بهمن احمدي امويي
كسي زورش به سرنوشت نخواهد رسيد. آن ها برگ هاي برنده زيادي در دست ندارند. به ناچار همه برگ هاي برنده خود را بر روي ميز ريخته اند تا شايد در مقابل حريف پرقدرت و پر نفوذ خود، حرفي براي گفتن داشته باشند. گروه اخوان و گروه غنيمي فرد در مقابل گروه خاموشي قد علم كرده اند تا در آخرين روزهاي باقي مانده، سرنوشت انتخابات اتاق تهران و ايران را رقم بزنند.

گروه تجار
گروه اخوان كه اين روزها به گروه تحول طلبان در اتاق ايران مشهور شده اند در اطلاعيه ها و سخنان خود با مطبوعات چيزهايي را مي گويند كه تاكنون همه منتقدين اتاق و هيات رئيس آن گفته اند و همواره مورد انتقاد شديد اتاق قرار گرفته اند.
اخوان به پشتوانه وابستگي سببي با رئيس اتاق ايران و ديگر اطرافيانش به پشتوانه سال ها كار در كنار هيات رئيسه فعلي اتاق در سمت هايي چون دبير كلي و كسب تجربه هاي فراوان و ارتباطات گسترده با تجار داخلي و خارجي تحولاتي را خواستارند كه تا پيش از اين از بيان آن ها خودداري مي كردند.
رعايت اصول و موازين اخلاقي در پيكارهاي انتخاباتي اتاق ايران و اين كه اتاق هاي بازرگاني سراسر كشور نياز به تجديد سازمان و تجهيز جديد دارند، حرف هايي هستند كه تا پيش از اين آن ها عرصه را براي بيان اين حرف ها مهيا نمي دانستند جالب اين كه آنچه را كه گروه اخوان مي گويد و مي خواهد و آن را در اطلاعيه هاي روزنامه ها به گستردگي بسيار منتشر كرده، بيان گر اين واقعيت است كه گويا اين خواسته ها و گفته ها تاكنون در اتاق ايران مورد بي مهري و بي توجهي بوده اند. زماني كه خود اين آقايان نيز در اتاق سمت هايي داشتند.
پاسخگو بودن هيات نمايندگان و هيات رئيسه اتاق ايران در برابر اعضا، در اختيار قرار دادن اطلاعات تجاري و فني و مالي و قوانين و مقررات موجود در اتاق و تسهيلات بين المللي بدون هيچ تبعيضي در اختيار تك تك اعضاي اتاق ايران، افزايش و ارتقاي نقش بخش هاي صنعت و معدن به اندازه بازرگاني و تجارت در اتاق ايران، راهيابي چهره هاي نو و با انديشه هاي تازه و انتشار روزنامه اتاق ايران و همچنين اجراي قانون اتاق به رغم كاستي و نقائصي كه دارد، همه و بسياري ديگر از گفته ها و خواسته آن هايي هستند كه تاكنون در گذشته در اتاق ايران اجرا نشده و يا ناقص و نيم بند اجرا شده است.
بسياري از دست اندركاران و كساني كه با روساي گروه اخوان آشنايي دارند در توان و خواست واقعي آن ها براي ايجاد اين تحولات ترديد دارند. اما اين را هم مي افزايند كه هيأت رئيسه برخلاف اين كه وي بارها تلاش كرده تا عملكرد اقتصادي جريان سنتي اقتصاد را به نقد بكشد، شرايطي را به وجود آورده كه همواره به هيات رئيسه اتاق ايران به عنوان يكي از ابزارهاي بازار سنتي، نگاه كرده اند. بنابراين يكي از دلايل عدم دستيابي اتاق ايران به جايگاه و شرايط ايده آل آن را بايد در اين نقيصه جست وجو كرد. اما بايد هر گونه تحول را در هيات رئيسه اتاق ايران به فال نيك گرفت. چرا كه اتاق به عنوان يك انجمن صنفي و سنديكايي پرنفوذ و پرقدرت بخش خصوصي ايفاي نقش خواهد كرد.

