بزرگمهر كياني
شنبه اي كه مي آيد، بيستمين جشنواره بين المللي فيلم هاي كودكان و نوجوانان در اصفهان شروع به كار مي كند؛ جشنواره اي كه به لحاظ اهميت، دومين جشنواره مهم سينمايي كشور بعد از جشنواره فيلم فجر است.
به روال هر سال، در جشنواره فيلم هاي كودكان و نوجوانان اصفهان، تعدادي فيلم انيميشن هم نمايش داده مي شود. در اين جشنواره بر خلاف ساير جشنواره هاي سينمايي، معمولا به فيلم هاي انيميشن توجه جدي و ويژه اي مي شود.
امسال هم قرار است، آثار بوردو، كارگردان فيلم هاي پويانمايي، كاريكاتوريست و تصويرگر مطرح كشور كرواسي در جشنواره اصفهان مرور و بررسي شود.
در كنار تجليل از اين فيلمساز، فيلم هاي اوله توره رو، كنجكاوي، كرك، پرنده عجيب، دوستداران گل، مسافر درجه دو، آموزش راه رفتن و داستان عاشقانه مهيج، از جمله آثاري است كه از او به نمايش درمي آيد.
بوري ووي دوونيكوويچ، ملقب به بوردو از پيشگامان پويانمايي مدرن كرواسي، درسال 1930 به دنيا آمد و از سال 1950 به عنوان طراح و انيماتور، فعاليت هنري خود را آغاز كرد.
بوردو از سال 1961 به طور مستقل به ساخت فيلم هاي پويانمايي پرداخته و هم اكنون با آموزشگاه مشهور فيلم پويانمايي زاگرب همكاري دارد.
او با همكاري در ساخت اولين فيلم پويانمايي با عنوان رالگ بزرگ كه سرآغاز پويانمايي مدرن كرواسي است، فعاليت خود را در زمينه پويانمايي شروع كرده و در طول 55 سال فعاليت در اين زمينه، موفق به دريافت جوايز متعدد بين المللي شده است.
از مهمترين آثار اين فيلمساز مي توان به فيلم كنجكاوي اشاره كرد كه جزو 84 فيلم برتر تاريخ سينمابه شمار مي رود و به عنوان جواهر قرن در جشنواره انسي 2000 به نمايش درآمد. اين كارگردان طي ساليان متمادي به عنوان داور يا عضو كميته انتخاب، در جشنواره هاي متعدد پويانمايي از جمله اتاوا، مسكو، زاگرب، وارنا، كروك، هيروشيما، انسي، اسپينو، ككسمت، بيرمنگام(آمريكا)، چان چون  و چانگزو (چين) و گنزانودي رم شركت داشته و از آغاز سال 1972 در جشنواره جهاني فيلم هاي پويانمايي در زاگرب به عنوان عضو شوراي جشنواره و رئيس كميته برنامه و از سال 1985 تا 1991 نيز به عنوان مدير جشنواره حضور داشته است. بوري ووي دوونيكوويچ (بوردو) از سال 1977 تا 1982، عضو موسسه بين المللي فيلم پويانمايي (هيات ASIFA) و از سال 1994 تا 2000 دبيركل آن بوده است.
مكتب زاگرب
يكي از وجوه اهميت بررسي آثار اين انيماتور كروات، شايد وابستگي او به مكتب زاگرب باشد؛ سبكي كه برخلاف سبك ديسني كه زيبايي در آن مهم است، ساده و معمولا بيرنگ است. در سبك ديسني، يك داستان باشكوه در اوج زيبايي برگزار مي شود، اما در سبك زاگرب، گرافيك اهميت دارد و كمتر از ديالوگ استفاده مي شود.
به اعتقاد كارشناسان، انيميشن كلاسيك ايران تحت تاثير مكتب زاگرب است. به اعتقاد نورالدين زرين كلك - پدر انيميشن ايران و رئيس انجمن سينمايي فيلمسازان انيميشن ايران - اين سبك فيلمسازي در يك قرن گذشته در دو قاره اروپا و آمريكا دو سير متفاوت را گذرانده است.
