شماره‌ 2220‏‎ ‎‏‏،‏‎17 Sep 2000 شهريور 1379 ، ‏‎ يكشنبه‌ 27‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Metropolitan
Life
Free Tribune
Women
Business
Stocks
Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
Advertisements

از‏‎ تجليل‌‏‎ :‎مي‌شود‏‎ برگزار‏‎ رئيس‌جمهوري‌‏‎ حضور‏‎ با‏‎
مقدس‌‏‎ دفاع‌‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ هنرمند‏‎ ‎‏‏100‏‎

...بازگشت‌‏‎ شيراز‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎ سعدي‌ ، ‏‎

از‏‎ تجليل‌‏‎ :‎مي‌شود‏‎ برگزار‏‎ رئيس‌جمهوري‌‏‎ حضور‏‎ با‏‎
مقدس‌‏‎ دفاع‌‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ هنرمند‏‎ ‎‏‏100‏‎



محترم‌‏‎ رياست‌‏‎ حضور‏‎ با‏‎ و‏‎ مهرماه‌‏‎ اول‌‏‎ نيمه‌‏‎ در‏‎ :‎هنري‌‏‎ گروه‌‏‎
از‏‎ تن‌‏‎ از 100‏‎ "هنر‏‎ حماسه‌‏‎" عنوان‌‏‎ با‏‎ مراسمي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ جمهوري‌‏‎
آفرينش‌‏‎ به‌‏‎ مقدس‌‏‎ دفاع‌‏‎ دوران‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ هنرمندان‌‏‎
.شد‏‎ خواهد‏‎ تجليل‌‏‎ يازيدند‏‎ دست‌‏‎ قلمي‌‏‎ فكري‌‏‎
نشست‌‏‎ در‏‎ هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ رئيس‌‏‎ زم‌ ، ‏‎ محمدعلي‌‏‎ حجت‌الاسلام‌‏‎
اين‌‏‎ بيان‌‏‎ با‏‎ هنري‌‏‎ مركز‏‎ اين‌‏‎ محل‌‏‎ در‏‎ ديروز‏‎ صبح‌‏‎ مطبوعاتي‌‏‎
دوران‌‏‎ در‏‎ هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ حضور‏‎ تاريخچه‌‏‎ به‌‏‎ اشاره‌اي‌‏‎ ضمن‌‏‎ و‏‎ مطلب‏‎
نخستين‌‏‎ جنگ‌‏‎ شروع‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ ماه‌‏‎ گفت‌8‏‎ مقدس‌‏‎ دفاع‌‏‎ و‏‎ جنگ‌‏‎
امروز‏‎ به‌‏‎ تا‏‎ زمان‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ و‏‎ نشست‌‏‎ به‌ثمر‏‎ هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ توليدات‌‏‎
در‏‎ بودند‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ مشغول‌‏‎ هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بسياري‌‏‎ هنرمندان‌‏‎
را‏‎ بزرگ‌‏‎ حماسه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ پيدا‏‎ حضور‏‎ جنگ‌‏‎ مستقيم‌‏‎ صحنه‌هاي‌‏‎
تئاتر ، ‏‎ و‏‎ ادبيات‌‏‎ و‏‎ شعر‏‎ و‏‎ سينما‏‎ و‏‎ موسيقي‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎
.درآوردند‏‎.‎.‎.و‏‎ نقاشي‌‏‎
ثبت‌‏‎ براي‌‏‎ هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ برنامه‌ريزي‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ اشاره‌‏‎ ضمن‌‏‎ زم‌‏‎
تابلوي‌‏‎ صدها‏‎ فيلم‌ها ، ‏‎ درصد‏‎ از 22‏‎ بيش‌‏‎:‎گفت‌‏‎ جنگ‌‏‎ خاطرات‌‏‎
و‏‎ خبري‌‏‎ و‏‎ هنري‌‏‎ عكس‌‏‎ قطعه‌‏‎ خوشنويسي‌ ، 5000‏‎ و‏‎ گرافيك‌‏‎ و‏‎ نقاشي‌‏‎
هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ نويسندگان‌‏‎ و‏‎ هنرمندان‌‏‎ تلاش‌‏‎ محصول‌‏‎ كتاب‏‎ نيز 500‏‎
.دارد‏‎ اختصاص‌‏‎ جنگ‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
دوم‌‏‎ دوره‌‏‎ به‌‏‎ قطعنامه‌ ، ‏‎ پذيرش‌‏‎ و‏‎ جنگ‌‏‎ پايان‌‏‎ به‌‏‎ اشاره‌‏‎ با‏‎ وي‌‏‎
و‏‎ كرد‏‎ اشاره‌‏‎ مقدس‌‏‎ دفاع‌‏‎ زمينه‌‏‎ در‏‎ هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ فعاليتهاي‌‏‎
خاطرات‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مقاومت‌‏‎ هنر‏‎ و‏‎ ادبيات‌‏‎ دفتر‏‎ ايجاد‏‎:افزود‏‎
و‏‎ گردآوري‌‏‎ منظم‌‏‎ شكلي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آزادگان‌‏‎ و‏‎ جانبازان‌‏‎ رزمندگان‌ ، ‏‎
سينماي‌‏‎ پي‌گيري‌‏‎ كمان‌ ، ‏‎ دوهفته‌نامه‌‏‎ انتشار‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ انتشار‏‎
كارگاههاي‌‏‎ در‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ مرتبط‏‎ فيلمنامه‌هاي‌‏‎ و‏‎ جنگ‌‏‎
موسيقي‌‏‎ بزرگ‌‏‎ جشنواره‌‏‎ برگزاري‌‏‎ هنري‌ ، ‏‎ حوزه‌‏‎ فيلمنامه‌نويسي‌‏‎
دفاع‌‏‎ موضوع‌‏‎ با‏‎ مسجد‏‎ بچه‌هاي‌‏‎ نمايش‌‏‎ دفتر‏‎ ايجاد‏‎ حماسي‌ ، ‏‎
است‌‏‎ جنگ‌‏‎ درباره‌‏‎ هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ فعاليتهاي‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎.‎.‎.‎و‏‎ مقدس‌‏‎
