جواد نصرتي
ناتاشا چاودري كفش هاي پاشنه  بلند پوشيده است تا قدش بلندتر به نظر برسد. آن قدر در كلاس با مربي اش تمرين كرده و كتاب هاي مهابهارات بر سر، بر روي يك خط مستقيم راه رفته و برگشته است كه به قول منوچهر دامغاني خطواتش (گام هايش)متقارب به هم است. وقتي كه راه مي رود پاهايش را بر روي يك خط بر زمين مي گذارد. براي نگاه كردن به طرفين سرش را تنها كمي مي چرخاند و از گوشه چشم طرفين را مي بيند. چند ماهي است كه وقتي مي خواهد بخندد، به جاي باز كردن دهانش تنها لب هايش را به عقب مي كشد. اين كار دو حسن دارد، اول اين كه بر روي لپ  هايش گود مي  افتد و اين گودي با گونه هاي تازه عمل شده و برجسته اش هارموني دارد. دوم اين كه چروك دور چشم، بعدها او را از قيافه نمي اندازد. آخر ناتاشا چند ده هزار دلار خرج صورتش كرده است و تمامي نمايش هاي مدل هاي هندي را از نزديك ديده است. ناتاشا به زيبايي ظاهري خود بسيار اهميت مي دهد و مهم تر اين كه ناتاشا بسيار پول دار است.
ناتاشاي سي ساله صاحب سه رستوران بزرگ و لوكس در بمبئي و گوا است و براي به روز ماندن خود را ملزم مي داند هر وقت كه كار نداشته باشد در فروشگاه هاي شيك دهلي پرسه بزند و كلكسيون وسايل مارك دار خود را گسترش بدهد. در كلكسيون او يا بهتر است بگوييم چندين كمد لباس و قفسه هاي شيشه اي ساعت و عينك و جواهراتش، هر ماركي را كه مي شناسيم وجود دارد. او مجبور است هر روز لباس هاي مارك دار جديدي  بر تن كند، ساعت جواهرنشان جديدي را كه به تازگي به بازار آمده است بر دست راست داشته باشد(او به اين خاطر ساعت را بر مچ دست راستش مي بندد كه در چند نمايش ديده است (مدل ها اگر بخواهند ساعتي را معرفي كنند بر دست راست مي بندند) و كيف و كفش ست و مارك دار جديدش را هم به همراه داشته باشد. كلاه و عينك آفتابي هم با توجه به شرايط متفاوت و توصيه مربي و مشاور پوشش ناتاشا، كاربرد پيدا مي كنند.
ناتاشا در يكي دو سال گذشته آن قدر تغيير كرده است و به اصطلاح به روز شده است كه نمي خواهد عكس هاي قديمي خود را ببيند. ناتاشا را تب مدگرايي گرفته است، تبي كه ناتاشا يكي از به نوعي قربانيان آن است. اين روزها مردان و زنان ثروتمند هند به شدت مدگرا شده اند و گاهي پوشيدن لباس هاي مارك دار براي آنها مهم تر از رساندن فرزندانشان به مدرسه است. در مراكز تجاري عظيم و لوكس هند تمام مارك هاي معروف دنيا نمايندگي دارند. بخصوص كه با وضع قانون جديد داير كردن نمايندگي شركت هاي خارجي در هند، عرضه كنندگان مارك هاي معتبر دنيا بهتر از هر زمان ديگري مي توانند در بازار رو به گسترش هند نفوذ كنند.
ناتاشا كه بنا به دستور مربي اش پيش از پاسخ دادن به هر پرسشي كمي مكث مي كند، به نقطه اي در دوردست خيره مي شود و آرام و باوقار و شمرده شمرده صحبت مي كند، در اين مورد چنين مي گويد: اين واقعاً افسانه اي است چون هند به بازار بسيار خوبي براي كالاهاي لوكس مارك دار تبديل شده است. با عقب كشيدن لب ها بدون اين كه دندان هايش ديده شوند لبخندي تصنعي مي زند. سرش را پايين مي آورد و با دست راستش طره اي از موهايش را كه به روي صورتش ريخته است به پشت گوش چپ مي برد و ادامه مي دهد: ما مارك ها را دوست داريم.
