محمدعلي نمازي خواه
اگر در يك بعدازظهر دوست داشتني جمعه، اين جرات را به خود ندهيد تا با فرزند كوچك خود به پارك ها برويد، آن وقت در خانه به چه فكر خواهيد كرد؟ اشتباه نكنيد، مسئله بدي هوا يا مشكلات ديگر نيست، مشكل وجود مارمولك هاي كشنده
2متري ست كه قادرند حتي شما را نيز بخورند!!
مارمولك هاي عظيم الجثه نيل كه گوشتخواراني قاتل با دندان هاي تيز و برنده هستند، از ناحيه كاپ كورال به سمت سانيبال sanibal حركت كرده اند و به غارت پستانداران كوچك و ماهي هاي آن ناحيه هجوم آورده اند، اين در حالي ست كه در 26 سپتامبر، عده اي آنها را در برووارد آمريكا نيز مشاهده كرده اند. اين جانوران وحشي به احتمال بسيار زياد از طريق دريا و در يك سفر عجيب و طولاني خود را به اين نواحي مسكوني رسانده اند.
اكنون انسان در برابر جانوراني قرار گرفته كه كاملا با آنها ناآشناست و شايد آنها را فقط در برنامه هاي راز بقا ديده باشد!
به اعتقاد زيست شناسان، اين موجود باتوجه به دارابودن دست  و پاهايي فلس دار و دمي بسيار قوي و نوك نيز، توانسته بدن عضلاني و پرانرژي خود را حركت داده و از آبهاي اطراف كاپ كورال يا جزيره پاين، به اين ناحيه برساند. اكنون موردي كه متخصصان جانورشناسي از آن واهمه زيادي دارند، اين است كه اين خزنده مخوف آفريقايي با پنجه هايي خنجرمانند و دندان هايي نوك تيز، خصلت آدمكشي و حمله به انسان ها دارد، اگرچه اين خزنده اكنون بدون هيچ خطري از سوي شكارچيان طبيعي خود- به دليل مهاجرت به ناحيه اي غير از خانه  اصلي خود- به سرعت در حال شكارپرندگان ، ماهي ها و پستانداران كوچك ناحيه است. به گفته جودي زيمورا، مدير برنامه هاي زيستي سانيبال در ناحيه جنوب غربي خليج كناري، مسئولان شهر به كساني كه اين جانوران را گرفته و به افراد مربوطه تحويل دهند، جايزه مي دهند. وي چندي پيش در يك برنامه تلويزيوني، با ابراز نگراني شديد، از مردم شهر خواست تا هيچ كودكي را بتنهايي روانه پارك ها و مناطق جنگلي و حاشيه اي شهر نكنند. مارمولك عظيم الجثه نيل، پسرعموي! اژدهاي پرخور كومودو-komodo- محسوب مي شود كه در اصل نوعي خزنده عظيم الجثه و مهاجم ساكن ناحيه كاپ كورال براي ساليان سال است. حدود 12عدد از مارمولك هاي نيل در اطراف جزيره پاين كه تنها 3كيلومتر با نواحي حاشيه اي دريا در سانيبال فاصله دارد، مشاهده شده اند. اين خزندگان اكنون در حال حركت دسته جمعي به سمت مناطق شهري و مملو از انسان هستند. آنها هرچه را كه بتوانند بخورند مثل حلزون هاي دوكفه اي، ماهي ها، پرندگان، موش ها، مارها و حتي خرگوش ها را شكار مي كنند. به گفته گريگ كلودن، استاد زيست شناسي در رشته حيات وحش در دانشگاه فلوريدا، اين خزندگان هرچه كه قادر به خوردن باشند را با حرص و ولع در ميان خود گيرانداخته و بعد از كشتن، وحشيانه مي خورند.
مقامات محلي كاپ كورال، بعد از ورود اين جانوران خبر از كاهش ناگهاني گربه هاي وحشي ناحيه و حتي حيوانات اهلي دادند. حتي يكي از گردشگران منظره اي را فيلمبرداري كرده است كه يكي از اين شبه گودزيلاها، به خوردن يك جغد نقب زن مشغول است. اين جانوران حافظه خوبي نيز دارند و قادرند مكان  هايي كه در آن گروه هايي از جانوران بي دفاع قرار دارند را بخوبي به ياد بياورند و دوباره به آنجا حمله كنند.
