شماره‌ 1899‏‎ ‎‏‏،‏‎10 Aug 1999 مرداد 1378 ، ‏‎ سه‌شنبه‌ 19‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Features
Accidents
Life
Business
Stocks
Sports
Religion
Science/Culture
Arts
Environment
Articles
Last Page
اسلام‌‏‎ در‏‎ ديني‌‏‎ تسامح‌‏‎


محمدثقفي‌‏‎ سيد‏‎ دكتر‏‎ والمسلمين‌‏‎ حجت‌الاسلام‌‏‎
را‏‎ مذهب‏‎ آزادي‌‏‎ حق‌‏‎ كتاب ، ‏‎ اهل‌‏‎ با‏‎ خود‏‎ رفتار‏‎ در‏‎ پيامبر ، ‏‎ *
اعزام‌‏‎ هنگام‌‏‎ به‌‏‎ جبل‌‏‎ معاذبن‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ تاييد‏‎ در‏‎ و‏‎ داشت‌‏‎ رعايت‌‏‎
پذيرش‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ يهوديان‌‏‎" هرگز‏‎ كه‌‏‎ داشت‌‏‎ تاكيد‏‎ يمن‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎
"ننماييد‏‎ اجبار‏‎ خود ، ‏‎ آئين‌‏‎ طرد‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎
احترام‌‏‎ ديده‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ رواداري‌‏‎ معناي‌‏‎ در‏‎ تسامح‌‏‎ :گشايي‌‏‎ جستار‏‎
و‏‎ سياسي‌‏‎ ديني‌ ، ‏‎ فلسفي‌ ، ‏‎ فكري‌ ، ‏‎ آراي‌‏‎ و‏‎ انديشه‌ها‏‎ به‌‏‎ نگريستن‌‏‎
بسياري‌‏‎ ودر‏‎ امامان‌‏‎ و‏‎ (‎ص‌‏‎)‎پيامبر‏‎ سنت‌‏‎ در‏‎.است‌‏‎ يكديگر‏‎.‎.‎
فراوان‌‏‎ تاكيد‏‎ اجتماعي‌‏‎ مهم‌‏‎ آموزه‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ قرآن‌‏‎ آيه‌هاي‌‏‎ از‏‎
قرآن‌‏‎ آيات‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ در‏‎ خداوند‏‎.است‌‏‎ شده‌‏‎ شايسته‌اي‌‏‎ و‏‎
بيننا‏‎ كلمتسواء‏‎ الي‌‏‎ تعالوا‏‎ اهل‌الكتاب‏‎ يا‏‎ قل‌‏‎":‎مي‌فرمايد‏‎
لايتخذ‏‎ و‏‎ "شيئا‏‎ به‌‏‎ نشرك‌‏‎ لا‏‎ و‏‎ الله‌‏‎ الا‏‎ نعبد‏‎ الا‏‎ بينكم‌‏‎ و‏‎
فقولوا‏‎ تولوا‏‎ فان‌‏‎ الله‌‏‎ دون‌‏‎ من‌‏‎ "اربابا‏‎ "بعضا‏‎ "بعضنا‏‎
يك‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ كتاب ، شما‏‎ اهل‌‏‎ اي‌‏‎ بگو‏‎:"بانامسلمون‌‏‎ اشهدو‏‎
به‌‏‎ اينكه‌ ، ‏‎.‎مي‌خوانم‌‏‎ فرا‏‎ است‌ ، ‏‎ وشما‏‎ ما‏‎ ميان‌‏‎ مساوي‌‏‎ "كلمه‌‏‎"
شريك‌‏‎ را‏‎ چيزي‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نپرستيم‌‏‎ را‏‎ احدي‌‏‎ يگانه‌ ، ‏‎ خداي‌‏‎ جز‏‎
.نگيرد‏‎ ارباب‏‎ خداوند ، ‏‎ سواي‌‏‎ را‏‎ ديگر‏‎ برخي‌‏‎ بعضي‌ ، ‏‎ و‏‎ نسازيم‌‏‎
شاهد‏‎ بگو‏‎ برگردانيدند ، ‏‎ روي‌‏‎ و‏‎ كردند‏‎ اعراض‌‏‎ كه‌‏‎ ديدي‌‏‎ اگر‏‎
آيه‌هاي‌‏‎ و‏‎ آيه‌ها‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ چنانكه‌‏‎.‎مسلمانيم‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ باشيد‏‎
و‏‎ كتاب‏‎ اهل‌‏‎ همه‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ نگريسته‌‏‎ خوبي‌‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ همانند‏‎
خود‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ بوده‌ ، ‏‎ مشترك‌‏‎ يگانه‌‏‎ خداي‌‏‎ به‌‏‎ باور‏‎ در‏‎ دين‌ورزان‌ ، ‏‎
.مي‌آورد‏‎ فراهم‌‏‎ آنان‌‏‎ وحدت‌‏‎ و‏‎ همدلي‌‏‎ براي‌‏‎ زمينه‌اي‌‏‎
و‏‎ تسامح‌‏‎ مفهوم‌‏‎ به‌‏‎ اختصاص‌‏‎ مي‌آيد ، ‏‎ پي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ جستاري‌‏‎
از‏‎ بهره‌گيري‌‏‎ با‏‎ نويسنده‌‏‎.دارد‏‎ اسلام‌‏‎ در‏‎ ديني‌‏‎ رواداري‌‏‎
نوشتار‏‎ امامان‌‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ گرامي‌‏‎ پيامبر‏‎ سنت‌‏‎ و‏‎ قرآني‌‏‎ آيه‌هاي‌‏‎
:مي‌خوانيم‌‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ را‏‎ مطلب‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ مستند‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎
معارف‌‏‎ گروه‌‏‎
و‏‎ حق‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ عقيده‌‏‎ "معمولا‏‎ مذهبي‌ ، ‏‎ و‏‎ مكتب‏‎ هر‏‎ پيروان‌‏‎
مماشات‌‏‎ رو ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎.مي‌انگارند‏‎ باطل‌‏‎ را‏‎ ديگران‌‏‎ باورهاي‌‏‎
اجازه‌‏‎ گاه‌‏‎ مي‌شمارند ، ‏‎ نادرست‌‏‎ را‏‎ ديگر‏‎ كيشهاي‌‏‎ هواداران‌‏‎ با‏‎
اينكه‌‏‎ با‏‎ نمي‌دهند ، ‏‎ خويش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ غيرخودي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ مطالعه‌‏‎
اينگونه‌ ، ‏‎ را‏‎ جزميت‌‏‎ اين‌‏‎ اسلام‌ ، ‏‎ ويژه‌‏‎ به‌‏‎ اديان‌‏‎ آموزه‌هاي‌‏‎
اساسي‌‏‎ اصول‌‏‎":‎گفته‌اند‏‎ برخي‌‏‎ جهت‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎.نمي‌كند‏‎ تاييد‏‎
و‏‎ پيشرفت‌‏‎ با‏‎ مغاير‏‎ و‏‎ مخالف‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ هرگز‏‎ را‏‎ اسلام‌‏‎ آئين‌‏‎
و‏‎ حقوقي‌‏‎ اخلاقي‌ ، ‏‎ معيارهاي‌‏‎ و‏‎ ضوابط‏‎ ولي‌‏‎.‎دانست‌‏‎ تسامح‌‏‎
پيشرفت‌‏‎ و‏‎ جامعه‌‏‎ تحرك‌‏‎ در‏‎ اسلامي‌ ، ‏‎ تمدن‌‏‎ به‌‏‎ وابسته‌‏‎ اقتصادي‌‏‎
(‎‏‏1‏‎)".داشته‌اند‏‎ منفي‌‏‎ نقش‌‏‎ "آن‌ ، احيانا‏‎