گروه صنعت گران
گروه غنيمي فرد با پشتوانه حدود هفت هزار صنعتگر و نزديكي خاصي كه به انجمن مديران صنايع كشور دارد، يكي از جدي ترين رقباي گروه خاموشي و گروه اخوان محسوب مي شود. وي و خانه صنعت در سال هاي گذشته توانسته اند بسياري از صنعتگران و مديران صنعتي كشور را كه جاي خود را با توجه به عملكرد هيات رئيسه اتاق ايران در آن نمي دانستند به دور خود جمع كنند. آن ها در اين سال ها نقش فراموش شده اتاق ايران را به عنوان محفل حافظ منافع بخش خصوصي صنعتي به خوبي اجرا كرده اند.
دفاع از عملكرد بخش خصوصي و افزايش توان آن در مقابل بخش دولتي در قالب مناظره، سخنراني و گردهمايي و تاكيد كامل بر كاهش نرخ سود بانكي به ويژه براي توليدكنندگان و صادركنندگان (همان كاري كه رئيس اتاق ايران با توجه به عضويتش در شوراي پول و اعتبار بايد مي كرد و نكرد) از جمله مهم ترين كارهايي است كه اين گروه توانسته اند انجام دهند.
آن ها علاوه بر برقراري ارتباطات گسترده اي با وزراي صنايع و معادن و مديران صنعتي و پرنفوذ كشور وابستگي هاي سياسي اي هم به برخي گروه هاي سياسي دارند و اين روزها خود را به عنوان رقيب جدي و اصلي مديران هميشه ثابت سال هاي اخير اتاق ايران مطرح كرده اند.
تعدادي از مديران و معاونين وزارت بازرگاني در مورد اهداف و توانايي اين گروه در جايگاه رئيس اتاق ايران دچار شك و ترديد هستند، اما بروز شكاف و شكست در تركيب رئيسه فعلي اتاق ايران را مثبت مي دانند.
برخي ديگر از منتقدين اين گروه كه همچنان نگران نفوذي ها و نامحرم ها هستند، سابقه و گذشته آن ها را باعث نگراني مي دانند.
گروه خاموشي
خاموشي اما حكايت ديگري دارد. او به پشتوانه ۲۳ سال مديريت و رياست بر اتاق ايران چهره اي بين المللي از خود ارائه داده است. سفرهاي متعدد خارجي كه گاه به گفته يكي از نزديكانش تعداد آن ها با تعداد ماه هاي سال برابري مي كند، او را به سمبل اتاق ايران تبديل كرده است.
حضور او در راس هرم هاي تصميم گيري و تصميم سازي اقتصاد سياسي كشور طي دوران گذشته، توانايي او را براي برقراري ارتباط با چهره هاي مختلف سياسي ـ اقتصادي كشور به نحو مطلوبي افزايش داده است. حلقه دوستان و آشنايانش بسيار گسترده تر از ديگر رقيبان و دوستان و وابستگانش است كه اين روزها وارد عرصه رقابت با او شده اند.
او يك دوره نمايندگي مجلس چهارم را نيز در كارنامه حرفه اي خود دارد. اگر چه هر چه جلوتر آمد از اقبال عمومي حتي از طرف نزديك ترين نزديكانش هم بي بهره شد. اما به پشتوانه آن اعتبار و بزرگي و اين نفوذ كلام، ميرمحمد صادقي كه بالاترين راي را آورده بود و علي القاعده مي بايستي رئيس اتاق ايران شود، جايش را به او بخشيد و رئيس همچنان رئيس اتاق ايران باقي ماند. منتقدينش بر اين باورند اگر خاموشي براي افزايش توان بخش خصوصي كاري كرده است، ديگر پس از اين همه مدت كار توانايي و لياقت يك مدير را بايد در يك دوره هفت تا ۱۳ ساله تجزيه و تحليل كرد. اگر او در اين مدت كاري انجام داد كه هيچ در غير اين صورت سال هايي كه بيش از اين مدت او مدير باقي مي ماند، آثار و بركات جديدي به بار نشانده است.

