اشاره: حقوق كودك چيست؟ و چه كسي يا كساني در تأمين حقوق كودكان مسئولند؟ حقوق كودك داراي شاخه هاي مختلفي است و از جنبه هاي متفاوتي مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد. بررسي موضوع كودكان سرباز به عنوان سپري انساني در جنگها يكي از شاخه هاي حقوق بين المللي كودكان است.
امروزه متأسفانه بيش از ۳۰۰ هزار كودك سرباز در اقصي نقاط جهان از جمله آفريقا و بعضي از نقاط آسيا در خدمت نيروهاي نظامي هستند و به اشكال مختلف مورد آزار و خشونت قرار مي گيرند.
كودك سرباز در عرصه بين الملل موضوع گفتگوي ما با دكتر نسرين مصفا عضو هيأت علمي دانشگاه تهران و رئيس مركز مطالعات حقوق بشر در سازمان دفاع از قربانيان خشونت است كه در ادامه از نظرتان مي گذرد.
كودكان و منازعات مسلحانه
قرنهاست كه بشر درگير جنگ و منازعات مسلحانه است، شايد آرزوي آن صلحي كه هميشه در نظر ماست دست نيافتني باشد. زيرا سرنوشت بشريت با جنگ رقم خورده است، همواره افرادي در جنگها كشته شده اند، آسيب ديده اند، پناهنده شده اند و به اشكال مختلف مورد آزار قرار گرفته اند. يكي از واقعيات تأسف بار قرن بيستم در كنار همه دستاوردهاي عظيم بشري داشتن تعداد زيادي سرباز كوچك است. اين واقعيت بسيار نامطلوبي است كه ما در خيلي از مناطق جهان با سربازان كوچك بخصوص در آفريقا و آمريكاي لاتين و قسمتهايي از آسيا مواجه هستيم. وقايعي كه در چند سال گذشته در برخي ازمناطق مثل سيرالئون و رواندا به وقوع پيوست واقعيت خيلي تلخي بوده است.
در سيرالئون به طور مشخص كودكان به عنوان سپر انساني مورد استفاده قرار گرفته اند يعني سربازان بزرگ نخواسته اند خودشان مورد حمله قرار بگيرند و كودكان را جلو فرستاده اند.
خيلي وقت ها بچه ها را مثله كرده و از اعضاي بدنشان استفاده كرده اند.
جايگاه كودكان سرباز در كنوانسيون حقوق كودك
در حال حاضر، حدود يك ميليون سرباز كوچك داريم كه براساس كنوانسيون حقوق كودك افراد بين ۱۵ تا ۱۸ سالگي هنوز كودك، محسوب مي شوند و نمي توانند در جنگ و كارزار فعال شوند. در حال حاضر ما درعرصه بين المللي اسنادي داريم كه بتوانند پاسخگوي جلوگيري از اين كار باشند ولي يك واقعيت در زمينه حقوق بشر وجود دارد اينكه اين اسناد بسيار خوب تدوين شده اند داراي تعابير زيبايي در مورد كرامت، حيثيت، رعايت حقوق انسانها و رعايت حقوق كودكان هستند با واقعيت عملي و اجرايي اين اسناد تفاوتهاي خيلي زيادي دارد. آلام بشري در اسناد حقوق بشر خيلي خوب تدوين شده اند و كشورها هم به آنها متعهد شده اند.
در پروتكل الحاقي كودكان در تعارضات مسلحانه و در كنوانسيون حقوق كودك نيز ما به ميزان كافي مواردي در اين زمينه داريم ولي متأسفانه اينها واقعيت عملي به خود نگرفته اند.
