گروه بين الملل: يك افسر ارشد آمريكايي اعلام كرد در نتيجه بمب گذاري انتحاري در يك تاكسي، پنج سرباز آمريكايي در نزديكي نجف كشته شدند.
اين اولين عمليات انتحاري عليه نيروهاي آمريكايي و انگليسي از آغاز تهاجم به عراق است. سروان اندرو والاس اظهار داشت كه سربازان كشته شده عضو تيپ يك از لشكر سوم پياده نظام آمريكا بوده اند كه در يك ايست بازرسي در اتوباني در شمال نجف نگهباني مي داده اند. يك تاكسي نزديك ايست بازرسي توقف مي كند و با اشاره دست تقاضاي كمك مي كند. وقتي سربازان به آن نزديك مي شوند، تاكسي منفجر مي شود. افسران آمريكايي مستقر در مركز فرماندهي نيروهاي آمريكايي در دوحه، قطر اين خبر را تأييد كردند.
در بغداد، ديروز موشك هاي كروز آمريكا به ساختمان وزارت اطلاعات عراق اصابت كردند. از سوي ديگر مردم اين شهر براي عزاداري در بازار عراق كه بنا به ادعاي مقامات عراقي ۵۸ نفر غيرنظامي در آنجا در نتيجه بمباران نيروهاي ائتلافي كشته شده اند، گرد آمدند. مقامات كويتي اعلام كردند كه عراق با شليك يك موشك ساخت خودش يك بازار را در شهر كويت ويران ساخته است. در حالي كه نيروهاي آمريكايي حملات هوايي و موشكي خود را به منظور تضعيف مواضع گارد رياست جمهوري عراق كه از بغداد دفاع مي كنند، ادامه مي دهد؛ نبردهاي زميني در جنوب و مركز عراق همچنان ادامه دارد. آخرين حملات شامل حمله هليكوپترهاي آپاچي از لشكر ۱۰۱ هوابرد بوده است. برخي از واحدهاي رزمي آمريكايي به منظور رسيدن تداركات پيشرفت خود را كند كردند، اما مقامات نيروهاي ائتلافي گفتند كه هيچ دستوري مبني بر تاخير در حمله به سوي بغداد دريافت نكرده اند.
اين درحالي است كه شبكه تلويزيوني فاكس نيوز اعلام كرده است براي ۴ تا ۶ روز پيشروي زميني نيروهاي زميني ارتش آمريكا متوقف خواهد شد. در بصره نيز نيروهاي انگليسي با آتش توپخانه دو مجسمه صدام را در اين شهر نابود كردند. يكي از اين مجسمه ها در مركز شهر قرار داشت.
تصرف پالايشگاه بصره
از سوي ديگر سايت خبري بي بي سي خبر داد: سخنگوي سرفرماندهي نيروهاي مشترك آمريكا و بريتانيا در جنگ عراق جديدترين تحولات صحنه هاي نبرد را در نشست خبري در دوحه، پايتخت قطر، تشريح كرده است. وي گفت كه نيروهاي مشترك يك پالايشگاه تصفيه نفت در نزديكي بصره و چاه هاي نفتي منطقه را در اختيار گرفته اند. پالايشگاه بصره يكي از سه پالايشگاه اصلي تصفيه نفت در عراق است. ژنرال ويكتور رنوارت افزود كه انتظار مي رود اين تأسيسات هر چه زودتر كار خود را از سر بگيرد و افزود كه تلاش براي خاموش كردن آتش چاه هاي نفت مشتعل ادامه دارد. وي همچنين گفت كه نيروهاي مشترك به تصرف و پاكسازي فرودگاه هاي نظامي ادامه داده و براي توزيع مواد غذايي و ساير اقلام مورد نياز مردم، مراكز جديدي ايجاد كرده اند. اين اقلام از طريق بندر ام القصر به عراق وارد شده است.

توقف عمليات
در عين حال اين سايت خبري افزود: سخنگوي نظامي آمريكا از تأييد اين خبر كه عمليات زميني نيروهاي مشترك براي تصرف بغداد متوقف شده است خودداري كرد. وي گفت كه عمليات نظامي مطابق نقشه پيش مي رود و نبايد موضوع خطوط تداركاتي را بيش از اندازه مهم جلوه داد و افزود كه حملات نيروهاي نامنظم عراقي به خطوط تداركاتي نتوانسته است مانع از ارسال ملزومات به واحدهاي خط مقدم ارتش آمريكا شود. پيشتر گفته شده بود كه تمامي نشانه هايي كه از صحنه عمليات به دست مي آيد حاكي از آن است كه دستور توقف پيشروي در اين محور صادر شده است. خبرنگار بي بي سي، كه با يك ستون از واحدهاي تفنگداران آمريكايي حركت مي كرده است، مي افزايد كه اين واحدها در حدود يكصد و شصت كيلومتري جنوب بغداد توقف كرده اند.
در همان حال، واحدهاي توپخانه و نيروي هوايي آمريكا به حملات خود عليه موضع ارتش عراق در اطراف بغداد ادامه مي دهند. به گفته برخي از كارشناسان، انتظارات اوليه در مورد سرعت پيشروي نيروهاي آمريكايي باعث شده است تا هر نوع كندي در اين زمينه به منزله توقف عمليات تلقي شود.
به گفته آنان، توقف هاي كوتاه مدت در پيشروي نيروها در هر نوع عمليات نظامي طبيعي است. با وجود اين كه تا آخرين ساعات ديشب اخبار ضد و نقيض درباره توقف عمليات زميني آمريكا عليه عراق مخابره شد، اما خبري از به اجرا درآمدن اين تاكتيك منتشر نشده است.

حمله به دفتر حزب بعث
سرتيپ وينسنت بروكس، جانشين فرمانده عمليات آمريكا و انگليس اعلام كرد كه نيروهاي ائتلافي ساختماني را در شمال شرقي بصره كه محل ملاقات اعضاي حزب بعث عراق در بصره بوده است، ويران كرده اند.
وي با نشان دادن تصاويري از اصابت موشك يا بمب به اين ساختمان ادعا كرد كه در زمان ويران شدن ساختمان ۲۰۰ نفر از اعضاي حزب بعث در منطقه بصره در آن حضور داشته اند. سرهنگ ورنون فرمانده نيروهاي انگليسي در اين رابطه اظهار داشت: نابودي حزب بعث و عواملش در بصره اكنون هدف اصلي عمليات نظامي ماست. ورنون ادعا كرد كه در حال حاضر يك مقام بلندپايه حزب بعث در بازداشت آنها و تحت بازجويي قرار دارد.

