شماره‌ 2571‏‎ ‎‏‏،‏‎24 Nov 2001 آذر 1380 ، ‏‎ شنبه‌ 3‏‎
Front Page
National
International
Across Iran
Economy
Oil
Banking and Stocks
Water and Agriculture
Industry and Trade
Tourism
Building and Housing
Metropolitan
Features
Life
Business
Sports
World Sports
Science/Culture
Arts
Articles
Last Page
آيا؟‏‎ بود‏‎

نمايش‌‏‎ نوع‌‏‎ از‏‎ فرهنگي‌‏‎ تجربه‌‏‎ يك‌‏‎

تمرين‌‏‎ مرحله‌‏‎ در‏‎ "دريايي‌‏‎ كوچك‌‏‎ پري‌‏‎ آخرين‌‏‎"

استقبال‌‏‎ شهر‏‎ پوست‌‏‎ زير‏‎ از‏‎ يوناني‌‏‎ جوانان‌‏‎
كردند‏‎

واتيكان‌‏‎ جشنواره‌‏‎ در‏‎ مريم‌‏‎ پسر‏‎

آيا؟‏‎ بود‏‎


صابري‌‏‎ پري‌‏‎ كار‏‎ و‏‎ نوشته‌‏‎ رندخلوت‌نشين‌‏‎ نمايش‌‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎

بر‏‎ موفقيت‌‏‎ با‏‎ است‌‏‎ ماهي‌‏‎ دو‏‎ اكنون‌‏‎ كه‌‏‎ نشين‌‏‎ خلوت‌‏‎ نمايش‌رند‏‎
تماشاي‌‏‎ معرض‌‏‎ به‌‏‎ شيراز‏‎ حافظيه‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ بار‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ صحنه‌‏‎
با‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ گذاشته‌‏‎ آنها‏‎ خارجي‌‏‎ ميهمانان‌‏‎ و‏‎ حافظ‏‎ همشهريان‌‏‎
حوا‏‎ و‏‎ آدم‌‏‎:مي‌شود‏‎ آغاز‏‎ عبرت‌انگيز‏‎ و‏‎ زيبا‏‎ صحنه‌اي‌‏‎
به‌‏‎ و‏‎...‎مي‌خورند‏‎ ممنوع‌‏‎ درخت‌‏‎ ميوه‌‏‎ از‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ نافرماني‌‏‎
محيط‏‎ به‌‏‎ بهشت‌‏‎ آرام‌‏‎ و‏‎ امن‌‏‎ فضاي‌‏‎ از‏‎ ;مي‌شوند‏‎ رانده‌‏‎ دنيا‏‎
كه‌‏‎ جايي‌‏‎ به‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ گناه‌‏‎ كه‌‏‎ آنجايي‌‏‎ از‏‎ ;خاكي‌‏‎ عالم‌‏‎ پرشور‏‎
بي‌خبري‌‏‎ جايگه‌‏‎ كه‌‏‎ باغي‌‏‎ از‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آن‌‏‎ سازاي‌‏‎ عناصر‏‎ از‏‎ گناه‌‏‎
.زيست‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ آگاهي‌‏‎ بدون‌‏‎ كه‌‏‎ باغي‌‏‎ شور‏‎ به‌‏‎ است‌ ، ‏‎
است‌‏‎ آن‌‏‎ همزاد‏‎ آنچه‌‏‎ با‏‎ رويارويي‌‏‎ و‏‎ همان‌‏‎ دانايي‌‏‎ ميوه‌‏‎ خوردن‌‏‎
و‏‎ جاه‌‏‎ و‏‎ مال‌‏‎ حرص‌‏‎ و‏‎ تزوير‏‎ و‏‎ قهر‏‎ و‏‎ خشونت‌‏‎ و‏‎ سختي‌‏‎:همان‌‏‎
.روشنايي‌‏‎ و‏‎ دوستي‌‏‎ و‏‎ عشق‌‏‎ و‏‎ مهرباني‌‏‎ و‏‎..سياهي‌‏‎
آن‌‏‎ همزادان‌‏‎ با‏‎ لاجرم‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ دانايي‌‏‎ ميوه‌‏‎ آن‌‏‎ محصول‌‏‎ حافظ‏‎
.محشور‏‎ و‏‎ همدم‌‏‎
.بيني‌‏‎ آن‌‏‎ است‌‏‎ ناديدني‌‏‎ آنچه‌‏‎ /بيني‌‏‎ جان‌‏‎ كه‌‏‎ كن‌‏‎ باز‏‎ دل‌‏‎ چشم‌‏‎
.است‌‏‎ همنشيني‌‏‎ و‏‎ همدمي‌‏‎ همين‌‏‎ محصول‌‏‎ هم‌‏‎ او‏‎ رندي‌‏‎
غم‌‏‎ هيچ‌‏‎ و‏‎ داد‏‎ باد‏‎ بر‏‎ /آخرت‌‏‎ و‏‎ دنيا‏‎ كه‌‏‎ مست‌‏‎ رند‏‎ خوش‌وقت‌‏‎
.نداشت‌‏‎ كم‌‏‎ و‏‎ بيش‌‏‎
بودن‌‏‎ گذرا‏‎ كه‌‏‎ روشن‌بيني‌‏‎ ;روشن‌بين‌‏‎ آدمي‌‏‎ معناي‌‏‎ در‏‎ رندي‌‏‎
آزمندان‌‏‎ و‏‎ خشونتگران‌‏‎ و‏‎ مزوران‌‏‎ به‌‏‎ پس‌‏‎.‎"مي‌بيند‏‎" را‏‎ جهان‌‏‎
و‏‎ گذرا‏‎ چيزي‌‏‎ براي‌‏‎ مي‌زنند؟‏‎ زور‏‎ همه‌‏‎ اين‌‏‎ چه‌‏‎ براي‌‏‎مي‌خندد‏‎
خنديد؟‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎ نبايد‏‎ مستعجل‌؟‏‎
ديگر‏‎ هفته‌‏‎ تا‏‎ گل‌‏‎ كه‌‏‎ /گلستان‌‏‎ در‏‎ خور‏‎ مي‌‏‎ و‏‎ غنيمت‌دان‌‏‎
.نباشد‏‎
.باشد‏‎ نهفته‌‏‎ نكته‌‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ حافظ‏‎ طنز‏‎ و‏‎ رندي‌‏‎ سرچشمه‌‏‎ كه‌‏‎ بسا‏‎
اما‏‎ نكرده‌‏‎ تجربه‌‏‎ يا‏‎ مي‌بيند ، ‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ تجربه‌‏‎ را‏‎ دنيا‏‎ چون‌‏‎
.مي‌شود‏‎ زماني‌‏‎ همه‌‏‎ سروده‌هايش‌‏‎ لاجرم‌‏‎ است‌ ، ‏‎ ديده‌‏‎ دل‌‏‎ چشم‌‏‎ به‌‏‎
يا‏‎)‎ صله‌‏‎ كه‌‏‎ شاعري‌‏‎ دل‌‏‎ سوز‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎.‎دارد‏‎ گسترده‌‏‎ دامنه‌اي‌‏‎
جهان‌‏‎ همزاد‏‎ بي‌وفايي‌‏‎ و‏‎ هجران‌‏‎.نيست‌‏‎ است‌‏‎ نگرفته‌‏‎ (‎كافي‌‏‎ صله‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌داند‏‎ چون‌‏‎ مي‌گويد ، ‏‎ يار‏‎ بي‌وفايي‌‏‎ از‏‎ اگر‏‎ پس‌‏‎.‎گذراست‌‏‎
آن‌ ، ‏‎ زيبايي‌هاي‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ سرچشمه‌‏‎ شايد‏‎ و‏‎ است‌‏‎ زندگي‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎
-زمانها‏‎ همه‌‏‎ در‏‎ -فلك‌‏‎ سقف‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ ناله‌‏‎ و‏‎ مي‌سرايد‏‎ جوري‌‏‎
بين‌‏‎ لحظه‌‏‎ و‏‎ خودخواه‌‏‎ و‏‎ حقير‏‎ آدمي‌‏‎ مويه‌‏‎.‎مي‌افتد‏‎ لرزه‌‏‎ به‌‏‎
به‌‏‎ سرنوشت‌ ، ‏‎ به‌‏‎ دنيا ، ‏‎ به‌‏‎ خطاب‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ كسي‌‏‎ ناله‌‏‎.‎نيست‌‏‎
.مي‌سرايد‏‎ هستي‌‏‎ و‏‎ كائنات‌‏‎ كل‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ محبوب‏‎ به‌‏‎ عشق‌ ، ‏‎ به‌‏‎ انسان‌ ، ‏‎
و‏‎ احساسات‌‏‎ زمان‌ ، ‏‎ هر‏‎ در‏‎ آدميان‌ ، ‏‎ كه‌‏‎ ندارد‏‎ شگفتي‌‏‎ پس‌‏‎
ناآگاهانه‌ ، ‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ آگاهانه‌‏‎ چه‌‏‎ را ، ‏‎ خود‏‎ قلبي‌‏‎ مكنونات‌‏‎
گذرايي‌‏‎ بي‌وفايي‌ ، ‏‎ عشق‌ ، ‏‎مي‌يابند‏‎ او‏‎ ابيات‌‏‎ بينابين‌‏‎ در‏‎
ريا ، ‏‎ و‏‎ تزوير‏‎ سرخوردگي‌ ، ‏‎ اندوه‌ ، ‏‎ و‏‎ غم‌‏‎ هستي‌ ، ‏‎ ريشخند‏‎ دنيا ، ‏‎
آيا‏‎ بود‏‎:آرزو‏‎ و‏‎ روشن‌‏‎ افقهاي‌‏‎ اميد ، ‏‎ و‏‎.‎.‎.‎جاه‌‏‎ و‏‎ مال‌‏‎ حرص‌‏‎
