Hamshahri Newspaper

جواد نصرتي
رشد چشمگير اقتصادي در چين به همان اندازه كه برنده داشته، بازنده هم بر جاي گذاشته است. در كنگره ملي خلق چين كه هفته گذشته برگزار شد، نخست وزير ون جيابائو پيامدهاي اين رشد چشمگير را در دستور كار كنگره قرار داد و تصريح كرد بين طبقه مرفه جامعه چين و طبقاتي از مردم كه در مناطق دور دست و محروم اين كشور زندگي مي كنند، پلي بايد ايجاد شود تا فاصله طبقاتي اين دو قشر هر چه بيشتر كم شود. آنچه خواهيد خواند برگردان گزارشي است كه خبرنگاران مجله آلماني اشپيگل در همين مورد نوشته اند.
***
فقط چند دقيقه به شروع سخنراني نخست وزير ون جيابائو در شانزدهمين كنگره ملي خلق چين در پكن باقي مانده است. بيشتر 2927 نماينده كنگره بر صندلي هاي خود نشسته اند، اما هنوز دو نماينده زن از استان شرقي جيانگ زو مشغول گپ زدن هستند، هر بار و پس از اداي چند جمله ليوان هاي كاغذي چاي سبز را بالا مي برند و چند جرعه از آن را با بي ميلي و از سر عادت بالا مي كشند.
آنها براي شنيدن سخنراني نخست وزير به انرژي اين چاي سنتي نياز خواهند داشت. ون ، سخنراني خود را در كنگره سالانه در ساعت نه صبح شروع خواهد كرد. گزارش 35 صفحه اي او بيش از اندازه قطور مي نمايد و خاطره اي كه نمايندگان از سخنراني هاي آتشين پيشين او دارند در كنار هم، خبر از ساعت هاي ملال آوري مي دهند.
كنگره ملي خلق چين هر سال برگزار مي شود و نمايندگان آن از سراسر سرزمين پهناور چين براي شركت در آن به پكن سفر مي كنند. تعداد بسيار زياد آنها، توجيه اين باور رهبران كمونيست چين است كه همه مردم چين در اين كنگره كه ملي مي خوانندش حضور دارند. اين سه هزار نماينده كنگره، نمايندگان 3/1 ميليارد نفري هستند كه در چين هر سال يك كنگره را تجربه مي كنند و هر سال همين كنگره
سرفصل هاي زندگي سال آينده آنها را معين مي كند. نمايندگان 3/1 ميليارد نفري كه در چين زندگي مي كنند هيچ چيز را براي گفتن در اين كنگره ندارند و در دستور كار جلسه هيچ فرصتي براي صحبت كردن آنان منظور نشده است. زمان خوردن چاي سبز در ليوان هاي كاغذي، شايد بهترين زماني باشد كه آنها مي توانند با هم گپ بزنند. آنها به عنوان نمايندگان 3/1 ميليارد ساكن چين فقط بايد به سخنان بزرگان گوش بدهند، همان كاري كه بزرگان از 3/1 ميليارد نفري كه كنگره آينده آنان را تعيين مي كند انتظار دارند.
بيشتر مقامات رسمي كت و شلوارهاي مشكي بر تن دارند و اكثر آنها از امراي ارتش هستند. در اين ميان نمايندگان اقليت هاي ملي چين كه لباس هاي سنتي رنگارنگ بر تن كرده اند تنها مواردي هستند كه در چشم انداز رسمي و خشك سالن كنگره سكته ايجاد كرده اند.
دو خانمي كه چاي سبز را با بي ميلي مزمزه مي كردند ژاكت و شلوار روشن بر تن دارند. لوونيين معلم يك دبستان است و گوان ژيائوون پزشكي تدريس مي كند. آنها انتظارات خود را از كنگره اين چنين بيان مي كنند: تفاوت تحصيلات در مناطق محروم كشور و شهرها بايد متعادل شود. بسياري از مردم در مناطق محروم نمي توانند به پزشك دسترسي داشته باشند. و اينها همان مواردي هستند كه در كنگره امسال به آنها پرداخته مي شود.
