانون سوار نشدن دو مسافر در صندلي جلو به دليل نبود سيستم صحيح محاسبه كرايه قابل اجرا نيست. از سوي ديگر رانندگان نيز توقع دارند كرايه شان در هر صورت تامين شود. به همين دليل در صورت مجبور شدن به سوار كردن يك مسافر در صندلي جلو، كرايه يك نفر را در كرايه بقيه افراد سرشكن مي كنند كه اين كار اعتراض مسافران را به همراه دارد. به همين دليل روزهايي كه قرار است اجراي اين طرح جدي گرفته شود، با توافقي عمومي از آن سر باز مي زنند.اجراي اين طرح كه تابعي از ساماندهي وضعيت كرايه تاكسي هاست، در اين شرايط ميسر نخواهد شد. وقتي هنوز نمي دانيم كرايه ها بر چه اساس محاسبه مي شود و تاكسيراني موفق به استفاده از تاكسيمترهايي كه هزينه زيادي به رانندگان تحميل كرده، نشده، نشستن يك مسافر در صندلي جلو، چندان درد بزرگي نيست.

درگــذشــته، در تخت جمشيد بعد از پايان فصل سرد، نور خورشيد از روزنه اي بر شاه مي تابيد و اين تابش، فرا رسيدن نوروز را مشخص مي كرد كه البته مشابه اين تابش در برج رادكان هم وجود دارد. اما حالا ديگر حتي سقفي در تخت جمشيد وجود ندارد ، چه رسد به روزنه اي كه سالي يك بار از آن نوري بر شاه مي تابيده است.
با اين حال، شخصي به نام منوچهر آرين طرحي ارائه داده تا با كمي بازسازي دوباره بعد از 2500سال، آغاز فصل ها را در موزه تخت جمشيد يا همان پارسه به شيوه ايرانيان باستان مشخص كند. او مي گويد:اكنون چون تالار سه دروازه و تالار شورا كامل نيستند، قرار است طرح تعبيه دريچه براي تابش نور خورشيد در موزه تخت جمشيد كه به شكل كامل بازسازي شده است، اجرا شده و در آينده همين طرح در تالار سر دروازه پياده شود. ديوارها و سقف تالار سه دروازه از بين رفته اند و براي اجراي اين طرح بايد يكي از دروازه هاي ريخته شده آن را بازسازي و بالاي آن دريچه اي ايجاد كنيم.
البته اين طرح به صورت آزمايشي ابتدا در موزه اجرا مي شود و مذاكرات اوليه هم براي بررسي شرايط ايجاد دريچه انجام شده است و تا پايان سال، طرح كامل خواهد شد؛ لذا مي توان نوروز سال 85 را در موزه تخت جمشيد پارسه به شيوه گذشتگان تشخيص داد.

در پي چاپ مطلبي با عنوان كآب انبار بلوار پروين نجات مي يابد در تاريخ 7شهريور ماه، معاون حفاظت فني سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران جوابيه اي ارسال كرد. در اين جوابيه آمده است:
آب انبار مورد نظر در منطقه 8شهرداري تهران واقع شده ، نه منطقه 4 و مكاتبات و هماهنگي هاي انجام شده ما با شهرداري اين منطقه بوده است. (لازم به ذكر است كه اين منطقه شهرداري به استناد خبر ايسنا عنوان شده بود).
جوابيه معاون حفاظت فني سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران افزوده است: در خصوص اعتبارات سال جاري، اين اعتبار 10 ميليارد تومان است، در حالي كه اين اعتبار به اشتباه، اعتبار سال 83 و 500 ميليارد تومان قيد شده است.
همچنين كل اعتبارات سال 83 ، مبلغ۵۰۰ ميليون تومان بوده و در سال جاري (سال۸۴) به بيش از 10ميليارد تومان رسيده كه البته آن هم مستلزم تخصيص اعتبار از سوي سازمان مركزي است.