سيما هاشمي نيا
آنچه كه در اولين برخورد با واژه خانه به ذهن انسان خطور مي كند، مكاني است براي سكونت كه بخش كوچكي از دنياي بزرگ است، اما اگر در نحوه برخورد خود تغييري ايجادكنيم و زاويه ديد خود را با مردمي كه در خانه آن سكونت دارند يا به تعيبري زندگي مي كنند، همراه كنيم، آن هنگام خواهيم ديد كه خانه مي تواند تمام دنياي آنها باشد. خانه فضاي خواب و استراحت، پوشاك، ماشين، فضاي كار، كلكسيون كارهاي هنري، حتي خود و بچه هاي آنها را در خود جاي مي دهد.
البته ممكن است بسته به موقعيت و شرايطي كه يك خانه در آن قرار مي گيرد اين موارد تغيير كند. خانه ممكن است در قطعه زميني در جنگل يا در چمنزار واقع شده باشد، مي تواند در يك شهرك يا شهر يا حتي در محدوده اي خاص در يك ساختمان قرار بگيرد. آنچه كه به سكونت در خانه شكل مي دهد حضور ساكنان در آن فضا يا ساختمان جديد است كه خود معمولا فضاي زندگي موردنظر را با استفاده از رنگ، نور و مبلمان ايجاد مي كنند و به گونه مطلوب و دلخواه فضا را تغيير مي دهند.
طي دهه هاي گذشته، شهرها تنها به مكاني براي استقرار خانه ها تبديل شده اند كه البته عمدتا به دلايل مختلف اقتصادي، اجتماعي، سياسي و ... با از بين رفتن فضاهاي عمومي، هويت و ويژگي متمايزتري به خود گرفته اند. تراكم در شهرهاي بزرگ و تمايل مردم براي داشتن خانه شخصي، باعث پيدايش فضاهايي جديد براي زندگي شده است. اين فضا، همان آپارتمان هاي كوچكي است كه همانند خانه هاي بسيار كوچك، بر سبك زندگي خاص كنوني انسان ها تاثير گذاشته است.
اين سكونتگاه ها، در ارتباط با ساير عناصر كوچك زندگي معاصر هستند. رايانه، لپ تاپ، موبايل، ساندويچ و انواع غذاهاي حاضري، سيستم هاي صوتي و تصويري بسيار پيشرفته و... همگي تلاشي درجهت صرفه جويي در زمان هستند. شايد بتوان گفت كه استفاده از فن آوري در طراحي فضاهاي كوچك، بهترين پيامد زندگي در شهرهاي بزرگ امروزي است.
پيشرفت هاي فن آورانه و تغييرات بسياري كه در زندگي روزمره پيدا شده است، الزاما به تغييرات اساسي در كارآمدي فضاي داخلي يك آپارتمان كوچك در مقايسه با يك خانه معمولي تبديل نشده است. عموما طرح فضاي داخلي تا اندازه اي به همان صورت اوليه باقي مانده اند. تفاوت اصلي در به كارگيري تدابيري است كه معماران و طراحان در جهت استفاده بهينه از فضا و اهميت دادن به ويژگي  هاي معمارانه خاص هر خانه به كار مي گيرند. مهمترين ويژگي اين آپارتمان ها، به كارگيري روش هاي خلاقانه در وفق دادن نيازهاي خانه و ساكنان با فضاهاي كوچك، بدون از دست دادن كيفيت و آسايش فضايي است.
براي حصول چنين نتايجي در طراحي داخلي آپارتمان ها، روش هاي متفاوت و گوناگوني وجود دارند كه توسط معماران و طراحان به كار گرفته مي شوند. ما نمونه هاي زيادي مي بينيم كه در آنها عملكردها در يك فضا با هم تركيب شده اند. سيركولاسيون بين فضاهاي داخلي و پيامد آن يعني پيدايش فضاهاي صرفا عبوري به حداقل رسيده اند، تقسيم بندي هاي داخلي حذف و نور و مصالح شفاف به كار گرفته شده اند و گاه خالص ترين ايده هاي طراحي با جزئيات كوچك معمارانه همراه شده است. در اين ميان، اصولي كه در طراحي با هدف استفاده بهينه از فضا در نظر گرفته مي شوند، به 5 عنوان زير تقسيم بندي مي شوند:
۱ـ مبلمان  كارآمد
۲ـ رنگ
۳ـ پانل هاي متحرك
۴ـ محدوديت ها
۵ـ ايجاد ارتباط بصري با فضاي بيرون
كه البته اين تقسيم بندي، به معناي ناديده گرفتن ساير ديدگاه ها نيست.