قبل از اين ماده ۳۸ كنوانسيون حقوق كودك به تربيت كودكان سرباز و كودكان درگير تعارضات مسلحانه مي پردازد، من از فرمايشهاي استاد بزرگوارم جناب آقاي دكتر ممتاز در مركز مطالعات حقوق بشر استفاده كنم، كه مشخصاً ماده ۴ پروتكل ۲ و ماده ۷۴ پروتكل ۱ به موضوع كودكان سرباز پرداخته و به كارگيري كودكان سرباز را در موارد مختلف چه به صورت مستقيم و چه غيرمستقيم منع كرده است. يك ويژگي كنوانسيون حقوق كودك اين است كه سن كودكي را تا ۱۸ سال مطرح مي كند ولي ترجيح پروتكلهاي حقوق بشردوستانه اين است كه كودكان نبايد مستقيماً اسلحه به دست بگيرند و خودشان به عنوان يك بازيگر در عرصه جنگ باشند.
شوراي امنيت در سالهاي گذشته بسيار خوب به موضوع پرداخته و ما مشخصاً ۳ قطعنامه ۱۲۶۱ ، ۱۳۱۴ و ۱۳۷۹ را داريم كه تمام قطعنامه ها به موضوع كودكان درگير در تعارضات مسلحانه و بخصوص در قطعنامه اول يعني قطعنامه ۱۲۶۱ به كودكان سرباز پرداخته و قوياً به كارگيري كودكان سرباز را در طول جنگ محكوم كرده و از دولتها مي خواهد كه زمينه هاي برگشت مجدد آنها را به جامعه فراهم كنند. همچنين قطعنامه ۱۳۱۴ هم تقاضا مي كند كه در موافقت نامه هاي صلحي كه بين طرفين منعقد مي شود زمينه هاي بازگشت كودكان سرباز را به آغوش خانواده و اسكان آنها در محيط خانوادگي را فراهم كنند. قطعنامه ۱۳۷۹ فراتر از اينها مي رود و تقاضا مي كند از كارگزاريهاي تخصصي ملل متحد و بانك جهاني كه زمينه هاي مالي را براي حمايت از اين كودكان فراهم بكنند. زيرا فقر دليل اصلي براي به كارگيري اين كودكان در جنگ است؛ به خصوص در آفريقا كودكاني هستند كه در خيابان به دنيا مي آيند، در خيابان زندگي مي كنند و در خيابان هم از بين مي روند. بنابراين با چنين وضعيتي براي قرصي نان و براي يك شب سرپناه اسلحه به دستشان مي گيرند و در خدمت كساني كه اين جنگ ها را راه مي اندازند، درمي آيند.
قطعنامه  آخري از دبير كل مي خواهد كه از به كارگيري سربازان كودك جلوگيري كند و فهرستي از گروه هايي كه اين كودكان را به كار گرفته اند فراهم شود.
اقدامات جامعه بين المللي
در زمينه كودكان
يكي از اقدامات معمول جامعه بين المللي براي پرداختن به يك موضوع به كارگيري گزارشگران ويژه است، وقتي كميسيون حقوق بشر و يا شوراي امنيت و يا دبير كل سازمان ملل، گزارشگر ويژه اي را براي يك كاري طلب مي كند نشانگر اهميت موضوع است.
ما در زمينه كودكان سرباز در منازعات مسلحانه گزارشگران فعالي داشتيم. مثلاً خانم ماشل همسر آقاي نلسون ماندلا كه سابقه مبارزات طولاني در زمينه حقوق بشر دارد، خودش دبير بوده و در اين زمينه كار كرده است، گزارشي هم كه داده گزارشي بسيار مؤثر بوده و راهنماي سازمان ملل متحد در زمينه كار پيرامون كودكان و منازعات مسلحانه قرار گرفته است.