ترجمه: عباس فتاح زاده
در روسيه هم مثل بسياري از كشورهاي ديگر دنيا اتومبيل يكي از محبوبترين «اسباب بازي ها» محسوب مي شود. اما كيفيت خودروهاي روسي چنان بد است كه عملا اين موضوع به يك ضرب المثل بدل شده. دوازده سال پس از فروپاشي شوروي هنوز هم فناوري ساخت اين خودروها بسيار كهنه است. بسياري از قطعات خودروهاي مذكور داراي تكنولوژي حدود ۳۰ سال پيش هستند. كل اتومبيل هاي توليدي (چه سبك و چه سنگين) كه ظرف سال گذشته در روسيه توليد شدند تنها بالغ بر ۲/۱ ميليون دستگاه مي شد. اين رقم كاهشي معادل ۲/۳ درصد را نسبت به سال ۲۰۰۱ نشان مي دهد. البته رقم مذكور تقريبا برابر با ميزان توليد در سال ۲۰۰۰ است. به خصوص در زمينه توليد خودروهاي شخصي صنايع خودروسازي روسيه با عقب گرد محسوسي روبه رو هستند. آوتواس (Awtowas)، سازنده خودروهاي لادا، و گاز (GAS)، سازنده اتومبيل هاي ولگا كاهش قابل توجهي را در توليدات خويش ثبت كرده اند. دو شركت فوق درواقع غول هاي صنايع خودروسازي روسيه محسوب مي شوند. به واسطه كاهش توليد دو شركت مذكور كل ميزان توليد روسيه با تغيير روبه رو شده است. بنابر اعلام وزارت صنايع و علوم روسيه طي سال گذشته ميلادي تعداد خودروهاي شخصي توليد شده در كشور روسيه ۹۶۰ هزار دستگاه بود كه پنج درصد كمتر از سال ۲۰۰۱ است. با وجود اين توليدات صنايع خودروسازي روسيه به مقدار زيادي در انبارها باقيمانده اند. تمايل به خريد اتومبيل هاي روسي حتي در داخل كشور روزبه روز كمتر مي شود.
البته ميزان فروش خودرو در روسيه روند روبه رشدي دارد. به عنوان مثال فروش خودرو در روسيه طي سال ۲۰۰۲ حدود هفت درصد رشد داشت. در سال ميلادي گذشته ۵/۱ ميليون دستگاه خودرو در روسيه به فروش رفت. امروز روس ها بيشتر ترجيح مي دهند به خودروهاي وارداتي نو و يا مستعمل روي بياورند. آنها به اتومبيل هاي مستعمل وارداتي بيش از توليدات كارخانه هاي داخلي اعتماد دارند. طي سال ۲۰۰۰ مجموعا ۲۲۳۳۰۰ دستگاه خودروي مستعمل وارد شد. در سال ۲۰۰۱ رقم مذكور به ۶۰۰ هزار دستگاه افزايش يافت. تازه اتومبيل هايي كه به صورت غيرقانوني وارد كشور مي شوند، در اين آمار لحاظ نشده اند. ورود غيرقانوني خودرو نيز روند روبه رشدي دارد. دولت روسيه سال گذشته اعلام كرد كه عوارض گمركي اتومبيل هاي وارداتي افزايش محسوسي يافته و به ۲۵ درصد مي رسد. واردات خودروهاي شخصي با عمر بيش از هفت سال هم كاملا ممنوع شده است. متعاقب چنين وضعيتي ورود غيرقانوني اتومبيل به يكباره رشد محسوسي پيدا كرد. سرمايه گذاران خارجي به آرامي اما به شكلي جدي شروع به سرمايه گذاري مستقيم مي كنند. شركت فورد از سال گذشته فعاليت در زمينه خودروسازي را در ناحيه لنينگراد آغاز كرده است. جنرال موتورز هم به فعاليت در منطقه توگلياتي (Togliatti) مشغول شده است. كياموتورز و بي ام و هم چندين سال