مبلمان   كارآمد
هميشه در خانه تعدادي اشياي متحرك وجود دارد: مبلمان، آثار هنري، كلكسيون ها و ساير وسايل و تجهيزاتي كه در خانه استفاده مي شوند. اين وسايل معمولا شخصي هستند و گاه افراد به اين وسايل، نسبت به خود خانه، احساس تعلق بيشتري مي كنند. اين اشيا به خانه شخصيت مي دهند و باعث مي شوند كه فضاي خانه مقياسي انساني پيدا كند. انتخاب نوع و اندازه مبلمان  در خانه هاي كوچك، عموما بر مبناي كارآمدي، چندعملكردي بودن و همچنين متناسب بودن آنها با فضا از نظر اندازه صورت مي گيرد. در خانه هاي كوچك و آپارتمان ها، عموما به جاي استفاده از مبلمان هايي كه بيشتر جنبه تزئيني (بدون عملكرد) دارند و نيز مبلمان هاي قديمي (آنتيك يا عتيقه) و مبلمان هايي كه تنها بخشي از فضا را اشغال مي كنند، از مبلمان هايي كه داراي كارايي متناسب با فضا، چند عملكردي و هماهنگ با طرح خانه هستند، به كار گرفته مي شوند. در برخي موارد اين مبلمان ها حتي به صورت اختصاصي نيز طراحي و ساخته مي شوند. قفسه هاي كتاب، كابينت هاي آشپزخانه، ميزهاي تاشو و ... از جمله مبلمان هاي چندعملكردي هستند كه عموما با ساير المان هاي موجود در خانه آميخته و هماهنگ طراحي مي شوند.
رنگ
توجه به اين نكته كه يك رنگ چگونه مي تواند درك ما را از فرم، ابعاد و كيفيت فضايي داخلي تحت تاثير قرار دهد نيز حايز اهميت است. معمولا گفته مي شود كه: "رنگ سفيد تنها راه حل براي بزرگتر نشان دادن فضاهاي كوچك است." اين عقيده به دنبال استفاده از رنگ هاي متنوع در بسياري از خانه ها ، تا حدودي اعتبار خود را از دست مي دهد. استفاده از سايه روشن هاي مختلف در فضا، ضمن متمايز كردن فعاليت ها، به ايجاد تنوع فضايي نيز كمك مي كند. بايد توجه كرد كه نقش رنگ ها در هماهنگي عناصر و المان هاي فضا و افزودن گرمي و روشني به محيط، به صورت طراحي المان هاي نوراني مخفي، نورهاي رنگي موضعي يا عمومي انكارناپذير است. به  هر حال استفاده مناسب، بجا و آگاهانه از تاثيرات رنگ ها در فضا، از مهمترين روش هاي موثر در هويت بخشيدن به فضا بدون روي آوردن به تكنيك هاي پيچيده و پرهزينه است.
صفحات متحرك
بي شك انعطاف پذيري فضايي از مهمترين ويژگي هاي طراحي براي خانه هاي كوچك است. يكي از بهترين روش هاي رايج دست يافتن به انعطاف پذيري، متحرك كردن ديوارها و جداكننده هاي داخلي است. البته اين كار، نه فقط به منظور خلق فضايي بزرگتر، بلكه فضايي با كارايي بهتر براي تمامي عملكردهاي خانه انجام مي شود. به عنوان نمونه مي توان براي تامين فضاهاي خصوصي  و فراهم كردن آرامش و تفكيك فضا در قسمت هاي مختلف، از اين المان هاي متحرك استفاده كرد. اغلب اين جداكننده ها، پانل هاي نوري هستند كه روي ريل ها مي لغزند و به آساني از طرفي به طرف ديگر حركت مي كنند. پانل هاي متحرك، المان هاي مهمي در تركيب بندي و طراحي خانه هاي كوچك مي توانند باشند.