جنگ در فضاي باز براي تانك هاي عراقي كه فاقد تجهيزات اطلاعاتي پيچيده نظير ابزار ديد در شب هستند نوعي خودكشي محسوب مي شود
سرهنگ كريس ورنون، سخنگوي ارتش انگلستان در مصاحبه اي با شبكه تلويزيوني اسكاي نيوز اظهار داشت كه نيروهاي انگليسي به هيچ وجه در آستانه تصرف شهر مهم بصره در جنوب عراق نيستند. وي اضافه كرد كه نيروهاي ائتلافي مقاومت نيروهاي وفادار به صدام حسين، رئيس جمهور عراق را دست كم گرفته بودند.
اين افسر انگليسي گفت: «به هيچ وجه نمي توانيم ادعا كنيم كه به زودي كنترل بصره را در دست خواهيم گرفت. در حال حاضر ما حتي اين امكان را نداريم كه كمك هاي بشردوستانه را به داخل بصره ببريم. مادامي كه هدف ما آوردن فشار براي كسب برتري نظامي باشد، امكان ورود يا خروج به بصره به صورت نظامي وجود ندارد، ما بايد در اين جهت حركت كنيم كه بتوانيم كمك هاي بشردوستانه را به بصره برسانيم. »
سربازان انگليسي كه اكنون دومين شهر بزرگ عراق را در محاصره دارند، با مقاومت شديد از سوي عراقي ها، به خصوص ميليشياي حزب بعث روبه رو شده اند. برخي از شديدترين نبردهاي نيروهاي ائتلافي آمريكايي - انگليسي در اين نقطه به وقوع پيوسته است. گروه هاي امداد معتقدند كه نبود آب آشاميدني و دارو و لوازم پزشكي بدين معنا است كه ۳/۱ ميليون نفر جمعيت بصره با بحراني انساني روبه رو هستند.
ورنون اظهار داشت كه مشكل اصلي نيروهاي انگليسي نبرد با نيروهاي شبه نظامي عراق است و در جنگيدن با ارتش منظم عراق مشكل چنداني ندارند. البته ژنرال مايكل جكسون، رئيس ستاد فرماندهي انگلستان، به بن بست رسيدن نيروهاي ائتلافي در نتيجه شرايط آب و هوايي و مقاومت غيرمنتظره نيروهاي عراقي را تكذيب كرد. وي در مصاحبه اي مطبوعاتي در لندن گفت: «طبيعي است كه ارتش ها نمي توانند بدون وقفه هاي گاه به گاه، تجديد قوا و كسب اطمينان از آمادگي تداركات، مدام پيشروي كنند؛ به هر حال سربازان هم احتياج به خواب دارند. بنابراين عبارت «به بن بست رسيدن»، عبارتي جانبدارانه است.» مطبوعات انگليس روز جمعه به نقل از مقامات ارتش انگليس ادعا كردند كه حدود ۲۰۰۰ نفر از مردم بصره به هنگام تلاش براي فرار از اين شهر توسط نيروهاي شبه نظامي عراق به گلوله بسته شده اند.
در اين رابطه سرهنگ ورنون گفت: در روزهاي اخير تعداد زيادي از مردم بصره هر روز از شهر خارج مي شدند تا از ايستگاه هاي كمك رساني مستقر در خارج شهر غذا دريافت كنند و سپس به شهر بازمي گشتند؛ اما روز جمعه نيروهاي شبه نظامي عراق به روي آنها آتش گشودند. سربازان انگليسي نيز پس از اينكه مردم پياده در حال عبور از پلي با خمپاره و مسلسل مورد حمله قرار گرفتند، آتش نيروهاي شبه نظامي را پاسخ گفتند. بنابه گزارش روزنامه سان، در نتيجه اين نبرد حداقل يك زن به شدت مجروح شده است و تعداد زيادي از مردم نيز جراحات سطحي برداشته اند اما از كشته شدن مردم يا نيروهاي شبه نظامي عراقي خبري در دست نيست.
سرهنگ ورنون گفت: «طي پنج روز گذشته توپخانه بصره فعال بوده است؛ ما عملا در داخل شهر درگير نيستيم اما در اطراف شهر با نيروهاي عراقي درگير بوده ايم. » وي افزود: «مسئله مهم و اساسي در بصره اين است كه بتوانيم كنترل حزب بعث و نيروهاي غيرمنظم تحت فرماندهي آنان را در اين شهر از ميان برداريم تا مردم آزاد شوند. »
تاكنون بصره صحنه اصلي نبرد نيروهاي انگليسي در جنگ ائتلافي به رهبري آمريكا براي سرنگوني صدام بوده است و بيست و دو سرباز انگليسي جان خود را در اين نبرد از دست داده اند.
بسياري از كارشناسان نظامي معتقدند با آنكه ممكن است استراتژي صدام حسين از بيرون بدون نظم و آشفته جلوه كند، اما در واقع طرحي بسيار دقيق را دنبال مي كند كه هدف از آن به درازا كشاندن جنگ و ايجاد فاجعه اي انساني به اين اميد است كه جامعه بين المللي فشار خود را براي راه حلي مسالمت آميز افزايش دهد. ويليام نش، ژنرال بازنشسته و عضو فعلي شوراي روابط خارجي آمريكا اخيرا در مصاحبه اي اظهار داشت: «تنها اميد صدام براي بقا همين طولاني شدن جنگ و فشارهاي بين المللي براي توقف جنگ است. » نبرد در شهرهاي جنوبي ناصريه و بصره مثال هاي بارزي از عزم عراق براي مقاومت در برابر نيروهاي ائتلافي است.
در هر صورت چنين به نظر مي رسد كه عراق مايل است جنگ را به داخل شهرها بكشاند و از جنگ در فضاي باز با نيروهاي ائتلافي بپرهيزد. در اين رابطه ويليام هاپكينسون، تحليلگر موسسه مطالعات استراتژيك لندن مي گويد: «استراتژي عراق كاملا درست است، زيرا در نبرد خانه به خانه تجهيزات پيچيده و دقيق به كار نمي آيد و نيروهاي ائتلافي ناچارند خود را تا سطح تجهيزات كهنه عراقي پايين بياورند و با نارنجك و تفنگ به جنگ بپردازند. جنگ در فضاي باز براي تانك هاي عراقي كه فاقد تجهيزات اطلاعاتي پيچيده، نظير ابزار ديد در شب هستند، نوعي خودكشي محسوب مي شود.»

