شماره‌ 1805‏‎ ‎‏‏،‏‎15 April 1999 فروردين‌ 1378 ، ‏‎ پنجشنبه‌ 26‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Life
Business
Stocks
Sports
World Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
آن‌‏‎ فائده‌‏‎ و‏‎ محرم‌‏‎ معناي‌‏‎
(ع‌‏‎)‎حسين‌‏‎ امام‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ سيره‌‏‎ درباره‌‏‎ راشد‏‎ استاد‏‎ سخنراني‌‏‎

امام‌‏‎ سر‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ ماجرايي‌‏‎ و‏‎ عاشورا‏‎ تلخ‌‏‎ واقعه‌‏‎:جستارگشايي‌‏‎
بررسي‌‏‎ قابل‌‏‎ گوناگون‌‏‎ زاويه‌هاي‌‏‎ از‏‎ رفت‌‏‎ وي‌‏‎ ياران‌‏‎ و‏‎ (ع‌‏‎)‎حسين‌‏‎
و‏‎ گردد‏‎ تاكيد‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ بيشتر‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ اما‏‎ است‌ ، ‏‎ تحليل‌‏‎ و‏‎
استوانه‌‏‎ و‏‎ بن‌مايه‌‏‎ گيرد ، ‏‎ صورت‌‏‎ آن‌‏‎ روي‌‏‎ افزونتري‌‏‎ پرداخت‌‏‎
ادبي‌‏‎ و‏‎ فضل‌‏‎ اهل‌‏‎ كمتر‏‎ بر‏‎.‎است‌‏‎ سيدالشهداء‏‎ حضرت‌‏‎ اهداف‌‏‎
حسنه‌‏‎ سيره‌‏‎ و‏‎ اخلاق‌‏‎ كردن‌‏‎ بسامان‌‏‎ براي‌‏‎ امام‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ پوشيده‌‏‎
مبتلا‏‎ بدان‌‏‎ هجرت‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ سال‌‏‎ جامعه‌ 60‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ كرد ، ‏‎ قيام‌‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ و‏‎ گوهر‏‎ با‏‎ مقابله‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ رفت‌‏‎ پيش‌‏‎ بدانجا‏‎ تا‏‎ و‏‎ شد‏‎
تاسف‌بار‏‎ ماجراي‌‏‎ و‏‎ شتافتند‏‎ زمان‌‏‎ آن‌‏‎ اخلاقي‌‏‎ استوانه‌هاي‌‏‎
. آوردند‏‎ پديد‏‎ را‏‎ عاشورا‏‎
فرا‏‎ با‏‎ همزمان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ "راشد‏‎" ياد‏‎ زنده‌‏‎ سخنراني‌‏‎ زير‏‎ گفتار‏‎
.كنيم‌‏‎ مي‌‏‎ گرامي‌‏‎ خوانندگان‌‏‎ تقديم‌‏‎ را‏‎ محرم‌آن‌‏‎ ايام‌‏‎ رسيدن‌‏‎
معارف‌‏‎ گروه‌‏‎
ديگر‏‎ و‏‎ محرم‌‏‎ معناي‌‏‎ يكي‌‏‎:‎است‌‏‎ نكته‌‏‎ دو‏‎ شود‏‎ گفته‌‏‎ بايد‏‎ آنچه‌‏‎
قبيل‌‏‎ از‏‎ نكته‌‏‎ دو‏‎ اين‌‏‎ بيان‌‏‎ بعضي‌‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ شايد‏‎آن‌‏‎ فائده‌‏‎
"فعلا‏‎ نكته‌‏‎ دو‏‎ هر‏‎.نيست‌‏‎ اين‌طور‏‎ ولي‌‏‎ باشد‏‎ واضح‌‏‎ توضيح‌‏‎
و‏‎ محرم‌‏‎ معناي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ بسياري‌‏‎ گفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ مبهم‌‏‎
و‏‎ روح‌‏‎ كه‌‏‎ جامعه‌هايي‌‏‎ در‏‎ "كليته‏‎.‎غافلند‏‎ دو‏‎ هر‏‎ آن‌‏‎ فائده‌‏‎
مي‌ماند‏‎ باقي‌‏‎ ظاهرش‌‏‎ و‏‎ لفظ‏‎ و‏‎ مي‌رود‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ هرچيزي‌‏‎ معناي‌‏‎
يعني‌‏‎ مي‌آيد‏‎ پيش‌‏‎ ابهام‌‏‎ همين‌‏‎ زندگي‌‏‎ رشته‌هاي‌‏‎ همه‌‏‎ در‏‎
آنكه‌‏‎ بدون‌‏‎ مي‌كنند‏‎ كارهايي‌‏‎ مردم‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ چنان‌‏‎ "تدريجا‏‎
آنها‏‎ كارهاي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ بدانند‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ فائده‌‏‎ و‏‎ معني‌‏‎
نتيجه‌‏‎ خود‏‎ كوشش‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ بي‌مقصد‏‎ مردم‌‏‎ كارهاي‌‏‎ به‌‏‎ شبيه‌‏‎
نظر‏‎ در‏‎ مقصدي‌‏‎ بايد‏‎ كاري‌‏‎ هر‏‎ در‏‎ انسان‌‏‎ حاليكه‌‏‎ در‏‎ نمي‌گيرند‏‎
كه‌‏‎ چرا‏‎ آورد‏‎ بدست‌‏‎ فائده‌اي‌‏‎ حركتي‌‏‎ هر‏‎ از‏‎ و‏‎ باشد‏‎ داشته‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ بي‌عقل‌‏‎ با‏‎ عاقل‌‏‎ تفاوت‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ عاقل‌‏‎ انسان‌‏‎
.مي‌كند‏‎ دومي‌‏‎ و‏‎ نمي‌كند‏‎ بيهوده‌‏‎ كار‏‎ اولي‌‏‎
:كنيم‌‏‎ معني‌‏‎ را‏‎ محرم‌‏‎ ماه‌‏‎ نخست‌‏‎ و‏‎ پردازيم‌‏‎ سخن‌‏‎ موضوع‌‏‎ به‌‏‎ باري‌‏‎
از‏‎ پيش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ عربي‌‏‎ ماههاي‌‏‎ آن‌‏‎ رديف‌‏‎ ماههاي‌‏‎ و‏‎ محرم‌‏‎ ماه‌‏‎
قمر‏‎ گردش‌‏‎ مدت‌‏‎ عربها‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ عرب‏‎ در‏‎ نام‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ اسلام‌‏‎
تا‏‎ مي‌شود‏‎ نمايان‌‏‎ افق‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎ از‏‎ خود‏‎ برمدار‏‎ را‏‎
نو‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌گردد‏‎ ناپديد‏‎ آفتاب‏‎ شعاع‌‏‎ زير‏‎ دوباره‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎
نه‌‏‎ و‏‎ بيست‌‏‎ گاهي‌‏‎ آن‌‏‎ مدت‌‏‎ كه‌‏‎ گرفته‌اند‏‎ ماه‌‏‎ يك‌‏‎ مي‌شود‏‎ ظاهر‏‎
هلالي‌‏‎ ماه‌‏‎ دوازده‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ سالي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ روز‏‎ سي‌‏‎ گاهي‌‏‎ و‏‎ روز‏‎
"تقريبا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ روز‏‎ چهار‏‎ و‏‎ پنجاه‌‏‎ و‏‎ سيصد‏‎ مي‌آيد‏‎ فراهم‌‏‎
چهار‏‎ ماه‌‏‎ دوازده‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.دارد‏‎ كم‌‏‎ شمسي‌‏‎ سال‌‏‎ از‏‎ روز‏‎ يازده‌‏‎
با‏‎ ماه‌‏‎ چهار‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌دانستند‏‎ محترم‌‏‎ يعني‌‏‎ حرام‌‏‎ را‏‎ ماه‌‏‎
حرام‌‏‎ ماه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ پدرش‌‏‎ قاتل‌‏‎ كسي‌‏‎ اگر‏‎ حتي‌‏‎ ;نمي‌جنگيدند‏‎ هم‌‏‎
و‏‎ ذوالحجه‌‏‎ و‏‎ ذوالقعده‌‏‎ حرام‌‏‎ ماههاي‌‏‎.‎نمي‌شد‏‎ متعرضش‌‏‎ مي‌ديد‏‎
محرم‌‏‎.‎جداست‌‏‎ يكي‌‏‎ و‏‎ سرهم‌‏‎ پشت‌‏‎ آن‌‏‎ تاي‌‏‎ سه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ رجب‏‎ و‏‎ محرم‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎ مي‌گرفتند‏‎ محرم‌‏‎ از‏‎ را‏‎ آغازسال‌‏‎ يعني‌‏‎ است‌‏‎ سال‌‏‎ اول‌‏‎ ماه‌‏‎
محرم‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ چنين‌‏‎ نيز‏‎ اكنون‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كردند‏‎ ختم‌‏‎ ذوالحجه‌‏‎
و‏‎ شصت‌‏‎ واقعه‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دانستند‏‎ متبرك‌‏‎ را‏‎ روزها‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎
آن‌‏‎ ماه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ علي‌‏‎ بن‌‏‎ حسين‌‏‎ امام‌‏‎ حضرت‌‏‎ شهادت‌‏‎ يعني‌‏‎ هجري‌‏‎ يك‌‏‎
به‌آن‌‏‎ ديگر‏‎ كسي‌‏‎ دسته‌‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ غير‏‎ به‌‏‎ و‏‎ رفت‌‏‎ ميان‌‏‎ از‏‎ روزها‏‎
مبناي‌‏‎ را‏‎ هلالي‌‏‎ ماههاي‌‏‎ همين‌‏‎ نيز‏‎ اسلام‌‏‎.‎نجست‌‏‎ تبرك‌‏‎
حج‌‏‎ و‏‎ رمضان‌‏‎ ماه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ روزه‌‏‎:"مثلا‏‎ داد‏‎ قرار‏‎ خود‏‎ دستورهاي‌‏‎
اول‌‏‎ روز‏‎ را‏‎ رسمي‌‏‎ عيدهاي‌‏‎ ساخت‌ ، ‏‎ واجب‏‎ ذوالحجه‌‏‎ ماه‌‏‎ در‏‎ را‏‎
را‏‎ حرام‌‏‎ ماههاي‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ معين‌‏‎ ذوالحجه‌‏‎ دهم‌‏‎ روز‏‎ و‏‎ شوال‌‏‎ ماه‌‏‎
تغيير‏‎ آنرا‏‎ محل‌‏‎ كه‌‏‎ نداد‏‎ اجازه‌‏‎ ولي‌‏‎ دانست‌‏‎ حرام‌‏‎ همچنان‌‏‎
معناي‌‏‎ اين‌‏‎مي‌كردند‏‎ جاهليت‌‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎ عربها‏‎ آنچنانكه‌‏‎ دهند‏‎
محرم‌‏‎ ماه‌‏‎ به‌بعد‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ هجري‌ ، ‏‎ يكم‌‏‎ و‏‎ شصت‌‏‎ سال‌‏‎ تا‏‎ بود‏‎ محرم‌‏‎
زيرا‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ پيدا‏‎ ديگر‏‎ معناي‌‏‎ شيعيان‌‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ "مخصوصا‏‎
يك‌‏‎ اسلامي‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ ماه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ هجري‌‏‎ يكم‌‏‎ و‏‎ شصت‌‏‎ سال‌‏‎ در‏‎