محدوديت ها
از روش هاي موثر در حل مسئله آرايش فضاهاي كوچك، ساده تر كردن طراحي است. محدوديت در طراحي و دكوراسيون، استراتژي موثري در طراحي پروژه هايي چون آپارتمان ها و خانه هاي كوچك است. البته براي دستيابي به چنين هدفي، لزوما نمي بايست به ميني ماليسم (كمينه گرايي)، كه هم مستلزم صرف وقت و انرژي زياد در جزئيات و همچنين صرف هزينه بسيار بالايي است، روي آورد. حذف المان هاي غير ضروري در خانه، ايجاد محيطي شفاف (خوانا)، استفاده از خطوط خالص و همچنين دقت در انتخاب مصالح استفاده شده براي فضاهاي داخلي، باعث مي شوند تا فضاي داخل بزرگتر و روشن تر به نظر برسد.
ايجاد ارتباط بصري با فضاي بيرون
احساس گشايش و فراخي در فضاهاي كوچك، بيشتر از طريق يك ارتباط عملكردي و بصري دائمي با فضاي بيرون خانه امكانپذير است. در اين نوع خانه ها، استفاده بهينه از نور طبيعي و تهويه سراسري موجب مي شود فضاي بيروني، بخش جدايي ناپذير خانه باشد. روش هاي مختلفي براي فراهم كردن امتداد بصري فضا از داخل به خارج وجود دارد. درها و پنجره ها به عنوان مهمترين بازشوها براي ارتباط داخل با طبيعت و محيط بيرون هستند كه مي توان از طريق آنها ضمن تهويه فضاي داخل، ارتباط بصري با فضاي بيرون را نيز برقرار كرد. اين عناصر ممكن است كدر يا شفاف، كشويي يا لولايي، بزرگ يا كوچك، ضخيم يا نازك، دعوت كننده يا بازدارنده و در نهايت باشكوه يا ساده باشند.در هر حال آنچه كه مي بايست فارغ از موارد ذكر شده و موارد ديگر كه بسته به شرايط مختلف ايجاد مي شود در نظر گرفت، توجه به مفهوم سكونت، حتي در سكونتگاه هايي است كه تحت عنوان خانه هاي كوچك يا آپارتمان ها از آنها نام مي بريم، چراكه با رشد روزافزون شهرنشيني و پيشرفت هاي تكنولوژيك، ناگزير از پذيرش زندگي در آپارتمان ها و خانه هاي كوچك هستيم و از اين رو طراحي فضاهاي داخلي چنين خانه هايي با رويكردي به مفهوم سكونت و در نظر گرفتن معيارهاي آسايش و زندگي، از اولويت  برخوردارند.

فرناز كيميا- در دماغه جنوبي شبه جزيره عربستان، شهري واقع شده كه گويي زمان در آنجا از حركت باز ايستاده است. صنعا، پايتخت جمهوري عربي يمن را عمارت هاي منحصر به فرد خشتي پر كرده كه مسكن و ماواي متجاوز از يك ميليون مردمي است كه همچنان به سنت هاي آبا و اجدادي خود پايبندند. اختلاف صنعا وقتي نمايان تر مي شود كه با پايتخت هاي كشورهاي عرب همسايه مورد مقايسه قرار گيرد كه مالامال از آسمانخراش هاي پر زرق و برق است و شاهراه هاي عريض و طويل و مراكز بزرگ خريد.
خانه هاي مرتفع اين شهر كه هر كدام به يك خانواده اختصاص دارد، از لحاظ تاريخي، دست كم به نمونه هاي متعلق به هزاره اول قبل از ميلاد مسيح باز مي گردد. در ساخت اين بناها از مصالح محلي موجود در منطقه همچون سنگ هاي كوهستاني اطراف، خشت هاي عمل آمده در وادي ها و واحه ها استفاده شده، امروزه نيز اين مصالح و روش هاي ساخت آنها در برخي مناطق همچنان بدون تغيير تداوم مي يابد. فرم مرتفع اين بناها، قدمتي معادل خانه هاي حياط مركزي مديترانه اي داشته و يادگاري از دوران ملكه سباست.
