شماره‌ 2963‏‎ ‎‏‏،‏‎Jan. 20, 2003 دي‌1381 ، ‏‎ دوشنبه‌30‏‎
Front Page
Internal Politics
International
Economy
Banking and Stocks
World Economy
Water and Agriculture
Industry and Trade
Business
Thought
Metropolitan
Life
Metropolis
Business
Stocks
Sports
World Sports
Science/Culture
Policy Globe
Art World
Science World
Sport World
Culture World
Internal Politics
Economy World
Last Page
نبودن‌‏‎ ببر‏‎ وسواس‌‏‎

ادبيات‌‏‎ حاشيه‌‏‎

"ترجمه‌اي‌‏‎ نثر‏‎" نام‌‏‎ به‌‏‎ سوءتفاهمي‌‏‎

منتقد‏‎ نگاه‌‏‎

نبودن‌‏‎ ببر‏‎ وسواس‌‏‎

تازه‌اش‌‏‎ رمان‌‏‎ چاپ‌‏‎ بهانه‌‏‎ به‌‏‎ صفدري‌‏‎ محمدرضا‏‎ با‏‎ گفت‌وگو‏‎

خرم‌‏‎ يزداني‌‏‎ مهدي‌‏‎

نام‌‏‎ با‏‎ خود‏‎ رمان‌‏‎ اتمام‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ او‏‎ داشتم‌ ، ‏‎ صفدري‌‏‎ محمدرضا‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ قبل‌‏‎ ماه‌ها‏‎ گفت‌وگوي‌‏‎ در‏‎
اولين‌‏‎ ارشاد ، ‏‎ در‏‎ سرگرداني‌‏‎ ماه‌ها‏‎ از‏‎ بعد‏‎بود‏‎ "تاكم‌‏‎ خود‏‎ بالاي‌‏‎ به‌‏‎ پيچيده‌‏‎ نيستم‌‏‎ ببر‏‎ من‌‏‎"
در‏‎ ساله‌‏‎ صفدري‌ 48‏‎.‎است‌‏‎ ما‏‎ پيش‌روي‌‏‎ حالا‏‎ و‏‎ گرفت‌‏‎ "بودن‌‏‎" اجازه‌‏‎ جنوبي‌‏‎ نويسنده‌‏‎ اين‌‏‎ رمان‌‏‎
تجديد‏‎ تكليف‌‏‎ هنوز‏‎ كه‌‏‎ كرد‏‎ منتشر‏‎ را‏‎ مي‌آيد‏‎ حساب‏‎ به‌‏‎ او‏‎ رمان‌‏‎ اولين‌‏‎ كه‌‏‎ كتابش‌‏‎ سومين‌‏‎ حالي‌‏‎
من‌‏‎ رمان‌‏‎.‎مي‌برد‏‎ سر‏‎ به‌‏‎ محاق‌‏‎ از‏‎ هاله‌اي‌‏‎ در‏‎ آبي‌‏‎ تيله‌‏‎ و‏‎ سياسنبو‏‎ يعني‌‏‎ او‏‎ قبلي‌‏‎ كتاب‏‎ دو‏‎ چاپ‌‏‎
ترديد‏‎ مردنشان‌‏‎ و‏‎ زنده‌بودن‌‏‎ در‏‎ هنوز‏‎ كه‌‏‎ آدم‌هايي‌‏‎ از‏‎ كابوسي‌‏‎.است‌‏‎ متفاوت‌‏‎ اثري‌‏‎.‎.ببر‏‎
يكي‌‏‎ كه‌‏‎ بلند‏‎ جملاتي‌‏‎ بومي‌ ، ‏‎ فضايي‌‏‎ در‏‎ كابوس‌‏‎ صفحه‌‏‎ صدها‏‎ آغاز‏‎ و‏‎ خاطرات‌‏‎ به‌‏‎ فلاش‌بكي‌‏‎دارند‏‎
چه‌‏‎ نوشتنش‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌پرسم‌‏‎ كتاب‏‎ درباره‌‏‎ صفدري‌‏‎ از‏‎.‎مي‌رسد‏‎ صفحه‌‏‎ ده‌‏‎ به‌‏‎ جملات‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎
و‏‎ كردم‌‏‎ آغاز‏‎ را‏‎ كتاب‏‎ اوليه‌‏‎ طرح‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ سال‌ 69‏‎ در‏‎":مي‌گويد‏‎ او‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ طي‌‏‎ را‏‎ پروسه‌اي‌‏‎
سال‌‏‎ از‏‎ را‏‎ اثر‏‎ جدي‌‏‎ نوشتن‌‏‎نكردم‌‏‎ كار‏‎ سال‌‏‎ سه‌‏‎ يا‏‎ دو‏‎ البته‌‏‎ كشيد ، ‏‎ طول‌‏‎ اثر‏‎ نوشتن‌‏‎ سال‌ 77‏‎ تا‏‎
اين‌‏‎.‎است‌‏‎ اثر‏‎ زبان‌‏‎ ببر‏‎ ويژگي‌‏‎ مهم‌ترين‌‏‎ ".‎رسيد‏‎ پايان‌‏‎ به‌‏‎ سال‌‏‎ تا‏‎ دادم‌‏‎ ادامه‌‏‎ تير 81‏‎ تا‏‎ ‎‏‏77‏‎
من‌‏‎ رمان‌‏‎ محور‏‎ بود ، ‏‎ شده‌‏‎ اجرا‏‎ تجربي‌‏‎ صورتي‌‏‎ به‌‏‎ آبي‌‏‎ تيله‌‏‎ مجموعه‌‏‎ در‏‎ پريون‌‏‎ داستان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ زبان‌‏‎
من‌‏‎":‎مي‌گويد‏‎ صفدري‌‏‎.‎است‌‏‎ كرده‌‏‎ بنا‏‎ را‏‎ فضاها‏‎ كه‌‏‎ پيچيده‌‏‎ زباني‌‏‎ است‌ ، ‏‎ گرفته‌‏‎ قرار‏‎.‎.‎.‎ببر‏‎
نشده‌‏‎ پيش‌بيني‌‏‎ رمان‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ نوشتن‌‏‎ براي‌‏‎ من‌‏‎.بردم‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ سال‌ 62‏‎ پريون‌ ، ‏‎ قصه‌‏‎ در‏‎ را‏‎ زبان‌‏‎ اين‌‏‎
چه‌‏‎ در‏‎ هستند ، ‏‎ كجا‏‎ ما‏‎ آدم‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ دقيقا‏‎ اين‌‏‎ نرفتم‌ ، ‏‎ زبان‌‏‎ اين‌‏‎ سراغ‌‏‎ به‌‏‎ پيشاپيش‌‏‎ و‏‎
براي‌‏‎ من‌‏‎.مي‌كنند‏‎ تعيين‌‏‎ عنصرها‏‎ اين‌‏‎ را‏‎ زبان‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مربوط‏‎ دارند‏‎ دروني‌‏‎ چه‌‏‎ و‏‎ هستند‏‎ زماني‌‏‎
به‌‏‎ مرا‏‎ صفدري‌ ، ‏‎ رمان‌‏‎ زبان‌‏‎ ".‎ندارم‌‏‎ زبان‌‏‎ در‏‎ نه‌‏‎ و‏‎ تكنيك‌‏‎ در‏‎ نه‌‏‎ دستورنامه‌اي‌‏‎ داستان‌‏‎ نوشتن‌‏‎
با‏‎ را‏‎ فارسي‌‏‎ خاص‌‏‎ زبان‌‏‎ كه‌‏‎ جرياني‌‏‎ بود ، ‏‎ آن‌‏‎ سردمدار‏‎ گلشيري‌‏‎ شايد‏‎ كه‌‏‎ مي‌اندازد‏‎ جرياني‌‏‎ ياد‏‎
ما‏‎ نويسندگان‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ معاصر‏‎ دهه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ مخصوصا‏‎ و‏‎ گرفت‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ كهن‌‏‎ مولفه‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎
با‏‎ من‌‏‎ زباني‌‏‎ تيپ‌‏‎":‎مي‌گويد‏‎ صفدري‌‏‎ نوشتند‏‎ داستان‌‏‎ (‎مختلف‌‏‎ صورت‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ حال‌‏‎) زبان‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎
اين‌‏‎ و‏‎ شد‏‎ شروع‌‏‎ گلستان‌‏‎ و‏‎ چوبك‌‏‎ با‏‎ زباني‌‏‎ جريان‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ فكر‏‎ من‌‏‎ اما‏‎.‎دارد‏‎ تفاوت‌‏‎ گلشيري‌‏‎
ساده‌‏‎ هم‌‏‎ داريم‌ ، ‏‎ نثر‏‎ و‏‎ شعر‏‎ گوناگون‌‏‎ انواع‌‏‎ ما‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ وصل‌‏‎ كهن‌‏‎ نثر‏‎ و‏‎ شعر‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ هم‌‏‎ دو‏‎
سفرنامه‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ بنويسد‏‎ را‏‎ امروز‏‎ داستان‌‏‎ بخواهد‏‎ كسي‌‏‎ اگر‏‎ مي‌كنم‌‏‎ فكر‏‎ من‌‏‎ و‏‎ آهنگين‌‏‎ هم‌‏‎ و‏‎
و‏‎ است‌‏‎ آهنگين‌‏‎ آنكه‌‏‎ با‏‎ گلستان‌‏‎ ديباچه‌‏‎ مثلا‏‎.‎سعدي‌‏‎ گلستان‌‏‎ زبان‌‏‎ تا‏‎ بود‏‎ خواهد‏‎ نزديك‌تر‏‎
.نوشت‌‏‎ را‏‎ امروز‏‎ داستان‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ نمي‌توان‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ اما‏‎ دارد ، ‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ مختلفي‌‏‎ صنايع‌‏‎
به‌‏‎ را‏‎ من‌‏‎ ريشه‌ها‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌خورد‏‎ گره‌‏‎ احمدمحمود‏‎ و‏‎ گلستان‌‏‎ چوبك‌ ، ‏‎ نثر‏‎ با‏‎ نحوي‌‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ ريشه‌‏‎
هستند ، ‏‎ فروپاشي‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ موجوداتي‌‏‎ صفدري‌ ، ‏‎ آدم‌هاي‌‏‎ "مي‌كنند‏‎ متصل‌‏‎ فارسي‌‏‎ كهن‌‏‎ نثر‏‎ زبان‌‏‎
در‏‎ آدم‌ها‏‎ اين‌‏‎.‎ديده‌ايم‌‏‎ رولفو‏‎ خوان‌‏‎ پاراموي‌‏‎ پدرو‏‎ در‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ جهاني‌‏‎ نمونه‌‏‎ كه‌‏‎ آدم‌هايي‌‏‎
درباره‌‏‎ صفدري‌‏‎.‎مي‌آيد‏‎ مردگان‌‏‎ جهان‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ مي‌كنند‏‎ روايت‌‏‎ را‏‎ قصه‌اي‌‏‎ خود‏‎ بودن‌‏‎ ترديد‏‎
هم‌‏‎ با‏‎ اين‌ها‏‎ رفتن‌‏‎ راه‌‏‎ حتي‌‏‎ هستند‏‎ گوناگون‌‏‎ آدم‌هايي‌‏‎ من‌‏‎ معاصر‏‎ آدم‌هاي‌‏‎":‎مي‌گويد‏‎ آدم‌هايش‌‏‎
كني‌‏‎ پياده‌‏‎ كاغذ‏‎ روي‌‏‎ و‏‎ بسازي‌‏‎ زبان‌‏‎ قالب‏‎ در‏‎ را‏‎ آدم‌ها‏‎ اين‌‏‎ مي‌خواهي‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎دارد‏‎ تفاوت‌‏‎
يك‌‏‎ در‏‎ كوتاه‌‏‎ داستان‌‏‎ و‏‎ رمان‌‏‎ نياز‏‎ كه‌‏‎ كرده‌ام‌‏‎ حس‌‏‎ من‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎ فرق‌‏‎ ديگري‌‏‎ با‏‎ آدم‌‏‎ هر‏‎ اندام‌‏‎
كنار‏‎ در‏‎ ".‎مي‌طلبد‏‎ را‏‎ خودش‌‏‎ خاص‌‏‎ زبان‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ بوده‌‏‎ دروني‌‏‎ و‏‎ پريشان‌‏‎ آدم‌هايي‌‏‎ با‏‎ دوره‌هايي‌‏‎
قطعيت‌‏‎ او‏‎ فضاهاي‌‏‎.‎دارد‏‎ آبستره‌‏‎ و‏‎ محو‏‎ فضاهاي‌‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ دغدغه‌اي‌‏‎ صفدري‌‏‎..‎ببر‏‎ من‌‏‎ زبان‌‏‎
در‏‎ را‏‎ عناصر‏‎ همه‌‏‎ و‏‎ مي‌شكافد‏‎ را‏‎ رئاليسم‌‏‎ پوسته‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ فضايي‌‏‎ و‏‎ ندارند‏‎ بصري‌‏‎ و‏‎ تصويري‌‏‎
و‏‎ مي‌بينم‌‏‎ حركت‌‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ را‏‎ آدم‌ها‏‎ من‌‏‎":‎مي‌گويد‏‎ نويسنده‌‏‎.مي‌كند‏‎ روايت‌‏‎ ترديد‏‎ از‏‎ هاله‌اي‌‏‎
كه‌‏‎ مي‌دهم‌‏‎ درس‌‏‎ دبيرستاني‌‏‎ در‏‎ من‌‏‎.‎است‌‏‎ آدم‌ها‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ من‌‏‎ حس‌‏‎ بر‏‎ مبتني‌‏‎ دقيقا‏‎ فضا‏‎ اين‌‏‎
را‏‎ مدرسه‌‏‎ فراش‌‏‎ روزي‌‏‎ ولي‌‏‎ باشد‏‎ دستش‌‏‎ در‏‎ ادبي‌‏‎ كتابي‌‏‎ كه‌‏‎ نديده‌ام‌‏‎ را‏‎ دبيري‌‏‎ وقت‌‏‎ هيچ‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎
ساختمان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كهنه‌پوش‌‏‎ و‏‎ چهره‌‏‎ پريشان‌‏‎ آدم‌‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌خواند‏‎ اعتصامي‌‏‎ پروين‌‏‎ داشت‌‏‎ كه‌‏‎ ديدم‌‏‎
از‏‎ آن‌ها‏‎ يا‏‎ و‏‎ مي‌گذريم‌‏‎ آدم‌ها‏‎ برخي‌‏‎ كنار‏‎ از‏‎ ما‏‎ مي‌ماند ، ‏‎ من‌‏‎ چشم‌‏‎ جلوي‌‏‎ در‏‎ نوساز‏‎ و‏‎ شيك‌‏‎
و‏‎ مي‌گردند‏‎ باز‏‎ دوباره‌‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ گذر‏‎ من‌‏‎ از‏‎ آدم‌ها‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ اما‏‎.مي‌گذرند‏‎ ما‏‎ كنار‏‎
كرده‌‏‎ گذر‏‎ من‌‏‎ از‏‎ بار‏‎ چند‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ آدم‌هايي‌‏‎ اين‌‏‎ زبان‌‏‎ مي‌خواهم‌‏‎ من‌‏‎ حال‌‏‎مي‌ايستند‏‎ من‌‏‎ روي‌‏‎ پيش‌‏‎
خاطرات‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ آدم‌هايي‌‏‎ با‏‎ تقابل‌‏‎ در‏‎ صفدري‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ ".‎بنويسم‌‏‎ را‏‎ ايستاده‌اند‏‎ مقابلم‌‏‎ در‏‎ و‏‎
با‏‎ مسئله‌‏‎ اين‌‏‎ "مي‌كند‏‎ حس‌‏‎" را‏‎ خاص‌‏‎ زبان‌‏‎ مي‌كنند‏‎ گذر‏‎ برابرش‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌آيند‏‎ بيرون‌‏‎ نويسنده‌‏‎
موجوداتي‌‏‎ را‏‎ ببر‏‎ رمان‌‏‎ آدم‌هاي‌‏‎ صفدري‌‏‎ محمدرضا‏‎.دارد‏‎ زيادي‌‏‎ بسيار‏‎ تفاوت‌‏‎ نوشتن‌‏‎ غريزي‌‏‎
.كرده‌اند‏‎ پيچيده‌‏‎ چنين‌‏‎ اين‌‏‎ زباني‌‏‎ آفريدن‌‏‎ به‌‏‎ ناگزير‏‎ را‏‎ او‏‎ كه‌‏‎ مي‌داند‏‎
يا‏‎ سال‌ 68‏‎ در‏‎":مي‌گويد‏‎ او‏‎.‎است‌‏‎ جالب‏‎ خود‏‎ نوع‌‏‎ در‏‎ عيني‌‏‎ جهان‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ او‏‎ حسي‌‏‎ دغدغه‌هاي‌‏‎
دندان‌زده‌‏‎ و‏‎ بنفش‌‏‎ مدادي‌‏‎ من‌‏‎ ناگهان‌‏‎ و‏‎ مي‌باريد‏‎ برف‌‏‎ و‏‎ مي‌گذشتم‌‏‎ تهران‌‏‎ در‏‎ كوچه‌اي‌‏‎ از‏‎ من‌‏‎ ‎‏‏69‏‎
خيرش‌‏‎ از‏‎ بالاخره‌‏‎ كه‌‏‎ بودم‌‏‎ مردد‏‎ آن‌‏‎ برنداشتن‌‏‎ و‏‎ برداشتن‌‏‎ بين‌‏‎ من‌‏‎.‎ديدم‌‏‎ پنجره‌اي‌‏‎ لبه‌‏‎ بر‏‎ را‏‎
را‏‎ زباني‌‏‎ اين‌‏‎ بنويسم‌ ، ‏‎ را‏‎ اين‌‏‎ چطور‏‎ من‌‏‎ حالا‏‎است‌‏‎ من‌‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ هنوز‏‎ بنفش‌‏‎ مداد‏‎ اين‌‏‎ گذشتم‌ ، ‏‎
من‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ بيماري‌‏‎ اين‌‏‎ بگويد‏‎ باشد‏‎ كسي‌‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ باشد ، ‏‎ من‌‏‎ خود‏‎ به‌‏‎ خطاب‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مي‌طلبد‏‎
".مي‌كنند‏‎ پيدا‏‎ را‏‎ زبان‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ فضا‏‎ اين‌‏‎ آدم‌ها‏‎ اين‌‏‎ چرا‏‎ دهم‌‏‎ توضيح‌‏‎ نمي‌توانم‌‏‎ درستي‌‏‎ به‌‏‎