مارك ها هم هند را بسيار دوست دارند. لباس هايي كه هر چند وقت يك بار توسط مدل هاي هندي در دهلي نو معرفي مي شوند همگي بلافاصله از اروپا و آمريكا به اين كشور آورده شده اند و ديگر ساعت هاي سي هزار دلاري در هند بدون مشتري باقي نمي مانند. خاوير برتراند مدير يكي از نمايندگي هاي مارك هاي خارجي از اين وضعيت جديد بسيار خوشحال است و مي گويد: من به آينده بازار مارك ها در هند بسيار بسيار اميدوارم.
اما بازار اجناس مارك دار در حالي در هند رو به گسترش است كه تا چندي پيش هيچ كدام از مارك هاي بزرگ دنيا هيچ رغبتي براي فروش محصولات خود در هند نداشتند اما به يك باره برخي از مارك ها به آرامي فروش محصولات خود را در هند آغاز كردند. آنها در ابتدا از هتل هاي پنج ستاره در هند شروع كردند چون تنها جايي كه مي شد چنين اجناسي را فروخت هتل هاي لوكس و گران قيمت بودند. مارك هاي معتبر همگي مي دانستند هند در مجموع كشور فقيري است و مردمي كه به نان شب محتاج اند هيچ وقت مبالغ سرسام آوري براي خريد لباس نخواهند پرداخت.
در شهرهاي هند خيابان هاي لوكس كه بتوان در آنجا فروشگاه هاي شيك داير كرد وجود نداشت و مراكز تجاري مدرن به آن معنا كه در كشورهاي ثروتمند وجود دارند در هند يافت نمي شد. اما قشر ثروتمند هند آن قدر پول داشت كه پاي مارك هاي معتبر را به هند باز كنند.
علاوه بر اين ، مي توان بهبود شرايط زندگي در سراسر هند را هم عامل ديگري براي سرمايه گذاري مارك هاي معتبر در هند دانست. بنابر گزارش موسسه هيوئيت كه در زمينه منابع انساني تحقيق مي كند درآمد عمومي مردم هند در سال گذشته 14 درصد (اين رقم در حوزه فناوري اطلاعات 18 درصد بوده است) رشد داشته است و در حال حاضر 6/1 ميليون خانواده در هند وجود دارند كه سالانه حداقل نه هزار دلار براي خريد اجناس لوكس هزينه مي كنند. جواناني كه در خانواده هاي ثروتمند زندگي مي كنند علاقه بسيار زيادي براي خريد اجناس مارك دار دارند و به نوعي با هم به رقابت مي پردازند. اين رقابت به نوعي در مارك هاي معتبر هم ديده مي شود. به طوري كه مارك هايي كه زودتر در هند عرضه شده اند سود بيشتري به جيب زده اند.يك شركت معتبر ساعت هاي لوكس مي خواهد تعداد فروشگاه هاي خود را در هند از 80 فروشگاه به 120 فروشگاه برساند و شركتي ديگر به دنبال آن است كه تا چند سال آينده 10 فروشگاه بسيار بزرگ در اين كشور داير كند. اينها تنها دو نمونه از تلاش  مارك هاي معتبر براي نفوذ هر چه بيشتر در هند است. در خود هند هم دولت به صرافت افتاده است تا زيرساخت هاي مناسب براي گسترش بازار محصولات مارك را فراهم كند. به همين منظور دو مجتمع تجاري بسيار لوكس در دهلي نو در حال احداث است و تا چند سال آينده صدها مجتمع مشابه ديگر در سراسر كشور به بهره برداري خواهند رسيد.
با اين حال شرايط هنوز براي عرضه مارك هاي معتبر در هند به طول كامل مساعد نيست. مارك هاي معتبر هنوز بازار هند را بازار بسيار مطمئن  نمي دانند، چون آنها تنها با سه درصد جامعه سر و كار دارند و اين سه درصد هر چند چندين ميليون نفر هستند، با اين حال آينده مارك ها را در كشوري كه نزديك به يك ميليارد جمعيت دارد تضمين نمي كنند. مشكل بسيار بزرگ ديگر، مشكل ماليات است. مالياتي كه دولت هند بر ورود اجناس لوكس وضع كرده است بسيار زياد است. براي نمونه مالياتي كه براي بعضي ساعت ها مقرر شده است، 50درصد قيمت آن است.