.دارد‏‎ تداوم‌‏‎ هم‌‏‎ هنوز‏‎ كه‌‏‎
حيطه‌‏‎ از‏‎ خارج‌‏‎ هنرمندان‌‏‎ آثار‏‎ درباره‌‏‎ زم‌‏‎ حجت‌الاسلام‌‏‎
و‏‎ حال‌حاضر‏‎ در‏‎:‎گفت‌‏‎ جنگ‌‏‎ زمينه‌‏‎ در‏‎ هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ فعاليت‌‏‎
اين‌‏‎ در‏‎ هنري‌‏‎ حوزه‌‏‎ هنرمندان‌‏‎ تنها‏‎ موجود ، ‏‎ بضاعت‌‏‎ به‌‏‎ باتوجه‌‏‎
ساير‏‎ شود ، ‏‎ فراهم‌‏‎ امكانات‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ مي‌گيرند‏‎ قرار‏‎ مجموعه‌‏‎
.گرفت‌‏‎ خواهند‏‎ قرار‏‎ تقدير‏‎ مورد‏‎ نيز‏‎ آثار‏‎ و‏‎ هنرمندان‌‏‎
ادبيات‌‏‎ دفتر‏‎ بودجه‌‏‎ كمبود‏‎ درباره‌‏‎ سئوالي‌‏‎ به‌‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎ زم‌‏‎
تمامي‌‏‎ در‏‎ حوزه‌‏‎:گفت‌‏‎ كمان‌‏‎ دوهفته‌نامه‌‏‎ نيز‏‎ و‏‎ مقاومت‌‏‎
و‏‎ متوليان‌‏‎ تمامي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مواجه‌‏‎ امكانات‌‏‎ فقر‏‎ با‏‎ زمينه‌ها‏‎
جاي‌‏‎ به‌‏‎ ما‏‎ اما‏‎ دارند ، ‏‎ وقوف‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ بر‏‎ فرهنگي‌‏‎ مدعيان‌‏‎
كمترين‌‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎ با‏‎ كرده‌ايم‌‏‎ سعي‌‏‎ گذاشتن‌ ، ‏‎ دست‌‏‎ روي‌‏‎ دست‌‏‎
موقت‌‏‎ اسكان‌‏‎ آن‌ ، ‏‎ نمونه‌‏‎ كه‌‏‎ ببريم‌‏‎ پيش‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ كارمان‌‏‎ امكانات‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ تاسيس‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ ساختمان‌‏‎ در‏‎ هنري‌‏‎ رشته‌هاي‌‏‎ تمامي‌‏‎
نرسيده‌ ، ‏‎ هم‌‏‎ نيمه‌‏‎ به‌‏‎ بالايي‌‏‎ طبقات‌‏‎ ساختمان‌سازي‌‏‎ مراحل‌‏‎ هنوز‏‎
و‏‎ هنرمندان‌‏‎ اختيار‏‎ در‏‎ موقت‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ اول‌‏‎ طبقه‌‏‎
.داديم‌‏‎ قرار‏‎ مختلف‌‏‎ رشته‌هاي‌‏‎
انتخاب 100‏‎ چگونگي‌‏‎ و‏‎ داوري‌‏‎ نحوه‌‏‎ درباره‌‏‎ زم‌‏‎ حجت‌الاسلام‌‏‎
و‏‎ داوران‌‏‎ تعامل‌‏‎ حاصل‌‏‎ شده‌‏‎ انتخاب‏‎ هنرمندان‌‏‎:گفت‌‏‎ هنرمند‏‎
.هستند‏‎ حوزه‌‏‎ مديريت‌‏‎ با‏‎ وثوق‌‏‎ مورد‏‎ هنرمندان‌‏‎
كه‌‏‎ ادبي‌‏‎ يا‏‎ سينمايي‌‏‎ آثار‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ سئوال‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎ زم‌‏‎
كنند ، ‏‎ نگاه‌‏‎ مسائل‌‏‎ به‌‏‎ انتقادي‌‏‎ زاويه‌‏‎ با‏‎ مي‌پردازند ، ‏‎ جنگ‌‏‎ به‌‏‎
مقدس‌‏‎ بين‌‏‎ تعارضي‌‏‎ هيچ‌‏‎:‎گفت‌‏‎ دارند ، ‏‎ انتشار‏‎ و‏‎ صدور‏‎ اجازه‌‏‎
در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نسبي‌‏‎ قدسيت‌‏‎.‎ندارد‏‎ وجود‏‎ نقدپذيري‌‏‎ و‏‎ جنگ‌‏‎ بودن‌‏‎
و‏‎ كرديم‌‏‎ دفاع‌‏‎ سرزمينمان‌‏‎ و‏‎ ناموس‌‏‎ از‏‎ ما‏‎ يعني‌‏‎ جنگ‌‏‎
خودكامگي‌‏‎ و‏‎ استبداد‏‎ و‏‎ شخصي‌‏‎ و‏‎ نفساني‌‏‎ و‏‎ تهاجمي‌‏‎ انگيزه‌هاي‌‏‎
رد‏‎ ضمن‌‏‎ زم‌‏‎ حجت‌الاسلام‌‏‎است‌‏‎ نداشته‌‏‎ بروزي‌‏‎ مقدس‌‏‎ دفاع‌‏‎ در‏‎
رقابتي‌‏‎ نتوانسته‌اند‏‎ ايران‌ ، ‏‎ جنگي‌‏‎ فيلمهاي‌‏‎ كه‌‏‎ ديدگاه‌‏‎ اين‌‏‎
:گفت‌‏‎ باشند ، ‏‎ داشته‌‏‎ آمريكايي‌‏‎-اروپايي‌‏‎ مشابه‌‏‎ فيلم‌هاي‌‏‎ با‏‎
دهه‌اي‌‏‎ چند‏‎ سابقه‌اي‌‏‎ فيلم‌ ، ‏‎ و‏‎ سينما‏‎ صاحب‏‎ كشورهاي‌‏‎ تمامي‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ دهه‌‏‎ دو‏‎ تازه‌‏‎ ايران‌‏‎ اما‏‎ دارند ، ‏‎ خود‏‎ سر‏‎ پشت‌‏‎ در‏‎ را‏‎
رشد‏‎ وجود‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ اما ، ‏‎ است‌‏‎ پرداخته‌‏‎ سينما‏‎ به‌‏‎ جدي‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎
ضمن‌‏‎ وي‌‏‎.است‌‏‎ شده‌‏‎ ايراني‌‏‎ فيلمسازان‌‏‎ نصيب‏‎ توجهي‌‏‎ قابل‌‏‎
از‏‎ جدي‌‏‎ پشتيباني‌هاي‌‏‎:‎گفت‌‏‎ كشور‏‎ سينماي‌‏‎ وضعيت‌‏‎ از‏‎ انتقاد‏‎
كه‌‏‎ آن‌گونه‌‏‎ ما‏‎ نظام‌‏‎ و‏‎ دولت‌‏‎ و‏‎ مجلس‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ كم‌‏‎ كشور‏‎ سينماي‌‏‎
مديران‌‏‎ سينما‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ نكردند‏‎ حمايت‌‏‎ سينما‏‎ از‏‎ بايد ، ‏‎
.نشد‏‎ تربيت‌‏‎ شايسته‌اي‌‏‎
و‏‎ پژوهشي‌‏‎ امكانات‌‏‎ كمبود‏‎ از‏‎ گلايه‌‏‎ ضمن‌‏‎ زم‌‏‎ حجت‌الاسلام‌‏‎
اگراراده‌‏‎:‎گفت‌‏‎ هنرمندان‌‏‎ براي‌‏‎ مطالعاتي‌‏‎ تحقيقي‌ ، ‏‎ فرصتهاي‌‏‎