است كه در كالنينگراد فعاليت دارند. آلكسي سرشنكين، يكي از مقامات وزارت صنايع روسيه، معتقد است كه به دليل فعاليت شركت هاي خارجي طي سال ميلادي جاري مجددا شاهد رشد توليد خواهيم بود. سرشنكين پيش بيني مي كند كه امسال در روسيه ۲/۱ تا ۳/۱ ميليون دستگاه خودرو توليد مي شود و ميزان توليد پنج تا شش درصد افزايش خواهد يافت. شركت هاي روسي تاكنون نتوانسته اند از ظرفيت هاي خود به شكلي مفيد بهره برداري كنند. گفته مي شود كه بازنده اصلي روند جديد خودروسازي در روسيه، شركت هاي روسي خواهند بود. در چنين شرايطي نمايندگان دوماي دولتي روسيه به يادآوري تجربيات خويش در دوران شوروي پرداخته اند. طي هفته هاي اخير آنها از دولت خواسته اند به «نجات صنايع خودروسازي سرزمين پدري» بپردازد. نمايندگان دوما به ميخائيل كاسيانف، نخست وزير، پيشنهاد كرده اند كه دولت وي خودروهاي شخصي باقيمانده در انبارها را خريداري كند و بدين ترتيب با به فروش رفتن اتومبيل هايي كه براي آنها تقاضايي وجود ندارد، بار مالي از روي دوش توليدكنندگان برداشته شود.
ظاهرا دولت به اين موضوع توجه نشان داده و وعده كرده است در هنگام كنار گذاشتن خودروهاي مستعمل، تنها توليدات داخلي را جايگزين آنها مي كند. خودروهاي بي ام و كه در كالنينگراد مونتاژ مي شوند، اتومبيل هاي فورد كه در لنينگراد توليد مي شوند و ولگاهاي توليدي در نيش نيج نوگورود (Nishnij Nowgorod) اتومبيل هاي مورد توجه دولت هستند. كلنبانف، وزير صنايع، قصد دارد توليدات روسيه را حتي با بالاتر بردن عوارض گمركي از مقدار كنوني هم كه شده مورد محافظت قرار دهد. او معتقد است حتي اگر لازم باشد بايد در اين راه عوارض گمركي از ۲۵ درصد به ۳۵ درصد برسد.
روسيه در چارچوب مذاكرات خويش براي ورود به سازمان تجارت جهاني درصدد تعيين يك دوره گذار به مدت شش تا هفت سال است. طي اين مدت با استفاده از ۳۵ درصد ماليات بر واردات، صنايع داخلي به رشد لازم خواهند رسيد تا بتوانند به توانايي قابل قبولي براي رقابت هاي جهاني دست پيدا كنند.
توليدكنندگان روسي سعي دارند در اسرع وقت شركايي استراتژيك در خارج پيدا كنند و با استفاده از آنها توانايي خويش براي رقابت را بالا ببرند. البته اين به معناي پايان خودروسازي سنتي روسيه خواهد بود و با ادامه روند مذكور در آينده ديگر مدل هاي صددرصد روسي نخواهيم داشت.
منبع:دي ولت

ترجمه: احد البرز
در حالي كه ژاپن (دومين قدرت برتر اقتصادي جهان) در نتيجه بحران ضعيف شده است و راهي براي برون رفت از آن پيدا نمي كند، همسايه بزرگش چين نتايج اقتصادي چشمگيري نشان مي دهد. البته چين براي سامان دادن به روند توسعه خود و بهره مند ساختن همه مردم از فوايد آن راه درازي در پيش دارد اما با چنان پويايي وشتابي به جبران عقب ماندگي هاي خود پرداخته كه ناظران را در بهت و حيرت فرو برده است.