مي‌گفتند‏‎ اسبي‌‏‎ كله‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ فرش‌هايي‌‏‎ خورموج‌‏‎ در‏‎
شبي‌‏‎ بودم‌‏‎ رمان‌‏‎ اين‌‏‎ نوشتن‌‏‎ مشغول‌‏‎ كه‌‏‎ سال‌هايي‌‏‎ در‏‎
  توانستم‌‏‎ و‏‎ ديدم‌‏‎ را‏‎ اسبها‏‎ كله‌‏‎ بار‏‎ اولين‌‏‎ براي‌‏‎ برخاستم‌‏‎ 
در‏‎ اين‌نشان‌ها‏‎ تمام‌‏‎ بفهمم‌‏‎ را‏‎ فرش‌‏‎ تصويري‌‏‎ ساختار‏‎

مي‌شوند‏‎ تكرار‏‎ رمان‌‏‎ در‏‎ اسبها‏‎ است‌اين‌‏‎ آمده‌‏‎ من‌‏‎ رمان‌‏‎ 

صفدري‌‏‎ شده‌‏‎ مسخ‌‏‎ جهان‌‏‎ اين‌‏‎ جنازه‌ ، ‏‎ انبوهي‌‏‎ توهم‌‏‎ با‏‎ مي‌شود‏‎ آغاز‏‎ ضربه‌زننده‌‏‎ فضاي‌‏‎ يك‌‏‎ با‏‎ رمان‌‏‎
و‏‎ همراه‌تصوير‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ ساخته‌‏‎ را‏‎ برزخي‌‏‎ نه‌ ، ‏‎ يا‏‎ هستند‏‎ نمي‌دانند‏‎ كه‌‏‎ آدم‌هايي‌‏‎ و‏‎
گذشت‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ فكر‏‎ من‌‏‎":مي‌گويد‏‎ صفدري‌‏‎.مي‌برد‏‎ فرو‏‎ بهت‌‏‎ در‏‎ را‏‎ خواننده‌‏‎ مفاهيم‌‏‎ آشنايي‌زدايي‌‏‎
.دارد‏‎ مهمي‌‏‎ نقش‌‏‎ بين‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كودكي‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ دليل‌‏‎ گذرانده‌ايم‌‏‎ سر‏‎ از‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ تجاربي‌‏‎ و‏‎ زمان‌‏‎
.دارد‏‎ گذر‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ را‏‎ اسطوره‌‏‎ زمين‌‏‎ روي‌‏‎ بر‏‎ بازي‌‏‎ حين‌‏‎ در‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ بزرگ‌‏‎ افسانه‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ كودكي‌‏‎
مي‌كند‏‎ حركت‌‏‎ او‏‎ سر‏‎ پشت‌‏‎ كه‌‏‎ اسطوره‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ دارد‏‎ خوشايندي‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ مرگبار‏‎ حوادث‌‏‎ آدم‌‏‎ اين‌‏‎
در‏‎ صفدري‌‏‎ آدم‌هاي‌‏‎ ".‎نيست‌‏‎ تعيين‌كننده‌‏‎ عامل‌‏‎ يك‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ عنصر‏‎ يك‌‏‎ تنها‏‎ البته‌‏‎مي‌خورد‏‎ گره‌‏‎
جنوب‏‎ بومي‌‏‎ فضاي‌‏‎ و‏‎ خود‏‎ كودكي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ نويسنده‌‏‎ دارند ، ‏‎ قرار‏‎ مرگ‌‏‎ و‏‎ اسطوره‌‏‎ منگنه‌‏‎
من‌‏‎":‎مي‌گويد‏‎ او‏‎.‎است‌‏‎ فرد‏‎ به‌‏‎ منحصر‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ نوع‌‏‎ يك‌‏‎ صاحب‏‎ صفدري‌‏‎ آيا‏‎ ولي‌‏‎ مي‌داند‏‎ مربوط‏‎
دست‌‏‎ از‏‎ را‏‎ خود‏‎ جان‌‏‎ آمريكايي‌‏‎ بي‌باك‌‏‎ راننده‌‏‎ استيوارت‌‏‎ جك‌‏‎ شنيدم‌‏‎ راديو‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ بودم‌‏‎ بچه‌‏‎ خيلي‌‏‎
اروگوئه‌‏‎ ملي‌‏‎ تيم‌‏‎ از‏‎ بازيكن‌‏‎ نفر‏‎ حامل‌ 22‏‎ هواپيمايي‌‏‎ كه‌‏‎ شنيدم‌‏‎ خبري‌‏‎ سال‌ها‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ يا‏‎ داد‏‎
و‏‎ كردن‌‏‎ تمرين‌‏‎ شدن‌ ، ‏‎ پرتاب‏‎ سوختن‌ ، ‏‎ ذهنم‌‏‎ در‏‎ هنوز‏‎.‎شدند‏‎ كشته‌‏‎ همه‌‏‎ و‏‎ كرد‏‎ سقوط‏‎ پاراگوئه‌‏‎ يا‏‎
از‏‎ سال‌ 73‏‎ در‏‎.است‌‏‎ بوده‌‏‎ من‌‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ هميشه‌‏‎ اين‌ها‏‎ و‏‎ است‌‏‎ مانده‌‏‎ باقي‌‏‎ آدم‌ها‏‎ اين‌‏‎ كردن‌‏‎ بازي‌‏‎
وجود‏‎ مه‌آلود‏‎ فضايي‌‏‎ ميني‌بوس‌‏‎ در‏‎ بروم‌ ، ‏‎ جنوب‏‎ به‌‏‎ هواپيما‏‎ با‏‎ تا‏‎ مي‌رفتم‌‏‎ رشت‌‏‎ به‌‏‎ تنكابن‌‏‎
ديگري‌‏‎ و‏‎ بودم‌‏‎ من‌‏‎ راويانش‌‏‎ از‏‎ يكي‌‏‎ كه‌‏‎ ماجرايي‌‏‎.‎ساختم‌‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ را‏‎ داستاني‌‏‎ طرح‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ داشت‌‏‎
.مي‌انديشيد‏‎ خاك‌‏‎ در‏‎ او‏‎ پيچيده‌‏‎ عضلات‌‏‎ پوسيدن‌‏‎ به‌‏‎ حالا‏‎ و‏‎ بود‏‎ باخته‌‏‎ تختي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ قهرماني‌‏‎
كودكي‌‏‎ از‏‎ چرا‏‎ هستم‌‏‎ بيمار‏‎ من‌‏‎ بله‌‏‎ است‌ ، ‏‎ بيمار‏‎ تو‏‎ تخيل‌‏‎ كه‌‏‎ بگويند‏‎ و‏‎ باشد‏‎ بيماري‌‏‎ اين‌‏‎ شايد‏‎
توجه‌‏‎ كودكي‌اش‌‏‎ از‏‎ باقي‌مانده‌‏‎ خاطرات‌‏‎ و‏‎ بن‌مايه‌ها‏‎ به‌‏‎ صفدري‌‏‎ ".‎ببينم‌‏‎ مرگ‌‏‎ اين‌قدر‏‎ بايد‏‎
.باشد‏‎ متفاوت‌‏‎ نيستي‌هاي‌‏‎ و‏‎ مردن‌ها‏‎ شنيدن‌‏‎ و‏‎ ديدن‌‏‎ به‌‏‎ محكوم‌‏‎ گناهي‌‏‎ چه‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎ دارد ، ‏‎ عجيبي‌‏‎
آن‌جا‏‎ آدم‌هاي‌‏‎ روزمرگي‌‏‎ جزو‏‎ جنازه‌‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ چيزي‌‏‎ كه‌‏‎ (خورموج‌‏‎ شهر‏‎) شده‌‏‎ بزرگ‌‏‎ فضايي‌‏‎ در‏‎ او‏‎
.است‌‏‎ بوده‌‏‎
اين‌‏‎.‎كنند‏‎ بازي‌‏‎ تا‏‎ مي‌روند‏‎ قبرستان‌‏‎ به‌‏‎ بچه‌ها‏‎ كه‌‏‎ ديده‌ام‌‏‎ خورموج‌‏‎ در‏‎ من‌‏‎":مي‌گويد‏‎ او‏‎
مي‌كند‏‎ تعيين‌‏‎ را‏‎ من‌‏‎ شخصيت‌هاي‌‏‎ و‏‎ آدم‌ها‏‎ ببر‏‎ رمان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ عنصري‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎.‎است‌‏‎ جوان‌‏‎ نسل‌‏‎
ديگر‏‎ يكي‌‏‎ ".‎مي‌ايستند‏‎ من‌‏‎ مقابل‌‏‎ دوباره‌‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ گذر‏‎ من‌‏‎ دل‌‏‎ از‏‎ آدم‌ها‏‎:‎گفتم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ همان‌‏‎
و‏‎ ابزار‏‎ از‏‎ استفاده‌‏‎ با‏‎ صفدري‌‏‎.است‌‏‎ آن‌‏‎ خاص‌‏‎ نمادگرايي‌‏‎..‎ببر‏‎ من‌‏‎ رمان‌‏‎ اصلي‌‏‎ مولفه‌هاي‌‏‎ از‏‎
پيش‌بيني‌‏‎ را‏‎ كليدهايي‌‏‎ رنگ‌ ، ‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ عنصري‌‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎ ريگستان‌‏‎ فيروزه‌ ، ‏‎ سنگ‌‏‎ مانند‏‎ خاص‌‏‎ لوازمي‌‏‎
جنوب‏‎ فضاي‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ شناختي‌‏‎ با‏‎ ابزار‏‎ اين‌‏‎.مي‌كنند‏‎ پيدا‏‎ كاركرد‏‎ موتيف‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎
مشغول‌‏‎ را‏‎ خواننده‌‏‎ ذهن‌‏‎ هم‌‏‎ آدم‌ها‏‎ اسم‌‏‎ حتي‌‏‎ شده‌اند‏‎ نزديك‌‏‎ نمادين‌‏‎ خوانش‌‏‎ به‌‏‎ بسيار‏‎ داريم‌‏‎
را‏‎ چيزي‌‏‎ بخواهيم‌‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ نماد‏‎ از‏‎ من‌‏‎ برداشت‌‏‎":مي‌دهد‏‎ پاسخ‌‏‎ نويسنده‌‏‎مي‌كند‏‎
وقتي‌‏‎ نشانه‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ نماد‏‎.‎ندارد‏‎ تاثيري‌‏‎ هيچ‌‏‎ و‏‎ خورد‏‎ خواهد‏‎ شكست‌‏‎ دهيم‌‏‎ قرار‏‎ سمبل‌‏‎ پيشاپيش‌‏‎
شد‏‎ لرزش‌‏‎ دچار‏‎ وقتي‌‏‎ و‏‎ بخورد‏‎ تكان‌‏‎ آن‌‏‎ با‏‎ برخورد‏‎ در‏‎ خواننده‌‏‎ كه‌‏‎ كند‏‎ پيدا‏‎ كاركرد‏‎ مي‌تواند‏‎
باز‏‎ من‌‏‎ كودكي‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ ببر‏‎ نمادين‌‏‎ مسائل‌‏‎.‎است‌‏‎ رفته‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ خوب‏‎ عنصر‏‎ آن‌‏‎ كه‌‏‎ بگوئيم‌‏‎ مي‌توانيم‌‏‎
مشغول‌‏‎ كه‌‏‎ سال‌هايي‌‏‎ در‏‎.‎مي‌گفتند‏‎ اسبي‌‏‎ كله‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ فرش‌هايي‌‏‎ خورموج‌‏‎ در‏‎.‎مي‌گردد‏‎
ساختار‏‎ توانستم‌‏‎ و‏‎ ديدم‌‏‎ را‏‎ اسبها‏‎ كله‌‏‎ بار‏‎ اولين‌‏‎ براي‌‏‎ برخاستم‌‏‎ شبي‌‏‎ بودم‌‏‎ رمان‌‏‎ اين‌‏‎ نوشتن‌‏‎
تكرار‏‎ رمان‌‏‎ در‏‎ اسبها‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ آمده‌‏‎ من‌‏‎ رمان‌‏‎ در‏‎ نشان‌ها‏‎ اين‌‏‎ تمام‌‏‎.‎بفهمم‌‏‎ را‏‎ فرش‌‏‎ تصويري‌‏‎
را‏‎ نماد‏‎ دارند‏‎ وجود‏‎ رمانش‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ مولفه‌هايي‌‏‎ و‏‎ ابزارها‏‎ تمام‌‏‎ مانند‏‎ به‌‏‎ صفدري‌‏‎ ".‎مي‌شوند‏‎
.مي‌افتد‏‎ جا‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ گرفته‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ ناخودآگاه‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌داند‏‎ عنصري‌‏‎ هم‌‏‎
.مي‌بيند‏‎ خود‏‎ در‏‎ را‏‎ رضايت‌‏‎ احساس‌‏‎ اين‌‏‎ هم‌‏‎ نويسنده‌‏‎ شوند‏‎ نوشته‌‏‎ خوب‏‎ ابزارها‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ وقتي‌‏‎
ارزش‌گذاري‌‏‎ مفهوم‌‏‎ به‌‏‎ اين‌‏‎) دارد‏‎ فردي‌‏‎ به‌‏‎ منحصر‏‎ پيچش‌‏‎ هم‌‏‎ باز‏‎ رمان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ راوي‌‏‎ و‏‎ روايت‌‏‎
به‌‏‎ چيزي‌‏‎ اصولا‏‎ و‏‎ مي‌شود‏‎ تبديل‌‏‎ شخص‌‏‎ اول‌‏‎ به‌‏‎ شخص‌‏‎ سوم‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ شكسته‌‏‎ شخص‌‏‎ اول‌‏‎ روايت‌‏‎.‎(‎نيست‌‏‎
گاهي‌‏‎ رويه‌‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌گذارد‏‎ كناري‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ سنتي‌‏‎ معناي‌‏‎ و‏‎ مفهوم‌‏‎ رمان‌‏‎ در‏‎ ديد‏‎ زاويه‌‏‎ نام‌‏‎
صفدري‌‏‎.‎مي‌انگارد‏‎ نفر‏‎ دو‏‎ واحد‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ بلكه‌‏‎ شخص‌‏‎ يك‌‏‎ نه‌‏‎ را‏‎ راوي‌‏‎ خواننده‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌رود‏‎ پيش‌‏‎ چنان‌‏‎
.بگويم‌‏‎ را‏‎ داستانم‌‏‎ ديدها‏‎ زاويه‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ بتوانم‌‏‎ من‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ دليل‌‏‎ ساده‌ترين‌‏‎":مي‌گويد‏‎
.نيست‌‏‎ من‌‏‎ ابداع‌‏‎ شيوه‌‏‎ اين‌‏‎.نمي‌رفت‌‏‎ پيش‌‏‎ رمان‌‏‎ اصلا‏‎ مي‌گفتم‌‏‎ شخص‌‏‎ سوم‌‏‎ با‏‎ تنها‏‎ اگر‏‎ شايد‏‎
بوده‌‏‎ ابزاري‌‏‎ اين‌‏‎.‎دارد‏‎ وجود‏‎ كهن‌‏‎ آثار‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ و‏‎ الاوليا‏‎ تذكره‌‏‎ و‏‎ شب‏‎ يك‌‏‎ و‏‎ هزار‏‎ در‏‎ بلكه‌‏‎
شخص‌‏‎ سوم‌‏‎ يا‏‎ و‏‎ شخص‌‏‎ اول‌‏‎ تنها‏‎ بردن‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ در‏‎ من‌‏‎.ببرم‌‏‎ پيش‌‏‎ را‏‎ داستان‌‏‎ راحت‌تر‏‎ بتوانم‌‏‎ من‌‏‎ تا‏‎
و‏‎ خشم‌‏‎ مي‌آيد‏‎ فاكنر‏‎.‎است‌‏‎ ما‏‎ ناتواني‌‏‎ از‏‎ شيوه‌‏‎ اين‌‏‎ بردن‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ شايد‏‎ و‏‎ بوده‌ام‌‏‎ ناتوان‌‏‎
در‏‎ او‏‎ ناتواني‌‏‎ اين‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ مي‌كند ، ‏‎ بنا‏‎ روايت‌‏‎ در‏‎ جديد‏‎ شيوه‌اي‌‏‎ و‏‎ مي‌نويسد‏‎ را‏‎ هياهو‏‎
.ببيند‏‎ را‏‎ آدم‌هايش‌‏‎ درون‌‏‎ شيوه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ داده‌‏‎ را‏‎ اين‌‏‎ توانايي‌‏‎ او‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ بوده‌‏‎ كلاسيك‌‏‎ روايت‌‏‎
سبك‌‏‎ به‌‏‎ تبديل‌‏‎ خود‏‎ و‏‎ مي‌كشاند‏‎ جديدي‌‏‎ ابزارهاي‌‏‎ و‏‎ راه‌ها‏‎ به‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ناتواني‌‏‎ پس‌‏‎
تعدد‏‎ با‏‎ ديدها‏‎ زاويه‌‏‎ تعدد‏‎.‎دارد‏‎ تكنيكي‌‏‎ رويكردي‌‏‎ و‏‎ كاركرد‏‎ ناتواني‌‏‎ اين‌‏‎".‎مي‌شود‏‎ جديدي‌‏‎
شاعرانه‌‏‎ و‏‎ ظريف‌‏‎ بسيار‏‎ كه‌‏‎ شده‌‏‎ ساخته‌‏‎ توازن‌‏‎ نوعي‌‏‎ براساس‌‏‎ رمان‌‏‎ هندسه‌‏‎مي‌شوند‏‎ قرينه‌‏‎ آدم‌ها‏‎
رمان‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ تقسيم‌‏‎ مختلف‌‏‎ تكه‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ روايت‌‏‎ آدم‌ها ، ‏‎ شقه‌شدگي‌‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ برده‌‏‎ كار‏‎ به‌‏‎
گرا‏‎ فرم‌‏‎ خوانشي‌‏‎ سادگي‌‏‎ و‏‎ صميميت‌‏‎ تمام‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ محور‏‎ تكنيك‌‏‎ اثر‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ تبديل‌‏‎..‎ببر‏‎ من‌‏‎
از‏‎ حجم‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌گيرند ، ‏‎ قرار‏‎ شما‏‎ مقابل‌‏‎ در‏‎ آدم‌ها‏‎ از‏‎ حجم‌‏‎ يك‌‏‎":مي‌گويد‏‎ صفدري‌‏‎.‎مي‌طلبد‏‎
ساله‌‏‎ چند‏‎ و‏‎ پنجاه‌‏‎ پيرمرد‏‎ اين‌‏‎ نوذر‏‎ مثلا‏‎ مي‌طلبند‏‎ روايتشان‌‏‎ بازگويي‌‏‎ براي‌‏‎ شيوه‌اي‌‏‎ آدم‌ها‏‎