امكانات و محدوديت هاي موجود به نوعي موجبات برجي شكل شدن اين بناها را فراهم كرده اند كه از جمله اين عوامل مي توان به مصالح اجرايي موجود، ارزش زمين هاي كشاورزي و مسائل امنيتي اشاره كرد.
در معماري سنتي يمن، براي پوشش دهانه ها از نخل ها، درختان آكاسيا يا گز، به جاي تاق زني يا خرپا استفاده مي شود. در نتيجه استفاده بهينه از طول مفيد اين درختان عاملي بود كه بايد در نظر گرفته مي شد. از طرفي به دليل ارزش زياد زمين هاي كشاورزي رويكرد غالب آن بود كه حداقل مساحت به فضاهاي مسكوني اختصاص يابد. عامل سوم اينكه در جامعه اي قبيله اي كه تا همين اواخر، يعني 10 سال قبل، خصومت ها و جنگل هاي داخلي همچنان به قوت خودباقي بود، شهرها و خانه هاي قابل دفاع از اهميت زيادي برخوردار بودند. در پاسخگويي به اين نياز، آرايش و بافت متراكم اين خانه هاي مرتفع، سد دفاعي غير قابل نفوذي را در برابر حملات دشمنان ايجاد مي كرد. به منظور مصونيت بيشتر خانه ها، طبقه همكف كه معمولا به فضاي نگهداري چهارپايان مختص بود، فقط يك بازشو داشت كه در چوب مستحكمي از آن محافظت مي كرد.
اين خانه ها طبقات متعددي دارند به گونه اي كه بالاي طبقه همكف كه امروزه از اصطبل به انباري تغيير كاربري داده، 4 يا 5 طبقه ديگر هم احداث شده اند. در اين طبقات به ترتيب در طبقه اول انبار، در طبقه فوقاني آن ديوان (اتاق نشيمن كه از آن در برخي مواقع به منظور امور شغلي وتجاري استفاده مي شود) و آشپزخانه و در طبقه بعدي اتاق هاي خواب واقع شده اند.
در آخرين طبقه، فضايي تحت عنوان مفرج قرار دارد. اين فضا اتاقي است وسيع با ديدهاي باز به مناظر اطراف كه در آن آقاي خانه با دوستانش دور هم جمع مي شوند، قهوه نوشيده و برگ هاي قات مي جوند. قات گياه مخدر محلي است كه اكثر مردان به  آن اعتياد دارند. در مبلمان داخلي فضاي مفرج، نيمكت هاي سراسري در پيرامون فضا تعبيه مي شود و احتمال مي رود كه اين مبلمان اقتباسي باشد از تريكلينيوم؛ نيمكت سه طرفي كه در اتاق هاي ناهارخوري روم باستان در اطراف ميز غذاخوري قرار مي گرفت. در تزئين ديوارها و كف مفرج از منسوجات و كوسن هاي نقش دار استفاده مي شود.
متناسب با توان مالي و سلايق صاحبخانه، فضايي به نام منظر، آلونكي چوبي بروي پشت بام ساخته مي شد كه به ميزبان و دوستانش اجازه بهره مندي از ديدهاي بهتري را فراهم مي كرد.
روش هاي سنتي ساخت خشت به قوت خود باقي است و تغييري نيافته است. مطابق رسوم ديرين مواد اوليه  اين خاك نابارور، كاه  است كه در ابتداي فرآيند ساخت، اين مواد غرقاب شده و در مراحل بعدي در برابر تابش خورشيد عمل آورده مي شود. گل در اين روش علاوه بر اينكه به عنوان ملات به كار مي رود، نقش آستر كار را نيز داراست.