قلمرو‏‎ دو‏‎ در‏‎ را‏‎ اسلام‌‏‎ آئين‌‏‎ بردباري‌‏‎ و‏‎ تسامح‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
:كرد‏‎ تصوير‏‎
بيگانه‌‏‎ آئينهاي‌‏‎ و‏‎ همكيشان‌‏‎ غير‏‎ درباره‌‏‎ -‎‏‏1‏‎
ديني‌‏‎ نحله‌هاي‌‏‎ و‏‎ اسلامي‌‏‎ مذاهب‏‎ قلمرو‏‎ در‏‎ -‎‎‏‏2‏‎
در‏‎ تنها‏‎ را‏‎ كلمه‌‏‎ مطلق‌‏‎ معني‌‏‎ به‌‏‎ كافر‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ ما ، ‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
كار‏‎ به‌‏‎ "الحاد‏‎" اصطلاح‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ "خداوند‏‎ منكرين‌‏‎" مورد ، ‏‎
.بت‌پرستان‌‏‎ و‏‎ مشركين‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎ نه‌‏‎ مي‌برد‏‎
دين‌‏‎ منتها‏‎ است‌ ، ‏‎ "دين‌‏‎"خود‏‎ قرآني‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎ شرك‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"اصولا‏‎
راست‌‏‎ راه‌‏‎ به‌‏‎ منطق‌‏‎ و‏‎ برهان‌‏‎ با‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ آلوده‌‏‎ و‏‎ انحرافي‌‏‎
جايي‌‏‎ اكراه‌ ، ‏‎ و‏‎ زور‏‎ منطق‌‏‎ قلمرو‏‎ در‏‎ هرگز‏‎ و‏‎ شود‏‎ هدايت‌‏‎
.داشت‌‏‎ نخواهد‏‎
و‏‎ روشن‌بيني‌‏‎ و‏‎ بصيرت‌‏‎ با‏‎ را‏‎ خود‏‎ دعوت‌‏‎ همواره‌‏‎ (ص‌‏‎)‎محمد‏‎
:است‌‏‎ داده‌‏‎ انجام‌‏‎ آگاه‌سازي‌‏‎
من‌‏‎ و‏‎ انا‏‎ بصيره‌‏‎ علي‌‏‎ الله‌‏‎ الي‌‏‎ ادعوا‏‎ سبيلي‌‏‎ هذه‌‏‎ قل‌ ، ‏‎"
(‎‏‏108‏‎-يوسف‌‏‎)"اتبعني‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ دل‌‏‎ آگاهي‌‏‎ همان‌‏‎ اصفهاني‌ ، ‏‎ راغب‏‎ تعبير‏‎ به‌‏‎ "بصيرت‌‏‎"
.مي‌زدايد‏‎ را‏‎ تاريكي‌‏‎ و‏‎ مي‌بخشد‏‎ آرامش‌‏‎ ضميررا‏‎
و‏‎ ديگر‏‎ اديان‌‏‎ دعوت‌‏‎ در‏‎ را‏‎ روش‌‏‎ همين‌‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ جهت‌ ، ‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎
و‏‎ يهود‏‎" ويژه‌‏‎ به‌‏‎ ديگر‏‎ اديان‌‏‎ و‏‎ گرفته‌‏‎ پيش‌‏‎ در‏‎ غيرهمكيش‌‏‎
اهل‌‏‎" را‏‎ آنان‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نگريسته‌‏‎ "تسامح‌‏‎" ديده‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ "نصاري‌‏‎
منتهاي‌‏‎ و‏‎ لطف‌‏‎ درغايت‌‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ مي‌نامد‏‎ "ذمه‌‏‎ اهل‌‏‎" و‏‎ "كتاب‏‎
.است‌‏‎ سماحت‌‏‎ و‏‎ كرامت‌‏‎
مكه‌‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎
به‌‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ وارد‏‎ كتاب ، ‏‎ اهل‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎ قرآن‌ ، ‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آياتي‌‏‎
.دارد‏‎ گذشت‌‏‎ و‏‎ تسامح‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ حكايت‌‏‎ همگي‌‏‎ -مكه‌‏‎ دوره‌‏‎ خصوص‌‏‎
را‏‎ آنها‏‎ آسماني‌‏‎ كتابهاي‌‏‎ تمامي‌‏‎ (‎مكي‌‏‎) دوره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ قرآن‌‏‎
را‏‎ خود‏‎ و‏‎ است‌‏‎ هماهنگ‌‏‎ آنها‏‎ اغراض‌‏‎ و‏‎ اهداف‌‏‎ با‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ تاييد‏‎
والذي‌‏‎".‎مي‌داند‏‎ سلف‌‏‎ انبياي‌‏‎ تعاليم‌‏‎ ومكمل‌‏‎ حافظ‏‎ و‏‎ وارث‌‏‎
ان‌‏‎ يديه‌‏‎ بين‌‏‎ لما‏‎ "مصدقا‏‎ الحق‌ ، ‏‎ هو‏‎ الكتاب‏‎ من‌‏‎ اليك‌‏‎ اوحينا‏‎
(فاطر /31‏‎) "بصير‏‎ لخبير‏‎ بعباده‌‏‎ الله‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ راست‌‏‎ كرده‌ايم‌ ، ‏‎ وحي‌‏‎ تو‏‎ به‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ آنچه‌‏‎ و‏‎
بندگانش‌‏‎ به‌‏‎ خداوند‏‎ مي‌نمايد ، ‏‎ تصديق‌‏‎ را‏‎ تو‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎ كتابهاي‌‏‎
.است‌‏‎ بصير‏‎ و‏‎ آگاه‌‏‎
و‏‎ هدي‌‏‎ و‏‎ شي‌ء‏‎ كل‌‏‎ تفصيل‌‏‎ و‏‎ يديه‌‏‎ بين‌‏‎ الذي‌‏‎ تصديق‌‏‎ ولكن‌‏‎"
( ‎‏‏111‏‎/يوسف‌‏‎) "يومنون‌‏‎ لقوم‌‏‎ رحمه‌‏‎
شرح‌‏‎ و‏‎ تفصيل‌‏‎ را‏‎ چيزي‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ تاييد‏‎ را‏‎ آنچه‌‏‎ ولكن‌‏‎)
ايمان‌‏‎ كه‌‏‎ قومي‌‏‎ درباره‌‏‎ است‌‏‎ رحمتي‌‏‎ و‏‎ وهدايت‌‏‎ مي‌دهد‏‎
(آورده‌اند‏‎
به‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ تاييد‏‎ را‏‎ گذشته‌‏‎ پيامبران‌‏‎ همه‌‏‎ نبوت‌‏‎ اسلام‌ ، ‏‎
در‏‎ كتاب‏‎ اهل‌‏‎ با‏‎ بخواهيد‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ سفارش‌‏‎ خود‏‎ پيروان‌‏‎
مجادله‌‏‎ همواره‌‏‎ كنيد ، ‏‎ مباحثه‌‏‎ شريعت‌ ، ‏‎ مسائل‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ مورد‏‎
تجادلوا‏‎ ولا‏‎".‎كنيد‏‎ رعايت‌‏‎ را‏‎ حق‌‏‎ جانب‏‎ و‏‎ نمائيد‏‎ به‌احسن‌‏‎
"احسن‌‏‎ هي‌‏‎ بالتي‌‏‎ الا‏‎ الكتاب‏‎ اهل‌‏‎
الينا‏‎ انزل‌‏‎ بالذي‌‏‎ امنا‏‎ قولوا‏‎ و‏‎ منهم‌‏‎ ظلموا‏‎ الاالذين‌‏‎ "