آن‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎:‎بود‏‎ بي‌نظير‏‎ جهت‌‏‎ دو‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ داد‏‎ رخ‌‏‎ داخلي‌‏‎ حادثه‌‏‎
امام‌‏‎ يعني‌‏‎ اسلامي‌‏‎ جامعه‌‏‎ اول‌‏‎ خاندان‌‏‎ از‏‎ شريفي‌‏‎ مرد‏‎ كه‌‏‎ جهت‌‏‎
برحق‌‏‎ خليفه‌‏‎ علي‌‏‎ پدرش‌‏‎ و‏‎ پيغمبر‏‎ دختر‏‎ فاطمه‌‏‎ مادرش‌‏‎ كه‌‏‎ حسين‌‏‎
مشتي‌‏‎ بي‌دينيهاي‌‏‎ و‏‎ ستمكاريها‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ بود‏‎ پيغمبر‏‎
بر‏‎ و‏‎ بودند‏‎ كرده‌‏‎ غصب‏‎ را‏‎ خلافت‌‏‎ مسند‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ بي‌علاقه‌‏‎
هيچگونه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌كردند‏‎ فرمانروايي‌‏‎ خود‏‎ هوس‌‏‎ به‌‏‎ مسلمانها‏‎
كرد‏‎ پافشاري‌‏‎ چندان‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ قيام‌‏‎ نمي‌داشتند‏‎ دريغ‌‏‎ ناشايست‌‏‎
داد‏‎ راه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ يارانش‌‏‎ و‏‎ عزيزان‌‏‎ گرامي‌ترين‌‏‎ و‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎
دسته‌‏‎ كه‌‏‎ جهت‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ و‏‎.‎افتادند‏‎ سيري‌‏‎ با‏‎ حريمش‌‏‎ و‏‎
و‏‎ است‌‏‎ پيغمبر‏‎ دخترزاده‌‏‎ حسين‌‏‎ مي‌دانستند‏‎ آنكه‌‏‎ با‏‎ مخالف‌‏‎
علي‌‏‎ خاندان‌‏‎ آنكه‌‏‎ با‏‎ و‏‎ ندارد‏‎ منظوري‌‏‎ حق‌‏‎ جز‏‎ كه‌‏‎ مي‌دانستند‏‎
اين‌‏‎ كه‌‏‎ عراق‌‏‎ در‏‎ "مخصوصا‏‎ روز‏‎ آن‌‏‎ اسلامي‌‏‎ قطر‏‎ بيشتر‏‎ در‏‎
حق‌‏‎ از‏‎ طرفداري‌‏‎ و‏‎ تقوي‌‏‎ و‏‎ عدالت‌‏‎ به‌‏‎ داد‏‎ رخ‌‏‎ آنجا‏‎ در‏‎ حادثه‌‏‎
آن‌‏‎ درباره‌‏‎ ناروا‏‎ و‏‎ ستم‌‏‎ هيچگونه‌‏‎ از‏‎ اينحال‌‏‎ با‏‎ بودند‏‎ معروف‌‏‎
رفتاري‌‏‎ آنها‏‎ با‏‎ و‏‎ نكردند‏‎ خودداري‌‏‎ بازماندگانش‌‏‎ و‏‎ حضرت‌‏‎
.شود‏‎ رفتاري‌‏‎ چنان‌‏‎ كفار‏‎ با‏‎ نمي‌دهد‏‎ اجازه‌‏‎ اسلام‌‏‎ كه‌‏‎ كردند‏‎
نقل‌‏‎ او‏‎ از‏‎ نفس‌المهموم‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بطوري‌‏‎) بيروني‌‏‎ ابوريحان‌‏‎
عاشورا‏‎ روز‏‎ به‌‏‎ راجع‌‏‎ ثارالباقي‏‎ الا‏‎ كتاب‏‎ در‏‎ (كرده‌‏‎
آنكه‌‏‎ تا‏‎ مي‌شمردند‏‎ محترم‌‏‎ را‏‎ روز‏‎ اين‌‏‎ عربها‏‎":مي‌نويسد‏‎
داد‏‎ رخ‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ عليه‌السلام‌‏‎ بن‌ابيطالب‏‎ علي‌‏‎ بن‌‏‎ حسين‌‏‎ شهادت‌‏‎
چنان‌‏‎ ملتي‌‏‎ هيچ‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ ستمهايي‌‏‎ كسانش‌‏‎ و‏‎ حسين‌‏‎ درباره‌‏‎ و‏‎
با‏‎ كشتن‌‏‎ مانند‏‎ نداشته‌اند‏‎ روا‏‎ خلق‌‏‎ اشرار‏‎ با‏‎ را‏‎ ستمها‏‎
بر‏‎ و‏‎ آويختن‌‏‎ برني‌‏‎ را‏‎ سرها‏‎ و‏‎ آتش‌‏‎ با‏‎ و‏‎ شمشير‏‎ با‏‎ و‏‎ تشنگي‌‏‎
به‌فال‌‏‎ را‏‎ آن‌روز‏‎ رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ آن‌ ، ‏‎ غير‏‎ و‏‎ تاختن‌‏‎ اسب‏‎ جسدها‏‎
جامعه‌‏‎ در‏‎ "فعلا‏‎."نشمرد‏‎ محترم‌‏‎ آنرا‏‎ كسي‌‏‎ ديگر‏‎ و‏‎ گرفتند‏‎ بد‏‎
خواه‌‏‎ شيعيان‌‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎ اگر‏‎.‎است‌‏‎ سوگواري‌‏‎ ماه‌‏‎ محرم‌‏‎ شيعه‌‏‎
خواه‌‏‎ و‏‎ شيعيانست‌‏‎ مستقل‌‏‎ و‏‎ رسمي‌‏‎ كشور‏‎ كه‌‏‎ ايران‌‏‎ كشور‏‎
و‏‎ هندوستان‌‏‎ و‏‎ عراق‌‏‎ مانند‏‎ ديگر‏‎ كشورهاي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شيعياني‌‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ اگر‏‎ مي‌كنند ، ‏‎ زندگي‌‏‎ آن‌‏‎ غير‏‎ و‏‎ افغانستان‌‏‎ و‏‎ تركيه‌‏‎
بقيه‌‏‎ و‏‎ صفر‏‎ و‏‎ محرم‌‏‎ ماه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مجالسي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بگرديم‌‏‎ جامعه‌‏‎
و‏‎ مي‌شود‏‎ منعقد‏‎ عليه‌السلام‌‏‎ حسين‌‏‎ امام‌‏‎ به‌نام‌‏‎ سال‌‏‎ ايام‌‏‎
وقف‌‏‎ كه‌‏‎ املاكي‌‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ مجالس‌‏‎ آن‌‏‎ صرف‌‏‎ كه‌‏‎ ساعاتي‌‏‎ و‏‎ پولها‏‎
است‌‏‎ شده‌‏‎ محرم‌‏‎ ايام‌‏‎ در‏‎ مردم‌‏‎ اطعام‌‏‎ و‏‎ مجامع‌‏‎ اين‌‏‎ تشكيل‌‏‎ بر‏‎
اين‌‏‎ كليه‌‏‎ خرج‌‏‎ كه‌‏‎ مبلغي‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ تصور‏‎ كنيم‌‏‎ تهيه‌‏‎ آماري‌‏‎
آن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بشود‏‎ تومان‌‏‎ ميليون‌‏‎ هزار‏‎ بريك‌‏‎ بالغ‌‏‎ مي‌شود‏‎ مجامع‌‏‎
تا‏‎ عليه‌السلام‌‏‎ حسين‌‏‎ به‌امام‌‏‎ عقيده‌‏‎ كه‌‏‎ فهميد‏‎ خواهيم‌‏‎ صورت‌‏‎
چه‌‏‎ تا‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ سوگواري‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ راسخ‌‏‎ شيعيان‌‏‎ در‏‎ حد‏‎ چه‌‏‎
فهميديم‌‏‎ محرم‌‏‎ ماه‌‏‎ از‏‎ را‏‎ معني‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ اكنون‌‏‎.‎رايج‌‏‎ اندازه‌‏‎
تشريفاتي‌‏‎ با‏‎ محرم‌‏‎ ماه‌‏‎ ببينيم‌‏‎ و‏‎ پردازيم‌‏‎ دوم‌‏‎ نكته‌‏‎ بيان‌‏‎ به‌‏‎
زمان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎.‎دارد‏‎ فائده‌اي‌‏‎ چه‌‏‎ كرده‌‏‎ پيدا‏‎ كه‌‏‎
اين‌‏‎ كه‌‏‎ پندارند‏‎ چنين‌‏‎ بعضي‌‏‎ شايد‏‎.شده‌‏‎ آراء‏‎ معركه‌‏‎ ما‏‎
وظيفه‌‏‎ از‏‎ آنها‏‎ ساختن‌‏‎ غافل‌‏‎ و‏‎ ملت‌‏‎ زبوني‌‏‎ جز‏‎ سوگواريها‏‎
عقيده‌‏‎ به‌‏‎ اما‏‎.‎شود‏‎ ممنوع‌‏‎ بايد‏‎ و‏‎ ندارد‏‎ نتيجه‌اي‌‏‎ زندگي‌‏‎
هشيار‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ گرفت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ فايده‌اي‌‏‎ محرم‌‏‎ ماه‌‏‎ از‏‎ بنده‌‏‎
از‏‎ بيش‌‏‎ مراتب‏‎ به‌‏‎ برداريم‌‏‎ را‏‎ فائده‌‏‎ آن‌‏‎ بتوانيم‌‏‎ و‏‎ باشيم‌‏‎
.داشت‌‏‎ خواهد‏‎ ارزش‌‏‎ مي‌كنيم‌‏‎ صرف‌‏‎ كه‌‏‎ ساعاتي‌‏‎ و‏‎ مبالغ‌‏‎ اين‌‏‎
آدميزاد‏‎ بدن‌‏‎ در‏‎:‎بزنم‌‏‎ مثلي‌‏‎ بايد‏‎ مدعا‏‎ اين‌‏‎ توضيح‌‏‎ براي‌‏‎
سياه‌‏‎ جگر‏‎ مانند‏‎ نيست‌‏‎ ميسر‏‎ زندگي‌‏‎ آنها‏‎ بدون‌‏‎ كه‌‏‎ هست‌‏‎ اعضايي‌‏‎
مانند‏‎ و‏‎ خون‌‏‎ پخش‌‏‎ مركز‏‎ كه‌‏‎ قلب‏‎ مانند‏‎ و‏‎ خون‌‏‎ توليد‏‎ مركز‏‎ كه‌‏‎
eاعضاي‌‏‎ را‏‎ eاعضا‏‎ اينگونه‌‏‎است‌‏‎ تنفس‌‏‎ وسيله‌‏‎ كه‌‏‎ سفيد‏‎ جگر‏‎
ديگر‏‎ شود‏‎ فاسد‏‎ eاعضا‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ هرگاه‌‏‎ و‏‎ مي‌گويند‏‎ رئيسه‌‏‎
را‏‎ جهان‌‏‎ ثروت‌‏‎ نفر‏‎ يك‌‏‎ كنيم‌‏‎ فرض‌‏‎ اگر‏‎ حال‌‏‎.‎نيست‌‏‎ ميسر‏‎ زندگي‌‏‎
خطر‏‎ معرض‌‏‎ در‏‎ زندگيش‌‏‎ كه‌‏‎ برسد‏‎ آفتي‌‏‎ كبدش‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ داشته‌‏‎
كند‏‎ خرج‌‏‎ را‏‎ ثروتش‌‏‎ همه‌‏‎ شد‏‎ نخواهد‏‎ حاضر‏‎ كس‌‏‎ چنين‌‏‎ آيا‏‎ افتد‏‎
"عقلا‏‎ خرج‌‏‎ اين‌‏‎ آيا‏‎ و‏‎ نگهدارد‏‎ سالم‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ جگر‏‎ اينكه‌‏‎ براي‌‏‎
و‏‎ دارد‏‎ ارزش‌‏‎ خرجي‌‏‎ چنين‌‏‎ البته‌‏‎ نيست‌؟‏‎ لازم‌‏‎ و‏‎ پسنديده‌‏‎
صفات‌‏‎ بعضي‌‏‎.‎آدمست‌‏‎ يك‌‏‎ مانند‏‎ درست‌‏‎ جامعه‌‏‎.‎بكند‏‎ كه‌‏‎ لازمست‌‏‎
آن‌‏‎ بدون‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ رئيسه‌‏‎ eاعضاي‌‏‎ حكم‌‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ بايد‏‎ جامعه‌‏‎ در‏‎
و‏‎ شجاعت‌‏‎ و‏‎ غيرت‌‏‎ صفت‌‏‎ مانند‏‎ نيست‌‏‎ ميسر‏‎ اجتماعي‌‏‎ زندگي‌‏‎ صفات‌‏‎
اگر‏‎.‎آن‌‏‎ مانند‏‎ و‏‎ عفت‌‏‎ و‏‎ تقوي‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ و‏‎ امانت‌‏‎ و‏‎ صداقت‌‏‎
مرگ‌‏‎ به‌‏‎ محكوم‌‏‎ "قطعا‏‎ دهد‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ را‏‎ صفات‌‏‎ اينگونه‌‏‎ جامعه‌اي‌‏‎
خرج‌‏‎ جامعه‌‏‎ يك‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ ارزش‌‏‎ چقدر‏‎ حال‌‏‎.بود‏‎ خواهد‏‎ ذلت‌‏‎ و‏‎
و‏‎ نگهدارد‏‎ زنده‌‏‎ را‏‎ صفات‌‏‎ اين‌‏‎ تا‏‎ نمايد‏‎ وقت‌‏‎ صرف‌‏‎ و‏‎ كند‏‎
تشكيل‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مجامعي‌‏‎ و‏‎ محرم‌‏‎ ماه‌‏‎ برود؟‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ نگذارد‏‎