در حال حاضر، يك پروتكل الحاقي داريم كه مي طلبد كشورهاي عضو كنوانسيون حقوق كودك در جهت پيوستن به اين پروتكل قدم هاي مؤثرتري را بردارند. اين پروتكل در حقيقت در مورد ممنوعيت به كارگيري هر فرد زير ۱۸ سال در منازعات و مجروح كردن افراد زير ۱۸ سال، رفتن به ارتش و... تغييراتي دارد و مي خواهد كه جامعه بين المللي نسبت به اين موضوع پاسخ مناسبي بدهد. در حقيقت در اساسنامه ديوان كيفري بين المللي هم آمده كه به كارگيري كودكان زير ۱۸ سال در منازعات مسلحانه به طور مستقل جنايت عليه بشريت است و جزو جناياتي قرار مي گيرد كه مورد بررسي ديوان كيفري بين المللي قرار خواهند گرفت.
فاجعه عظيم تر از آن است كه من به عنوان يك معلم سازمان هاي بين المللي تكرار مي كنم. بين آنچه كه در سند آمده و آنچه كه جامعه بين المللي و دولت ها در قالب تعهدات عملي خودشان انجام مي دهند تفاوت بسياري است و متأسفانه در بسياري از موارد كشورهاي غربي هم كه خودشان طلايه دار، پيشگام و مروج پيوستن به اسناد بين المللي و اجراي موازين بين المللي حقوق بشر هستند دست اندركار خريد و فروش و در بعضي از مواقع مزدوري اين كودكان بودند.
* يكي از مطالبي كه در كنوانسيون هاي مربوط به حقوق بشردوستانه در رابطه با كودكان سربازمطرح مي باشد اين است كه سن مسئوليت كيفري را براي كودكان ۱۵ سال معرفي كرده يعني كودكان زير ۱۵ سال مسئوليت كيفري ندارند. اين از يك نظر خيلي خوب است براي اين كه كودكان سرباز به خاطر كارهايي كه انجام مي دهند يا جرايمي كه مرتكب مي شوند مورد محاكمه قرار نمي گيرند. ولي اين امر شبيه يك تيغ دولبه اي است كه از آن طرف تشويق  براي فرماندهان و جنايتكاران جنگي مي شود تا به جاي استفاده از سربازان بزرگسال از سربازان كوچك استفاده كنند. براي اينكه هيچ محاكمه جدي براي اعمال و جنايات جنگي كه انجام مي دهند و قتل عام هايي كه مي كنند انجام نمي شود لذا از كودكان استفاده مي كنند تا عواقبي برايشان نداشته باشد به نظر شما چه  بايد كرد؟ 
- واقعيت اين است كه كنوانسيون حقوق كودك براي سن مسئوليت كيفري ۱۸سال را مطرح مي كند البته همان طور كه مي دانيد كنوانسيون حقوق كودك و حقوق بشردوستانه در حالي كه تأثير متقابل دارند و حقوق جداگانه هستند و نمي توانيم بگوييم كه كنوانسيون حقوق كودك مواضع حقوق بشردوستانه را هم تحت پوشش قرار مي دهد ولي به نظر مي رسد كه با توجه به كنوانسيون حقوق كودك بعد از پروتكل هاي ژنو تصويب شد در حال حاضر سن مسئوليت كيفري را مي توانيم همان ۱۸ سال تلقي كنيم و باز در اصل اين ديوان كيفري بين المللي خواهد بود كه به اين موضوع دقيق تر بپردازد و بخواهد كه اين فاصله سني را بپوشاند ولي واقعيت اين است كه همان طوري كه گفتم در روآندا، سيرالئون، چاد، كلمبيا و خيلي جاهاي ديگر اين اتفاق افتاده و از كودكان استفاده مي كنند.