صالح نيك بخت*
گشودن جبهه شمال و تهاجم نيروهاي آمريكايي عليه رژيم بعثي عراق گرچه با تأخيري ده روزه صورت مي گيرد، ولي قطعا بر نتيجه جنگ و سقوط رژيم صدام حسين تأثير فوري و اساسي مي گذارد. حمله نيروهاي آمريكا از شمال عراق از آن جهت تاكنون به تأخير افتاده است كه مجلس تركيه تحت تأثير جو مخالفت با جنگ در دنيا به ويژه كشورهاي اسلامي، اجازه ورود نيروهاي آمريكايي را از جنوب تركيه، به خاك عراق نداد و از طرف ديگر دولت اردوغان براي اخذ اين مجوز از مجلس بهايي مي طلبيد كه براي آمريكايي ها سنگين و گران بود. مضافا ارتش تركيه هم خواهان ورود به شمال عراق و تصرف مناطقي از عراق همچون كركوك و موصل ـ دو حوزه عمده نفتي عراق ـ بودند و اين ارتش حاضر به تمكين از فرماندهي مشترك نيروهاي آمريكايي نبوده و مايل بود كه ارتش تركيه با فرماندهي مستقل ترك ها در اين هجوم با آمريكايي ها شريك شود. اين موضوع بلافاصله با مخالفت احزاب كرد معارض عراقي و رهبران آن: مسعود بارزاني و جلال طالباني كه از حدود ۱۲ سال پيش اداره امور قسمتي از مناطق كردنشين شمال عراق را در دست دارند مواجه شد. رهبران احزاب تهديد كردند: چنانكه ارتش تركيه وارد شمال عراق شود، در حمله و هجوم به آن درنگ نخواهند كرد. ناظران سياسي و نظامي به اين موضوع از اين زاويه نگاه مي كنند كه اولا ارتش تركيه و دولت هاي اين كشور در كشتار مردم كرد و ساكن اين كشور چنان عمل كرده است كه كردهاي عراق ترجيح مي دهند با رژيم بعثي عراق همكاري كنند ولي پاي ارتش تركيه به خاك عراق باز نشود!
ثانيا نيروهاي كرد عراقي در ميان همه معارضين رژيم بعثي عراق از اين امتياز ويژه برخوردارند كه هم از تشكيلات اداري و سياسي و نظامي مستقر در بخشي از خاك عراق برخوردارند و هم يگانه نيروي معارض هستند كه حضور مستقل فيزيكي و نظامي در خاك عراق دارند و مورد پشتيباني كامل مردم مناطق شمالي كردستان عراق هستند. بنابراين ارتش آمريكا در حمله از جبهه شمال نمي تواند از همكاري و هماهنگي با اين نيرو چشم پوشي كند. ثالثا آمريكايي ها به اين نكته واقفند كه ورود ارتش تركيه به خاك عراق و درگيري ميان نيروهاي احزاب كرد و ارتش مهاجم يك كشور همسايه مالا موجب وحدت كردهاي عراق و كردهاي مخالف دولت تركيه در اين كشور مي شود و اين امر مسئله اي است كه مورد بهره برداري همسايگان تركيه خواهد شد و عملا مانعي بر سر راه استقرار نيروهاي آمريكايي در شمال عراق و پيشروي اين نيرو به سمت مناطق نفت خيز كركوك و موصل مي گردد. وانگهي تهديدات اخير دولت تركيه در اشغال شهرهاي كركوك كه يك شهر كردنشين بوده و صدام با اخراج هزاران كرد ساكن آن و جايگزين كردن آنان با اعراب، قصد «تعريب» آن را داشته است و نيز شهر موصل كه داراي جمعيتي بزرگ از اكراد است و دروازه ورود عراق به كشور مجاور سوريه است عملا اين خطر را در اذهان متمركز مي كند كه مبادا تركيه همچون حمله به قبرس و به بهانه دفاع از اقليت ترك اين كشور قصد تجزيه عراق و يا اشغال دائم اين بخش از خاك عراق را داشته باشد. كاري كه در ماجراي قبرس، كشورهاي عضو «ناتو» نتوانستند تركيه را وادار به خروج از جزيره قبرس كنند و اگر هيولاي پيمان ورشو نبود، برخورد نظامي دو كشور تركيه و يونان در قبرس قطعي بود. تركيه گاه و بي گاه خطر تشكيل يك دولت مستقل كرد را در عراق و تهديد آن براي كشور خود به ميان مي آورد، در حالي كه اتحاديه اروپا و كشورهاي هم پيمان تركيه در پيمان ناتو به خوبي مي دانند احزاب كرد شمال عراق با روابطي كه با معارضين عراقي دارند و با لحاظ كشورهاي كردنشين همسايه (ايران و سوريه) هرگز تن به چنين كاري نمي دهند و نمي خواهند بهار نيامده سوداي خزان داشته باشند.
نتايج حمله به جبهه شمال
حمله آمريكا از جبهه شمال هم از لحاظ تقويت نيروي نظامي و سوق الجيشي اهميت دارد و هم از لحاظ سياسي و اقتصادي مي تواند شاهرگ اقتصادي و ارتباطي دولت و ارتش عراق را با داخل و خارج قطع كند:
۱ ـ از جنبه نظامي بخش عمده نيروهاي نظامي منظم و غيرمنظم عراقي مأمور حفاظت از حوزه هاي نفتي موصل و كركوك و انتقال و صدور نفت به تركيه و سوريه هستند. حمله از جبهه شمال و درگير شدن اين نيروها امكان جابه جايي و انتقال آن به جنوب عراق و يا اطراف بغداد را از بين مي برد. وانگهي پايگاه هاي هوايي عراق در «حبانيه» و «موصل» كه به علت دوري از مرزهاي شمال و جنوب و مناطق پرواز ممنوع محل نگهداري هواپيماهاي نظامي و جنگنده عراق است و صدام پيش از شروع جنگ تشويق كرده بود كه حملات انتحاري كنند و ممكن است خلبانان بعثي و فداييان صدام در آينده چون «كاميكازه»هاي ژاپني در جنگ دوم جهاني از اين هواپيماها براي حمله به مراكز تجمع نيروهاي مهاجم آمريكايي و انگليسي استفاده نمايند مورد حمله جبهه شمال خواهد بود.
۲ ـ استان نينوا و مركز آن موصل تنها استان هم مرز عراق با سوريه است كه خط آهن عراق به سوريه از آن مي گذرد و در مسير انتقال لوله هاي نفتي به موصل و كركوك است. با توجه به اينكه سوريه تنها كشور عربي هم مرز با عراق است كه اجازه استفاده از حريم هوايي و راه هاي زميني و بنادر خود جهت حمله به خاك عراق را به نيروهاي آمريكايي نداده است با حمله نيروهاي جبهه شمال به اين استان هم انتقال و صدور نفت و هم امكانات تجارتي و حمل و نقل و تداركاتي از اين مسير قطع مي شود.
۳ ـ شايد مهم ترين منظور آمريكايي ها از گشايش جبهه شمال جلب همراهي و پشتيباني نيروهاي مسلح احزاب كرد شمال عراق است كه مردم آن بيش از ۵۰ سال است توسط ارتش اين كشور سركوب مي شود. با توجه به آشنايي اين نيروها با مناطق تحت كنترل عراقي ها، آمريكايي ها مي خواهند از اين نيرو جهت درهم شكستن مقاومت عراقي ها و حركت به سوي بغداد و محاصره كامل آن استفاده نمايند. در حالي كه در هيچ يك از مناطق جنوب و غرب عراق به علت مستقر نبودن احزاب معارض در داخل خاك عراق و نداشتن پايگاه فيزيكي نيروهاي معارض حتي در صورت تمايل نمي توانند چنين كمكي به نيروهاي آمريكايي بدهند و اين منشأ اصلي اختلاف آمريكاييان و دولت تركيه در عدم موافقت با ورود مستقل ارتش تركيه به خاك عراق خواهد بود.
* حقوقدان و وكيل دادگستري