به‌‏‎ مي‌توانيم‌‏‎ باشيم‌‏‎ خردمند‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ ايست‌‏‎ وسيله‌‏‎ مي‌شود‏‎
را‏‎ چيز‏‎ هيچ‌‏‎ البته‌‏‎.بگيريم‌‏‎ نتيجه‌‏‎ ازآن‌‏‎ صفات‌‏‎ اين‌‏‎ حفظ‏‎ منظور‏‎
بدي‌‏‎ و‏‎ خوبي‌‏‎.بد‏‎ يا‏‎ است‌‏‎ خوب‏‎ گفت‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ خود‏‎ ذات‌‏‎ در‏‎
.بكنند‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بخواهند‏‎ مردم‌‏‎ كه‌‏‎ استفاده‌ايست‌‏‎ به‌‏‎ بسته‌‏‎ هرچيز‏‎
وسيله‌‏‎ كه‌‏‎ خداست‌‏‎ بزرگ‌‏‎ ازنعمتهاي‌‏‎ يكي‌‏‎ دين‌‏‎ گفته‌ام‌‏‎ بارها‏‎
شود‏‎ سوءاستفاده‌‏‎ اگر‏‎ نعمت‌‏‎ ازهمين‌‏‎ ولي‌‏‎ مي‌شود‏‎ آدميان‌‏‎ سعادت‌‏‎
زندگي‌‏‎ وسيله‌‏‎ كه‌‏‎ نان‌‏‎ و‏‎ آب‏‎ مانند‏‎ شد‏‎ خواهد‏‎ بدبختي‌‏‎ وسيله‌‏‎
.شود‏‎ مرگ‌‏‎ باعث‌‏‎ كه‌‏‎ بسا‏‎ رود‏‎ بكار‏‎ بي‌مورد‏‎ هرگاه‌‏‎ اما‏‎ است‌‏‎
بخورند‏‎ نان‌‏‎ چگونه‌‏‎ نمي‌دانند‏‎ بي‌خردي‌‏‎ از‏‎ مردمي‌‏‎ ببينيم‌‏‎ اگر‏‎
و‏‎ به‌آب‏‎ نبايد‏‎ رنجورند‏‎ هميشه‌‏‎ اينرو‏‎ از‏‎ و‏‎ بياشامند‏‎ آب‏‎ و‏‎
طرز‏‎ بايد‏‎ بلكه‌‏‎ گرفت‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ را‏‎ آب‏‎ و‏‎ نان‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ حمله‌‏‎ نان‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ الصحه‌‏‎ حفظ‏‎ قوانين‌‏‎ يعني‌‏‎ آشاميدن‌‏‎ آب‏‎ و‏‎ خوردن‌‏‎ نان‌‏‎
بهره‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بياشامند‏‎ آب‏‎ و‏‎ بخورند‏‎ نان‌‏‎ تا‏‎ آموخت‌‏‎ آنها‏‎
خود‏‎ كه‌‏‎ مردمي‌‏‎ ديديم‌‏‎ اگر‏‎ همين‌طور‏‎ببرند‏‎ سلامتي‌‏‎ و‏‎ زندگي‌‏‎
در‏‎ نخست‌‏‎ بايد‏‎ گشته‌اند‏‎ انحطاط‏‎ دچار‏‎ بسته‌اند‏‎ به‌ديني‌‏‎ را‏‎
آن‌‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎ بفهميم‌‏‎ تا‏‎ كنيم‌‏‎ مطالعه‌‏‎ دين‌‏‎ آن‌‏‎ دستورهاي‌‏‎
مردم‌‏‎ اين‌‏‎ آنكه‌‏‎ يا‏‎ مي‌شود‏‎ انحطاط‏‎ باعث‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بد‏‎ دستورها‏‎
:ديگر‏‎ عبارت‌‏‎ به‌‏‎ كنند‏‎ استفاده‌‏‎ چگونه‌‏‎ آنها‏‎ از‏‎ ندانسته‌اند‏‎
سوگواري‌‏‎ مجالس‌‏‎ و‏‎ محرم‌‏‎ موضوع‌‏‎.‎نفهميده‌اند‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ معناي‌‏‎
حضرت‌‏‎ شهادت‌‏‎ واقعه‌‏‎ در‏‎ هرگاه‌‏‎.است‌‏‎ قبيل‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ نيز‏‎
را‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ عالي‌‏‎ مقصد‏‎ و‏‎ كنيم‌‏‎ مطالعه‌‏‎ نيك‌‏‎ سيدالشهدا‏‎
را‏‎ مردم‌‏‎ و‏‎ بگوئيم‌‏‎ مردم‌‏‎ براي‌‏‎ بوده‌‏‎ چنانكه‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ دريابيم‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ عالي‌‏‎ نتيجه‌‏‎ چنان‌‏‎ سازيم‌‏‎ حضرت‌‏‎ آن‌‏‎ مقصد‏‎ به‌‏‎ آشنا‏‎
شرافت‌‏‎ و‏‎ مناعت‌‏‎ حس‌‏‎ ابقاء‏‎ و‏‎ جامعه‌‏‎ سربلندي‌‏‎ براي‌‏‎ مجامع‌‏‎
چنين‌‏‎ گرفتن‌‏‎ وسيله‌اي‌‏‎ هيچ‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ گرفت‌‏‎ خواهيم‌‏‎ دوستي‌‏‎
احاديث‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ اينست‌‏‎ عجب‏‎.‎نباشد‏‎ ميسر‏‎ نتيجه‌اي‌‏‎
جمله‌‏‎ اين‌‏‎ شده‌‏‎ وارد‏‎ ديگر‏‎ ائمه‌‏‎ يا‏‎ حسين‌‏‎ امام‌‏‎ زيارت‌‏‎ ثواب‏‎ كه‌‏‎
احاديث‌‏‎ آن‌‏‎ مضمون‌‏‎ خلاصه‌‏‎ و‏‎ "بشانه‌‏‎ "عارفا‏‎":است‌‏‎ شده‌‏‎ قيد‏‎
صفات‌‏‎ و‏‎ شخصيت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ زيارت‌‏‎ را‏‎ آن‌حضرت‌‏‎ هركس‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎
آشنا‏‎.‎برد‏‎ خواهد‏‎ نتيجه‌اي‌‏‎ چنين‌‏‎ باشد‏‎ آشنا‏‎ آن‌حضرت‌‏‎ مقصد‏‎ و‏‎
انسان‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ سبب‏‎ بزرگ‌‏‎ شخص‌‏‎ يك‌‏‎ مقصد‏‎ و‏‎ شخصيت‌‏‎ به‌‏‎ بودن‌‏‎
انسان‌‏‎ بزرگي‌‏‎ كه‌‏‎ كند‏‎ باور‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ چه‌‏‎ او‏‎ بزرگي‌‏‎ باعث‌‏‎ بفهمد‏‎
باور‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بد‏‎ به‌صفات‌‏‎ او‏‎ پستي‌‏‎ و‏‎ نيك‌‏‎ صفات‌‏‎ به‌‏‎
دهد‏‎ پرورش‌‏‎ خويشتن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ نيك‌‏‎ صفات‌‏‎ كه‌‏‎ افتد‏‎ انديشه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
.برهاند‏‎ پستي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ و‏‎
راه‌‏‎ در‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ شهادت‌‏‎ تاريخ‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ مردي‌‏‎ حسين‌‏‎ امام‌‏‎
شدت‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ قوت‌‏‎ بلكه‌‏‎ نداشت‌‏‎ شخصي‌‏‎ منظور‏‎ شد‏‎ كشته‌‏‎ حق‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎
بي‌ديني‌‏‎ به‌‏‎ تن‌‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ وادار‏‎ را‏‎ او‏‎ حق‌‏‎ از‏‎ طرفداري‌‏‎ و‏‎ تقوي‌‏‎
هستي‌‏‎ تمام‌‏‎ قيمت‌‏‎ به‌‏‎ كار‏‎ اين‌‏‎ چه‌‏‎ اگر‏‎ ندهد‏‎ پليدان‌‏‎ ستمكاري‌‏‎ و‏‎
دارد‏‎ كه‌‏‎ مقصدي‌‏‎ هر‏‎ عالم‌‏‎ در‏‎ هركس‌‏‎.‎شود‏‎ تمام‌‏‎ خاندانش‌‏‎ و‏‎ خود‏‎
نشده‌‏‎ پيدا‏‎ كسي‌‏‎ تاكنون‌‏‎.مي‌دهد‏‎ قرار‏‎ بهانه‌‏‎ را‏‎ عدالت‌‏‎ و‏‎ حق‌‏‎
را‏‎ خود‏‎ همه‌‏‎.مي‌كنم‌‏‎ دعوت‌‏‎ ستم‌‏‎ و‏‎ دروغ‌‏‎ و‏‎ باطل‌‏‎ من‌‏‎ بگويد‏‎ كه‌‏‎
اينها‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ اما‏‎.‎مي‌كنند‏‎ قلمداد‏‎ عدل‌‏‎ مروج‌‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ طرفدار‏‎
حقيقت‌‏‎ يعني‌‏‎ مي‌گويند‏‎ راست‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شوند‏‎ يافت‌‏‎ كساني‌‏‎ گاهي‌‏‎
در‏‎ بعضي‌‏‎ كه‌‏‎ همانطور‏‎.است‌‏‎ به‌حق‌‏‎ دعوت‌شان‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎ نيت‌شان‌‏‎
هرچه‌‏‎ و‏‎ مي‌شوند‏‎ رياست‌‏‎ شيفته‌‏‎ بعضي‌‏‎ و‏‎ پول‌‏‎ فريفته‌‏‎ عالم‌‏‎
هم‌‏‎ نادري‌‏‎ افراد‏‎ گاهي‌‏‎ است‌‏‎ منظور‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎ براي‌‏‎ مي‌كنند‏‎
متن‌‏‎ و‏‎ مرحق‌‏‎.مي‌خواهند‏‎ يعني‌‏‎ حقند‏‎ مجذوب‏‎ كه‌‏‎ مي‌شوند‏‎ پيدا‏‎
و‏‎ مي‌كنند‏‎ كوشش‌‏‎ هم‌‏‎ خيلي‌‏‎ راه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ شود‏‎ اجرا‏‎ عدالت‌‏‎
.بود‏‎ اينطور‏‎ السلام‌‏‎ عليه‌‏‎ علي‌‏‎ چنانكه‌‏‎ مي‌ورزند‏‎ صلابت‌‏‎
است‌‏‎ زيديه‌‏‎ فرقه‌‏‎ رئيس‌‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ الحسين‌‏‎ بن‌‏‎ علي‌‏‎ پسر‏‎ زيد‏‎
بود‏‎ بي‌خود‏‎ و‏‎ شيفته‌‏‎ خدا‏‎ مورد‏‎ در‏‎ او‏‎":مي‌گويد‏‎ علي‌‏‎ درباره‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ محققين‌‏‎ و‏‎ ".‎نمي‌گرفت‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ چيز‏‎ هيچ‌‏‎ خدا‏‎ جز‏‎ و‏‎
تامل‌‏‎ آله‌‏‎ و‏‎ عليه‌‏‎ الله‌‏‎ صلي‌‏‎ پيغمبر‏‎ اصحاب‏‎ از‏‎ يك‌‏‎ هر‏‎ حالات‌‏‎
علي‌‏‎ درباره‌‏‎ يافته‌اند‏‎ مبرز‏‎ صفت‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ را‏‎ كدام‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎
او‏‎ بود ، ‏‎ فداكاري‌‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ مرد‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ گفته‌اند‏‎ عليه‌السلام‌‏‎
از‏‎ آساني‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌ورزيد‏‎ صلابت‌‏‎ عدالت‌‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ خيلي‌‏‎
مرد‏‎ همه‌‏‎.‎بودند‏‎ همين‌طور‏‎ نيز‏‎ علي‌‏‎ خاندان‌‏‎.‎مي‌گذشت‌‏‎ خود‏‎
دعوت‌‏‎ حق‌‏‎ به‌‏‎ چون‌‏‎بودند‏‎ ايمان‌‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ و‏‎ صداقت‌‏‎ و‏‎ صراحت‌‏‎