متاسفانه مناطق پر از درخت و رودخانه اي سانيبال، مكاني بسيار مناسب براي مخفي شدن اين هيولاهاي خونخوار است. شواهد نشان مي دهد كه آنها در حال يك مهاجرت بزرگ به سمت مناطق جنوبي ترند؛ اگرچه طبيعي دان ها اين مهاجرت را به دليل سرد شدن نواحي شمالي تر پيش بيني كرده بودند. تود كامپل كه يكي از افراد مسئول از طرف دانشكده زيست شناسي تامپا براي ريشه كني اين خزندگان است، مي گويد: اگر يكي از آنها را مشاهده كرديد، مطمئن باشيد كه گروهي از آنها در همان اطراف منتظر اشتباهي از سمت شما هستند و اين بزرگترين ترس من از اين جانوران شكارچي ست. او در ضمن عقيده دارد كه اين جانوران كم كم به سمت مناطق فلوريداي جنوبي نيز حركت خواهند كرد چراكه از هم اكنون تعداد كمي از آنها در اين ايالات مشاهده شده اند. مارمولك عظيم الجثه نيل، اولين بار در حدود يك دهه پيش به صورت تكي در ناحيه كاپ كورال مشاهده شده بود و بعد به سرعت در كانال هاي آب اطراف شهر جايگزين و تكثير شدند. مقامات محلي اميدوارند كه با دست به كارشدن شكارچيان محلي و صاحبان حيوانات اهلي، تعداد آنها كمتر شود. طول اين جانوران در حدود 210سانتيمتر و وزنشان حدود 80كيلوگرم است. تعداد آنها در كاپ كورال حدودا يكهزار عدد تخمين زده شده و اين درحالي است كه در هر بار تخمگذاري، آنها 60تخم خواهند گذاشت!!
بزرگ و سريع
اين جانوران در محيط اصلي زندگي خود
-آفريقا- توسط كروكوديل هاي نيل شكار  شده يا توسط بيماري هاي بومي از بين مي روند، ولي در فلوريدا اين دو مورد وجود ندارد و اين دليل رشد بيش از حد جمعيت آنهاست. اين جانوران اغلب سريع و فراري از دست انسان ها هستند و در هنگام شكار شدن تقلاي زيادي از خود نشان مي دهند. آنها قادرند نفس خود را برا ي نيم ساعت در زير آب به صورت زمان هاي كوتاه نگهدارند، در ضمن اين جانوران موذي در چند ثانيه از درختي بالا مي روند و با سرعت 20كيلومتر در ساعت روي زمين حركت مي كنند. تعداد زيادي از آنها نيز در اين مدت بر اثر تصادف با ماشين ها از بين رفته اند. يكي از همكاران كمپل اعتقاد دارد كه اين موجودات، خيلي سريع خود را با محيط جديد زندگي خود وقف داده اند. كمپل و همكارانش حدود دو سال است كه تحقيقات علمي خود را در راه مبارزه با اين جانوران ادامه مي دهند.
شكار به وسيله تله گذاري
پوسترهايي با مضمون شكار آزاد است يا آيا يكي از اينها را ديده ايد؟ در سراسر شهر به چشم مي خورد. مسئولان شهر با استفاده از قفس هاي تله گذاري شده به وسيله طعمه هايي مانند مرغ، هشت پا و ماهي هاي مختلف، به جنگ اين خزندگان رفته اند.
مارمولك هاي گيرافتاده درتله سر و صداي زيادي  كرده و اغلب به خود و تله صدمات جدي وارد مي كنند. مردم بشدت شروع به همكاري با گروه هاي مبارزاتي عليه اين خزندگان كرده اند. مردم با هرچه كه در اختيارشان هست اقدام به جمع آوري، ضربه زدن و كشتن آنها كرده اند. مارمولك هاي عظيم الجثه نيز در برابر اين حملات همه جانبه عقب نشيني كرده  و فعلا از محدوده شهر به حاشيه شهر و جنگل هاي اطراف حركت كرده اند. كمپل اعتقاد دارد كه تاكنون حدود 200-100 عدد از آنها نابوده شده و اميد است كه آنها به شهر بازنگردند. شايد ديدن فيلم گودزيلا به عنوان يك تفريح محسوب مي شد، ولي اكنون براي مردم سانيبال اين فيلم معني ديگري دارد. اكنون رويارويي انسان مدرن با جانوري وحشي، ضعف هاي انسان را در برابر حيات  وحش نشان مي دهد و معلوم مي شود كه انسان كماكان بدون استفاده از تجهيزات خود، جزو ضعيف ترين موجودات طبيعت بزرگ كره زمين محسوب مي شود.

