لطف ا... فروزنده، سخنگوي جمعيت ايثارگران و قائم مقام مركز پژوهش هاي مجلس شوراي اسلامي است.
وقتي در مورد پيروزي اصول گرايان در انتخابات رياست جمهوري نهم با او صحبت مي كنيم از چهره اش مي توان حدس زد كه رضايت زيادي از اين موضوع دارد. در طول مصاحبه بارها تأكيد مي كند كه اولويت اول ما شكست جريان دوم خرداد بود.
فروزنده انتقادات بسيار زيادي بر جريان دوم خرداد دارد و تعامل احزاب اصول گرا با احزابي مانند مشاركت را كاري بيهوده مي داند و معتقد است ديدار اعضاي شوراي مركزي موتلفه و مشاركت هيچ حاصلي نداشته است.
وحدت اصول گرايان را امري حياتي مي داند و معتقد است بايد راهكاري غير از شوراي هماهنگي براي رسيدن به وحدت پيدا كرد.
* ارتباط جمعيت ايثارگران با احزاب ديگر به چه شكلي است؟
رابطه ما با احزاب به دو بخش تقسيم مي شود. احزابي كه خودي هستند و به تعبير مقام معظم رهبري دغدغه نظام را دارند، احزابي هستند كه جمعيت ايثارگران با آنها تعامل دارد و با آنها تبادل نظر مي كند و تلاش مي كند كه ميان خود و آنها وحدت برقرار كند؛ البته به طور مشخص دوستان ما در موتلفه و احزاب همسو.
* ارتباط شما با مشاركت چه طور است؟
ما مشاركت را در اين دايره نمي بينيم، چون ما معتقديم مشاركت نگاهش نسبت به نظام قابل قبول نيست مگر اين كه اصلاح شود.
* به هر حال مشاركت هم از احزاب درون نظام است.
- ما مشاركت را خارج از نظام نمي دانيم، اما بين احزاب تفكيك قائليم. نقاط مشترك ما با مؤتلفه خيلي بيشتر است و نسبت به عملكرد مشاركت به شدت منتقديم. ما معتقديم بسياري از حركت هايي كه در جهت براندازي انجام شد توسط كساني صورت گرفت كه با مشاركت ارتباط داشتند.
* ارتباط به چه شكل؟
برخي عضو مشاركت بودند و برخي نيز با مشاركت ارتباط داشتند.
* آيا سياست هاي كلي شما ارتباطي به نوع تفكر مشاركت دارد؟
جمعيت ايثارگران اعتقاد زيادي به وحدت اصول گرايان دارد و در اين راه تلاش هاي زيادي نيز انجام داده است. در حالي كه از جرياني كه انديشه اش ماهيت ليبرالي داشت و دنبال وارد كردن نگاه هاي ليبرالي در نظام بود موجبات نگراني ما را فراهم كرد.
* اين جريان از چند سال قبل شروع به كار كرد؟
از ۱۶ سال قبل در حوزه اقتصادي، فرهنگي و حتي سياسي نگاه ليبرالي به وجود آمد كه آثار سوء آن را الان مي بينيم.
* آيا مي توانيم بگوييم كه سردمدار اين جريان كارگزاران بودند؟
به طور روشن نمي خواهم بگويم كارگزاران سردمدار بود، اما كارگزاران هم در اين قصه كمك كرد. اما جريان دوم خرداد بسيار شديدتر آن را دنبال كرد تا جايي كه براندازي خاموش را مطرح كردند. البته با تلاش و كوششي كه همه اصول گرايان در جهت حفظ ارزش هاانجام دادند، فضاسازي هاي شايسته اي شد.
* يعني شما معتقديد دولت هفتم شوراهاي اول و مجلس ششم قصد براندازي داشتند؟ 
نگران بوديم. به دليل اين كه اين جريان در قدرت قرار گرفته بود. خوب شما تحصن نمايندگان را به چه تعبير مي كرديد.
