همزمان با شدت گرفتن ابعاد جنگ در عراق و نگراني صاحبنظران و كارشناسان از بروز بحران هاي زيست محيطي در خليج فارس و منطقه، گفته مي  شود احتمال انتشار اورانيوم از طريق كاربرد بمب هاي خوشه اي و موشك هاي ضدتانك، مرزهاي زميني و دريايي كشورهاي منطقه از جمله ايران را تهديد مي كند.
به گزارش «ميراث خبر»، اورانيوم به عنوان يك آلاينده غيرطبيعي از بين نمي رود و ماندگاري آن موجب آلوده شدن زنجيره غذايي جانوران دريايي و انسان مي شود و از سوي ديگر از طريق بارندگي به زمين نفوذ مي كند.

گروه شهري: وزير بهداشت  و درمان  اعلام  كرد در ايران  هيچ  موردمشكوكي  از بيماري  مرگبار ذات  الريه  جديد (سارس)كه  تاكنون  دست  كم  جان  ۸۰نفر را درسراسر جهان  گرفته  ، ديده  نشده  است .
بيماري  مرگبار ذات  الريه  جديد از اواخر نوامبر گذشته  (آبانماه  سال گذشته ) درجنوب  چين  ظاهر شد و گام  به  گام  جان  ۸۰ نفر را گرفت  كه  بيش  ازنيمي  از آنان  در چين  بوده اند. هم  اكنون  گزارش ها حكايت  از آن  دارد كه  بيش  از دو هزار نفر به  اين بيماري  مبتلا هستند.
دكتر «مسعود پزشكيان » ديروز در مصاحبه  با ايرنا گفت : بيماري  مرگبار «سارس » عفونت  ويروسي  است  كه  با سرفه  و تب  همچون  سرماخوردگي  همراه  است  و از طريق  هوا منتشر مي شود. وي  دوران  مخفي  ويروس  سارس  را يك  هفته  تا ۱۰ روز در بدن  عنوان  كرد وگفت : اين  ويروس  ممكن  است  تا ۱۰ روز بعد از ورود به  بدن  علايم  خود را نشان  دهد. وزير بهداشت  تأكيد كرد: در صورت  شيوع  بيماري  ناشناخته  ذات  الريه  جديد به  كشورمان  به  سادگي  نمي توان  با اين  بيماري  مبارزه  كرد.
دكتر پزشكيان  بابيان  اينكه  در ايام  نوروز تعدادي  از هموطنان  به   كشورهاي  آلوده  به  اين  ويروس  مسافرت  كرده اند، گفت : اواخر سال  گذشته  خطرات شيوع  اين  بيماري  در كشور به  سازمان  ايرانگردي  و جهانگردي  گوشزد شد.
وي  به  ثبت  اسامي  مسافرين  و بررسي  وضعيت  آنان  در كشور اشاره  كرد وگفت : براساس  هماهنگي  وزارتخانه هاي  بهداشت  و امور خارجه  با ثبت  اسامي  مسافرين  به  كشورهاي  شرق  آسيا نسبت  به  علايم  و رعايت  نكات  بهداشتي بيماري  ذات الريه  جديد به  خانواده هاي  اين  مسافران  اطلاعاتي  داده  شد.
دكتر پزشكيان  افزود: بدليل  نبود امكان  لغو پروازهاي  مسافرتي  به كشورهايي  كه  اين  بيماري  در آنها شيوع  يافته ، مقرر شد سازمان  ايرانگردي  وجهانگردي  دستورالعمل ها و توصيه هاي  بهداشتي  لازم  را در اختيار مسافران  كشورهاي  شرق  آسيا قرار دهد.وزير بهداشت در عين حال با تأكيد براينكه بيماريهاي واگيردار در فضاهاي عمومي منتقل مي شوند، از شهروندان خواست در فضاهاي عمومي از تماس با كساني كه سرفه مي كنند، اجتناب كنند.

تهرانشهر - وجود بيش از ۱۵۰ هزار تن زباله در روز سيزدهم فروردين ماه، بوستان هاي ملي استان تهران را به زباله داني تبديل كرد.
به گزارش اداره كل محيط زيست استان تهران پاركهاي ملي خجير، لار و سرخه حصار با حضور گردشگران تهراني در روز سيزدهم فروردين ماه پذيراي ده ها هزار تن زباله شدند.
همچنين به گزارش تهرانشهر از پارك ملي خجير بعضي از گردشگران در اين روز به طور گسترده اي اقدام به دامگذاري براي صيد انواع پرندگان كمياب و نادر كردند.
سيامك معطري، مدير تشكل زيست محيطي جبهه سبز ايران در گفتگو با تهرانشهر با انتقاد از رفتار ناپسند گردشگران تهراني و تخريب غيرقابل جبران زيست بوم هاي استان تهران اظهار داشت: متاسفانه به رغم بيش از يك دهه فعاليت هاي فرهنگي از سوي برخي تشكل هاي زيست محيطي هنوز هم شاهديم كه در اثر بي مبالاتي گردشگران بسياري از مناطق تخريب و آلوده مي شوند كه اين مسئله بيش از هر چيز ريشه در فقدان استراتژي ملي در انجام كارهاي فرهنگي در خصوص محيط زيست در كشور است.