سرمد نمازي خواه- آينده بسيار خوبي براي قناري چشم سفيد در ميان پرندگان كمياب در انتظار است. سازمان نگهداري و محافظت حيات وحش جهاني، درتاريخ 23آگوست 2005 اعلام كرد: سال هاي بسياري گذشت تا شانس به قناري هاي چشم سفيد رو كرد؛ البته تلاش هاي فراوان دكتر جراردو كامورا، اعضاي گروه ويژه احيا و حفاظت حيات وحش طي سال ها نيز كمك فراواني به حيات اين پرنده كرده است. كم شدن جمعيت اين قناري هاي زيبا با مشاهدات مستقيم در اواسط دهه 90 ميلادي در جزيره ماهه تاييد شد. دليل اصلي كم شدن جمعيت آنها و تمام جانوران بومي، بي حفاظ بودن آنهاست. از طرف ديگر ورود گونه هاي غيربومي و شكارچي، همراه انسان هاي وارد شده به جزيره، عامل ديگري براي از بين رفتن لانه هاي آنها و در نتيجه نسل آنها شده است. از جمله اين مزاحمان نوعي موش صحرايي مشكي رنگ است كه از درخت بالا رفته و به صيد تخم ها و جوجه هاي آنها پرداخته و در نتيجه نسل آنها را در معرض خطر قرار مي دهد. در سال 1997 با كشف و رهايي 200 پرنده آماده جفت گيري، پيشرفت و ترقي غير قابل انتظاري در رابطه با حفظ اين گونه صورت گرفت كه البته اين حركت در دوره هاي بعد، جهت حفظ حيات وحش اين گونه ها زياد صورت نگرفت و هنوز كمتر عمل مثبتي در اين راستا انجام گرفته است. امروزه با ادامه تلاش هاي فراوان گروه هاي جانورشناسي منطقه، تعداد اين پرنده باتوجه به مشاهدات شخصي تا 400 عدد هم گزارش شده است. تمام اين تلاش ها سبب شد تا نام قناري چشم سفيد از ليست گونه هاي وخيم درحال انقراض به ليست گونه هاي در حال انقراض IUCN تغيير جهت دهد و در سال 2005 اين گونه از ليست قرمز اين سازمان خارج شود و به گونه هاي احيا شده بپيوندد.
برنامه هاي تجديد حيات اين گونه پرنده از سال 1998 شروع شد. در آن زمان دولت درجهت پشتيباني از طرح حفاظتي، مناطقي را به افراد شخصي و بومي قابل اطمينان سپرد.
در برنامه هاي حفاظتي، بيشترين تمركز روي جلوگيري از ورود و توزيع جانوران موذي غيربومي مثل گربه ها و موش هاي صحرايي قرار گرفت. در مرحله بعدي گونه هاي غارتگر را از جزيره محل سكونت آنها به نواحي دورتر انتقال مي دادند و بعد به كاشتن بوته هاي توت فرنگي پرداختند تا محيط براي قناري هاي چشم سفيد، طبيعي تر و جذاب تر شود. در مرحله بعد و آخرين، تعدادي از اين پرندگان را به جزايري كوچك و قابل زندگي انتقال دادند تا تعداد آنها زيادتر شود.