بگشايند؟‏‎ ما‏‎ فروبسته‌‏‎ كار‏‎ از‏‎ گره‌‏‎ /بگشايند‏‎ ميكده‌ها‏‎ در‏‎ كه‌‏‎
از‏‎ آكنده‌‏‎ راز ، ‏‎ و‏‎ رمز‏‎ از‏‎ آكنده‌‏‎ است‌‏‎ دفتري‌‏‎ او‏‎ بيت‌‏‎ هر‏‎
به‌‏‎ پرده‌دار‏‎ چو‏‎:‎اندرز‏‎ و‏‎ هشدار‏‎ از‏‎ آكنده‌‏‎ و‏‎ هستي‌‏‎ شناخت‌‏‎
.ماند‏‎ نخواهد‏‎ حرم‌‏‎ حريم‌‏‎ مقيم‌‏‎ كسي‌‏‎ /را‏‎ همه‌‏‎ مي‌زند‏‎ شمشير‏‎
زندگي‌‏‎ چون‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ زندگي‌‏‎ جزء‏‎ است‌ ، ‏‎ زندگي‌‏‎ جملگي‌‏‎ اينها‏‎ اما‏‎
كه‌‏‎ داد‏‎ دست‌‏‎ از‏‎ را‏‎ اميد‏‎ نبايد‏‎.‎شد‏‎ نوميد‏‎ نبايد‏‎ پس‌‏‎ گذرا‏‎
غم‌‏‎ ايام‌‏‎ كه‌‏‎ مژده‌‏‎ رسيد‏‎:نابودي‌‏‎ با‏‎ است‌‏‎ مساوي‌‏‎ نااميدي‌‏‎
.ماند‏‎ نخواهد‏‎ هم‌‏‎ نيز‏‎ چنين‌‏‎ و‏‎ نماند‏‎ چنان‌‏‎ /ماند‏‎ نخواهد‏‎
گفتم‌ ، ‏‎ حافظ‏‎ ذاتي‌‏‎ اميدواري‌‏‎ و‏‎ روشن‌بيني‌‏‎ در‏‎ را‏‎ نكته‌‏‎ اين‌‏‎
من‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ اضافه‌‏‎ جا‏‎ همين‌‏‎ اما‏‎.گشت‌‏‎ برخواهم‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ چون‌‏‎
.نيستم‌‏‎ حرفه‌اي‌‏‎ -‎ديگر‏‎ هنرهاي‌‏‎ و‏‎ سينما‏‎ همچون‌‏‎ -تئاتر‏‎ كار‏‎ در‏‎
به‌‏‎ پس‌‏‎.ساده‌ام‌‏‎ علاقه‌مند‏‎ يك‌‏‎ فقط‏‎.‎نيستم‌‏‎ هم‌‏‎ آماتور‏‎ حتي‌‏‎
از‏‎ بايد‏‎ صرفا‏‎ مي‌نويسم‌ ، ‏‎ خلوت‌نشين‌‏‎ رند‏‎ باب‏‎ در‏‎ آنچه‌‏‎
نمايشي‌‏‎ از‏‎ غيرحرفه‌اي‌‏‎ فردي‌‏‎ برداشتهاي‌‏‎ ;نگريست‌‏‎ زاويه‌‏‎ همين‌‏‎
.است‌‏‎ آمده‌‏‎ خوشش‌‏‎ است‌ ، ‏‎ داشته‌‏‎ دوست‌‏‎ و‏‎ ديده‌‏‎ كه‌‏‎
مي‌‏‎ عيب‏‎ از‏‎ اول‌ ، ‏‎
ورجه‌‏‎ بي‌جا ، ‏‎ و‏‎ به‌جا‏‎ نمايش‌ ، ‏‎ سراسر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ شيطانكي‌‏‎
ژرفابيني‌‏‎ و‏‎ رندي‌‏‎ از‏‎ نمادي‌‏‎ اگر‏‎.نفهميدم‌‏‎ مي‌كند‏‎ وورجه‌‏‎
آن‌‏‎ بلكه‌‏‎ ;نمي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ موضوع‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ چيزي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ حافظ‏‎
ابتذال‌‏‎ به‌‏‎ (مي‌خواهم‌‏‎ پوزش‌‏‎)‎ و‏‎ مضحكه‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ژرفا‏‎ و‏‎ رندي‌‏‎
در‏‎ شايد‏‎.‎ندارد‏‎ همخواني‌‏‎ هم‌‏‎ ما‏‎ نمايشي‌‏‎ سنن‌‏‎ با‏‎.‎مي‌كشد‏‎
استفاده‌‏‎ نمادي‌‏‎ چنين‌‏‎ از‏‎ فرنگي‌‏‎ نمايشنامه‌هاي‌‏‎ از‏‎ پاره‌اي‌‏‎
و‏‎ ريخت‌‏‎ اين‌‏‎.است‌‏‎ داشته‌‏‎ تناسب‏‎ و‏‎ جا‏‎ لابد‏‎ اما‏‎ باشد ، ‏‎ شده‌‏‎
آن‌كه‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ گونه‌ها ، ‏‎ بر‏‎ مضحك‌‏‎ سرخ‌‏‎ رنگ‌‏‎ آن‌‏‎ هيئت‌ ، با‏‎
حالت‌‏‎ با‏‎ نمي‌افزايد ، ‏‎ تماشاگران‌‏‎ به‌‏‎ چيزي‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ ايراني‌‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ چيزي‌‏‎ تصادفا‏‎ نمايش‌ ، كه‌‏‎ ابهت‌‏‎ و‏‎ پرجلال‌‏‎ و‏‎ كلي‌‏‎
و‏‎ روشن‌بيني‌‏‎ مظهر‏‎ اين‌‏‎ -‎حافظ‏‎ زندگاني‌‏‎ حكايت‌‏‎ از‏‎ تماشاگر‏‎
همخواني‌‏‎ و‏‎ همساني‌‏‎ رو‏‎ هيچ‌‏‎ به‌‏‎ دارد ، ‏‎ انتظار‏‎ -‎حكمت‌ايراني‌‏‎
مورد‏‎ در‏‎ را‏‎ -"نبودن‌‏‎ ايراني‌‏‎" يا‏‎ -‎تناسب‏‎ عدم‌‏‎ اين‌‏‎ندارد‏‎
نيز‏‎ صحنه‌‏‎ بر‏‎ شده‌‏‎ تصوير‏‎ حيوانات‌‏‎ و‏‎ صورتك‌ها‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎
فاستوس‌‏‎ دكتر‏‎ يا‏‎ مكبث‌‏‎ يادآور‏‎ شايد‏‎.‎كرد‏‎ عنوان‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
و‏‎ شيرين‌سخن‌‏‎ و‏‎ ظريف‌‏‎ حافظ‏‎ با‏‎ نمي‌كنم‌‏‎ گمان‌‏‎ اما‏‎ باشند ، ‏‎
نيز‏‎ بوشهر‏‎ تا‏‎ مسافرتش‌‏‎ مي‌گويند‏‎ حتي‌‏‎ كه‌‏‎ حافظي‌‏‎ با‏‎ نكته‌گو ، ‏‎
بن‌‏‎ تا‏‎ حافظ ، ‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ منظورم‌‏‎.‎باشند‏‎ همخوان‌‏‎ ندارد ، ‏‎ صحت‌‏‎
چطور‏‎.‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ شرقي‌‏‎ و‏‎ ايراني‌‏‎ و‏‎ شيرازي‌‏‎ روان‌ ، ‏‎ و‏‎ جان‌‏‎
نمادهاي‌‏‎ و‏‎ صورتكها‏‎ از‏‎ او‏‎ ذهني‌‏‎ مفاهيم‌‏‎ القاي‌‏‎ براي‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
كرد؟‏‎ استفاده‌‏‎ فرنگي‌‏‎
حافظ‏‎ با‏‎ او‏‎ وبانوي‌‏‎ امير‏‎ مناظره‌‏‎ پرده‌‏‎ ديگر ، ‏‎ نامتناسب‏‎ صحنه‌‏‎
و‏‎ سياهي‌‏‎ مي‌گويد‏‎ نمايش‌‏‎ ابتداي‌‏‎ در‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ اميري‌‏‎.‎است‌‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ برطرف‌‏‎ را‏‎ مبارزالدين‌‏‎ امير‏‎ دوران‌‏‎ تيرگي‌‏‎