"مسلمون‌‏‎ له‌‏‎ نحن‌‏‎ و‏‎ واحد‏‎ الهكم‌‏‎ و‏‎ الهنا‏‎ و‏‎ اليكم‌‏‎ وانزل‌‏‎
.(عنكبوت‌/46‏‎)
جز‏‎ به‌‏‎ كنيد ، ‏‎ مباحثه‌‏‎ احسن‌‏‎ مجادله‌‏‎ روش‌‏‎ به‌‏‎ كتاب‏‎ اهل‌‏‎ با‏‎
شما‏‎ و‏‎ ما‏‎ به‌‏‎ آنچه‌‏‎ به‌‏‎ بگوييد‏‎ و‏‎ ستمگرند‏‎ و‏‎ ظالم‌‏‎ كه‌‏‎ آنهايي‌‏‎
در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ يكي‌‏‎ شما‏‎ وخداي‌‏‎ ما‏‎ خداي‌‏‎ و‏‎ داريم‌‏‎ ايمان‌‏‎ شده‌‏‎ نازل‌‏‎
.هستيم‌‏‎ تسليم‌‏‎ او‏‎ برابر‏‎
مدينه‌‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎
و‏‎ تسامح‌‏‎ با‏‎ اسلام‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ هم‌ ، ‏‎ مدينه‌‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎ حتي‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎ "اصولا‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ رفتار‏‎ كتاب‏‎ اهل‌‏‎ با‏‎ بردباري‌‏‎
.است‌‏‎ كرده‌‏‎ تلقي‌‏‎ "امت‌‏‎" يك‌‏‎ عنوان‌‏‎
للذين‌‏‎ قل‌‏‎ و‏‎ اتبعني‌‏‎ من‌‏‎ و‏‎ لله‌‏‎ وجهي‌‏‎ اسلمت‌‏‎ فقل‌‏‎ حاجوك‌‏‎ فان‌‏‎"
و‏‎ فقداهتدوا‏‎ اسلموا‏‎ فان‌‏‎ ااسلمتم‌‏‎ الاميين‌‏‎ و‏‎ الكتاب‏‎ اوتو‏‎
آل‌‏‎)‎".بالعباد‏‎ بصير‏‎ والله‌‏‎ عليك‌البلاغ‌‏‎ فانما‏‎ تولوا‏‎ ان‌‏‎
.(‎‏‏30‏‎/عمران‌‏‎
كه‌‏‎ كساني‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ من‌‏‎:بگو‏‎ كنند ، ‏‎ احتجاج‌‏‎ تو‏‎ با‏‎ كتاب‏‎ اهل‌‏‎ اگر‏‎"
به‌‏‎ و‏‎ نهاده‌ام‌‏‎ خدا‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ رويم‌‏‎ مي‌كنند ، ‏‎ تبعيت‌‏‎ من‌‏‎ از‏‎
شده‌ايد ، ‏‎ مسلمان‌‏‎ آيا‏‎ بگو ، ‏‎ هستند‏‎ امي‌‏‎ و‏‎ كتاب‏‎ اهل‌‏‎ كه‌‏‎ آنهايي‌‏‎
اگر‏‎ اما‏‎ يافته‌اند ، ‏‎ راه‌‏‎ "قطعا‏‎ پذيرفتند ، ‏‎ را‏‎ اسلام‌‏‎ اگر‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ تو‏‎ بر‏‎ (وقت‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎) گردانند‏‎ روي‌‏‎ و‏‎ نمايند‏‎ اعراض‌‏‎
".است‌‏‎ بصير‏‎ و‏‎ آگاه‌‏‎ بندگانش‌‏‎ به‌‏‎ خداوند‏‎ و‏‎ نمائي‌‏‎ "ابلاغ‌‏‎" فقط‏‎
بينكم‌‏‎ و‏‎ سواءبيننا‏‎ كلمه‌‏‎ الي‌‏‎ تعالوا‏‎ الكتاب‏‎ اهل‌‏‎ يا‏‎ وقل‌‏‎"
بعضنا‏‎ يتخذ‏‎ لا‏‎ و‏‎ "شيئا‏‎ به‌‏‎ نشرك‌‏‎ لا‏‎ و‏‎ الله‌‏‎ نعبدالا‏‎ الا‏‎
بانا‏‎ اشهدو‏‎ فقولوا‏‎ تولوا‏‎ فان‌‏‎ الله‌‏‎ دون‌‏‎ من‌‏‎ "اربابا‏‎ "بعضا‏‎
.(‎‏‏64‏‎/عمران‌‏‎ آل‌‏‎)‎ "مسلمون‌‏‎
ميان‌‏‎ مساوي‌‏‎ "كلمه‌‏‎" يك‌‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ شما‏‎ كتاب ، ‏‎ اهل‌‏‎ اي‌‏‎ بگو ، ‏‎
را‏‎ احدي‌‏‎ خدا ، ‏‎ جز‏‎ به‌‏‎ مي‌خوانم‌اينكه‌‏‎ فرا‏‎ است‌ ، ‏‎ وشما‏‎ ما‏‎
ديگر‏‎ برخي‌‏‎ بعضي‌ ، ‏‎ و‏‎ نسازيم‌‏‎ شريك‌‏‎ را‏‎ چيزي‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ و‏‎ نپرستيم‌‏‎
كردند‏‎ اعراض‌‏‎ كه‌‏‎ ديدي‌‏‎ اگر‏‎نگيرد‏‎ ارباب‏‎ خداوند ، ‏‎ سواي‌‏‎ را ، ‏‎
".مسلمانيم‌‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ باشيد‏‎ شاهد‏‎ بگو‏‎ ‎‏‏،‏‎ برگردانيدند‏‎ روي‌‏‎ و‏‎
اهل‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ اسلام‌‏‎ وسماحت‌‏‎ مدينه‌‏‎ دولت‌‏‎ تاسيس‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ آري‌ ، ‏‎
به‌‏‎ اسلام‌‏‎ گسترش‌‏‎ و‏‎ دعوت‌‏‎ با‏‎ يهوديان‌‏‎ بيشتر‏‎ و‏‎ آنها‏‎ كتاب ، ‏‎
و‏‎ مكه‌‏‎ مشركان‌‏‎ با‏‎ پيماني‌‏‎ هم‌‏‎ با‏‎ و‏‎ برخاستند‏‎ مخالفت‌‏‎
موقع‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ شدند‏‎ اسلامي‌‏‎ دعوت‌‏‎ گسترش‌‏‎ مانع‌‏‎ سنگ‌اندازي‌‏‎
به‌‏‎ آنان‌ ، ‏‎ ودشمني‌‏‎ تخاصم‌‏‎ از‏‎ جلوگيري‌‏‎ براي‌‏‎ اسلام‌‏‎ پيامبر‏‎
مدينه‌‏‎ از‏‎ را‏‎ يهوديان‌‏‎ آنها ، ‏‎ شر‏‎ دفع‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ پرداخت‌‏‎ مقابله‌‏‎
.كرد‏‎ اخراج‌‏‎
حق‌‏‎ كتاب ، ‏‎ اهل‌‏‎ با‏‎ خود‏‎ رفتار‏‎ در‏‎ اين‌ ، پيامبر ، ‏‎ وجود‏‎ با‏‎ اما‏‎
جبل‌‏‎ معاذبن‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ تاييد‏‎ در‏‎ و‏‎ داشت‌‏‎ رعايت‌‏‎ را‏‎ مذهب‏‎ آزادي‌‏‎
يهوديان‌‏‎" هرگز‏‎ كه‌‏‎ داشت‌‏‎ تاكيد‏‎ يمن‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎ اعزام‌‏‎ هنگام‌‏‎ به‌‏‎
(‎‏‏2‏‎)".ننماييد‏‎ اجبار‏‎ خود ، ‏‎ آئين‌‏‎ طرد‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ پذيرش‌‏‎ بر‏‎ را‏‎
و‏‎ ديني‌‏‎ مراسم‌‏‎ اجراي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بست‌‏‎ پيمان‌‏‎ نجران‌ ، ‏‎ مسيحيان‌‏‎ با‏‎
آزاد‏‎ خويش‌‏‎ كليساهاي‌‏‎ مرمت‌‏‎ و‏‎ خود‏‎ رسوم‌‏‎ و‏‎ آداب‏‎ و‏‎ شعائر‏‎ حفظ‏‎
ضرري‌‏‎ آنها ، ‏‎ اجتماعي‌‏‎ شئونات‌‏‎ به‌‏‎ ندارد‏‎ حق‌‏‎ احدي‌‏‎ و‏‎ هستند‏‎
(‎‏‏3‏‎).نمايد‏‎ عزل‌‏‎ بودن‌ ، ‏‎ كشيش‌‏‎ از‏‎ را‏‎ آنها‏‎ از‏‎ اسقفي‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ رساند‏‎