تحت اين شرايط مارك هاي معتبر نمي توانند هند را بازار بسيار مطلوبي در نظر بگيرند.
اما با وجود اين مشكلات بزرگ، مارك هاي خارجي هند را بالقوه بازار بسيار مناسبي دانسته اند و به نظر سرمايه گذاري آنها در هند سود زيادي نصيب آنها خواهد كرد.
منبع: تايم

خسرو طوسي- در دسامبر سال گذشته ميلادي ، مجلس نمايندگان آمريكا طرحي را به تصويب رساند كه هدف آن مقابله با مشكل روزافزون مهاجرت غيرقانوني به  ايالات متحده آمريكاست.
از جالبترين موارد پيشنهادي در اين طرح ، ساخت ديواري با هزينه 2/2 ميليارد دلار در مرز بين  ايالات متحده و مكزيك ، بزرگترين مركز ورود غيرقانوني مهاجرين است كه در صورت عملي شدن ، نمونه اي قرن بيست و يكمي  از ديوار بزرگ چين و ديوار برلين خواهد بود. اما  آيا انجام چنين كاري عملي است؟ و پيامدهاي سياسي و اقتصادي آن چيست؟
نكته اي كه همگان بر آن اتفاق نظر دارند ، لزوم  ايجاد راه حلي كاربردي و قاطع براي سيل مهاجرين مكزيكي است اما در عمل بايد اذعان داشت كه حل  اين معضل تنها از طريق بسته شدن مرز انجام نمي گيرد و ابعادي به مراتب گسترده تر دارد.
چشم انداز اجتماعي اقتصادي جهان در آغاز قرن بيست ويكم تركيبي است پيچيده از جابه جايي بين المللي ميلياردها دلار سرمايه و ميليون ها نفر مهاجر  كه همه تلاش ها تاكنون صرف تشويق مورد اول و محدود كردن مورد دوم شده اند و سرمايه  در شكل هاي مختلف آن ، چون ابرشركت هاي بين المللي و منابع عظيم مالي  متناوباً  در چرخه اي محدود به كشورهاي ثروتمند و توسعه يافته دست به دست مي شود و در حالي كه در اين مناطق عمده فعاليت هاي اقتصادي بر بازار مستغلات ، بانكداري و خريد و فروش سهام متمركز است ، در ديگر مناطق جهان صنايع توليدي وابسته به خارج با استفاده از عوامل مختلف ، نيروي كار ارزان را به خدمت مي گيرند و منابع طبيعي را روز به روز تحليل مي برند.
تعداد بي شماري قرارداد گسترش همكاري هاي تجاري چون GAAT و NAFTA براي تضمين روزافزون مبادلات اقتصادي بين كشورهاي مختلف  ايجاد شده است اما آنچه طراحان  اين موافقت نامه ها به هيچ عنوان علاقه اي به آن ندارند ، گسترش مبادلات انساني در بين سرزمينهاي فقير و غني است.
براي بسياري از افراد ،  اين تراكنش جهاني سرمايه و نيروي كار خبر از تغييري اساسي در ساختار و كاركردهاي نظام بين الملل در نوع سنتي آن مي دهد و مهمترين خطرهايي كه در اين ميان احتمال وقوع دارند عبارتند از: افزايش هرچه بيشتر بيكاري در كشورهاي توسعه يافته به علت انتقال موقعيت هاي شغلي به كشورهاي در حال توسعه، تغيير چشم انداز جمعيتي كشورهاي مهاجرپذير در اثر سيل مهاجرين جديد با درصد زاد و ولدي به مراتب بيشتر از حد معمول كشور ميزبان و از دست رفتن كنترل دولت هاي توسعه يافته بر مرزهايشان كه دربردارنده خطرات سياسي و امنيتي بسيار است.