هرچه جنگ طولاني تر و اجساد آمريكايي بيشتر شود جنبش ضدجنگ رشد بيشتري پيدا خواهد كرد
ترجمه: غلامرضا رضايي نصير
از زمان شروع جنگ عراق احساسات ضدجنگ در سراسر جهان به شدت بالا گرفته است. صدها هزار نفر از مردم در اعتراض به جنگ به خيابان ها ريخته اند و اعتراضات آنها به بازداشت، مجروح شدن و حتي در چند مورد به مرگ چند نفر منجر شده است. در داخل كشور آمريكا نيز اين اعتراضات به شكل راهپيمايي و دراز كشيدن در خيابان ها براي نشان دادن تلفات غيرنظامي صورت گرفته است. هفته گذشته انبوه تظاهركنندگان بخش هايي از مركز شهر سان فرانسيسكو را فلج كردند و روز پنج شنبه به طور موقت خيابان پنجم شهر نيويورك را بستند. اما نظرسنجي ها نشان مي دهد كه بيشتر مردم آمريكا هنوز از جنگ با عراق حمايت مي كنند. تعدادي راهپيمايي، البته در مقياس كوچك تر، در حمايت از سربازان آمريكايي صورت گرفته است. آنچه در زير مي خوانيد مصاحبه اي است كه مجله نيوزويك با مايكل كازين، استاد تاريخ دانشگاه جورج تاون و يكي از مولفان كتاب «آمريكاي تقسيم شده: جنگ
• جنبش ضدجنگ از زمان شروع جنگ چه تغييري كرده است؟
چهره اصلي جنبش در حال حاضر تاكتيكي است؛ مردم خيابان ها را مي بندند و بازداشت مي شوند. اما به نظر من اين تاكتيك نتايج پايداري در بر ندارد.
• چرا؟
نافرماني مدني كه هدف از آن تغيير اوضاع جاري باشد، مسئله بغرنج و فريبنده اي است. وقتي يكبار اين كار را انجام دهيد چنين به نظر مي رسد كه مي توانيد از طريق آن توجه مردم را جلب كنيد، اما اگر ادامه دهيد اين تاكتيك تبديل به نوعي مرض مي شود و مردم رفته رفته از آن متنفر مي شوند، حتي اگر مخالف جنگ باشند. جنبش ضد جنگ در آمريكا اكنون گرفتار اين معضل شده است. به راه انداختن راهپيمايي هاي بيشتر بي فايده به نظر مي رسد چرا كه قبلا هم انجام شده و نتوانسته است جلوي آغاز شدن جنگ را بگيرد، مگر اينكه قصد فقط اين باشد كه ترافيك را بند بياورند، كه آن هم معلوم نيست چه نتايجي برايشان به بار خواهد آورد.
• اگر نتيجه اي به همراه ندارد، پس چرا اتفاق مي افتد؟
ممكن است سازمان دهندگان اين راهپيمايي ها فكر كنند بتوانند با اين حركات توجه رسانه ها را به سوي خود جلب كنند، زيرا از زمان شروع جنگ در هفته گذشته رسانه ها كمتر به آنها پرداخته اند.
• پس مخالفان جنگ بهتر است چه كنند؟
مبارزه در جهت اعمال نفوذ بر كنگره مي تواند نتايج بهتري داشته باشد. البته فقط ممكن است. در نهايت اگر اوضاع جنگ براي آمريكا خوب پيش برود، جنبش ضد جنگ موفقيتي نخواهد داشت، اين امر حتي در مورد جنگ ويتنام هم صدق مي كرد. از آن گذشته اگر نظرسنجي ها واقعا درست باشند، آمريكايي ها همچنان حامي جنگ هستند.
• به طور كلي، جنبش ضد جنگ در آمريكا طي چند روز گذشته چگونه عمل كرده است؟
اگر بخواهيم منصفانه برخورد كنيم، بايد بگويم كه حوادث هفته گذشته كاملا نشان مي دهد جنبش ضد جنگ واقعا خود را براي جنگ آماده نكرده بود. تظاهرات چند ماه گذشته، پيش از شروع جنگ، بسيار موفقيت آميز بودند اما سازمان دهندگان تظاهرات واقعا طرحي براي زماني كه جنگ شروع شود، نداشتند. بنابراين اكنون در موقعيت دشواري قرار گرفته اند. اما نبايد از نظر دور داشت كه جنبش ها طي زمان پخته مي شوند و از عمر جنبش حاضر تنها چند ماه مي گذرد، بنابراين تعجبي ندارد كه طرحي براي آينده نداشته باشد.
• آيا به نظر شما رئيس جمهور فعلي با مخالفت هاي سازماندهي شده بيشتري نسبت به مثلا دولت كلينتون در هر يك از اقدامات نظامي اش روبه رو است؟ اگر چنين است، به اعتقاد شما علت چيست؟
خوب، از يك نظر بيل كلينتون هيچ وقت دست به كاري بلندپروازانه نظير جنگ كنوني نزد. بسياري از مردم كه اكنون با جنگ مخالف هستند، به دولت كلينتون اعتماد داشتند. اما بسياري از افراد در جناح چپ به انگيزه هاي بوش خوشبين نيستند و از انتخاب او حمايت نمي كنند.
• بنابراين طبيعي است كه در مخالفت با جنگ ترديدي به خود راه نمي دهند. بنابراين مي توان گفت كه مشكل اصلي معترضان به جنگ در اين كشور شخص است نه سياست؟
روش هايي وجود داشته كه مي شد با اين موضوع بهتر برخورد كرد و ممكن بود يك رئيس جمهور ديگر اين همه واكنش و مخالفت را برنمي انگيخت. اما به عقيده من مسئله تهاجم به كشور ديگر هرگز از محبوبيت برخوردار نمي شد.
• آينده جنبش ضدجنگ به كجا خواهد رسيد؟ آيا آينده اين جنبش كاملا به چگونگي پيشرفت جنگ براي آمريكا بستگي دارد؟
شكي نيست كه اگر جنگ براي آمريكا خوب پيش نرود، شاهد مخالفت هاي بيشتري خواهيم بود. پس از حمله در سال ۱۹۶۸ كاملا معلوم شد كه در جنگ با ويتنام آمريكا نمي تواند پيروز شود؛ در نتيجه تظاهرات ضدجنگ شدت بيشتري گرفت. تاريخ نارضايتي داخلي در اين كشور شاهدي بر اين مدعاست؛ هرچقدر تعداد اجساد آمريكايي بيشتر شود، نظرسنجي ها هم مخالفت بيشتري را با جنگ نشان خواهند داد و جنبش ضدجنگ رشد بيشتري خواهد يافت. تاريخ آمريكا نشان مي دهد كه جنبش هاي ضدجنگ هرگز جلوي آغاز جنگ را نگرفته اند اما با طولاني شدن جنگ مخالفت ها شديدتر شده و در كشوري كه انتخابات حرف اول را مي زند، اين مسئله حائز اهميت فراواني است. توجه داشته باشيد كه ۱۸ ماه ديگر شاهد انتخابات رياست جمهوري خواهيم بود.
• آيا شما در سال هاي دهه ۶۰ در تظاهرات ضدجنگ شركت مي كرديد؟
بله، من آن موقع دانشجو بودم.