او مي گويد: اين مسير در اروپا كند حركت مي كند، اما معني دار و پايبند به اصالت هاست، اما در آمريكا به يك صنعت جدي و پولساز تبديل شده است .
تاريخچه پيدايش مكتب زاگرب به دهه 60 ميلادي برمي گردد؛ زماني كه تعدادي از هنرمندان در يوگسلاوي سابق، استوديوي زاگرب را تاسيس كردند. آنها سعي داشتند فيلم هايي شبيه ديسني بسازند، اما كمي بعد از تاسيس اين استوديو، تصميم گرفتند راه مشخصي براي خود پيدا كنند و اينگونه، مكتب زاگرب شكل گرفت. دراين مكتب، هنرمندان انديشه هاي ناب، خالص و فردي خود را به زبان انيميشن بيان مي كنند. هنرمندان مطرح سينماي انيميشن ايران از جمله نورالدين زرين كلك، فرشيد مثقالي، علي اكبر صادقي، مرتضي مميز و... تحت تاثير مكتب زاگرب هستند.
پروفسور بالتازار از كارتون هاي آشنا براي مخاطب ايراني، از انيميشن هاي معروف مكتب زاگرب است.
پويانمايي در ايران
با اينكه اهميت جشنواره بين المللي فيلم هاي كودكان و نوجوانان اصفهان، هم به لحاظ قدمت و هم به لحاظ شناخته شده بودن، خيلي بيشتر از جشنواره بين المللي پويانمايي تهران است، اما توجه جشنواره پويانمايي به انيميشن بسيار جدي تر و ويژه است.
هنگامي كه اولين جشنواره بين المللي پويانمايي تهران در سال 1377 برپا شد، بيش از چهار دهه از توليد نخستين فيلم هاي پويانمايي در ايران و حدود سه دهه از ساخت اين فيلم ها در كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان مي گذشت. با اين همه، نمايش اين فيلم ها در جشنواره ها همواره در قالب برنامه هاي جنبي يا همراه با فيلم هاي مستند و داستاني در بخش هاي رقابتي صورت مي گرفت و اين درحالي بود كه فيلم هاي پويانمايي درخشاني طي اين سالها به توليد رسيده بود كه عموما در عرصه جهاني به دليل حضور موفق و كسب جوايز بين المللي شناخته شده بودند. در اسفندماه 1377، برگزاري اولين جشنواره، جاي خالي يك جشنواره پويانمايي با ابعاد تخصصي را پركرد و با گردهم آوردن سينماگران و آثار، ظرفيت هاي ناشناخته اين سينما را به رخ كشيد. مرجع انيماتورهاي ايران اما، سازمان غيرانتفاعي آسيفاست. آسيفاي ايران (انجمن سينمايي فيلمسازان انيميشن ايران) براساس الگوي آسيفاي جهاني از سال 59 به همت نورالدين زرين كلك وهمكاري مهين جواهريان و تني چند از انيماتورها و مدرسان دانشگاه، فعاليت خود را آغاز كرده و در سال 65 به آسيفاي بين المللي پيوسته است. آسيفاي بين المللي در سال 1960 در انسي فرانسه تشكيل شده و امروز بيش از 3هزار و 500 عضو در سراسر دنيا دارد.
نمايش آثار مطرح انيميشن دنيا مي تواند به بالا بردن سطح اين نوع فيلمسازي در كشور كمك كند.

پلاك زرين براي دمرس
نمايش و مرور انيميشن هاي مهم خارجي تنها بخش هاي خارجي جشنواره كودك امسال نيست. جشنواره بيستم با نمايش فيلم شعبده باز جوان از راك دمرس، تهيه كننده مهم سينماي كودك جهان تقدير خواهد كرد و پلاك زرين جشنواره را به او اهدا خواهد كرد.