به رغم اتمام مهلت دو ماهه شهرداري تهران در معرفي مشاوران پروژه بهبود و ارتقاي سيستم هاي مديريت زباله در تهران موسوم به پروژه بانك جهاني، معرفي مشاوران طرح براي دومين بار تا دو ماه ديگر به تعويق افتاد.
مديرعامل سازمان بازيافت و تبديل مواد شهرداري تهران در گفت وگو با تهرانشهر گفت: «با پايان يافتن مهلت دو ماهه در ۵ فروردين ماه ۱۳۸۲، مشاوران طرح هنوز هم مشخص نشدند. لذا از بانك جهاني تقاضاي دو ماه مهلت مجدد كرديم كه با آن موافقت شده است.»
شايان بهرامي اظهار داشت:« در حال حاضر وزارت دارايي و شهرداري تهران بر سر انتخاب مشاوران طراح به تفاهم رسيده اند و اميدواريم تا پايان ارديبهشت ماه سال جاري، از ميان ۶ شركت مشاور كه در مناقصه شركت كردند يك مشاور انتخاب و به بانك جهاني معرفي شود.»
بهرامي افزود: «مشاور طراح مأموريت دارد به منظور دريافت وام ۷۰ ميليون دلاري از بانك جهاني، فاز اول طرح را با انجام مطالعاتي و ارائه گزارش به بانك جهاني ظرف مدت ۱۸ ماه به سرانجام رساند.»
وي همچنين خاطرنشان ساخت، شهرداري تهران ۵۰ درصد از هزينه هاي فاز اول پروژه مزبور به مبلغ ۵۰۰ ميليون تومان را برعهده خواهد گرفت. پروژه بهبود و ارتقاي سيستم هاي مديريت زباله در شهر تهران يكي از ۸ پروژه بزرگي است كه بانك جهاني با تأمين اعتبار مورد نياز براي اجراي آنها به طور مشروط موافقت كرده است.

گروه شهري: اجراي طرح تفكيك زباله در شهرك غرب به رغم تبليغات گسترده متوقف شده است.
رئيس انجمن محلي شهرك غرب در اين باره به خبرنگار ما گفت: اجراي اين طرح از شهريورماه سال گذشته با موافقت شهرداري و همكاري سازمان بازيافت مواد و از سوي ناحيه ۷ شهرداري شهرك توسط گروه سبز نوجوان شهرك اجراء شد و مورد استقبال مردم قرار گرفت ولي بوروكراسي مالي حاكم بر مديريت شهري اجراي اين طرح را با چالش روبرو ساخته است.
محمدجواد آسايي اردكاني افزود: اجراي طرح تنها ۲ ماه با موفقيت ادامه داشت، اما به دليل مشكل مالي كه با مقاطعه كار پيش آمد اجراي طرح تا مدتي به تعويق افتاد. حتي شهرداري منطقه ۲ هم كه به قصد مساعدت وارد اين جريان شد باز هم بوروكراسي مالي طرح را تعطيل كرد.
وي مي گويد: با اينكه حدود ۱۰۴ مخزن بزرگ تفكيك زباله در مناطق مختلف و سبدهايي جداگانه براي ۲۰۰۰ آپارتمان و همين تعداد خانه ويلايي در نظر گرفته شد ولي اجراي طرح همچنان متوقف است.
وي با انتقاد از بي برنامگي و بوروكراسي زايد در مديريت شهري معتقد است چنين برخوردهايي موفقيت اين گونه طرح ها را در آينده با ترديد جدي روبه رو مي سازد و ادامه آن موجب دلسردي مردم و عدم استقبال آنها از طرح هاي ساماندهي شهري مي شود.
يكي از ساكنان اين شهرك نيز با اشاره به عدم تخليه به موقع مخازن تفكيك زباله در اين منطقه مي گويد: بي توجهي به اين موضوع موجب آتش زدن برخي از اين مخازن توسط افراد ناشناس شده است.
در تهران روزانه حدود ۷۰۰۰ تن زباله خانگي از سطح شهر جمع آوري مي شود كه در بين آنها مقادير زيادي كاغذ، چوب، پلاستيك، شيشه، آهن و غيره وجود دارد كه در صورت تفكيك و بازيافت علاوه بر حفظ محيط زيست و جلوگيري از هدر رفتن منابع ملي از ارزش اقتصادي زيادي برخوردار است. براي نمونه ارزش كاغذ و مقواي موجود در زباله هاي يك روز تهران به تنهايي معادل ۵۵ ميليون تومان برآورد شده است. همچنين از بازيافت لاستيك و تيوپ مستعمل مي توان بيش از ۷۰ نوع محصول توليد كرد.