در گرديز ۴۰ كيلومتري مرز افغانستان با پاكستان، ۲۵ سرباز آمريكايي در سرماي شديد زمستان در كنار هليكوپتر ايستاده و در كنارشان سه تن از مقامات سيا به قطعه سنگي شبيه سنگ قبر تكيه داده اند. همه با هم در كنار اين سنگ عكس مي گيرند. يكي از مقامات سيا در مقابل ديگران قرار گرفته و با اشاره به سنگ مي گويد: «اين تكه سنگ، قطعه اي از ساختمان ويران شده سازمان تجارت جهاني و يكي از نشانه هاي جنايت القاعده است. خاطره اي از مرگ هموطنان مان و دنيا بايد بداند كه آمريكا در مقابل اين جنايت سكوت نخواهد كرد. »
بلافاصله فرياد مي زند: «ما در چهار سوي جهان ترور و تروريسم را ريشه كن خواهيم كرد. »
(Bush at War) (بوش در جنگ) باب وودوارد
• • •
پس از يازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ جهان با مقوله اي جديد آشنا شد: «جنگ عليه تروريسم»، اين چيزي است كه بوش و مردان سياسي آمريكا در دو سال اخير بر آن پافشاري كرده اند. حمله به القاعده، سرنگوني طالبان در افغانستان و بعد حمله به عراق.
چندي پيش در اولين روزهاي آغاز جنگ عراق، يك سرباز عراقي در حمله اي انتحاري در فاو يك تانك آمريكايي را منهدم كرد. پس از آن نيز حمله انتحاري ديگري عليه سربازان انگليسي شكل گرفت.
تيتر «حملات انتحاري در عراق آغاز شد» جمله اي بود كه صفحه اول روزنامه هاي جهان را به خود اختصاص داد. شايد اين موضوع به اعتقاد برخي از كارشناسان تنها جنبه اي تبليغي براي تقويت روحيه سربازان عراقي باشد اما در پس آن سوالي نهفته است و آن اينكه آيا اين حملات مي تواند سرآغاز حركت هاي انتحاري شديدتري در عراق و ساير نقاط جهان عليه آمريكا باشد؟ آمريكايي ها كه تصور مي كردند كودكان و مردم عراق با شاخه هاي گل به پيشوازشان خواهند آمد. اما عكس ها و تصاوير چيز ديگري را مي نماياند. كودكان عراق چهره اي بهت زده دارند و زنان نگران همسرانشان هستند.
چند روز پيش تصاويري از برخي شبكه ها پخش شد كه در آن سربازان انگليسي در روستايي در اطراف نجف خانه هاي عراقي ها را بازرسي كرده و افراد مظنون را بدون هيچ توضيحي دستگير كرده با خود مي بردند. كودكان و نوجوانان با چشماني بيمناك دستگيري پدر و برادرانشان را مي نگريستند بدون آنكه آن را درك كنند.
اين تصاوير در ذهن و روحشان عشق را به وجود خواهد آورد يا نفرت؟
آمريكايي ها جنگي را كه قرار بود ۴۸ ساعته و بدون كشتار غيرنظاميان به پايان برسانند دوازده روز است ادامه داده اند. چندين بار مناطق مسكوني و بازارها مورد اصابت موشك هاي آمريكايي و انگليسي واقع شد و بمباران هنوز ادامه دارد.
آيا عراقي ها بايد از آمدن آمريكايي ها خوشحال باشند. اگر اين جنگ بدون كشتار و تنها با سقوط صدام پايان مي يافت پاسخ آري دادن به اين سوال محتمل بود اما اكنون همه چيز فرق كرده است.
از سوي ديگر خشم و نفرت جهان را عليه جنگ شورانده است. تظاهرات ضدجنگ در كشورهايي آسياي شرقي بسيار چشمگير و جالب توجه بود.
كشورهايي كه به ملت هاي مسلمان ميانه رو معروفند و جنگ را عليه اسلام و مسلمانان نمي دانند شاهد افزايش موج ضدآمريكايي بوده اند. توفيق عبدالله محقق انستيتوي دانش اندونزي در اين باره با اشاره به اين كه جنگ عراق راه را براي تظاهرات آشكار ضدآمريكايي در سراسر جهان باز كرد، مي نويسد: «با توجه به شدت گرفتن حركات ضدجنگ، بايد در انتظار رشد بيش از پيش افراطيون مسلمان بود. » چنين احتمالي در كشورهاي آسياي شرقي مانند اندونزي و مالزي يكي از دغدغه هاي سياستمداران اين كشورها است. به اعتقاد بسياري از كارشناسان اگر جنگ بيش از اين طول بكشد زمينه را براي رشد آن به وجود خواهد آورد. البته با نگاهي به گذشته مي توان علت اين دغدغه ها را درك كرد. پس از جنگ خليج فارس در سال ،۱۹۹۱ حركات تروريستي در سراسر جهان شكل منسجم تري به خود گرفت. واقعيت اين است كه حتي بسياري از كشورهاي اسلامي براي سرنوشت صدام اهميتي قائل نيستند. آنچه آنها را آزار مي دهد شرايط مردم عراق است. در صورت ادامه جنگ عكس العمل مردم عراق نيز مشخص نيست. احتمال دارد حتي پس از فتح بغداد، نفرت از اشغالگران رشد يافته و در قالب مبارزات انتحاري شكل گيرد زيرا برخلاف افغانستان كه آمريكا تظاهر به نجات مردم از يوغ طالبان مي كرد، در عراق نتوانسته اين نقش را ايفا كند و به شمايل يك اشغالگر زورگو درآمده است.
تاثيرات اين نفرت مختص كشورهاي مسلمان نيست. دور روز قبل چند كودك آسيايي در يكي از خيابان هاي نيويورك، زني را كه لباس نظامي بر تن داشت با سنگ مورد حمله قرار دادند. اگر چه اين حركات حاكي از نفرت از جنگ است اما به نظر مي رسد اين نفرت خود زمينه اي براي مبارزات منفي و خشونت آميز در جهان خواهد شد. جنگ عراق تاثير بسياري بر كودكان گذارده است. طبق آخرين نتايج اعلام شده از سوي يك موسسه تحقيقاتي در انگليس، بسياري از كشورها به ويژه كشورهايي كه در آنها آمريكايي ها از تمام ابزارهاي تبليغاتي از جمله برنامه هاي تلويزيوني و حتي اخبار و بازي هاي كامپيوتري براي تبليغ استفاده مي كنند، كودكان و نوجوانان به اسباب بازي هاي جنگي و خشن علاقه مندتر شده اند. اين علاقه حتي در ميان كودكان دختر نيز ديده شده است. به اعتقاد كارشناسان اين شرايط، نشانه هاي منفي است كه بايد بيشتر به آن توجه كرد چرا كه شايد اينها خود راه را به سوي جهاني خشن تر باز كنند.
از دگرسو احتمال رشد دوباره تفكر طالبان و القاعده نيز بيش از پيش موجب نگراني كشورهاي منطقه شده است زيرا از يكسو با ادامه يافتن جنگ و كشتار مسلمانان، احتمال دارد گروه هاي مختلف به ويژه در كشورهاي آسياي ميانه و آسياي مركزي به گروه هاي افراطي همچون القاعده متمايل شوند. به نظر مي رسد برخي از كشورهاي مخالف آمريكا نيز با حمايت مالي و تسليحاتي از چنين گروه هايي به رشد تروريسم در جهان كمك كنند.

طي دهه هشتاد و در زمان جنگ ايران و عراق صحاف و رامسفلد گفت وگوهايي خصوصي را براي خريد اسلحه و «تحكيم دوستي دو ملت» انجام داده بودند
اين روزها شاهديم كه فردي عراقي به نام محمد سعيد الصحاف شهرتي جهاني يافته و تصوير وي دائما و تقريبا هر روز از كانال هاي تلويزيوني مختلف در جهان پخش مي شود. او كه سمت وزير اطلاع رساني عراق را بر عهده دارد از زمان آغاز جنگ به بلندگوي رژيم عراق بدل شده است. تلويزيون عراق اغلب تنها زماني حرف هاي وي را نيمه تمام مي گذارد كه بخواهد يك ميان برنامه پخش كند يا به سخنراني هاي تاريخي صدام اشاره نمايد. در ساير اوقات تقريبا وي به صورت بي وقفه در حال بيان مواضع بغداد و وضعيت جنگ است. تصوير وي در حالي كه يك يونيفورم سبز رنگ پوشيده و در پشت انبوهي از ميكروفن ها قرار گرفته به تدريج به نوعي تصوير كليشه اي بدل مي شود. وي معمولا قبل از شروع حرف ها چانه خويش را جلو داده و نگاهش را در ميان خبرنگاران مي اندازد. رفتار وي به گونه اي است كه انگار احساس مي كند بدل به يك قهرمان جنگ شده. انگار او از جنگ لذت مي برد و يا حداقل چنين وانمود مي كند.
او در كلامش احساس بزرگي را القا مي كند. چنين كاري در كشوري صورت مي گيرد كه بزرگان مملكت در آن حداكثر مي توانند سمت «معاون» را به دست آورند، زيرا رئيس اصلي همواره و در همه جا تنها يك نفر است: صدام حسين. صحاف بارها عبارتي را كه قائد بر آن تكيه داشته تكرار مي كند: خداوند حافظتان باشد!
صحاف را بدون ترديد مي توان يكي از وفادارترين ها به صدام دانست. او در سال ۱۹۶۳ وارد حزب بعث شد. وي در آن زمان ۲۳ سال داشت. در بغداد ژنرال عبدالكريم قاسم تازه سقوط كرده بود، كسي كه خودش پنج سال قبل حكومت ملك فيصل را از ميان برد و او را به قتل رساند. با رشد حزب بعث دوران اوج گيري و موفقيت سياسي الصحاف نيز آغاز شد. او به تحصيل در رشته زبان انگليسي در دانشگاه پرداخته بود تا به عنوان معلم انگليسي در دبيرستان ها به كار مشغول شود. اما موفقيت و رشد سياسي باعث شد تا چندان در اين مسير حركت نكند. وي طي سال هاي متمادي در سفارتخانه هاي عراق در كشورهاي هندوستان، ايتاليا و امارات متحده عربي سمت هاي مختلفي داشت. بالاخره در سال ۱۹۹۱ صدام حسين وي را به سمت وزير خارجه عراق برگزيد.
اگر چه وي با سمت هاي بالا در بخش هاي ديپلماتيك احساس بيگانگي مي كرد، اما حدود ده سال به عنوان وزير خارجه باقي ماند. طي مدت ياد شده اصلي ترين وظيفه وي دشنام به بازرسان سازمان ملل بود تا آنكه بالاخره آنها در سال ۱۹۹۸ از كشور بيرون رانده شدند. قدرت بيان و سرسختي وي طي دوران تصدي گري رياست وزارت خارجه صدام را بر آن داشت تا او را به رياست وزارت اطلاع رساني برگزيند. پس از رفتن الصحاف از وزارت خارجه جاي وي را ناجي صبري كه به مراتب زيرك تر و باهوش تر محسوب مي شد، گرفت. پست جديد كاملا برازنده الصحاف بود. وي به خصوص طي روزهاي اخير نشان داده كه صدام شخص مناسبي را براي انتقال مواضع خويش برگزيده بود.
او رئيس جمهور آمريكا و نخست وزير انگليس را به تناوب شرور، قاتل و يا جنايتكار جنگي مي نامد. وي به خصوص به رامسفلد توجه خاصي دارد و يك لقب اختصاصي براي وزير دفاع آمريكابرگزيده: سگ. البته در گذشته صحاف و رامسفلد حتي ارتباط ها و دوستي هايي خصوصي و شخصي نيز داشته اند. طي دهه هشتاد و در زمان جنگ ايران و عراق صحاف و رامسفلد گفت وگوهايي خصوصي را براي خريد اسلحه و «تحكيم دوستي دو ملت» انجام داده بودند.
زود دويچه سايتونگ