و‏‎ بوده‌‏‎ دفاعي‌‏‎ موضع‌‏‎ يك‌‏‎ اسلام‌ ، ‏‎ موضع‌‏‎ مورد ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ البته‌‏‎
.است‌‏‎ نداشته‌‏‎ را‏‎ كتاب‏‎ اهل‌‏‎ مذهبي‌‏‎ حريم‌‏‎ به‌‏‎ تجاوز‏‎ قصد‏‎ هرگز‏‎
شده‌اند‏‎ رفتار‏‎ مسيحيان‌ ، ‏‎ و‏‎ يهوديان‌‏‎ مانند‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ زردشتيان‌‏‎
اسلامي‌‏‎ دولت‌‏‎ حريم‌‏‎ در‏‎ مذهب‏‎ آزادي‌‏‎ و‏‎ رفتاري‌‏‎ خوش‌‏‎ از‏‎ و‏‎
محافل‌‏‎ و‏‎ معابد‏‎ زيادي‌ ، ‏‎ قرنهاي‌‏‎ تا‏‎ و‏‎ بوده‌اند ، ‏‎ برخوردار‏‎
ديگر‏‎ جاهاي‌‏‎ و‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ آنها‏‎ روحانيان‌‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎ مجوس‌‏‎ دين‌‏‎
(‎‏‏4‏‎).بوده‌اند‏‎ بهره‌مند‏‎ ديني‌‏‎ آزادي‌‏‎ و‏‎ مشروعيت‌‏‎ از‏‎
مسلمين‌‏‎ تسامح‌‏‎ از‏‎ اسلامي‌‏‎ فتوحات‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ بودائيان‌‏‎ حتي‌‏‎
"سند‏‎" فتح‌‏‎ در‏‎ قاسم‌‏‎ محمدبن‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎ و‏‎ بوده‌اند‏‎ برخوردار‏‎
بودائيان‌‏‎ معابد‏‎ به‌‏‎ هجري‌‏‎ سال‌ 190‏‎ در‏‎ (امروز‏‎ پاكستان‌‏‎)‎
آنان‌‏‎ با‏‎ و‏‎ هستند‏‎ كتاب‏‎ داراي‌‏‎ اينها‏‎ گفتند‏‎"كرد ، ‏‎ برخورد‏‎
(‎‏‏5‏‎).گرفت‌‏‎ جزيه‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ را‏‎ مسيحيان‌‏‎ معامله‌‏‎
حساب‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ بت‌پرستان‌‏‎ و‏‎ مشركان‌‏‎ ميان‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎ آري‌‏‎
از‏‎ نخست‌‏‎ نيز‏‎ آنها‏‎ با‏‎ اسلام‌‏‎ البته‌‏‎.داشته‌اند‏‎ جداگانه‌اي‌‏‎
و‏‎ "شرك‌‏‎" ذهني‌‏‎ تاريكيهاي‌‏‎ زدودن‌‏‎ و‏‎ استدلال‌‏‎ و‏‎ برهان‌‏‎ طريق‌‏‎
در‏‎ ولي‌‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ برخورد‏‎ توحيد‏‎ صفاي‌‏‎ اثبات‌‏‎ و‏‎ بت‌پرستي‌‏‎
كامل‌‏‎ نوع‌‏‎ بت‌پرستي‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ از‏‎ لجبازي‌ ، ‏‎ و‏‎ عناد‏‎ صورت‌‏‎
را‏‎ انسان‌‏‎ ذهن‌‏‎ و‏‎ بشري‌‏‎ جامعه‌‏‎ دامن‌‏‎ كه‌‏‎ بوده‌‏‎ انساني‌‏‎ انحطاط‏‎
اصلاح‌‏‎ را‏‎ فكري‌‏‎ و‏‎ اجتماعي‌‏‎ آسيب‏‎ اين‌‏‎ بايد‏‎ است‌ ، ‏‎ ساخته‌‏‎ آلوده‌‏‎
او‏‎ و‏‎ داد‏‎ نجات‌‏‎ بت‌پرستي‌‏‎ يوغ‌‏‎ از‏‎ را‏‎ انسان‌‏‎ فكر‏‎ و‏‎ ذهن‌‏‎ كردو‏‎
با‏‎ اسلام‌ ، ‏‎ جهت‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ ساخت‌‏‎ خويش‌‏‎ سرنوشت‌‏‎ بر‏‎ حاكم‌‏‎ را‏‎
وآن‌‏‎ كرده‌‏‎ مبارزه‌‏‎ آن‌‏‎ شرك‌آلود‏‎ طبقاتي‌‏‎ جامعه‌‏‎ و‏‎ بت‌پرستي‌‏‎
استدلال‌ ، ‏‎ و‏‎ منطق‌‏‎ معني‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ چنانچه‌‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎ راادامه‌‏‎
اسلام‌‏‎ بكشد ، ‏‎ لشكر‏‎ هندوستان‌‏‎ به‌‏‎ غزنوي‌‏‎ محمود‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ پيش‌‏‎
هند ، ‏‎ طبقاتي‌‏‎ جامعه‌‏‎ و‏‎ يافته‌‏‎ نفوذ‏‎ هندوستان‌‏‎ در‏‎ عملي‌‏‎ طور‏‎ به‌‏‎
بومي‌ ، ‏‎ شرك‌آلوده‌‏‎ طبقاتي‌‏‎ اديان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ اسلام‌‏‎ طبيعي‌ ، ‏‎ طور‏‎ به‌‏‎
هندويي‌‏‎ نحله‌‏‎ پذيرفته‌اند ، ‏‎ را‏‎ اسلام‌‏‎ و‏‎ بودند‏‎ داده‌‏‎ ترجيح‌‏‎
آنها‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آمده‌‏‎ بوجود‏‎ درهند‏‎ چنين‌‏‎ اين‌‏‎ "اصل‌ ، سيكيهيزم‌‏‎"
مسيحيت‌‏‎ محبت‌‏‎ و‏‎ اسلام‌‏‎ بودن‌‏‎ بي‌طبقاتي‌‏‎ و‏‎ هندي‌‏‎ عرفان‌‏‎ نوعي‌‏‎
امروزه‌‏‎ (‎‎‏‏6‏‎)آورده‌اند‏‎ بوجود‏‎ مذهبي‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ آميزه‌‏‎ را‏‎
و‏‎ غزنوي‌‏‎ محمود‏‎ منشانه‌‏‎ امپراطور‏‎ لشكركشي‌هاي‌‏‎ مانمي‌توانيم‌‏‎
تحميل‌‏‎ و‏‎ گرفته‌اند‏‎ را‏‎ هند‏‎ زور‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ افشار‏‎ نادرشاه‌‏‎ يا‏‎
تاييد‏‎ مهر‏‎ آن‌‏‎ بر‏‎ و‏‎ بپذيريم‌‏‎ اسلام‌‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ كرده‌اند ، ‏‎ عقيده‌‏‎
"نهرو‏‎" بمانند‏‎ متعهدي‌‏‎ و‏‎ آزاده‌‏‎ انسان‌‏‎ فرياد‏‎ چنانكه‌‏‎ بزنيم‌‏‎
بلند‏‎ تجاوزطلبي‌‏‎ و‏‎ لشكركشي‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ هند ، ‏‎ فقيد‏‎ وزير‏‎ نخست‌‏‎
تناقض‌‏‎ در‏‎ اسلام‌ ، ‏‎ بمانند‏‎ ديني‌‏‎ سماحت‌‏‎ با‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
باشد ، ‏‎ معتقد‏‎ موءمني‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ خيلي‌‏‎ محمود ، ‏‎" مي‌بيند ، ‏‎
مذهب‏‎ عنوان‌‏‎ از‏‎ فاتحان‌‏‎ بسياري‌‏‎ مانند‏‎ و‏‎ بود‏‎ جنگجو‏‎ سرداري‌‏‎
(‎‏‏7‏‎)".مي‌كرد‏‎ استفاده‌‏‎ خود ، ‏‎ لشكركشيهاي‌‏‎ و‏‎ فتوحات‌‏‎ براي‌‏‎
سال‌‏‎ از 300‏‎ بيش‌‏‎ مدتي‌‏‎ در‏‎ (غزنوي‌‏‎ محمود‏‎ زمان‌‏‎)‎ زمان‌‏‎ اين‌‏‎ تا‏‎"
