پنجشنبه ۵ مرداد ۱۳۸۵
اجتماعي
Front Page

وضعيت زنان و ايدز
ورود به حوزه اي كه ممنوع نيست
زهره خوش نمك
زيرذره بين
كارشناسان معتقدند انتقال بيماري ايدز در حال تغيير الگو است و روند انتقال اين بيماري به سمت عوامل جنسي تغيير يافته است. بر همين اساس تعداد مبتلايان زن به بيماري ايدز نيز رو به افزايش مي رود و زنان بسياري از طريق شوهران آلوده، اعتياد و غيره به اين بيماري، مبتلا شده اند. به گفته يك مسئول در وزارت بهداشت عمده موارد ابتلا به اچ آي وي/ ايدز در كشور در سال هاي ۱۹۸۵ تا ۹۵ از طريق خون و فرآورده هاي خوني تشخيص داده شده بود اما در فاصله كوتاهي موج دوم انتقال از طريق مواد مخدر تزريقي و استفاده از سرنگ مشترك آغاز شد و امروز پيش بيني مي شود كه با موج سوم انتقال بيماري ايدز مواجه مي شويم.
001872.jpg
001875.jpg
ترانه ۱۸ ساله بود كه عشق به سراغش آمد و بعد ويروسي كه نامزدش را از زندان دنبال كرده بود. مرد خواسته بود صفايي به سر و صورت داده باشد، تيغ كار كرده را برداشته و اچ آي وي را وارد خونش كرده بود. رهايي از زندان را به فال نيك گرفت تا سر به راه شود و عروس زيبايش را سر سفره عقد بنشاند. هنوز آشيانه شان برقرار نشده بود كه رؤياها بر سرشان آوار شد. «قلبم ازحلقم بيرون مي زد وقتي پشت در آزمايشگاه در انتظار پاسخ بودم و بعد هيچ نفهميدم». حالا از آن روز ۵ سالي گذشته است. بي سر و صدا به زير سقفشان رفتند تا هر روزشان را به فردا برسانند. گفتند بچه دار نشو كودكت را هم مبتلا مي كني. گفته بودند اگر مبتلا هم نشود كه نمي خواهي فرزند يتيم داشته باشي و او نخواسته بود و حالا عصبي و بي حوصله طاقت همه را طاق كرده است.
مي گويند اگر هيچ اقدام پيشگيرانه اي انجام نشود از هر ۳ كودك زاده شده از مادران مبتلا به اچ آي وي يك كودك به ويروس آلوده خواهد شد، ۱۵ تا ۲۰ درصد هنگام بارداري، ۵۰ درصد هنگام زايمان و ۳۳ درصد طي شيردهي درازمدت مبتلا مي شوند.
دكتر آرش علايي، متخصص و فعال در مطالعات ايدز معتقد است در صورت آگاهي به آلودگي مادران باردار مي توان به طور كامل از ابتلاي فرزند جلوگيري كرد و دادن اين نوع مشاوره ها به اين بيماران تنها آنها را نااميد تر مي كند مي گويد: «وظيفه ما تنها مداواي اين افراد نيست وضعيت روحي، رواني خانوادگي و اجتماعي آنها را هم بايد در نظر گرفت.»
«آگاهي زنان حامله و دختران نوبالغ مبتلا به انواع مختلف از روش هاي كاهش خطر انتقال به نوزادان مانند داروهاي ضد ايدز، زايمان هاي سالم تر و روش هاي سالم تر شيردهي نوزادان مي تواند ميزان انتقال را كاهش دهد. تمام مادران مبتلا به ايدز نيازمند معالجه، مراقبت و حمايت هستند. آنان نياز به اطمينان دارند كه خود و فرزندانشان زندگي طولاني و سالمي داشته باشند و لازمه اين كار تضمين معالجه، مراقبت و حمايت مادران است و دسترسي به غذاي مقوي و مراقبت بهداشتي مناسب كمك مي كند كه كودكان آلوده زندگي طولاني، سالم و شاداب تري داشته باشند.» اين بخشي از جزوه اي است كه صندوق كودكان سازمان ملل براي نمايندگان مجلس تهيه كرده بود تا بدانند هر گام آنها چه تأثيري در حفظ سلامت جامعه دارد. آمارها مي گويند از ۱۳ هزار و ۴۰ نفر مبتلا (براساس آمار رسمي) ۶/۴۷ درصد را افراد بين ۱۵ تا ۳۴ سال تشكيل مي دهند و داده هاي جهاني سن ابتلاي دختران را ۱۵ تا ۲۴ سال نشان مي دهند. اما كارشناسان تعداد مبتلايان را تا ۱۰۰ هزار نفر تخمين زده اند.