• انفجار خط لوله عراق ـ سوريه


طي هفته جاري و در دو عمليات محرمانه جداگانه نيروهاي ويژه ارتش ايالات متحده خط لوله عراق - سوريه را با هدف جلوگيري از ارسال نفت عراق به اين كشور منفجر كردند و همچنين با تخريب بخش هايي از خط آهن موجود بين اين دو كشور كار آن را مختل كردند تا مانع از ادامه ارسال كمك هاي سوريه براي حاكميت صدام شوند كه به ادعاي مقامات آمريكايي طي هفته هاي اخير در جريان بوده است. يكي از نشريات اسرائيلي در آخرين شماره خود ضمن اشاره به اين خبر همچنين ادعا كرد سوريه عامل تحريك جنبشي از فلسطينيان و ساير داوطلباني است كه براي جنگيدن در كنار نيروهاي وفادار به صدام اعلام آمادگي كرده اند. در اين گزارش همچنين از ورود صدها لبناني داوطلب جنگ با آمريكا از طريق خاك سوريه به عراق طي روز پنج شنبه گذشته خبر داده شده و احتمال حمله موشكي آمريكا به اردوگاه هاي آوارگان فلسطيني در جنوب و شمال لبنان را مطرح كرده است و تاكيد مي كند اين اردوگاه ها اكنون به مقر جلب داوطلبان براي همراهي با نيروهاي عراقي تبديل شده كه گروه هاي متفاوتي از جمله القاعده منابع مالي سفر آنها به عراق را تامين مي كنند!

• بازداشت شش عراقي
شش عراقي در دو كشور به اتهام تلاش براي طراحي و انجام حملات تروريستي عليه منافع آمريكا به بازداشت درآمدند. طرح هاي اوليه براي انجام حملات تهيه شده و مواد منفجره مورد نياز هم آماده انجام حملات بود كه اين افراد بازداشت شدند. شبكه خبري فاكس نيوز آمريكا با انتشار اين خبر به نقل از ريچارد بوچر سخنگوي وزارت امور خارجه آمريكا مي نويسد: «بازداشت اين افراد طرح هايشان را ناكام گذاشت. » بوچر عوامل امنيتي عراق كه در سراسر جهان پراكنده شده اند را خطري جدي براي امنيت منافع آمريكا دانست اما در هيچ يك از بخش هاي گفت وگوي مطبوعاتي خود با نمايندگان رسانه ها حاضر نشد نام دو كشوري كه اتباع عراقي مظنون در آنها به بازداشت درآمدند را افشا كند. دليل عدم افشاي نام كشورهاي مذكور و هويت عوامل بازداشت شده جلوگيري از ايجاد اختلال در تحقيقات اطلاعاتي محرمانه در مورد عملكرد گروه هاي تروريستي وابسته به حاكميت صدام عنوان شده است.

• حمايت مسخدوف از آمريكا

اصلان مسخدوف رئيس جمهور سابق چچن كه تحت تعقيب نيروهاي امنيتي روسيه است از اقدام نظامي آمريكا و انگليس عليه عراق حمايت و پشتيباني كرده است. مسخدوف يورش نظامي به عراق را تلاش براي سرنگوني ديكتاتوري جنايتكار توصيف كرده و از كشورهاي مهاجم خواسته در پايان اين نبرد در جهت حل و فصل مخاصمه موجود بين روسيه و جدايي طلبان چچن اقدام كنند. سايت خبري News RU با انتشار گزارشي در اين رابطه به مصاحبه رومن حليل اف وزير امور خارجه حكومت خود خوانده مسخدوف با خبرگزاري ANSA صدام را دست نشانده و عروسك اتحاد جماهير شوروي سابق و KGB معرفي كرده كه اكنون هم از حمايت رژيم پوتين برخوردار است. سايت News RU ادعا دارد اظهارات مسخدوف توسط مقامات جمهوري چچن به شدت سانسور شده و به دليل مخالفت مسكو انعكاس چنداني در رسانه ها نداشته است.

• عكسبرداري از شاتل ها
يكي از نهادهاي وابسته به ارتش ايالات متحده با درخواست سازمان هوا، فضاي آمريكا موسوم به ناسا براي عكسبرداري مداوم از شاتل هاي فضايي از لحظه عزيمت به جو زمين، در ضمن انجام مأموريت در فضا و در مراحل بازگشت موافقت كرد. خبرگزاري آسوشيتدپرس با انتشار اين خبر به توافق روز جمعه ناسا با سازمان مديريت ماهواره هاي تجسسي آمريكا خبر داد. بسياري از منتقدان ناسا هنوز هم اصرار دارند نقص بال شاتل كه علت انفجار آن در ضمن ورود به جو زمين بوده چندان منطقي به نظر نمي رسد و مقامات ناسا براي جلوگيري از تكرار چنين مشكلاتي به انعقاد قرارداد عسكبرداري از شاتل هاي فضايي تن دادند.

• القاعده در كنار صدام

بنا به ادعاي روزنامه انگليسي تايمز مالي سربازان به اسارت درآمده عراقي به بازجويان نظامي بريتانيايي گفته اند اعضاي شبكه القاعده در كنار نيروهاي ارتش عراق به مقابله با نيروهاي مهاجم انگليسي و آمريكايي مي پردازند. به ويژه اين اسراي عراقي تاكيد دارند تعداد قابل توجهي از اعضاي القاعده در شهر الزبير مستقر شده اند. اين روزنامه با طرح اين ادعا به نقل از مقامات ارتش بريتانيا مي نويسد حضور اعضاي القاعده در عراق مويد همكاري اين كشور با سازمان تروريستي القاعده است و گزارشات قبلي در مورد آموزش دسته هايي از تروريست هاي وابسته به القاعده در مجموعه آموزش سلمان پاك در نزديكي بغداد را تاييد مي كند.


• تاخير در حمله به بغداد

تامي فرانكس رئيس ستاد مشترك ارتش ايالات متحده و فرمانده نيروهاي تحت رهبري آمريكا در عراق قصد ندارد حمله به بغداد را به زودي انجام دهد و تا زماني كه حملات هوايي نظاميان حافظ بغداد را كاملا زمين گير كند به انتظار خواهد نشست. به اعتقاد فرماندهان ارشد ارتش آمريكا، عراق درصدد به كارگيري شيوه هاي جنگي و دكترين نظامي اتحاد جماهير شوروي سابق است و سرنوشت جنگ در بغداد رقم مي خورد. جوزف گالووي نويسنده مجموعه روزنامه هاي Knight Ridder با اشاره به تجمع نيروهاي نخبه گارد رياست جمهوري عراق در اطراف بغداد و دفاع چندلايه اي اين شهر، شيوه مذكور را منطبق بر استراتژي Maskirovka ارتش سرخ مي داند كه در تهديدات جدي كشاندن دشمن به عرصه جنگي فرسايشي و فريب دشمن در مورد توان نيروهاي خودي را در دستور كار داشت. اكنون تقريبا تمامي توان نظامي ارتش عراق در اطراف بغداد متمركز شده است.