آجرهاي پخته شده كه از ديرباز شناخته شده و مورد استفاده قرار مي گيرند در قياس با موارد بالا، مقاومت بيشتري دارند. نكته اي كه در صنعا به چشم مي خورد تفاوت رنگ آجرهاي سنتي و امروزي است. در ساخت آجرهاي سنتي از فضولات حيواني استفاده مي شد و آجر بدست آمده، رنگ زردي مايل به قهوه اي داشت. در ساخت آجرهاي پخته شده امروزي از اين مواد استفاده نمي شود. اين آجرها صاف و صيقلي هستند و رنگ قرمز تندي دارند. رنگ قرمز اين آجرها با رنگ آجرهاي برج هاي سنتي كه طبقات فوقاني برج هاي صنعا را شكل مي دهند، هماهنگي ندارد. براي رفع اين عدم هماهنگي، بناهاي سنتي با استفاده از اندودي قرمز نماكاري مي شوند. از آنجايي كه ماده اصلي تشكيل دهنده اين اندود، سيمان است هرگز نمي توان آن را از روي بناهاي قديمي پاك كرد.
اين ويژگي ها توصيفي از كيفيات معماري شهري است كه لقب موزه اي در فضاي باز را به خود اختصاص داده است؛شهري كه تاريخ و گذشته اش جزء لاينفك حال و آينده آن است.

زهرا مهدي پور- اصفهان، تركيبي است از نظام هاي گوناگون حركتي كه هر يك ميدان گرانشي ويژه خويش و در نتيجه انتظام هماهنگ خاص خود را توليد مي كنند، درون الگوي جامعي در يكديگر تنيده كه پيچيدگي و در هم بودنشان تنها با فرش هاي بزرگ باغ نما سنجيده مي شود...!
كوچه هاي باريك تر دو ترازه به پهناي دو يا سه متر پخش و پراكنده مي شوند، اين كوچه هاي باريك كه به شكرانه ديوارهاي بلند دو طرف هميشه سايه گيرند، حتي در تابستان هم مسيرهاي خنك عبور و مرور پياده اند. محله، همچون پهنه برگي، مجهز به كلافي از رگبرگ هايي است كه سبب مي شوند تاروپود محل از هم نگسلد، حركت در ميان بافت، مفاهيمي كلي را ارائه مي دهد كه اصالت و ارزشي ازلي دارند و نمايانگر نمونه اي از جامعه انساني هستند.
بافت شهر و اجزاي آن معنايي دارند كه گاه اين معنا از وراي سيماي شهر و پاسخي كه شهروند اصفهان آن زمان، با رفتار خود بدان مي دهد، براي ما بازگو مي شود. يكي از نكات مهم، بحث بين فرديت و اجتماع است. نگاهي به بافت مسكوني اصفهان نشان مي دهد كه در عين متن بودن، جداسازي به گونه اي است كه استقلال آنها را تقويت مي كند؛ شيوه آميختن فضاها به گونه اي است كه مي توان آنها را چون بخش هايي پي درپي انگاشت و در عين آنكه هيچ گونه گسستگي ندارند، همواره به دنبال هم مي آيند، هر چند كه به لحاظ كاركرد متفاوت باشند. با پررنگ شدن، برتري فضا در نقطه اي از بافت نمايان مي شود، ولي در نقاطي ديگر فضا شكل و فريبندگي خود را از دست مي دهد و به تبيين بافت كلي مي پردازد.با نگاهي ژرف به بخش هايي از اين فضا همچون بافت هاي مسكوني كه خود را نيازمند گفتار و ادبيات نمي يابند، در مي يابيم كه آنها نيز هويتي مشخص را نمايان مي سازند.اگر از گفته هاي گفته شده درباره خانه هاي ايراني بگذريم و از وراي اصول مطرح شده قبلي كه بي شك جايگاه مهمي نيز دارند به بازبيني بپردازيم، مي توانيم دريابيم كه هر خانه مسيري متفاوت بين قطب هاي تفاوت گذاري و همگن سازي، بين فرديت و جمعيت را دنبال مي كند و از اين رو، آگاهانه خود نمايي مي كند و نيز آگاهانه صرفنظر مي كند، به گونه اي كه هويت فضايي و دروني كردن و نمود خانه ها نتيجه روند پيچيده اي است، رو به مفهوم خانه اي از آن خود. در اينجا با نوعي ناخود آگاهي تاريخي رو به رو هستيم به گونه اي كه شيوه رفتار ساختمان ها درست در مرز بين فضاي داخلي و خارجي است يا به عبارت ديگر چگونگي تعامل آنها با فضاي عمومي و خصوصي.
