جشن ميلاد حضرت حجت (عجل الله فرجه و ارواحنا فداه) براي عموم شيعيان، بلكه همه عدالتخواهان عالم، يك عيد بزرگ است.
اولين درس عملي از اين موضوع _ انتظار _ اين است كه نابود كردن بناي ظلم در سطح جهان ،نه فقط ممكن است، بلكه حتمي است. اين مطلب بسيار مهمي است كه نسل هاي بشري امروز معتقد نباشند كه در مقابل ظلم جهاني نمي شود كاري كرد. امروز وقتي ما با نخبگان سياسي دنيا از ظلم هاي مراكز قدرت بين المللي و سيستم جهاني ظلم _ كه امروز به سركردگي استكبار در همه دنيا وجود دارد _ صحبت مي كنيم، مي بينيم آنها مي گويند: بله، چيزي كه شما مي گوييد، درست است. واقعا دارند ظلم مي كنند؛ اما كاري نمي شود كرد! يعني مجموعه بزرگي از نخبگان كه سررشته كار در دنيا در دست آنهاست، اسير يأس و نااميدي و اين يأس و نااميدي را به ملت هاي خود سرريز مي كنند و آنها را از اين كه بتوان نقشه ظالمانه و شيطاني امروز دنيا را عوض كرد، مأيوس مي كنند. بديهي است كه انسان هاي مأيوس نمي توانند هيچ حركتي در راه اصلاح انجام بدهند. آن چيزي كه انسان ها را وادار به كار و حركت مي كند، نور و نيروي اميد است. اعتقاد به مهدي موعود، دل ها را سرشار از نور اميد مي كند. براي ما كه معتقد به آينده حتمي ظهور مهدي موعود (عليه السلام) هستيم، اين يأسي كه گريبانگر بسياري از نخبگان دنياست، بي معناست. ما مي گوييم نخير، مي شود نقشه سياسي دنيا را عوض كرد؛ مي شود با ظلم و مراكز قدرت ظالمانه درگير شد و در آينده نه فقط اين معنا امكان پذير است، بلكه حتمي است. وقتي ملتي معتقد است نقشه ظالمانه و شيطاني امروز در كل عالم قابل تغيير است، آن ملت شجاعت پيدا مي كند. دست تقدير تسلط بر ستمگران را براي هميشه به طور مسلم ننوشته است.
درس ديگري كه اعتقاد به مهدويت و جشن هاي نيمه شعبان بايد به ما بدهد، اين است: عدالتي كه ما در انتظار آن هستيم _ عدالت حضرت مهدي (عليه السلام) كه مربوط به سطح جهان است _ با موعظه و نصيحت به دست نمي آيد؛ يعني مهدي موعود ملت ها نمي آيد ستمگران عالم را نصيحت كند كه ظلم و زياده طلبي و سلطه گري و استثمار نكنند. با زبان نصيحت، عدالت در هيچ نقطه عالم مستقر نمي شود. استقرار عدالت چه در سطح جهان _ آن طور كه آن وارث انبياء انجام خواهد داد _ و چه در همه بخش هاي دنيا احتياج به اين دارد كه مردمان عادل و انسان هاي صالح و عدالت طلب، قدرت را در دست داشته باشند و با زبان نصيحت حرف زد؛ با آنها بايد با زبان اقتدار صحبت كرد. آغاز دعوت پيغمبران الهي با زبان نصيحت است؛ اما بعد از آن كه توانستند طرفداران خود را گرد بياورند و تجهيز كنند، آنگاه با دشمنان توحيد و دشمنان بشريت، با زبان قدرت حرف مي زنند. امام زمان (ارواحنا فداه) با اقتدار و قدرت و تكيه بر توانايي اي كه ايمان والاي خود او و ايمان پيروان و دوستانش او را مجهز به آن قدرت كرده است، مي رود گريبان ستمگران عالم را مي گيرد و كاخ هاي ستم را ويران مي كند.