* براي آن طرف قضيه يعني استفاده از كودكان به منظور ارتكاب جنايت  چه بايد كرد؟ درست است كه از نظر خود كودك سن مسئوليت كيفري ۱۸ سال باشد خيلي بهتر است ولي از طرف ديگر كاري نكنيم كه مقرراتي كه به نفع كودك است باعث فرار جنايتكاران جنگي از مجازات بشود؟
- بله اين اختلاف وجود دارد ولي به نظر من چون اين كودكان خودشان آگاهانه اين كار را انجام نمي دهند اگر ما سن را به ۱۸ سال بياوريم بهتر است و اگر خودشان آگاهانه اين كار را انجام مي دادند آن وقت قضيه فرق مي كرد. ولي با توجه به اين كه اينها همواره به عنوان يك ابزار استفاده مي شوند شايد اگر سن بالا بيايد بهتر باشد ولي خودش مي تواند يك موضوع باشد. لازم است كه اين مسأله مورد مطالعه قرار گيرد و اثرات هركدام بررسي شود و آنچه كه كنوانسيون حقوق كودك دنبالش است بهترين منافع كودك تحت هر شرايطي است. در كنوانسيون حقوق كودك همه جا، محور اصلي تضمين و رعايت بهترين منافع كودك است.
حالا بهترين منافع كودك در كدام است؟ اينكه سن مسئوليت كيفري را تغيير دهيم يا اينكه با توجه به دوگانگي كه در اسناد حقوق بشردوستانه و حقوق بشر وجود دارد، چگونه حقوقشان رعايت شود،كه بحث مفصلي دارد.
به هر حال، بايد قبول كنيم كه كودكان سرمايه هاي اين جهان هستند و هر گونه برخورد و توجه به آنها در آينده محصولش براي استفاده كل جامعه خواهد بود. اميدواريم اين پديده زشت و مشمئز كننده بين المللي در آينده به نوعي بتواند از صحنه گيتي حذف شود و ديگر شاهد اين گونه اعمال بر اين قشر آسيب پذير جوامع نباشيم.

نظاميان  رژيم  صهيونيستي  پنجشنبه شب  و بامداد ديروز دو فلسطيني  را در نوار غزه  به  شهادت  رساندند.
به  گزارش ايرنا از سرزمينهاي  اشغالي ، نظاميان  صهيونيست  با بهره گيري  از تانك ، تجهيزات  نظامي  و پوشش  هوايي  به  اردوگاه  المغازي  در نوار غزه  يورش  بردند.
يك  منبع  امنيتي  فلسطيني  گفت : بالگردهاي  نظامي  اسراييل  از هوا با گلوله  به  سوي  خانه هاي  مردم  شليك  كردند كه  بر اثر آن ، يك  فلسطيني  به  نام  مومن المغازي  شهيد و چند نفر ديگر مجروح  شدند.
مبارزان  فلسطيني  نيز اقدام  به  مبادله  آتش  با نظاميان  صهيونيست  كردند.
نظاميان  اسراييلي  همچنين  با گلوله باران  شهر خان  يونس  در نوار غزه ، يك  جوان  ۱۷ ساله  فلسطيني  به  نام  محمد نجار را شهيد و ۶ تن  ديگر را مجروح كردند.
به  گفته  اين  منبع ، نظاميان  رژيم  صهيونيستي  از انتقال  مجروحان  به وسيله  آمبولانس  به  مراكز درماني  جلوگيري  كردند.
وي  افزود: تيم  پزشكي  مستقر در آمبولانس  چند ساعت  پس  از شهادت  نجار اجازه  يافت  تا پيكر او را به  پزشك  قانوني  منتقل  كند.
گردانهاي  شهيدان  الاقصي  شاخه  نظامي  جنبش  فتح  نيز اعلام  كرد كه  يكي  از فعالان  اين  جنبش  با بمب  دستي  به  يكي  از گشتي هاي  نظامي  رژيم  صهيونيستي در روستاي  خزاعه  حمله  كرد.
سخنگوي  ارتش  رژيم  صهيونيستي  با اعتراف  به  وقوع  اين  حادثه  گفت : در جريان  اين  انفجار يك  سرباز اسراييلي  مجروح  شد.
يورش به جنين
نظاميان  رژيم  صهيونيستي  در ادامه  تجاوزهاي  مستمر به  مناطق  فلسطيني  ديروز با استفاده  از ۲۰ دستگاه  تانك  و زره پوش  به  محله  الشرقيه  در شهر جنين  در شمال  كرانه  باختري  رود اردن  حمله  كردند.