فرم به نشان دادن محتوا كمك مي كند و گاهي وقت ها ايجاز به دستيابي به هدف هاي از پيش تعيين شده كمك مي كند؛ انباشتي شهري به مثابه واحدهاي منسجم و متكي به هم كه امكان توسعه پايدار در آينده را به وجود مي آورند. يكپارچه كردن تفاوت ها با ايده آميختن كاركردها و طراحي عناصري كه مي توانند كيفيت و ويژگي هاي خود را در آينده تعديل كنند و حسي را القا مي كنند كه حجم نوعي مامن است.دروني كردن فضايي كه كاملا داخلي نيست و مي كوشد بين داخل و ظاهر خارجي نوعي درجه بندي و وابستگي متقابل به وجود آورد؛ فضايي كه در نهايت با ويژگي هاي اقليمي اش تعريف مي شود؛ فضايي كه صميميت را با روزنه و ديد از كل تركيب مي كند و اين اهداف درون گرايانه نقشي اساسي در توصيف هويت فضا بازي مي كنند.
مكالمه اي واقعي و عيني كه در عين حال نشانگر منطق معمارانه است؛ با حركت در بافت، همواره خود را در فضاي خاص آن مي يابيم، مجموعه اي كه به نوعي يك ويژگي فرامتني را شكل داده است و همه اينها نشانگر نوآوري آن زمان است و....
اين شهر گفتني هاي فراوان دارد و آموزه هاي بسيار براي معماران.

پيام نظام مهندسي شماره 4
شمــــــــارگان 30 هزارتايي، يك نشريه تخصصي را هر چند فقط بين اعضاي يك تشكل صنفي توزيع شود، كاملا قابل توجه مي سازد؛ پيام نظام مهندسي ماهنامه  اي حرفه اي - تخصصي و ارگان نظام مهندسي ساختمان تهران است، در اين شماره نشريه مي  خوانيم: گزارش اجمالي از سنگ ها و معادن سنگ هاي ساختماني (مرتضي اجابتي)، پانل هاي سه بعدي (محمد مهدي بهرامي)، بررسي طيف هاي ارتجاعي و غير ارتجاعي ركوردهاي ثبت شده در زلزله بم، زلزله سفيد(كاميار بيات ماكو)، گزارش مراسم روز مهندسي (پروانه ارمش) و....
افزايش در آمد معماران
بنا بر آماري كه اخيرا توسط انستيتو معماري ايالات متحده منتشر شده است، متوسط در آمد معماران در اين كشور در سه سال منتهي به سال 2005، سالانه 3/3 درصد و مجموعا 10 درصد افزايش را نشان مي دهد. اين افزايش بالاترين حد در بين ساير مشاغل است (متوسط اين رشد در ساير مشاغل سالانه 5/2 درصد است). هم اكنون متوسط درآمد سالانه يك معمار در ايالات متحده 62 هزار و 600 دلار است. ميزان افزايش درآمد معماران به اعتقاد كارشناسان به هيچ وجه رضايت بخش نيست، چرا كه اين افزايش در سه سال منتهي به سال 2002 سالانه 1/5 درصد و در سه سال منتهي به 1999 قريب به 3/5 بوده است.
در حالي كه در 10 سال اخير، وضعيت رشد در آمد معماران آمريكايي بسيار قابل توجه بوده است، هنوز راه بسياري براي فعالان اين كسب وجود دارد تا به متوسط در آمد مشاغلي چون وكالت و پزشكي برسند! متوسط درآمد ساليانه يك پزشك عمومي در ايالات متحده 137610 دلار و اين در آمد براي يك وكيل 108790 دلار است.
معماري با قيمت نجومي!
شهريه ثابت مبلغ 000/500/6 ريال به ازاي هر ترم و شهريه متغير مبلغ 000/800 تا 000/300/1 ريال به ازاي هرواحد نظري و 000/500/2 ريال به ازاي هر واحد كارگاهي ؛ اين قيمتي است كه خبرگزاري مهر در خبري پيرامون دانشگاهي بين المللي در چابهار اعلام كرده است؛ با توجه به اينكه بخش كارشناسي معماري و مهندسي عمران با همكاري دانشگاه علم و صنعت و نه همكار انگليسي اين دانشگاه برگزار مي شود، اين قيمت ها اندكي دور از ذهن است.