آن‌‏‎ سقوط‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ مردم‌‏‎ شادي‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ هم‌‏‎ صحنه‌ها‏‎ زيباترين‌‏‎
آن‌‏‎ هم‌‏‎ بعد‏‎.‎(رسيد‏‎ خواهم‌‏‎ صحنه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎)‎ است‌‏‎ بدكردار‏‎ محتسب‏‎
-را‏‎ كميك‌‏‎ افه‌هاي‌‏‎ نمي‌شد‏‎ آيا‏‎بي‌معني‌‏‎ و‏‎ مضحك‌‏‎ لهجه‌هاي‌‏‎
كرد؟‏‎ نمايش‌‏‎ وارد‏‎ ديگري‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ -مي‌بود‏‎ لازم‌‏‎ هم‌‏‎ اگر‏‎
چه‌‏‎ دادن‌‏‎ قرار‏‎ تمسخر‏‎ و‏‎ مضحكه‌‏‎ اسباب‏‎ را‏‎ قوم‌‏‎ يك‌‏‎ لهجه‌‏‎ اساسا‏‎
رامظهر‏‎ لهجه‌‏‎ اين‌‏‎ بدتر ، ‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ و‏‎ دارد‏‎ -لزومي‌‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ -‎معني‌‏‎
چون‌‏‎ بزرگي‌‏‎ مناظره‌‏‎ و‏‎ همنشيني‌‏‎ دادن‌؟‏‎ جلوه‌‏‎ قوم‌‏‎ آن‌‏‎ بي‌فرهنگي‌‏‎
چيزي‌‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ حافظ‏‎ براي‌‏‎ امتيازي‌‏‎ چه‌‏‎ غدار‏‎ ابلهي‌‏‎ با‏‎ حافظ‏‎
:است‌‏‎ قدر‏‎ مدعيان‌‏‎ و‏‎ گردنكشان‌‏‎ حريف‌‏‎ او‏‎.‎مي‌افزايد‏‎ او‏‎ بر‏‎
و‏‎ نزاع‌‏‎ مدعي‌‏‎ با‏‎ /شود‏‎ عيان‌‏‎ خود‏‎ هنر‏‎ كه‌‏‎ كن‌‏‎ ختم‌‏‎ تو‏‎ حافظ‏‎
است‌؟‏‎ حاجت‌‏‎ چه‌‏‎ محاكا‏‎
هم‌‏‎ نمايش‌‏‎ در‏‎.‎بود‏‎ (وشاعرپرور‏‎) شاعر‏‎ و‏‎ اديب‏‎ خود‏‎ شجاع‌‏‎ شاه‌‏‎
هم‌‏‎ و‏‎ بود‏‎ حافظ‏‎ ستايشگر‏‎ هم‌‏‎ شاعر‏‎ امير‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ گفته‌‏‎
ساليري‌‏‎ و‏‎ موتسارت‌‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ را‏‎ انسان‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌برد ، ‏‎ حسد‏‎ او‏‎ بر‏‎
(حسد‏‎ با‏‎ آميخته‌‏‎ ستايش‌‏‎) روابط‏‎ اين‌گونه‌‏‎ اما‏‎.مي‌اندازد‏‎
با‏‎ نكنم‌‏‎ گمان‌‏‎.است‌‏‎ داني‌‏‎ امور‏‎ از‏‎ بالاتر‏‎ سطحي‌‏‎ در‏‎ غالبا‏‎
و‏‎ بانو‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ بارگاه‌‏‎ آن‌‏‎ چون‌‏‎ مبتذل‌‏‎ -پوزش‌‏‎ با‏‎ باز‏‎ -صحنه‌اي‌‏‎
نمي‌كنم‌‏‎ هم‌‏‎ تصور‏‎.‎كرد‏‎ مجسمش‌‏‎ بتوان‌‏‎ مشاعره‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ امير‏‎ آن‌‏‎
گرفتن‌‏‎ جا‏‎ دنياداران‌‏‎ دل‌‏‎ در‏‎ حيله‌‏‎ هر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ "فرصت‌‏‎ اغتنام‌‏‎" كه‌‏‎
خود‏‎ حال‌ ، ‏‎ هر‏‎ در‏‎ و‏‎ باشد‏‎ نمايش‌‏‎ گردانندگان‌‏‎ رسم‌‏‎ و‏‎ راه‌‏‎
را‏‎ شجاع‌‏‎ شاه‌‏‎ مقدم‌‏‎ مكار ، ‏‎ زوار‏‎ آن‌‏‎ پس‌‏‎ از‏‎ شيراز ، ‏‎ خواجه‌‏‎
/گوش‌‏‎ به‌‏‎ مژده‌‏‎ رسيد‏‎ غيبم‌‏‎ هاتف‌‏‎ ز‏‎ سحر‏‎:‎مي‌كند‏‎ استقبال‌‏‎ چنين‌‏‎
بنوش‌‏‎ دلير‏‎ مي‌‏‎ است‌‏‎ شجاع‌‏‎ شاه‌‏‎ دور‏‎ كه‌‏‎
دردهان‌‏‎ سخن‌‏‎ هزارگونه‌‏‎ /مي‌رفتند‏‎ كناره‌‏‎ بر‏‎ نظر‏‎ اهل‌‏‎ آنكه‌‏‎ شد‏‎
خاموش‌‏‎ لب‏‎ و‏‎
سينه‌‏‎ ديگ‌‏‎ آن‌‏‎ نهفتن‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ /حكايتها‏‎ آن‌‏‎ بگوييم‌‏‎ چنگ‌‏‎ بانگ‌‏‎ به‌‏‎
جوش‌‏‎ مي‌زد‏‎
اجتهاد‏‎ براي‌‏‎ جايي‌‏‎ ديگر‏‎ خواجه‌‏‎ نص‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ نمي‌كنم‌‏‎ گمان‌‏‎
.باشد‏‎
اينك‌‏‎ آنچه‌‏‎ از‏‎ بتوان‌‏‎ كه‌‏‎ ندارم‌‏‎ گمان‌‏‎ اما‏‎بگذريم‌‏‎ اينها‏‎ از‏‎
و‏‎ مفلوك‌‏‎ قدر‏‎ اين‌‏‎ حافظ‏‎ صحنه‌ها‏‎ بعضي‌‏‎ در‏‎ چرا‏‎.‎گذشت‌‏‎ مي‌گويم‌‏‎
باعث‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ سرفراز‏‎ كه‌‏‎ او‏‎.‎مي‌شود‏‎ داده‌‏‎ نمايش‌‏‎ بدبخت‌‏‎
توسري‌‏‎ و‏‎ نزار‏‎ حال‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ بايد‏‎ چرا‏‎ ايرانيان‌ ، ‏‎ سرفرازي‌‏‎
چرا‏‎ -‎نبوده‌‏‎ كه‌‏‎ -‎است‌‏‎ بوده‌‏‎ هم‌‏‎ چنين‌‏‎ اگر‏‎ حتي‌‏‎.درآيد‏‎ خورده‌‏‎
را‏‎ ايراني‌‏‎ اقوام‌‏‎ اوج‌‏‎ مظاهر‏‎ و‏‎ نمادها‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ بايد‏‎
زبان‌‏‎ پاسدار‏‎ يل‌‏‎ آن‌‏‎ فردوسي‌ ، ‏‎ كشيد؟‏‎ ذلت‌‏‎ حضيض‌‏‎ به‌‏‎ اين‌چنين‌‏‎
ذهن‌‏‎ به‌‏‎ مغرور‏‎ و‏‎ افراشته‌‏‎ و‏‎ سرافراز‏‎ ما‏‎ را ، ‏‎ ايراني‌‏‎ قوميت‌‏‎ و‏‎
وابسته‌‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ نمادها‏‎ اين‌گونه‌‏‎ از‏‎ هرملتي‌‏‎.‎داريم‌‏‎
مصيبت‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ ;بود‏‎ فقر‏‎ در‏‎ فردوسي‌‏‎.‎است‌‏‎ متكي‌‏‎ و‏‎ پيوسته‌‏‎ و‏‎
فقر‏‎ و‏‎ قحطي‌‏‎ و‏‎ خشكسالي‌‏‎ چون‌‏‎ مصائبي‌‏‎ با‏‎ پسر ، ‏‎ تنها‏‎ درگذشت‌‏‎
چه‌‏‎ اما‏‎ ديد ، ‏‎ سلطان‌‏‎ جفاي‌‏‎ و‏‎ نافهمي‌‏‎ و‏‎ نامردي‌‏‎ ;شد‏‎ روبه‌رو‏‎