آنكه‌‏‎ نه‌‏‎ بود‏‎ حق‌‏‎ اقامه‌‏‎ منظورشان‌‏‎ راستي‌‏‎ از‏‎ مي‌كردند‏‎
نقل‌‏‎ حال‌ ، ‏‎.‎بپوشانند‏‎ ديگر‏‎ مقصود‏‎ اندام‌‏‎ بر‏‎ حق‌‏‎ جامه‌‏‎ بخواهند‏‎
كه‌‏‎ بدانند‏‎ مردم‌‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ را‏‎ نتيجه‌‏‎ اين‌‏‎ كسان‌‏‎ اينگونه‌‏‎ حالات‌‏‎
بوده‌‏‎ حق‌‏‎ مقصدشان‌‏‎ راستي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بوده‌اند‏‎ هم‌‏‎ مرداني‌‏‎ دنيا‏‎ در‏‎
چيزي‌‏‎ چنين‌‏‎ مردم‌‏‎ اگر‏‎ زيرا‏‎.نكرده‌اند‏‎ ملعبه‌‏‎ را‏‎ حق‌‏‎ همه‌‏‎ و‏‎
پيش‌‏‎ بزرگي‌‏‎ اجتماعي‌‏‎ و‏‎ اخلاقي‌‏‎ خطر‏‎ نكنند‏‎ باور‏‎ و‏‎ ندانند‏‎ را‏‎
همه‌‏‎ كه‌‏‎ پنداشت‌‏‎ خواهند‏‎ چنين‌‏‎ همه‌‏‎ يكباره‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎.‎آمد‏‎ خواهد‏‎
بشر‏‎ در‏‎ ديگر‏‎ چيز‏‎ شخصي‌‏‎ منظور‏‎ و‏‎ مادي‌‏‎ غرض‌‏‎ جز‏‎ و‏‎ بازيست‌‏‎ چيز‏‎
عدالت‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ كلمات‌‏‎ بشر‏‎ افراد‏‎ هميشه‌‏‎ و‏‎ نبوده‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ هنگام‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎.‎ساخته‌اند‏‎ مادي‌‏‎ اغراض‌‏‎ همين‌‏‎ روپوش‌‏‎ را‏‎
در‏‎ فداكاري‌‏‎ حس‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ معدوم‌‏‎ وفا‏‎ و‏‎ منسوخ‌‏‎ مروت‌‏‎ يكباره‌‏‎
پشت‌‏‎ و‏‎ نيرنگ‌ساز‏‎ و‏‎ وحقه‌باز‏‎ دروغگو‏‎ همه‌‏‎ مي‌ميرد ، ‏‎ مردم‌‏‎
بازيگر‏‎ و‏‎ بي‌مبدا‏‎ و‏‎ بي‌ايمان‌‏‎ همه‌‏‎ مي‌گردند ، ‏‎ هم‌انداز‏‎
حق‌‏‎ و‏‎ مي‌زنند‏‎ لبخند‏‎ تقوي‌‏‎ و‏‎ فضيلت‌‏‎ مباني‌‏‎ همه‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌شوند‏‎
بي‌معني‌‏‎ كلماتي‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ مسخره‌‏‎ را‏‎ عدالت‌‏‎ و‏‎
و‏‎ راستي‌‏‎ و‏‎ مي‌رود‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ بازيچه‌‏‎ براي‌‏‎ فقط‏‎ كه‌‏‎ مي‌پندارند‏‎
هر‏‎ كه‌‏‎ مي‌دانند‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ را‏‎ هنر‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ فراموش‌‏‎ را‏‎ درستي‌‏‎
صباحي‌‏‎ چند‏‎ و‏‎ بنشيند‏‎ مراد‏‎ توسن‌‏‎ بر‏‎ توانست‌‏‎ وسيله‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ كس‌‏‎
هم‌‏‎ مرداني‌‏‎ ببينند‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎ اما‏‎.‎برگيرد‏‎ روزگار‏‎ از‏‎ كامي‌‏‎
پيش‌‏‎ در‏‎ اسبه‌‏‎ دو‏‎ آنها‏‎ كه‌‏‎ چيزهايي‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎
و‏‎ رياست‌‏‎ و‏‎ پول‌‏‎ "اصلا‏‎ و‏‎ مي‌نگرند‏‎ حقارت‌‏‎ ديده‌‏‎ با‏‎ مي‌تازند‏‎
انسان‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ معتقدند‏‎ و‏‎ ندارد‏‎ جلوه‌‏‎ نظرشان‌‏‎ در‏‎ مادي‌‏‎ لذات‌‏‎
كه‌‏‎ رسد‏‎ جايي‌‏‎ به‌‏‎ مي‌تواند‏‎ آدمي‌‏‎ و‏‎ اينها ، ‏‎ از‏‎ جز‏‎ است‌‏‎ سعادتي‌‏‎
صورتيكه‌‏‎ در‏‎ آدمي‌‏‎ گوهر‏‎ و‏‎ نكند ، ‏‎ اعتنا‏‎ فلك‌‏‎ خورشيد‏‎ و‏‎ ماه‌‏‎ به‌‏‎
و‏‎ ستاره‌‏‎ و‏‎ ياقوت‌‏‎ و‏‎ برليان‌‏‎ از‏‎ يابد‏‎ پرورش‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ نيك‌‏‎ صفات‌‏‎
نمي‌شود‏‎ فاني‌‏‎ مردن‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ انسان‌‏‎ و‏‎ است‌ ، ‏‎ گران‌بهاتر‏‎ ماه‌‏‎
از‏‎ آدمي‌‏‎ كه‌‏‎ آنست‌‏‎ سعادت‌‏‎ و‏‎ خوشي‌‏‎ و‏‎ است‌ ، ‏‎ باقي‌‏‎ همچنان‌‏‎ بلكه‌‏‎
انسانيت‌‏‎ ذات‌‏‎ از‏‎ بيرون‌‏‎ كه‌‏‎ وسايلي‌‏‎ و‏‎ آورد‏‎ بدست‌‏‎ خود‏‎ درون‌‏‎
در‏‎ كسان‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ شود ، ‏‎ وي‌‏‎ دائم‌‏‎ سعادت‌‏‎ و‏‎ خوشي‌‏‎ نمي‌تواندباعث‌‏‎
چيز‏‎ همه‌‏‎ از‏‎ دارند‏‎ ايمان‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ خدايي‌‏‎ و‏‎ حق‌‏‎ همان‌‏‎ راه‌‏‎
را‏‎ سوختن‌‏‎ و‏‎ كشتن‌‏‎ حتي‌‏‎ مصائب‏‎ و‏‎ سختي‌ها‏‎ و‏‎ مي‌گذرند‏‎ دنيا‏‎
دروغ‌‏‎ هرگز‏‎ كسان‌‏‎ چنين‌‏‎ و‏‎ خشنودند ، ‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ تحمل‌‏‎
نمي‌برند‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ فريب‏‎ و‏‎ نمي‌ورزند‏‎ خيانت‌‏‎ و‏‎ نمي‌گويند‏‎
نيكبخت‌‏‎ و‏‎ آسايش‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ مردم‌خدمت‌‏‎ به‌‏‎ بلكه‌‏‎
هم‌‏‎ كساني‌‏‎ چنين‌‏‎ ببينند‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎ مي‌كوشند ، ‏‎ ديگران‌‏‎ ساختن‌‏‎
و‏‎ هست‌‏‎ حقيقتي‌‏‎ و‏‎ خدا‏‎ عالم‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌كنند‏‎ باور‏‎ آنگاه‌‏‎ هستند‏‎
نيز‏‎ آنها‏‎ در‏‎ خداپرستي‌‏‎ و‏‎ حق‌جويي‌‏‎ حس‌‏‎ آنگاه‌‏‎.‎نيست‌‏‎ بازي‌‏‎ همه‌‏‎
حب‏‎ و‏‎ تقوي‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ نور‏‎ هم‌‏‎ آنها‏‎ دل‌‏‎ در‏‎ آنگاه‌‏‎.مي‌شود‏‎ زنده‌‏‎
و‏‎ مي‌آيد‏‎ بدست‌‏‎ راهي‌‏‎ آنگاه‌‏‎.‎مي‌يابد‏‎ ره‌‏‎ عدالت‌‏‎ و‏‎ خير‏‎
آن‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ راه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بتوان‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ ريخته‌‏‎ شالوده‌اي‌‏‎
بوجود‏‎ جامعه‌اي‌‏‎ يعني‌‏‎ ساخت‌‏‎ استوار‏‎ فاضله‌‏‎ مدينه‌‏‎ كاخ‌‏‎ شالوده‌‏‎
و‏‎ باشد ، ‏‎ داشته‌‏‎ غلبه‌‏‎ باطل‌‏‎ بر‏‎ حق‌‏‎ جامعه‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آورد‏‎
و‏‎ باشد ، ‏‎ مقدم‌‏‎ دروغ‌‏‎ بر‏‎ راست‌‏‎ و‏‎ باشد ، ‏‎ ستم‌‏‎ از‏‎ بالاتر‏‎ عدالت‌‏‎
و‏‎ برتري‌‏‎ باعث‌‏‎ و‏‎ باشد ، ‏‎ پيشرفت‌‏‎ وسيله‌‏‎ خيانت‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ امانت‌‏‎
پرورش‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ انسان‌‏‎ گوهر‏‎ كه‌‏‎ جامعه‌اي‌‏‎.‎باشد‏‎ تقوي‌‏‎ افتخار‏‎
است‌‏‎ آدميت‌‏‎ مقام‌‏‎ شايسته‌‏‎ كه‌‏‎ صفاتي‌‏‎ و‏‎ رود‏‎ كمال‌‏‎ به‌‏‎ رو‏‎ و‏‎ يابد‏‎
.كند‏‎ نمو‏‎ و‏‎ آيد‏‎ پديد‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
و‏‎ كرد‏‎ استفاده‌‏‎ اينگونه‌‏‎ بايد‏‎ محرم‌‏‎ ماه‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ غرض‌‏‎
مردم‌‏‎ به‌‏‎ مي‌تواند‏‎ سوگواري‌‏‎ مجالس‌‏‎ كه‌‏‎ فايده‌اي‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎
هر‏‎ جامعه‌‏‎ بزرگ‌‏‎ فايده‌‏‎ چنين‌‏‎ آوردن‌‏‎ بدست‌‏‎ راه‌‏‎ در‏‎ والحق‌‏‎بدهد‏‎
اينگونه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ خرجهائي‌‏‎ كه‌‏‎ بخصوص‌‏‎ دارد‏‎ ارزش‌‏‎ كند‏‎ خرج‌‏‎ چه‌‏‎
صرف‌‏‎ آنها‏‎ همه‌‏‎ و‏‎ نمي‌رود‏‎ بيرون‌‏‎ كشور‏‎ از‏‎ مي‌شود‏‎ مجالس‌‏‎
و‏‎ مي‌گردد‏‎ همنوعان‌‏‎ به‌‏‎ دادن‌‏‎ قهوه‌‏‎ و‏‎ چاي‌‏‎ يا‏‎ گرسنگان‌‏‎ اطعام‌‏‎
و‏‎ والفت‌‏‎ آشنايي‌‏‎ باعث‌‏‎ مجالس‌‏‎ اينگونه‌‏‎ در‏‎ مردم‌‏‎ اجتماع‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ فايده‌هايي‌‏‎ اينها‏‎.‎مي‌شود‏‎ همديگر‏‎ با‏‎ محبت‌شان‌‏‎
اگر‏‎ حال‌‏‎.‎گرفت‌‏‎ مجامع‌‏‎ اينگونه‌‏‎ از‏‎ مي‌توان‌‏‎ سيدالشهداء‏‎ بركت‌‏‎
گرفته‌‏‎ كمتر‏‎ فايده‌ها‏‎ اينگونه‌‏‎ جاها‏‎ بعضي‌‏‎ در‏‎ ببينيم‌‏‎ گاهي‌‏‎
اين‌‏‎ بودن‌‏‎ بد‏‎ دليل‌‏‎ مي‌آيد‏‎ ميان‌‏‎ به‌‏‎ ضررها‏‎ بعضي‌‏‎ يا‏‎ مي‌شود‏‎
از‏‎ يا‏‎ شده‌‏‎ سوءاستفاده‌‏‎ كه‌‏‎ دانست‌‏‎ بايد‏‎ بلكه‌‏‎ شد‏‎ نخواهد‏‎ اساس‌‏‎
سعادت‌‏‎ براي‌‏‎ عالي‌‏‎ بسيار‏‎ وسيله‌‏‎ يك‌‏‎ غرض‌‏‎ روي‌‏‎ از‏‎ يا‏‎ ناداني‌‏‎
آن‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ گشته‌‏‎ شخصي‌‏‎ پست‌‏‎ منافع‌‏‎ و‏‎ خصوصي‌‏‎ اغراض‌‏‎ بازيچه‌‏‎
نجات‌‏‎ آلودگي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ وسيله‌اي‌‏‎ چنان‌‏‎ تا‏‎ كرد‏‎ كوشش‌‏‎ بايد‏‎ صورت‌‏‎