در‏‎.‎است‌‏‎ مي‌كرده‌‏‎ زندگي‌‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ بزرگي‌‏‎ خانواده‌‏‎ داخل‌‏‎ به‌‏‎ برمي‌گردد‏‎ ذهني‌‏‎ و‏‎ عيني‌‏‎ صورت‌‏‎ به‌‏‎
نمي‌شناسد ، ‏‎ الان‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ آدم‌هايي‌‏‎ مي‌آورد‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ مي‌گردد‏‎ باز‏‎ خود‏‎ كودكي‌‏‎ به‌‏‎ وقتي‌‏‎ او‏‎ واقع‌‏‎
و‏‎ ناچاري‌‏‎ از‏‎ گفتم‌‏‎ كه‌‏‎ طور‏‎ همان‌‏‎ اما‏‎.مي‌كنند‏‎ روايت‌‏‎ او‏‎ براي‌‏‎ هم‌‏‎ آن‌ها‏‎ و‏‎ بوده‌اند‏‎ او‏‎ با‏‎
مثلا‏‎.‎نيست‌‏‎ مشخص‌‏‎ آن‌‏‎ سرانجام‌‏‎ اما‏‎ مي‌گيرد‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ را‏‎ نو‏‎ شيوه‌اي‌‏‎ نويسنده‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ ناگريزي‌‏‎
درونيات‌‏‎ با‏‎ آن‌ها‏‎ شيوه‌‏‎ چون‌‏‎ نمي‌توانم‌‏‎ هم‌‏‎ ديگر‏‎ سال‌‏‎ صد‏‎ اما‏‎ بنويسم‌‏‎ بكت‌‏‎ مثل‌‏‎ دارم‌‏‎ دوست‌‏‎ من‌‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ عميق‌‏‎ چنان‌‏‎ آن‌‏‎ اطراف‌‏‎ جهان‌‏‎ به‌‏‎ صفدري‌‏‎ ماليخوليايي‌‏‎ نگاه‌‏‎ ".است‌‏‎ بوده‌‏‎ متفاوت‌‏‎ من‌‏‎
جنس‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ چيزي‌‏‎ مي‌شوند ، ‏‎ منعطف‌‏‎ و‏‎ نرم‌‏‎ آدم‌ها‏‎ مانند‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ فضاها‏‎ ببر ، ‏‎ رمان‌‏‎ از‏‎ بخش‌هايي‌‏‎
آمريكاي‌‏‎ جادويي‌‏‎ رئاليسم‌‏‎ از‏‎ تقليدي‌‏‎ بگويم‌‏‎ بار‏‎ نخستين‌‏‎ براي‌‏‎ مي‌توانم‌‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ سوررئاليسم‌‏‎
هجوم‌‏‎ من‌‏‎ به‌‏‎ روز‏‎ هر‏‎ بيمار‏‎ آدم‌هاي‌‏‎ از‏‎ انبوهي‌‏‎":‎مي‌گويد‏‎ نويسنده‌‏‎.‎نمي‌رود‏‎ شمار‏‎ به‌‏‎ لاتين‌‏‎
بيمار‏‎ را‏‎ تخيل‌‏‎ تيپ‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ منتقداني‌‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ جواب‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌گيرند‏‎ قرار‏‎ من‌‏‎ در‏‎ و‏‎ مي‌آورند‏‎
خاطرات‌‏‎ سراغ‌‏‎ به‌‏‎ ذهني‌‏‎ و‏‎ عيني‌‏‎ مكاشفه‌اي‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ رمان‌‏‎ كليدي‌‏‎ شخصيت‌‏‎ نوذر‏‎ ".‎مي‌دانند‏‎
ميان‌‏‎ در‏‎ او‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎مي‌گيرد‏‎ قرار‏‎ خاطراتش‌‏‎ زندگان‌‏‎ و‏‎ مردگان‌‏‎ روايت‌‏‎ محاصره‌‏‎ در‏‎ و‏‎ رفته‌‏‎
.مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ بومي‌‏‎ آثار‏‎ اعم‌‏‎ در‏‎ بك‌‏‎ فلاش‌‏‎ تكنيك‌‏‎ اين‌‏‎مي‌شود‏‎ مسخ‌‏‎ گذشته‌اش‌‏‎ آدم‌هاي‌‏‎ روايات‌‏‎
پيدا‏‎ فيزيكي‌‏‎ جنبه‌هاي‌‏‎ ايشان‌‏‎ براي‌‏‎ گذشته‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ رجوع‌‏‎ خود‏‎ گذشته‌‏‎ به‌‏‎ آدم‌ها‏‎ كه‌‏‎ اين‌‏‎
جنوب‏‎ جغرافياي‌‏‎ امر‏‎ اين‌‏‎ دليل‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ فكر‏‎":‎مي‌گويد‏‎ نويسنده‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ روايت‌‏‎ قصه‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎
ساخته‌‏‎ را‏‎ ما‏‎ وجود‏‎ جغرافيا‏‎ آن‌‏‎ ندارد ، ‏‎ ربطي‌‏‎ خاك‌‏‎ و‏‎ آب‏‎ به‌‏‎ بستگي‌‏‎ دل‌‏‎ مفهوم‌‏‎ با‏‎ مبحث‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
به‌‏‎ بازگشت‌‏‎ اين‌‏‎ شايد‏‎.‎متنفر‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ و‏‎ باشيم‌‏‎ داشته‌‏‎ دوست‌‏‎ را‏‎ جغرافيا‏‎ اين‌‏‎ مي‌توانيم‌‏‎ هم‌‏‎
يك‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ بشناسيم‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ گذشته‌‏‎ تا‏‎ مي‌كنيم‌‏‎ بك‌‏‎ فلاش‌‏‎.باشد‏‎ ما‏‎ شكست‌‏‎ بيانگر‏‎ كودكي‌ ، ‏‎ و‏‎ گذشته‌‏‎
و‏‎ پياپي‌‏‎ تصاويري‌‏‎ و‏‎ مي‌شوند‏‎ زنده‌‏‎ مردن‌ ، ‏‎ با‏‎ آدم‌ها‏‎ صفدري‌‏‎ رمان‌‏‎ در‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ ".‎است‌‏‎ شكست‌‏‎
صبغه‌‏‎ يك‌‏‎ شايد‏‎ و‏‎ نمادين‌‏‎ نگاهي‌‏‎ شايد‏‎ پوچي‌‏‎ و‏‎ مرگ‌‏‎ دل‌‏‎ از‏‎ رنگ‌‏‎ زايش‌‏‎ اين‌‏‎.مي‌آيد‏‎ دنيا‏‎ به‌‏‎ رنگين‌‏‎
است‌ ، ‏‎ مرگ‌‏‎ نوعي‌‏‎ مساوي‌‏‎ صفدري‌‏‎ رمان‌‏‎ در‏‎ بك‌‏‎ فلاش‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎.‎باشد‏‎ داستاني‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ حسي‌‏‎
ابزار‏‎ و‏‎ منطقه‌‏‎ يك‌‏‎ بوميت‌‏‎ گاهي‌‏‎".‎بيداري‌‏‎ در‏‎ ديدن‌‏‎ خواب‏‎ نوعي‌‏‎ شايد‏‎ باشد‏‎ فيزيكي‌‏‎ مرگ‌‏‎ اين‌‏‎ شايد‏‎
در‏‎ كه‌‏‎ كردم‌‏‎ برخورد‏‎ كسي‌‏‎ با‏‎ من‌‏‎.مي‌شوند‏‎ توهم‌زا‏‎ زيرزميني‌‏‎ منابع‌‏‎ فراواني‌‏‎ مثلا‏‎ بوميت‌‏‎ اين‌‏‎
از‏‎ را‏‎ صدا‏‎ اين‌‏‎ علم‌‏‎ امروزه‌‏‎ مي‌شنيد ، ‏‎ ناله‌‏‎ صداي‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ و‏‎ مي‌گذاشت‌‏‎ چاهي‌‏‎ بر‏‎ سر‏‎ قديم‌‏‎ دوره‌‏‎
نويسنده‌ها‏‎ مي‌كند‏‎ تعيين‌‏‎ كه‌‏‎ هست‌‏‎ چيزي‌‏‎ چه‌‏‎ جغرافيا‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نمي‌دانم‌‏‎.‎مي‌داند‏‎ گاز‏‎ و‏‎ نفت‌‏‎
از‏‎ يكي‌‏‎ ".‎است‌‏‎ مهم‌‏‎ من‌‏‎ براي‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مانده‌‏‎ ناگفته‌‏‎ كه‌‏‎ هست‌‏‎ ما‏‎ سر‏‎ پشت‌‏‎ چيزي‌‏‎.‎بنويسند‏‎ چگونه‌‏‎
واحد‏‎ سجاوندي‌ ، ‏‎ علائم‌‏‎ كارگيري‌‏‎ به‌‏‎ خاص‌‏‎ نوع‌‏‎ در‏‎ صفدري‌‏‎.است‌‏‎ جملات‌‏‎ طول‌‏‎ و‏‎ ريتم‌‏‎ رمان‌‏‎ ويژگي‌هاي‌‏‎
رمان‌‏‎ خوانش‌‏‎ حالت‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ داده‌‏‎ قرار‏‎ پاراگراف‌‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ بيشتر‏‎ هم‌‏‎ گاهي‌‏‎ و‏‎ پاراگراف‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ جمله‌‏‎
او‏‎ و‏‎ مي‌پرسم‌‏‎ نحوي‌‏‎ ساختمان‌‏‎ اين‌‏‎ درباره‌‏‎ او‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ نموده‌‏‎ جذاب‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ پيچيده‌‏‎ را‏‎
هجوم‌‏‎ ما‏‎ ذهن‌‏‎ به‌‏‎ رويدادها‏‎ اين‌‏‎ وقتي‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ فكر‏‎ من‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ رويدادها‏‎ هجوم‌‏‎ اين‌‏‎":‎مي‌دهد‏‎ پاسخ‌‏‎
چارچوبي‌ 2‏‎ در‏‎ اشيا‏‎ از‏‎ انبوهي‌‏‎ رمان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎.نيست‌‏‎ نشانه‌پذير‏‎ و‏‎ ويرگول‌پذير‏‎ ديگر‏‎ مي‌آورند‏‎
ديگر‏‎ اين‌‏‎ مي‌شوند ، ‏‎ متولد‏‎ ذهنت‌‏‎ در‏‎ هست‌‏‎ آن‌ها‏‎ پشت‌‏‎ كه‌‏‎ عناصري‌‏‎ تمام‌‏‎ علاوه‌‏‎ به‌‏‎ متري‌‏‎ يا 3‏‎
به‌‏‎ دارد‏‎ شده‌اي‌‏‎ تعيين‌‏‎ سجاوندي‌‏‎ نشانه‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎ معمولي‌‏‎ زبان‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ فكر‏‎ من‌‏‎.‎نيست‌‏‎ نقطه‌پذير‏‎
به‌‏‎ آن‌‏‎ پشت‌‏‎ رويدادهاي‌‏‎ با‏‎ آدم‌ها‏‎ و‏‎ اشيا‏‎ اين‌‏‎ حجم‌‏‎ بگويم‌ ، ‏‎ طور‏‎ اين‌‏‎.‎نمي‌خورد‏‎ من‌‏‎ كار‏‎ درد‏‎
به‌‏‎ او‏‎ پيگير‏‎ نگاه‌‏‎ بر‏‎ دليلي‌‏‎ صفدري‌‏‎ زبان‌‏‎ شاعرانگي‌‏‎ ".‎است‌‏‎ تفكيك‌ناپذير‏‎ و‏‎ خورده‌‏‎ من‌‏‎ صورت‌‏‎
قطع‌‏‎ با‏‎ اصلا‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ تبديل‌‏‎ شعر‏‎ _ رمان‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ اثر‏‎ او‏‎ نثر‏‎.‎است‌‏‎ فارسي‌‏‎ آثار‏‎ شعري‌‏‎ سنت‌‏‎
آميخته‌‏‎ شعر‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ نثري‌‏‎ من‌‏‎":مي‌گويد‏‎ صفدري‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ آفريده‌‏‎ شعر‏‎ زبان‌‏‎ روايت‌ها‏‎ مكرر‏‎
شده‌‏‎ نوشته‌‏‎ پايه‌‏‎ اين‌‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ مي‌پسندم‌‏‎ را‏‎ آثاري‌‏‎ خودم‌‏‎ و‏‎ مي‌دانم‌‏‎ فارسي‌‏‎ مشخصه‌هاي‌‏‎ از‏‎ باشد‏‎
ابوتراب‏‎ رمان‌‏‎ و‏‎ مي‌خوانم‌‏‎ آن‌‏‎ فارسي‌‏‎ خاطر‏‎ به‌‏‎ را‏‎ نقيبزاده‌‏‎ آقاي‌‏‎ فلسفي‌‏‎ متون‌‏‎ مثلا‏‎ باشند‏‎
اين‌‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ هم‌‏‎ امروز‏‎ داستان‌نويسي‌‏‎ در‏‎ و‏‎ بود‏‎ فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ شيريني‌‏‎ درك‌‏‎ من‌‏‎ براي‌‏‎ هم‌‏‎ خسروي‌‏‎
از 70‏‎ بيشتر‏‎ دوستان‌‏‎ اصرار‏‎ وجود‏‎ با‏‎ كه‌‏‎ قاسمي‌‏‎ رضا‏‎ آقاي‌‏‎ من‌‏‎ دوست‌‏‎ كتاب‏‎ مثلا‏‎مي‌گردم‌‏‎ زبان‌‏‎
خاصي‌‏‎ بيماري‌‏‎ شايد‏‎.خوانده‌ام‌‏‎ حدود‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ پيرزاد‏‎ خانم‌‏‎ كار‏‎ و‏‎ نخواندم‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ صفحه‌‏‎
را‏‎ ساده‌‏‎ آثار‏‎ اما‏‎ مي‌خوانم‌‏‎ بارها‏‎ و‏‎ سادگي‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ سخت‌‏‎ رمان‌هاي‌‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎.‎گرفته‌ام‌‏‎
".برسانم‌‏‎ پايان‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ بگيرم‌‏‎ دست‌‏‎ راحتي‌‏‎ به‌‏‎ نمي‌توانم‌‏‎
جهان‌‏‎ هم‌‏‎ باز‏‎ او‏‎ و‏‎ كرديم‌‏‎ گفت‌وگو‏‎ شخصيت‌هايش‌‏‎ و‏‎ رمانش‌‏‎ تصاوير‏‎ درباره‌‏‎ صفدري‌‏‎ با‏‎:‎پايان‌‏‎ در‏‎
نويسنده‌اي‌‏‎ با‏‎ گفت‌وگو‏‎ يك‌‏‎ از‏‎ تلخيصي‌‏‎ هم‌‏‎ مصاحبه‌‏‎ اين‌‏‎.‎شد‏‎ يادآور‏‎ ما‏‎ به‌‏‎ را‏‎ خود‏‎ كودكي‌‏‎
منتشر‏‎ قصه‌‏‎ نشر‏‎ را‏‎ او‏‎ رمان‌‏‎.‎است‌‏‎ ايراني‌‏‎ مهم‌‏‎ نويسندگان‌‏‎ جزو‏‎ امروزه‌‏‎ كه‌‏‎ بود‏‎ وسواسي‌‏‎ و‏‎ كم‌حرف‌‏‎
نشر‏‎.‎دارد‏‎ قرار‏‎ بي‌اطلاعي‌‏‎ و‏‎ شك‌‏‎ در‏‎ موجهي‌‏‎ توضيح‌‏‎ هيچ‌‏‎ بدون‌‏‎ سياسنبو‏‎ چاپ‌‏‎ تجديد‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎
براي‌‏‎ راهي‌‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ آزرده‌‏‎ را‏‎ صفدري‌‏‎ بودن‌ ، ‏‎ شفاف‌‏‎ عدم‌‏‎ سياست‌‏‎ با‏‎ هم‌‏‎ آبي‌‏‎ تيله‌‏‎ مجموعه‌‏‎ ناشر‏‎ علمي‌‏‎
را‏‎ خود‏‎ داستان‌هاي‌‏‎ از‏‎ مجموعه‌اي‌‏‎ صفدري‌‏‎.‎نمي‌دهد‏‎ قرار‏‎ نويسنده‌‏‎ روي‌‏‎ پيش‌‏‎ مجموعه‌‏‎ چاپ‌‏‎ تجديد‏‎
تصويرسازي‌هاي‌‏‎ شيوه‌‏‎ نويسنده‌‏‎بود‏‎ خواهد‏‎ قصه‌‏‎ نشر‏‎ آن‌‏‎ ناشر‏‎ احتمالا‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ چاپ‌‏‎ آماده‌‏‎
و 23‏‎ ايتاليايي‌‏‎ كه‌‏‎ جي‌جي‌‏‎ نام‌‏‎ به‌‏‎ بود‏‎ بازيكني‌‏‎ ما‏‎ دوره‌‏‎ در‏‎":مي‌كند‏‎ بيان‌‏‎ طور‏‎ اين‌‏‎ را‏‎ خود‏‎
كافه‌‏‎ به‌‏‎ بازي‌‏‎ از‏‎ بعد‏‎ و‏‎ مي‌گذارد‏‎ قرار‏‎ دوستي‌‏‎ با‏‎ بازي‌‏‎ يك‌‏‎ ميانه‌‏‎ بازيكن‌در‏‎ اين‌‏‎.‎بود‏‎ ساله‌‏‎
و‏‎ ديده‌ام‌‏‎ را‏‎ او‏‎ بازي‌هاي‌‏‎ و‏‎ عكس‌‏‎ من‌‏‎.‎مي‌ميرند‏‎ و‏‎ كرده‌‏‎ تصادف‌‏‎ رانندگي‌‏‎ حين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ رفته‌‏‎
او‏‎ زندگي‌‏‎ محل‌‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ روزي‌‏‎ بتوانم‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ است‌‏‎ من‌‏‎ دغدغه‌هاي‌‏‎ از‏‎ نرسيده‌‏‎ آن‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ كافه‌اي‌‏‎
ببر‏‎ من‌‏‎ "!است‌‏‎ من‌‏‎ ذهن‌‏‎ در‏‎ همواره‌‏‎ آدم‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ سادگي‌‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎ من‌‏‎ براي‌‏‎ تصوير‏‎.‎رفت‌‏‎ خواهم‌‏‎
مي‌طلبد ، ‏‎ را‏‎ حرفه‌اي‌‏‎ خواننده‌اي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ رماني‌‏‎ كم‌ ، ‏‎ تا‏‎ خود‏‎ بالاي‌‏‎ به‌‏‎ پيچيده‌‏‎ نيستم‌ ، ‏‎
.نمايد‏‎ سرازير‏‎ خود‏‎ ذهن‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ كند‏‎ مزه‌مزه‌‏‎ را‏‎ صفدري‌‏‎ جهان‌‏‎ كه‌‏‎ خواننده‌اي‌‏‎