• جنگي طولاني
حداقل نيمي از آمريكاييان بر اين باورند كه پنتاگون در تخمين توان نظامي و مقاومت نيروهاي عراقي در برابر مهاجمان دچار اشتباه و خطاي محاسباتي شده و حتي تعداد بيشتري از آنها گمان دارند آمريكا در اين جنگ متحمل خسارات زيادي به لحاظ انساني و سخت افزاري شده و جنگ حداقل يك ماه ديگر به طول خواهد انجاميد. در نظرسنجي اي كه مشتركا توسط ABC و روزنامه واشنگتن پست انجام شده ۸۲ درصد پاسخ دهندگان گفتند انتظار لطمات انساني و مصدومين جنگي زيادي را دارند. خبرگزاري آسوشيتدپرس كه نتيجه اين نظرسنجي را منتشر كرده در ادامه گزارش خود به نظرسنجي مشترك تايم و شبكه خبري CNN اشاره مي كند كه در آن تقريبا ۵۰ درصد پاسخ دهندگان به سوالات، جنگ عليه عراق را تا اين مقطع موفقيت آميز دانسته اند.

• دهن كجي ايپك
لابي پرقدرت حامي صهيونيسم كميته روابط عمومي آمريكا و اسرائيل موسوم به ايپك كه در حال برگزاري نشستي سه روزه كه از امروز آغاز مي شود، است از نه عضو دموكرات كانديداي رياست جمهوري ۲۰۰۴ آمريكا در سنا براي شركت در اين نشست دعوت به عمل آورد اما براي هيچ يك از اين مدعوين زمان سخنراني در نظر گرفته نشده است. ربكا نيدلر يكي از سخنگويان ايپك با اشاره به اين مسئله كه موجبات خشم گروه هاي ضداسرائيلي آمريكا را برانگيخته است در توضيح دليل اختصاص ندادن زمان سخنراني به سناتورهاي دموكرات آمريكا ادعا كرد فشرده بودن برنامه هايي كه به بررسي روابط دوستانه آمريكا و اسرائيل اختصاص داده شده اند مانع از در نظر گرفتن زمان سخنراني براي سناتورهاي دعوت شده به نشست بوده است.

• ترور اعضاي محافل نزديك به صدام
تيم هاي سري ارتش ايالات متحده آمريكا در نواحي شهري عراق فعال شده اند تا اعضاي محافل نزديك به صدام را ترور كرده و از اين طريق حاكميت صدام را تضعيف كنند. در اين سلسله عمليات اعضاي عالي رتبه حزب بعث و فرماندهان نيروهاي گارد رياست جمهوري عراق هدف حملات اين نيروها قرار مي گيرند. روزنامه آمريكايي واشنگتن پست با اشاره به اين خبر به نقل از مقامات سيا مي نويسد گروه هايي از نيروهاي ويژه آمريكا با همراهي عوامل اطلاعاتي سيا كه به داخل شهرهاي عراق از جمله بغداد نفوذ كرده اند تمامي توان خود را در جهت ترور اين افراد به كار گرفته اند و تاكنون در ترور ده ها نفر هم توفيق كسب كرده اند. اين عده با كار گذاشتن بمب و هدف قرار دادن قربانيان با تفنگ هاي دورزن نسبت به ترور افراد مورد نظر اقدام مي كنند. سخنگويان سيا و پنتاگون از تاييد خبر مذكور خودداري كردند.

• دعا و بايكوت، سلاح اعراب

اعراب با دعا و بايكوت به جنگ با آمريكا رفته اند. اعتراضات گسترده عليه حمله نظامي ائتلاف تحت رهبري آمريكا به عراق در جهان عرب آن چنان گسترده بوده است كه روزنامه آمريكايي واشنگتن پست در يكي از مقالات ديروز خود به تحريم كالاهاي آمريكايي و خشم و انزجار اعراب از اقدام نظامي عليه عراق اقرار كرد. در مقاله مذكور با اشاره به مخالفت گسترده اعراب با جنگ به واكنش هاي متفاوت موجود در جهان عرب پرداخته شده و به عنوان مثال اعتراضات در اردن ملايم و در جايي مثل مصر كه جنبش اخوان المسلمين در آن فعال تر است شديد توصيف شده است. در اين مقاله اعتراضات در مصر و شعارهايي كه طرح مي شود مشابه وضعيت ۱۹۶۰ در اين كشور دانسته شده است. اين روزنامه تصريح مي كند كشورهاي عرب بايد بين همراهي خود با آمريكا و ايجاد مجرايي براي بروز خشم و عصبانيت جامعه عرب تعادل و توازن ايجاد كنند!