براساس همين آمارها ۶/۹۴ درصد مبتلايان مرد و ۴/۵ درصد زن هستند. اين به معناي آن نيست كه زنان كمتر در معرض خطر بوده اند اطلاعات به دست آمده از تحقيقات متفاوت نشان مي دهد كه در تماس جنسي بين زن و مرد، زنان به ميزان دو برابر مردان امكان دريافت ويروس از مرد آلوده دارند تا مردان از زن آلوده خود. اگرچه در حال حاضر تعداد زنان مبتلا كمتر از مردان به نظر مي رسد اما با توجه به اين كه راه انتقال در زنان بيشتر جنسي است و با توجه به سهم ۶۲ درصدي ايدز از اعتياد و تعداد ۱۴۵ هزار معتاد تزريقي در حالي كه ۷۰ درصد مجرمان مواد مخدر ورودي به زندانها متأهل هستند حدود ۱۱ هزار خانواده و همسر اين مردان در معرض خطر ابتلا قرار دارند.
زنان جوان به طور ويژه مستعد ابتلا هستند. در بعضي از كشورهاي در حال توسعه، به ويژه كشورهاي زير صحراي آفريقا زنان جوان دو برابر مردان جوان در معرض خطر قرار دارند و به طور سرانگشتي در ازاي هر مرد، ۵ دختر مبتلا به اچ آي وي وجود دارد.
اين در حالي است كه دختران نوبالغ و زنان به حمايت همسران، خانواده و جوامع خود نياز دارند تا بتوانند از اچ آي وي و ديگر عفونت هاي آميزشي جلوگيري كنند. جلوگيري از تبعيض و بي عدالتي نسبت به زنان و دختران، آموزش مهارت هاي زندگي و آگاهي هاي ضروري در مورد مسائل جنسي و بيماري هاي آميزشي آنان و فرزندانشان را در مقابل اچ آي وي محافظت مي كند.
اما مردان و پسران نوبالغ براي قبول مسئوليت در قبال رفتارهاي جنسي خود به تحصيلات، آموزش مهارت ها و مشوق هايي نياز دارند. آنها بايد بدانند كه ديدگاه و رفتارهاي منفي نسبت به زنان و دختران فرد را بيشتر در معرض خطر قرار مي دهد و اين شامل خود آنان و فرزندانشان هم مي شود. جوانان براي اين كه بتوانند در مورد توليد مثل آگاهانه تصميم بگيرند بايد به يك دسته از خدمات اساسي مثل آزمايش و مشاوره محرمانه دسترسي داشته باشند كه البته هنوز دسترسي به اين مهارت ها و امكانات آموزشي براي همه نوجوانان و جوانان ما فراهم نشده و هنوز وسايل ارتباط جمعي به ويژه تلويزيون كه مسئوليت بزرگي را در اين زمينه برعهده دارد به صورت مستمر و كاربردي به آن نپرداخته است اگر چه برنامه هاي مقطعي و گاه خوب و گاه هراس برانگيز هم از اين رسانه پخش شده اما جامعه نيازمند كاري فراتر از اين است و به گفته علايي با ترساندن جامعه و برنامه هاي مقطعي به نتيجه نمي رسيم. مي گويد: چرا در بين برنامه هاي پرطرفدار مثل مسابقات جام جهاني در مورد ايدز كاري نمي شود.
در مسابقه بين ايران و مكزيك زماني كه شش دانگ  حواس ميليون ها نفر از ايرانيان به جزئيات بازي و حركات بازيكنان در زمين بود جمله اي از زير تصوير رد شد كه آماري از وضعيت ايدز در جهان ارائه مي داد. اگر چه همين هم غنيمت بود اما مسئولان و فعالان ما در مبارزه با ايدز بهتر مي دانند كه ما نيازمند چه اطلاعاتي هستيم و آمارهاي كلي تأثير چنداني بر بينندگان نخواهد داشت بنابراين شايد بايد اين را ضعف برخي سياست گذاران وزارتخانه مسئول دانست كه مشاوره لازم را به همكارانمان در صدا و سيما براي انتخاب اطلاعات آموزشي تر نداده اند.