ادبيات‌‏‎ حاشيه‌‏‎
دادگاه‌‏‎ در‏‎ هيرمند‏‎ انتشارات‌‏‎ مدير‏‎ *
مدت‌ها‏‎ كه‌‏‎ شاملو‏‎ خانواده‌‏‎:گفت‌‏‎ ايسنا‏‎ خبرنگار‏‎ به‌‏‎ دادگاه‌‏‎ به‌‏‎ احضارش‌‏‎ درباره‌‏‎ باقرزاده‌‏‎
آثار‏‎ غيرقانوني‌‏‎ انتشار‏‎ درباره‌‏‎ كه‌‏‎ شكايتي‌‏‎ درباره‌‏‎ نيم‌ ، ‏‎ و‏‎ دوسال‌‏‎ يعني‌‏‎ بودند ، ‏‎ كرده‌‏‎ سكوت‌‏‎
عليرضا‏‎ و‏‎ ثقفي‌فر‏‎ آقاي‌‏‎ يعني‌‏‎ ;شدند‏‎ مدعي‌‏‎ آنها‏‎ كه‌‏‎ كردند‏‎ معطل‌‏‎ آن‌قدر‏‎ داشته‌اند ، ‏‎ پدرشان‌‏‎
نداريد‏‎ اجازه‌‏‎ شما‏‎ كه‌‏‎ گفته‌اند‏‎ شاملو‏‎ خانواده‌‏‎ به‌‏‎ آنها‏‎نگاه‌‏‎ انتشارات‌‏‎ مدير‏‎ رئيس‌دانايي‌ ، ‏‎
دستورات‌‏‎ قاضي‌‏‎ و‏‎ كرديم‌‏‎ مطرح‌‏‎ قاضي‌‏‎ حضور‏‎ در‏‎ را‏‎ دلايل‌‏‎ اين‌‏‎ ما‏‎ ;ببنديد‏‎ قرارداد‏‎ ديگري‌‏‎ ناشر‏‎ با‏‎
حسين‌‏‎ ارتباط‏‎ درباره‌‏‎ باقرزاده‌‏‎را‏‎ ما‏‎ حرف‌‏‎ كرد‏‎ تاييد‏‎ نوعي‌‏‎ به‌‏‎ يعني‌‏‎.داد‏‎ پيگيري‌‏‎ براي‌‏‎ لازم‌‏‎
تنظيم‌‏‎ در‏‎ غيرقانوني‌‏‎ كار‏‎ و‏‎ نيست‌‏‎ ناشر‏‎ خودش‌‏‎ ثقفي‌فر‏‎:كرد‏‎ ادعا‏‎ نگاه‌‏‎ انتشارات‌‏‎ با‏‎ ثقفي‌فر‏‎
چون‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ منعقد‏‎ شاملو‏‎ احمد‏‎ با‏‎ قراردادي‌‏‎ سال‌ 69‏‎ در‏‎ او‏‎.‎است‌‏‎ داده‌‏‎ انجام‌‏‎ قرارداد‏‎
مي‌دهد ، ‏‎ او‏‎ به‌‏‎ شخص‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ تومان‌‏‎ ميليون‌‏‎ مبلغ‌ 3‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ بوده‌‏‎ مضيقه‌‏‎ در‏‎ مالي‌‏‎ لحاظ‏‎ به‌‏‎ شاملو‏‎
اين‌‏‎ وي‌‏‎ خانواده‌‏‎ و‏‎ دارد‏‎ حقوقي‌‏‎ عديده‌‏‎ اشكالات‌‏‎ قرارداد‏‎ آن‌‏‎ البته‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌خرد‏‎ را‏‎ آثارش‌‏‎ تمام‌‏‎
ايشان‌‏‎ اما‏‎بودند‏‎ نكرده‌‏‎ مطرح‌‏‎ ثقفي‌فر‏‎ عليه‌‏‎ شكايتي‌‏‎ هنوز‏‎ منتهي‌‏‎.ندارند‏‎ قبول‌‏‎ را‏‎ قرارداد‏‎
گوناگوني‌‏‎ دلايل‌‏‎ به‌‏‎ ;نشد‏‎ پذيرفته‌‏‎ دادگاه‌‏‎ در‏‎ دلايلش‌‏‎ البته‌‏‎ ;كرد‏‎ پيشدستي‌‏‎ شكايت‌‏‎ ارائه‌‏‎ براي‌‏‎
برده‌‏‎ نام‌‏‎ خود‏‎ از‏‎ ناشر‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ قرارداد‏‎ آن‌‏‎ در‏‎ اما‏‎ نيست‌ ، ‏‎ ناشر‏‎ وي‌‏‎ اولا‏‎ اينكه‌‏‎ جمله‌‏‎ از‏‎
باز‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ پيدا‏‎ را‏‎ نگاه‌‏‎ انتشارات‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ آمده‌‏‎ خاطر‏‎ همين‌‏‎ به‌‏‎.ديگر‏‎ حقوقي‌‏‎ مسائل‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎
بدون‌‏‎ ثقفي‌فر‏‎ آقاي‌‏‎ مثل‌‏‎ هم‌‏‎ انتشارات‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ كرده‌‏‎ منتقل‌‏‎ انتشارات‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ را‏‎ قرارداد‏‎ آن‌‏‎
شعر‏‎ اول‌‏‎ جلد‏‎ شاملو‏‎ آثار‏‎ مجموعه‌‏‎ مثل‌‏‎.است‌‏‎ كرده‌‏‎ چاپ‌‏‎ را‏‎ آثار‏‎ اين‌‏‎ ورثه‌ ، ‏‎ و‏‎ خانواده‌‏‎ اجازه‌‏‎
.است‌‏‎ شده‌‏‎ چاپ‌‏‎ اجازه‌‏‎ بدون‌‏‎ كه‌‏‎
اشعار‏‎ كليات‌‏‎ و‏‎ بهبهاني‌‏‎ سيمين‌‏‎ *