چند ثانيه پس از آن كه آنها ليوان هاي كاغذي را به كناري پرت مي كنند و با عجله وارد سالن مي شوند، كنگره با نواختن مارش نظامي رسماً آغاز مي شود سپس نوبت اعضاي پوليت بورو (كميته تصميم گيري در كشورهاي كمونيستي) يا همان بزرگان است كه وارد سالن شوند. رهبر ملت و بزرگ بزرگان - هوجين تائو- در پيش و مابقي گروه در پس با رعايت فواصل مشخص شده اي كه بيانگر جايگاه حكومتي تك تك آنهاست وارد سالن مي شوند. سپس ون به پشت تريبون قهوه اي مي رود و دو بار در برابر تمام نمايندگان ملت 3/1 ميلياردي چين تعظيم مي كند. اين حركت او كه در طول برگزاري كنگره بي سابقه بوده است مفهوم پيچيده اي دارد؛ ون مي خواهد نشان دهد كه او و بزرگان چين خدمتگزاران مردم هستند.
چهارده زن جوان كه لباس هايي به رنگ قرمز بر تن كرده اند براي رهبران چين آب جوش سرو مي كنند مسئولان سخنراني هاي خود را از روي كاغذ مي خوانند، كاغذي كه از سوي نخست وزير به آنها داده شده است و يك نسخه هم در اختيار نمايندگان قرار گرفته است. هر گاه كه سخنرانان برگه هاي سخنراني خود را ورق مي زنند نمايندگان هم به دنبال آنان همين كار را مي كنند و سالن بزرگ محل برگزاري كنگره با ستاره هاي درخشانش در سقف، مملو از صداي خش خش هزاران برگه اي مي شود كه سرفصل هاي زندگي يك سال آينده مردم چين بر آنها نوشته شده است.
پس از آنها ون با صدايي يكنواخت پيشرفت برنامه هاي دولتي در چند سال گذشته را بازگو مي كند.
او از موفقيت هاي چشمگير و پيشرفت هاي جديد سخن مي گويد. اقتصاد 9/9 درصد رشد داشته است، قيمت ها پايدارند و ذخاير جاري بالا هستند.
ون پيش بيني مي كند در پنج سال آينده رشد اقتصاد اندكي آهسته تر خواهد شد و به 5/7 درصد در سال خواهد رسيد. صحبت از اختصاص بودجه هاي هنگفت بيشتري به صنايع نظامي مي شود و... اما ون صحبت از وجوه تاريك پنج سال گذشته را هم در 35 صفحه سرنوشت ساز سخنراني خود گنجانده است. او از آلودگي هاي زيست محيطي و هزاران معضل اجتماعي ديگر از جمله شكاف طبقاتي ميان اقشار مختلف جامعه چين كه نتيجه رشد سريع اقتصاد اين كشور است نيز صحبت مي كند. او مي گويد: فاصله ميان توسعه در مناطق شهري و مناطق محروم در حال بيشتر شدن است. او همچنين تصريح مي كند: توسعه در مناطق مختلف و ميزان درآمد افراد جامعه هم نامتعادل هستند و اين در حالي است كه رفاه اجتماعي در حال سقوط است.
ون از افزايش 14 درصدي بودجه مناطق محروم خبر مي دهد و مي گويد كه 35 ميليارد دلار براي توسعه بخش هاي پايين دست كشور به اين مناطق تزريق مي شود. مناطقي كه هرگز تأثير رشد فزاينده اقتصاد چين را به خود نديده اند.
ون، قول مي دهد شهريه مدارس در مناطق محروم لغو خواهند شد و مردم به راحتي به مراكز بهداشتي دسترسي پيدا خواهند كرد. قرار است دولت در پنج سال آينده 2 ميليارد دلار در راستاي پيشبرد اين طرح هزينه كند. او همچنين مزرعه داران را به عنوان بخش مهمي از جامعه چين در كانون توجه قرار مي دهد و از توسعه رفاه در مناطق محروم براي كشاورزان خبر مي دهد.
ون اينها را در حالي مي گويد كه 3/1 ميليارد نفر جمعيت چين بارها مشابه اين سخنان را در هر كنگره شنيده اند و نمايندگان آنها بارها در كنگره چاي سبز خورده اند و به سخنان بزرگان گوش داده اند. اما اين بار گويا بزرگان متفاوت از هميشه بوده اند. شايد تعظيم ون آغاز عصري در چين باشد كه در آن بزرگان چاي مي نوشند و نمايندگان حرف مي زنند.