مظهر‏‎ كه‌‏‎ او‏‎.‎هرگز‏‎ افتاد؟‏‎ زاري‌‏‎ و‏‎ تضرع‌‏‎ خاك‌‏‎ بر‏‎ وقت‌‏‎
بود ، ‏‎ سرفراز‏‎ و‏‎ باستاني‌‏‎ قومي‌‏‎ حكمت‌‏‎ و‏‎ پايداري‌‏‎ و‏‎ ايستادگي‌‏‎
اگر‏‎ حتي‌‏‎.‎نكشيد‏‎ دست‌‏‎ جوانمردي‌‏‎ و‏‎ مردانگي‌‏‎ و‏‎ غرور‏‎ از‏‎ هرگز‏‎
لوني‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ او‏‎ فقر‏‎ فشار‏‎ و‏‎ سنگيني‌‏‎ هم‌‏‎ لحظاتي‌‏‎ يا‏‎ لحظه‌‏‎ در‏‎
آن‌‏‎ كسي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ مقبول‌‏‎ ايرانيان‌‏‎ براي‌‏‎ آيا‏‎ باشد ، ‏‎ كشيده‌‏‎ ديگر‏‎
را‏‎ افتخارآفرين‌‏‎ و‏‎ پرافتخار‏‎ لحظات‌‏‎ ميليونها‏‎ و‏‎ هزاران‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ سرافكندگي‌‏‎ و‏‎ افتادگي‌‏‎ اندك‌‏‎ لحظات‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ بگيرد‏‎ ناديده‌‏‎
كند؟‏‎ چنين‌‏‎ بايد‏‎ چرا‏‎ و‏‎ كشد؟‏‎ تصوير‏‎
ما‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ او‏‎ تصور‏‎ و‏‎ تصوير‏‎.‎است‌‏‎ زمره‌‏‎ همان‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ حافظ‏‎
.مي‌نگرد‏‎ امور‏‎ به‌‏‎ فراز‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ روشن‌بيني‌‏‎ رند‏‎ ايرانيان‌ ، ‏‎
ثروت‌ ، ‏‎.‎مي‌بيند‏‎ دل‌‏‎ چشم‌‏‎ به‌‏‎ مي‌داند ، ‏‎ را‏‎ حادثات‌‏‎ گذرايي‌‏‎
دولت‌‏‎ را‏‎ جملگي‌‏‎ خاصان‌ ، ‏‎ و‏‎ سلاطين‌‏‎ و‏‎ اميران‌‏‎ عزت‌‏‎ و‏‎ قدرت‌‏‎
دل‌‏‎ گذران‌‏‎ دنياي‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ سبب ، ‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎.‎مي‌داند‏‎ مستعجل‌‏‎
در‏‎ پس‌ ، ‏‎.نمي‌بندد‏‎ دل‌‏‎ نه‌ ، ‏‎ نجويد ، ‏‎ تمتع‌‏‎ آنكه‌‏‎ نه‌‏‎ نمي‌بندد ، ‏‎
.نمي‌گويد‏‎ مجيز‏‎ فقر‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ و‏‎ فرونمي‌افتد‏‎ قدرت‌‏‎ برابر‏‎
چنين‌‏‎ او‏‎ از‏‎ تصور‏‎ و‏‎ تصوير‏‎ صحنه‌ها ، ‏‎ بعضي‌‏‎ در‏‎ متاسفانه‌ ، ‏‎
.نمي‌دهد‏‎ نمايش‌‏‎ را‏‎ او‏‎ ذاتي‌‏‎ اميدواري‌‏‎ و‏‎ غرور‏‎ و‏‎ خرد‏‎.‎نيست‌‏‎
سودجو‏‎ گهگاه‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌ماند‏‎ درمانده‌‏‎ و‏‎ سطحي‌‏‎ درويشي‌‏‎ به‌‏‎ بيشتر‏‎
رسيد‏‎:‎مي‌گويد‏‎ كه‌‏‎ آزاده‌اي‌‏‎ به‌‏‎ نه‌‏‎ !هست‌‏‎ هم‌‏‎ فرصت‌طلب‏‎ و‏‎
...ماند‏‎ نخواهد‏‎ غم‌‏‎ ايام‌‏‎ كه‌‏‎ مژده‌‏‎
هنرش‌‏‎ از‏‎ دوم‌ ، ‏‎
شادي‌‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ جا‏‎ دلم‌‏‎ در‏‎ صحنه‌ها‏‎ برخي‌‏‎ شكوه‌‏‎ و‏‎ زيبايي‌‏‎
و‏‎ نوا‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ پرتزوير ، ‏‎ و‏‎ ظالم‌‏‎ محتسب‏‎ آن‌‏‎ برافتادن‌‏‎ از‏‎ مردم‌‏‎
است‌‏‎ پاياني‌‏‎ را‏‎ ظلمي‌‏‎ هر‏‎ و‏‎ را‏‎ سختي‌‏‎ هر‏‎.دلفريب‏‎ و‏‎ شاد‏‎ آواز‏‎
و‏‎ رقص‌‏‎.‎مردم‌‏‎ چهره‌‏‎ بر‏‎ شادي‌‏‎ فروغ‌‏‎ و‏‎ پس‌ ، شادي‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ و‏‎
حافظ‏‎ از‏‎ زيبا‏‎ صحنه‌‏‎ بعد ، آن‌‏‎.‎..آيا؟‏‎ بود‏‎ ;نشاط‏‎ و‏‎ پايكوبي‌‏‎
.محبوبه‌‏‎ خوش‌رنگ‌‏‎ و‏‎ فريبا‏‎ لباس‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ آلاچيق‌‏‎ آن‌‏‎.محبوبش‌‏‎ و‏‎
پريشاني‌‏‎ آن‌‏‎:دلنشين‌‏‎ پايكوبي‌‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ نوا‏‎ آن‌‏‎ آن‌نگاهها ، ‏‎
.شد‏‎ آخر‏‎ نگار‏‎ گيسوي‌‏‎ سايه‌‏‎ در‏‎ همه‌‏‎ /دل‌‏‎ غم‌‏‎ و‏‎ دراز‏‎ شبهاي‌‏‎
باد‏‎ ياد‏‎ روزگاران‌‏‎ آن‌‏‎ باد‏‎ ياد‏‎ /باد‏‎ ياد‏‎ دوستداران‌‏‎ وصل‌‏‎ روز‏‎
بر‏‎ سربلندي‌‏‎ گلبانگ‌‏‎ /نهادن‌‏‎ سرتوان‌‏‎ گر‏‎ جانان‌‏‎ آستان‌‏‎ بر‏‎
.زد‏‎ توان‌‏‎ آسمان‌‏‎
آن‌‏‎ و‏‎ جهاني‌‏‎ اين‌‏‎.‎آخر‏‎ رستگاري‌‏‎ و‏‎ نجات‌‏‎ صحنه‌‏‎ بعد ، آن‌‏‎ و‏‎
اوج‌‏‎ به‌‏‎ نيز‏‎ را‏‎ تماشاگر‏‎ كه‌‏‎ اوج‌انساني‌ ، ‏‎ لحظات‌‏‎.‎جهاني‌‏‎
هيجان‌‏‎ به‌‏‎ تماشاگران‌‏‎ انبوه‌‏‎ كه‌‏‎ نيست‌‏‎ بي‌جهت‌‏‎.‎مي‌برد‏‎
دست‌افشاني‌‏‎ با‏‎ بارها‏‎ را‏‎ بازيگران‌‏‎ و‏‎ صابري‌‏‎ وخانم‌‏‎ مي‌آيند‏‎
.مي‌خوانند‏‎ باز‏‎ صحنه‌‏‎ به‌‏‎ قدرشناسانه‌‏‎ و‏‎ نشاطانگيز‏‎
و‏‎ صحنه‌ها‏‎ هنرمند‏‎ طراح‌‏‎ از‏‎ كارگردان‌ ، ‏‎ از‏‎بود‏‎ مطبوع‌‏‎ شبي‌‏‎
و‏‎ مي‌نواختند‏‎ خوش‌‏‎ كه‌‏‎ وخوانندگان‌‏‎ نوازندگان‌‏‎ از‏‎ لباسها ، ‏‎
داشتند‏‎ دوش‌‏‎ بر‏‎ سنگين‌‏‎ وظيفه‌‏‎ كه‌‏‎ بازيگران‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌خواندند‏‎
.سپاسگزارم‌‏‎
فروشان‌‏‎ مي‌‏‎ كوي‌‏‎ به‌‏‎ بر‏‎ بشارت‌‏‎
.كرد‏‎ ريا‏‎ و‏‎ زهد‏‎ از‏‎ توبه‌‏‎ حافظ‏‎ كه‌‏‎
پور‏‎ همايون‌‏‎ هرمز‏‎