دمرس در سال 1958، پس از تحصيل در دانشگاه تربيت معلم، دو سال به اروپا و آسيا سفر كرد. پس از بازگشت به كانادا، به گروهي ملحق شد كه بتازگي جشنواره بين المللي فيلم مونترال را تاسيس كرده بودند. دمرس در سال 1980 كمپاني فيلمسازي لافت را تاسيس كرد كه هدف اوليه اش توليد 9 فيلم براي كودكان و خانواده ها بود. اولين فيلم مجموعه داستان هايي براي همه با نام سگي كه نبرد را متوقف كرد در سال 1984 اكران شد. به لطف موفقيت خارق العاده هنري و تجاري اولين فيلم ها (كه طي 14 سال چيزي حدود 160 جايزه ملي و بين المللي به دست آوردند) اين مجموعه اكنون شامل 16 فيلم شده و دمرس بارها براي تلاش هايش، در كانادا و خارج از اين كشور تحسين شده است. او در سال 1987، جايزه آلبر تسيه را از دولت كبك دريافت كرد كه مهمترين جايزه سينمايي كانادا محسوب مي شود. در سال 1992، دولت كانادا او را به لقب دارنده نشان ويژه ملي مفتخر كرد و در سال 1993، جشنواره جهاني فيلم مونترال از او تجليل به عمل آورد. در صحنه هاي بين المللي، دمرس در سال 1989 اولين تهيه كننده اي شد كه جايزه معتبر فرانسوا تروفو را به دست آورد و در سال 1992 طي جشنواره سينمايي كبك در بلوآ، دمرس از طرف وزير فرهنگ وقت كشور فرانسه، جك لانگ، لقب شواليه هنر و ادبيات را گرفت. كارگرداناني كه با او كار كرده اند، از انسان دوستي، اشتياق و انرژي سازنده اش ياد مي كنند. اگر انگيزه دمرس را عطش او براي شناخت جهان و تمايلش به درك ديگران بدانيم، نيازش به تبادل افكار با ديگران، الهام بخش او بوده است.

محدثه يوسفي- نمايشگاه كتاب اتفاقي است كه كمتر در شهرستان ها با استقبال روبه رو مي شود. حالا اگر اين نمايشگاه مختص به گروه خاصي باشد، بازهم استقبال كمتر مي شود. نمايشگاه كتاب 60ناشر زن اخيرا در شهر رشت برگزار شد اما حتي 2هزار و صدعنوان كتاب هم كه آمارش در تاريخ نمايشگاه هاي شهرستان ها كم نظير است، نتوانست مردم را براي بازديد از نمايشگاه ترغيب كند.
شادي پيروزي، دبير اجرايي اين نمايشگاه مي گويد: تصور مي كرديم جمعيت بازديدكننده خيلي بيش از آن چيزي باشد كه در عمل مشاهده كرديم . او علت عدم استقبال مردم را عدم توزيع بن كتاب از سوي اداره ارشاد مي داند، اما همچنان اعتقاد دارد كه اداره ارشاد نسبت به كاري كه انجام شد، همكاري مطلوبي با نمايشگاه داشته است.
او مي افزايد: يكي از تدابير جنبي نمايشگاه، برگزاري سخنراني هاي عمومي بود. ماسعي كرديم كه بنا به علاقه مردم اين شهر، چهار نفر از برجسته ترين زنان حوزه ادبيات را دعوت كنيم كه مردم در كنار سخنراني ها از نمايشگاه هم بازديد كنند. خانم فرزانه طاهري، فرشته ساري، فريبا وفي و انسان دوست از جمله سخنراناني بودند كه در اين مراسم به سخنراني پرداختند. جاي تعجب دارد كه سالن سخنراني پر از جمعيت بود و مردم استقبال قابل توجهي كرده بودند، اما نصف همان جمعيت براي بازديد از نمايشگاه نيامدند .