به‌‏‎ عقيده‌‏‎ و‏‎ مذهب‏‎ يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ صلح‌آميز‏‎ شكل‌‏‎ به‌‏‎ اسلام‌‏‎
خود ، ‏‎ براي‌‏‎ هند‏‎ متعدد‏‎ مذاهب‏‎ ساير‏‎ ميان‌‏‎ ودر‏‎ بود‏‎ آمده‌‏‎ هند‏‎
.آيد‏‎ پيش‌‏‎ تصادم‌‏‎ و‏‎ آشفتگي‌‏‎ آنكه‌‏‎ بدون‌‏‎ بود ، ‏‎ كرده‌‏‎ باز‏‎ جايي‌‏‎
رواني‌ ، ‏‎ نظر‏‎ از‏‎ مردم‌ ، ‏‎ ميان‌‏‎ در‏‎ تازه‌‏‎ برخورد‏‎ اين‌‏‎ اما‏‎
كينه‌‏‎ و‏‎ خشم‌‏‎ از‏‎ را‏‎ آنها‏‎ و‏‎ آورد‏‎ بوجود‏‎ شديد‏‎ عكس‌العملي‌‏‎
مخالفتي‌‏‎ تازه‌‏‎ مذهب‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ چند‏‎ هر‏‎ زيرا‏‎ ساخت‌‏‎ سرشار‏‎
آنها‏‎ زندگي‌‏‎ در‏‎ "اجبارا‏‎ كه‌‏‎ چيز‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ اما‏‎ نداشتند‏‎
شديدي‌‏‎ مخالفت‌‏‎ سخت‌‏‎ مي‌ساخت‌ ، ‏‎ دگرگون‌‏‎ آنرا‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎ دخالت‌‏‎
(‎‏‏8‏‎)".مي‌آمد‏‎ بوجود‏‎
دارد‏‎ ادامه‌‏‎
:پانوشت‌‏‎
-نوبل‌‏‎ انتشارات‌‏‎ -‎ماندگي‌‏‎ عقب‏‎ جامعه‌‏‎ احد ، ‏‎ -زرفروشان‌‏‎ -‎‏‏1‏‎
محمد‏‎ -‎حميدالله‌‏‎ -‎صفحه‌ 5051 /2‏‎ ‎‏‏1353‏‎-تبريز‏‎
بيروت‌‏‎ -‎العربي‌‏‎ دارالكتاب‏‎ -‎صفحه‌ 37‏‎ -الوثائق‌السياسيه‌‏‎
-الاعلمي‌‏‎ علاءالدين‌‏‎ -‎ص‌ 49 /4‏‎ -منبع‌‏‎ همان‌‏‎ -‎‏‏3‏‎/ ‎‏‏1970‏‎
/بي‌تا‏‎ بيروت‌‏‎ -‎الاعلمي‌‏‎ المطبوعات‌‏‎ صفحه‌ 126‏‎ -‎وهج‌الفصاحه‌‏‎
-اسلامي‌‏‎ نخستين‌‏‎ قرون‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ تاريخ‌‏‎ -برتولد‏‎ -اشپولر‏‎ -‎‏‏5‏‎
چاپ‌‏‎ فرهنگي‌ ، ‏‎ -‎علمي‌‏‎ انتشارات‌‏‎ شركت‌‏‎ -‎فلاطوري‌‏‎ جواد‏‎ ترجمه‌‏‎
الطبقات‌‏‎ -‎واقدي‌‏‎ -‎سعد‏‎ ابن‌‏‎ -صفحه‌ 335 /6‏‎ ج‌ 1‏‎ -‎‎‏‏1364‏‎-دوم‌‏‎
-بيروت‌ 1970 /7‏‎ -صادر‏‎ دار‏‎ -صفحه‌ 276‏‎ ج‌ 1‏‎ -الكبري‌‏‎
-طبع‌‏‎ -‎صفحه‌ 504‏‎ ج‌ 3‏‎ -فتوح‌البلدان‌‏‎ -‎احمد‏‎ -‎بلاذري‌‏‎
ج‌‏‎ -‎هند‏‎ كشف‌‏‎ -‎لعل‌‏‎ جواهر‏‎ -نهرو‏‎ -بيروت‌ 1970 /8‏‎ -‎دارالعلم‌‏‎
انتشارات‌‏‎ تفضلي‌‏‎ محمود‏‎ ترجمه‌‏‎ -‎صفحه‌ 391‏‎ و‏‎ ص‌ 380‏‎ ‎‏‏1‏‎
‎‏‏1361‏‎-تهران‌‏‎ -‎اميركبير‏‎

فرهنگ‌‏‎ عرصه‌‏‎ اخبار‏‎
بينات‌ 21‏‎
موءسسه‌‏‎ ارگان‌‏‎ كه‌‏‎ "بينات‌‏‎" قرآني‌‏‎ فصلنامه‌‏‎ بيست‌ويكم‌‏‎ شماره‌‏‎
اخبار‏‎ و‏‎ مقالات‌‏‎ و‏‎ مطالب‏‎ با‏‎ است‌‏‎ (‎ع‌‏‎)‎رضا‏‎ امام‌‏‎ اسلامي‌‏‎ معارف‌‏‎
.شد‏‎ منتشر‏‎ متنوع‌‏‎
هميشه‌ ، ‏‎ مانند‏‎ شماره‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
و‏‎ نقد‏‎ و‏‎ قرآني‌‏‎ اخبار‏‎ قرآن‌پژوهي‌ ، ‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ تازه‌اي‌‏‎ بحثهاي‌‏‎
شده‌‏‎ درج‌‏‎ مجيد‏‎ كلام‌الله‌‏‎ مختلف‌‏‎ تفاسير‏‎ و‏‎ ترجمه‌ها‏‎ معرفي‌‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ مي‌توان‌‏‎ شماره‌‏‎ اين‌‏‎ مطالب‏‎ و‏‎ مباحث‌‏‎ ازجمله‌‏‎.‎است‌‏‎
:كرد‏‎ ياد‏‎ مقالات‌‏‎
تفسير‏‎ ‎‏‏،‏‎(ره‌‏‎)امام‌خميني‌‏‎ اثر‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ تفسير‏‎
حسن‌زاده‌‏‎ حسن‌‏‎ آيت‌الله‌‏‎ نوشته‌‏‎ بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم‌‏‎
تفسير‏‎ شريفاني‌ ، ‏‎ محمد‏‎ از‏‎ الهي‌‏‎ كلام‌‏‎ در‏‎ كلام‌‏‎ آداب‏‎ آملي‌ ، ‏‎
از‏‎ نسخ‌‏‎ نائيني‌ ، ‏‎ غروي‌‏‎ نهله‌‏‎ تاليف‌‏‎ آن‌‏‎ مفسر‏‎ و‏‎ مخزن‌العرفان‌‏‎
تكولي‌ ، ‏‎ عاشوري‌‏‎ نادعلي‌‏‎ نوشته‌‏‎ شعراني‌‏‎ علامه‌‏‎ ديدگاه‌‏‎
رضايي‌ ، ‏‎ مهدي‌‏‎ محمد‏‎ از‏‎ قرآن‌‏‎ قصه‌هاي‌‏‎ در‏‎ زنان‌‏‎ شخصيت‌شناسي‌‏‎
تحقيقي‌‏‎ قنيبي‌ ، ‏‎ صادق‌‏‎ حامد‏‎ اثر‏‎ قرآن‌‏‎ در‏‎ معنا‏‎ و‏‎ لفظ‏‎ تناسب‏‎
دو‏‎ بررسي‌‏‎ اصفهاني‌ ، ‏‎ شريفي‌‏‎ مهين‌‏‎ از‏‎ قرائات‌‏‎ تواتر‏‎ پيرامون‌‏‎
-عاد‏‎ قوم‌‏‎ رضايي‌ ، ‏‎ مصطفي‌‏‎ نوشته‌‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ از‏‎ ترجمه‌‏‎
از‏‎ اخدود‏‎ اصحاب‏‎ عابديني‌ ، ‏‎ احمد‏‎ از‏‎ مصر‏‎ اهرام‌‏‎ سازندگان‌‏‎
محمدعلي‌‏‎ نوشته‌‏‎ دارند‏‎ حق‌‏‎ هم‌‏‎ خوانندگان‌‏‎ بادامچي‌ ، ‏‎ حسين‌‏‎
محمد‏‎ اثر‏‎ كريم‌‏‎ قرآن‌‏‎ تحريف‌ناپذيري‌‏‎ كتابشناسي‌‏‎ سلطاني‌ ، ‏‎
.اميني‌‏‎
معرفي‌‏‎ فوق‌ ، ‏‎ مقاله‌هاي‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"بينات‌‏‎" شماره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
و‏‎ اخبار‏‎ نيز‏‎ و‏‎ قرآن‌پژوهي‌‏‎ و‏‎ قرآني‌‏‎ كتابهاي‌‏‎ آخرين‌‏‎
.است‌‏‎ آمده‌‏‎ زمينه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ اطلاع‌رساني‌‏‎ تازه‌هاي‌‏‎
دكتر‏‎ و‏‎ كاداره‌‏‎ اسماعيل‌‏‎ با‏‎ همشهري‌‏‎ اختصاصي‌‏‎ مصاحبه‌‏‎*
گروه‌‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ همشهري‌‏‎ روزنامه‌‏‎ در‏‎ قبل‌‏‎ مدتي‌‏‎ كه‌‏‎ نراقي‌‏‎ احسان‌‏‎
.است‌‏‎ يافته‌‏‎ كشور‏‎ داخل‌‏‎ از‏‎ فراتر‏‎ انعكاسي‌‏‎ شد ، ‏‎ ارائه‌‏‎ معارف‌‏‎