از‏‎ را‏‎ افراد‏‎ همه‌‏‎ بايد‏‎ و‏‎ برگرداند‏‎ خودش‌‏‎ طهارت‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ داد‏‎
را‏‎ كاري‌‏‎ معناي‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ آشنا‏‎ خودشان‌‏‎ وظيفه‌‏‎ به‌‏‎ مستمع‌‏‎ و‏‎ ذاكر‏‎
براي‌‏‎ مردم‌‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎ بهتر‏‎ چه‌‏‎.‎فهماند‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎ مي‌كنند‏‎ كه‌‏‎
در‏‎ و‏‎ كنند‏‎ خرج‌‏‎ پول‌‏‎ خودشان‌‏‎ جيب‏‎ از‏‎ رغبت‌‏‎ كمال‌‏‎ با‏‎ و‏‎ خدا‏‎
و‏‎ نمايند‏‎ منعقد‏‎ مجالس‌‏‎ سال‌‏‎ ايام‌‏‎ كليه‌‏‎ يا‏‎ مخصوصي‌‏‎ ايام‌‏‎
بگويند‏‎ مطالبي‌‏‎ و‏‎ شوند‏‎ جمع‌‏‎ مجالس‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ غرض‌‏‎ بدون‌‏‎ مسلمانها‏‎
حق‌خواهي‌‏‎ حس‌‏‎ شدن‌‏‎ پيدا‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ استحكام‌‏‎ باعث‌‏‎ كه‌‏‎ بشنوند‏‎ و‏‎
راستي‌‏‎ و‏‎ عدالت‌‏‎ و‏‎ تقوي‌‏‎ صفات‌‏‎ نمو‏‎ و‏‎ نهادشان‌‏‎ در‏‎ پرستي‌‏‎ وطن‌‏‎ و‏‎
همانطور‏‎ وليكن‌‏‎ گردد؟‏‎ وجودشان‌‏‎ در‏‎ يكديگر‏‎ به‌‏‎ كمك‌‏‎ و‏‎ امانت‌‏‎ و‏‎
به‌‏‎ راجع‌‏‎ هفته‌‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ گويندگان‌‏‎ وظيفه‌‏‎ به‌‏‎ راجع‌‏‎ هفته‌‏‎ دو‏‎ كه‌‏‎
در‏‎ "مخصوصا‏‎ شنونده‌‏‎ و‏‎ گوينده‌‏‎ كردم‌ ، ‏‎ صحبت‌‏‎ شنوندگان‌‏‎ وظيفه‌‏‎
كار‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بگويند‏‎ طوري‌‏‎ را‏‎ ديني‌‏‎ امور‏‎ كليه‌‏‎ بايد‏‎ زمان‌‏‎ اين‌‏‎
بدست‌‏‎ بهانه‌اي‌‏‎ راه‌‏‎ يا‏‎ بگيرد‏‎ ايرادي‌‏‎ نتواند‏‎ احدي‌‏‎ كه‌‏‎ بندند‏‎
.دهد‏‎ كسي‌‏‎
بوسيله‌‏‎ مغرب‏‎ و‏‎ مشرق‌‏‎ يعني‌‏‎ شده‌‏‎ كوچك‌‏‎ دنيا‏‎ ما‏‎ زمان‌‏‎ در‏‎
با‏‎ هم‌‏‎ افكار‏‎ از‏‎ و‏‎ متصل‌‏‎ هم‌‏‎ به‌‏‎ مطبوعات‌‏‎ و‏‎ هواپيما‏‎ و‏‎ راديو‏‎
صنايع‌‏‎ و‏‎ علوم‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ شايع‌‏‎ و‏‎ ظاهر‏‎ گوناگون‌‏‎ آراء‏‎ گشته‌ ، ‏‎ خبر‏‎
آنچه‌‏‎ دنيايي‌‏‎ چنين‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ داده‌‏‎ تكان‌‏‎ سخت‌‏‎ را‏‎ قلوب‏‎ و‏‎ افكار‏‎
چه‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ ماند‏‎ خواهد‏‎ باقي‌‏‎ باشد‏‎ استوار‏‎ علم‌‏‎ و‏‎ عقل‌‏‎ مبناي‌‏‎ بر‏‎
مقدس‌‏‎ دين‌‏‎پاشيد‏‎ خواهد‏‎ هم‌‏‎ از‏‎ باشد‏‎ نداشته‌‏‎ محكمي‌‏‎ اساس‌‏‎
رقاء‏‎ از‏‎ درجه‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ بشر‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ محكمي‌‏‎ بسيار‏‎ اساس‌‏‎ اسلام‌‏‎
ترديد‏‎ متين‌‏‎ دين‌‏‎ آن‌‏‎ حكمتهاي‌‏‎ در‏‎ نمي‌تواند‏‎ برسد‏‎ فني‌‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎
نيز‏‎ دين‌‏‎ اين‌‏‎ پيروان‌‏‎ اما‏‎ ماند‏‎ خواهد‏‎ باقي‌‏‎ همچنان‌‏‎ لهذا‏‎ كند‏‎
از‏‎ يعني‌‏‎ دهند‏‎ قرار‏‎ حقايق‌‏‎ همان‌‏‎ براساس‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ عمل‌‏‎ بايد‏‎
اخلاق‌‏‎ تهذيب‏‎ براي‌‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ استفاده‌اي‌‏‎ همان‌‏‎ ديني‌‏‎ دستورهاي‌‏‎
مجال‌‏‎ تا‏‎ بنمايند‏‎ اجتماعي‌‏‎ روابط‏‎ اصلاح‌‏‎ و‏‎ ايمان‌‏‎ تحكيم‌‏‎ و‏‎
"حقيقتا‏‎ هم‌‏‎ خودشان‌‏‎ و‏‎ نماند‏‎ باقي‌‏‎ احدي‌‏‎ براي‌‏‎ چرا‏‎ و‏‎ چون‌‏‎
بيهوده‌‏‎ و‏‎ خورد‏‎ آخرتشان‌‏‎ و‏‎ دنيا‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ بگيرندكه‌‏‎ نتيجه‌اي‌‏‎
صلي‌الله‌‏‎ پيغمبر‏‎ از‏‎ حديثي‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.‎نكنند‏‎ ضايع‌‏‎ عمر‏‎
كتب‏‎ در‏‎ دهم‌ ، ‏‎ مي‌‏‎ خاتمه‌‏‎ خود‏‎ سخن‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ كنم‌‏‎ نقل‌‏‎ آله‌‏‎ و‏‎ عليه‌‏‎
و‏‎ هدايت‌‏‎ مثل‌‏‎":فرمود‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ روايت‌‏‎ پيغمبر‏‎ از‏‎ حديث‌‏‎ صحيح‌‏‎
فراواني‌‏‎ باران‌‏‎ مانند‏‎ كرده‌‏‎ مبعوث‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خدا‏‎ كه‌‏‎ علمي‌‏‎
خوش‌‏‎ زمين‌‏‎ آن‌‏‎ قطعات‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ ببارد ، ‏‎ زميني‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
بسيار‏‎ سبزه‌هاي‌‏‎ و‏‎ برد‏‎ فرو‏‎ خود‏‎ در‏‎ را‏‎ آب‏‎ باشد‏‎ استعداد‏‎
در‏‎ را‏‎ آب‏‎ بطوريكه‌‏‎ باشد‏‎ سفت‌‏‎ آن‌‏‎ قطعات‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎ و‏‎ بروياند‏‎
كنند‏‎ زراعت‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ و‏‎ بياشامند‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ مردم‌‏‎ تا‏‎ نگهدارد‏‎ خود‏‎
آب‏‎ نه‌‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ كوير‏‎ زمين‌‏‎ آن‌‏‎ قطعات‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ بعضي‌‏‎ و‏‎
دين‌خدا‏‎ كه‌‏‎ آنها‏‎ مثل‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ بروياند ، ‏‎ گياه‌‏‎ نه‌‏‎ نگهدارد‏‎
و‏‎ كنند‏‎ استفاده‌‏‎ كرده‌‏‎ وحي‌‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ خدا‏‎ آنچه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بفهمند‏‎ را‏‎
مثل‌‏‎ و‏‎ گردانند‏‎ دانا‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ دگران‌‏‎ و‏‎ شوند‏‎ دانا‏‎ خودشان‌‏‎
استفاده‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ نتوانند‏‎ و‏‎ نپذيرند‏‎ را‏‎ الهي‌‏‎ هدايت‌‏‎ آنهائيكه‌‏‎
و‏‎ برانگيخت‌‏‎ را‏‎ پيغمبر‏‎ خدا‏‎ سازند ، ‏‎ سرافراز‏‎ را‏‎ خود‏‎ و‏‎ كنند‏‎
به‌‏‎ و‏‎ ارشاد‏‎ خير‏‎ راه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ مردم‌‏‎ تا‏‎ داد‏‎ قرآن‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎
و‏‎ بشناساند‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎ را‏‎ حقايق‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ هدايت‌‏‎ مصلحت‌شان‌‏‎
و‏‎ قرآن‌‏‎ ‎‏‏، پس‌‏‎ سازد‏‎ بركنار‏‎ دلها‏‎ چهره‌‏‎ از‏‎ را‏‎ ناداني‌‏‎ پرده‌هاي‌‏‎
بعضي‌‏‎ ولي‌‏‎ است‌‏‎ نور‏‎ و‏‎ علم‌‏‎ و‏‎ حكمت‌‏‎ و‏‎ هدايت‌‏‎ اسلام‌‏‎ دستورهاي‌‏‎
وحي‌‏‎ نيك‌اند‏‎ استعداد‏‎ و‏‎ پاك‌‏‎ فطرت‌‏‎ داراي‌‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ مردم‌‏‎ از‏‎
و‏‎ مي‌فهمند‏‎ نيك‌‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ تدبر‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌شنوند‏‎ را‏‎ خدا‏‎
خود‏‎ فكر‏‎ و‏‎ دل‌‏‎ يعني‌‏‎ مي‌بندند‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌سپارند‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎
رفتار‏‎ و‏‎ گفتار‏‎ و‏‎ مي‌سازند‏‎ منور‏‎ و‏‎ پاكيزه‌‏‎ آن‌‏‎ مطابق‌‏‎ را‏‎
راه‌‏‎ دل‌‏‎ به‌‏‎ بد‏‎ انديشه‌‏‎ آنها‏‎ مي‌نمايند‏‎ آن‌‏‎ موافق‌‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎
بر‏‎ دروغ‌‏‎ سخن‌‏‎ و‏‎ نمي‌پرورانند‏‎ دردماغ‌‏‎ كج‌‏‎ خيال‌‏‎ و‏‎ نمي‌دهند‏‎
زمين‌‏‎ همان‌‏‎ مانند‏‎ نمي‌كنند‏‎ ناشايست‌‏‎ كار‏‎ و‏‎ نمي‌آورند‏‎ زبان‌‏‎
ريحان‌‏‎ و‏‎ سبزه‌‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎ را‏‎ باران‌‏‎ آب‏‎ كه‌‏‎ استعداد‏‎ خوش‌‏‎
مي‌آموزند‏‎ را‏‎ دين‌‏‎ دستورهاي‌‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ ديگر‏‎ مردم‌‏‎ و‏‎ مي‌دهد ، ‏‎
استفاده‌‏‎ آنها‏‎ علم‌‏‎ از‏‎ مي‌تواند‏‎ دگري‌‏‎ نمي‌بندند‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ ولي‌‏‎
نگه‌‏‎ را‏‎ آب‏‎ كه‌‏‎ زميني‌‏‎ همان‌‏‎ مانند‏‎ بي‌بهره‌اند‏‎ خود‏‎ اما‏‎ كند‏‎
مردم‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ دسته‌‏‎ و‏‎ بياشامند ، ‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ دگران‌‏‎ تا‏‎ مي‌دارد‏‎