نمايش‌‏‎ نوع‌‏‎ از‏‎ فرهنگي‌‏‎ تجربه‌‏‎ يك‌‏‎


زمين‌‏‎ ايران‌‏‎ تئاتر‏‎ بين‌المللي‌‏‎ جشنواره‌‏‎ سومين‌‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎
تا 23‏‎ از 17‏‎ زمين‌‏‎ ايران‌‏‎ تئاتر‏‎ بين‌المللي‌‏‎ جشنواره‌‏‎ سومين‌‏‎
به‌‏‎ كه‌‏‎ جشنواره‌‏‎ اين‌‏‎.‎شد‏‎ برگزار‏‎ اهواز‏‎ در‏‎ ماه‌‏‎ آبان‌‏‎
داشت‌ ، ‏‎ گنجوي‌اختصاص‌‏‎ نظامي‌‏‎ حكيم‌‏‎ آثار‏‎ و‏‎ نمايشي‌‏‎ قابليتهاي‌‏‎
آن‌‏‎ و‏‎ دهد‏‎ ارائه‌‏‎ را‏‎ تئاتر‏‎ از‏‎ جديدي‌‏‎ تعريف‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ تلاش‌‏‎ در‏‎
كه‌‏‎ است‌‏‎ كهن‌‏‎ ادبي‌‏‎ متون‌‏‎ مبناي‌‏‎ تئاتربر‏‎ از‏‎ شكلي‌‏‎ آفرينش‌‏‎
.باشد‏‎ مختلف‌‏‎ مليتهاي‌‏‎ از‏‎ آدمها‏‎ همه‌‏‎ براي‌‏‎ فهم‌‏‎ قابل‌‏‎
و‏‎ بين‌الملل‌‏‎ مسابقه‌‏‎ بخش‌‏‎ نمايش‌در‏‎ پنج‌‏‎ جشنواره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎
رقابت‌‏‎ به‌‏‎ يكديگر‏‎ با‏‎ داخلي‌‏‎ مسابقه‌‏‎ بخش‌‏‎ در‏‎ نمايش‌‏‎ پنج‌‏‎
و‏‎ تاجيكستان‌‏‎ ارمنستان‌ ، ‏‎ كشورهاي‌‏‎ نمايشهايي‌از‏‎ و‏‎ پرداختند‏‎
.داشتند‏‎ شركت‌‏‎ بين‌الملل‌‏‎ مسابقه‌‏‎ بخش‌‏‎ در‏‎ عراق‌‏‎ كردستان‌‏‎
سخنراني‌‏‎ مي‌شد ، ‏‎ برگزار‏‎ جشنواره‌‏‎ حاشيه‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مهمي‌‏‎ نكته‌‏‎
قابليتهاي‌‏‎ و‏‎ زبان‌‏‎ نظامي‌ ، ‏‎ درباره‌‏‎ صاحبنظران‌‏‎ و‏‎ استادان‌‏‎
دكتر‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ سخنرانان‌‏‎ اين‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ او‏‎ نمايشي‌‏‎
...و‏‎ مودبيان‌‏‎ داريوش‌‏‎ ثروتيان‌ ، ‏‎ بهروز‏‎ دكتر‏‎ سجودي‌ ، ‏‎ فرزان‌‏‎
.داشت‌‏‎ اشاره‌‏‎
باشد ، ‏‎ اصلي‌‏‎ دغدغه‌‏‎ مي‌توانست‌‏‎ جشنواره‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ آنچه‌‏‎ اما‏‎
و‏‎ فرهنگ‌‏‎ انتقال‌‏‎ واقعا‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ سوال‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ پاسخگويي‌‏‎
ميسر‏‎ رسمي‌‏‎ آموزش‌‏‎ طريق‌‏‎ از‏‎ تنها‏‎ ديگر‏‎ نسل‌‏‎ به‌‏‎ نسلي‌‏‎ از‏‎ تفكر‏‎
تئاتر‏‎ كيمياگر‏‎ هنر‏‎ بويژه‌‏‎ و‏‎ هنر‏‎ توسط‏‎ مهم‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ است‌‏‎
را‏‎ جشنواره‌‏‎ هدف‌‏‎ مهم‌ترين‌‏‎ سوال‌‏‎ اين‌‏‎ است‌؟‏‎ انجام‌‏‎ قابل‌‏‎ نيز‏‎
.مي‌كرد‏‎ تعريف‌‏‎
نمايشي‌ ، ‏‎ اشكال‌‏‎ قالب‏‎ در‏‎ نظامي‌‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ و‏‎ افكار‏‎ تجلي‌‏‎ با‏‎
بر‏‎ علاوه‌‏‎ تئاتر ، ‏‎ هنر‏‎ كه‌‏‎ مي‌شد‏‎ تقويت‌‏‎ مخاطب‏‎ تصوردر‏‎ اين‌‏‎
مختلف‌ ، قادر‏‎ ملتهاي‌‏‎ و‏‎ فرهنگها‏‎ ميان‌‏‎ متقابل‌‏‎ ارتباط‏‎ ايجاد‏‎
به‌‏‎ را‏‎ بشري‌‏‎ فرهنگ‌‏‎ در‏‎ نهفته‌‏‎ انديشه‌هاي‌‏‎ و‏‎ افكار‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
ارتباط‏‎ قصه‌‏‎ تئاتر‏‎ هر‏‎ اگر‏‎.دهد‏‎ ديگرانتقال‌‏‎ نسلهاي‌‏‎
قصه‌‏‎ تئاتري‌‏‎ جشنواره‌‏‎ يك‌‏‎ باشد ، ‏‎ ديگر‏‎ انساني‌‏‎ با‏‎ انسان‌‏‎
و‏‎ است‌‏‎ ديگر‏‎ فرهنگ‌‏‎ با‏‎ فرهنگي‌‏‎ و‏‎ ديگر‏‎ تخيل‌‏‎ با‏‎ تخيلي‌‏‎ ارتباط‏‎
دستمايه‌‏‎ را‏‎ كلاسيك‌‏‎ ادبي‌‏‎ متون‌‏‎ كه‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ جشنواره‌‏‎ يك‌‏‎
فضاي‌‏‎ چنين‌‏‎ ايجاد‏‎ براي‌‏‎ بهترين‌محمل‌‏‎ مي‌دهد ، ‏‎ قرار‏‎ خود‏‎ كار‏‎
.است‌‏‎ ارتباطي‌‏‎
جشنواره‌اي‌ ، ‏‎ چنين‌‏‎ در‏‎ تئاتري‌‏‎ اجراهاي‌‏‎ و‏‎ تخصصي‌‏‎ سمينار‏‎
و‏‎ مي‌تاباند‏‎ بر‏‎ شكل‌‏‎ بهترين‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ هنر‏‎ و‏‎ آموزش‌‏‎ ميان‌‏‎ پيوند‏‎
و‏‎ بخشي‌‏‎ نظم‌‏‎ براي‌‏‎ تصميم‌گيري‌‏‎ جشنواره‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ ازنتايج‌‏‎ يكي‌‏‎
و‏‎ ملي‌‏‎ تئاتر‏‎ ايجاد‏‎ زمينه‌‏‎ در‏‎ تئاتري‌‏‎ پژوهش‌‏‎ مركز‏‎ يك‌‏‎ ايجاد‏‎
در‏‎ خوشبختانه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ايران‌زمين‌‏‎ بزرگان‌‏‎ ادبي‌‏‎ متون‌‏‎
.رسيد‏‎ تصويب‏‎ به‌‏‎ سوم‌‏‎ جشنواره‌‏‎
جنبه‌هاي‌‏‎ بر‏‎ ديدگاه‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ زمين‌‏‎ ايران‌‏‎ جشنواره‌‏‎ اگر‏‎
در‏‎ مي‌تواند‏‎ قطعا‏‎ شود ، ‏‎ متمركز‏‎ سنتي‌‏‎ ملي‌‏‎ پژوهشي‌تئاتر‏‎
با‏‎ نمايشهايي‌‏‎ اجراي‌‏‎ جهت‌‏‎ عملي‌‏‎ راهكردهاي‌‏‎ آينده‌ ، ‏‎ سالهاي‌‏‎
.دهد‏‎ ارائه‌‏‎ جهانشمول‌‏‎ قالبي‌‏‎ و‏‎ شكل‌‏‎ و‏‎ فرهنگي‌‏‎ اصيل‌‏‎ ريشه‌‏‎
و‏‎ آمار‏‎ ارائه‌‏‎ صرف‌‏‎ دست‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ جشنواره‌هايي‌‏‎ هدف‌‏‎ اگر‏‎ اما‏‎
نخواهد‏‎ جايي‌‏‎ به‌‏‎ راه‌‏‎ نهايت‌‏‎ در‏‎ باشد ، ‏‎ كميت‌‏‎ مقوله‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎
نشان‌‏‎ تجربه‌‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎ ماند ، ‏‎ خواهد‏‎ عقيم‌‏‎ آن‌‏‎ اهداف‌‏‎ تمام‌‏‎ و‏‎ برد‏‎