 ايالات متحده آمريكا به عنوان بزرگترين قطب صنعت و سرمايه در جهان ، از جمله آسيب پذيرترين كشورها در مقابل پديده مهاجرت غيرقانوني است و هرچند در ميان  اين ميهمانان ناخوانده شمار زيادي از مردمان آسيايي و آفريقايي نيز وجود دارند ، اما مهمترين صادركننده مهاجر غيرقانوني به  اين كشور جايي نيست جز همسايه جنوبي آن ، مكزيك ، كشوري با نابرابري هاي عميق اقتصادي كه هرچند از نظر توليد ناخـالـص ملي ، وضعيتي به مراتب مرفه تر از ديگر كشورهاي آمريكاي لاتين دارد اما شكاف گسترده طبقاتي و كمبود موقعيت هاي شغلي براي ساكنين نواحي روستايي آن ، باعث تشويق ميليونها شهروند به ترك زادبوم خود براي دستيابي به موقعيت هاي جديد در همسايه شمالي شده است.
حجم مهاجرت غيرقانوني به آمريكا ، با رشدي خارق العاده نسبت به اواسط دهه 1990 ، از 3 ميليون به حـدود 11 ميـليون نـفر در سال رسيده كه درصد چشمگيري از اين افراد را مكزيكي ها تشكيل مي دهند.
بيش از 4 ميليون خانواده در مكزيك ، منحصراً  از طريق درآمد اعضاي خانواده خود در ايالات متحده آمريكا امرارمعاش مي كنند كه البته هرگاه بخواهيم مهاجرين فصلي و فعالان قاچاق مواد مخدر را نيز به حساب بياوريم رقم يادشده به مراتب افزايش خواهد يافت.
مكزيكي هاي مقيم آمريكا ساليانه بين 18 تا 20 ميليارد دلار پول به سرزمين مادري خود مي فرستند كه دومين منبع درآمد در مكزيك محسوب مي شود و دولت مكزيك نيز كه خود با مشكلات متعدد اقتصادي و سياسي مواجه است ، نه تنها عملاً توان همكاري بيشتر با آمريكا براي كنترل مهاجرت غيرقانوني را از دست داده ، كه به واسطه ورود جريان گسترده ارز به بازار داخلي ، به طور ضمني از اين پديده رضايت دارد.
فلسفه كلي  اين مهاجرت هم البته بسيار ساده است: عرضه و تقاضا . مكزيك كارگر ارزان با شرايط آسان عرضه مي كند و بازار كار آمريكا نيز نيازي قابل توجه به  اين كارگران دارد.
اما دولت آمريكا معتقد به كنترل  اين سيل روزافزون كارگران مكزيكي به منظور تأمين منافع ملت آمريكاست ، زيرا ساليانه ميلياردها دلار از ماليات شهروندان صرف افرادي مي شود كه نه تنها مالياتي نمي پردازند بلكه وضعيت بازار كار را نيز به نفع خود دگرگون ساخته اند.
سهل بودن مهاجرت غيرقانوني از سوي ديگر ، باعث نااميدي مهاجران قانوني ، كه سالها به انتظار نوبت ورود به آمريكا بوده اند مي شـود ، افـرادي كـه تـوانايي هاي به مراتب قابل توجه تري نسبت به مهاجران غيرقانوني ، براي عرضه به جامعه  ايالات متحده دارند.
مهاجرين غيرقانوني همچنين خود در معرض خطر سوءاستفاده از سوي كارفرمايان آمريكايي قرار دارند آن هم در محيط هاي غيرمناسب و تحت شرايطي كه فعالان حقوق بشر در آمريكا را دچار نگراني ساخته است.
طرح جديد كنگره ، پاسخي است به مشكل مهاجرت غيرقانوني از سوي دولت آمريكا ، كه علاوه بر پروژه ديوار ، بسياري برنامه هاي ديگر از جمله  ايجاد يك پليس ضد مهاجرت غيرقانوني در كاليفرنيا و تگزاس ، دو نقطه اصلي ورود مكزيكي ها به آمريكا و ايـجاد سيستم هاي ثبت نام متمركز كارگران و كارفرمايان براي جلوگيري از به كارگيري نيروي كار غيرقانوني است.
منطقي ترين قسمت  اين طرح ، برنامه اي است كه طي آن شمار معيني از شهروندان مكزيك مي توانند با اخذ ويزاهاي كار فصلي ، هر ساله براي مدتي مشخص به آمريكا بروند و به  اين ترتيب نه تنها ضرر وارده به دولت آمريكا را كاهش داده ، كه خود را نيز تحت حمايت  اين دولت درآورند.