كارشناسان معتقدند انتقال بيماري ايدز در حال تغيير الگو است و روند انتقال اين بيماري به سمت عوامل جنسي تغيير يافته است. بر همين اساس تعداد مبتلايان زن به بيماري ايدز نيز رو به افزايش مي رود و زنان بسياري از طريق شوهران آلوده، اعتياد و غيره به اين بيماري، مبتلا شده اند. به گفته يك مسئول در وزارت بهداشت عمده موارد ابتلا به اچ آي وي/ ايدز در كشور در سال هاي ۱۹۸۵ تا ۹۵ از طريق خون و فرآورده هاي خوني تشخيص داده شده بود اما در فاصله كوتاهي موج دوم انتقال از طريق مواد مخدر تزريقي و استفاده از سرنگ مشترك آغاز شد و امروز با توجه به تعداد زيادي جواناني كه رفتارهاي پرخطر جنسي دارند، پيش بيني مي شود كه با موج سوم انتقال بيماري ايدز مواجه مي شويم. بر اساس اعلام دفتر سازمان ملل در ايران، بيشترين افراد مبتلا به ويروس ايدز در گروه سني ۲۵ تا ۳۴ سال قرار دارند كه تقريباً ۴۰ درصد كل مبتلايان به اين بيماري را در ايران شامل مي شود. اين در حالي است كه بيشتر برنامه هاي دولت براي كنترل بيماري ايدز بر گروه هاي خاص مانند معتادان تزريقي متمركز شده است اگرچه به دليل همين تغيير الگو وزارت بهداشت برنامه جامع اطلاع رساني ايدز را تهيه و در اواخر سال گذشته براي بررسي و تاييد مفاد آموزشي آن به شوراي عالي انقلاب فرهنگي ارسال كرد تا با ۳ ميليارد تومان بودجه اي كه به مبارزه با ايدز اختصاص داده شده فعاليت جديدي را در اين زمينه آغاز كند.
در اين برنامه نحوه آموزش براي گروه هاي مختلف و از طرق مختلف مشخص شده تا بر اساس نياز جامعه و سطح آگاهي مردم، مطالب آموزشي مختلفي در سطح مدارس، دانشگاه ها، مطبوعات و رسانه هاي ارتباط جمعي و... منتشر مي شود كه بر اساس همين برنامه ها نيز بودجه هاي آموزشي در مورد بيماري ايدز تعيين مي شوند.
مدير برنامه مشترك  ايدز سازمان ملل متحد، مي گويد: «اگر اقدامات انجام شده براي پيشگيري از ايدز را در همين سطح نگه داريم تا ۱۵ سال آينده، ۳۵۰ هزار مرگ و مير به علت ايدز خواهيم داشت.» علايي با اشاره به اين كه تعداد معتادان تزريقي ما حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار نفر است در حالي كه رابطه جنسي به اين تعداد محدود نمي شود مي گويد: «تاكنون بيشتر روي اين گونه افراد كار شده كه موفق هم بوده است در حالي كه ما با تعداد بالاي جمعيت جواني روبه رو هستيم كه اگرچه سن ازدواجشان بالا رفته اما غريزه جنسي در آنها نمرده است. ترس از مراجعه به كلينيك ها بدون زير سؤال رفتن، نگراني براي طرح رسمي وجود روابط جنسي در جامعه و برخورد قهري با اين مسائل، نگراني از ترد شدن و انگ خوردن و... همه موجب كاهش امكان شناسايي افراد مبتلا و در نتيجه ضعف در آموزش ها و جلو بردن برنامه پيشگيري مي شود. در حالي كه اگر به طور مثال زن باردار از همان ابتدا با الزامي شدن برخي آزمايشات متوجه آلودگي خود شده باشد درصد انتقال به شدت كاهش مي يابد.»
انتقال ويروس از طريق مادر به جنين دليل ديگري براي توجه بيشتر به آسيب پذيري زنان و زنگ خطري است در افزايش آمار كودكان آلوده و مبتلا به ايدز. يكي از اهداف توسعه هزاره سازمان ملل و به تبع آن فدراسيون بين المللي تنظيم خانواده كه ايران رياست منطقه اي آن را بر عهده دارد حق دسترسي آحاد مردم به خدمات و مراقبت هاي بهداشتي باروري با كيفيت و به ويژه مراقبت هاي دوران بارداري، زايمان و شيردهي مادران است. حق دسترسي آحاد مردم به خدمات، آموزش ها و وسايل پيشگيري از بارداري، حق برخورداري از عدالت و رهايي از هرگونه انگ و تبعيض به ويژه نسبت به بيماران و كساني كه با اچ آي وي ايدز زندگي مي كنند، حق رازداري و افشا نشدن وضعيت سلامت و بيماري فرد بدون موافقت وي، آموزش مردان و تقويت مشاركت آنان در كليه ابعاد زندگي اجتماعي و خانوادگي و... از ديگر اهداف توسعه هزاره به شمار مي رود كه در برنامه  چهارم توسعه كشور نيز به آن پرداخته شده است.