نظاميان  صهيونيست  در اين  تهاجم  در پي  يافتن  امجد العبيدي  از مسئولان  جنبش  جهاد اسلامي  فلسطين  هستند.
آنان  مدعي اند كه  وي  طراح  اصلي  عمليات  شهادت طلبانه  ماه  پيش  در شهر حيفا بوده  است .
در جريان  عمليات  شهادت طلبانه  ماه  گذشته  كه  به  وسيله  يك  مبارز فلسطيني  در رستوران  ماكسيم  در شهر حيفا انجام  شد، ۲۰ اسراييلي  كشته  و بيش  از ۵۰ نفر ديگر زخمي  شدند.
نظاميان  رژيم  صهيونيستي  همچنين  با حمله  به  شهرك  ميسلون  در نزديكي  جنين  عده اي  از فلسطينيان  را دستگير كردند.
صهيونيستها همچنين  با حمله  به  اردوگاه  بلاطه  در نابلس ، چند ساختمان  اين  اردوگاه  را اشغال  و ساكنان  آن را در همان  ساختمان  زنداني  كردند.

روزنامه  گاردين  چاپ  لندن  از سفر رسمي  جرج  بوش  رئيس جمهوري  آمريكا به  انگليس  به  عنوان  سفري  مساله  ساز ياد كرد.
اين  روزنامه  در همين  زمينه  به  توني  بلر نخست  وزير انگليس هشدار داد كه  هنگام  سفر بوش  به  لندن  از ابراز نظري  كه  حاكي  از حمايت  وي  از بوش  باشد، خودداري  كند.
گاردين  با اشاره  به  اينكه  مردم  انگلستان  بيش  از هر ملت  ديگري  به آمريكاييها نزديك  هستند، نوشت : آنها مي دانند و يا حداقل  اميدوارند كه بوش  بزودي  تغيير خواهد كرد و به  جاي  او رهبري  خواهد آمد كه آرمان ها و ايده آل هايي  را كه  موجب  عظمت  آمريكا شده ، درك  مي كند.

هادي صبا
روزنامه الشرق الاوسط گزارش داد كه واشنگتن پيشنهاد قاهره مبني بر آموزش نيروهاي پليس عراق را پذيرفته است. گفته مي شود كه ريچارد آرميتاژ معاون وزير خارجه آمريكا در سفر آتي خود به قاهره كه روز يكشنبه صورت مي پذيرد، موضوع آموزش نيروهاي پليس و سرويس اطلاعاتي در حال تاسيس عراق را با مقامات مصري مورد بررسي قرار خواهد داد. همچنين شايد مسئله آموزش نيروهاي ارتش عراق نيز در دستور كار اين مذاكرات قرار گيرد. فيليپ فراين سخنگوي سفارت آمريكا در مصر درباره اين سفر گفته است كه آرميتاژ همكاري بين مصر و آمريكا در مورد عراق را مورد بررسي قرار خواهد داد. لازم به يادآوري است كه آرميتاژ علاوه بر مصر از كشورهاي عربستان سعودي و عراق نيز ديدار خواهد كرد.
منابع مطبوعاتي گزارش مي دهند كه پس از اوج گيري عمليات بر عليه نيروهاي آمريكايي- انگليسي در عراق سازمان A.I.C مذاكراتي را با سرويس امنيتي مصر آغاز كرده است. سرويس امنيتي مصر با اعلام آمادگي براي در اختيار گذاشتن تجربيات خود در مقابله با نيروهاي اسلامي در دهه هاي ۸۰ و ۹۰ ميلادي ابراز داشته است كه نوارهاي ويديوئي ذي قيمتي در دست دارد كه ارائه آنها به نيروهاي آمريكايي كمك شاياني به آنان خواهد كرد.
