دريچه
دسفرال و اختلال اندوكرين در تالاسمي ها
|
|
ايسنا: مصرف منظم داروي دسفرال در بيماران تالاسميك علاوه بر درمان اين بيماري از بروز ديگر بيماري ها در آنان جلوگيري مي كند.
دكتر بهاره سعيدي پير محله گفت: تعويض خون به عنوان يكي از درمان هاي بيماران تالاسمي ماژور بر اساس ميزان هموگلوبين فرد به صورت موقت يا دائم انجام مي شود؛ اين در حالي است كه با تزريق هر واحد خوني مقداري آهن نيز وارد بدن مي شود.
وي با اشاره به اينكه رسوب آهن در بيماران تالاسمي به ايجاد اختلالات آندوكرين (اختلال در غدد هيپوفيز، تيروئيد، پاراتيروئيد، گنادها و پانكراس) منجر مي شود، درباره مشكلات ناشي از اين اختلالات اظهار داشت: ورم بدن، ريزش مو، خشكي پوست، افسردگي و احساس كسلي از علايم كم كاري تيروئيد متعاقب رسوب آهن است.
همچنين، كم كاري پاراتيروئيد كه با كاهش كلسيم و افزايش فسفر در بدن همراه است، باعث ايجاد ناراحتي هاي استخواني از جمله پوكي استخوان خواهد شد.
اين پژوهشگر اثر رسوب آهن بر غده پانكراس را افزايش ميزان قند خون و بروز ديابت در اين افراد عنوان كرد و افزود: ايجاد اين رسوب همچنين باعث آزاد شدن هورمون هايي در غده هيپوفيز مي شود كه اختلال در سيكل هاي قاعدگي و ناباروري را نيز موجب مي شوند.
براي كمك به دفع آهن اضافي، بيمار تحت درمان با دارويي به نام دسفرال قرار مي گيرد و از طريق يك سوزن متصل به پمپ به زير پوست، ناحيه معده يا پاها تزريق مي شود.
تزريق اين دارو 5 تا 7 بار درهفته و هر بار 12 ساعت به طول مي انجامد.
دسفرال از طريق فرايندي به نام Chelation به آهن متصل شده و با دفع آهن متصل به دسفرال ميزان آهن ذخيره در بدن كاهش مي يابد.
وي افزود: هر چقدر سن شروع درمان در بيماران تالاسمي ماژور پايين تر باشد، ميزان تعويض خون و دريافت واحد هاي خوني در اين افراد بيشتر شده و در نتيجه مقدار بيشتري از آهن نيز رسوب مي كند.
دكتر سعيدي پير محله در پايان با تاكيد بر مصرف منظم و صحيح داروي دسفرال در اين بيماران، جهت جلوگيري از رسوب آهن تصريح كرد: سن بالا، سطح فريتين پلاسما (ذخيره آهن خون)، عدم تزريق كافي دسفرال و سهل انگاري در مصرف آن و همچنين سن شروع درمان، تاثير مستقيمي بر ميزان شيوع بيماري هاي مذكور دارد.
|