كتابها‏‎ اين‌‏‎.‎است‌‏‎ كتاب‏‎ دربرگيرنده‌ 9‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎است‌‏‎ انتشار‏‎ آماده‌‏‎ بهبهاني‌‏‎ سيمين‌‏‎ كليات‌‏‎
دريچه‌‏‎ يك‌‏‎ ارژن‌ ، ‏‎ دشت‌‏‎ آتش‌ ، ‏‎ از‏‎ و‏‎ سرعت‌‏‎ ز‏‎ خطي‌‏‎ رستاخيز ، ‏‎ مرمر ، ‏‎ چلچراغ‌ ، ‏‎ پا ، ‏‎ جاي‌‏‎:از‏‎ عبارتند‏‎
را‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎.است‌‏‎ بهبهاني‌‏‎ نشده‌‏‎ چاپ‌‏‎ شعرهاي‌‏‎ شامل‌‏‎ نهم‌‏‎ كتاب‏‎ و‏‎ اينكه‌‏‎ مثلا‏‎ يكي‌‏‎ آزادي‌ ، ‏‎
.مي‌كند‏‎ منتشر‏‎ زودي‌‏‎ به‌‏‎ صفحه‌‏‎ در 1200‏‎ نگاه‌‏‎ انتشارات‌‏‎
ريلكه‌‏‎ شناخت‌‏‎ در‏‎ *