در همين حال پل برمر حاكم آمريكايي عراق اعلام داشت كه از تشكيل يك نيروي امنيتي عراق براي كمك به پيگرد متمردان استقبال مي كند، ولي مطمئن نيست كه رهبران محلي عراق شرايط وي را پذيرا شوند. اين در حالي است كه نيروهاي آمريكايي تلاش گسترده اي را براي شكار صدام حسين آغاز كرده اند.
مجموعه رفتارهاي مصر در برابر بحران عراق نشان مي دهد كه اين كشور با نگراني از سقوط دولت صدام حسين در پي آن است كه نظام سياسي آتي عراق به گونه اي شكل گيرد كه اولا كاركرد آن در منطقه در تعارض با سياستهاي مصر نباشد و ثانيا زمينه ايفاي نقش مؤثر مصر در اوضاع داخلي عراق فراهم گردد. اما عدم آمادگي مصر براي تعامل با واقعيتهايي كه در عراق وجود دارد رفتار متحولي را بر سياست مصر تحميل كرد.
لذا ملاحظه مي شود كه مصر ابتدا با انحلال ارتش عراق به شدت مخالفت مي كند سپس از تشكيل شوراي انتقالي عراق استقبال نكرد و بالاخره با فشارهاي آمريكا مجبور به همراهي با اين روند گرديد. در اينجا لازم است به اين نكته اشاره  شود كه مشكل مصر با شوراي انتقالي بيش از هر چيز به تركيب آن باز مي گردد كه مي تواند پايه اي براي ايفاي نقش بيشتر از سوي شيعيان- اكثريت مردم عراق- در اداره امور باشد. ولي مصر به خوبي مي داند كه طرح موضوع برقراري دمكراسي در عراق كه از سوي آمريكا مطرح مي شود خيلي جدي نيست.لذا بايد به فكر نفوذ در مراكزي باشد كه در تصميم سازي و اداره امور عراق در آ ينده مؤثر خواهند بود. از اينرو در پي آن است كه نقش ويژه اي در درون نيروهاي امنيتي، پليس و حتي ارتش عراق به دست آورد.
در اين رابطه اظهارنظر پل برمر حاكم آمريكايي عراق حائز اهميت بوده و مي تواند بيانگر عدم خشنودي نيروهاي عراقي مؤثر در اداره امور آن كشور از اين رويكرد آمريكا باشد كه آنها به شدت نگران دخالتهاي احتمالي مصر در امور داخلي عراق هستند.دخالتهايي كه شايد در راستاي تقويت طرفداران صدام و نيروهاي وابسته به آن عمل كند. هر چند كه اينگونه تلاشها براي احياي مجدد نقش حزب بعث عراق حركتي رو به گذشته و مخالف با واقعيتهاي جديد عراق است،  ليكن نبايد مورد بي توجهي قرار گيرد.

روسيه  و اتحاديه  اروپا روز پنجشنبه  به  چهار توافق  فراگير در موردنقش  سازمان  ملل  دربحرانهاي  بين المللي ، اقتصادي ، فرهنگي ، امنيت  داخلي  و خارجي  دست  يافتند.
به  گزارش  ايرنا، در اطلاعيه  مشترك  طرفين كه پس از مذاكرات ولاديميرپوتين  رئيس  جمهوري  روسيه  و سيلويو برلوسكوني  نخست وزير ايتاليا و رئيس  دوره اي  اتحاديه  اروپا در شهر رم  برگزار شد بر اهميت  نقش  سازمان  ملل  در مورد حل  بحرانهاي  بين المللي  تأكيد شده است.
بنابراين  اطلاعيه  مشترك ، سازمان  ملل  از نقشي  محوري  براي  حل بحرانهاي  جهاني  برخوردار است  كه  بايد زمينه هاي  لازم  براي  موفقيت  اين سازمان  فراهم  شود. در اين  مذاكرات  همچنين  ابراز اميدواري  شد روسيه  تا پايان  سال  ۲۰۰۴به  سازمان  تجارت  جهاني  بپيوندد.