* دولت هفتم كه تحصن نكرد؟
بحث آقاي خاتمي و نيروهاي خط امام كه در دوم خرداد بودند جدا است. منظور من آنهايي است كه شعار عبور از خاتمي را مطرح كردند و با نيت  كن فيكن كردن نظام وارد قدرت شدند. در حقيقت ما اينها را جريان دگرانديشي مي دانستيم كه از خارج حمايت مي شدند. الان هم حمايت مي شوند. شوراي هماهنگي نيروهاي انقلاب ايجاد شد تا اركان و سرچشمه نظام را سالم كند.
* اگر موافق باشيد درباره شوراي هماهنگي گفت وگو كنيم؛ چرا جمعيت ايثارگران موافق ادامه كار شوراي هماهنگي نيست؟
ببينيد، رمز موفقيت نيروهاي اصول گرا در وحدت و انسجام آنها بود. امروز كه اصول گرايان در رأس قدرت قرار گرفته اند و مردم توقعاتي از آنها دارند، بايد تلاش كنند كه اين وحدت را حفظ نمايند. جمعيت ايثارگران نيز به عنوان يك تشكيلات تكليف گرا، وظيفه خود مي داند كه به دنبال ايجاد وحدت باشد.
اصل وحدت از سوي همه پذيرفته شده است اما ساز و كار رسيدن به آن بايد تعريف شود. ما فكر مي كنيم بايد در شرايط فعلي الگوي مناسبي براي وحدت پيدا كنيم.
* شوراي هماهنگي الگوي مناسبي نيست؟
شوراي هماهنگي براي آن مقطع خوب بود ولي در حال حاضر بايد به فكر روش هاي جديدتر باشيم.
* شرايط امروز چه تفاوت هايي با گذشته دارد؟
در گذشته يك جريان دگرانديشي به راه افتاده بود و مي خواست به اصل نظام ضربه بزند. ما بسيج شديم براي جلوگيري از آن هدف، اما امروز اصول گرايان در موضع قدرتند و بايد به وحدت برسند تا عملكرد خوبي داشته باشند. ما معتقديم وحدت، با مدل شوراي هماهنگي حاصل نمي شود. ما در حال مذاكره با دوستان اصولگرا هستيم تا با انجام كارهاي كارشناسي به ساز و كار رسيدن به وحدت دست يابيم. اگر در انتخابات خبرگان و شوراها ليست واحدي از اصولگرايان بيرون بيايد اوج وحدت را شاهد خواهيم بود.
* چينش سياسي گروه ها را در انتخابات پيش رو چطور پيش بيني مي كنيد؟
در جبهه اصول گرايان همه تلاش دارند كه به وحدت برسند، در جبهه دوم خرداد نيز يك تيم متشكل از آقاي خاتمي و آقاي كروبي وجود دارد و يك تيم نيز از سوي افراطيون تشكيل شده است. من فكر مي كنم با مواضعي كه افراطيون دارند و با توجه به انتقادهايي كه به خاتمي و كروبي مي كنند بعيد است به يك نقطه مشترك برسند.
* يك نگراني از عدم آماده شدن فضا براي حضور در انتخابات توسط اصلاح طلبان مطرح مي شود. اين را در چه جهتي ارزيابي مي كنيد؟ 
من معتقدم كه جريان دوم خرداد سخت در اشتباه است. از ۴ تير ماه كه جريان اصول گرا پيروز شد جريان دوم خرداد شمشير را از رو بسته است.
در واقع از روز اول انتقاد در مطبوعات شروع شد و بايد بگويم در برخي موارد به فحاشي هم رسيد.