گروه شهري: معاون سازمان حفاظت محيط زيست كشور گفت: طرح «حرم تا حرم» در اتوبان تهران قم فاقد پشتوانه پژوهشي است.
مهندس انوشيروان نجفي تصريح كرد: توسعه طرح هاي ايجاد فضاي سبز در حاشيه جاده هاي كشور در حالي كه بالادست حوزه هاي آبخيز مورد كم لطفي و تخريب شديد است طرحي فاقد پشتوانه پژوهشي است.
اين مقام مسئول افزود: در حالي كه در كشور سالانه پوشش گياهي بيش از صدها هزار هكتار مرتع و جنگل صرفا جهت سوخت مردم بومي قطع و نابود مي شود، تخصيص ميلياردها ريال براي طرح هاي نمايشي نظير طرح «جنات» در آزاد راه تهران قم براي نگهداري درخت هاي حاشيه بزرگراه هيچ توجيه علمي ندارد.
وي تأكيد كرد: طرح هاي حفاظت از پوشش گياهي طبيعي بسيار كم هزينه و در مقابل طرح هاي احيا و توسعه پوشش گياهي به روش هاي مصنوعي بسيار پرهزينه است، لذا لازم است توان محدود كشور صرف مديريت جنگل و مرتع با رويكرد حفاظت شده در بخش توسعه فضاي سبز از طرح هاي پرهزينه بدون پشتوانه تحقيقاتي اجتناب شود. اين مقام مسئول محيط زيست كشور در پايان اضافه كرد: تخريب پوشش طبيعي عرصه هاي مراتع و جنگل ها در حوزه رودخانه «مادرسو» در استان گلستان موجب شده در سالهاي ۸۰ و ۸۱ چند ميليارد تومان خسارت به بخش هاي راه، سد، كشاورزي و منابع انساني وارد آيد.

اعلام اين خبر از سوي معاون سازمان حفاظت محيط زيست كه «اجراي طرح حرم تا حرم توجيه علمي نداشته است» احتمالا زمينه اي براي توقف اين طرح خواهد شد.
در اين باره دو نكته قابل تأمل است. نخست اينكه به اين بهانه، شايد ضرورت داشته باشد همه سازمان هاي مسئولي كه به لطايف الحيل از ارزيابي زيست محيطي طرح هاي عمراني مي گريزند، در رويه خود دست به بازنگري بزنند. متأسفانه تصور عمومي اين است كه ارزيابي زيست محيطي يعني مجموعه اي بايد و نبايدهاي پر هزينه و دشوار كه بعضا سد راه اجراي طرح هاي عمراني مي شود. شايد مشكل از آنجا باشد كه تنها هنگامي كاركرد يك ارزيابي زيست محيطي در رسانه ها انتشار مي يابد، كه طرحي متوقف يا ممنوع شده باشد. در حالي كه اصولا ارزيابي زيست محيطي بخشي از مطالعات فني هر پروژه عمراني تلقي مي شود كه در وهله اول در خدمت طرح بوده و ضمن معرفي توانمندي هاي طبيعي محيط اجراي پروژه موانع محيطي را نيز شناسايي كرده و براي رفع آنها راهكار ارائه مي دهد. هم بدين رو عدم اعتنا به ارزيابي هاي زيست محيطي، قبل از آنكه به تخريب طبيعت و محيط بينجامد، از آن جهت كه مي تواند در عمل موجب بروز مشكلات متعدد و بعضا بازدارنده طبيعي در حين اجراي پروژه شود، قابل توجه است. بسياري از شهرها و بزرگراه هاي نيمه كاره و به حال خود رها شده مصاديق اين نكته هستند. طرح درختكاري آزاد راه تهران - قم نيز از همين منظر قابل بررسي است.
نكته بعد، اهميت واكاوي طرح هاي توسعه فضاي سبز در ايران است. ظاهرا يكي ديگر از انگاره هاي غالب اين است كه نهادهاي مسئولي همچون شهرداري ها، سازمان جنگل ها و مراتع و... وظيفه دارند تا جايي كه مي توانند در هر جا كه شد فضاي سبز كشور را توسعه دهند و با هر هزينه اي كه شده آن را به سطح متوسط فضاي سبز جهاني برسانند.
اين سطح متوسط شاخصي است كه رسيدن به آن آرزوي شهرداران شهرهايي همچون لندن، ژنو، سنت پترزبورگ و... نيز هست. اما آيا به راستي قم و ساوه هم بايد در حد اين شهرهاي سرد و مرطوب فضاي سبز داشته باشند؟ چرا به جاي طرح هاي پر هزينه و اغلب ناموفق توسعه فضاي سبز، اهميت لازم به حفظ جنگلها و منابع طبيعي موجود داده نمي شود؟ طرفه كاري است! جنگل هاي شمال را به حال خود مي گذارند تا در حدود دو دهه مساحت آنها به نصف كاهش يابد و آنوقت به ضرب دگنك مي خواهند در مناطق بياباني بي آب فضاي سبز ايجاد كنند!
ناصر كرمي