«امپراتوري ساكن» به جنبش و تكاپو درآمده است. چين با گشودن درهاي خود به روي جهان بيدار شده است. جهش بزرگي كه مائو خواستار آن بود و نظام اشتراكي آن را به يك فاجعه مبدل ساخت، اينك در پرتو آزادسازي نسبي اما واقعي اقتصاد امكان پذير شده است. چين امروز در آغاز هزاره سوم ميلادي قهرمان رشد اقتصادي به شمار مي رود. شكوه و عظمت چين ديگر تنها به پهناوري اين سرزمين كه اندكي بيش از ايالات متحده وسعت دارد، نيست. توانمندي اين كشور اساسا در توانايي هايش و در رشد جمعيت آن نهفته است. شمار جمعيت چين در سال ۱۹۶۱ به ۶۳۵ ميليون مي رسيد. طي سي سال گذشته اين رقم به يك ميليارد و ۲۰۰ ميليون افزايش يافت، يعني در اين مدت ۴۶۵ ميليون تن به تعداد جمعيت اين كشور افزوده شده است! جمعيت آن چهار برابر جمعيت ايالات متحده است!
چين وزن بسيار سنگيني در ميان كشورهاي جهان دارد و زماني كه از نظر سياسي و اقتصادي به دموكراسي هاي غربي برسد همه آنها را پشت سر خواهد گذاشت.
نبوغ اين مردم بزرگ و سرچشمه هاي تمدن هزاران ساله اش شاهكارهايي در همه زمينه ها آفريده است.
عيب بزرگ چين در غرور و نخوت آن نهفته بود. چون به ارزش خود واقف بود خود را مركز جهان مي دانست. مگر نه اينكه خود را امپراتوري مركزي ناميد؟ خارجي را تحقير مي كرد. بيگانه ستيزي هرگز با پيشرفت و ترقي سر سازگاري نداشته است، زيرا اين فرهنگ ملت ها را در چارچوب بسته خودبيني و خودپسندي محبوس مي كند و آنها را به سكوت و انجماد فكري مي كشاند. بيگانه ستيزي با گرفتن حس كنجكاوي و ميل و نياز به دانستن بيشتر و نوآوري براي پيشرفت، ذهن انسان را سترون مي سازد. فرانسه زماني كه در غرب قدرتي همپايه قدرت امروز چين در جهان داشت، دچار اين عارضه بود.
خوار شمردن ديگران چين را درون ديوار بزرگش به انزوا كشاند و تحول و دگرگوني علوم و فنون بدون مشاركت آن كشور انجام گرفت. تا چندي پيش در بر همان پاشنه مي گشت تا اينكه رهبران دريافتند كه انزواطلبي، چين را طعمه قدرت هاي اروپايي برخوردار از پيشرفت هاي علمي و فني ساخته است. تحول چشمگيري در تفكر چيني ها رخ داده است. آنچه مايه شگفتي ناظران بوده شتاب پاره اي تحولات در چين است.
يك روزنامه نگار فرانسوي مي گويد: «هرگز يك قدرت اقتصادي با اين سرعت شكل نگرفته است. » در پاره اي بخش ها مانند وسايل الكترونيكي چين مي رود تا الگوهاي خود را بر سراسر جهان تحميل نمايد چرا كه تنها بازار در حال رشد مداوم جهان است: ۱۱ درصد رشد طي سه سال گذشته، نيمي از سرمايه گذاري هاي صنعتي در آسيا نصيب چين مي شود. ژاپن به اولين سرمايه گذار در اين كشور تبديل شده است.