يكي از مهمترين ويژگي هاي يك نمايشگاه محل يا مكان نمايشگاه است، مسئله مكان برگزاري نمايشگاه طي سال هاي گذشته در تهران نيز نشان داده است كه مكان نمايشگاه و نيز غرفه هايي كه به ناشران اختصاص مي يابد به اندازه كل نمايشگاه داراي اهميت است. معصومه محمدي ، دانشجوي ادبيات دانشگاه گيلان معتقد است: اگرچه محل نمايشگاه در مجتمع خاتم الانبياء، يكي از بهترين مكان هايي است كه مي شود در آن محافل علمي و فرهنگي را برگزار كرد، اما به نظر من نمايشگاه بايد در مكاني باز و روشن برگزار مي شد. اين نمايشگاه در مكاني نبود كه در انظار عمومي باشد. مردم چنين مكاني را غالبا مكان انجام كارهاي اداري مي دانند .
پيمان برنجي، عضو خانه فرهنگ رشت كه از دست اندركاران اين نمايشگاه كتاب نيز بود، در جواب اين پرسش چرا استقبال عمومي با كيفيت پيش بيني شده منطبق نبود، پاسخ داد: اگرچه اعتقاد دارم كه به نسبت نمايشگاه هاي ديگر به جهت كيفيت و جمعيت استقبال خوبي شد، اما شايد تفكيك ناشران زن و مرد يكي از دلايل آن باشد، ضمن اينكه به تصور من ناشران زن، اين نمايشگاه را خيلي جدي نگرفته و همه ناشران در آن شركت نكرده بودند، از سوي ديگر قرار بود نمايشگاه سالانه ارشاد هم پس از اين نمايشگاه برگزار شود كه چون هر سال چنين نمايشگاه بزرگي برگزار مي شود، مردم براي آن برنامه ريزي كرده بودند، مضافا اينكه ارشاد در آن نمايشگاه بن كتاب هم توزيع خواهد كرد.
پيش از رشت، ناشران زن در اصفهان نيز نمايشگاه مشابهي برپا كرده بودند كه آنجا نيز استقبال مناسبي از نمايشگاه نشد.
به نظر مي رسد تا وقتي كتاب اولويت فرهنگي مردم نشده، وضعيت نمايشگاه ها از اين بهتر نشود.

آرتور پن
ما آرتورپن را به خاطر باني و كلايدش دوست داريم؛ به خاطر آن ضد قهرمان هاي دوست داشتني. اين كارگردان آمريكايي، با اينكه سابقه درخشاني در كارنامه فيلمسازي اش دارد و فيلم  هاي قابل بحثي چون معجزه گر (1965)، جنبش هاي شبانه (1976)، چهار دوست (1985)، هدف (1987)، بزرگمرد كوچك (1970) و ... ساخته است، اما در تمام دنيا با فيلم باني و كلايد شناخته شده است.
بيش از 70 سال پيش در روز بيست و سوم ماه مه، باني و كلايد، دو جنايتكار مشهور كه مدت دو سال جنوب ايالات متحده را به خون كشيده و تمام ماموران پليس ايالت هاي جنوبي در تعقيب آنها بودند، با خيانت يكي از همدستان سابق شان در يك عمليات كمين پليس كشته مي شوند. باني پاركر و كلايد بارو، هردو اندكي بيش از بيست سال داشتند و در خانواده هاي فقيري متولد شده بودند.
آنها همواره در حال فرار بودند و در اين مسير، 10مامور پليس و بسياري از افراد را به قتل رساندند. آنها از آينده اي كه پيش روي شان قرار داشت، آگاه بودند؛ يا دستگير و اعدام مي شدند يا اينكه در جريان يك تيراندازي به قتل مي رسيدند. آرتورپن در سال 1967، زندگي اين دو جوان سركش، اما دوست داشتني را با موفقيت تمام به تصوير كشيد.
پن  در 27 سپتامبر سال 1922 (پنج مهرماه) در ايالت فيلادلفيا متولد شد و تحصيلات خود را در اين ايالت به پايان رساند. در سال 1943 به ارتش پيوست و در سال 1945 به گروه نمايشي سربازان در پاريس ملحق شد. بعد از جنگ به ايتاليا و دانشگاه فلورانس رفت و پس از بازگشت به آمريكا در اكتورز استوديو، دوره آموزش بازيگري گذراند.