اما عبدالله ويد رئيس جمهور سنگال معتقد است مبارزه با ايدز قبل از هر چيز به معناي بحث درباره آن و شكست سكوت است پس از آن بايد بر تعصبات اعمال شده بر بيماري و رنج هاي ناشي از آن غلبه كرد و سپس اطلاع رساني كرد، آگاهي ها را افزايش داد، آموزش  داد و براي جلوگيري از منزوي شدن بيماران تسهيلات پزشكي، رواني و اجتماعي را مهيا ساخت.
در حالي كه از اولين تجربه مصرف مواد مخدر تا تبديل آن به مصرف تزريقي ۲ تا ۱۲ سال طول مي كشد و بيشتر تزريقي ها از سن ۲۰ تا ۲۹ سالگي شروع به استفاده مشترك از سرنگ و سوزن مي كنند اين امر در بين زناني كه مواد مخدر تزريقي استفاده مي كنند، شيوع بيشتري داشته است. به گفته رئيس مركز مديريت بيماري هاي وزارت بهداشت پديده خودفروشي همچنان در پرده باقي مانده و آماري از تعداد اين زنان و وضعيت بهداشتي آنها به ويژه به لحاظ آلودگي به ويروس ايدز در دسترس نباشد. به همين دلايل اين زنان از خدمات درماني دور مانده و از مراجعه به مراكز بيماري هاي رفتاري پرهيز جدي مي كنند.
علايي مي گويد: «كار كلينيك هاي مثلثي كه از بهترين تجربه ها در ايران، منطقه و جهان به شمار مي رود همين است. اين كلينيك ها در دو بخش فعاليت مي كنند؛ افرادي كه هنوز مبتلا نشده اند اما داراي بيماري هاي مقاربتي يا جنسي هستند مثل كساني كه تعدد شركاي جنسي دارند و معتادان. اين كلينيك ها براي تمام افراد مراجعه كننده خدمات پزشكي، درماني و تشخيصي ارائه مي دهند. برنامه كنترل بيماري هاي مقاربتي ، درماني، دادن وسايل حفاظتي براي كساني كه اعتياد دارند، تعويض سرنگ، دادن متادون، انجام تست اچ آي وي براي مبتلايان تشخيص بارداري، تشخيص عفونت هاي همراه، كليه خدمات پزشكي از سرپايي تا بستري، آموزش هاي مرتبط به فرد، خانواده، اطرافيان و خدمات مشاوره اي. ولي چند نفر مي دانند اين كلينيك ها كجا قرار دارند. از يك طرف اطلاع رساني در مورد اين كلينيك ها ضعيف است و از سوي ديگر از كل كلينيك هاي مثلثي كشور تعداد انگشت شماري فعال هستند در حالي كه براي مبارزه عليه اين ويروس بايد ارگان ها، سازمان ها و نهادهاي درگير با مسأله و افراد كليدي مذهبي، سياسي و همچنين خود مردم با هم و هماهنگ كار كنند. با انكار نكردن بيماري از سوي مسئولان اين تابو شكسته مي شود.
او معتقد است همه فعاليت ها عليه ايدز بايد يكسان سازي كيفي شوند و يك گروه مستقل و متخصص به پيمايش طرح ها بپردازند. در حالي كه در حال حاضر هيچ كدام از برنامه ها مورد ارزيابي قرار نمي گيرند.
اپيدمي ايدز در ايران از اواسط دهه ۷۰ از زندان ها شروع شد و خيلي زود پايگاه هاي ديده ور ايجاد شدند تا خون زندانيان، راننده هاي كاميون و بيماران عفوني را براي آگاهي از وجود ايدز مورد آزمايش قرار دهند. اين پايگاه  ها در زندان هاي آب حيات كرمان، كرمانشاه و شيراز هم ايجاد شدند و نتيجه تعداد زيادي از آزمايش ها كه ۴ مورد آن در كرمانشاه، محل زندگي علايي بود مثبت درآمد. دو سال بعد او و برادرش كاميار كه تازه تحصيلات پزشكي خود را به پايان رسانده بودند اطاقي را در دانشگاه پزشكي اين شهر گرفتند تا روي پرونده ۴۰۰ زنداني تحقيق كنند. اغلب مبتلايان هيچ مشاوره اي در مورد اچ آي وي نگرفته و با همين وضعيت داخل جامعه شده بودند. وقتي به سراغشان رفتند برخي يا دست به خودكشي زده و يا از سوي خانواده ها طرد شده بودند و وقتي نماينده كرمانشاه در مجلس ساخت بيمارستان ويژه مبتلايان را طرح كرد مورد اعتراض مردم قرار گرفت و صندلي خود را در دور بعدي مجلس از دست داد. اما بعد از اين كه نتايج آزمايش ۳۵ نفر از زنان و كودكان آنها مثبت شد مردم وحشت زده به اين مخالفت ها پايان دادند. در دهه ۸۰ سازمان زندان ها فعاليت در زمينه برنامه هاي اچ اي وي را آغاز كرد كه از جمله آنها مي توان به فعاليت هاي كاهش آسيب در زندان ها و كلينيك هاي مثلثي اشاره كرد. شروع اقدامات بد نيست ولي پيگيري و كيفيت سازي اقدامات نياز به زمان دارد.