در طول يك دهه، كميته محافظت از اين گونه، كار را شديدا روي جزيره فروگيت متمركز كرده و اين جزيره را تحت پوشش قرار داده است. اين جزيره اولين جزيره براي زندگي آزادانه قناري هاي چشم سفيد است كه هيچ گونه اي از گربه ها و موش هاي صحرايي در آن وجود ندارند و بنابراين پرندگان زيباي جزيره از اين لحاظ راحت هستند. اين كار در اكتبر سال 2001 ميلادي صورت گرفت كه 31 پرنده به طور تخميني توانايي زاد و ولد را پيدا كرده و از مرگ نجات پيدا كرده و تعداد اين قناري ها در جزيره فروگيت در آخرين سرشماري بيش از 100 عدد گزارش شده اند، اين جزيره گنجايش بيش از 600 پرنده را دارد. ساختن جزيره و آماده كردنش بسيار سريع شكل گرفت، ولي نوعي بيماري در ابتدا آنها را با مشكل جدي روبه رو كرد. گروه هاي علمي SSC- راهبردهاي فراواني براي مبارزه با اين مشكل دادند. اين گروه هاي علمي ، نقشه هاي عملي را طراحي كرده اند كه 3جزيره ديگر را جهت محافظت و پناه دادن قناري چشم سفيد آماده كنند و تا سال 2006 آنها را به آنجا هم انتقال دهند. شايد اين پروژه چند سالي به تاخير بيفتد، ولي به هرحال كمك فراواني به اين گونه خواهد كرد.

بزرگترين پروژه سدهاي ساحلي در اروپا با سوراخ شدن آنها اوضاع وخيمي پيدا كرده است. اين سدها در ESSEX انگلستان قرار دارند. اين شكست بزرگ، باعث تبديل شدن بيش از 84 هكتار از زمين هاي فوق  العاده حاصلخيز به زمين هايي باير و نمكي مي شود. دولت انگلستان به سرعت در حال يافتن راهكارهايي قابل اجرا ست.
به كمك جزر و مد هاي متناوب، درياي منطقه آبوتس هال به تخريب ديواره سدها پرداخته است. از نوامبر سال 2002 تاكنون حدس زده مي شد كه اين سدها توانايي مقاومت در برابر دريا را ندارند. به گفته اليوت مورلي، رئيس سازمان طبيعت انگلستان، اين كشور سالانه در حدود 100 هكتار از زمين هاي غني از فلور گياهي و جانوري خود را در شرق وجنوب انگستان از دست مي دهد. پروژه ساخت اين سدها به دليل ساخت محيط هايي سالم و بدون خطر براي گياهان منطقه شروع به كار كرد. اين پروژه زيرنظر سازمان هاي مدافع حيات وحش زيادي مانند WWF، گروه حيات وحش ESSEX، آژانس محيط طبيعي، سازمان طبيعت انگلستان و چندين سازمان و موسسه مهم ديگر تشكيل شد .
اندرولي، مامور اجراييWWF در انگلستان مي گويد: آبوتس هال به عنوان مهمترين منطقه براي جلوگيري از بالا آمدن آب دريا مدنظر است، اين منطقه از لحاظ پرورش گياهان و جانوران ساحلي منطقه اي بسيار مطلوب است. دولت موظف است كه باقرار دادن افراد بيشتر و سرمايه  گذاري كلان، هم جلو شكست سدها را بگيرد و هم به حفظ بقاي گونه هاي جانوري و گياهي منطقه بپردازد.
با انجام اين پروژه نشان داده شد كه محيط طبيعي و مردم، هميشه در كنار يكديگر كامل تر و قوي تر به نظر مي رسند. با كمك مردمي، منطقه سالم تر شد و طبيعت نيز با ارائه زمين هاي حاصلخيزتر، به كشاورزان كمك كرد. بيش از 140 هكتار از زمين هاي زير آب رفته، كماكان قابل كشت و زرع هستند. در اين زمين ها مي  توان به كاشت گياهاني همانند بوته هاي رديفي، شقايق وحشي، چمن و توده هاي علف هاي وحشي پرداخت. آب دريا كماكان در حال بالا آمدن است و دليل آن نيز تغييرات جوي زيادي ست كه در دهه اخير انجام شده است.
با بالا آمدن آب دريا گياهان حاشيه اي زير آب مي روند و آخرين نشانه هاي حيات وحش ساحلي ناپديد مي شوند. بنابراين بايدروي مقاومت سدهاي ساخته شده به گفته جان هال، مدير آژانس حيات وحش ESSEX بار ديگر كاركرد و مقاومت آنها را بالاتر برد. WWF در پي راهكاري ساده براي ايجاد مقاومت در برابر درياهاي ناحيه آبوتس هال است. WWF اعتقاد دارد كه با استفاده از سدهاي طبيعي بهتر مي توان در برابر اين فشار آب زياد، مقاومت كرد.