روسيه  و اتحاديه  اروپا توافق  كردند سطح  مناسبات  اقتصادي  خود را دربخشهاي  مختلف  افزايش  دهند كه  در همين  زمينه  تسهيل  صدور رواديد از سوي كشورهاي  عضو اتحاديه  براي  بازرگانان  روسي  در نظر گرفته  شده  است .
همچنين  براساس  توافق  فرهنگي  انجام  شده ، روسيه  و كشورهاي  عضو اتحاديه اروپا در زمينه هاي  مربوط به  اجراي  برنامه هايي  به منظور شناخت  متقابل فرهنگي  همكاري  خواهند كرد.
پوتين  و سران  اتحاديه  اروپا با توافق  در مورد همكاري  براي  تامين امنيت  داخلي  و خارجي ، تروريسم  را محكوم  كرده  و بر مبارزه  كامل  با تمامي  اشكال  اين  پديده  تأكيد كردند.
در اين  توافق  همچنين  آمده  است : همكاريهاي  بين المللي  و افزايش  آن  براي  مبارزه  با تروريسم  مهم  است  تا بتوان  با تهديدهاي  جديدي  كه  امنيت  جهاني  را در مخاطره  قرار داده  مبارزه  كرد.
همكاريهاي  قضائي ، مقابله  مشترك  با سازمانهاي  جنايتكار  و گروه هاي  تبهكار  و همچنين  همكاري  در شرايط بحراني  مانند وقوع  بلاياي  طبيعي  از ديگر موارد گنجانده  شده  در توافقهاي  مذاكرات  رم  است  كه  با حضور رومانو پرودي  رئيس  كميسيون  اروپا برگزار شد.
پوتين ديروز ايتاليا را به مقصد فرانسه ترك كرد.

در پي تهديد كره شمالي مبني بر ضبط دارايي هاي كنسرسيوم بين المللي تحت امر آمريكا، وزارت  خارجه  اين  كشور نسبت  به  اين  اقدام  به  كره شمالي  هشدار داد.
به گزارش ايرنا از واشنگتن كره  شمالي  روز پنجشنبه  تهديد كرد كه  اگر كنسرسيوم  بين المللي  تحت  امر آمريكا پروژه  نيروي  هسته اي  خود را در كره  شمالي  بدون  پرداخت  غرامت  به  تعويق  اندازد، دارايي هاي  آن ضبط مي شود.
آدام  ارلي  معاون  سخنگوي  وزارت  خارجه  آمريكا در نشست  خبري  روزانه  خودگفت : كره  شمالي  موظف  است  امكان  انتقال  امن  اين  تجهيزات  را فراهم  كند.
وزارت  خارجه  كره  شمالي  به  تازگي  احتمال  داده  است  كه  مانع  از انتقال  مدارك  و تجهيزات  مربوط به  اين  نيروگاه  هسته اي  خواهد شد. ساخت  اين  نيروگاه  بخشي  از موافقتنامه  سال  ۱۹۹۴ ميان  آمريكا و كره شمالي  بود.
به  موجب  اين  موافقتنامه ، كره  شمالي  متعهد به  توقف  برنامه هاي  هسته اي  وموشكي  خود و آمريكا نيز متعهد به  ساخت  دو رآكتور اتمي  آب  سبك  در اين  كشور شد. احداث  اين  نيروگاه  چند ميليارد دلاري  توسط يك  كنسرسيوم  بين المللي  كه  متشكل  از آمريكا، اتحاديه  اروپا، كره  جنوبي  و ژاپن  بود، آغاز شد.
قرار بود اين  نيروگاه  در سال  جاري  به  بهره برداري  برسد اما اختلافات  متعدد ميان  پيونگ  يانگ  و واشنگتن  مانع  از پيشبرد اين  طرح  شد.