او به «حنا علم» خبرنگار يك خبرگزاري خارجي گفته بود: ۴ سال پيش صحبت در مورد وسايل محافظتي در ارتباط جنسي، شدني نبود در حالي كه امروز ما مي توانيم به راحتي در اين مورد صحبت كنيم و من مداوم تكرار مي كنم كه از اين وسايل استفاده كنيد...

پوست خربزه در جاده زندگي
محمد صادق اميني
001878.jpg

گاهي اوقات فشار كاري چنان انسان را خسته مي كند كه هر انساني آرزو مي كند اي كاش در يك جزيره دورافتاده زندگي مي كرد، نارگيل مي خورد و هر روز در كنار ساحل به تفريح و گردش مي پرداخت. برقراري توازن بين كار ،۰ خانواده و اوقات شخصي هميشه كار آساني نيست، ولي هر انساني مي تواند با يك برنامه ريزي مناسب به توازن مورد نظر برسد. از نظر بسياري از شاغلان امروز براي داشتن توازن در زندگي شخصي نياز به معجزه وجود دارد، ولي با نگاهي به برنامه زندگي افراد موفق مي توان نتيجه گرفت كه معجزه اي در كار نبوده و تنها برنامه ريزي مناسب و پشتكار فراوان براي عملي كردن برنامه سبب شده كه آنها بتوانند به نوعي توازن در زندگي شخصي و كاري خود دست يابند. در حقيقت توازن در زندگي منجر به بوجود آمدن احساس خوشي و لذت در زندگي مي شود. رسيدن به توازن سخت است، ولي احساس خوشي و لذتي كه در انتهاي مسير وجود دارد ارزش تحمل تمام سختي ها را دارد، اما نكته اي كه نبايد از نظر دور داشت اين است كه شما بايد راه خود را براي رسيدن به توازن در پيش بگيريد. الگوبرداري از برنامه زندگي ديگران براي رسيدن به توازن بد نيست، ولي الگوبرداري شما بايد توام با خلاقيت شخصي باشد و نه يك كپي محض. خيلي از افراد هنگامي كه مي بينند دوستان يا آشنايان آنها به توازن رسيده اند، مي خواهند از برنامه آنها تقليد كنند، ولي نكته اين است كه تقليد يك تله است كه شما را به زمين مي زند. اگر شما به دنبال برقراري توازني موفقيت آميز در زندگي كاري و شخصي خود باشيد بايد روش خود را در پيش بگيريد و براي خود مشخص كنيد كه توازن از نظر شما به چه معني است.
همه چيز را با هم داشتن حالا ديگر عبارتي نو محسوب نمي شود، اما اين عبارت هنوز هم ما را ترغيب مي كند تا در حالي كه به صورت تمام وقت و بسيار فعال كار مي كنيم خانواده اي سالم را نيز پرورش دهيم، اما آيا اين همان چيزي است كه شما به دنبال آن هستيد؟ هر چند همه چيز را با هم داشتن و به همه كارها رسيدن مي تواند يك روش مناسب براي به دست آوردن سبك زندگي متعادل و متوازن باشد، ولي شما نمي توانيد هميشه همه چيز را با هم داشته باشيد.