و‏‎ برآمده‌‏‎ آن‌‏‎ ترجمه‌‏‎ درصدد‏‎ فرانسوي‌‏‎ روزنامه‌هاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
لندن‌‏‎ كيهان‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ كرد ، ‏‎ خواهد‏‎ منتشر‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ به‌زودي‌‏‎
در‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ درج‌‏‎ را‏‎ مصاحبه‌‏‎ اين‌‏‎ كل‌‏‎ خود‏‎ شماره‌‏‎ آخرين‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎
گفتگو‏‎ اين‌‏‎ غناي‌‏‎ و‏‎ اهميت‌‏‎ دليل‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آورده‌‏‎ مطلب‏‎ اشاره‌‏‎
فاجعه‌‏‎ يوگسلاوي‌ ، ‏‎ ماجراي‌‏‎ درباره‌‏‎ تحليلها‏‎ بهترين‌‏‎ حاوي‌‏‎ كه‌‏‎
به‌‏‎ اقدام‌‏‎ است‌ ، ‏‎ ميلوسوويچ‌‏‎ نيروهاي‌‏‎ به‌‏‎ ناتو‏‎ حمله‌‏‎ و‏‎ كوزوو‏‎
.است‌‏‎ نموده‌‏‎ آن‌‏‎ مجدد‏‎ چاپ‌‏‎
جامعه‌شناسي‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ تاريخ‌‏‎ متخصص‌‏‎ قيصري‌ ، ‏‎ علي‌‏‎ دكتر‏‎ *
تدريس‌‏‎ به‌‏‎ كاليفرنيا‏‎ سانتياگو‏‎ دانشگاه‌‏‎ در‏‎ هم‌اكنون‌‏‎ معرفت‌ ، ‏‎
معرفت‌‏‎ جامعه‌شناسي‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ تاريخ‌‏‎ سياسي‌ ، ‏‎ فلسفه‌‏‎ زمينه‌‏‎ در‏‎
مرحوم‌‏‎ نظر‏‎ زير‏‎ را‏‎ خود‏‎ دكتراي‌‏‎ پايان‌نامه‌‏‎ وي‌‏‎.مي‌پردازد‏‎
عنوان‌‏‎ زير‏‎ انگلستان‌‏‎ آكسفورد‏‎ دانشگاه‌‏‎ در‏‎ عنايت‌‏‎ دكتر‏‎
.است‌‏‎ گذرانده‌‏‎ "ايران‌‏‎ روشنفكران‌‏‎ در‏‎ ايدئولوژي‌‏‎ شكل‌بندي‌‏‎"
روشنفكران‌‏‎ و‏‎ انديشه‌‏‎ وضعيت‌‏‎ از‏‎ جامع‌‏‎ تحليلي‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎
را‏‎ امروز‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ (‎تجددخواهي‌‏‎ سرآغاز‏‎)‎ قاجار‏‎ دوره‌‏‎ از‏‎ ايراني‌‏‎
و‏‎ نوشته‌ها‏‎ بررسي‌‏‎ با‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نويسنده‌ ، ‏‎.‎بردارد‏‎ در‏‎
ايران‌ ، ‏‎ معاصر‏‎ تاريخ‌‏‎ انديشمندان‌‏‎ و‏‎ روشنفكران‌‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎
كه‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ ايراني‌‏‎ روشنفكران‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌رسد‏‎ نتيجه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎
تفكر‏‎ و‏‎ به‌انديشه‌ورزي‌‏‎ فلسفي‌‏‎ و‏‎ نظري‌‏‎ مسائل‌‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎
رو‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ پرداخته‌اند ، ‏‎ ايدئولوژي‌انديشي‌‏‎ به‌‏‎ بپردازند‏‎
به‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎.‎بوده‌اند‏‎ ايدئولوگ‌‏‎ ايراني‌ ، ‏‎ روشنفكران‌‏‎ اكثر‏‎
در‏‎ روشنفكران‌ ، ‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ سياسي‌‏‎ منش‌‏‎ و‏‎ انديشه‌ها‏‎ بررسي‌‏‎
بازكاوي‌‏‎ و‏‎ كاوي‌‏‎ ژرف‌‏‎ به‌‏‎ "تواما‏‎ سياست‌‏‎ و‏‎ ادبيات‌‏‎ حوزه‌هاي‌‏‎
دست‌‏‎ در‏‎ نوذري‌‏‎ حسينعلي‌‏‎ سوي‌‏‎ يادشده‌ ، از‏‎ كتاب‏‎مي‌زند‏‎ دست‌‏‎
و‏‎ ايدئولوژي‌‏‎" زيرعنوان‌‏‎ خوارزمي‌‏‎ انتشارات‌‏‎ توسط‏‎ و‏‎ ترجمه‌‏‎
از‏‎ پيش‌‏‎.شد‏‎ چاپخواهد‏‎"ايران‌‏‎ روشنفكران‌‏‎ در‏‎ تجدد‏‎ مسئله‌‏‎
كانت‌ ، ‏‎ امانوئل‌‏‎ از‏‎ "اخلاق‌‏‎ مابعدالطبيعه‌‏‎ بنياد‏‎" كتاب‏‎ اين‌ ، ‏‎
فارسي‌‏‎ به‌‏‎ عنايت‌‏‎ حميد‏‎ شادروان‌‏‎ توسط‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ كه‌‏‎
قيصري‌ ، ‏‎ علي‌‏‎ دكتر‏‎ ترجمه‌‏‎ به‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ دنباله‌‏‎ بود ، ‏‎ شده‌‏‎ برگردانده‌‏‎
از‏‎.‎بود‏‎ درآمده‌‏‎ كتاب‏‎ بازار‏‎ به‌‏‎ خوارزمي‌‏‎ انتشارات‌‏‎ توسط‏‎
درباره‌‏‎ مقالاتي‌‏‎ مجموعه‌‏‎ نيز‏‎ پژوهشگر‏‎ و‏‎ نويسنده‌‏‎ همين‌‏‎
چاپ‌‏‎ زير‏‎ به‌‏‎ خوارزمي‌‏‎ انتشارات‌‏‎ توسط‏‎ شلر ، ‏‎ ماكس‌‏‎ پديدارشناسي‌‏‎
.رفت‌‏‎ خواهد‏‎
متفكر‏‎ هفت‌‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ دربردارنده‌‏‎ كه‌‏‎ "ما‏‎ كيستي‌‏‎" كتاب‏‎ *
دكتر‏‎ شايگان‌ ، ‏‎ داريوش‌‏‎ شريعتي‌ ، ‏‎ علي‌‏‎ دكتر‏‎ ياد‏‎ زنده‌‏‎" ;ايراني‌‏‎
جواد‏‎ سيد‏‎ دكتر‏‎ كلام‌ ، ‏‎ زيبا‏‎ دكتر‏‎ داوري‌ ، ‏‎ دكتر‏‎ سروش‌ ، ‏‎
بازار‏‎ به‌‏‎ روزنه‌‏‎ نشر‏‎ توسط‏‎ است‌ ، ‏‎ "خاتمي‌‏‎ محمد‏‎ سيد‏‎ طباطبايي‌ ، ‏‎
كوشيده‌‏‎ "كاجي‌‏‎ حسين‌‏‎" كتاب‏‎ اين‌‏‎ نويسنده‌‏‎آمد‏‎ درخواهد‏‎ نشر‏‎
به‌‏‎ انديشمندان‌‏‎ اين‌‏‎ آثار‏‎ و‏‎ نوشته‌ها‏‎ تك‌نگاري‌‏‎ با‏‎ تا‏‎
ميزان‌‏‎ و‏‎ منطقي‌‏‎ خلل‌‏‎ آنگاه‌‏‎ و‏‎ پرداخته‌‏‎ آنان‌‏‎ افكار‏‎ بازسازي‌‏‎
پرسش‌‏‎ برابر‏‎ در‏‎ را‏‎ متفكران‌‏‎ اين‌‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ منطقي‌‏‎ انسجام‌‏‎
.كند‏‎ بازكاوي‌‏‎ و‏‎ دآوري‌‏‎-‎نق‏‎ بررسي‌ ، ‏‎ "هستيم‌‏‎ كه‌‏‎ ما‏‎"