مرده‌‏‎ استعدادشان‌‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ فاسد‏‎ فطرت‌شان‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شوند‏‎ پيدا‏‎
آنها‏‎ بر‏‎ وحي‌‏‎ آيات‌‏‎ چند‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كر‏‎ گوششان‌‏‎ گويي‌‏‎ است‌‏‎
مانند‏‎ نمي‌كنند‏‎ بلند‏‎ سري‌‏‎ و‏‎ نمي‌خورند‏‎ تكاني‌‏‎ شود‏‎ خوانده‌‏‎
به‌‏‎ دستورها‏‎ و‏‎ حكمتها‏‎ بهترين‌‏‎ چند‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ كويرند‏‎ زمين‌‏‎ همان‌‏‎
خودشان‌‏‎ نه‌‏‎ بطوريكه‌‏‎ مي‌گردانند‏‎ گم‌‏‎ خود‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ رسد‏‎ آنان‌‏‎
وجود‏‎ از‏‎ مي‌توانند‏‎ ديگران‌‏‎ نه‌‏‎ مي‌دهند‏‎ بيرون‌‏‎ نيكي‌‏‎ ثمره‌‏‎
.كنند‏‎ استفاده‌‏‎ آنها‏‎
آن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بشنويد‏‎ را‏‎ دين‌‏‎ آداب‏‎ عزيز ، ‏‎ شنوندگان‌‏‎ بنابراين‌‏‎
اخلاق‌‏‎ و‏‎ نيك‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ نهاد‏‎ و‏‎ بفهميد‏‎ نيك‌‏‎ و‏‎ كنيد‏‎ تدبر‏‎
و‏‎ كنيد‏‎ دعوت‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ مردم‌‏‎ و‏‎ گردانيد‏‎ پاك‌‏‎ را‏‎ خويشتن‌‏‎
:مي‌فرمايد‏‎ خدا‏‎ كه‌‏‎ كنيد‏‎ عمل‌‏‎ نيز‏‎ خودتان‌‏‎
قال‌‏‎ و‏‎ "صالحا‏‎ عمل‌‏‎ و‏‎ الله‌‏‎ الي‌‏‎ دعا‏‎ ممن‌‏‎ قولا‏‎ احسن‌‏‎ ومن‌‏‎"
به‌‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ از‏‎ است‌‏‎ بهتر‏‎ سخنش‌‏‎ كي‌‏‎:يعني‌‏‎ ".‎المسلمين‌‏‎ من‌‏‎ انني‌‏‎
مسلمانانم‌؟‏‎ از‏‎ من‌‏‎ بگويد‏‎ و‏‎ كند‏‎ نيك‌‏‎ كار‏‎ خود‏‎ و‏‎ كند‏‎ دعوت‌‏‎ خدا‏‎
فناء‏‎ از‏‎ و‏‎ باشد‏‎ علم‌‏‎ و‏‎ عقل‌‏‎ موافق‌‏‎ كارتان‌‏‎ تا‏‎ كنيد‏‎ چنين‌‏‎
.شويد‏‎ سربلند‏‎ و‏‎ بمانيد‏‎ باقي‌‏‎ همواره‌‏‎ و‏‎ ماند‏‎ مصون‌‏‎

فرهنگ‌‏‎ عرصه‌‏‎ اخبار‏‎

متعاليه‌‏‎ حكمت‌‏‎ بازشناخت‌‏‎ و‏‎ صدرا‏‎ ملا‏‎ كنگره‌‏‎
پيش‌‏‎ سالها‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ (ملاصدرا‏‎)‎ شيرازي‌‏‎ صدرالمتالهين‌‏‎ كنگره‌‏‎
پنج‌‏‎ در‏‎ سرانجام‌‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ فعاليت‌‏‎ مشغول‌‏‎ آن‌‏‎ اخبار‏‎ و‏‎ ستاد‏‎
و‏‎ كرد‏‎ خواهد‏‎ آغاز‏‎ را‏‎ خود‏‎ كار‏‎ جاري‌‏‎ ماه‌‏‎ خرداد‏‎ روزابتداي‌‏‎
ايراني‌‏‎ و‏‎ حوزوي‌‏‎ و‏‎ دانشگاهي‌‏‎ متفكران‌‏‎ حضور‏‎ با‏‎ مي‌رود‏‎ اميد‏‎
آثارعلمي‌‏‎ و‏‎ انديشه‌ها‏‎ عمق‌‏‎ و‏‎ ازاعتبار‏‎ گوشه‌هايي‌‏‎ فرنگي‌ ، ‏‎ و‏‎
عرصه‌ ، ‏‎ دراين‌‏‎ مفيد‏‎ نكته‌هاي‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎.‎بازنمايد‏‎ را‏‎ ملاصدرا‏‎
ملاصدرا‏‎.‎است‌‏‎ ديگر‏‎ زبانهاي‌‏‎ و‏‎ پارسي‌‏‎ به‌‏‎ آثارملاصدرا‏‎ ترجمه‌‏‎
فهرست‌‏‎ تاكنون‌‏‎ كه‌‏‎ بوده‌‏‎ پركار‏‎ متكلمي‌‏‎ و‏‎ مفسر‏‎ و‏‎ فيلسوف‌‏‎
معرفي‌‏‎ و‏‎ شناسايي‌‏‎ را‏‎ وي‌‏‎ ازآثار‏‎ اثر‏‎ دويست‌‏‎ و‏‎ هزار‏‎ نويسان‌‏‎
عدم‌‏‎ همانا‏‎ آثار ، ‏‎ اين‌‏‎ درباره‌‏‎ مهم‌‏‎ نكته‌‏‎ اما‏‎.‎كرده‌اند‏‎
و‏‎ ترجمه‌ها‏‎ اگر‏‎ بي‌ترديد‏‎است‌‏‎ معاصران‌‏‎ براي‌‏‎ استفاده‌‏‎
باشد ، ‏‎ آماده‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ مناسب‏‎ وفرهنگنامه‌هاي‌‏‎ شرحها‏‎
درميان‌‏‎ متاله‌‏‎ حكيم‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ علمي‌‏‎ علاقه‌‏‎ ايجاد‏‎ و‏‎ فهم‌‏‎ امكان‌‏‎
كه‌‏‎ اكنون‌‏‎.‎شد‏‎ خواهد‏‎ ميسر‏‎ نيز‏‎ فيلسوفان‌‏‎ غير‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ معاصران‌‏‎
حكيم‌‏‎ مندان‌‏‎ علاقه‌‏‎ انتظار‏‎ دراز ، ‏‎ ساليان‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ بالاخره‌‏‎
امكانات‌‏‎ و‏‎ يابد‏‎ تحقق‌‏‎ نيز‏‎ آرزوها‏‎ اين‌‏‎ مي‌رود‏‎ اميد‏‎ سرآمده‌ ، ‏‎
فراهم‌‏‎ نيز‏‎ معاصر‏‎ زبانان‌‏‎ فارسي‌‏‎ به‌‏‎ ملاصدرا‏‎ معرفي‌‏‎ مقدمات‌‏‎ و‏‎
پارسي‌‏‎ به‌‏‎ راسل‌‏‎ و‏‎ هگل‌‏‎ و‏‎ كانت‌‏‎ رسايل‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ چگونه‌‏‎.آيد‏‎
و‏‎ قديم‌‏‎ حكماي‌‏‎ اما‏‎ مي‌افتد ، ‏‎ اذهان‌‏‎ مفيد‏‎ "نسبتا‏‎ و‏‎ درمي‌آيد‏‎
بسيار‏‎ بياني‌‏‎ شيوه‌‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎ با‏‎ بسته‌ ، ‏‎ درهاي‌‏‎ پشت‌‏‎ در‏‎ جليل‌‏‎
آنها‏‎ رموز‏‎ بر‏‎ وقوف‌‏‎ امكان‌‏‎ و‏‎ مي‌مانند‏‎ دور‏‎ دسترس‌‏‎ از‏‎ دشوار‏‎
مي‌باشد؟‏‎ دراز‏‎ سالياني‌‏‎ طول‌‏‎ در‏‎ ويژگاني‌‏‎ و‏‎ خاصان‌‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎
و‏‎ معظم‌‏‎ اساتيد‏‎ نزد‏‎ در‏‎ تخصصي‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ فلسفه‌‏‎ فهم‌‏‎ منكر‏‎ كسي‌‏‎
نه‌‏‎ و‏‎ حاصل‌‏‎ قديم‌‏‎ فراغتهاي‌‏‎ نه‌‏‎ ما‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ نيست‌ ، ‏‎ متبحر‏‎
در‏‎ توان‌ ، ‏‎ و‏‎ ذوق‌‏‎ حد‏‎ در‏‎ بسياري‌ ، ‏‎.‎است‌‏‎ موجود‏‎ آن‌‏‎ ضرورت‌‏‎
مي‌برند ، ‏‎ بهره‌اي‌‏‎ و‏‎ تمتعي‌‏‎ دريا‏‎ اين‌‏‎ ساحل‌‏‎ از‏‎ گوشه‌هايي‌‏‎
همه‌‏‎ است‌‏‎ لازم‌‏‎.‎است‌‏‎ نبوده‌‏‎ ميسر‏‎ بهره‌اي‌‏‎ چنين‌‏‎ تاكنون‌‏‎ اما‏‎
و‏‎ شرح‌‏‎ و‏‎ روان‌‏‎ پارسي‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ عربي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ سلف‌‏‎ علماي‌‏‎ آثار‏‎
معاصران‌‏‎ و‏‎ جوان‌‏‎ نسل‌هاي‌‏‎ اختيار‏‎ در‏‎ مناسب‏‎ توضيحات‌‏‎ و‏‎ تفسير‏‎
.شود‏‎ نهاده‌‏‎
كتاب ، ‏‎ نقد‏‎ ويژه‌‏‎ فصلنامه‌‏‎ ميراث‌ ، ‏‎ آينه‌‏‎ شماره‌‏‎ دومين‌‏‎ *
اين‌‏‎.‎گرديد‏‎ منتشر‏‎ متون‌‏‎ درحوزه‌‏‎ اطلاع‌رساني‌‏‎ و‏‎ كتابشناسي‌‏‎
چاپ‌‏‎ با‏‎ است‌‏‎ مكتوب‏‎ ميراث‌‏‎ نشر‏‎ دفتر‏‎ منطبعات‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ فصلنامه‌‏‎
موزون‌ ، ‏‎ و‏‎ متناسب‏‎ فني‌‏‎ امور‏‎ و‏‎ طراحيها‏‎ و‏‎ نفيس‌‏‎ جلدي‌‏‎ و‏‎
اطلاع‌رساني‌‏‎ براي‌‏‎ مكتوب‏‎ ميراث‌‏‎ نشر‏‎ دفتر‏‎ جدي‌‏‎ عزم‌‏‎ نشانگر‏‎
اكبر‏‎ مسئولي‌‏‎ مدير‏‎ به‌‏‎ ميراث‌‏‎ آينه‌‏‎است‌‏‎ دشوار‏‎ عرصه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
شماره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ هست‌ ، ‏‎ نيز‏‎ نشر‏‎ دفتر‏‎ مدير‏‎ "ضمنا‏‎ كه‌‏‎ ايراني‌‏‎
مقاله‌ ، ‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ ارائه‌‏‎ خوانندگان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ متعددي‌‏‎ موضوعات‌‏‎
و‏‎ تحقيق‌‏‎ آستانه‌‏‎ در‏‎ متون‌ ، ‏‎ گزيده‌هاي‌‏‎ كتابها ، ‏‎ معرفي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎
محققان‌ ، ‏‎ و‏‎ مصححان‌‏‎ با‏‎ آشنايي‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(تحقيق‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ آثار‏‎) نشر‏‎
فرهنگي‌ ، ‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎ مراكز‏‎ معرفي‌‏‎ متون‌ ، ‏‎ تصحيح‌‏‎ درباره‌‏‎ نكته‌هايي‌‏‎
و‏‎ تصحيح‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎ درزمينه‌‏‎ خبرهايي‌‏‎ و‏‎ فقيد‏‎ استادان‌‏‎ از‏‎ يادي‌‏‎
پرباري‌‏‎ و‏‎ كمتر‏‎ فواصل‌‏‎ با‏‎ را‏‎ نشريه‌‏‎ اميدواريم‌‏‎.‎متون‌‏‎ تحقيق‌‏‎
.كنيم‌‏‎ ملاحظه‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ بيشتر‏‎
اطلاعات‌ ، ‏‎ روزنامه‌‏‎ در‏‎ الاميني‌ ، ‏‎ روح‌‏‎ محمود‏‎ دكتر‏‎ ‎‏‏،‏‎ استاد‏‎ *
اطلاعات‌ 22‏‎) نگاشته‌اند‏‎ عبرت‌آموز‏‎ و‏‎ شيوا‏‎ بس‌‏‎ مقاله‌اي‌‏‎
كه‌‏‎ ماجراهايي‌‏‎ نقل‌‏‎ با‏‎ مقاله‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ استاد‏‎.(فروردين‌ 1378‏‎
و‏‎ تاريخي‌‏‎ اسناد‏‎ و‏‎ آثار‏‎ شدن‌‏‎ پيدا‏‎ و‏‎ رفتن‌‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ موجب‏‎