از مشكلات استقبال كنيد
رسيدن به توازن شخصي در زندگي به سادگي امكانپذير نيست و براي رسيدن به اين احساس خوشايند در زندگي بايد جاده هاي ناهموار زيادي را براي خود آسفالت كنيد. اگر شما تسليم مشكلات نشويد و با كمي صبر و تحمل راه هاي غلبه بر مشكلات موجود را پيدا كنيد به زودي مي توانيد راه هاي رسيدن به توازن در زندگي شخصي تان را كشف كنيد. بنابراين فكر تسليم شدن در برابر مشكلات را از خود دور كنيد، چرا كه ترسيدن يا رها كردن مشكلات هيچ راه حل مناسبي را در اختيار شما قرار نمي دهند. زندگي همه انسان ها هميشه با انواع مختلفي از مشكلات همراه است. اگر انسان ها با مسائل و مشكلات مواجه نمي شدند چگونه مي آموختند، رشد مي كردند و چيزي به دست مي آوردند؟ چه بخواهيد و چه نخواهيد زندگي بدون مشكل خسته كننده و ملال آور خواهد بود. از بسياري جهات زندگي به معناي برخورد با مسائل و حل آنهاست، بنابراين هميشه به مشكلات به چشم تابلوهاي راهنمايي نگاه كنيد كه شما را در مسير حركتتان جلو مي برند و شما را به سوي كمال خود در زندگي هدايت مي كنند. اين حقيقت را هيچ وقت فراموش نكنيد كه مشكلات مانع بر سر راه مي گذارند در حالي كه خلق راه حل هاي مثبت شما را به جلو مي برند. مشكلات و موانع هر چقدر هم سخت و غيرقابل نفوذ به نظر برسند هميشه به نوعي قابل مواجهه و حل شدني هستند. زماني كه بتوانيد موانع و مسائل موجود در زندگي تان را تعريف كنيد، رفع و حل آنها فقط به ايمان و تفكر مثبت شما بستگي خواهند داشت. شما مي توانيد هر مانعي را هر چند سخت و بزرگ از سر راهتان برداريد، غير از اين هر فكري كه بكنيد باور كنيد كه فقط بهانه اي براي تلاش نكردن است. يك روش سه مرحله اي وجود دارد كه شما مي توانيد از آن براي عبور از موانع و حركت به سوي توازن استفاده كنيد.
ما مي توانيم
موفقيت در هر اقدامي كه شما در زندگي انجام مي دهيد بسته به اين باور دارد كه آيا شما به خود و توانايي هايتان اطمينان داريد يا خير. براي اينكه نقش باور در زندگي شخصي را آزمايش كنيد، سعي كنيد به توانايي تان در رفع موانع، اعتقاد نداشته باشيد و ببينيد كه آيا در آن صورت پيشرفتي خواهيد كرد يا خير؟ تاريخ ۳ هزار ساله زندگي بشر اين حقيقت را ثابت كرده است كه تنها مشخصه اصلي آنهايي كه به اهدافشان مي رسند اين حقيقت ساده است كه «به توانايي انجام كارها و رسيدن به اهدافشان اعتقاد راسخ دارند. ميزان تحصيلات، زن يا مرد بودن، قدرت بدني، هوش، داشتن آشنا و پارتي هيچ كدام به اندازه اين باور اهميت ندارد. خودباوري مهمترين اصل در زندگي انسان هاست. فراموش نكنيد مطلوب ترين شيوه شروع آن است كه به پيروزي خود اطمينان داشته باشيد. مشكل بسياري از انسان ها اين است كه آنها بدون اينكه خود متوجه باشند تسليم اين باور شده اند كه آنها هرگز نمي توانند راه حل مناسبي براي مشكلات خود پيدا كنند. بيشتر مردم هنگام مواجهه با مشكل، تمايل به تسليم در برابر آن را دارند. آنچه مسلم است اين كه رويارويي با مشكلات در همه افراد يكسان نيست. بعضي از افراد در رويارويي با مشكلات به سختي تسليم مي شوند، ولي بر عكس عده كثيري به سرعت تسليم احساس نااميدي شده و زود تسليم مشكلات مي شوند. شما خود مي توانيد انتخاب كنيد كه در كدام گروه قرار بگيريد، پس بخواهيد تا بتوانيد.
پريدن از موانع
يكي از قدرت هاي بي نظير فكر انساني اين است كه حتي زماني كه از مانع پيش رويتان كاملاً مي ترسيد، ذهن شما هنوز اين قدرت را دارد كه تصور كند زندگي بدون آن مانع چگونه خواهد بود. اين توانايي در همه اذهان دنيا وجود دارد و آنطور نيست كه فقط به عده خاصي از انسانها تعلق داشته باشد. پس شما نيز از اين قدرت استفاده كنيد و تصور كنيد كه مشكلات شما در راه رسيدن به توازن رفع شده است و شما به همه مشكلات خود غلبه كرده ايد. اين همه آن چيزي است كه بايد در قدم دوم انجام دهيد. تصورات مختلف را به ذهنتان راه دهيد و خود را در زندگي متوازني به گونه اي كه دلتان مي خواهد تصور كنيد. خود را حتي در حال پرداختن به جزئي ترين مسائل ببينيد. بهترين فايده اين كار آن است كه انجام دادن آن هيچ هزينه اي برايتان ندارد و مهمتر از همه آنكه هيچ كسي نمي تواند به شما بگويد كارتان را درست انجام نداده ايد. كمي خوش بگذرانيد، نگران هيچ چيز نباشيد! خودتان را در حال مقابله با مشكل به گونه كاملاً متفاوتي ببينيد. اين طرز فكر كه ديگر راه حلي نيست يا اينكه همه راهها را آزموده ايد، فقط بهانه اي است تا ديگر براي يافتن
راه حل تلاشي نكنيد. وقتي به موانع موجود به چشم عناصر آزار دهنده نگاه مي كنيد فقط در حال بهانه جويي هستيد، اما هنگامي كه به موانع و مشكلات به منزله پله اي براي صعود نگاه كنيد آنها مسيرهاي جديدي را به شما نشان خواهند داد. براي آنكه بتوانيد از موانع عبور كنيد آنها را تعريف كنيد و مشكلات خود را به افكاري متصل كنيد كه منجر به راه حل هايي مي شوند.