تصويب بخش هاي مختلف  اين طرح البته مستلزم زماني طولاني و تابع بسياري از ديگر عوامل است اما آنچه اهميت دارد ، افزايش آگاهي عمومي ، هم در ايالات متحده و هم در مكزيك نسبت به ابعاد مختلف مسئله مهاجرت غيرقانوني است.
ديوارهاي بزرگ در طول تاريخ يا جنبه دفاعي داشته اند (ديوار چين) يا نمايانگر تنش بين دو نظام بوده اند (ديوار برلين). اكنون بايد ديد كه آيا  اين نمونه جديد 2/2 ميليارد دلاري مي تواند سدي بر موج گسترده مهاجرت غيرقانوني به آمريكا باشد يا همچنان بايستي شاهد تداوم  اين مسئله در قالب هاي ديگر باشيم؟ پرسشي كه زمان پاسخگوي آن خواهد بود.

تايمز آف اينديا
اين روزنامه هندي، خبر يك خود را به ادامه درگيري ها در نپال اختصاص داده است. در گزارش اين روزنامه، چنين عنوان شده است كه پادشاه نپال- جيانندرا- قاطعانه بر گفته هاي پيشين خود پافشاري مي كند و تحت هيچ شرايطي حاضر نيست قدرت را از دست بدهد؛ در عين حال مردم در كاتماندو و ديگر شهرهاي نپال بدون توجه به برقراري حكومت نظامي به خيابان ها ريخته و بر ضد جيانندرا شعار مي دهند. اين تظاهرات تا به حال چندين كشته هم داشته است.
سن پترزبورگ تايمز
روزنامه سن پترزبورگ تايمز نيز يكي از مهم ترين خبرهاي صفحه اول خود را به مواضع روسيه در قبال برنامه هسته اي صلح آميز ايران اختصاص داده است.به نوشته اين روزنامه، دولت روسيه هفته گذشته درخواست مداخله جويانه آمريكا مبني بر لغو ادامه همكاري هاي اين كشور در ساخت پروژه نيروگاه هسته اي بوشهر را قوياً  رد كرد.ميخاييل كامينين- سخنگوي وزارت امور خارجه روسيه- در همين چارچوب اعلام كرده است كه پروژه ساخت نيروگاه بوشهر هيچ ارتباطي با برنامه هاي غني سازي اورانيوم ندارد.
نيويورك پست
روزنامه نيويورك پست تصوير جالبي از ديدار رؤساي جمهوري چين و آمريكا را براي عكس اصلي صفحه اول خود برگزيده است.در اين تصوير جورج بوش رئيس جمهوري آمريكا كه همواره بي علاقه به رعايت آداب ديپلماتيك به نظر مي رسد در حال كشيدن هوجين تائو به سمت خود مشاهده مي شود. البته اين روزنامه كاملاً  به عمد و جهت نشان دادن اين مسئله كه اختلافات چين و آمريكا- به ويژه بر سر پرونده هسته اي صلح آميز ايران- همچنان پابرجاست، اين عكس را براي صفحه اول خود برگزيده است.
آركانزاس دموكرات
اين روزنامه آمريكايي،خبر و عكس يك خود را به تحولات سياسي اخير در عراق اختصاص داده است. در عراق، بر اثر فشار گروه هاي مخالف حزب حاكم و آمريكا، ابراهيم الجعفري به انصراف از سمت نخست وزيري رضايت داده است و به جاي او، جواد مالكي براي تصدي پست نخست وزيري پيشنهاد شده است. جواد مالكي، در حال حاضر سخنگوي حزب الوعده و ائتلاف يكپارچه احزاب شيعه است. آقاي مالكي دكتراي ادبيات عرب دارد.

پاياني غم انگيز براي يك ستاره
سرانجام آلن شيرر- مهاجم گلزن تيم نيوكاسل و تيم ملي انگلستان- كفش هاي خود را براي هميشه آويخت.
كاپيتان تيم فوتبال نيوكاسل در اين باره طي مصاحبه اي اعلام كرد كه به دليل مصدوميت از ناحيه زانو به عمر ورزشي خود پايان داده است. شيرر به روزنامه سان گفت: من به پايان راه رسيده ام و ديگر حتي نخواهم توانست در دو مسابقه باقيمانده ليگ برتر به همراه تيم خود در ميدان حضور پيدا كنم. او در حالي كه تبسمي بر لب داشت، ادامه داد: اما من از اين وضعيت شكايتي ندارم؛ اصلاً چرا بايد شكايتي داشته باشم؟ من خاطرات خوشي از زمان حضورم در ميادين فوتبال دارم. به همين دليل اصلاً ناراحت نيستم؛ دوران بسيار خوبي بود.