جمله‌‏‎ از‏‎.مي‌كنند‏‎ گوشزد‏‎ را‏‎ نكته‌هايي‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ فرهنگي‌‏‎
منابع‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ سندها ، ‏‎ دست‌نوشته‌ها ، ‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ شدن‌‏‎ پيدا‏‎
نامه‌هاي‌‏‎ و‏‎ (گزارش‌‏‎ اعلاميه‌ ، ‏‎ روزنامه‌ ، ‏‎ مجله‌ ، ‏‎) تحقيقي‌‏‎
مترجم‌ ، ‏‎ نويسنده‌ ، ‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎NICOLAS.M.L.A) نيكلا‏‎ خصوصي‌‏‎
در‏‎ پيش‌‏‎ قرن‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ نزديك‌‏‎ كه‌‏‎ معروفي‌‏‎ مستشرق‌‏‎ و‏‎ سياستمدار‏‎
.پاريس‌‏‎ خيابان‌هاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ كنار‏‎ زباله‌هاي‌‏‎ در‏‎ بوده‌ ، ‏‎ ايران‌‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ توسط‏‎ ارزش‌‏‎ با‏‎ زباله‌هاي‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ اندكي‌‏‎ خوشبختانه‌‏‎
قرار‏‎ روح‌الاميني‌‏‎ استاد‏‎ دسترس‌‏‎ در‏‎ و‏‎ شده‌‏‎ حفظ‏‎ دلسوزان‌‏‎
.است‌‏‎ گرفته‌‏‎
ارگان‌‏‎ ملاصدرا ، ‏‎ خردنامه‌‏‎ سيزدهم‌‏‎ و‏‎ دوازدهم‌‏‎ شماره‌هاي‌‏‎ *
فلسفه‌‏‎ و‏‎ صدرالدين‌‏‎ درباره‌‏‎ مطالبي‌‏‎ با‏‎ ملاصدرا ، ‏‎ جهاني‌‏‎ كنگره‌‏‎
چاپ‌‏‎ به‌‏‎ ديگر‏‎ فلسفي‌‏‎ مسائل‌‏‎ و‏‎ فيلسوفان‌‏‎ درباره‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ وي‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌رود‏‎ اميد‏‎ كنگره‌‏‎ اين‌‏‎ برگزاري‌‏‎ درآستانه‌‏‎.‎است‌‏‎ رسيده‌‏‎
سوي‌‏‎ به‌‏‎ نشريه‌‏‎ اين‌‏‎ خردنامه‌ ، ‏‎ شماره‌هاي‌‏‎ نخستين‌‏‎ همچون‌‏‎
را‏‎ مقالات‌‏‎ بسياري‌‏‎ وگرنه‌‏‎ كند‏‎ حركت‌‏‎ ماندگاري‌‏‎ و‏‎ شدن‌‏‎ پربارتر‏‎
اين‌‏‎ خاطره‌‏‎.‎شوند‏‎ چاپ‌‏‎ هم‌‏‎ ديگر‏‎ درنشريات‌‏‎ تا‏‎ هست‌‏‎ آن‌‏‎ مجال‌‏‎
مدتهادر‏‎ تا‏‎ مي‌تواند‏‎ شود‏‎ دقت‌‏‎ اگر‏‎ آن‌ ، ‏‎ اسناد‏‎ و‏‎ كنگره‌ ، ‏‎
پس‌‏‎ بماند ، ‏‎ باقي‌‏‎ ازايران‌‏‎ فراتر‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ ضمير‏‎
.شود‏‎ گرفته‌‏‎ نظر‏‎ در‏‎ امري‌‏‎ چنين‌‏‎ ظرافتهاي‌‏‎ دقتهاو‏‎ اميدواريم‌‏‎


معارف‌‏‎ كتابخانه‌‏‎

(YUSEF) jOSEPH
انگليسي‌‏‎ به‌‏‎ يوسف‌‏‎ سوره‌‏‎ ترجمه‌‏‎
The ‎‏‏12‏‎th Chapter of the Holy Quran Rendered into
Poetic
English by Fazlallah Nikayin
با‏‎ /زركوب‏‎ وزيري‌ ، ‏‎ قطع‌‏‎ /اول‌‏‎ چاپ‌‏‎ /رسا‏‎ فرهنگي‌‏‎ خدمات‌‏‎ موءسسه‌‏‎
رنگ‌‏‎ چهار‏‎ چاپ‌‏‎ و‏‎ اعلا‏‎ گلاسه‌‏‎ كاغذ‏‎
.است‌‏‎ قرآني‌‏‎ قصص‌‏‎ و‏‎ سوره‌ها‏‎ زيباترين‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ يوسف‌ ، ‏‎ سوره‌‏‎
و‏‎ عاشقان‌‏‎ و‏‎ عارفان‌‏‎ نزد‏‎ در‏‎ و‏‎ تحير‏‎ موجب‏‎ آن‌‏‎ زيبايي‌‏‎ و‏‎ لطافت‌‏‎
اين‌‏‎ مترجم‌‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ فراوان‌‏‎ توجهي‌‏‎ مورد‏‎ همواره‌‏‎ هنر ، ‏‎ اهل‌‏‎
و‏‎ فرهنگ‌‏‎ زمينه‌‏‎ در‏‎ آثاري‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ قديمي‌‏‎ مترجمان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ كتاب‏‎
كرده‌ ، ‏‎ ترجمه‌‏‎ را‏‎ (‎فردهاليدي‌‏‎ كتاب‏‎ نظير‏‎)‎ ايران‌‏‎ معاصر‏‎ تاريخ‌‏‎
خود‏‎ تبحر‏‎ انگليسي‌ ، ‏‎ به‌‏‎ مباركه‌‏‎ سوره‌‏‎ اين‌‏‎ شاعرانه‌‏‎ ترجمه‌‏‎ با‏‎
زيباترين‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ داده‌‏‎ نشان‌‏‎ زبان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ را‏‎
زبانان‌‏‎ انگليسي‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ جامعه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ الهي‌‏‎ آيات‌‏‎ جلوه‌هاي‌‏‎
.است‌‏‎ داده‌‏‎ نشان‌‏‎
وبري‌‏‎ سنت‌‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎
قطع‌‏‎ / اول‌ 1377‏‎ چاپ‌‏‎ / طه‌‏‎ فرهنگي‌‏‎ موءسسه‌‏‎ / مهديزادگان‌‏‎ داود‏‎
تومان‌‏‎ ‎‏‏750‏‎/صفحه‌‏‎ ‎‏‏254‏‎/رقعي‌‏‎
وبر‏‎ ماكس‌‏‎ تاليف‌‏‎ سرمايه‌داري‌ ، ‏‎ رح‌‏‎ و‏‎ پروتستاني‌‏‎ اخلاق‌‏‎ كتاب‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ آلماني‌ ، ‏‎ پرآوازه‌‏‎ جامعه‌شناس‌‏‎ (‎‎‏‏19201864‏‎)‎
به‌شمار‏‎ نوين‌‏‎ جامعه‌شناسي‌‏‎ كلاسيك‌‏‎ كتابهاي‌‏‎ معتبرترين‌‏‎
به‌‏‎ "وبري‌‏‎ سنت‌‏‎" مبناي‌‏‎ بر‏‎ مستشرقان‌‏‎ از‏‎ پاره‌اي‌‏‎.‎مي‌آيد‏‎
حاضر ، ‏‎ كتاب‏‎رسيده‌اند‏‎ اسلام‌‏‎ آيين‌‏‎ از‏‎ نادرستي‌‏‎ تحليلهاي‌‏‎
و‏‎ سنت‌‏‎ اين‌‏‎ مخالفان‌‏‎ و‏‎ موافقان‌‏‎ برداشت‌‏‎ به‌‏‎ انتقادي‌‏‎ نگاهي‌‏‎
.است‌‏‎ داده‌‏‎ ارائه‌‏‎ اديان‌‏‎ تطبيقي‌‏‎ مطالعات‌‏‎ در‏‎ جديدي‌‏‎ مسائل‌‏‎
آفرينش‌‏‎ سايه‌هاي‌‏‎
عالم‌‏‎ ساختار‏‎ و‏‎ تاريك‌‏‎ ماده‌‏‎
صادق‌‏‎ احمدعلي‌‏‎:‎برگردان‌‏‎ /شرام‌‏‎ ديويدن‌‏‎ ريوردان‌ ، ‏‎ مايكل‌‏‎
/رقعي‌‏‎ قطع‌‏‎ /اول‌ 1377‏‎ چاپ‌‏‎ /رسا‏‎ فرهنگي‌‏‎ خدمات‌‏‎ موءسسه‌‏‎ /وزيري‌‏‎
تومان‌‏‎ ‎‏‏1650‏‎/صفحه‌‏‎ ‎‏‏390‏‎
هستي‌ ، ‏‎ عظمت‌‏‎ با‏‎ مقايسه‌‏‎ در‏‎ ادعايش‌ ، ‏‎ و‏‎ قدرت‌‏‎ تمام‌‏‎ با‏‎ انسان‌‏‎
و‏‎ تفكر‏‎ هرگونه‌‏‎ گرچه‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نادان‌‏‎ و‏‎ حقير‏‎ بسيار‏‎ موجودي‌‏‎
اين‌‏‎ گستردگي‌‏‎ و‏‎ عمق‌‏‎ هستي‌ ، همواره‌‏‎ چگونگي‌‏‎ در‏‎ انديشه‌اي‌‏‎
احساس‌‏‎ مقابل‌ ، ‏‎ در‏‎ اما‏‎ مي‌سازد ، ‏‎ بيشتر‏‎ را‏‎ ناداني‌‏‎ و‏‎ حقارت‌‏‎
به‌‏‎ آرامشي‌‏‎ و‏‎ لذت‌‏‎ چنان‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ آفريننده‌‏‎ و‏‎ عظمت‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ رابطه‌‏‎
.نيست‌‏‎ برابر‏‎ لذتي‌‏‎ هيچ‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ مي‌دارد‏‎ عرضه‌‏‎ پرسشگر‏‎ انسان‌‏‎
در‏‎ كيهان‌شناسي‌‏‎ دانش‌‏‎ حدود‏‎ از‏‎ شرحي‌‏‎ "آفرينش‌‏‎ سايه‌هاي‌‏‎"
از‏‎ جالبي‌‏‎ بررسي‌هاي‌‏‎ آن‌‏‎ موضوع‌‏‎.است‌‏‎ دهه‌ 1990‏‎ آستانه‌‏‎
روي‌‏‎ رودر‏‎ حاضر‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ پيچيده‌اي‌‏‎ معماهاي‌‏‎
و‏‎ ناشناخته‌‏‎ عالم‌‏‎ %از 90‏‎ بيش‌‏‎.‎دارد‏‎ قرار‏‎ اخترشناسان‌‏‎
را‏‎ آن‌‏‎ نمي‌توانند‏‎ نيز‏‎ پيچيده‌‏‎ دستگاههاي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ناديدني‌‏‎
.است‌‏‎ آن‌‏‎ وجود‏‎ مبين‌‏‎ قانع‌كننده‌اي‌‏‎ نشانه‌هاي‌‏‎ ولي‌‏‎ بيابند ، ‏‎
.ناميده‌اند‏‎ "ماده‌تاريك‌‏‎" را‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ چيزي‌‏‎
(دل‌‏‎ باغ‌‏‎) راز‏‎ گلشن‌‏‎
دكتر‏‎:‎توضيحات‌‏‎ و‏‎ پيشگفتار‏‎ تصحيح‌ ، ‏‎ / شبستري‌‏‎ محمود‏‎ شيخ‌‏‎
اول‌‏‎ چاپ‌‏‎ /فرهنگي‌‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎ انتشارات‌‏‎ /قمشه‌اي‌‏‎ الهي‌‏‎ حسين‌‏‎
تومان‌‏‎ ‎‏‏400‏‎/ صفحه‌‏‎ ‎‏‏185‏‎/رقعي‌‏‎ قطع‌‏‎ /‎‏‏1377‏‎
:است‌‏‎ نوشته‌‏‎ "راز‏‎ گلشن‌‏‎ بر‏‎ ديگر‏‎ مقدمه‌اي‌‏‎" در‏‎ مصحح‌‏‎
را‏‎ تو‏‎ كه‌‏‎ خواهي‌‏‎":گفت‌‏‎ مرا‏‎ باد‏‎ خوش‌‏‎ روانش‌‏‎ كه‌‏‎ پدر ، ‏‎ روزي‌‏‎
بلكه‌‏‎ و‏‎ نشود‏‎ كم‌‏‎ هيچ‌‏‎ كني‌‏‎ خرج‌‏‎ چندان‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ دهم‌‏‎ زر‏‎ سكه‌‏‎ هزار‏‎
كه‌‏‎ چيست‌‏‎ خوشتر‏‎ ازين‌‏‎":‎گفتم‌‏‎ -‎"بيفزايد؟‏‎ آن‌‏‎ بهاي‌‏‎ بر‏‎ همچنان‌‏‎
چون‌‏‎ /آيد‏‎ فرازش‌‏‎ در‏‎ از‏‎ محبوب‏‎ كه‌‏‎ دلي‌‏‎ خرم‌‏‎:‎سعدي‌‏‎ گفته‌‏‎ به‌‏‎
است‌‏‎ بيت‌‏‎ هزار‏‎ آن‌‏‎":‎فرمود‏‎ -‎".سئوالي‌‏‎ بي‌منت‌‏‎ بختان‌‏‎ نيك‌‏‎ رزق‌‏‎
معرفت‌‏‎ از‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎ ;كريم‌النفس‌‏‎ شاعري‌‏‎ و‏‎ بزرگوار‏‎ عارفي‌‏‎ از‏‎
".ديد‏‎ خدا‏‎ اول‌‏‎ ديد‏‎ كه‌‏‎ چيزي‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ /ديد‏‎ صفا‏‎ نور‏‎
ناگهان‌‏‎ اما‏‎ نكرده‌ ، ‏‎ شعر‏‎ گفتن‌‏‎ قصد‏‎ هيچ‌‏‎ عمر‏‎ همه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شاعري‌‏‎