نيروي كار چيني به كمال رسيده اما همچنان ارزان است. در پكن يك مهندس ۵۰۰ دلار در ماه دستمزد مي گيرد. اين رقم در توكيو ۵۰۰۰ دلار است. كارگران چيني كه در خطوط مونتاژ كار مي كنند ۲۲۰ دلار در ماه مي گيرند اما در ژاپن ۳۰۰۰ دلار. با اين حال چيني ها براي پيشرفت از هيچ كوشش و فداكاري دريغ نمي كنند با جانفشاني كار مي كنند و ميزان بهره وري در چين قابل ملاحظه است.
بايد دانست كه اين وضع موقتي و گذراست و توسعه اقتصادي نتيجه آن را خواهد داد كه درآمدهاي حقوق بگيران چيني بهتر شود و با گذشت يك نسل يا شايد كمتر به ميزاني برابر با همتايان ژاپني شان دستمزد دريافت كنند. اين فرايند آغاز شده است. بورژوازي جديد چين، كشور را به سوي رشد و شكوفايي سوق مي دهد. اين طبقه هم از نظر شمار جمعيت و هم به لحاظ كيفيت زندگي رو به رشد است. همچون تمام كشورهاي ديگر جهان، اين بورژوازي سرانجام دموكراسي را محقق خواهد ساخت و خودش توانايي پيشبرد آن را خواهد داشت. هم اكنون يكصد ميليون چيني از درآمد ماهانه اي بيش از ۲۴۰۰ دلار برخوردارند.
آپارتمان هاي متري ۱۲ هزار فرانك در پكن، كانتون يا شانگهاي به خوبي فروش مي رود. ثروت هاي هنگفتي ساخته مي شود. نماينده شركت پورشه در پكن ظرف چند ماه پانزده دستگاه اتومبيل به قيمت دو ميليون و هشتصد هزار فرانك فروخته است. يكي از همكاران او ۵۰ دستگاه اتومبيل فراري فروخته است! صاحبان جديد آپارتمان ها واحدهاي مسكوني خود را مجهز مي كنند و اين باعث رشد ۱۰ درصدي مصرف داخلي طي سه سال گذشته شده است. چيني ها به طور ميانگين ۸۴۵ ميليون دلار در سال پس انداز مي كنند و اين پول ها به چهار بانك بازرگاني سپرده مي شود. عضويت چين در سازمان جهاني تجارت روند توسعه اين كشور را شتاب بيشتري مي بخشد. اين موفقيت حس پيروزي و كاميابي به چيني ها داده است. چنان كه در رقابت بر سر ميزباني بازي هاي المپيك سال ۲۰۰۸ پيروز شدند. طبيعي است كه هماهنگي با اقتصاد مدرن فداكاري مي خواهد: ۵۰ ميليون كارگر كارخانجات دولتي به دليل عدم سوددهي اين واحدهاي توليدي طي سه سال گذشته از كار بيكار شدند بي آنكه اين اخراج ها به انفجار اجتماعي بينجامد. با اين حال پليس سال گذشته بيش از ۱۰۰ هزار جنبش اعتراضي كشاورزان و كارگران محروم از فوايد رشد را سركوب كرد.
اما بخش هاي در حال توسعه روزنه اميدي است براي آنها كه در نهايت زمينه بهبود وضع معيشتي شان فراهم خواهد آمد. بخشي كه در آن روند تحولات بسيار كند بوده بخش كشاورزي است. چين همچنان كشوري است با جمعيت دهقاني بسيار بزرگ، چنان كه فرانسه تا نيمه قرن بيستم بود. در فرانسه رسم دهقاني با توصيفي كه لابروير سه قرن پيش كرده بود اكنون برافتاده است. اين رسم و شيوه زندگي از چين هم رخت برخواهد بست. چين هم اكنون ۲۵۰ ميليون كارگر با درآمد فقيرانه دارد. ليكن در زماني نه چندان دور، توسعه اقتصادي شتاب يافته به اين كارگران امكان خواهد داد كه سطح زندگي شان را به سطحي برابر با كارگران اروپايي و حتي آمريكاي شمالي برسانند. آيا مي توان نتايج و پيامدهاي بالن اكسيژني را كه يك چنين پيشرفت اجتماعي نه تنها براي اقتصاد چين بلكه بر اقتصاد سراسر جهان فراهم خواهد آورد سنجيد؟ وقتي از سياست خارجي، از اروپا و از جهاني شدن صحبت مي كنيم بايد نوع و ماهيت قدرتي را كه وجه مشخصه قدرت هاي بزرگ در قرن بيست و يكم خواهد بود در نظر داشته باشيم.