معارف‌‏‎ پيك‌‏‎
ايران‌‏‎ مشروطيت‌‏‎ انقلاب‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎

روزگار‏‎ گذشت‌‏‎ از‏‎ نامخت‌‏‎ كه‌‏‎ هر‏‎
آموزگار‏‎ زهيچ‌‏‎ ناموزد‏‎ هيچ‌‏‎
"فردوسي‌‏‎"
ايران‌‏‎ مشروطيت‌‏‎ انقلاب‏‎ پيروزي‌‏‎ يادآور‏‎ ماه‌ ، ‏‎ مرداد‏‎ چهاردهم‌‏‎
ما‏‎ تاريخ‌‏‎ در‏‎ مهم‌‏‎ رخداد‏‎ اين‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ چند‏‎ كه‌‏‎ سالهاست‌‏‎.است‌‏‎
خرده‌‏‎ و‏‎ تيزبيني‌‏‎ به‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ درون‌‏‎ و‏‎ بيرون‌‏‎ در‏‎ ايرانيان‌ ، ‏‎
چند‏‎ سالياني‌‏‎ گذار‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ اكنون‌ ، ‏‎ اما‏‎.است‌‏‎ شده‌‏‎ گذاشته‌‏‎ نگري‌‏‎
پيروزي‌‏‎ و‏‎ رويداد‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ انقلاب‏‎ آن‌‏‎ پيروزي‌‏‎ از‏‎
دارد‏‎ جا‏‎ بوم‌ ، ‏‎ مرزو‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ -‎اسلامي‌‏‎ انقلاب‏‎ -‎ديگر‏‎ انقلابي‌‏‎
در‏‎ مشروطيت‌‏‎ انقلاب‏‎ سالروز‏‎ ديدن‌‏‎ با‏‎ سال‌‏‎ هر‏‎:‎بپرسيم‌‏‎ كه‌‏‎
دارد؟‏‎ اهميتي‌‏‎ چه‌‏‎ شما‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ مي‌افتيد‏‎ چه‌‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ سالنامه‌ ، ‏‎
باب‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ ;"است‌‏‎ مختلف‌‏‎ نظرها ، ‏‎":‎كه‌‏‎ گفته‌اند‏‎ قديم‌‏‎ از‏‎
.همچنانست‌‏‎ نيز ، ‏‎
نيز‏‎ و‏‎ مي‌رسد‏‎ فرا‏‎ ماه‌‏‎ مرداد‏‎ چهاردهم‌‏‎ كه‌‏‎ سال‌‏‎ هر‏‎ من‌ ، ‏‎ اما‏‎
بسياري‌‏‎ چيزهاي‌‏‎ مي‌شنوم‌ ، ‏‎ را‏‎ مشروطيت‌‏‎ انقلاب‏‎ نام‌‏‎ كه‌‏‎ هرگاه‌‏‎
در‏‎ و‏‎ غريب‏‎ اندوهي‌‏‎ و‏‎ شادي‌‏‎ از‏‎ دلم‌‏‎ و‏‎ مي‌گذرد‏‎ درخاطرم‌‏‎
با‏‎ زرخيز‏‎ و‏‎ پهناور‏‎ سرزميني‌‏‎.مي‌شود‏‎ سرشار‏‎ هم‌ ، ‏‎ به‌‏‎ آميخته‌‏‎
با‏‎ سنتي‌ ، ‏‎ لباسهاي‌‏‎ همان‌‏‎ با‏‎ را‏‎ سختكوش‌‏‎ و‏‎ فرهيخته‌‏‎ مردمي‌‏‎
و‏‎ مهرورزي‌‏‎ استعدادي‌ ، ‏‎ خوش‌‏‎ ذوقي‌ ، ‏‎ خوش‌‏‎ زباني‌ ، ‏‎ شيرين‌‏‎ همان‌‏‎
سنگدل‌‏‎ بي‌تدبير ، ‏‎ موجودي‌‏‎:كه‌‏‎ مي‌آورم‌‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ نيك‌‏‎ صفت‌‏‎ دهها‏‎
ملك‌‏‎ را ، ‏‎ ملت‌‏‎ و‏‎ ملك‌‏‎ ;مي‌كند‏‎ فرمانروايي‌‏‎ آنها‏‎ بر‏‎ هوسران‌ ، ‏‎ و‏‎
همتاي‌‏‎ ‎‏‏،‏‎ (خدا‏‎ بر‏‎ پناه‌‏‎)‎ او‏‎ فرمان‌‏‎ و‏‎ مي‌داند‏‎ خويش‌‏‎ طلق‌‏‎
و‏‎ آيين‌‏‎ و‏‎ دين‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ داني‌‏‎ تو‏‎)‎ مي‌شود‏‎ شمرده‌‏‎ خداوند‏‎ فرمان‌‏‎
آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ سرزميني‌‏‎ ;(شاه‌‏‎ فرمان‌‏‎ چه‌‏‎ يزدان‌ ، ‏‎ فرمان‌‏‎ چه‌‏‎ -‎راه‌‏‎
را‏‎ كسي‌‏‎ جيره‌خوارانش‌ ، ‏‎ و‏‎ شاه‌‏‎ ناداني‌‏‎ و‏‎ نيرنگ‌‏‎ و‏‎ كين‌‏‎ سبب‏‎ به‌‏‎
سربه‌‏‎ بماند ، ‏‎ سلطان‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ براي‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ رجال‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ ترقي‌‏‎ مجال‌‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ / محالست‌‏‎ كشور‏‎ اين‌‏‎ اندر‏‎ ترقي‌‏‎)مي‌شوند‏‎ نيست‌‏‎
و‏‎ نيست‌‏‎ خبري‌‏‎ قانون‌ ، ‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ ;(الرجالست‌‏‎ قحط‏‎ مملكت‌‏‎
آنجا‏‎ و‏‎ ;دارد‏‎ قانون‌‏‎ حكم‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ رانده‌‏‎ شاه‌‏‎ زبان‌‏‎ بر‏‎ آنچه‌‏‎
... و‏‎ ;كيمياست‌‏‎ و‏‎ سيمرغ‌‏‎ از‏‎ سخن‌‏‎ آزادي‌ ، ‏‎ از‏‎ سخن‌‏‎ كه‌‏‎
و‏‎ ديندار‏‎ جهانديده‌ ، ‏‎ نسلي‌‏‎ استخوان‌سوز‏‎ و‏‎ نفس‌گير‏‎ تلاشهاي‌‏‎
و‏‎ استبداد‏‎ جبروت‌‏‎ و‏‎ جلال‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌آورم‌‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ را‏‎ دردآشنا‏‎
به‌‏‎ را‏‎ پرعاطفه‌شان‌‏‎ دل‌‏‎ وحاشيه‌نشينان‌ ، ‏‎ شاه‌‏‎ تازي‌هاي‌‏‎ ترك‌‏‎
چشم‌ترشان‌‏‎ در‏‎ خواب‏‎ چند ، ‏‎ خفته‌‏‎" آن‌‏‎ غم‌‏‎ و‏‎ مي‌آورد‏‎ درد‏‎
براي‌‏‎ انگشت‌شمار ، ‏‎ جمعهاي‌‏‎ در‏‎ گاه‌‏‎ تنها‏‎ و‏‎ يكه‌‏‎ و‏‎ "مي‌شكست‌‏‎
سودا‏‎ اين‌‏‎ سر‏‎ بر‏‎ جان‌‏‎ شايد‏‎ و‏‎ كوشيدند‏‎ مردم‌‏‎ بيداري‌‏‎ و‏‎ آگاهي‌‏‎
شيواي‌‏‎ وخامه‌‏‎ زبان‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"واعظ‏‎ جمال‌الدين‌‏‎" رساي‌‏‎ فرياد‏‎.‎نهادند‏‎
را‏‎.‎.‎. و‏‎ "بهبهاني‌‏‎ و‏‎ طباطبائي‌‏‎" نستوه‌‏‎ چهره‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"صوراسرافيل‌‏‎"
رنجهاي‌‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ روز‏‎ آن‌‏‎ سرانجام‌ ، ‏‎ و‏‎ ;مي‌آورم‌‏‎ درخاطر‏‎
.نشست‌‏‎ بار‏‎ به‌‏‎ ساليان‌ ، ‏‎
گستره‌ ، ‏‎ و‏‎ حد‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ بود‏‎ ايرانيان‌‏‎ تجربه‌‏‎ نخستين‌‏‎ اين‌ ، ‏‎ آري‌ ، ‏‎