آرتورپن به همراه ياران و دوستان سينمايي اش، آل پاچينو، رابرت دنيرو، داستين هافمن، استيون اسپيلبرگ، پل نيومن، سيدني پولاك و ... از بازيگران و كارگردانان آموزش ديده و عضو دائمي اكتورز استوديو بوده و هستند.
منتقدان سينما، خيلي از موضوعات فيلم هاي پن را موضوعاتي معمولي مي دانند كه شيوه كارگرداني پن و زاويه ديدش به ماجرا، باعث جذابيت  فيلم هاي او در تاريخ سينما شده است. قهرمان هاي قانون شكن آرتورپن در آثارش برخلاف مسيري كه در آن قرار دارند گام برمي دارند، اما اسير همان مسير مي شوند. پن علاوه بر اين موضوع سعي مي كند اسطوره هاي آمريكايي را بازنگري كند و هر از گاهي در فيلم هايش (همچون بزرگمرد كوچك) آنها را به هجو بكشد.
اين كارگردان از ياد نرفتني، امروز 85 سالگي اش را جشن مي گيرد.

ازرا پاوند
مي گويند اگر پارتي بازي هاي ازرا پاوند نبود، تي اس اليوت به اين حد از شهرت نمي رسيد. اليوت، معروف ترين شعرش سرزمين هرز را به ازرا پاوند پيشكش كرده است. پاوند ويراستار اين شعر بوده و اليوت در آن از گفته هاي پاوند استفاده كرده است.
پاوند در سال 1885 متولد شد و يك زندگي جنجالي را پشت سر گذاشت. بعد از جنگ جهاني دوم، مقامات آمريكايي او را به خاطر عقايد فاشيستي و دفاع از موسوليني دستگير كردند، اما نهايتا به خاطر اختلال حواس، وي را به دارالمجانين فرستادند تا سازمان ميراث فرهنگي انگليس، با اعتقاد به اينكه ارزش شعرهاي ازرا پاوند در بيش از 60 سال گذشته، ناديده گرفته شده است، براي قدرداني از اين شاعر، جايزه افتخاري لوح آبي را به او اعطا كرد. اين قدم اولي بود كه باعث شد تا اندكي از لكه هاي بي اعتمادي كه گريبانگير پاوند بود، از اذهان عمومي پاك شود.
اين جشن كه به جشني با تاخير طولاني، ملقب شده بود، در بخش كنسينگتون واقع در غرب لندن برگزار شد. پاوند مدت زيادي در اين منطقه زندگي كرده است. از خانه او در اين بخش به عنوان خانه اي تاريخي ياد مي كنند. افرادي چون اليوت، جيمز جويس، رابرت فراست، دي اچ لارنس و تاگور مدت ها در آن خانه رفت وآمد داشته و به بحث هاي ادبي مي پرداخته اند.
ازرا پاوند همواره به عنوان يك فرد معترض شناخته شده كه ديگران را هم به اعتراض تشويق و ترغيب مي كرده است. حدود پنج سال پيش نامه اي جنجالي از ارنست  همينگوي كشف شد كه آن را براي
ازرا پاوند نوشته بود. همينگوي در آن نامه به جامعه ادبي آن دوران حمله كرده بود و در آن از از راپاوند نيز تاييديه مي خواست. در بخشي از اين نامه نوشته شده است: گاوها حداقل نويسنده هاي بزرگ صاحب سبك در زبان انگليسي نيستند. هيچ گاوي هرگز يك تبعيدي سياسي نبوده است. گاوها مجلات ادبي را اداره نمي كنند و مقالات و نقد ادبي هم نمي نويسند .