تكرار ، ‏‎ و‏‎ بي‌تلقين‌‏‎ يكبار ، ‏‎ به‌‏‎ و‏‎ آمده‌‏‎ گفتار‏‎ به‌‏‎ طبعش‌‏‎ طوطي‌‏‎
گلشن‌‏‎" بالا‏‎ عالم‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ آفريده‌‏‎ منظومه‌اي‌‏‎ جمع‌‏‎ ميانه‌‏‎ در‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ دل‌‏‎ اهل‌‏‎ نياز‏‎ و‏‎ گرفته‌‏‎ نام‌‏‎ "راز‏‎
الائمتالاطهار‏‎ في‌مناقب‏‎ تحفتالابرار‏‎
:تحقيق‌‏‎ و‏‎ تصحيح‌‏‎ /طبري‌‏‎ علي‌‏‎ حسن‌بن‌‏‎ عمادالدين‌‏‎:تاليف‌‏‎
قطع‌‏‎ / مكتوب‏‎ ميراث‌‏‎ نشر‏‎ دفتر‏‎:زيرنظر‏‎ /جهرمي‌‏‎ سيدمهدي‌‏‎
تومان‌‏‎ ‎‏‏1200‏‎/صفحه‌‏‎ ‎‏‏330‏‎/باروكش‌‏‎ زركوب‏‎ وزيري‌ ، ‏‎
معاصر‏‎ اماميه‌ ، ‏‎ متكلمان‌‏‎ و‏‎ فقها‏‎ بزرگان‌‏‎ از‏‎ طبري‌ ، ‏‎ عمادالدين‌‏‎
مهمي‌‏‎ نقش‌‏‎ او‏‎.‎بود‏‎ توسي‌‏‎ خواجه‌نصيرالدين‌‏‎ و‏‎ حلي‌‏‎ محقق‌‏‎ با‏‎
سفر‏‎ مختلف‌‏‎ شهرهاي‌‏‎ به‌‏‎.‎داشت‌‏‎ شيعي‌‏‎ عقايد‏‎ استحكام‌‏‎ و‏‎ نشر‏‎ در‏‎
به‌‏‎ او‏‎ علمي‌‏‎ قوت‌‏‎.‎مي‌پرداخت‌‏‎ مباحثه‌‏‎ و‏‎ مناظره‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎
استناد‏‎ او‏‎ آثار‏‎ به‌‏‎ اقوال‌‏‎ نقد‏‎ و‏‎ احاديث‌‏‎ نقل‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ حدي‌‏‎
فتاوي‌‏‎ به‌‏‎ ثاني‌‏‎ و‏‎ اول‌‏‎ شهيد‏‎ چون‌‏‎ برجسته‌اي‌‏‎ فقهاي‌‏‎ و‏‎ مي‌شد‏‎
.مي‌نهادند‏‎ ارج‌‏‎ او‏‎
مناقبالطاهرين‌‏‎ بهايي‌ ، ‏‎ كامل‌‏‎ اسرارالامامه‌ ، ‏‎:چون‌‏‎ كتابهايي‌‏‎
زبان‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ گرانبهايي‌‏‎ آثار‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ معتقدالاماميه‌‏‎ و‏‎
و‏‎ اسلام‌‏‎ تاريخ‌‏‎ امام‌شناسي‌ ، ‏‎ زمينه‌هاي‌‏‎ در‏‎ عربي‌‏‎ و‏‎ فارسي‌‏‎
.است‌‏‎ مانده‌‏‎ يادگار‏‎ به‌‏‎ بزرگوار‏‎ عالم‌‏‎ و‏‎ نويسنده‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ فقه‌‏‎
اميرالموءمنين‌‏‎ حضرت‌‏‎ امامت‌‏‎ اثبات‌‏‎ درباره‌‏‎ كه‌‏‎ حاضر‏‎ اثر‏‎
از‏‎ شده‌‏‎ نگاشته‌‏‎ (‎س‌‏‎)‎اطهار‏‎ مناقبائمه‌‏‎ و‏‎ عليه‌السلام‌‏‎
.اوست‌‏‎ آثار‏‎ ارزشمندترين‌‏‎
جاويد‏‎ حافظ‏‎
حافظ‏‎ ديوان‌‏‎ غزليات‌‏‎ و‏‎ ابيات‌‏‎ دشواريهاي‌‏‎ شرح‌‏‎
و‏‎ اضافات‌‏‎ با‏‎ دوم‌‏‎ چاپ‌‏‎ /روز‏‎ فرزان‌‏‎ پژوهش‌‏‎ و‏‎ نشر‏‎ /جاويد‏‎ هاشم‌‏‎
‎‏‏3000‏‎/ صفحه‌‏‎ ‎‏‏612‏‎/روكش‌‏‎ با‏‎ زركوب‏‎ رقعي‌ ، ‏‎ قطع‌‏‎ /اصلاحات‌ 1377‏‎
تومان‌‏‎
و‏‎ پيچيده‌‏‎ صناعتهاي‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ حافظ ، ‏‎ ابيات‌‏‎ دشواريهاي‌‏‎
بحث‌انگيزترين‌‏‎ زمره‌‏‎ در‏‎ همواره‌‏‎ متوازي‌المعاني‌‏‎ ايهامهاي‌‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ كه‌‏‎ جاويد‏‎ هاشم‌‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ شناسي‌‏‎ حافظ‏‎ مباحث‌‏‎
در‏‎ طولاني‌‏‎ سالهاي‌‏‎ طي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ معاصر‏‎ پژوه‌‏‎ حافظ‏‎ استادان‌‏‎
به‌‏‎ مي‌رسيد‏‎ چاپ‌‏‎ به‌‏‎ "دانش‌‏‎ نشر‏‎" در‏‎ "عمدتا‏‎ كه‌‏‎ مقالاتي‌‏‎
در‏‎ سپس‌‏‎.‎مي‌رسيد‏‎ عرصه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ تازه‌‏‎ تاملات‌‏‎ و‏‎ نكته‌يابي‌‏‎
يكجا‏‎ و‏‎ گردآورد‏‎ را‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ "جاويد‏‎ حافظ‏‎" اول‌‏‎ چاپ‌‏‎
قرار‏‎ نظر‏‎ باب‏‎ در‏‎ بررسي‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ توجه‌‏‎ مورد‏‎ كه‌‏‎ ساخت‌‏‎ فراهم‌‏‎
تازه‌‏‎ استنباطهاي‌‏‎ و‏‎ اضافات‌‏‎ و‏‎ گيري‌‏‎ غلط‏‎ با‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎.گرفت‌‏‎
آراسته‌تر ، ‏‎ و‏‎ كاملتر‏‎ چاپي‌‏‎ پژوهان‌ ، ‏‎ حافظ‏‎ نقد‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ و‏‎
داده‌‏‎ قرار‏‎ شيراز‏‎ خواجه‌‏‎ پرشمار‏‎ علاقه‌مندان‌‏‎ دسترس‌‏‎ در‏‎ اينك‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎
اينكا‏‎ جامعه‌‏‎
و‏‎ علمي‌‏‎ انتشارات‌‏‎ /ساعدلو‏‎ هوشنگ‌‏‎ دكتر‏‎ ترجمه‌‏‎ /بودن‌‏‎ لويي‌‏‎
تومان‌‏‎ ‎‏‏300‏‎/صفحه‌‏‎ رقعي‌ 140‏‎ قطع‌‏‎ /فرهنگي‌‏‎
تمدنهاي‌اقوام‌‏‎ قديمي‌ترين‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ اينكا ، ‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ جامعه‌‏‎
توجه‌‏‎ مورد‏‎ نظر‏‎ هر‏‎ از‏‎ اينكا‏‎ سرخپوستان‌‏‎.‎است‌‏‎ جهان‌‏‎
و‏‎ مورخان‌‏‎ مردمشناسان‌ ، ‏‎ دين‌پژوهان‌ ، ‏‎ فرهنگ‌شناسان‌ ، ‏‎
از‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ "بودن‌‏‎ لويي‌‏‎".‎بوده‌اند‏‎ باستان‌شناسان‌‏‎
و‏‎ برده‌‏‎ سود‏‎ باستان‌شناسي‌‏‎ كشفيات‌‏‎ و‏‎ دانسته‌ها‏‎ آخرين‌‏‎
كوچك‌‏‎ اثر‏‎ در‏‎ را‏‎ اينكا‏‎ قوم‌‏‎ درباره‌‏‎ اطلاعات‌‏‎ از‏‎ مهمي‌‏‎ مجموعه‌‏‎
.است‌‏‎ داده‌‏‎ ارائه‌‏‎ و‏‎ ساخته‌‏‎ فشرده‌‏‎ خود‏‎
النجوم‌‏‎ احكام‌‏‎ علم‌‏‎ الي‌‏‎ المدخل‌‏‎
(ق‌‏‎.‎-‎ه‏‎ سال‌ 365‏‎ تاليف‌‏‎)...المدخل‌‏‎ ترجمه‌‏‎
تصحيح‌‏‎ مقدمه‌ ، ‏‎ /ناشناخته‌‏‎ ازمترجمي‌‏‎ /قمي‌‏‎ علي‌‏‎ حسن‌بن‌‏‎ ابونصر‏‎
ميراث‌‏‎ نشر‏‎ دفتر‏‎ زيرنظر‏‎ /زنجاني‌‏‎ اخوان‌‏‎ جليل‌‏‎:تحقيق‌‏‎ و‏‎
‎‏‏400‏‎/روكش‌‏‎ با‏‎ زركوب‏‎ وزيري‌ ، ‏‎ قطع‌‏‎ /فرهنگي‌‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎ و‏‎ مكتوب‏‎
تومان‌‏‎ ‎‏‏1150‏‎/صفحه‌‏‎
قمي‌‏‎ علي‌‏‎ بن‌‏‎ حسن‌‏‎ ابونصر‏‎ از‏‎ نجوم‌‏‎ احكام‌‏‎ موضوع‌‏‎ در‏‎ رساله‌‏‎ اين‌‏‎
;مي‌زيسته‌‏‎ قمري‌‏‎ هجري‌‏‎ چهارم‌‏‎ قرن‌‏‎ دوم‌‏‎ نيمه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
متاسفانه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ قرن‌‏‎ اين‌‏‎ منجمان‌‏‎ و‏‎ دانشمندان‌‏‎ از‏‎ ابونصر‏‎
به‌‏‎ را‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ وي‌‏‎.نيست‌‏‎ دست‌‏‎ در‏‎ اطلاعي‌‏‎ او‏‎ احوال‌‏‎ از‏‎
توسط‏‎ سپس‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ تقديم‌‏‎ (‎ق‌‏‎.-ه‏‎ ‎‏‏341387‏‎) ديلمي‌‏‎ فخرالدوله‌‏‎
لغات‌‏‎ كاربرد‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ ترجمه‌‏‎ فارسي‌‏‎ به‌‏‎ ناشناخته‌‏‎ مترجمي‌‏‎
تقويم‌‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ نجومي‌‏‎ جدولهاي‌‏‎ ترسيم‌‏‎ پهلوي‌ ، ‏‎ گاه‌‏‎ فارسي‌ ، ‏‎ كهن‌‏‎
محاسبات‌‏‎ با‏‎ "تقريبا‏‎ كه‌‏‎ نجومي‌ ، ‏‎ محاسبه‌هاي‌‏‎ برخي‌‏‎ و‏‎ يزدگردي‌‏‎
شمار‏‎ به‌‏‎ حاضر‏‎ كتاب‏‎ ويژگيهاي‌‏‎ از‏‎ است‌ ، ‏‎ سازگار‏‎ امروز‏‎ علمي‌‏‎
علم‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ اهميت‌‏‎ و‏‎ ارزش‌‏‎ نشانگر‏‎ و‏‎ مي‌رود‏‎
.است‌‏‎ اسلامي‌‏‎
شده‌‏‎ خيانت‌‏‎ وصيت‌‏‎
/فرزان‌‏‎ پژوهش‌‏‎ و‏‎ نشر‏‎ /پورياوري‌‏‎ فروغ‌‏‎ ترجمه‌‏‎ /كوندرا‏‎ ميلان‌‏‎
تومان‌‏‎ ‎‏‏900‏‎/ صفحه‌‏‎ ‎‏‏250‏‎/كوچك‌‏‎ رقعي‌‏‎ قطع‌‏‎ /اول‌ 1377‏‎ چاپ‌‏‎
تجاوز‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ كه‌‏‎ تبار‏‎ چك‌‏‎ نكته‌سنج‌‏‎ نويسنده‌‏‎ كوندرا ، ‏‎
آثار‏‎.‎مي‌باشد‏‎ شناخته‌‏‎ "كاملا‏‎ چكسلواكي‌‏‎ به‌‏‎ شوروي‌‏‎ نيروهاي‌‏‎
را‏‎ انسان‌‏‎ و‏‎ برخوردارند‏‎ خاصي‌‏‎ معنوي‌‏‎ بار‏‎ از‏‎ رمانهايش‌‏‎ و‏‎ وي‌‏‎
"هستي‌‏‎ بار‏‎".‎مي‌كنند‏‎ منعكس‌‏‎ دردهايش‌‏‎ و‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ روح‌‏‎ با‏‎
كتاب‏‎ در‏‎ و‏‎ دارد‏‎ فلسفي‌‏‎ مايه‌اي‌‏‎ پيداست‌ ، ‏‎ نامش‌‏‎ از‏‎ چنانكه‌‏‎
نگرش‌‏‎ سرشار ، ‏‎ و‏‎ جذاب‏‎ بينشي‌‏‎ و‏‎ سبك‌‏‎ با‏‎ نيز‏‎ "شده‌‏‎ خيانت‌‏‎ وصيت‌‏‎"
نشان‌‏‎ خوانندگان‌‏‎ به‌‏‎ كامل‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ خلاق‌‏‎ و‏‎ نقاد‏‎
.مي‌دهد‏‎





Copyright; 1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
Web design and hosting by Hamshahri Computer Center.