اهداف‌‏‎ تداوم‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ تنها‏‎ تئاتري‌‏‎ جشنواره‌‏‎ يك‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ داده‌‏‎
.است‌‏‎ موفق‌‏‎ خود‏‎
كنار‏‎ در‏‎ خارجي‌‏‎ و‏‎ ايراني‌‏‎ گروههاي‌‏‎ رقابت‌‏‎ بعد‏‎ مرحله‌‏‎ در‏‎
گروههاي‌‏‎ از‏‎ را‏‎ ما‏‎ انتظار‏‎ سطح‌‏‎ مسابقه‌اي‌ ، ‏‎ شكل‌‏‎ به‌‏‎ يكديگر‏‎
براي‌‏‎ را‏‎ مقايسه‌‏‎ تطبيق‌و‏‎ امكان‌‏‎ و‏‎ مي‌برد‏‎ بالا‏‎ ايراني‌‏‎
برابر‏‎ شرايط‏‎ در‏‎ رقابت‌‏‎ اصولا‏‎.‎آورد‏‎ مي‌‏‎ پديد‏‎ مخاطبان‌‏‎
و‏‎ آورد‏‎ ارمغان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ تجاربگرانبهايي‌‏‎ مي‌تواند‏‎ هميشه‌‏‎
امكانات‌‏‎ و‏‎ تواناييها‏‎ شناخت‌‏‎ گرانبها ، ‏‎ تجربه‌‏‎ نخستين‌‏‎
مخاطب‏‎ آيا‏‎ كه‌‏‎ شوند‏‎ متوجه‌‏‎ تا‏‎ داخلي‌است‌‏‎ نمايشي‌‏‎ گروههاي‌‏‎
.خير‏‎ يا‏‎ دارد‏‎ را‏‎ ادراك‌آنها‏‎ قابليت‌‏‎ نيز‏‎ جهاني‌‏‎
جشنواره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ شركت‌كننده‌‏‎ خارجي‌‏‎ گروه‌‏‎ سه‌‏‎ مناسب‏‎ انتخاب‏‎
جشنواره‌‏‎ به‌‏‎ نتوانستند‏‎ آذربايجان‌‏‎ از‏‎ چهارم‌‏‎ گروه‌‏‎ البته‌‏‎ كه‌‏‎)‎
.بود‏‎ سوم‌‏‎ جشنواره‌‏‎ مثبت‌‏‎ عوامل‌‏‎ ديگر‏‎ از‏‎ (‎برسند‏‎
شايد‏‎ ‎‏‏،‏‎(عراق‌‏‎ كردستان‌‏‎)‎ من‌‏‎ زندگي‌‏‎ -‎خارجي‌‏‎ كار‏‎ سه‌‏‎ هر‏‎ كه‌‏‎ چرا‏‎
مدرني‌‏‎ اشكال‌‏‎ ‎‏‏،‏‎(‎تاجيكستان‌‏‎)ميركبير‏‎ و‏‎ (‎ارمنستان‌‏‎)‎بيابم‌‏‎ نجات‌‏‎
بااجرايي‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ قصه‌‏‎ و‏‎ گذاشتند‏‎ نمايش‌‏‎ به‌‏‎ اجرا‏‎ در‏‎ را‏‎
خود ، ‏‎ بازيگران‌‏‎ انكار‏‎ غيرقابل‌‏‎ تواناييهاي‌‏‎ بر‏‎ مبتني‌‏‎ و‏‎ قوي‌‏‎
حضور‏‎ عدم‌‏‎ آخر ، ‏‎ نكته‌‏‎ بالاخره‌‏‎ و‏‎.‎شدند‏‎ سهيم‌‏‎ مخاطبان‌‏‎ با‏‎
اميد‏‎.‎بود‏‎ جشنواره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ شايسته‌‏‎ حد‏‎ در‏‎ تئاتر‏‎ پيشكسوتان‌‏‎
كارهاي‌‏‎ و‏‎ جوانان‌‏‎ كنار‏‎ در‏‎ آتي‌ ، ‏‎ سالهاي‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
شاهد‏‎ نيز‏‎ برصحنه‌‏‎ را‏‎ تئاتر‏‎ استادان‌‏‎ حضور‏‎ تجربه‌گرا ، ‏‎
ايران‌زمين‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ جشنواره‌‏‎ سومين‌‏‎ درباره‌‏‎ بحث‌‏‎.‎باشيم‌‏‎
بازي‌‏‎ و‏‎ درخشان‌‏‎ ازحضور‏‎ كه‌‏‎ آن‌‏‎ بي‌‏‎ داد ، ‏‎ خاتمه‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ را‏‎
شنبه‌‏‎ پنج‌‏‎" نمايش‌‏‎ در‏‎ فاطمه‌‏‎ نقش‌‏‎ در‏‎ "آهوخردمند‏‎" تاثيرگذار‏‎
و‏‎ توانمند‏‎ بازيگر‏‎ خردمند ، ‏‎ آهو‏‎.‎نكرد‏‎ يادي‌‏‎ "صندلي‌‏‎ گنبد‏‎ در‏‎
صحنه‌‏‎ از‏‎ دوري‌‏‎ سالها‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ ايران‌ ، ‏‎ تئاتر‏‎ و‏‎ سينما‏‎ تجربه‌‏‎ با‏‎
بي‌بديل‌‏‎ تواناييهاي‌‏‎ نمايش‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ بازي‌‏‎ با‏‎ تئاتركشور ، ‏‎
نمايش‌‏‎ به‌‏‎ نسل‌نو‏‎ براي‌‏‎ تئاتر‏‎ بازيگري‌‏‎ هنر‏‎ عرصه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خود‏‎
به‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ صحنه‌‏‎ بانوي‌‏‎ هنوز‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ ثابت‌‏‎ ديگر‏‎ بار‏‎ و‏‎ گذاشت‌‏‎
.دارد‏‎ نمايش‌‏‎ هنر‏‎ در‏‎ فراواني‌‏‎ درخلاقيت‌‏‎ انعطاف‌‏‎ حق‌‏‎
به‌‏‎ "صندلي‌‏‎ گنبد‏‎ در‏‎ شنبه‌‏‎ پنج‌‏‎" اجراي‌‏‎ در‏‎ مهم‌‏‎ نكته‌‏‎
و‏‎ فاطمه‌‏‎ نقش‌‏‎ نشيب‏‎ و‏‎ فراز‏‎ "مهرآوران‌‏‎ عزت‌الله‌‏‎" كارگرداني‌‏‎
خوبي‌‏‎ به‌‏‎ خردمند ، ‏‎ آهو‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ دشواري‌‏‎ دربازي‌‏‎ بازي‌‏‎ تودرتوي‌‏‎
براي‌‏‎ را‏‎ دغدغه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ برآمد‏‎ آن‌‏‎ عهده‌‏‎ از‏‎ تمام‌ ، ‏‎ استادي‌‏‎ با‏‎ و‏‎
دست‌ ، هم‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بازي‌هايي‌‏‎ بي‌شك‌‏‎ كه‌‏‎ آورد‏‎ پديد‏‎ تئاتر‏‎ اهل‌‏‎
بازيگري‌ ، ‏‎ درس‌‏‎ آموزش‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ مملكت‌‏‎ هنر‏‎ ارتقاي‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎
بازي‌‏‎ نگارنده‌ ، ‏‎ عقيده‌‏‎ به‌‏‎ برخوردارندو‏‎ فراواني‌‏‎ ارزش‌‏‎ از‏‎
يكي‌‏‎ نمايش‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ خردمند‏‎ آهو‏‎ استادانه‌‏‎ و‏‎ پرشور‏‎ روان‌ ، ‏‎
درسي‌‏‎ همچون‌‏‎ مي‌توانست‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ جشنواره‌‏‎ اين‌‏‎ قوت‌‏‎ نكات‌‏‎ از‏‎
بازيگر‏‎ اين‌‏‎ حضور‏‎.شود‏‎ تلقي‌‏‎ بازيگري‌جوانترها‏‎ براي‌‏‎
واميدواريم‌‏‎ مي‌نهيم‌‏‎ ارج‌‏‎ كشور‏‎ تئاتر‏‎ صحنه‌‏‎ بر‏‎ را‏‎ توانمند‏‎
و‏‎ پژوهش‌‏‎ بر‏‎ تمركز‏‎ با‏‎ بتواند‏‎ زمين‌‏‎ ايران‌‏‎ جشنواره‌‏‎ كه‌‏‎
به‌‏‎ دستيابي‌‏‎ جهت‌‏‎ در‏‎ به‌تدريج‌‏‎ مدت‌‏‎ بلند‏‎ برنامه‌ريزي‌اهداف‌‏‎
.برساند‏‎ ياري‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ جهاني‌‏‎ خلاقانه‌‏‎ اشكال‌‏‎ با‏‎ ملي‌‏‎ تئاتري‌‏‎
يثربي‌‏‎ چيستا‏‎