احتراما، عطف به مطلب مندرج در صفحه 18 مورخ 27 مرداد تحت عنوان مشكلات يك بيمار اورژانسي به استحضار مي رساند: بيماران مراجعه كننده به اورژانس بايستي طي شش ساعت تعيين تكليف گردند كه بيمار مزبور هم طي چهار ساعت و بعد از انجام اقدامات درماني، در اورژانس بيمارستان در بخش گوش و حلق و بيني بستري شده است. در مورد بستري كردن بيمار در كنار بيمار ريوي، به دليل نبودن تخت خالي و با اطمينان از عدم سرايت بيماري، صورت گرفته است و اين دو بيمار كمتر از 24 ساعت در اتاق بستري بوده اند و بعد هم با آزاد شدن تخت جدا شده اند.

فرهنگسراي هنر: نمايشگاه نقاشي و طراحي وحيد چماني تا 7 مهر در گالري شماره يك فرهنگسراي هنر داير خواهد بود؛ در اين نمايشگاه 20 اثر در ابعاد متنوع با تكنيك هاي مدادرنگي، اكريليك و رنگ روغن و موضوعات انتزاعي و فيگوراتيو ارائه شده است.
بنابه اين گزارش، چماني دانشجوي مقطع كارشناسي نقاشي است كه تجربه شركت در چندين نمايشگاه گروهي را دارد.
علاقه مندان به هنر نقاشي مي توانند همه روزه در ايام ياد شده از ساعت 9 الي 18 به فرهنگسراي هنر واقع در خيابان شريعتي، خيابان جلفا مراجعه كنند.
موزه امام علي: نمايشگاهي با عنوان تذهيب و نگاره هاي روحاني شامل 34 اثر از هنرمند جوان مريم زينتي ، از دوم تا 12 مهر ماه در نگارخانه اين موزه داير خواهد بود. مريم زينتي گرافيست جواني است كه با سابقه 10 ساله خود، نمايشگاه هاي داخلي وخارجي بسياري برگزار كرده و رتبه هاي ارزنده اي از جشنواره هاي مختلف كسب كرده است.
فرهنگسراي سالمند: واحد آموزش فرهنگسراي سالمند با هدف معرفي رشته هاي هنري، اقدام به برگزاري دوره هاي آموزش كاريكاتور كرده است.
در اين دوره آموزشي، هنرجويان با مباني و اصول اوليه كاريكاتور آشنا مي شوند.
علاقه مندان جهت ثبت نام يا كسب اطلاعات بيشتر مي توانند به نشاني: ميدان امام حسين، خيابان 17 شهريور، خيابان خشكبارچي، پارك خيام، فرهنگسراي سالمند مراجعه يا با شماره تلفن هاي 9-33358688 تماس حاصل كنند.
فرهنگسراي انقلاب: فرهنگسراي انقلاب به مناسبت فرا رسيدن هفته دفاع مقدس، اقدام به برگزاري تور دوچرخه سواري كرده است.
همزمان با فرا رسيدن هفته دفاع مقدس و به منظور گراميداشت ياد و خاطره اين دوران و ايثارگري ها و رشادت هاي رزمندگان در 8 سال دفاع مقدس و تجديد بيعت با خون شهدا، اين فرهنگسرا اقدام به برگزاري تور دوچرخه سواري كرده است.
در اين تور نمادين، دوچرخه سواران مسير پارك  گفت وگو تا بهشت زهرا را ركاب خواهند زد و در بهشت زهرا با عطرافشاني و غبارروبي از مزار شهداي گمنام با آرمان هاي اين شهيدان جاويد تجديدميثاق خواهند كرد.
كاخ نياوران: به گزارش روابط عمومي مجموعه فرهنگي- تاريخي كاخ نياوران، همزمان با هفته گردشگري، تالار آبي نياوران با هنر بلوچ مزين مي شود. اين مجموعه 300 اثر برگزيده هنري از هنرهاي سنتي هنرمندان بلوچ است كه با همت شهين برهان زهي گردآوري شده و در نمايشگاه هنر بلوچ به نمايش درمي آيد. اين نمايشگاه محصول 2 سال كار پژوهشي و گردآوري است كه با هدف معرفي آثار هنري زنان بلوچ كه بخشي از گنجينه هاي هنرهاي منحصر به فرد و ناشناخته اقوام ايراني است، برگزار مي شود. از انواع هنرهاي به نمايش درآمده در نمايشگاه هنر بلوچ، مي توان به آثار سفال، سوزن دوزي، حصيربافي و سكه دوزي اشاره كرد. اين آثار به صورت سفارش توسط هنرمندان بلوچ ساخته و آثار قديمي نمايشگاه نيز از مجموعه هاي مختلف براي نمايشگاه گردآوري شده است. نمايشگاه هنر بلوچ از يك تا 7 مهرماه در تالار آبي كاخ نياوران برپا خواهد شد.