درس ديگر اعتقاد به مهدويت و جشن هاي نيمه شعبان براي من و شما اين است كه هرچند اعتقاد به حضرت مهدي (ارواحنا فداه) يك آرمان والاست و در آن هيچ شكي نيست؛ اما نبايد مسئله را فقط به جنبه آرماني آن ختم كرد _ يعني به عنوان يك آرزو در دل يا حداكثر در زبان، يا به صورت جشن _ نه، اين آرماني است كه بايد به دنبال آن عمل بيايد. انتظاري كه از آن سخن گفته اند فقط نشستن و اشك ريختن نيست؛ انتظار به معناي اين است كه ما بايد خود را براي سربازي امام زمان آماده كنيم. سربازي امام زمان كار آساني نيست. سربازي منجي بزرگي كه مي خواهد با تمام مراكز قدرت و فساد بين المللي مبارزه كند، احتياج به خودسازي و آگاهي و روشن بيني دارد، عده اي اين اعتقاد را وسيله اي براي تخدير خود يا ديگران قرار مي دهند؛ اين غلط است. ما نبايد فكر كنيم كه چون امام زمان خواهد آمد و دنيا را پر از عدل و داد خواهد كرد، امروز وظيفه اي نداريم؛ نه، به عكس، ما امروز وظيفه داريم در آن جهت حركت كنيم تا براي ظهور آن بزرگوار آماده شويم. شنيده ايد در گذشته كساني كه منتظر بودند، سلاح خود را هميشه همراه داشتند؛ اين يك عمل نمادين است و معنايش اين است كه انسان از لحاظ علمي و فكري و عملي بايد خود را بسازد و در ميدان هاي فعاليت و مبارزه آماده به كار باشد.
اعتقاد به امام زمان، به معناي گوشه گيري نيست. جريان هاي انحرافي قبل از انقلاب تبليغ مي كردند، الان هم در گوشه و كنار تبليغ مي كنند كه امام زمان مي آيد و اوضاع را درست مي كند؛ ما امروز ديگر چه كار كنيم! چه لزومي دارد ما حركتي بكنيم! اين مثل آن است كه در شب تاريك انسان چراغ روشن نكند؛ چون فردا بناست خورشيد عالمتاب بيايد و روز بشود و همه دنيا را روشن مي كند.
خورشيد فردا، ربطي به وضع كنوني من و شما ندارد. امروز اگر ما مي بينيم در هر نقطه دنيا ظلم و بي عدالتي و تبعيض و زورگويي وجود دارد، اينها همان چيزهايي است كه امام زمان براي مبارزه با آنها مي آيد. اگر ما سرباز امام زمانيم، بايد خود را براي مبارزه با اينها آماده كنيم. بزرگترين وظيفه منتظران امام زمان اين است كه از لحاظ معنوي و اخلاقي و عملي و پيوندهاي ديني و اعتقادي و عاطفي با مؤمنين و همچنين براي پنجه درافكندن با زورگويان، خود را آماده كنند. كساني كه در دوران دفاع مقدس، سر از پا نشناخته در صفوف دفاع مقدس شركت مي كردند، منتظران حقيقي بودند.
درس مهم ديگري كه وجود دارد، اين است كه حكومت آينده حضرت مهدي موعود (ارواحنافداه) يك حكومت مردمي به تمام معناست. مردمي يعني چه؟ يعني متكي به ايمان ها و اراده ها و بازوان مردم است. امام زمان، تنها دنيا را پر از عدل و داد نمي كند؛ امام زمان از آحاد مؤمن مردم و با تكيه به آنهاست كه بناي عدل الهي را در سرتاسر عالم استقرار مي بخشد و يك حكومت صددرصد مردمي تشكيل مي دهد؛ اما اين حكومت مردمي با حكومت هاي مدعي مردمي بودن و دموكراسي در دنياي امروز از زمين تا آسمان تفاوت دارد. آنچه امروز در دنيا اسم دموكراسي و مردم سالاري را روي آن گذاشته اند، همان ديكتاتوري هاي قديمي است كه لباس جديد بر تن كرده است؛ يعني ديكتاتوري گروه ها.
مردم سالاري امام زمان _ يعني مردم سالاري ديني _ با اين روش، به كلي متفاوت است. در نظام اسلامي كه مظهر كامل آن، حكومت حضرت بقية الله (ارواحنافداه) است، فريب و حيله گري براي جلب آراء مردم، خودش جرم است؛ استفاده از قدرت براي به دست آوردن پول، يكي از بزرگترين جرائم است. آنجا ياران حضرت مهدي موظفند در سطوح پايين زندگي كنند. نظام اسلامي ما پرتو كوچكي از آن حقيقت درخشان است. ما هرگز اين ادعا را نكرديم و نمي كنيم، اما بايد نشانه اي از او داشته باشيم.
تاريخ: ۳۰/۷/۸۱ بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدار با اقشار مختلف مردم به مناسبت نيمه شعبان در مصلاي تهران
منبع: www.khamenei.ir