احساس غلبه بر مشكلات
اگر توانسته باشيد كه دو مرحله اول را به درستي پشت سر بگذرانيد عبور از مرحله سوم كار سختي نيست. اگر باور كرده باشيد كه مي توانيد و تصور كرده باشيد كه موانع را كنار زده ايد مي توانيد طوري رفتار نماييد كه گويي بيش از آنچه كه احساس مي كنيد، اعتماد به نفس داريد و حتي ممكن است از ميزان اعتماد به نفس بالاي خود تعجب كنيد. با عمل به موارد فوق، مي توانيد به خود و ديگران نشان دهيد كه هم شخص مهمي هستيد و هم توانايي انجام دادن كارهاي مهمي را داريد. در اين حالت شما جهت مبارزه براي به دست آوردن توازن آماده ايد و مي توانيد اطمينان داشته باشيد كه راه درستي را براي ادامه مسير انتخاب كرده ايد. براي تكميل اين مرحله فهرستي از موانعي كه منجر به عدم توازن بين كار و زندگي شخصي شما مي شوند را تهيه كنيد و به نوبت آنها را در مراحل سه گانه بالا امتحان كنيد. سپس هنگامي كه اين مانع را به طور كامل از زندگي تان حذف كرديد، شروع به حذف مانع دوم كنيد. همين طور به تدريج به حذف موانع موجود در فهرست خود بپردازيد. فراموش نكنيد كه بايد به تدريج اين كار را بكنيد. يكباره به مقابله با مشكلات نرويد. آنها را به قسمت هاي كوچكتري تقسيم كنيد تا بتوانيد شجاعت مورد نظر براي مقابله با مشكلات را به دست آوريد.
برنامه ريز خودتان باشيد
عمر خيلي كوتاه است و عقربه ساعت آن تيك تاك، تيك تاك با سرعت به حركت خود ادامه مي دهد، پس اگر دوست داريد تا باقيمانده زندگي خود را در توازن بگذرانيد زود دست به كار شويد و براي برقراري توازن بين كار و زندگي شخصي تان براي خود برنامه ريزي كنيد. برنامه ريزي براي نحوه استفاده از زمان شخصي مهمترين مرحله در رسيدن به توازن بين كار و زندگي شخصي است. چرا كه مشكل دقيقاً اين است كه شما چگونه زمان خود را بين كار و زندگي شخصي تان تنظيم كنيد تا بتوانيد از هر دوي آنها لذت ببريد. بنابراين بايد يك برنامه مناسب طراحي كنيد. شما با طراحي يك برنامه مناسب تلاش هاي خود در مراحل بالا را بيمه مي كنيد. با كمي دقت در زندگي روزمره مي توان به اين نتيجه رسيد كه معمولاً اطرافيان ما هستند كه مشخص مي كنند چگونه بايد از زمان شخصي خودمان استفاده كنيم. آنها به سراغ شما مي آيند، كارهاي خود را به گردن شما مي اندازند، از شما مي خواهند در روز تعطيل به جاي آنها شيفت بايستيد و ساير توقعات نابجايي كه شما به دليل نداشتن برنامه زماني مجبور به قبول آنها مي شويد. طراحي برنامه شايد كمي دشوار باشد.