ما هميشه ديگران را بيش از حدي كه خوشبخت هستند، خوشبخت تصور مي كنيم.
منتسكيو

شايد ثمره كلام دلنشيني را كه امروز بر زبان مي آوريد، فردا بچشيد.
گاندي

اگر از برنامه هاي ويژه هفته دفاع مقدس صرف نظر كنيم،تقريبا هيچ چيز دندان گير ديگري در سيماي امروز پيدا نمي شود. شبكه يك تكرار مجموعه روزهاي به يادمادني را در ساعت 15 خواهد داشت و مجموعه سقوط هم ساعت۲۲:10 پخش مي شود. شبكه 2 باتوجه به فيلم هاي شبانه اش احتمالا فيلم ساعت 21 را پخش نخواهد كرد يا هر دو برنامه نمايش فيلمش را يكي مي كند و از شبكه 3 هم مجموعه ماموران پرونده هاي راكد پخش مي شود كه مجموعه اي پليسي است.
اما پخش مجموعه شب هاي برره كه از شنبه آغاز شده ادامه دارد. كارتازه مهران مديري پر از شوخي هاي جذاب و موقعيت هاي غيرمنتظره است كه باتوجه به گروه نويسندگانش انتظار ديگري هم از اين مجموعه وجود نداشته است. در شب هاي برره كه از شبكه 3 پخش مي شود به جز مهران مديري تا اينجا سيامك انصاري وارد ماجراها شده است و سروكله باقي اهالي برره هم احتمالا امشب پيدا خواهد شد. هفته دفاع مقدس با برنامه هايش تقريبا به پايان نزديك مي شود، اما تا پنج شنبه و پايان اين برنامه ها، دو برنامه را از دست ندهيد؛ اول برنامه صندلي داغ با اجراي داريوش كاردان كه هر شب با يكي از آدم هاي مرتبط با جنگ تحميلي صحبت مي كند والبته سئوال هايش بشدت غريب و غيرمنتظره است و دوم، برنامه سينما يك كه اگر دوباره برنامه از پيش تعيين شده اش مثل ديشب عوض نشود، قرار است دو مستند از مجموعه روايت فتح را روي آنتن بفرستد. سرزمين خورشيد هم كه قرار بود ديشب پخش شود گويا فرداشب روي آنتن خواهد رفت. احتمالا بحث هاي حاشيه اي درباره مجموعه روايت فتح و شهيد آويني، يكي از سينمايك هاي جذاب را در پي خواهد داشت. علاقه مندان فوتبال بايد بين ديدن سينما يك و فوتبال خارجي يكي را انتخاب كنند. امشب بعد از ساعت 23، بازي تيم هاي بايرن مونيخ و بروژ بلژيك از سري رقابت هاي جام قهرماني باشگاه هاي اروپا پخش خواهد شد والبته دليل انتخاب اين بازي از ميان بازي هاي امشب هم اصلا حضور علي كريمي در تيم بايرن مونيخ نيست!