باشد ، ‏‎ داشته‌‏‎ وجود‏‎ آن‌‏‎ ارتقاء‏‎ و‏‎ موجود‏‎ سينماي‌‏‎ تحقق‌‏‎ براي‌‏‎ ملي‌‏‎
.بود‏‎ اميدوار‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ كنوني‌‏‎ سينماي‌‏‎ تعالي‌‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
و‏‎ كرد‏‎ ذكر‏‎ رمان‌‏‎ و‏‎ ادبيات‌‏‎ را‏‎ جدي‌‏‎ هنري‌‏‎ امر‏‎ هر‏‎ پشتوانه‌‏‎ وي‌‏‎
تمامي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ توليد‏‎ و‏‎ خلق‌‏‎ حالت‌‏‎ در‏‎ مقدس‌‏‎ دفاع‌‏‎ ادبيات‌‏‎:گفت‌‏‎
خوب‏‎ داستانهاي‌‏‎ و‏‎ رمان‌‏‎ براي‌‏‎ پشتوانه‌اي‌‏‎ مكتوب‏‎ توليدات‌‏‎ اين‌‏‎
.است‌‏‎
و‏‎ ايران‌‏‎ انجمن‌‏‎ و‏‎ مقاومت‌‏‎ ادبيات‌‏‎ دفتر‏‎ ميان‌‏‎ همكاري‌‏‎ از‏‎ وي‌‏‎
كريستف‌‏‎" همكاري‌‏‎ با‏‎ سميناري‌‏‎ ايجاد‏‎ به‌‏‎ و‏‎ گفت‌‏‎ سخن‌‏‎ فرانسه‌‏‎
به‌جامانده‌‏‎ ادبيات‌‏‎ درباره‌‏‎ فرانسوي‌‏‎ بنام‌‏‎ ادبپژوه‌‏‎ "بالايي‌‏‎
.كرد‏‎ اشاره‌‏‎ ايران‌‏‎ مقدس‌‏‎ دفاع‌‏‎ و‏‎ جهاني‌‏‎ دوم‌‏‎ جنگ‌‏‎ از‏‎
به‌‏‎ را‏‎ هنرمند‏‎ از 100‏‎ تجليل‌‏‎ مراسم‌‏‎ برگزاري‌‏‎ تاريخ‌‏‎ زم‌‏‎
.دانست‌‏‎ مرتبط‏‎ جمهوري‌‏‎ رياست‌‏‎ با‏‎ هماهنگي‌‏‎

...بازگشت‌‏‎ شيراز‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ هنگامي‌‏‎ سعدي‌ ، ‏‎



كوب‏‎ زرين‌‏‎ عبدالحسين‌‏‎ استاد‏‎ نشده‌‏‎ منتشر‏‎ كتاب‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎
سعدي‌‏‎ درباره‌‏‎
:اشاره‌‏‎
به‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ فرهنگ‌‏‎ و‏‎ علم‌‏‎ جامعه‌‏‎ پيش‌‏‎ سال‌‏‎ يك‌‏‎ حدود‏‎ در‏‎ چيزي‌‏‎
مقام‌‏‎.‎نشست‌‏‎ خود‏‎ برجسته‌‏‎ اساتيد‏‎ و‏‎ پژوهشگران‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ سوگ‌‏‎
كه‌‏‎ بود‏‎ چنان‌‏‎ زرين‌كوب‏‎ عبدالحسين‌‏‎ دكتر‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ علمي‌‏‎
و‏‎ نقد‏‎ ادبيات‌ ، ‏‎ تاريخ‌ ، ‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ خلائي‌‏‎ چنين‌‏‎ پرشدن‌‏‎ انصافا‏‎
به‌‏‎ البته‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ خواهد‏‎ جبران‌پذير‏‎ دشواري‌‏‎ به‌‏‎ پژوهي‌‏‎ عرفان‌‏‎
.دارد‏‎ نياز‏‎ وقت‌‏‎ بسيار‏‎ ساليان‌‏‎
زرين‌كوب ، ‏‎ آثار‏‎ پرخواننده‌‏‎ گونه‌هاي‌‏‎ و‏‎ جذاب‏‎ وجوه‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎
شخصيت‌هاي‌‏‎ احوال‌‏‎ و‏‎ افكار‏‎ و‏‎ زندگي‌‏‎ پيرامون‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آثاري‌‏‎
طول‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ سرزمين‌‏‎ انديشگي‌‏‎ و‏‎ ادبي‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ بلندمرتبه‌‏‎
محمد‏‎ امام‌‏‎ حال‌‏‎ شرح‌‏‎ در‏‎ "مدرسه‌‏‎ از‏‎ فرار‏‎".‎است‌‏‎ نگاشته‌‏‎ تاريخ‌‏‎
برجسته‌ترين‌‏‎ از‏‎ حافظ‏‎ پيرامون‌‏‎ "رندان‌‏‎ كوچه‌‏‎ از‏‎" و‏‎ غزالي‌‏‎
نگارش‌‏‎ به‌‏‎ استاد‏‎ شيرين‌‏‎ قلم‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ هستند‏‎ آثار‏‎ اين‌‏‎
.درآمده‌اند‏‎
نگاشته‌‏‎ "سعدي‌‏‎" پيرامون‌‏‎ نيز‏‎ كتابي‌‏‎ استاد‏‎ كه‌‏‎ شديم‌‏‎ مطلع‌‏‎
سپاس‌‏‎ و‏‎ تشكر‏‎ با‏‎.‎دارد‏‎ قرار‏‎ چاپ‌‏‎ مرحله‌‏‎ در‏‎ اينك‌‏‎ كه‌‏‎ بودند‏‎
اختيار‏‎ در‏‎ را‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ كه‌‏‎ دهباشي‌‏‎ علي‌‏‎ آقاي‌‏‎ از‏‎
هم‌‏‎ با‏‎ را‏‎ استاد‏‎ نوشته‌هاي‌‏‎ از‏‎ بخش‌‏‎ اين‌‏‎.‎دادند‏‎ قرار‏‎ همشهري‌‏‎
.مي‌كنيم‌‏‎ مرور‏‎
زرين‌كوب‏‎ عبدالحسين‌‏‎ دكتر‏‎ استاد‏‎ مرحوم‌‏‎ *
طولاني‌‏‎ سالهاي‌‏‎ پايان‌‏‎ در‏‎ سعدي‌‏‎ كه‌‏‎ ارزنده‌اي‌‏‎ ره‌آورد‏‎
هديه‌‏‎ شيراز‏‎ پاكان‌‏‎ براي‌‏‎ شام‌ ، ‏‎ و‏‎ بغداد‏‎ در‏‎ سياحت‌‏‎ و‏‎ اقامت‌‏‎
شد‏‎ خوانده‌‏‎ بوستان‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ سعدي‌نامه‌‏‎ تعليمي‌‏‎ منظومه‌‏‎ آورد ، ‏‎
به‌‏‎ نسبت‌‏‎ را‏‎ خاص‌‏‎ و‏‎ عام‌‏‎ احترام‌‏‎ و‏‎ توجه‌‏‎ مدت‌‏‎ اندك‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎
.برانگيخت‌‏‎ آن‌‏‎ گوينده‌‏‎
يا‏‎ تدوين‌‏‎ تصنيف‌ ، ‏‎ تاريخ‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ سعدي‌‏‎ اثر‏‎ اولين‌‏‎ بوستان‌‏‎