الان هم استراتژي اي كه دوم خرداد اتخاذ كرده است اشتباه است. آنها يك چيزي را از دست داده اند و آن اعتماد مردم است. آنها بايد خودشان را بازسازي كنند. كساني كه به اعتقادات مردم حمله مي كنند و به دگرانديشان ميدان مي دهند بايد خودشان را اصلاح كنند لازم نيست نگران فضا باشند. بايد برخي از دوم خردادي ها كه ما آنها را به تعبير مقام معظم رهبري اصولگرا مي دانيم دگرانديشان را كنار بزنند. براي ما قابل قبول نيست كسي كه يار امام بوده با كسي همنشين شود كه اصلاً ما را قبول ندارد.
* در انتخابات خبرگان از چه جرياني پيروي مي كنيد؟
ما خبرگان را حوزه تخصصي مي دانيم و معتقديم علما بايد در اين حوزه تصميم بگيرند و طبيعتاً نگاه ما به علماست. بايد ديد روند آينده به چه شكل پيش  مي رود الان نبايد مصداقي حرف بزنيم.
* شما با تجمع انتخابات خبرگان و شوراها موافقيد؟
بله
* دليلش را بيان كنيد؟
انتخابات ضمن اين كه زمينه مشاركت مردم در اداره كشور را فراهم مي كند اما يك سري هزينه ها هم دارد از جمله اين كه در كشور فضاي سياسي ويژه اي درست مي شود و هزينه هايي هم بر كشور تحميل مي شود. بهتر است كه انتخابات تجميع شود تا هم مشاركت مردم حفظ شود و هم ما بتوانيم هزينه هاي مختلف سياسي، مالي و نيروي انساني را كاهش دهيم.
* شانس پيروزي كدام جريان را در انتخابات پيش رو بيشتر مي دانيد؟
فعلاً فضاي كلي كشور نزديك به جريان اصولگرايي است. يعني انصافاً عملكرد دولت نهم و ارتباط آن با مردم اعتماد زيادي را جلب كرده است. از طرفي عملكرد بسيار بد دوم خرداد در گذشته در عدم جلب اعتماد مردم شرايط را به نفع اصولگرايان كرده است به حدي كه من فكر نمي كنم به اين زودي جريان دوم خرداد بتواند عرصه سياسي را در دست بگيرد.
* ارتباط و تعامل جمعيت ايثارگران با دولت به چه شكل است؟
جمعيت ايثارگران تعامل سازنده با دولت را استراتژي خود قرار داده است. ما به دلايل متعدد معتقديم كه از دولت بايد حمايت شود گرچه بر هر دولتي نقد وارد است. اما ترجيح ما اين است كه نقدها را در جلسات خصوصي مطرح كنيم. ما هيچ اعتقادي به رسانه اي كردن انتقاداتمان نسبت به دولت نداريم چرا كه معتقديم جريان خزنده اي در كشور وجود دارد كه نمي خواهد دولت موفق شود. به نظر من يك خط اين جريان از خارج از كشور كنترل مي شود. زيرا آمريكا براي كشور ما برنامه ريزي دارد. البته تدبير دولت قبلي و شخصي آقاي خاتمي باعث به انزوا كشيدن جريان دگرانديش شد.

سال هاي ۷۷ و ۷۸ نقطه عطفي در منازعات سياسي دهه اخير بود؛ جايي كه دولتمردان برآمده از دوم خرداد و هوادارانش شادمان از قبضه قدرت، در حال جلوه نمايي بودند و نيروهاي موسوم به جناح راست، در گوشه عزلت؛ اتفاقي نه از سر تصميم و خواسته، بلكه به ناچار و اجبار. در چنين هنگامه اي چند راهكار پيش روي آنان قرار داشت: در حاشيه بمانند و سكوت كنند، به ميان ميدان درآيند و ساز انتقاد را كوك كنند و يا راهي ديگر را در پيش گيرند. حرف هاي حول و حوش جريان سوم در همان روزها تازه شنيده و رفت و آمدهاي بزرگان اصولگرا هم بيشتر مي شد.