آمريكا سال  گذشته  ارسال  سوخت  رايگان  به  كره شمالي  كه  بخشي  از موافقتنامه سال  ۱۹۹۴ بود را متوقف  كرد و كره  شمالي  نيز اعلام  كرد كه  برخلاف  اين  موافقتنامه  به  تلاش هاي  اتمي  خود به  طور مخفيانه  ادامه  داده  و تعهدي  در قبال  آن  ندارد.

وزارت امورخارجه پاكستان با احضار سفير انگليس در اسلام آباد خواستار اداي توضيحات درباره نصب تجهيزات جاسوسي در سفارتخانه اين كشور در لندن شد.
به گزارش ايرنا از اسلام آباد به نقل از مطبوعات پاكستان، نامه اعتراض آميزي در اين باره به «مارك لايل گرانت» تسليم شد كه در آن بر جلوگيري از تكرار اينگونه اقدامات در آينده تاكيد شده است.
به نوشته مطبوعات پاكستان، اين موضوع در ديدار اخير وزير امورخارجه اين كشور با همتاي انگليسي خود در لندن نيز مطرح شده است.
مطبوعات پاكستان اخيرا به نقل از يك نشريه انگليسي نوشتند، سازمان امنيتي انگليس در سال ۲۰۰۱ ميلادي اقدام به استراق سمع سفارتخانه پاكستان در لندن كرده است.

كميته هاي  حمايت  از حق  بازگشت  پناهندگان  فلسطين  در اردن  و سوريه ضمن رد طرح  صلح  موسوم  به  «ژنو» خواستار مجازات  امضاكنندگان  اين  طرح  شدند.
«احمد يوسف» دبير كميته  حمايت  از حق  بازگشت  پناهندگان  فلسطين  روز پنجشنبه  در گفت  و گو با خبرنگار ايرنا در امان  اظهار داشت : اين  كميته ها با ارسال  يادداشتي  به  رئيس  مجلس  قانونگذاري  فلسطين  و همچنين  به  رهبران سازمان  آزاديبخش  فلسطين ، اعتراض  خود را نسبت  به  اجراي  اين  طرح  اعلام كنند.
دبير كميته  حمايت  از پناهندگان  فلسطين  تصريح  كرد: طرح  ياد شده  نه  تنها حقوق  از دست  رفته  فلسطينيان  را تامين  نمي كند بلكه  به  رژيم  صهيونيستي امتيازات  بيشتري  را نيز ارائه  خواهد داد.
احمد يوسف  تأكيد كرد: اين  كميته  علاوه  بر ارسال  يادداشت  اعتراض  آميز به رهبران  فلسطين ، قصد دارد در سراسر جهان  عرب  دست  به  تجمع  و گردهمايي  درمخالفت  با اين  طرح  بزند. طرح  ژنو در اردن  توسط مقامهاي  فلسطيني  از جمله  عبدربه  و همچنين «يوسني  بيلين» از وزيران  كابينه  پيشين  رژيم  صهيونيستي  مطرح  شد.
اين  طرح  صلح  غير رسمي اوايل  ماه  ميلادي  جاري  همزمان  با متوقف  ماندن  طرح صلح  موسوم  به  نقشه  راه  بدليل  ادامه  خشونتها بين  اسراييل  و فلسطيني ها مطرح شد.طبق  جزييات  منتشر شده  طرح  صلح  غير رسمي ژنو، بر مناطق  مورد مناقشه «بيت المقدس» حاكميت  مشترك  اعمال  خواهد شد و ۵/۹۷ درصد كرانه  باختري  رود اردن  به  فلسطيني ها واگذار مي شود.
در مقابل  آوارگان  فلسطيني  نيز از حق  خود براي  بازگشت  به  سرزمينهايي كه اكنون  جزو خاك  اسراييل  است ، صرفنظر مي كنند.رژيم  صهيونيستي  اعلام  كرد كه  با اين  طرح  مخالف  است  وتنها طرح  صلح  نقشه راه  را مي پذيرد.