هر‏‎ دل‌‏‎ انقلاب ، ‏‎ گرماگرم‌‏‎ در‏‎پيشين‌‏‎ تجربتهاي‌‏‎ از‏‎ متفاوت‌‏‎ و‏‎
از‏‎ آن‌ ، ‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ اميدوار‏‎ روشن‌ ، ‏‎ فردايي‌‏‎ به‌‏‎ ايراني‌ ، ‏‎
سايه‌‏‎ نخبگان‌‏‎ و‏‎ مردم‌‏‎ بر‏‎ ملي‌‏‎ وفاق‌‏‎ ;نباشد‏‎ خبري‌‏‎ استبداد ، ‏‎
قانون‌ ، ‏‎ سايه‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بيافتد ، ‏‎ ترقي‌‏‎ شاهراه‌‏‎ به‌‏‎ ايران‌‏‎ ;افكند‏‎
به‌‏‎ همگان‌‏‎.‎آيد‏‎ سر‏‎ به‌‏‎ دراز‏‎ و‏‎ ديجور‏‎ شام‌‏‎ آن‌‏‎ آزادي‌ ، ‏‎ و‏‎ عدالت‌‏‎
حال‌ ، ‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ مي‌انديشيدند‏‎ پژمردن‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎
سوزها‏‎ با‏‎ روزها‏‎ /شد‏‎ بي‌گاه‌‏‎ روزها‏‎ تو ، ‏‎ غم‌‏‎ در‏‎":‎مي‌گفتند‏‎
;شد‏‎ همراه‌‏‎
تو‏‎ چون‌‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ اي‌‏‎ بمان‌ ، ‏‎ تو‏‎ /نيست‌‏‎ گوروباك‌‏‎ رفت‌ ، ‏‎ گر‏‎ روزها ، ‏‎
".نيست‌‏‎ پاك‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌رفت‌‏‎ آن‌‏‎ بيم‌‏‎ گذشت‌ ، ‏‎ پيروزي‌‏‎ اين‌‏‎ فرداي‌‏‎ از‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎ ولي‌‏‎
آن‌‏‎.‎شد‏‎ نيز‏‎ چنين‌‏‎ متاسفانه‌ ، ‏‎ و‏‎ ;ميرد‏‎ فرو‏‎ اميد ، ‏‎ شمع‌‏‎ اين‌‏‎
انگيزه‌هاي‌‏‎ ;سرآمد‏‎ به‌‏‎ همرزمي‌ ، ‏‎ و‏‎ همزباني‌‏‎ يكدلي‌ ، ‏‎ برادري‌ ، ‏‎
كين‌خواهي‌‏‎ و‏‎ ناشناسي‌‏‎ زمان‌‏‎ گشت‌ ، ‏‎ پديدار‏‎ خودخواهانه‌‏‎ و‏‎ خفته‌‏‎
روح‌‏‎ بر‏‎ بود‏‎ نتوانسته‌‏‎ استبداد‏‎ حتي‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ خنجرهايي‌‏‎ عده‌اي‌‏‎
سنگ‌‏‎ به‌‏‎ آبگينه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ ;آورد‏‎ فرود‏‎ آورد ، ‏‎ فرود‏‎ ايراني‌‏‎
نسبت‌‏‎ مدتها‏‎ ايراني‌‏‎ و‏‎ ;بشكست‌‏‎.‎.‎ و‏‎ حسادت‌‏‎ جهالت‌ ، ‏‎ عداوت‌ ، ‏‎
.گشت‌‏‎ بدبين‌‏‎ و‏‎ نوميد‏‎ اصلاح‌طلبانه‌ ، ‏‎ گام‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎
را‏‎ درازي‌‏‎ راه‌‏‎ ‎‏‏،‏‎ مي‌نگرم‌‏‎ گذشته‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ برمي‌گردم‌‏‎ كه‌‏‎ اكنون‌‏‎
بايد‏‎ ولي‌‏‎ ;كرده‌ايم‌‏‎ تجربه‌‏‎ را‏‎ ديگر‏‎ انقلابي‌ ، ‏‎ و‏‎ پيموده‌ايم‌‏‎
:بگيريم‌‏‎ عبرت‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ و‏‎ كنيم‌‏‎ انديشه‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"روزگار‏‎ گذشت‌‏‎" در‏‎ كه‌‏‎
در‏‎ ;ننشانيم‌‏‎ برتر‏‎ ملي‌ ، ‏‎ منافع‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ گروهي‌‏‎ و‏‎ فردي‌‏‎ منافع‌‏‎
و‏‎ روي‌ها‏‎ كند‏‎ ;نياندازيم‌‏‎ جدايي‌‏‎ دينداري‌ ، ‏‎ و‏‎ آزادي‌‏‎ ميان‌‏‎
ما‏‎ كه‌‏‎ اينست‌‏‎ نه‌‏‎ مگر‏‎ كنيم‌ ، ‏‎ بدل‌‏‎ روي‌‏‎ ميانه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ تندروي‌ها‏‎
دينداران‌‏‎ و‏‎ زمان‌شناسان‌‏‎ ;"وسط‏‎ امت‌‏‎" مسلمان‌ ، ‏‎ و‏‎ مسلمانيم‌‏‎
نكنيم‌‏‎ فراموش‌‏‎ ;"نشانيم‌‏‎ صدر‏‎ بر‏‎ و‏‎ نهيم‌‏‎ ارج‌‏‎ را‏‎" زمان‌شناس‌‏‎
روحيه‌اي‌‏‎ ناگزير‏‎ و‏‎ داريم‌‏‎ سده‌‏‎ چندين‌‏‎ استبداد‏‎ تجربه‌‏‎ كه‌‏‎
مشق‌‏‎ و‏‎ مدارا‏‎ تمرين‌‏‎ از‏‎ نيست‌‏‎ گريزي‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ و‏‎ زده‌ ، ‏‎ استبداد‏‎
هر‏‎ تاريخ‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ بنديم‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ و‏‎ باشيم‌‏‎ داشته‌‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ ;آزادي‌‏‎
تكرار‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ تكرار‏‎ زيادي‌ ، ‏‎ حد‏‎ تا‏‎ ولي‌‏‎ كامل‌ ، ‏‎ نه‌‏‎ چند‏‎
روزگار ، ‏‎ كه‌‏‎ گاه‌‏‎ آن‌‏‎ ;انديشناك‌باشيم‌‏‎ تلخ‌آن‌ ، ‏‎ تجربت‌هاي‌‏‎
زرين‌‏‎ صفحات‌‏‎ مي‌افكند ، ‏‎ ما‏‎ بر‏‎ را‏‎ دشواريها‏‎ سنگين‌‏‎ سايه‌‏‎
و‏‎ ;نسازيم‌‏‎ تيره‌‏‎ ناروا ، ‏‎ تفسيرهاي‌‏‎ و‏‎ توجيه‌‏‎ با‏‎ را‏‎ خود‏‎ تاريخ‌‏‎
زرين‌‏‎ فصل‌‏‎ دو‏‎ اسلامي‌ ، ‏‎ انقلاب‏‎ و‏‎ مشروطيت‌‏‎ انقلاب‏‎ كه‌‏‎ بدانيم‌‏‎
.است‌‏‎ ايران‌‏‎ نشيب‏‎ و‏‎ پرفراز‏‎ تاريخ‌‏‎
كه‌‏‎ آنها‏‎ و‏‎ ;رساندند‏‎ انجام‌‏‎ به‌‏‎ خود‏‎ كار‏‎ رفتند ، ‏‎ كه‌‏‎ آنان‌‏‎
ماندن‌‏‎ سربلند‏‎ به‌‏‎ ماند ، ‏‎ خواهند‏‎ پس‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مانده‌اند‏‎
انقلاب‏‎ درخت‌‏‎ پيرايش‌‏‎ و‏‎ پاسداشت‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بينديشند‏‎ ايران‌ ، ‏‎
فزون‌‏‎ در‏‎ ساله‌‏‎ همه‌‏‎" باروبرش‌‏‎ كه‌‏‎ اميد‏‎ بدان‌‏‎ بكوشند ، ‏‎ اسلامي‌‏‎
"!باد‏‎
حميدي‌‏‎ محمدمحسن‌‏‎ :‎نوشته‌‏‎





Copyright 1996-1999 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.