اول. اصولگرايان با برگزاري ده ها جلسه بر آن شدند تا مجموعه اي را بنيان نهند، كه بعدها نام شوراي هماهنگي نيروهاي انقلاب را به خود گرفت (هر چند درباره اين روند و نام گذاري بايد در مجالي ديگر به بحث نشست)؛ شورايي متشكل از سران احزاب اصلي و متنفذ، كه در بازه اي گسترده تر از جبهه پيروان خط امام و رهبري و تشكل هاي همسو فعاليت مي كرد. اصل در اين شورا گرد آمدن حول محورهاي اصلي و وفاق نيروهاي انقلاب بود و به طور طبيعي مي بايست دايره اي وسيع تر از نمونه هاي مشابه پيشين (نظير جبهه پيروان) پيدا مي كرد تا هم خواسته اصلي در حركت وفاق آميز را موجب شود و هم جلوي شكست هاي انتخاباتي پي در پي را بگيرد.
دوم. اصولگرايان نتيجه سه انتخابات مهم را پشت سر هم واگذار كرده بودند: رياست جمهوري، شوراهاي شهر و مجلس شوراي اسلامي. نوعي دلسردي و بي انگيزگي در ميان نيروهاي سياسي  متمايل به آنها موج مي زد و بايد براي برون رفت از اين بحران ها برنامه اي تدارك مي شد. با اين تهديد، فرصتي پيش رو گشوده شد كه بر آن عنوان «موتور روشن و چراغ خاموش» گذارده شد. برخي چهره هاي جنجالي و پرحاشيه، اندك اندك به كنار رفتند و يا بنا بر كم سخن  شدنشان گذاشته شد و متعاقب آن ستادهاي پي گير در مركز و استان ها مشغول سازماندهي فعالان و هواداران شدند. اينها بيش از همه مرهون درايت و تلاشي بود كه براي قوام بخشيدن به تشكيلات شوراي هماهنگي به كار آمده بود. اصولگرايان مي دانستند كه بايد آهسته سخن بگويند و همه جانبه تلاش كنند، حتي اگر انتخاباتي ديگر  چون رياست جمهوري دوره دوم را هم به سيد محمد خاتمي واگذارند.
سوم. تلاش ها نتيجه داد و در انتخاباتي بي سابقه (به جهت رأي دهندگان، نامزدها و نحوه برگزاري)، شوراي شهر دوم از آن اصولگرايان شد، هم در تهران و هم در بسياري شهرهاي بزرگ. گر چه در حاشيه فهرست نهايي و اسامي انتهايي آن اختلافاتي بروز كرد كه بعدها در انتخابات رياست جمهوري خود را علني ساخت. اين رويه با افت و خيزي بيشتر براي انتخابات دور هفتم مجلس شوراي اسلامي هم تكرار شد و در نبود نام هايي جدي و احساس وظيفه شرعي فزون تر برخي، شكاف در حال دامن گستردن بود كه به تكاپويي فرونشست، اما زخمي كهنه شد؛ زخمي كه سرانجام در پاييز و زمستان ۸۳ سر باز كرد و نتيجه اش آن شد كه در بهار ،۸۴ حداقل چهار نامزد منتسب به اين طيف، وارد گردونه رقابت انتخابات شدند.
شوراي هماهنگي هر چه از اين دوره گذشت، كم فروغ تر شد تا جايي كه حتي آن را منحل شده خواندند و اين گمانه واكنش هاي فراواني را برانگيخت... تا اين روزها كه مجدداً سوداي سر و سامان دادن آن ذهن بسياري را مشغول خود ساخته است و راه حل هايي نظير پي گيري يك شوراي جديد تا بازسازي شوراهاي قديمي، هر كدام طرفداراني دارد. انتخابات پيش رو صحنه اصلي براي به محك گذارده شدن هر كدام از اين برنامه ريزي هاست.