علي‌‏‎ ترجمه‌‏‎ با‏‎ دشتستان‌‏‎ نشر‏‎ در‏‎ "ريلكه‌‏‎ شناخت‌‏‎" نام‌‏‎ با‏‎ ريلكه‌‏‎ مورد‏‎ در‏‎ كتابي‌‏‎ زودي‌‏‎ به‌‏‎
ويژه‌‏‎ به‌‏‎ ريلكه‌‏‎ درباره‌‏‎ مقالاتي‌‏‎ شامل‌‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ منتشر‏‎ مترجم‌‏‎ و‏‎ شاعر‏‎ ;عبداللهي‌‏‎
درباره‌‏‎ ريلكه‌‏‎ ديدگاه‌‏‎ از‏‎ بايد‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ مقالات‌‏‎ ديگر‏‎ از‏‎.‎است‌‏‎ "مالده‌‏‎ دفترهاي‌‏‎" رمان‌‏‎ درمورد‏‎
.برد‏‎ نام‌‏‎ ايران‌‏‎ در‏‎ ريلكه‌‏‎ آثار‏‎ بازتاب‏‎ و‏‎ زندگي‌‏‎ شمار‏‎ گاه‌‏‎ شينتسلر ، ‏‎ آرتور‏‎ به‌‏‎ نامه‌‏‎ هنر ، ‏‎
دنيا‏‎ چهره‌نگاري‌‏‎ *
شده‌‏‎ منتشر‏‎ افق‌‏‎ نشر‏‎ سوي‌‏‎ از‏‎ تازگي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ ساري‌‏‎ فرشته‌‏‎ كوتاه‌‏‎ قصه‌‏‎ مجموعه‌‏‎ "دنيا‏‎ چهره‌نگاري‌‏‎"
و‏‎ بي‌نياز‏‎ فتح‌الله‌‏‎ حضور‏‎ با‏‎ گل‌ها‏‎ خانه‌‏‎ فرهنگسراي‌‏‎ در‏‎ جاري‌‏‎ هفته‌‏‎ چهارشنبه‌‏‎ پنج‌‏‎ ساعت‌‏‎ است‌ ، ‏‎
مجموعه‌‏‎ نويسنده‌‏‎ عنوان‌‏‎ به‌‏‎ جلسه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ ساري‌‏‎ فرشته‌‏‎.مي‌شود‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎ شهسواري‌‏‎ حسن‌‏‎
نشست‌‏‎.‎مي‌شود‏‎ برگزار‏‎ فرهنگسرا‏‎ اين‌‏‎ ادبي‌‏‎ نشست‌هاي‌‏‎ ديگر‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎ نشست‌‏‎ اين‌‏‎.‎دارد‏‎ حضور‏‎
.داشت‌‏‎ اختصاص‌‏‎ بهارلو‏‎ محمد‏‎ نوشته‌‏‎ "ليل‌‏‎ بانوي‌‏‎" رمان‌‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎ به‌‏‎ مركز‏‎ اين‌‏‎ قبلي‌‏‎
معاصر‏‎ ادبيات‌‏‎ برگزيده‌‏‎ و‏‎ شيرزادي‌‏‎ *
نشر‏‎ در‏‎ معاصر‏‎ ادبيات‌‏‎ برگزيده‌‏‎ سري‌‏‎ در‏‎ جاري‌‏‎ سال‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ زواريان‌‏‎ زهرا‏‎ كوتاه‌‏‎ داستان‌‏‎ مجموعه‌‏‎
علي‌اصغر‏‎.‎مي‌شود‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎ نويسنده‌‏‎ حضور‏‎ با‏‎ ماه‌‏‎ بهمن‌‏‎ دوشنبه‌ 7‏‎ است‌ ، ‏‎ شده‌‏‎ منتشر‏‎ نيستان‌‏‎
.مي‌كنند‏‎ بررسي‌‏‎ و‏‎ نقد‏‎ را‏‎ كتاب‏‎ اين‌‏‎ گسكري‌‏‎ عليپور‏‎ بهناز‏‎ و‏‎ شيرزادي‌‏‎
.مي‌شود‏‎ برگزار‏‎ هنرمندان‌‏‎ خانه‌‏‎ در‏‎ امروز‏‎ ادبيات‌‏‎ كانون‌‏‎ نشست‌هاي‌‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎ نشست‌‏‎ اين‌‏‎
است‌‏‎ آنها‏‎ داوري‌هاي‌‏‎ در‏‎ ادبي‌‏‎ جوايز‏‎ مشكل‌‏‎:‎حاجي‌زاده‌‏‎ فرخنده‌‏‎ *
وقتي‌‏‎ به‌خصوص‌‏‎ دادن‌ ، ‏‎ جايزه‌‏‎ نفس‌‏‎:گفت‌‏‎ ايسنا‏‎ با‏‎ گفت‌وگو‏‎ در‏‎ داستان‌نويس‌‏‎ حاجي‌زاده‌ ، ‏‎ فرخنده‌‏‎
كه‌‏‎ همين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ ارزشمند‏‎ بسيار‏‎ نمي‌شود ، ‏‎ داده‌‏‎ بهايي‌‏‎ قصه‌‏‎ و‏‎ شعر‏‎ به‌‏‎ دولتي‌‏‎ سازمان‌هاي‌‏‎ طرف‌‏‎ از‏‎
_ باشد‏‎ مي‌خواهد‏‎ كه‌‏‎ هركس‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ حال‌‏‎ _ مي‌كنند‏‎ صدادار‏‎ را‏‎ كتابي‌‏‎ و‏‎ مي‌كنند‏‎ همت‌‏‎ عده‌اي‌‏‎
اثر‏‎ به‌‏‎ جايزه‌‏‎ واقع‌‏‎ در‏‎ و‏‎ شود‏‎ نگاه‌‏‎ اثر‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ بهتري‌‏‎ كيفيت‌‏‎ با‏‎ ولي‌اي‌كاش‌‏‎ ;زيباست‌‏‎ بسيار‏‎
تصريح‌‏‎ ادامه‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎.دارد‏‎ وجود‏‎ كه‌‏‎ ارتباطاتي‌‏‎ به‌‏‎ يا‏‎ ناشر‏‎ اثر ، ‏‎ صاحب‏‎ به‌‏‎ نه‌‏‎ ;شود‏‎ داده‌‏‎ ادبي‌‏‎
عنوان‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ خوابيده‌‏‎ چيزي‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ داده‌‏‎ كه‌‏‎ ادبي‌‏‎ جوايز‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ پشت‌‏‎ متاسفانه‌‏‎:‎كرد‏‎
قرار‏‎ جايگاه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ كساني‌‏‎ از‏‎ برخي‌‏‎ مي‌بينيم‌‏‎ كنيم‌ ، ‏‎ دنبال‌‏‎ را‏‎ داورها‏‎ حضور‏‎ روند‏‎ اگر‏‎ مثال‌‏‎
ممكن‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ عده‌‏‎ يك‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ اين‌‏‎ ما‏‎ بدبختي‌‏‎ندارند‏‎ حوزه‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ اشرافي‌‏‎ هيچ‌‏‎ كه‌‏‎ گرفته‌اند‏‎
.مي‌دهيم‌‏‎ قرار‏‎ قصه‌‏‎ داوري‌‏‎ در‏‎ اشتباه‌‏‎ به‌‏‎ باشند ، ‏‎ داشته‌‏‎ تخصص‌‏‎ ديگري‌‏‎ حوزه‌هاي‌‏‎ در‏‎ است‌‏‎
كشورها‏‎ ديگر‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ هم‌‏‎ دعوت‌هايي‌‏‎ در‏‎ مثلا‏‎ يا‏‎ برنامه‌ها‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ هميشه‌‏‎:‎افزود‏‎ حاجي‌زاده‌‏‎
و‏‎ باشم‌‏‎ معترض‌‏‎ هم‌‏‎ خودم‌‏‎ سفر‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ ممكن‌‏‎ حتي‌‏‎ خودم‌‏‎ و‏‎ دارند‏‎ وجود‏‎ خاصي‌‏‎ عده‌‏‎ مي‌گيرد ، ‏‎ صورت‌‏‎
زير‏‎ را‏‎ "نبود‏‎ قاتلم‌‏‎ كه‌‏‎ كسي‌‏‎ به‌‏‎ تقديم‌‏‎" كتاب‏‎ كه‌‏‎ نويسنده‌‏‎ اين‌‏‎ خاص‌؟‏‎ عده‌‏‎ يك‌‏‎ هميشه‌‏‎ چرا‏‎ اينكه‌‏‎
خودم‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ دليل‌‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ كرده‌ام‌ ، ‏‎ سكوت‌‏‎ ادبي‌‏‎ جوايز‏‎ درباره‌‏‎ تاكنون‌‏‎ اگر‏‎ گفت‌‏‎ دارد ، ‏‎ چاپ‌‏‎
جوايز‏‎ وجود‏‎.‎بيايد‏‎ وجود‏‎ به‌‏‎ شائبه‌اي‌‏‎ هيچ‌‏‎ ندارم‌‏‎ دوست‌‏‎ و‏‎ مي‌گويم‌‏‎ شعر‏‎ هم‌‏‎ گاهي‌‏‎ و‏‎ قصه‌نويسم‌‏‎
اين‌‏‎ قضاوت‌‏‎ مبناي‌‏‎ يعني‌‏‎ شود ، ‏‎ زيبا‏‎ هم‌‏‎ قضيه‌‏‎ پشت‌‏‎ روزي‌‏‎ اميدوارم‌‏‎ اما‏‎ زيباست‌ ، ‏‎ فوق‌العاده‌‏‎ ادبي‌‏‎
".ماجراست‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ فارغ‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ حلقه‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ هركه‌‏‎" كه‌‏‎ نباشد‏‎

"ترجمه‌اي‌‏‎ نثر‏‎" نام‌‏‎ به‌‏‎ سوءتفاهمي‌‏‎
ارژنگ‌‏‎ محمد‏‎
گرچه‌‏‎.‎باشد‏‎ سوءتفاهم‌‏‎ يك‌‏‎ محصول‌‏‎ - منفي‌اش‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ - "ترجمه‌اي‌‏‎ نثر‏‎" عبارت‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ تصور‏‎
به‌‏‎ اشاره‌اي‌‏‎ عبارت‌ ، ‏‎ اين‌‏‎ فحواي‌‏‎ در‏‎ مي‌آيد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ اما‏‎ نديده‌ام‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ مشخصي‌‏‎ تعريف‌‏‎ هنوز‏‎
هر‏‎ به‌‏‎ چون‌‏‎ دانست‌‏‎ طبيعي‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ را‏‎ اتفاق‌‏‎ اين‌‏‎ شده‌ ، ‏‎ ترجمه‌‏‎ اثر‏‎ يك‌‏‎ براي‌‏‎.‎است‌‏‎ نهفته‌‏‎ سادگي‌‏‎
و‏‎ ايهام‌ها‏‎ و‏‎ اشاره‌ها‏‎ از‏‎ بسياري‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ بديهي‌‏‎ مقصد ، ‏‎ به‌‏‎ مبدا‏‎ زبان‌‏‎ تبديل‌‏‎ عمل‌‏‎ در‏‎ حال‌‏‎
غيرقابل‌‏‎ اصولا‏‎ را‏‎ شعر‏‎ بعضي‌‏‎ كه‌‏‎ چنان‌‏‎ -‎ مي‌شوند‏‎ كم‌رنگ‌‏‎ يا‏‎ مي‌روند‏‎ بين‌‏‎ از‏‎ استعاره‌ها‏‎
زبان‌‏‎ همان‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ اثري‌‏‎ براي‌‏‎ نمي‌توان‌‏‎ را‏‎ شدن‌‏‎ ساده‌‏‎ اين‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ واضح‌‏‎ اما‏‎ - مي‌دانند‏‎ ترجمه‌‏‎
ساده‌انگاري‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ ساده‌شدن‌‏‎ ديگر‏‎ شود‏‎ چنين‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ دانست‌‏‎ موجه‌‏‎ مي‌شود‏‎ عرضه‌‏‎ و‏‎ نوشته‌‏‎ مبدا‏‎
كه‌‏‎ نثري‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ فرض‌‏‎ كه‌‏‎ جايي‌‏‎ از‏‎ مي‌گيرد ، ‏‎ نشات‌‏‎ همين‌جا‏‎ از‏‎ سوءتفاهم‌‏‎ آن‌‏‎ مي‌كنم‌‏‎ تصور‏‎.‎است‌‏‎
بي‌شك‌‏‎ هم‌‏‎ ساده‌انگارانه‌اي‌‏‎ اثر‏‎ چنين‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ "ترجمه‌اي‌‏‎" نباشد‏‎ كلامي‌‏‎ پيچيدگي‌هاي‌‏‎ داراي‌‏‎
.نيست‌‏‎ ارزشمند‏‎
مشابهت‌‏‎ از‏‎ پرهيز‏‎ براي‌‏‎ -‎ عام‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ نه‌‏‎ - ايراني‌‏‎ معاصر‏‎ نويسندگان‌‏‎ مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎
همتايان‌‏‎ با‏‎ آثارشان‌‏‎ تمايز‏‎ وجه‌‏‎ تا‏‎ گشته‌اند‏‎ نثري‌‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ غربي‌ ، ‏‎ نويسندگان‌‏‎ با‏‎ آثارشان‌‏‎
و‏‎ است‌‏‎ فارسي‌‏‎ مهجور‏‎ گاه‌‏‎ عبارت‌هاي‌‏‎ از‏‎ پر‏‎ كه‌‏‎ مي‌برند‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ را‏‎ نثري‌‏‎ آن‌ها‏‎.‎باشد‏‎ غربي‌شان‌‏‎
نشدني‌‏‎ ترجمه‌‏‎ -‎ آنان‌‏‎ نظر‏‎ از‏‎-‎ شكلش‌‏‎ عالي‌ترين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ صورتي‌‏‎ به‌‏‎ جملاتشان‌‏‎ تركيببندي‌‏‎
و‏‎ تخميري‌‏‎ ذهن‌‏‎ ماليخولياي‌‏‎ از‏‎ حسي‌‏‎ مي‌دهد‏‎ دست‌‏‎ خواننده‌‏‎ به‌‏‎ نثر‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ احساسي‌‏‎.باشد‏‎
كه‌‏‎ شده‌‏‎ نوشته‌‏‎ نحوي‌‏‎ به‌‏‎ اثر‏‎ انگار‏‎ ;است‌‏‎ آزاري‌‏‎ خواننده‌‏‎ و‏‎ ساديسم‌‏‎ حتي‌‏‎ گاه‌‏‎ و‏‎ سرگشتگي‌‏‎ تخديري‌ ، ‏‎
كه‌‏‎ نمي‌پردازم‌‏‎ نثري‌‏‎ چنين‌‏‎ ايجاد‏‎ علت‌‏‎ به‌‏‎.چيست‌‏‎ آن‌‏‎ معناي‌‏‎ دريابد‏‎ نتواند‏‎ راحتي‌‏‎ به‌‏‎ خواننده‌‏‎
جز‏‎ محصولي‌‏‎ گذار ، ‏‎ حال‌‏‎ در‏‎ جامعه‌‏‎ روشنفكران‌‏‎ شبه‌‏‎ و‏‎ روشنفكران‌‏‎ براي‌‏‎ و‏‎ است‌‏‎ طبيعي‌‏‎ امري‌‏‎ معتقدم‌‏‎
- "ترجمه‌اي‌‏‎ نثر‏‎" همان‌‏‎ - غربي‌‏‎ نمونه‌هاي‌‏‎ با‏‎ را‏‎ محصول‌‏‎ همين‌‏‎ اما‏‎ كرد ، ‏‎ تصور‏‎ نمي‌توان‌‏‎ را‏‎ اين‌‏‎
آثار‏‎ نثر‏‎ با‏‎ شما‏‎.‎است‌‏‎ شده‌‏‎ فراموش‌‏‎ ميان‌‏‎ اين‌‏‎ در‏‎ اصلي‌‏‎ چه‌‏‎ شد‏‎ خواهيد‏‎ متوجه‌‏‎ كنيد‏‎ مقايسه‌‏‎ اگر‏‎
و‏‎ تحليل‌‏‎ به‌‏‎ شروع‌‏‎ آن‌‏‎ خواندن‌‏‎ از‏‎ پس‌‏‎ درست‌‏‎ بنابراين‌‏‎ نمي‌شويد‏‎ درگيري‌‏‎ و‏‎ مشكل‌‏‎ دچار‏‎ شده‌‏‎ ترجمه‌‏‎
سرسختي‌‏‎ با‏‎ وطني‌‏‎ نويسندگان‌‏‎ فارسي‌‏‎ متن‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎ حالي‌‏‎ در‏‎ مي‌كنيد‏‎ متن‌‏‎ زيرين‌‏‎ لايه‌هاي‌‏‎ دريافت‌‏‎
مي‌دهد‏‎ رخ‌‏‎ زماني‌‏‎ بعدي‌‏‎ ناراحت‌كننده‌‏‎ اتفاق‌‏‎ و‏‎ كنيد‏‎ عبور‏‎ سد‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ نمي‌دهند‏‎ اجازه‌‏‎ شما‏‎ به‌‏‎
شديدا‏‎ كه‌‏‎ شد‏‎ خواهيد‏‎ روبه‌رو‏‎ يزرع‌‏‎ لم‌‏‎ بياباني‌‏‎ با‏‎ وقت‌‏‎ آن‌‏‎ كنيد ، ‏‎ عبور‏‎ سد‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ بتوانيد‏‎ كه‌‏‎
حال‌‏‎ در‏‎ جامعه‌‏‎ روشنفكران‌‏‎ شبه‌‏‎ و‏‎ روشنفكران‌‏‎ از‏‎ هم‌‏‎ باز‏‎ كه‌‏‎ -‎ مي‌كند‏‎ سرخوردگي‌‏‎ دچار‏‎ را‏‎ انسان‌‏‎
ايران‌‏‎ معاصر‏‎ داستاني‌‏‎ ادبيات‌‏‎ در‏‎ زباني‌‏‎ كاركرد‏‎ اين‌‏‎.‎داشت‌‏‎ انتظار‏‎ نمي‌توان‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ بيش‌‏‎ گذار‏‎
براي‌‏‎ خواننده‌‏‎ اسباب‏‎ متن‌‏‎ غربي‌ ، ‏‎ آثار‏‎ در‏‎.‎مي‌رسد‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ آن‌‏‎ غربي‌‏‎ كاركرد‏‎ معكوس‌‏‎ دقيقا‏‎
نثر‏‎ روي‌‏‎ بر‏‎ تماما‏‎ انديشه‌‏‎ ساختار‏‎ ايراني‌ ، ‏‎ آثار‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ اثر‏‎ پشت‌‏‎ انديشه‌‏‎ ساختار‏‎ به‌‏‎ رسيدن‌‏‎
شود‏‎ موفق‌‏‎ اگر‏‎ و‏‎ كند‏‎ تمركز‏‎ آن‌‏‎ روي‌‏‎ بر‏‎ تنها‏‎ شود‏‎ مجبور‏‎ خواننده‌‏‎ كه‌‏‎ شكلي‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ شده‌‏‎ پياده‌‏‎
.يافت‌‏‎ نخواهد‏‎ آن‌‏‎ پس‌‏‎ در‏‎ چنداني‌‏‎ انديشه‌‏‎ و‏‎ خلاقيت‌‏‎ طبيعتا‏‎ كند ، ‏‎ عبور‏‎ زباني‌‏‎ سد‏‎ از‏‎
                                                          