امروز بعدازظهر فيلمخانه ملي ايران فيلم راه را نمايش خواهد داد. فيلمي تركيه اي از ييلمازگوني كه در زمان خودش (ابتداي دهه 80) سر و صداي زيادي به پا كرد و در همان مقطع نخل طلاي جشنواره كن را هم دريافت كرد. گوني البته خيلي زود از دنيا رفت و نتوانست شهرت جهاني اش را با فيلم هاي بعدي حفظ كند، ولي فيلمش از صريح ترين تصاويري است كه در اين سالها از تركيه رو به سوي مدرنيته ارائه شده است. مي گويند راه، داستان زندگي خود فيلمساز است و همين هم باعث شد كه گوني پس از نمايش فيلم، زيرفشار فراواني قرار بگيرد. پس از نمايش كلي فيلم آمريكايي كلاسيك به نظر مي رسد فيلمخانه اين هفته ناپرهيزي كرده است.
پل استر علاقه زيادي به داستان هاي معمايي و جنايي دارد و آثار اين علاقه را مي شود در اكثر كارهايش ديد و پي گرفت، اما در ميان كتاب هايش احتمالا سه گانه نيويورك از اين نظر جايگاه مهم تري دارد و به نوعي اداي دين استر به اين گونه محبوب ادبي به حساب مي آيد. هر سه داستان شهر شيشه اي ، ارواح و اتاق دربسته كه بعدها در يك كتاب و تحت عنوان سه گانه نيويورك به چاپ رسيدند در ظاهر به گونه معمايي تعلق دارند، اما تقريبا از نيمه هاي هر سه داستان استر قواعد تقريبا كليشه اي و ثابت داستان هاي معمايي را زير پا مي گذارد و ماجرا را جور ديگري پيش مي برد و به پايان مي رساند. به همين خاطر به جاي اينكه اين سه داستان را در ميان داستان هاي معمايي طبقه بندي كرد، بايد آنها را در گونه ضد معمايي قرار داد.
شهر شيشه اي با يك اشتباه پيش پا افتاده و معمولي شروع مي شود؛ يك شب كه كوئين در خانه اش نشسته بود و كتاب مي خواند، زنگ تلفن به صدا درمي آيد و كسي كه آن طرف خط است با صدايي مضطرب كه معلوم نيست زن است يا مرد، با كارآگاهي به نام پل استر كار دارد. كوئين هم درنگ نمي كند و مي گويد كه اشتباه گرفته است و اينجا كسي به نام پل استر زندگي نمي كند. اين ماجرا شب بعد هم تكرار مي شود، اما قبل از اينكه كوئين گوشي تلفن را بردارد، تماس قطع مي شود. دفعه سوم با چند روز فاصله اتفاق مي افتد، اما اين بار كوئين تصميم مي گيرد تا خودش را به جاي پل استر جا بزند و سر از ماجرا درآورد. در واقع كنجكاوي او بيشتر از همه براي اين است كه مي خواهد براي يك بار در نقش قهرمان داستان هايي كه مي نويسد قرار بگيرد، چون كوئين خودش يك نويسنده است و با نام مستعار ويليام ويلسون، داستان هاي كارآگاهي به نام ماكس ورك را منتشر مي كند. او اين بار تصميم گرفته تا با نام پل استر در قالب شخصيت خيالي داستان هايش وارد شود. وقتي با شخص تماس گيرنده ملاقات مي كند، متوجه مي شود كه جان او از جانب شخصي كه بتازگي از زندان آزاد شده، تهديد مي شود و در واقع كوئين (يا استر) قرار است با تعقيب كردن فرد موردنظر به نوعي از جان موكلش حفاظت كند. اما اين پيرنگ كاملا كلاسيك كه احتمالا در داستان ها و فيلم هاي معمايي بيشماري تكرار شده، تنها تا نيمه هاي كتاب دوام مي آورد و وقتي كوئين با پل استر حقيقي روبه رو مي شود و مي فهمد كه اصلا او كارآگاه نيست و از قضا يك نويسنده مثل خودش است اوضاع تغيير مي كند...
شهر شيشه اي را شهرزاد لولاچي ترجمه كرده و خوشبختانه در اين بين جذابيت داستان را از بين نبرده و حاصل، كتاب سرگرم كننده و خوش خواني از آب درآمده. نشر افق هم كه اكثر آثار استر را به فارسي منتشر كرده ناشر كتاب است.