تمرين‌‏‎ مرحله‌‏‎ در‏‎ "دريايي‌‏‎ كوچك‌‏‎ پري‌‏‎ آخرين‌‏‎"


يثربي‌ ، ‏‎ چيستا‏‎ نوشته‌‏‎ ‎‏‏،‏‎"دريايي‌‏‎ كوچك‌‏‎ پري‌‏‎ آخرين‌‏‎" نمايشنامه‌‏‎
به‌‏‎ تا‏‎ مي‌كند‏‎ طي‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ تمرين‌‏‎ روزهاي‌‏‎ آخرين‌‏‎ حاضر‏‎ حال‌‏‎ در‏‎
.برود‏‎ صحنه‌‏‎ روي‌‏‎ به‌‏‎ تهران‌‏‎ تئاتر‏‎ سالن‌هاي‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ در‏‎ زودي‌‏‎
تمرين‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ يثربي‌ ، ‏‎ چيستا‏‎ كارگرداني‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ نمايش‌‏‎ اين‌‏‎
شبانه‌روزي‌‏‎ مدرسه‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ مدرنيسم‌‏‎ و‏‎ سنت‌‏‎ تضاد‏‎ به‌‏‎ است‌ ، ‏‎
جامعه‌اي‌‏‎ در‏‎ عشق‌‏‎ كشف‌‏‎ آن‌‏‎ اصلي‌‏‎ موضوع‌‏‎ و‏‎ مي‌پردازد‏‎ دخترانه‌‏‎
خاص‌‏‎ بهاي‌‏‎ كه‌‏‎ عشقي‌‏‎.‎است‌‏‎ انحطاط‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بيگانه‌‏‎ خود‏‎ از‏‎
مسائل‌‏‎ مدرن‌ ، ‏‎ شكلي‌‏‎ در‏‎ نمايشنامه‌‏‎.‎مي‌كند‏‎ طلب‏‎ را‏‎ خود‏‎
با‏‎ و‏‎ مي‌دهد‏‎ نشان‌‏‎ مرد‏‎ يك‌‏‎ با‏‎ ارتباط‏‎ در‏‎ را‏‎ زن‌‏‎ هفده‌‏‎ پنهان‌‏‎
ساله‌‏‎ بيست‌‏‎ رازي‌‏‎ از‏‎ پرده‌‏‎ دختران‌ ، ‏‎ معاصر‏‎ مسائل‌‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ گذشته‌‏‎ و‏‎ حال‌‏‎ رمزآلود ، ‏‎ و‏‎ غريب‏‎ نحوي‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ برمي‌دارد‏‎
.شود‏‎ فاش‌‏‎ زن‌‏‎ هفده‌‏‎ و‏‎ مرد‏‎ يك‌‏‎ سنگين‌‏‎ راز‏‎ تا‏‎ مي‌زند‏‎ پيوند‏‎ هم‌‏‎
نمايشنامه‌‏‎ اين‌‏‎ براي‌‏‎ را‏‎ نظرش‌‏‎ مورد‏‎ بازيگران‌‏‎ يثربي‌ ، ‏‎ چيستا‏‎
.كرد‏‎ اعلام‌‏‎ تيرانداز‏‎ سيما‏‎ و‏‎ پاوه‌نژاد‏‎ الهام‌‏‎ سلطاني‌ ، ‏‎ شهره‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌گيرد‏‎ بهره‌‏‎ مرد‏‎ بازيگر‏‎ يك‌‏‎ حضور‏‎ از‏‎ تنها‏‎ نمايش‌‏‎ اين‌‏‎
مناسب‏‎ مرد‏‎ بازيگر‏‎ تنها‏‎ يافتن‌‏‎ براي‌‏‎ جستجو‏‎ كارگردان‌‏‎ قول‌‏‎ به‌‏‎
.دارد‏‎ ادامه‌‏‎ نمايش‌‏‎ اين‌‏‎

استقبال‌‏‎ شهر‏‎ پوست‌‏‎ زير‏‎ از‏‎ يوناني‌‏‎ جوانان‌‏‎
كردند‏‎


رخشان‌‏‎ ساخته‌‏‎ شهر‏‎ پوست‌‏‎ زير‏‎ فيلم‌‏‎ نمايش‌‏‎:‎هنري‌‏‎ گروه‌‏‎
با‏‎ تسالونيك‌‏‎ فيلم‌‏‎ جشنواره‌‏‎ از‏‎ روز‏‎ آخرين‌‏‎ در‏‎ بني‌اعتماد‏‎
.شد‏‎ مواجه‌‏‎ يوناني‌‏‎ جوانان‌‏‎ بي‌نظير‏‎ استقبال‌‏‎
به‌‏‎ بني‌اعتماد‏‎ خانم‌‏‎ شهر ، ‏‎ پوست‌‏‎ زير‏‎ فيلم‌‏‎ نمايش‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎
پاسخ‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ زنان‌‏‎ وضعيت‌‏‎ و‏‎ فيلم‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎ حاضرين‌‏‎ سئوالات‌‏‎
.گفت‌‏‎
ايراني‌‏‎ زنان‌‏‎ نقش‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎ سئوالي‌‏‎ به‌‏‎ پاسخ‌‏‎ در‏‎ بني‌اعتماد‏‎
:گفت‌‏‎ ايران‌‏‎ اسلامي‌‏‎ انقلاب‏‎ از‏‎ بعد‏‎ اجتماعي‌‏‎ فعاليت‌هاي‌‏‎ در‏‎
حضور‏‎ سياسي‌‏‎ و‏‎ هنري‌‏‎ علمي‌ ، ‏‎ زمينه‌هاي‌‏‎ همه‌‏‎ در‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ زنان‌‏‎
در‏‎ ايران‌‏‎ سينماي‌‏‎ و‏‎ فيلم‌‏‎ موفقيت‌‏‎ علت‌‏‎:‎گفت‌‏‎ وي‌‏‎.‎دارند‏‎ فعال‌‏‎
تازه‌‏‎ حرف‌‏‎ سينما‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ دنيا‏‎ سينماهاي‌‏‎ ديگر‏‎ مقابل‌‏‎
ارائه‌‏‎ جهان‌‏‎ در‏‎ سينما‏‎ به‌‏‎ علاقه‌مندان‌‏‎ براي‌‏‎ متفاوتي‌‏‎ و‏‎
.مي‌كند‏‎
فرد‏‎ به‌‏‎ متعلق‌‏‎ ايران‌‏‎ سينماي‌‏‎ موفقيت‌‏‎:‎افزود‏‎ بني‌اعتماد‏‎
.است‌‏‎ ايراني‌‏‎ هنرمندان‌‏‎ همه‌‏‎ فعاليت‌‏‎ مرهون‌‏‎ بلكه‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ خاصي‌‏‎

واتيكان‌‏‎ جشنواره‌‏‎ در‏‎ مريم‌‏‎ پسر‏‎


در‏‎ جبلي‌‏‎ حميد‏‎ كارگرداني‌‏‎ به‌‏‎ مريم‌‏‎ پسر‏‎ فيلم‌‏‎:هنري‌‏‎ گروه‌‏‎
.درمي‌آيد‏‎ نمايش‌‏‎ به‌‏‎ واتيكان‌‏‎ معنوي‌‏‎ فيلمهاي‌‏‎ جشنواره‌‏‎
در‏‎ شركت‌‏‎ جهت‌‏‎ نيز‏‎ فيلم‌‏‎ اين‌‏‎ تهيه‌كننده‌‏‎ طائرپور ، ‏‎ فرشته‌‏‎
.يافت‌‏‎ خواهد‏‎ حضور‏‎ رم‌‏‎ در‏‎ جشنواره‌‏‎ موضوع‌‏‎ به‌‏‎ مربوط‏‎ سمينارهاي‌‏‎
شركت‌‏‎ بين‌المللي‌‏‎ جشنواره‌‏‎ بيست‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ در‏‎ تاكنون‌‏‎ مريم‌‏‎ پسر‏‎
را‏‎ نخست‌‏‎ جايزه‌‏‎ قاهره‌‏‎ نظير‏‎ جشنواره‌‏‎ چندين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎
سينماي‌‏‎ از‏‎ فيلم‌‏‎ نخستين‌‏‎ مريم‌‏‎ پسر‏‎ فيلم‌‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ دريافت‌‏‎
پيرو‏‎.‎كرد‏‎ خواهد‏‎ شركت‌‏‎ جشنواره‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ايران‌‏‎
گسترده‌تري‌‏‎ بخشهاي‌‏‎ بعد ، ‏‎ دوره‌هاي‌‏‎ در‏‎ انجام‌شده‌‏‎ توافقات‌‏‎
.يافت‌‏‎ خواهد‏‎ اختصاص‌‏‎ ايران‌‏‎ سينماي‌‏‎ به‌‏‎ جشنواره‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎


Copyright 1996-2001 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.