بسياري از مردم از مارها نفرت دارند. به نظر شما اين يك ترس و نفرت طبيعي ست يا اينكه ما چون به ترسيدن از آنها فكر مي كنيم، از مارها مي ترسيم؟ به نظر مي رسد كه اين ترس به خاطر طرز فكر ما راجع به اين جانوران است، كما اينكه يك بچه كوچك هيچ ترسي از مارها ندارد! در عوض يك شامپانزه كوچك، حتي اگر از كودكي در قفس بزرگ شده باشد، با ديدن مارها از خود ترس زيادي نشان مي دهد. اين نشان مي دهد كه جانوراني غير از انسان به صورت ذاتي و به دليل محيط هاي طبيعي زندگي شان از مارها مي ترسند. پس اگر به ترس فكر نكنيد، از اين جانوران نخواهيد ترسيد، مطمئن باشيد!!
كدام خرچنگ، يك جانور خانه به دوش است؟
خرچنگ گوشه گير: به دليل داشتن بدني نرم در ميان خرچنگ ها، اين جانور مجبور است كه از پوسته صدفي حلزون ها و جانوران نرم تن ديگر استفاده كند. خرچنگ گوشه گير، صدفي مناسب را پيدا مي كند و براحتي درون آن مي رود و بعد در حالي كه سر و دست و پايش بيرون از صدف است، در كف دريا به دنبال غذا مي گردد. البته گاهي اين خرچنگ، همزيستي جالبي با شقايق دريايي نيز از خود نشان مي دهد. شقايق دريايي شاخك هاي زهرداري دارد كه خرچنگ استفاده خوبي از آنها براي محافظت خود مي كند و شقايق دريايي نيز در عوض از باقيمانده غذاي خرچنگ تغذيه مي كند.
سريع ترين جانور جهان كدام است؟
شايد فكر كنيد كه سريع ترين جانور جهان چيتاست كه مي تواند مسافت هاي كوتاه را با سرعت 96 كيلومتر در ساعت بدود، ولي اگر ما پرندگان را نيز وارد سريع ترين جانوران كنيم، اين ركورد بدون شك به پرنده اي به نام پرستو يا بادخورك دم خاردار خواهد رسيد. اين جانور، سريع ترين موجود زنده در كره زمين است. سرعت اين پرنده به بيش از
170 كيلومتر در ساعت خواهد رسيد؛ سرسام آور است، اين طور نيست؟!
يك مار چگونه غذايي بزرگتر از خود را مي بلعد؟
بعضي از مارها غذايي بسيار بزرگتر از خود را به صورتي باورنكردني مي بلعند. مارها موجوداتي دراز و كشيده هستند كه سري با پهناي كم دارند، اما با تمام اين اوصاف آنها قادرند تخم هاي بزرگ پرندگان يا شكارهايي بزرگ را يكجا ببلعند! دليل اين عمل اين است كه آرواره هاي آنها به صورت كامل و محكم به يكديگر نچسبيده  است و تنها ليگامانت ها و اتصالاتي غيراستخواني دارند كه اين توانايي را به آنها مي دهد تا لاشه كامل شكار خود را يكجا در دهان و حلق خود جاي دهند. معده يك مار نيز به صورت شگفت آوري قابل اتساع است، اين قابليت مهمي ست تا شكار يكجا بلعيده شده، در معده مار جاي بگيرد. مارها بعد از بلعيدن شكار، بسيار عجيب به نظر مي رسند. سروگردن آنها طبيعي به نظر مي رسد، آنگاه بعد از گردن يك برآمدگي بزرگ وجود دارد كه در آن شكار نگونبخت قرار دارد! تعدادي از دانشمندان اعتقاد دارند كه عدم وجود استخوان جناغ در مارها نيز كمك بزرگي به بلعيدن شكار به صورت يكجا به آنها مي كند. مارهايي كه تخم پرندگان را مي بلعند، راه بسيار جالبي براي خرد كردن پوسته اين تخم ها دارند. آنها در ناحيه گلوي خود، استخوان مخصوصي دارند كه با فشار دادن آن روي تخم پرنده، باعث شكسته شدن آن مي شوند!