گروه سياسي - دهه ۱۳۷۰ پس از پايان جنگ، تعدادي از رزمندگان جبهه هاي نبرد تصميم گرفتند وارد جريانات سياسي شوند، از ميان آنها كساني كه تحصيلات خود را كامل كرده و مدارك علمي خود را گرفته بودند، وارد عرصه سياسي كشور شدند و اين ورود با تشكيل يك حزب آغاز شد.
الياس نادران، محمود احمدي نژاد، علي دارابي، حسين فدايي، لطف الله فروزنده، زريبافان و... از جمله موسسان اين حزب بودند، اگرچه احمد توكلي چهره سرشناس تر آنها در بين فعالان سياسي بود كه با اين جمعيت همكاري مي كرد.
جمعيت ايثارگران در انتخابات مجلس ششم اسامي مهدي كروبي و علي اكبر محتشمي پور را در فهرست كانديداهاي خود قرار داد و با اين فهرست نشان داد در عين اعتقاد به اصول گرايي خط جدايي نيز با اصول گرايان سنتي دارد، شايد هم فضاي سياسي دوران اصلاحات كه در انتخابات رياست جمهوري دوم خرداد سال ۷۶ و مجلس ششم نمود بارزي داشت باعث شد كه تغيير اندكي در مواضع جمعيت ايجاد شده و ترجيح دهند به طيفي از اصلاح طلبان كه ميانه رو بودند نزديك شوند.
جمعيت ايثارگران در جريان انتخابات شوراهاي دوم فعال بودند،امااين جمعيت در انتخابات مجلس هفتم پررنگ تر از شوراها وارد شدند. اكنون بيش از ۸۰ نماينده نزديك به تفكر جمعيت ايثارگران در مجلس شوراي اسلامي حضور دارند، اين جمعيت اما در انتخابات رياست جمهوري نهم خطي ديگر را در پيش گرفت.
گفته مي شود با آنكه جمعيت ايثارگران ترغيب كننده احمدي نژاد براي شركت در انتخابات رياست جمهوري بود، ستادهاي جمعيت در سراسر كشور براي حمايت از احمدي نژاد تشكيل شدند، اما جمعيت ايثارگران در ادامه راه به حمايت از قاليباف پرداخت، در مجلس نيز اكثريت نمايندگاني كه با حمايت اين جمعيت و با همراهي توكلي و نادران وارد مجلس شده بودند به حمايت از قاليباف پرداختند. هر چند كه بسياري از ستادهاي آنها به ويژه در شهرستان ها حاضر نشدند خط اوليه حمايت از احمدي نژاد را رها كرده و به حمايت از قاليباف بپردازند.
اين جمعيت پس از عدم بالا آمدن دكتر قاليباف در دور اول، به حمايت از احمدي نژاد در دور دوم پرداخت، اما نتوانست سهم زيادي از كابينه وي را به خود اختصاص دهد. مخالفت هاي زيادي كه در مجلس از سوي نادران و توكلي عليه بعضي وزيران كابينه احمدي نژاد شد نيز هنوز از يادها نرفته است. هر چند كه جمعيت همواره از كليت كابينه دفاع كرده است.
اكنون اين جمعيت انتخابات آينده را پيش رو دارد بويژه انتخابات شوراها كه سرنوشت ساز است، طي چند ماه اخير انتقادات جمعيت از دولت به شدت كاهش يافته و سمت و سوي حمايتي و همراهي گرفته است. حسين فدايي در يك كنفرانس مطبوعاتي از دولت حمايت كرد. به نظر مي رسد قرار است دولت و جمعيت ايثارگران در انتخابات شوراها با يكديگر همكاري كنند.
همراهي جمعيت با دولت به گونه اي است كه در چند جلسه شوراي مركزي بيش از هفت وزير دولت شركت كردند و اكنون در هر هفته يك وزير در جلسه آن شركت مي كند. اين نشان مي دهد كه اگرچه جمعيت ايثارگران و دولت احمدي نژاد در دوره اي كوتاه همكاري نزديكي نداشتند، اما قرار است دوره جديدي از همكاري هاي گذشته آغاز شود.