اين‌‏‎.‎بود‏‎ شده‌‏‎ ذكر‏‎ او‏‎ كلام‌‏‎ متن‌‏‎ در‏‎ ابهام‌‏‎ بدون‌‏‎ آن‌‏‎ اتمام‌‏‎
منظومه‌هاي‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ سنايي‌‏‎ و‏‎ نظامي‌‏‎ و‏‎ نداشت‌‏‎ تازگي‌‏‎ امر‏‎
.بودند‏‎ نكرده‌‏‎ خودداري‌‏‎ تاليف‌‏‎ تاريخ‌‏‎ ذكر‏‎ از‏‎ خويش‌‏‎ تعليمي‌‏‎
احتمال‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ داشت‌‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ ويژگي‌‏‎ اين‌‏‎ بوستان‌ ، ‏‎ تاريخ‌‏‎ اما‏‎
غربت‌‏‎ اقاليم‌‏‎ در‏‎ سعدي‌‏‎ سفرهاي‌‏‎ پايان‌‏‎ تاريخ‌‏‎ ايام‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ قوي‌‏‎
فرمانروايي‌‏‎ سالهاي‌‏‎ آخرين‌‏‎ پنج‌‏‎ و‏‎ پنجاه‌‏‎ و‏‎ ششصد‏‎ سال‌‏‎.‎بود‏‎
و‏‎ راي‌‏‎ به‌‏‎ فارس‌‏‎ اقليم‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ زنگي‌‏‎ سعد‏‎ ابوبكربن‌‏‎ اتابك‌‏‎
نظير‏‎ مجاور‏‎ ولايات‌‏‎ بين‌‏‎ در‏‎ آسايش‌‏‎ و‏‎ امنيت‌‏‎ از‏‎ او‏‎ تدبير‏‎
معرض‌‏‎ در‏‎ جزيره‌‏‎ و‏‎ شام‌‏‎ بلاد‏‎ او ، ‏‎ قلمرو‏‎ از‏‎ خارج‌‏‎ در‏‎.نداشت‌‏‎
از‏‎ هم‌‏‎ آذربايجان‌‏‎ و‏‎ خراسان‌‏‎ و‏‎ عراق‌‏‎.‎بود‏‎ صليبي‌ها‏‎ تهديد‏‎
كه‌‏‎ سعدي‌‏‎ براي‌‏‎.مي‌برد‏‎ سر‏‎ به‌‏‎ اضطراب‏‎ در‏‎ مغول‌‏‎ تهديد‏‎ ادامه‌‏‎
افتاده‌‏‎ هم‌‏‎ در‏‎ جهان‌‏‎ مي‌كرد‏‎ ترك‌‏‎ را‏‎ شيراز‏‎ وقتي‌‏‎ پيش‌‏‎ سالها‏‎
حاكم‌‏‎ فارس‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ نسبي‌‏‎ عدل‌‏‎ و‏‎ امن‌‏‎ اينك‌‏‎ بود ، ‏‎ زنگي‌‏‎ موي‌‏‎ چون‌‏‎
.بود‏‎ خرسندي‌‏‎ مايه‌‏‎ بود‏‎
بود‏‎ گذشته‌‏‎ پنجاه‌‏‎ از‏‎ قوي‌‏‎ احتمال‌‏‎ به‌‏‎ هنگام‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ او‏‎ عمر‏‎
احساس‌‏‎ شام‌‏‎ و‏‎ عراق‌‏‎ بلاد‏‎ در‏‎ سرگرداني‌‏‎ سالها‏‎ از‏‎ بعد‏‎ و‏‎
بغداد‏‎ در‏‎ را‏‎ جواني‌‏‎ سالهاي‌‏‎.‎داشت‌‏‎ سكون‌‏‎ و‏‎ قرار‏‎ به‌‏‎ احتياج‌‏‎
و‏‎ لذت‌‏‎ از‏‎ و‏‎ بود ، ‏‎ خوانده‌‏‎ درس‌‏‎ آنجا‏‎ نظاميه‌‏‎ در‏‎.‎بود‏‎ گذرانده‌‏‎
محروم‌‏‎ خروش‌‏‎ و‏‎ پرجوش‌‏‎ شهر‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ داني‌‏‎ و‏‎ افتد‏‎ سالهاي‌‏‎ تفريح‌‏‎
.بود‏‎ نمانده‌‏‎
تكلم‌‏‎ عربي‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ بود ، ‏‎ كرده‌‏‎ ترك‌‏‎ را‏‎ مدرسه‌‏‎ آن‌‏‎ وقتي‌‏‎
و‏‎ متكلم‌‏‎ فقيه‌ ، ‏‎ آن‌ ، ‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎.‎مي‌گفت‌‏‎ شعر‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ مي‌كرد‏‎
هم‌‏‎ به‌‏‎ شريعت‌‏‎ و‏‎ طريقت‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ تصوف‌‏‎ از‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎.بود‏‎ واعظ‏‎
شهابالدين‌‏‎ شيخ‌‏‎ وسيله‌‏‎ به‌‏‎ سالها‏‎ آن‌‏‎ بغداد‏‎ در‏‎ و‏‎ بود‏‎ آميخته‌‏‎
مثل‌‏‎ را ، ‏‎ او‏‎ گرايش‌‏‎ اين‌‏‎داشت‌‏‎ گرايش‌‏‎ مي‌شد‏‎ تعليم‌‏‎ سهروردي‌‏‎
پاي‌بند‏‎ شريعت‌‏‎ و‏‎ آداب‏‎ به‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ سهروردي‌‏‎ شيخ‌‏‎ اصحاب‏‎
.مي‌داشت‌‏‎
اي‌‏‎ عمده‌‏‎ عامل‌‏‎ ظاهرا‏‎ بيت‌المقدس‌‏‎ زيارت‌‏‎ به‌‏‎ ميل‌‏‎ و‏‎ مكه‌‏‎ شوق‌‏‎
عرب‏‎ ديار‏‎ در‏‎ سياحت‌‏‎ به‌‏‎ وطن‌‏‎ به‌‏‎ بازگشت‌‏‎ جاي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎
رفت‌وآمد‏‎ ضمن‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ حلب‏‎ و‏‎ دمشق‌‏‎ جزيره‌ ، ‏‎ و‏‎ موصل‌‏‎.‎برانگيخت‌‏‎
از‏‎ مسافرت‌هايي‌‏‎.‎بود‏‎ كرده‌‏‎ جلب‏‎ را‏‎ او‏‎ بيت‌المقدس‌‏‎ و‏‎ مكه‌‏‎ به‌‏‎
شيراز ، ‏‎ شيخ‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ واعظان‌‏‎ و‏‎ صوفيان‌‏‎ رسم‌‏‎ ايام‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ اينگونه‌‏‎
اهل‌‏‎ حرفه‌‏‎ لازمه‌‏‎ آنچه‌‏‎ در‏‎ تبحر‏‎ و‏‎ شريعت‌‏‎ التزام‌‏‎ به‌‏‎ عادت‌‏‎ كه‌‏‎
را‏‎ وعظ‏‎.‎مي‌برد‏‎ شام‌‏‎ و‏‎ حجاز‏‎ به‌‏‎ عراق‌‏‎ از‏‎ را‏‎ او‏‎ بود‏‎ وعظ‏‎
لازمه‌‏‎ كه‌‏‎ فتوي‌‏‎ مسئوليت‌‏‎ از‏‎ وسيله‌‏‎ بدين‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ ساخته‌‏‎ پيشه‌‏‎
.بود‏‎ كشيده‌‏‎ كنار‏‎ را‏‎ خود‏‎ بود‏‎ نيز‏‎ متعهد‏‎ فقيه‌‏‎ يك‌‏‎ حيات‌‏‎