منبع: كنسيانس پوليتيك

•فقط در حوزه خود حرف بزنيد
بيژن نامدار زنگنه وزير نفت چندي پيش در بخشنامه اي سياست هاي اطلاع رساني اين وزارتخانه را ابلاغ كرده است. در اين نامه آمده است: مصاحبه با رسانه هاي عمومي (مطبوعات و شبكه هاي مختلف راديو و تلويزيون) صرفا در زمينه هدف ها، برنامه ها و مسائل مربوط به حوزه مسئوليت هر دستگاه باشد و جدا از ورود به حوزه وظايف ساير دستگاه ها خودداري گردد. زنگنه در بخش ديگري از اين دستورالعمل نوشت: مسئوليت صحت و سقم اطلاعات و آمار ارائه شده مربوط به هر دستگاه با مديريت ارشد آن است. بنابراين اطلاعات مذكور قبل از انتشار بايد از سوي واحدهاي مسئول، گردآوري و پردازش شده و مورد تاييد قرار گيرد. مديران ارشد دستگاه ها، شركت ها و سازمان هاي وابسته، مسئوليت نهايي صحت و كارآمدسازي نظام اطلاع رساني حوزه خود و اجراي دقيق مواد و مفاد اين بخشنامه را دارند.

•۱۶ تا ۱۹ درصد
نرخ اوراق مشاركت بايد بين ۱۶ تا ۱۹ درصد باشد. سعيد ليلاز صاحبنظر اقتصادي سود معادل دو درصد بالاتر از نرخ تورم را براي اوراق مشاركت مناسب دانست. او همچنين درباره بودجه گفت: اگر توليد ناخالص داخلي براي سال آتي حدود ۱۰۰ ميليارد دلار باشد در سال ۸۲ دولت حدود ۵ هزار ميليارد تومان كسري بودجه خواهد داشت.

•صادرات با نام جعلي
مدير عامل يك واحد تايرسازي در رپرتاژ آگهي كارخانه خود در يكي از روزنامه ها مدعي شد: توليدكنندگان خارجي، امروز لاستيك خود را با نام و نشان اين كارخانه به دنيا صادر مي كنند. وي گفته است: اينكه در نيجريه و ويتنام لاستيك هاي متفرقه با نام اين كارخانه ايراني عرضه مي شود نشان مي دهد كه ما محبوبيت و مرغوبيت خاصي داريم.

•استيضاح مهندس
مهندس طهماسب مظاهري وزير امور اقتصادي و دارايي به خاطر به تعويق نيفتادن بازپرداخت وام كشاورزان استيضاح خواهد شد. ۲۰ نماينده مجلس كه عموما به طيف اقليت مجلس وابسته اند، به خاطر اين اقدام نامه استيضاح وزير را امضا كرده اند. اين در حالي است كه بدهي هاي بازپرداخت نشده سيستم بانكي كه در طول دو دهه گذشته با مصوبات تكليفي مجلس تخصيص داده شده اند هم اكنون از مهم ترين معضلات اقتصاد كشور به شمار مي روند. مظاهري از زمان آغاز به كار خود حركت هاي مثبتي در جهت كاستن بار تسهيلات تكليفي و بازپرداخت بدهي هاي دولت به بانك ها صورت داده است. برخي از نمايندگان با توجه به سست بودن علت استيضاح طرح آن را بعيد مي دانند.