با يك محاسبه سرانگشتي و با توجه به تعداد زياد واحدهاي كارگاهي در رشته معماري بايد گفت كه شهريه يك ترم براي اين رشته ممكن است حتي بالغ بر 4 ميليون تومان شود؛ با اين وجود سئوالي كه باقي مي ماند اين است كه بايد از خودمان بپرسيم براستي چه كساني قادرند در اين رشته با اين قيمت تحصيل كنند؟!
نمايشگاه معماري در خانه هنرمندان
بعد از وقفه اي كه در برگزاري نمايشگا ه هاي معماري در تالار ميرميران خانه هنرمندان به علت برگزاري كنگره جهاني معماران به وجود آمد، اين روز ها اين تالار ميزبان مهدي عليزاده است. عليزاده متولد 1314 فارغ التحصيل دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران است. آنچه وي را يكي از شاخص ترين معماران ايران ساخته، 45 سال سابقه حضور به همراه كارنامه اي درخشان در عرصه طراحي واحد هاي مسكوني است.
وي را از بيانيه مشتركي كه چندي پيش در مخالفت با تخريب يكي از آثارش توسط تعدادي از تشكل هاي صنفي و فرهنگي معماري صادر شد به ياد مي آوريم. او برنامه ريز نمايشگاه هاي معماري در خانه هنرمندان ايران و جامعه مهندسان معمار ايران است.

از نشريات تخصصي تا تعامل پويا
علي خيابانيان- با توجه به تعدد نشريه هايي كه در قالب ماهنامه و فصلنامه در زمينه هاي معماري و ساختمان، فعاليت مي كنند، بايد اذعان كرد كه رويكردي جديد در زمينه تحقيق، پژوهش و مباحث نظري، نسبت به دهه گذشته آغاز شده و تا حد نسبتا محسوسي در جهت دهي به پروژه ها و فعاليت هاي عمراني كشور تاثيرگذار بوده است. به طوري كه از مكان هاي آموزشي گرفته تا ارگان ها و سازمان هاي دولتي، سالانه مبالغ سنگيني (هر چندان ناكافي) را در زمينه هاي پژوهشي و مطالعات اوليه كه نقش بسيار مهمي  را در تبيين موضوع و توجيه پروژه بر عهده دارند، متقبل مي شوند. چنين نگرشي، علاوه بر ايجاد عرصه  اي وسيع براي فعاليت افراد بيشتر، ارتباط محكمي را بين فضاهاي دانشگاهي و دنياي حرفه  اي بعد از تحصيل ايجاد كرده است و رفته رفته حركتي تكاملي در جهت همسويي اين دو حوزه، در حال شكل گيري است؛ حركتي كه مي تواند تعاملي عميق و كارساز در سطح جامعه و در بين ارگان ها و تشكل هاي مختلف مهندسي و حتي فراتر از آن را بر قرار سازد. با توجه و مساعدت آموزه هاي دانشگاهي و تجاربي كه طي ساليان گذشته گرد آمده و هم اكنون در گوشه  اي از كتابخانه هاي اين كشور گرد و غبار بي تفاوتي متخصصان را به دوش مي كشند مي توان اقدامات بسياري را در تسريع انجام پروژه ها و كاهش هزينه هاي مزبورانجام داد.
زماني كه در يك نشريه تخصصي مصاحبه  اي با يكي از مسئولان اجرايي جامعه در كنار مقاله  اي از تازه كاران عرصه ساخت و ساز مطرح مي شود، رويكردي بزرگ در جهت مقايسه آراء ارائه شده و برانگيختن ذهنيت افراد در نقد اقداماتي كه صورت پذيرفته يا در مرحله مقدماتي است كه مي تواند ساختاري جديد در پيشبرد اهداف و سياست هايي باشد كه در دوران اخير با مشكلات بسياري همراه بوده و صدمات و هزينه هاي جانبي بسياري را به همراه داشته است. ضعف در حيطه هاي مديريتي و اجرايي از يك طرف و عدم پرورش نيروهاي متخصص و از همه مهمتر، كم توجهي به افكار و انديشه هاي نو، عواملي هستند كه عرصه هاي فعاليت و پيشرفت را در دهه هاي گذشته تنگ كرده و از خلاقيت و ابتكار متخصصان كاسته است.