اين كار ممكن است به معناي گفتن نه هاي بيشتري به ديگران باشد. همچنين شايد لازم باشد كمي هنر غير متعهد شدن يا كندن از كارهايي را كه اكنون، براساس بينش جديدتان از زندگي متوازن، انجام دادنشان را مغاير با ميل باطني خود مي بينيد، تمرين كنيد. شايد براي انجام دادن اين كار مجبور شويد با چالش هايي دست و پنجه نرم كنيد كه در نگاه اول، بسيار سخت يا حتي ترسناك به نظر مي آيد، اما مطمئن باشيد كه اجراي موفق برنامه ها معاني بسيار مفيدي را از زندگي، برايتان به ارمغان خواهند آورد. اغلب مردم هنگام برنامه ريزي بيشتر از آنكه از محدوديت هاي واقعي صدمه ببينند از بسته بودن فكرشان صدمه مي بينند. براي كسب مهارت در برنامه ريزي بايد اظهاريه توازن شخصي خود را محور قرار دهيد و فعاليت هايي را انتخاب كنيد كه شما را در مسير درست به پيش مي برند. فراموش نكنيد با برنامه ريزي مشكلات تمام نمي شوند، بلكه تازه اول كار است. شما بايد برنامه اي را كه طراحي مي كنيد تبديل به يك برنامه عملياتي كنيد و در هنگام اجراي برنامه آن را در صورت نياز اصلاح كنيد. به خاطر داشته باشيد كه اگر امروز به فكر ساختن آينده خود نباشيد، فردا بايد در آينده اي زندگي كنيد كه ديگران براي شما ساخته اند.
توازن در دسترس
هركدام از ما انسان ها تركيب منحصر به فردي از احساسات، افكار، عقايد و توانايي هاست. آنچه ديگري را به تعادل مي رساند حتما نبايد شما را به تعادل برساند. بيشتر انسان ها اكثر عمر خود را صرف رسيدن به معيارهاي ديگران مي كنند، اين به اين علت است كه آنها مي بينند كه ديگران زندگي موفق و رضايت بخشي دارند و به همين علت از آنها تقليد مي كنند ولي واقعيت اين است كه تقليد نتيجه مناسبي به همراه ندارد.
بعضي ها فكر مي كنند تمام عمرشان را صرف انجام دادن كاري مي كنند كه ديگران به آنها ديكته مي كنند. با اين فكر شايد خيلي از كارها به درستي انجام شود، اما الزاما منجر به ايجاد توازن بين كار و زندگي شخصي نمي شود، مگر آنكه فرد از درون احساس رضايت كند.
ممكن است شما هم آرزوها و خواسته هايي در زندگي خود داشته ايد كه نتوانسته ايد بنا به دلايل متفاوتي آنها را عملي كنيد. جاي نگراني وجود ندارد. هنوز هم اين فرصت را داريد كه با يك برنامه ريزي مناسب بقيه زندگي خود را آنطور كه دوست داريد زندگي كنيد، اما بايد براي رسيدن به اين خواسته قدم اول را درست برداريد. از قديم گفته اند كه هميشه برداشتن اولين قدم مشكل است، اگر شما بتوانيد از اين مرحله عبور كنيد عبور از ساير مراحل نيز چندان مشكل نيست.
اولين اقدام شما براي رسيدن به توازن در زندگي اين بايد باشد كه ديگر به حرف هيچكس جز  خودتان گوش نكنيد. اين حقيقتي است كه فقط با تعيين معيارهاي خود و سازمان دادن به تعريفي كه از توازن ارائه مي دهيد مي توانيد توازن واقعي را در زندگي تان ايجاد كنيد. بايد درباره آنچه كه باعث مي شود احساس كنيد زندگي ارزش ادامه يافتن را دارد، جدا تصميم بگيريد. حالا ديگر نوبت آن است تعريف خود را از توازن شخصي به روي كاغذ بياوريد. مي توانيد به اين شكل شروع كنيد: «من آن زندگي را دوست دارم كه...» يا «تعريف من از توازن شخصي اين است كه...» تا زماني كه تعريف خود از توازن شخصي را به صورت مكتوب نياورد ه ايد وارد مرحله بعد نشويد. شايد فردا دير باشد، همين الآن تعريف خود را بر روي كاغذي بنويسيد و اگر نمي توانيد به آساني احساس خود را به روي كاغذ بياوريد آنقدر كاغذ مصرف كنيد تا طرحي از احساسات خودتان را ترسيم كنيد. در حال حاضر، آنچه اهميت دارد اين است كه شما تعريفي هرچند ساده از توازن را بيان كنيد، ممكن است تعريفي كه شما امروز از توازن داريد با تعريفي كه فردا ممكن است از توازن داشته باشيد يكي نباشد اما براي آنكه بتوانيد تغيير افكارتان را احساس كنيد بايد حتما آنها را به صورت مكتوب داشته باشيد. يكي از نتايج مثبت نوشتن تعاريف شما از توازن اين است كه به شما كمك مي كند تا تصويري واقعي تر و جامع تري را از شخصيت خود به دست آوريد.

|  اقتصاد  |    اجتماعي  |   انديشه  |   كتاب  |   شهرآرا  |   ورزش  |

|   صفحه اول   |   آرشيو   |   بازگشت   |