شهري‌‏‎ به‌‏‎ شهري‌‏‎ از‏‎ حجاز ، ‏‎ و‏‎ شام‌‏‎ بلاد‏‎ در‏‎ حرفه‌ ، ‏‎ اقتضاي‌‏‎ به‌‏‎
عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مرتاضانه‌‏‎ حتي‌‏‎ زاهدانه‌ ، ‏‎ سياحت‌هايش‌‏‎ بود ، ‏‎ رفته‌‏‎
حتي‌‏‎ شام‌‏‎ و‏‎ بيت‌المقدس‌‏‎ در‏‎.‎بود‏‎ تفكر‏‎ و‏‎ تامل‌‏‎ با‏‎ همراه‌‏‎ حال‌‏‎
شدالازار‏‎ در‏‎ بايد‏‎ اعتماد ، ‏‎ قابل‌‏‎ روايات‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ گونه‌‏‎ آن‌‏‎
خدمت‌‏‎ و‏‎ تبرع‌‏‎ سبيل‌‏‎ بر‏‎ ظاهرا‏‎ چند‏‎ يك‌‏‎ باشد ، ‏‎ يافته‌‏‎ انعكاس‌‏‎
.مي‌كرد‏‎ سقايي‌‏‎
آن‌‏‎ و‏‎ ظاهرا‏‎ مي‌شد ، ‏‎ ايراد‏‎ زبانان‌‏‎ عربي‌‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ وعظهايش‌‏‎
تصوف‌‏‎ و‏‎ زهد‏‎ برمي‌آيد ، ‏‎ او‏‎ خود‏‎ اشارت‌‏‎ يك‌‏‎ فحواي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ گونه‌‏‎
.مي‌كرد‏‎ تلفيق‌‏‎ هم‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎
تهديد‏‎ معرض‌‏‎ در‏‎ غالبا‏‎ شام‌‏‎ و‏‎ بيت‌المقدس‌‏‎ سالها‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
فرمانروايان‌‏‎ خطر ، ‏‎ اين‌‏‎ ضد‏‎ بر‏‎ اتحاد‏‎ ضرورت‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ صليبي‌ها‏‎
و‏‎ اعتماد‏‎ جلب‏‎ موجب‏‎ كه‌‏‎ -‎شريعت‌‏‎ التزام‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ نواحي‌‏‎ اين‌‏‎
.مي‌ساخت‌‏‎ متعهد‏‎ -‎مي‌شد‏‎ آنها‏‎ از‏‎ عامه‌‏‎ حمايت‌‏‎
اخلاص‌‏‎ و‏‎ زهد‏‎ نمونه‌‏‎ اوقات‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ شام‌‏‎ پادشاهان‌‏‎ از‏‎ بعضي‌‏‎
حسن‌‏‎ و‏‎ عدالت‌‏‎ بوستان‌ ، ‏‎ تصنيف‌‏‎ هنگام‌‏‎ در‏‎ شيراز‏‎ شيخ‌‏‎ و‏‎ بودند‏‎
.مي‌كرد‏‎ ياد‏‎ علاقه‌‏‎ و‏‎ خرسندي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ آنها‏‎ سيرت‌‏‎
تشرف‌‏‎ به‌‏‎ بارها‏‎ شيخ‌‏‎ كه‌‏‎ بيت‌المقدس‌‏‎ و‏‎ شام‌‏‎ در‏‎ اقامت‌‏‎ مدت‌‏‎ در‏‎
صرف‌‏‎ و‏‎ شام‌‏‎ زهاد‏‎ صحبت‌‏‎ به‌‏‎ طولاني‌‏‎ اشتغال‌‏‎ يافت‌ ، ‏‎ توفيق‌‏‎ مكه‌‏‎
يك‌‏‎ حرفه‌اي‌ ، ‏‎ واعظ‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ او‏‎ ارشاد ، ‏‎ و‏‎ وعظ‏‎ در‏‎ اوقات‌‏‎
افتاده‌‏‎ اما‏‎ زبان‌آور‏‎ معروفگر‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ اولياء‏‎ احوال‌‏‎ قصه‌گوي‌‏‎
وعظ‏‎ به‌‏‎ اشتغال‌‏‎ اقتضاي‌‏‎ به‌‏‎.‎بود‏‎ كرده‌‏‎ تبديل‌‏‎ بي‌آزار‏‎ و‏‎ حال‌‏‎
اعلاي‌‏‎ حد‏‎ اگر‏‎ او‏‎ كلام‌‏‎ و‏‎ مي‌آورد‏‎ امثال‌‏‎ و‏‎ شعر‏‎ سخنانش‌‏‎ در‏‎
عرضه‌‏‎ را‏‎ زاهدانه‌‏‎ قول‌‏‎ تاثير‏‎ حداكثر‏‎ نداشت‌ ، ‏‎ را‏‎ عربي‌‏‎ فصاحت‌‏‎
و‏‎ مي‌گفت‌‏‎ شعر‏‎ هم‌‏‎ فارسي‌‏‎ به‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ عربي‌‏‎ به‌‏‎.‎مي‌كرد‏‎
فارسي‌‏‎ مجالس‌‏‎ در‏‎ شام‌‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ بيت‌المقدس‌‏‎ و‏‎ مكه‌‏‎ در‏‎ شايد‏‎
آنها‏‎ مغول‌‏‎ هجوم‌‏‎ پيش‌‏‎ از‏‎ فرار‏‎ كه‌‏‎ -نواحي‌‏‎ آن‌‏‎ مجاور‏‎ زبانان‌‏‎
وعظ‏‎ نيز‏‎ -‎بود‏‎ انداخته‌‏‎ نواحي‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ عراق‌‏‎ و‏‎ خراسان‌‏‎ از‏‎ را‏‎
.مي‌كرد‏‎ نقل‌‏‎ فارسي‌‏‎ اشعار‏‎ و‏‎ حكايات‌‏‎ و‏‎ امثال‌‏‎ و‏‎ مي‌گفت‌‏‎
غربت‌‏‎ مدت‌‏‎ طول‌‏‎ علت‌‏‎ به‌‏‎ بي‌شك‌‏‎ شيراز‏‎ به‌‏‎ شام‌‏‎ از‏‎ او‏‎ بازگشت‌‏‎
امرا‏‎ اختلاف‌‏‎ و‏‎ نداشت‌‏‎ امنيت‌‏‎ ايام‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ شام‌‏‎ اما‏‎بود‏‎
نواحي‌‏‎ و‏‎ شام‌‏‎ بر‏‎ صليبي‌ها‏‎ و‏‎ مغول‌‏‎ جانب‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ تهديدي‌‏‎
.[مي‌كرد‏‎ تشديد‏‎] كرد‏‎ مي‌‏‎ وارد‏‎ جزيره‌‏‎
و‏‎ گرفت‌‏‎ بي‌اهميت‌‏‎ نبايد‏‎ تصميم‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ عاطفي‌‏‎ انگيزه‌‏‎
مي‌توان‌‏‎ هست‌ ، ‏‎ شيخ‌‏‎ بازگشت‌‏‎ معروف‌‏‎ غزل‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ اشارتهايي‌‏‎ از‏‎
كه‌‏‎ برمي‌آيد‏‎ غزل‌‏‎ آن‌‏‎ ابيات‌‏‎ بعضي‌‏‎ از‏‎.‎دريافت‌‏‎ را‏‎ معني‌‏‎ اين‌‏‎
شام‌‏‎ در‏‎ اقامت‌‏‎ اخير‏‎ سالهاي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ لااقل‌‏‎ شيخ‌‏‎ انديشه‌‏‎ و‏‎ ذهن‌‏‎