اينك مكاني مشترك و به دور از دغدغه ها و تشريفات مرسوم كه نشريات مختلف، به صورتي نسبي به وجود آورده اند، اين امكان را جهت ارائه افكار و تحليل و بررسي ايده هاي نو از طرف متخصصان، امكانپذير ساخته و تا حدي جوابگوي نياز هاي موجود در جامعه است. البته نبايد فراموش كرد كه چنين حركتي در فضايي متعامل و يكدست كه همگان در جهت هدفي مشخص و بدون توجه و اغراق در منافع مادي و شخصي، مي تواند رشد كرده و بازدهي كاملي داشته باشد.
تفكر و انديشه به عنوان زيربناي اصلي هر پروژه  اي، مسير اصلي روندي كه بايد طي شود و همچنين انتخاب افراد ذي ربط را بر عهده داشته و كساني كه انتخاب مي شوند، در كنار تخصص هايي كه دارا هستند، بايد از يك شناخت و رشد فكري كه بتواند شخص را در قالب يك روند فكري به چالش درآورده و انعطاف پذيري كافي را در مراحل مختلف از خود نشان داده و تجربه هاي خويش را با سازماندهي قبلي كه گفته شد در اختيار ساير كاربران قرار دهد كه در اين صورت بسياري از مشكلات، بخصوص در زمينه هاي فكري كاسته خواهد شد و اين امكانپذير نيست مگر در قالب فرآيندي پژوهشي كه نشريات به عنوان گوشه  اي از اين حركت عمل مي كنند.
نوع تخصص، احاطه علمي و فني مسئولان نشريات، كيفيت و كميت مباحثي كه در هر برهه زماني مي تواند مطرح شود، ميزان همكاري و خدمات ارگان هاي ذي ربط، نحوه ارائه و.... مواردي هستند كه مي توانند فعاليت هاي علمي - تخصصي را ارتقا داده يا متاسفانه متوقف كنند. استفاده از نيروها و انديشه هاي جوان در چنين راستايي همراه با ايجاد بستري مناسب از لحاظ شغل و تخصصي كه مي خواهند در آينده انتخاب كنند و بالا بردن سطح علمي آنها، جامعه نيمه ساكن علمي- عمراني كشور را با تزريق راهكارهاي متنوع و كارساز به صورتي دروني تقويت كرده و همگام با فن آوري روز دنيا حركت خواهد كرد. نبايد فراموش كرد كه صداقت در گفتار، عمل و احساس مسئوليت در قبال انسان هاي ديگر و حتي انسان بودن خود، سرلوحه چنين اقداماتي است كه فرد فرد ما در شكل گيري آن مسئول بوده و نقشي هر چند كوچك ولي مهم را مي توانيم عهده دار شويم.
گورستان هاي غير قانوني تعطيل مي شوند!
در 140 نقطه شهر تهران گورستان وجود دارد، از اين تعداد 32 گورستان تقريبا به صورت غيرقانوني فعاليت مي كنند كه قرار است در سال جاري برنامه هاي جدي براي ساماندهي آنها به اجرا گذاشته شود.
به گزارش پايگاه اطلاع رساني شهرسازي و معماري، مدير عامل سازمان بهشت زهرا(س) از ادامه پيگيري جدي طرح ساماندهي گورستان هاي متروكه شهر تهران خبرداد و گفت: تا پايان 6 ماهه اول امسال، تكليف گورستان هاي متروكه شهر تهران روشن مي شود.
ظاهرا بخش شهرسازي دفتر پژوهش هاي فرهنگي به مديريت محمدرضا حائري، در حال حاضر مشاور چگونگي تغيير كاربري وضعيت گورستان هاي قديمي شهر تهران است كه قرار است پس از ساماندهي در صورت امكان، تعدادي از آنها را به فرهنگسرا يا بقاع متبركه تبديل كند و برخي از آنها نيز با اندكي تغييرات، فعاليت خود را براي دفن ادامه دهند.