مارها چه زماني پوست اندازي مي كنند؟
اين مورد در دنياي حيات وحش، ربطي به فصل ها و سرد و گرم شدن هوا ندارد. هرگاه كه مارها بدنشان رشد كند به صورت اجباري مجبور به پوست اندازي هستند، اصولا به صورت متناوب و هميشگي آنها در زندگيشان پوست اندازي مي كنند. در گونه هاي مختلف، پوست هر يك تا 3 ماه به قطعه هايي تقسيم شده و بر اثر فشار پوست زيرين، استقامتش كمتر مي شود. در يك زمان واحد با شل شدن اتصالات، پوست رويي از جا كنده شده و به صورت كامل از بدن مار جدا مي شود.
كوهان شترها چه كاربردي دارد؟
يك شتر، كوهان خود را به عنوان محل و مخزن چربي براي زمان هايي كه مواد غذايي كمياب است، حمل مي كند. يكسري پروسه هاي شيميايي در شترها، اين توانايي را به آنها مي دهد كه چربي داخل كوهان را به مقداري كم به آب تبديل كند و اين باعث مي شود كه شترها قادر باشند به مدت 17 روز در صحرا و بدون نوشيدن آب زندگي كنند. شترهاي عرب كه در كشورهاي عربي در مديترانه هستند، داراي يك كوهانند، ولي شترهاي غرب آسيا داراي 2 كوهان هستند كه باعث تحمل و پايداري بيشتر آنها در برابر بي غذايي مي شود.
شترها به نوعي خاص راه مي  روند كه همين مدل آرام و پيوسته راه رفتن آنها ،كمك فراواني به حفظ انرژي در اين موجودات مي كند. امتياز ديگري كه اين جانوران نسبت به بقيه ساكنان صحرا دارند، توانايي خوردن خارهاي صحرايي و گياهان غيرقابل هضم براي ديگر جانوران است. مانند تمام جانوران ديگر، بدن اين جانور نيز از آب فراواني تشكيل شده، ولي شترها به صورت طبيعي تا يك چهارم آب بدن خود را مي توانند در گرما از دست بدهند، بدون اينكه صدمه اي بيينند. بعد از رسيدن به آب، شتر قادر است در عرض 10 دقيقه بيش از 70 ليتر آب بنوشد و تمام كم آبي خود را جبران كند، به خاطر تمام اين دلايل عجيب به اين جانور، كشتي  صحرايي هم گفته اند.
چه زماني زنبورهاي نر مي ميرند؟
زنبورهاي نر كه به وعده هاي غذايي خود بسيار حساسند، هنگامي كه ديگر شهد و شيره كافي از اطراف جمع آوري نمي  شود، از بين مي روند. دليل اين امر اين است كه كارگران در زمان هايي خاص، شهدآوري براي كندو را متوقف مي كنند و در نتيجه زنبورهاي نر به سرعت ضعيف مي شوند و كارگران كندو آنها را از اين منزل عسلي به بيرون مي اندازند تا بميرند. زنبورهاي نر در عرض 24 روز از تخم به زنبورهاي بالغ تبديل مي شوند و در كارهاي كندو اصلا كمك نمي كنند. تنها وظيفه آنها بارور كردن ملكه براي تخم گذاري ست.

ماهي هاي مركب يا اختاپوس هاي غول پيكر از زمان هاي قديم جزئي از داستان ها و افسانه ها بوده اند، ولي براي اولين بار در طول تاريخ، يك تيم از دانشمندان ژاپني موفق به عكسبرداري از يكي از مرموزترين و ناشناخته ترين موجودات اعماق اقيانوس ها شدند.
اين تيم تحقيقاتي به رهبري تسومي كبودرا، از موزه بين المللي علوم توكيو، موفق به گرفتن عكسي از اين جانور غول پيكر 8 متري در عمق 915 متري ساحل جزاير بونين ژاپن شده است. به گفته كيوشي موري، عضو عالي رتبه گروه علمي زيست شناسي جامعه تحقيقاتي ژاپن، اين اولين باري ست كه يك هشت پاي غول پيكرزنده، در محيط طبيعي زندگي خود رويت و عكسبرداري شده است. به گفته وي دوربين گروه تحقيقاتي، از اكتبر 2004 به وسيله كنترل از راه دور در كنار طعمه هاي قرار داده شده، كنترل مي شده است.