در‏‎ وي‌‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ فارسي‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ تاثير‏‎ تحت‌‏‎ شدت‌‏‎ به‌‏‎
بهار‏‎ باد‏‎ زده‌‏‎ سودا‏‎ و‏‎ شاهد‏‎ فتنه‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ بازگشت‌‏‎ اين‌‏‎
آن‌‏‎ در‏‎ شام‌‏‎ در‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ دريافت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ خوبي‌‏‎ به‌‏‎ مي‌خواند ، ‏‎
حيات‌‏‎ لازمه‌‏‎ كه‌‏‎ آفاق‌‏‎ در‏‎ سير‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ خانقاه‌‏‎ اهل‌‏‎ ايام‌‏‎
بدايع‌‏‎ و‏‎ لطايف‌‏‎ مجذوب‏‎ را‏‎ او‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ واعظان‌‏‎ عصر‏‎ صوفيان‌‏‎
اجازه‌‏‎ بودنش‌‏‎ شاهد‏‎ بر‏‎ فتنه‌‏‎ علاوه‌ ، ‏‎ به‌‏‎.‎است‌‏‎ مي‌داشته‌‏‎ طبيعت‌‏‎
كه‌‏‎ هفتاد‏‎ سالهاي‌‏‎ به‌‏‎ غزل‌‏‎ اين‌‏‎ نظم‌‏‎ هنگام‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ نمي‌دهد‏‎
خطاب‏‎ پس‌‏‎باشد‏‎ سروده‌‏‎ نيست‌‏‎ قوم‌‏‎ معهود‏‎ بودن‌‏‎ فتنه‌‏‎ اين‌‏‎ ديگر‏‎
خود‏‎ به‌‏‎ نبايد‏‎ رفت‌‏‎ هفتاد‏‎ به‌‏‎ عمرش‌‏‎ كه‌‏‎ كس‌‏‎ آن‌‏‎ بوستان‌به‌‏‎ در‏‎
يكسالي‌‏‎ كه‌‏‎ گلستان‌‏‎ شوخ‌‏‎ حكايات‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ قراين‌‏‎ همه‌‏‎.‎باشد‏‎ او‏‎
ايام‌‏‎ دراين‌‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ شد ، ‏‎ تدوين‌‏‎ بوستان‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎
.است‌‏‎ مي‌گذرانده‌‏‎ را‏‎ سالگي‌‏‎ پنجاه‌‏‎ سنين‌‏‎
اهل‌‏‎ با‏‎ پيوند‏‎ و‏‎ وزهد ، ‏‎ وعظ‏‎ به‌‏‎ طولاني‌‏‎ اشتغال‌‏‎ اينحال‌‏‎ با‏‎
همه‌‏‎ او ، ‏‎ خود‏‎ اشارت‌‏‎ وفق‌‏‎ بر‏‎ كه‌‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎ علاوه‌‏‎ به‌‏‎ خانقاه‌ ، ‏‎
را‏‎ او‏‎ شيراز‏‎ به‌‏‎ بازگشت‌‏‎ در‏‎ بوده‌اند ، ‏‎ دين‌‏‎ عالمان‌‏‎ وي‌‏‎ قبيله‌‏‎
از‏‎ بعد‏‎ سالي‌‏‎ چند‏‎ اينكه‌‏‎.‎است‌‏‎ مي‌كشيده‌‏‎ وعظ‏‎ و‏‎ زهد‏‎ سوي‌‏‎ به‌‏‎
وي‌‏‎ فارس‌ ، ‏‎ اتابك‌‏‎ سلجوقشاه‌‏‎ كه‌‏‎ دوره‌اي‌‏‎ در‏‎ شيراز ، ‏‎ به‌‏‎ ورود‏‎
و‏‎ مي‌يافت‌‏‎ آن‌‏‎ شئون‌‏‎ رعايت‌‏‎ به‌‏‎ ملتزم‌‏‎ و‏‎ خانقاه‌‏‎ اهل‌‏‎ را‏‎ خود‏‎
-دو‏‎ هر‏‎ گلستان‌‏‎ و‏‎ بوستان‌‏‎ -‎او‏‎ ونثر‏‎ نظم‌‏‎ آثار‏‎ اولين‌‏‎ اينكه‌‏‎
بادوران‌‏‎ عهد‏‎ قرب‏‎ از‏‎ و‏‎ دارند‏‎ را‏‎ لبنان‌‏‎ و‏‎ قدس‌‏‎ شام‌ ، ‏‎ بوي‌‏‎
را‏‎ زهد‏‎ و‏‎ موعظه‌‏‎ لحن‌‏‎ مي‌رسند ، ‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ حاكي‌‏‎ شام‌‏‎ در‏‎ اقامتش‌‏‎
نه‌به‌‏‎ شيراز ، ‏‎ به‌‏‎ بازگشت‌‏‎ در‏‎ شيخ‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ دارند ، ‏‎ هم‌‏‎
پدران‌‏‎ شهر‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ واعظ‏‎ و‏‎ صوفي‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ بلكه‌‏‎ شاعر ، ‏‎ عنوان‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ وارد‏‎ خويش‌‏‎
حتي‌‏‎ و‏‎ -بوستان‌‏‎ مطاوي‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ بازگشت‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ غزل‌‏‎ از‏‎
شام‌‏‎ در‏‎ شيخ‌‏‎ بازگشت‌ ، ‏‎ سالهاي‌‏‎ مقارن‌‏‎ كه‌‏‎ برمي‌آيد‏‎ -هم‌‏‎ گلستان‌‏‎
آثار‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مي‌كرده‌‏‎ نظم‌‏‎ فارسي‌‏‎ اشعار‏‎ شيراز‏‎ مثل‌‏‎ هم‌‏‎
اشاره‌اي‌‏‎.‎است‌‏‎ داشته‌‏‎ تبحر‏‎ و‏‎ توغل‌‏‎ فارسي‌‏‎ نامدار‏‎ شاعران‌‏‎
به‌‏‎ او‏‎ توجه‌‏‎ از‏‎ دارد‏‎ شكر‏‎ و‏‎ خسرو‏‎ قصه‌‏‎ به‌‏‎ بازگشت‌‏‎ غزل‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
.است‌‏‎ حاكي‌‏‎ او‏‎ آثار‏‎ و‏‎ نظامي‌‏‎
از‏‎ حاكي‌‏‎ دارد‏‎ فاريابي‌‏‎ ظهير‏‎ حق‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ تعريضي‌‏‎ هم‌‏‎ بوستان‌‏‎ در‏‎
بعداز‏‎ بلافاصله‌‏‎ يا‏‎ مقارن‌‏‎ سالهاي‌‏‎ در‏‎ اوقاتش‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎
ديوان‌هاي‌‏‎ در‏‎ مطالعه‌‏‎ و‏‎ تامل‌‏‎ صرف‌‏‎ اندازه‌اي‌‏‎ تا‏‎ بازگشت‌‏‎