يك‌‏‎ كه‌‏‎ شكلي‌‏‎ كرد ، ‏‎ فرض‌‏‎ هم‌‏‎ را‏‎ ناممكن‌‏‎ ظاهرا‏‎ شكل‌‏‎ يك‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ شد‏‎ گفته‌‏‎ آن‌چه‌‏‎ به‌‏‎ توجه‌‏‎ با‏‎
كه‌‏‎ نثري‌‏‎ يعني‌‏‎.باشد‏‎ روز‏‎ به‌‏‎ انديشه‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ دستيابي‌‏‎ محمل‌‏‎ آن‌‏‎ واقعي‌‏‎ معناي‌‏‎ به‌‏‎ "فارسي‌‏‎ نثر‏‎"
باشد ، ‏‎ نداشته‌‏‎ را‏‎ ساديسم‌‏‎ و‏‎ ماليخوليا‏‎ آن‌‏‎ اما‏‎ بوده‌‏‎ فارسي‌‏‎.‎.‎.‎و‏‎ احمد‏‎ آل‌‏‎ و‏‎ هدايت‌‏‎ صادق‌‏‎ چون‌‏‎
هدايت‌‏‎ را‏‎ خواننده‌‏‎ چنان‌‏‎ و‏‎ باشد‏‎ سيلان‌‏‎ در‏‎ "ايراني‌‏‎" عده‌‏‎ يك‌‏‎ "ايراني‌‏‎" روابط‏‎ بين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ نثري‌‏‎
.است‌‏‎ مي‌ديده‌‏‎ چگونه‌‏‎ را‏‎ هستي‌‏‎ و‏‎ بوده‌‏‎ وضعي‌‏‎ چه‌‏‎ درگير‏‎ هشتاد‏‎ دهه‌‏‎ "ايراني‌‏‎" يك‌‏‎ دريابد‏‎ كه‌‏‎ كند‏‎

منتقد‏‎ نگاه‌‏‎
يخ‌زده‌‏‎ جهنمي‌‏‎ تصوير‏‎
بوكفسكي‌‏‎ چارلز‏‎ نوشته‌‏‎"گرم‌‏‎ آب‏‎ موسيقي‌‏‎" كتاب‏‎ به‌‏‎ نگاهي‌‏‎
شيرزادي‌‏‎ فرزام‌‏‎
سالينجر‏‎ و‏‎ بوكفسكي‌‏‎
هر‏‎ آثارش‌‏‎ در‏‎ داستاني‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌كارگيري‌‏‎ شيوه‌‏‎ همچنين‌‏‎ و‏‎ پيرامونش‌‏‎ دنياي‌‏‎ به‌‏‎ بوكفسكي‌‏‎ نگاه‌‏‎
.مي‌اندازد‏‎ سالينجر‏‎-‎دي‌‏‎-‎جي‌‏‎ آثار‏‎ ياد‏‎ به‌‏‎ بشناسد ، ‏‎ را‏‎ آمريكا‏‎ شاخص‌‏‎ نويسندگان‌‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ مخاطبي‌‏‎
‎‏‏،‏‎"هلدن‌‏‎".است‌‏‎ يگانه‌‏‎ نگاهشان‌‏‎ سوي‌‏‎ و‏‎ سمت‌‏‎ لااقل‌‏‎ جهان‌بيني‌‏‎ از‏‎ مختلفي‌‏‎ طيف‌هاي‌‏‎ در‏‎ دو‏‎ هر‏‎ گويي‌‏‎
سرد‏‎ و‏‎ بي‌تفاوت‌‏‎ -‎ ظاهر‏‎ به‌‏‎ - اطرافش‌‏‎ وقايع‌‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ همان‌قدر‏‎ دشت‌ ، ‏‎ ناطور‏‎ رمان‌‏‎ اصلي‌‏‎ شخصيت‌‏‎
پا‏‎ پيش‌‏‎ وقايع‌‏‎ ريزبيني‌‏‎ در‏‎ اندازه‌‏‎ همان‌‏‎ هلدن‌ ، ‏‎.‎بوكفسكي‌‏‎ داستان‌هاي‌‏‎ اصلي‌‏‎ پرسوناژهاي‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎
شده‌‏‎ حساب‏‎ و‏‎ سنجيده‌‏‎ آنها‏‎ به‌‏‎ نسبت‌‏‎ خويش‌‏‎ بطن‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌‏‎ حساس‌‏‎ و‏‎ دقيق‌‏‎ جدي‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ افتاده‌‏‎
.گرم‌‏‎ آب‏‎ موسيقي‌‏‎ در‏‎ ‎‏‏،‏‎"پدرم‌‏‎ مرگ‌‏‎" داستان‌‏‎ شخصيت‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎ عمل‌‏‎
آن‌‏‎ به‌‏‎ ظريف‌‏‎ طرزي‌‏‎ به‌‏‎ داستان‌هايش‌‏‎ عمق‌‏‎ در‏‎ نيز‏‎ خود‏‎ كه‌‏‎ طور‏‎ همان‌‏‎ - بوكفسكي‌‏‎ داستان‌هاي‌‏‎ فضاي‌‏‎
كمتر‏‎ كه‌‏‎ مي‌كند‏‎ فكر‏‎ و‏‎ مي‌نويسد‏‎ گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ او‏‎ گويي‌‏‎ هستند ، ‏‎ يگانه‌‏‎ - مي‌كند‏‎ اشاره‌‏‎
كه‌‏‎ مضاميني‌‏‎ مي‌كند ، ‏‎ راز‏‎ كشف‌‏‎ بوكفسكي‌‏‎ ;برمي‌گزيند‏‎ را‏‎ شيوه‌‏‎ اين‌‏‎ نوشتن‌‏‎ براي‌‏‎ داستان‌نويسي‌‏‎
و‏‎ شنيدن‌‏‎ از‏‎ - انديشه‌‏‎ اهل‌‏‎ تا‏‎ گرفته‌‏‎ بي‌رگ‌ها‏‎ از‏‎ - جهان‌‏‎ سراسر‏‎ در‏‎ انسان‌ها‏‎ از‏‎ خيلي‌‏‎ شايد‏‎
اين‌‏‎ از‏‎ مفهومي‌‏‎ يا‏‎ اضطراب‏‎ خلجان‌ ، ‏‎ نوعي‌‏‎ دچار‏‎ او‏‎ انديشه‌‏‎ از‏‎ بخشي‌‏‎ لااقل‌‏‎ هضم‌‏‎ و‏‎ آنها‏‎ خواندن‌‏‎
علاوه‌‏‎ مخاطب‏‎ كه‌‏‎ مي‌رود‏‎ پيش‌‏‎ جايي‌‏‎ تا‏‎ داستان‌سرايي‌‏‎ در‏‎ وي‌‏‎ فرد‏‎ به‌‏‎ منحصر‏‎ روايت‌‏‎مي‌شوند‏‎ دست‌‏‎
است‌‏‎ شده‌‏‎ تمام‌‏‎ زود‏‎ خيلي‌‏‎ اينكه‌‏‎ از‏‎ را‏‎ داستان‌‏‎ پايان‌‏‎ كوتاه‌‏‎ آه‌‏‎ نمي‌شود ، ‏‎ ملال‌‏‎ دچار‏‎ آنكه‌‏‎ بر‏‎
از‏‎ متمايز‏‎ و‏‎ پنهان‌‏‎ وجهي‌‏‎ بودن‌ ، ‏‎ وجهي‌‏‎ چند‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎ بوكفسكي‌‏‎ داستان‌هاي‌‏‎ گويي‌‏‎ مي‌كشد ، ‏‎
مخاطب‏‎ روي‌‏‎ به‌‏‎ داستاني‌‏‎ ادبيات‌‏‎ عالم‌‏‎ در‏‎ را‏‎ جديد‏‎ دريچه‌هايي‌‏‎ او‏‎.‎دارد‏‎ ديگر‏‎ داستان‌هاي‌‏‎
به‌‏‎ افتاده‌‏‎ پا‏‎ پيش‌‏‎ و‏‎ ساده‌‏‎ خالقشان‌ ، ‏‎ ژرف‌انديشي‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ گوناگون‌‏‎ دريچه‌هايي‌‏‎ ;مي‌گشايد‏‎
او‏‎ كه‌‏‎ مي‌رسد‏‎ بدانجا‏‎ تا‏‎ بوكفسكي‌‏‎ داستان‌هاي‌‏‎ و‏‎ اشعار‏‎ مجموعه‌‏‎ كه‌‏‎ است‌‏‎ گونه‌‏‎ اين‌‏‎.برسد‏‎ نظر‏‎
.مي‌پذيرند‏‎ دنيا‏‎ در‏‎ شش‌دانگ‌‏‎ انديشه‌‏‎ اهل‌‏‎ و‏‎ داستان‌نويس‌‏‎ يك‌‏‎ به‌عنوان‌‏‎ را‏‎
                                                           