وي مي گويد: اين جانور تصويربرداري شده، همانند ديگر همنوعان خود داراي رنگي قرمز مانند بوده كه به طعمه خود به سرعت حمله كرده و آن را مي گيرد و در اين حين دوربين چندين عكس پياپي از او برمي دارد. برعكس انتظارات مبني بر كند بودن اين جانور، او با بازوهاي بزرگ و چسبنده خود به سرعت طعمه را در برگرفته است.
طعمه دقيقا در انتهاي دوربين بسته شده بود كه در حين خورده شدن آن نيز از بازوهاي پنج ونيم متري اين غول دريايي عكس گرفته شده است!
قسمت هايي از اين بازوي بزرگ و چسبنده باقيمانده بود كه كبودرا و گروهش روي آن آزمايش هاي DNA انجام داده اند و مشابهت آن را با ديگر نمونه هاي مرده يافت شده در سواحل مختلف ژاپن تاييد كردند.
كبودرا مي گويد: نمونه هاي ديگر، تنها نمونه اي از ماهي هاي مركب مرده به ساحل آورده شده يا زخمي بوده و اين اولين باري ست كه يك ماهي مركب كاملا رشد كرده و بزرگ در اعماق آب به صورت زنده مشاهده شده است. به اعتقاد وي، اجزاي كنده شده از بدن اين ماهي مركب ديگر رشد نخواهند كرد ولي به خود اين ماهي مركب صدمه اي وارد نخواهد شد. جيم بري كه يك زيست شناس دريايي از گروه تحقيقاتي آكواريوم خليجي واقع در كاليفرنياست نيز شخص ديگري  ست كه با بدشانسي و عدم رويت اين جانوران به صورت زنده، سالهاست كه درحال تحقيق و تجسس است.
وي مي گويد: اين يك هدف بزرگ براي همه جانورشناسان بود. سالها بود كه همگي به دنبال يك نمونه زنده از اين جانوران بوديم و اكنون تصويرهاي فراواني از آنها وجود دارد. استيواشاو نيز از نيوزيلند به عنوان يك جانورشناس معروف كار اين گروه ژاپني را تحسين كرده و به آنها تبريك گفته است.
اشاو، اميدوار است كه بتواند تعدادي از بچه هاي اين جانوران بزرگ را بگيرد و در اسارت براي كارهاي تحقيقاتي پرورش دهد، اگرچه پنج سال پيش وي 17عدد از آنها را گرفته بود، ولي همگي در اسارت بعد از مدتي مردند. او و همكارانش به مدت 8 تا۹سال به دنبال يافتن بزرگترين ماهي مركب جهان به صورت زنده بودند ولي در انتها اين گروه ژاپني بود كه موفق به عكسبرداري از غول هاي اعماق دريا شد.
ماهي هاي مركب غول پيكر از زمان هاي گذشته، انسان ها را به خود جذب كرده بودند و حتي يوناني ها نيز درباره آنها افسانه هايي گفته اند، اگرچه معروف ترين اين جانوران در داستان 20هزار فرسنگ زير درياي ژول ورن، خودنمايي كرده است!
دانشمندان نيز در سالهاي گذشته با تعداد زيادي از ماهي هاي مركب و اختاپوس هاي غول پيكري روبه رو شده اند كه يا در تور ماهيگيران صنعتي  گير افتاده اند يا توسط آب دريا، لاشه هايشان به ساحل آورده شده است.
كبودرا اعتقاد دارد كه قضاوت علمي درباره اين عكسبرداري به عهده دانشمندان ديگر باشد و وي و گروهش تنها درباره نحوه شكار اين لحظات نظر بدهند. عده اي ديگر از دانشمندان نيز خلاف ديگران فكر مي كنند واعتقاد دارند كه اين عكسبرداري با كلك همراه بوده است.
به گفته راندي كوچوار كه يك زيست شناس دريايي معروف است، هيچ شخصي قادر به مشاهده يك ماهي مركب غول پيكر در محيط زندگي اش نيست و اين عكسبرداري به هيچ عنوان صحت علمي ندارد.