آسوشيتدپرس: صدام درصدد است تا با طولاني كردن جنگ و تشديد بحران انساني در عراق خشم جامعه بين المللي را برانگيزد تا بدانجا كه آمريكا و انگليس به پذيرش راهكارهاي سياسي براي حل بحران جاري تن دهند
انهدام برج مخابراتي بغداد، مجسمه صدام نيز در عكس ديده مي شود
فرماندهان ارتش ايالات متحده در عراق روز جمعه با صدور فرماني تمامي عمليات زميني در عراق را براي چهار تا شش روز به حال تعليق درآوردند كه علت اين واقعه كمبود امكانات پشتيباني، لجستيكي و مقاومت سرسختانه نيروهاي عراقي عنوان شده است. در گزارشي كه روز گذشته از سوي فاكس نيوز منتشر شد تأكيد شده توقف عمليات زميني مد نظر است و هيچ اشاره اي به روند بمباران هوايي عراق نشده است. در ساعات بعد و با تداوم حملات هوايي، موشكي عليه عراق مشخص شد فرمان صادره حملات هوايي را شامل نمي شود.
در همين ضمن و در حالي كه ادعاهاي پنتاگون در مورد جنگي سريع و پيروزي اي برق آسا در عراق رنگ مي بازد و انتقادات جهاني عليه جنگ با عراق افزايش مي يابد جورج بوش طي روز جمعه و ديروز ضمن انتقاد از مخالفان جنگ، بغداد را به انجام جنايات جنگي و سوريه و ايران را به حمايت از رژيم بغداد متهم كرد. توني بلر نخست وزير بريتانيا هم كه پس از ديدار با بوش و كوفي عنان دبير كل سازمان ملل متحد به لندن بازگشته است در سخناني كه با اظهارات پيشين او كاملا متناقض بود از تشكيل حاكميت نظامي تحت كنترل آمريكا در عراق پس از صدام حمايت كرد و از پافشاري قبلي خود بر كسب موافقت و تأييد سازمان ملل براي ايجاد ساختار حاكميتي جديد عراق چشم پوشيد. روزنامه انگليسي Scotsman با انتشار اين خبر از توافق بلر و عنان براي از سرگيري برنامه نفت در برابر غذا در اسرع وقت براي جلوگيري از شيوع بحراني انساني در عراق خبر داد. جنگ زميني در عراق تقريبا متوقف شده اما حملات سهمگين و گسترده هوايي كماكان به قوت خود باقي است. هواپيماهاي متعلق به نيروهاي مهاجم بمب هاي ۴۵۰ كيلوگرمي خود را روي واحدهاي گارد رياست جمهوري عراق كه بغداد را به محاصره خود درآورده اند و دفاعي چند لايه در اطراف اين شهر تدارك ديده اند، فرو ريختند و نبردهاي پراكنده براي كنترل كامل ناصريه ادامه دارد.
در همين حال هواپيماهاي اف ۱۸ آمريكايي به يك انبار سوخت و موشك اندازهاي سيار اطراف عراق يورش بردند و با پرتاب بمب هاي هدايت شده دويست كيلوگرمي توانستند خسارات سنگيني به واحدهاي گارد رياست جمهوري وارد آورند كه يك مخزن سوخت بزرگ از جمله اهداف نابود شده بود. تلاش براي تقويت نيروهاي آمريكايي در شمال عراق ادامه دارد و فرماندهان ارتش سعي دارند با افزايش يگان هاي حاضر در شمال به زودي جبهه جديدي عليه نيروهاي ارتش عراق بگشايند تا از شدت نبردها در جنوب كاسته شود.
دونالد رامسفلد وزير امور خارجه آمريكا در اظهاراتي دور از انتظار ايران و سوريه را به مداخله در جنگ متهم كرد و گفت دولت سوريه بايد پاسخگوي اقداماتش در حمايت از ارتش عراق باشد. هرچند ايران واكنش بلافاصله اي به اين اظهارات نشان نداد اما دمشق بي تعلل اظهارات رامسفلد را رد كرد و او را به تلاش براي پوشش دادن جنايات نظاميان اين كشور عليه اتباع غيرنظامي عراق متهم كرد.
رامسفلد كه در حاشيه جلسه مطبوعاتي، رسانه اي پنتاگون سخن مي گفت هرچند از دلايل طرح اتهامات جديد عليه ايران و سوريه سخن به ميان نياورد اما روزنامه نيويورك تايمز در شماره روز گذشته خود اتهامات سوريه را ادعاهاي قبلي برخي مقامات ارشد اطلاعاتي آمريكا دانست كه اين كشور را به ترانزيت و انتقال تجهيزات نظامي به عراق از جمله عينك هاي ديد در شب و قطعات يدكي هواپيما متهم كرده بودند و تأكيد كرد تعداد قابل توجهي از سياست گذاران آمريكايي از اظهارات رامسفلد و ايراد اتهام مستقيم به اين دو كشور خشنود هستند.
رامسفلد از ايران خواست سپاه بدر مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق را مهار كند و ادعا كرد واحدهايي از سپاه بدر طي روزهاي اخير از طريق مرزهاي ايران وارد خاك عراق شده اند. هرچند رامسفلد عليه ايران و سوريه هيچ عبارت قهرآميزي به كار نبرد اما نيويورك تايمز در مقاله روز گذشته خود اين بيانات را مشابه جملاتي دانست كه طي ماه هاي گذشته در مورد عراق به كار گرفته شده است. اين روزنامه همچنين مقاله اي تحت عنوان «تجهيز دشمن» با اشاره به مواضع روسيه در قبال جنگ ائتلاف تحت رهبري آمريكا عليه عراق، كه به ادعاي نويسنده اين روزنامه حق مسلم سياست گذاران كرملين است مي نويسد: اين موضوع يك مسئله است و تجهيز عراق به رغم وجود قطعنامه هاي سازمان ملل متحد در مورد تحريم عراق موضوع ديگري است. در اين مقاله با اشاره به تكذيب اتهامات وارده به شركت هاي روسي از سوي ايالات متحده توسط ايگور ايوانف وزير امور خارجه اين كشور، باز هم بر ادعاهاي موجود در مورد فروش تسليحات نظامي به عراق از سوي شركت هاي روسي تاكيد شده است. در همين حال روزنامه لبناني ديلي استار روز گذشته بخش هايي از اظهارات اخير پوتين در مورد بحران عراق را در كانون توجه خود قرار داد. پوتين در اظهارات روز جمعه خود خطاب به اعضاي دوما در مسكو جنگ عراق را آزمون روابط غرب و شرق ناميد، آزموني كه هيچگاه پس از پايان جنگ سرد بين دو طرف تا بدين حد جدي و سرنوشت ساز نبوده است. او در بياناتش از مواضع كرملين در مخالفت با جنگ در عراق حمايت كرد و عاقلانه ترين و منطقي ترين تصميم از سوي رهبران واشنگتن در اين مقطع را پايان دادن به جنگ دانست.
اعتراضات با جنگ در سراسر جهان با قوت تمام ادامه دارد و حمله آمريكا و انگليس به عراق خشم مسلمانان جهان و مخالفان جنگ را برانگيخته است. خبرگزاري آسوشيتدپرس روز گذشته در تحليلي از جنگ به قلم دفنا انزار ادعا كرد: تاكتيك هاي نظامي عراق از نظر افراد عادي مغشوش و بي هدف به نظر مي رسد اما صدام حسين از اين روش ها هدفي دقيق را پيگيري مي كند. او درصدد است تا با طولاني كردن جنگ و تشديد بحران انساني در اين كشور خشم و حساسيت جامعه بين المللي را برانگيزد تا بدانجا كه آمريكا و انگليس به پذيرش راهكارهاي سياسي براي پايان دادن به بحران جاري تن دهند. در مقاله تحليلي آسوشيتدپرس با اشاره به جنگ هاي سخت، طاقت فرسا و خونبار در ناصريه و بصره به نقل از وزيردفاع عراق تاكيد شده مرحله اصلي جنگ در بغداد به وقوع خواهد پيوست و بار ديگر سخنان ويليام والاس، فرمانده نيروهاي زميني آمريكا در عراق را يادآوري مي كند كه روز جمعه از احتمال طولاني شدن جنگ خبر داده بود.
هفته نامه پر تيراژ نيوزويك هم با مقاله اي اختصاصي در نشر اينترنتي خود به تفاوت عميق و جدي موجود بين اطلاعات ارائه شده از سوي فرماندهان نظامي آمريكا مي پردازد. اين گزارش كه عنوان «بار ديگر ويتنام؟»* را بر خود دارد با اين عبارت آغاز مي شود كه گوش فرادادن به اطلاعات ارائه شده از سوي فرماندهان نظامي تداعي كننده زندگي در دو دنياي متفاوت و موازي است. آنها اطلاعاتي مشابه را ارائه مي دهند اما آنچه مي گويند ماهيتي كاملا متناقض با هم دارد.
نيوزويك به تناقض اظهارات والاس فرمانده نيروهاي زميني آمريكا در عراق اشاره دارد كه از دشواري جنگ و تفاوت نبرد كنوني با تصورات قبلي فرماندهان ارتش آمريكا سخن مي گويد حال آنكه در دفاتر پنتاگون در حومه واشنگتن دي سي، سخنگويان وزارت دفاع از اجراي به موقع و موفقيت آميز طرح ها سخن مي گويند. نيوزويك با تصريح اينكه تقريبا تمامي پيش بيني ها در مورد جنگ عراق غلط از كار درآمده به اين واقعيت ها اشاره مي كند كه تبليغات دول آمريكا، مردم ايالات متحده را به سوي اين باور سوق داده بود كه جنگ طي يك هفته به پايان خواهد رسيد؛ با حملات هوايي دشمن منكوب خواهد شد؛ نيروهاي عراقي خيلي زود سلاح ها را زمين خواهند گذاشت و غيرنظاميان عراق از قهرمانان فاتح استقبال مي كنند اما در مقابل همه چيز بر عكس از كار درآمد. در ادامه تلويحا ابراز نگراني شده است از اينكه عراق به ويتنامي ديگر براي نظاميان آمريكايي تبديل شود.
شبكه خبر NBC هم در گزارشي تحت عنوان «جنگ در جنگ» با اشاره به گذشت بيش از يك هفته از آغاز جنگ صراحتا از شكل گيري دو ديدگاه مختلف در مورد جنگ خبر مي دهد. يك ديدگاه متكي بر اين ادعاهاست كه ارتش آمريكا در ميادين نبرد به پيروزي هاي قاطع و برجسته دست يافته و در مقابل ديدگاهي است كه نسبت به نتيجه اين جنگ ابراز ترديد مي كند. دسته دوم اعتقاد دارند فرانكس با اعزام گروه هاي كوچك و پراكنده ارتش آمريكا به بطن خاك عراق مرتكب اشتباهي بزرگ شده است. در ادامه تلاش شده رابطه اي متعادل بين اين دوديدگاه برقرار شود. به بمباران شديد شهرهاي عراق اشاره و ادعا شده حملات هوايي اركان حكومت صدام را فلج كرده است و سعي شده با اشاره به موفقيت هاي كسب شده در برخي جبهه ها اين گونه استنتاج شود كه جنگ با پيروزي آمريكا به پايان خواهد رسيد هر چند كه يادآوري اينكه احتمالا اين جنگ با تلفات قابل توجه همراه خواهد بود هم فراموش نشده است.
*A bad remake of Vietnam?