شيرر به واقع نيز فوتبال را در اوج خود ترك كرد، زيرا چند دقيقه پيش از مصدوميت در جريان ديدار با تيم ساندرلند، يك گل را از روي نقطه پنالتي به ثمر رسانده بود.
پيش تر، آلن شيرر ابراز اميدواري كرده بود كه تا پيش از پايان گرفتن رقابت هاي اين فصل ليگ برتر بتواند بار ديگر پايش را با توپ آشنا كند، اما افسوس كه نتايج اسكن هاي انجام شده بر زانوي وي چندان اميدبخش نيست و او به احتمال زياد ديگر نخواهد توانست در ميادين فوتبال به عنوان يك بازيكن حرفه اي، پا به توپ شود.
فرار از آتشفشان
تصوير بالا يكي از روستاييان اندونزيايي را در حال مشاهده دودهايي كه از فراز دهانه آتشفشان كوه ميراپي خارج مي شود، نشان مي دهد.
در پي هراس از فوران اين آتشفشان، دولت اقداماتي را جهت تخليه كامل منطقه انجام داد.
در همين راستا ده ها روستايي كه در حومه آتشفشان ميراپي سكونت داشتند، از محل وقوع حادثه تخليه شدند.
اكثر افرادي كه با بي ميلي به ترك منطقه رضايت دادند، زن، كودك و افراد مسن بودند. اين درحالي است كه هنوز صدها روستايي ديگر در منطقه حضور دارند و حاضر به ترك خانه هاي خود نيستند.
كوه ميراپي كه 2 هزار و 968 متر ارتفاع دارد، طي هفته هاي اخير نشانه هايي از فعاليت مجدد از خود بروز داده است. كوه ميراپي آخرين بار در سال 1994 فعال شد كه بر اثر فوران گدازه هاي آتش از آن 60 روستايي كشته شدند. به گفته مقام هاي رسمي منطقه، كوه آتشفشان ميراپي احتمالاً طي يك يا دو هفته آينده فعال خواهد شد.
اندونزي بر حلقه آتش كه زنجيره اي متشكل از كوه هاي آتشفشان و گسل هاست، قرار دارد. اين حلقه از ژاپن تا نيوزيلند امتداد يافته است. در اين ميان اندونزي داراي بيشترين تعداد كوه هاي آتشفشان فعال در سطح جهان است.
اسميت در بيت المقدس
ويل اسميت، هنرپيشه معروف هاليوودي به همراه همسرش جادا پينكت كه او هم يكي از هنرپيشه هاي هاليوودي است، در حال بازديد از بيت المقدس است. اسميت، ستاره فيلم مردان سياه پوش و همسرش جادا، ستاره فيلم ماتريكس۲ توسط گروهي از محافظان شخصي همراهي مي شوند. سفر غيرمنتظره اين زوج هنري به بيت المقدس تمام خبرگزاري ها را غافلگير كرده است.
اين درحالي است كه قرار است راجر واترز ستاره اسبق گروه پينك فلويد هم در ماه ژوئن كنسرتي تك نفره در سرزمين هاي اشغالي برگزار كند. پيش تر قرار بود اين كنسرت در تل آويو، پايتخت رژيم اشغالگر، برگزار شود،  اما هنرمندان فلسطيني در نامه اي سرگشاده از راجر واترز خواستند محل برگزاري كنسرت خود را تغيير دهد. هنرمندان فلسطيني در نامه  چنين گفته بودند كه اسرائيل بر فلسطينيان ستم مي كند   و از واترز خواسته بودند در حالي كه اسرائيل به سياست استعماري و نژادپرستانه خود براي بيرون راندن و محو كامل فلسطينيان از خانه و كاشانه شان ادامه مي دهد، كنسرت خود در تل آويو را لغو كند. واترز هم با اين خواسته موافقت كرده و قرار است كنسرت ماه ژوئن خود را در شهر شالومه كه نيمه عرب و نيمه اسرائيلي است برگزار كند.