پيشنهاد‏‎ يك‌‏‎ طرح‌‏‎
شد‏‎ گفته‌‏‎ آن‌‏‎ شاخصه‌‏‎ چند‏‎ كه‌‏‎ جهت‌‏‎ آن‌‏‎ از‏‎ خواندني‌ ، ‏‎ و‏‎ جذاب‏‎ است‌‏‎ داستاني‌‏‎ مجموعه‌‏‎ گرم‌‏‎ آب‏‎ موسيقي‌‏‎
خواننده‌‏‎ از‏‎ است‌ ، ‏‎ لذت‌بخش‌‏‎ آن‌‏‎ كردن‌‏‎ دنبال‌‏‎ و‏‎ خواندن‌‏‎ لااقل‌‏‎ مخاطبي‌‏‎ هر‏‎ براي‌‏‎ كه‌‏‎ لحاظ‏‎ اين‌‏‎ به‌‏‎ و‏‎
كشف‌‏‎ دنبال‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ انديشمنداني‌‏‎ و‏‎ ادبيات‌‏‎ حرفه‌اي‌‏‎ مخاطب‏‎ تا‏‎ گرفته‌‏‎ رمان‌‏‎ و‏‎ داستان‌‏‎ تفنن‌گراي‌‏‎
بوكفسكي‌‏‎ داستاني‌ ، ‏‎ تكنيك‌هاي‌‏‎ به‌كارگيري‌‏‎ در‏‎ اينها‏‎ همه‌‏‎ بر‏‎ علاوه‌‏‎.هستند‏‎ واگشايي‌‏‎ و‏‎ راز‏‎
.مي‌برد‏‎ قلم‌‏‎ به‌‏‎ دست‌‏‎ مدرن‌‏‎ شيوه‌هاي‌‏‎ با‏‎ ماهرانه‌‏‎
داستان‌نويس‌‏‎ مخاطب‏‎ ذهن‌‏‎ به‌‏‎ مفهوم‌‏‎ اين‌‏‎ نوعي‌ ، ‏‎ به‌‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ داستان‌هاي‌‏‎ سراسر‏‎ در‏‎ -‎ ‎‏‏1‏‎
- است‌‏‎ آمده‌‏‎ جهان‌‏‎ داستاني‌‏‎ ادبيات‌‏‎ در‏‎ تاكنون‌‏‎ آنچه‌‏‎ سواي‌‏‎ - ديگر‏‎ گونه‌اي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ متبادر‏‎
چنين‌‏‎ اين‌‏‎ مي‌گويد‏‎ او‏‎ ;مي‌دهد‏‎ پيشنهاد‏‎ را‏‎ ديگرگونه‌‏‎ نوشتني‌‏‎ شيوه‌‏‎ بوكفسكي‌‏‎.نوشت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎
.مي‌كند‏‎ اثبات‌‏‎ را‏‎ سخن‌اش‌‏‎ تسلط‏‎ با‏‎ و‏‎ نوشت‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ هم‌‏‎
روايت‌‏‎ شيوه‌‏‎ و‏‎ نگاه‌‏‎ در‏‎ انسجام‌‏‎ نوعي‌‏‎ مي‌شود ، ‏‎ ديده‌‏‎ او‏‎ داستان‌هاي‌‏‎ سراسر‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ پيوندي‌‏‎ - ‎‏‏2‏‎
به‌‏‎ هستي‌شناسانه‌اش‌‏‎ نگاه‌‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ است‌ ، ‏‎ حاذق‌‏‎ و‏‎ مدرن‌‏‎ گري‌‏‎ روايت‌‏‎ او‏‎ اينكه‌‏‎.‎است‌‏‎
خواندن‌‏‎ با‏‎.مي‌شود‏‎ او‏‎ تمايز‏‎ باعث‌‏‎ است‌ ، ‏‎ هوشمندانه‌‏‎ عميقا‏‎ و‏‎ ژرف‌‏‎ ناچيز ، ‏‎ حتي‌‏‎ اتفاق‌هاي‌‏‎
اگر‏‎ حرفه‌اي‌‏‎ مخاطب‏‎ شده‌ ، ‏‎ برگردانده‌‏‎ فارسي‌‏‎ به‌‏‎ كه‌‏‎ نويسنده‌‏‎ اين‌‏‎ از‏‎ داستان‌‏‎ مجموعه‌‏‎ يك‌‏‎ همين‌‏‎
نام‌‏‎ كشف‌‏‎ براي‌‏‎ او‏‎ حدس‌‏‎ در‏‎ بي‌شك‌‏‎ نباشد‏‎ داستان‌‏‎ شناسنامه‌‏‎ در‏‎ او‏‎ نام‌‏‎ كه‌‏‎ بخواند‏‎ وي‌‏‎ از‏‎ داستاني‌‏‎
مستحكم‌‏‎ پيوند‏‎ به‌‏‎ مي‌توان‌‏‎ گفته‌‏‎ اين‌‏‎ صحت‌‏‎ براي‌‏‎.‎داشت‌‏‎ خواهد‏‎ وجود‏‎ بوكفسكي‌‏‎ اسم‌‏‎ نويسنده‌ ، ‏‎
از‏‎ همه‌‏‎ داستان‌ها‏‎ فضاي‌‏‎.‎كرد‏‎ اشاره‌‏‎ "بزرگ‌‏‎ شاعر‏‎" يا‏‎ "گرم‌‏‎ شب‏‎ يك‌‏‎" با‏‎ "عنكبوت‌‏‎" داستان‌‏‎
و‏‎ شگفتي‌‏‎ و‏‎ انسان‌ها ، ‏‎ كردار‏‎ در‏‎ سكوني‌‏‎ ;مي‌كند‏‎ حكايت‌‏‎ يخ‌زده‌‏‎ و‏‎ سرد‏‎ جهنمي‌‏‎ همچون‌‏‎ دستمايه‌اي‌‏‎
و‏‎ زيرين‌‏‎ لايه‌هاي‌‏‎ كه‌‏‎ هنري‌‏‎.‎است‌‏‎ بوكفسكي‌‏‎ هنر‏‎ همان‌‏‎ اين‌‏‎ و‏‎ مي‌گيرد‏‎ شكل‌‏‎ سرما‏‎ همين‌‏‎ در‏‎ كشف‌‏‎
زير‏‎ فرط‏‎ از‏‎ كه‌‏‎ لايه‌هايي‌‏‎ ;مي‌كشد‏‎ تصوير‏‎ به‌‏‎ مي‌رود‏‎ آن‌‏‎ سراغ‌‏‎ كسي‌‏‎ كمتر‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ زندگي‌‏‎ انتهايي‌‏‎
.برسند‏‎ نظر‏‎ به‌‏‎ دم‌دستي‌‏‎ شايد‏‎ و‏‎ رو‏‎ بسيار‏‎ بودن‌‏‎
اغلب‏‎ در‏‎ اگر‏‎ كه‌‏‎ آنجا‏‎ تا‏‎ مي‌رود ، ‏‎ كار‏‎ به‌‏‎ دقيق‌‏‎ بسيار‏‎ بوكفسكي‌‏‎ داستان‌هاي‌‏‎ در‏‎ ايجاز‏‎ - ‎‏‏3‏‎
.مي‌شود‏‎ هويدا‏‎ داستان‌‏‎ محور‏‎ و‏‎ اصلي‌‏‎ ساختار‏‎ به‌‏‎ لطمه‌‏‎ شود ، ‏‎ حذف‌‏‎ متن‌‏‎ از‏‎ سطر‏‎ يك‌‏‎ داستان‌ها ، ‏‎
و‏‎ دسترس‌‏‎ از‏‎ دور‏‎ حال‌‏‎ عين‌‏‎ در‏‎ و‏‎ ساده‌‏‎ تكنيك‌هاي‌‏‎ و‏‎ نويسنده‌‏‎ نگاه‌‏‎ با‏‎ داستاني‌‏‎ زبان‌‏‎ تلفيق‌‏‎
موارد‏‎ همه‌‏‎ گويي‌‏‎.مي‌خورد‏‎ چشم‌‏‎ به‌‏‎ "گرم‌‏‎ آب‏‎ موسيقي‌‏‎" داستان‌‏‎ مجموعه‌‏‎ سراسر‏‎ در‏‎ روايت‌‏‎ يكدستي‌‏‎
پس‌‏‎ مخاطب‏‎ كه‌‏‎ ماهرانه‌‏‎ قدر‏‎ آن‌‏‎ و‏‎ شده‌اند‏‎ پرداخت‌‏‎ اندازه‌‏‎ يك‌‏‎ به‌‏‎ يگانه‌‏‎ ژانري‌‏‎ در‏‎ شده‌‏‎ برده‌‏‎ نام‌‏‎
.مي‌افتد‏‎ مجموعه‌‏‎ دوباره‌خواني‌‏‎ صرافت‌‏‎ به‌‏‎ كتاب‏‎ آخر‏‎ صفحات‌‏‎ خواندن‌‏‎ از‏‎
.است‌‏‎ داستان‌‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ ويژگي‌هاي‌‏‎ از‏‎ ديگر‏‎ يكي‌‏‎ زيرپوستي‌ ، ‏‎ و‏‎ ظريف‌‏‎ طنزي‌‏‎ از‏‎ جستن‌‏‎ سود‏‎ - ‎‏‏4‏‎
"لوئيس‌‏‎" ‎‏‏،‏‎"نوالس‌‏‎ اريك‌‏‎" نام‌هاي‌‏‎ به‌‏‎ است‌‏‎ مردي‌‏‎ سه‌‏‎ حكايت‌‏‎ "كيلو‏‎ ‎‏‏350‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ داستان‌‏‎ دومين‌‏‎
عيش‌‏‎ كوچك‌ ، ‏‎ و‏‎ ساده‌‏‎ اتفاقي‌‏‎ ولي‌‏‎.‎مي‌گذرانند‏‎ روزگار‏‎ اتفاق‌‏‎ به‌‏‎ متل‌‏‎ يك‌‏‎ در‏‎ كه‌‏‎ "گلوريا‏‎" و‏‎
با‏‎ رها‏‎ و‏‎ يخلا‏‎ خونسرد ، ‏‎ مرد‏‎ دو‏‎.‎مي‌زند‏‎ برهم‌‏‎ و‏‎ مي‌كند‏‎ منقص‌‏‎ نيست‌ ، ‏‎ هم‌‏‎ عيش‌‏‎ ديگر‏‎ كه‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎
سر‏‎ بر‏‎ و‏‎ مي‌اندازند‏‎ رعب‏‎ به‌‏‎ را‏‎ آنها‏‎ كيلوگرم‌ ، ‏‎ پنجاه‌‏‎ و‏‎ صد‏‎ و‏‎ كيلو‏‎ دويست‌‏‎ معادل‌‏‎ وزن‌هايي‌‏‎
"!خپله‌‏‎ آهاي‌‏‎":‎زد‏‎ فرياد‏‎ لوئيس‌‏‎]:‎كنند‏‎ نفله‌‏‎ جا‏‎ در‏‎ را‏‎ آنها‏‎ سه‌‏‎ هر‏‎ تا‏‎ مي‌كنند‏‎ قصد‏‎ متلك‌گويي‌‏‎
نگاه‌‏‎ را‏‎ بالا‏‎ مردها‏‎ دوي‌‏‎ هر‏‎ ".‎نيست‌‏‎ خوب‏‎ هيچ‌‏‎ وضعم‌‏‎ من‌‏‎ !خدا‏‎ تورو‏‎ !نه‌‏‎ واي‌ ، ‏‎":‎گفت‌‏‎ اريك‌‏‎
تا‏‎ را‏‎ خزه‌ها‏‎ اون‌‏‎ باد‏‎.‎.‎ اگه‌‏‎ مي‌بندم‌‏‎ شرط‏‎ !خپله‌‏‎ آهاي‌‏‎":‎زد‏‎ فرياد‏‎ دوباره‌‏‎ لوئيس‌‏‎.‎كردند‏‎
خپله‌ ، ‏‎":زد‏‎ فرياد‏‎ لوئيس‌‏‎ "!نيست‌‏‎ خزه‌‏‎ اصلا‏‎ كه‌‏‎ جا‏‎ اون‌‏‎ لوئيس‌ ، ‏‎":‎گفت‌‏‎ اريك‌‏‎..‎!ببره‌‏‎ برمودا‏‎
["نه‌؟‏‎ ‎‏‏،‏‎..حالا‏‎ تا‏‎ كنم‌‏‎ فكر‏‎ !نيست‌‏‎ خزه‌‏‎ كه‌‏‎ اونجا‏‎
روان‌‏‎ و‏‎ شيوا‏‎ بسيار‏‎ كيارستمي‌‏‎ بهمن‌‏‎ را‏‎ فارسي‌‏‎ زبان‌‏‎ به‌‏‎ داستان‌‏‎ مجموعه‌‏‎ اين‌‏‎ برگرداندن‌‏‎ -‎ ‎‏‏5‏‎
مرتبه‌‏‎ چند‏‎ كتاب ، ‏‎ متن‌‏‎ در‏‎ عاميانه‌‏‎ كلمه‌اي‌‏‎ يا‏‎ واژه‌‏‎ كه‌‏‎ مي‌شود‏‎ ديده‌‏‎ كمتر‏‎است‌‏‎ داده‌‏‎ انجام‌‏‎
مخاطب‏‎ به‌‏‎ اثر‏‎ خواندن‌‏‎ تا‏‎ مي‌شود‏‎ باعث‌‏‎ خارجي‌‏‎ آثار‏‎ ترجمه‌‏‎ در‏‎ شيوه‌اي‌‏‎ چنين‌‏‎.‎باشد‏‎ شده‌‏‎ تكرار‏‎
.است‌‏‎ تحسين‌برانگيز‏‎ جدا‏‎ ترجمه‌‏‎ داستاني‌‏‎ پرداخت‌‏‎ و‏‎ ساخت‌‏‎ در‏‎ جملات‌‏‎ رواني‌‏‎.بدهد‏‎ لذت‌‏‎


Copyright 1996-2003 HAMSHAHRI, All rights reserved.
HTML Production by Hamshahri Computer Center.