و‏‎ بوستان‌‏‎ در‏‎ فردوسي‌‏‎ نام‌‏‎ وذكر‏‎ است‌ ، ‏‎ بوده‌‏‎ فارسي‌‏‎ شاعران‌‏‎
و‏‎ سنايي‌‏‎ كلام‌‏‎ از‏‎ واقتباس‌‏‎ اخذ‏‎ از‏‎ حاكي‌‏‎ موارد‏‎ بعضي‌‏‎ وجود‏‎
.است‌‏‎ معاني‌‏‎ اين‌‏‎ مويد‏‎ گلستان‌‏‎ در‏‎ انوري‌‏‎
ديار‏‎ در‏‎ سفر‏‎ از‏‎ سالها‏‎ از‏‎ بعد‏‎ كه‌‏‎ مشرب ، ‏‎ صوفي‌‏‎ واعظ‏‎ يك‌‏‎ اما‏‎
رديف‌‏‎ در‏‎ آنكه‌‏‎ براي‌‏‎ شيراز‏‎ در‏‎ مي‌گردد ، ‏‎ باز‏‎ شيراز‏‎ به‌‏‎ غربت‌‏‎
و‏‎ دربار‏‎ متملقان‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ درنيايد‏‎ دربار‏‎ ستايشگران‌‏‎
بر‏‎ شاعران‌ ، ‏‎ حلقه‌‏‎ در‏‎ ورود‏‎ از‏‎ اجتناب‏‎ با‏‎ را‏‎ فرمانروا‏‎ خود‏‎
و‏‎ مدرسه‌‏‎ از‏‎ بهتر‏‎ جايي‌‏‎ كه‌‏‎ پيداست‌‏‎ واندارد ، ‏‎ تحريك‌‏‎ به‌‏‎ ضدخود‏‎
كه‌‏‎ پنجگانه‌‏‎ مجالس‌‏‎.يافت‌‏‎ نمي‌تواند‏‎ وعظ‏‎ از‏‎ بهتر‏‎ شغلي‌‏‎
فارسي‌‏‎ هم‌‏‎ آنها‏‎ مخاطب‏‎ بايد‏‎ كه‌‏‎ پيداست‌‏‎ و‏‎ اوست‌‏‎ مواعظ‏‎ نمونه‌‏‎
سعدي‌‏‎ مواعظ‏‎ چرا‏‎ كه‌‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ باشند ، ‏‎ بوده‌‏‎ فارس‌‏‎ زبانان‌‏‎
توجه‌‏‎ مورد‏‎ شيراز‏‎ به‌‏‎ ورودش‌‏‎ آغاز‏‎ همان‌‏‎ از‏‎ لابد‏‎ و‏‎ آساني‌‏‎ به‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ واقع‌‏‎ عام‌‏‎ و‏‎ خاص‌‏‎
به‌‏‎ اشتغال‌‏‎ خلق‌ ، ‏‎ ارشاد‏‎ خواهان‌‏‎ او‏‎ طبع‌‏‎ شيراز‏‎ به‌‏‎ بازگشت‌‏‎ در‏‎
و‏‎ نداشت‌‏‎ شهرياران‌‏‎ مدحت‌‏‎ سر‏‎ و‏‎ بود‏‎ درخانقاه‌‏‎ انزوا‏‎ و‏‎ وعظ‏‎
خود‏‎ حلقه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ او‏‎ ورود‏‎ شاعرانش‌‏‎ هم‌‏‎ سعد‏‎ اتابك‌‏‎ دربار‏‎
در‏‎ را‏‎ جواني‌‏‎ سالهاي‌‏‎ سعدي‌‏‎.‎نمي‌كردند‏‎ تلقي‌‏‎ قبول‌‏‎ باحسن‌‏‎
نمي‌دانست‌‏‎ شاعر‏‎ را‏‎ او‏‎ كس‌‏‎ هيچ‌‏‎ شيراز‏‎ در‏‎ بود ، ‏‎ گذرانده‌‏‎ غربت‌‏‎
خود‏‎.‎نداشت‌‏‎ خريدار‏‎ او‏‎ انشاي‌‏‎ فارس‌‏‎ در‏‎ مي‌گويد‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ چنان‌‏‎
و‏‎ مدحتگر‏‎ يك‌‏‎ شاعر ، ‏‎ يك‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ شيراز‏‎ در‏‎ آنكه‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ او‏‎
كه‌‏‎ آن‌گونه‌‏‎ داشت‌‏‎ دوست‌‏‎.‎نداشت‌‏‎ علاقه‌اي‌‏‎ شود‏‎ تلقي‌‏‎ نديم‌‏‎ يك‌‏‎
شيراز‏‎ در‏‎ بود‏‎ كرده‌‏‎ سر‏‎ عمر‏‎ بيت‌المقدس‌‏‎ و‏‎ بعلبك‌‏‎ و‏‎ دمشق‌‏‎ در‏‎
از‏‎ بعد‏‎ بلافاصله‌‏‎ هم‌‏‎ او‏‎ وعظ‏‎.‎كند‏‎ دنبال‌‏‎ را‏‎ وعظ‏‎ كار‏‎ هم‌‏‎
بر‏‎ هم‌‏‎ مريدان‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ واقع‌‏‎ عام‌‏‎ استقبال‌‏‎ مورد‏‎ شيراز‏‎ به‌‏‎ ورود‏‎
.نبود‏‎ خانقاه‌‏‎ شيخ‌‏‎ او‏‎ اما‏‎ جوشيدند ، ‏‎ او‏‎
اين‌‏‎ و‏‎ قرنها‏‎ شاعر‏‎ اين‌‏‎ نسلها ، ‏‎ مربي‌‏‎ اين‌‏‎ دارد‏‎ جرات‌‏‎ كه‌‏‎ اما‏‎
در‏‎ حال‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ دارد؟‏‎ متهم‌‏‎ دروغ‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ عشق‌ها‏‎ كرده‌‏‎ تجربه‌‏‎
هيچ‌‏‎ مي‌گويد ، ‏‎ خود‏‎ درباره‌‏‎ غزل‌هايش‌‏‎ عرصه‌‏‎ از‏‎ خارج‌‏‎ آنچه‌ ، ‏‎
جمله‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ باريك‌بيني‌‏‎ و‏‎ كنجكاوي‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ خواننده‌اي‌‏‎
.نيابد‏‎ درآنها‏‎ غيرممكن‌‏‎ و‏‎ گزاف‌‏‎ تضاد ، ‏‎ از‏‎ وچيزي‌‏‎ نمايد‏‎ تامل‌‏‎
از‏‎ خود‏‎ گلستان‌‏‎ يا‏‎ -‎سعدي‌نامه‌‏‎ -خويش‌‏‎ بوستان‌‏‎ در‏‎ درآنچه‌‏‎ اگر‏‎
و‏‎ جزراست‌‏‎ هست‌‏‎ چه‌‏‎ هر‏‎ همه‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎ نقل‌‏‎ عمر‏‎ گذشته‌‏‎ خاطره‌هاي‌‏‎
دو‏‎ آن‌‏‎ تصنيف‌‏‎ هنگام‌‏‎ در‏‎ او‏‎ نيست‌‏‎ ممكن‌‏‎ نباشد ، ‏‎ حقيقت‌‏‎ عين‌‏‎ جز‏‎
آن‌‏‎ در‏‎.باشد‏‎ بوده‌‏‎ ساله‌‏‎ هشتاد‏‎ پيري‌‏‎ خويش‌‏‎ بي‌مانند‏‎ اثر‏‎
پشت‌‏‎ را‏‎ ساله‌‏‎ وبيست‌‏‎ صد‏‎ عمر‏‎ يك‌‏‎ مي‌بايست‌‏‎ وفات‌‏‎ هنگام‌‏‎ صورت‌‏‎
نيست‌‏‎ غيرممكن‌‏‎ هرچند‏‎ دراز‏‎ عمر‏‎ امااين‌‏‎باشد‏‎ گذاشته‌‏‎ سر‏‎
مسافرت‌هاي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ زندگي‌‏‎ از‏‎ عمده‌اي‌‏‎ بخش‌‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ براي‌‏‎
و‏‎ هول‌‏‎ هزارگونه‌‏‎ و‏‎ سختي‌‏‎ گونه‌‏‎ هزار‏‎ و‏‎ باشد‏‎ كرده‌‏‎ سر‏‎ طولاني‌‏‎
و‏‎ سخت‌‏‎ گردنه‌هاي‌‏‎ از‏‎ عبور‏‎ در‏‎ دريا ، ‏‎ سفرهاي‌‏‎ رادر‏‎ خطر‏‎
صليبي‌‏‎ جنگهاي‌‏‎ در‏‎ اسارت‌‏‎ و‏‎ هند‏‎ ماجراهاي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ صعبناك‌‏‎
لحن‌‏‎ آن‌‏‎ گذشته‌‏‎ اينها‏‎ از‏‎.نيست‌‏‎ عادي‌‏‎ چندان‌‏‎ باشد‏‎ گذرانده‌‏‎
گلستان‌‏‎ حكايات‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ سرزندگي‌‏‎ و‏‎ شادي‌‏‎ از‏‎ آكنده‌‏‎ و‏‎ عاشقانه‌‏‎
پير‏‎ يك‌‏‎ حوصله‌‏‎ حد‏‎ از‏‎ هست‌ ، ‏‎ او‏‎ كلام‌‏‎ در‏‎ بوستان‌‏‎ نقل‌هاي‌‏‎ در‏‎ و‏‎
.برنمي‌آيد‏‎ هشتادساله‌‏‎
با‏‎ كاشغر‏‎ جامع‌‏‎ در‏‎ (‎‎‏‏607‏‎)خطا‏‎ و‏‎ خوارزمشاه‌‏‎ صلح‌‏‎ در‏‎ اگر‏‎ سعدي‌‏‎
را‏‎ او‏‎ تازي‌‏‎ و‏‎ فارسي‌‏‎ شعر‏‎ از‏‎ چيزي‌‏‎ دارد‏‎ توقع‌‏‎ جوان‌‏‎ طلبه‌‏‎ يك‌‏‎
از‏‎ سال‌‏‎ سي‌‏‎ از‏‎ كمتر‏‎ است‌‏‎ نمي‌توانسته‌‏‎ باشد ، ‏‎ داشته‌‏‎ حفظ‏‎ در‏‎
سراي‌‏‎ همدان‌‏‎ در‏‎ سالها‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ اگر‏‎ و‏‎ باشد‏‎ گذشته‌‏‎ عمرش‌‏‎
كرده‌‏‎ مشاهده‌‏‎ وقت‌‏‎ فرمانرواي‌‏‎ درگاه‌‏‎ همچون‌‏‎ را‏‎ اغلمش‌‏‎
از‏‎ سالهايي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ نبوده‌‏‎ شيرخواره‌‏‎ طفل‌‏‎ البته‌‏‎ (‎‎‏‏603‏‎)باشد‏‎
بعد‏‎ وقتي‌‏‎ پس‌‏‎.‎باشد‏‎ سرنهاده‌‏‎ پشت‌‏‎ بايد‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ جواني‌‏‎ روزگار‏‎
بايد‏‎ (‎حدود650‏‎)‎است‌‏‎ مي‌گشته‌‏‎ باز‏‎ شيراز‏‎ به‌‏‎ شام‌‏‎ از‏‎ سالها‏‎ از‏‎
در‏‎ مستي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ هيجان‌‏‎ و‏‎ شور‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ باشد‏‎ سالخورده‌‏‎ پيرمردي‌‏‎
احوالش‌‏‎ با‏‎ گلستان‌‏‎ در‏‎ طبعي‌‏‎ خوش‌‏‎ و‏‎ روحي‌‏‎ سبك‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ بوستان‌‏‎
و‏‎ گزافه‌پردازي‌‏‎ از‏‎ چيزي‌‏‎ لاجرم‌‏‎ داشت‌ ، ‏‎ نمي‌تواند‏‎ سازگاري‌‏‎
.دارد‏‎ جلوه‌‏‎ وجودش‌‏‎ در‏‎ جواني‌‏‎ شور‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ خودبستن‌‏‎ به‌‏‎
هشتاد‏‎ عمر‏‎ يك‌‏‎ با‏‎ شهر ، ‏‎ واعظ‏‎ شاعر‏‎ يك‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ عجيب‏‎ آيا‏‎
پيري‌‏‎ ضعف‌‏‎ و‏‎ جواني‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ درباب‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ قصه‌ها‏‎ گونه‌‏‎ آن‌‏‎ ساله‌‏‎
هديه‌‏‎ شهر‏‎ جوان‌‏‎ شاهزاده‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ مجموعه‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ هست‌‏‎ گلستان‌‏‎
احترام‌‏‎ و‏‎ توقير‏‎ نظر‏‎ با‏‎ همچنان‌‏‎ وپدرش‌‏‎ شاهزاده‌‏‎ نزد‏‎ ودر‏‎ كند‏‎
آيد؟‏‎ نگريسته‌‏‎
اين‌‏‎ و‏‎ وفا‏‎ و‏‎ صدق‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ خداوند‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ كيست‌‏‎ حال‌‏‎ بااين‌‏‎
يك‌‏‎ ناهنجار‏‎ سيماي‌‏‎ چنين‌‏‎ با‏‎ را‏‎ ادب‏‎ و‏‎ واخلاق‌‏‎ حكمت‌‏‎ مربي‌‏‎
كند؟‏‎ تصوير‏‎ پرداز‏‎ دروغ‌‏‎ گزاف‌گوي‌‏‎ جهانگرد‏‎
گلستان‌‏‎ شيخ‌‏‎ كه‌‏‎ جلالي‌‏‎ ماه‌‏‎ ارديبهشت‌‏‎ دل‌انگيز‏‎ روز‏‎ آن‌‏‎ توصيف‌‏‎
است‌ ، ‏‎ ريخته‌‏‎ طرح‌‏‎ سحرگاهي‌‏‎ صوفيانه‌‏‎ مراقبه‌‏‎ يك‌‏‎ طي‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خويش‌‏‎
نمي‌تواند‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ صميمانه‌‏‎ چنان‌‏‎ و‏‎ واقعي‌‏‎ چنان‌‏‎ زيبا ، ‏‎ چنان‌‏‎
زياد‏‎ جواني‌‏‎ سالهاي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ نويسنده‌اي‌‏‎ حال‌‏‎ وقت‌‏‎ وصف‌‏‎
آن‌‏‎ باشد‏‎ كرده‌‏‎ تجاوز‏‎ شصت‌‏‎ سنين‌‏‎ از‏‎ حتي‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ دورافتاده‌‏‎
رنگ‌‏‎ و‏‎ رقص‌‏‎ از‏‎ آكنده‌‏‎ و‏‎ زبده‌‏‎ و‏‎ زنده‌‏‎ تعبيرات‌‏‎ و‏‎ كلمات‌‏‎ گونه‌‏‎
.باشد‏‎ آورده‌‏‎ قلم‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ حيات‌‏‎


Copyright 1996-2000 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.