شنبه ۳۰، فروردين ۱۳۸۲
سال يازدهم - شماره ۳۰۲۷
گزارش
Front Page

واحدهاي مسكوني كشور در مقابل حوادث طبيعي بيمه مي شوند
در صورت موافقت دولت و مجلس، حق بيمه واحدها از طريق قبض برق دريافت خواهد شد
هيأت دولت به زودي كار بررسي آيين نامه اي را آغاز مي كند كه بر مبناي آن، واحدهاي مسكوني كشور در مقابل حوادث طبيعي بيمه خواهند شد.
در اين لايحه كه توسط كارشناسان بيمه مركزي تهيه شده موضوع تأسيس صندوق بيمه واحدهاي مسكوني در مقابل حوادث طبيعي موردبررسي قرار خواهد گرفت.
اين لايحه ۱۴ ماده دارد و در آن سرمايه اوليه صندوق بيمه ۳ هزار ميليارد ريال پيش بيني شده است.
بر مبناي پيشنهادي كه مورد تأييد وزارت امور اقتصادي و دارايي قرار گرفته است و در صورتي كه هيأت وزيران نيز با آن موافقت كند، اين صندوق مي تواند در داخل و خارج از كشور سرمايه گذاري كند، ضمن اين كه صندوق قادر است با هماهنگي بيمه مركزي ايران براي خطرهاي تحت پوشش خود را از بازار بيمه داخل يا خارج كشور، پوشش بيمه اتكايي مورد نياز را تهيه كند.
برمبناي پيشنهاد وزارت امور اقتصادي و دارايي، سرمايه مورد نياز و اوليه صندوق از محل بودجه عمومي دولت تأمين خواهد شد و هيأت امناي اين صندوق مي تواند كسري بودجه احتمالي را در هر دوره مالي كه به علت وقوع حوادث شديد يا متعدد، منابع صندوق براي انجام تعهدات كافي نباشد، از محل بودجه عمومي كشور تأمين كند. در اين لايحه پيشنهاد شده حق بيمه هر واحد مسكوني از طريق قبض برق آن دريافت شود.
در گزارش توجيهي اين لايحه با تأكيد بر اين كه كشور ما از نظر تكثر حوادث طبيعي و شدت خسارات، در رده كشورهاي پرحادثه قرار دارد، آمده است: در حال حاضر بخش عمده خسارات حوادث طبيعي بدون آن كه هيچ  گونه راه جبراني براي آن پيش بيني شده باشد به زيان ديدگان تحميل مي شود و تنها بخش كوچكي از خسارات به صورت تسهيلات بانكي آسان تحت پوشش دولت قرار مي گيرد.
براساس اين گزارش، در ده سال گذشته ميلياردها تومان صرف بازسازي مناطق آسيب ديده ناشي از حوادث طبيعي در ايران شده است. از اين رو تشكيل صندوق بيمه واحدهاي مسكوني در مقابل حوادث طبيعي از اهميت بسزايي برخوردار است.

بسته بندي هاي معروف چگونه متولد شدند!
001460.jpg
حميدرضا كبريايي 
بسته بندي به بخش اصلي و نمايان شيوه زندگي امروزه ما تبديل شده است. در هر جايي از اين كره پهناور كه زندگي كنيد هميشه به بسته بندي بسياري از محصولات نيازمند خواهيد بود.
نمونه هايي كه در زير مي خوانيد مواردي منتخب از بسته بندي هاي كلاسيك هستند كه موفقيت بي چون و چرايشان تثبيت شده است. اين دسته موفقيت خود را مرهون عوامل متفاوتي از قبيل نوآوري هاي تكنولوژيك، نوآوري در طراحي، بهره گيري تمام و كمال از ليبل مي دانند ، آن گونه كه در كمترين زمان ممكن به لحاظ برجستگي و تشخص در گرافيك يا ساختار طراحي شان قابل تشخيص و تمايز باشند.
قوطي نوشيدني
بيش از دويست سال پيش يعني در سال ۱۷۹۵ ميلادي بود كه ايده ذخيره و نگهداري مواد قابل مصرف در يك قوطي فلزي شكل گرفت. درست زماني كه ناپلئون براي هر فردي كه روشي موفق جهت نگهداري غذاي ارتش او پيشنهاد كند، جايزه اي بزرگ درنظر گرفت. پيشرفت بسته بندي فلزي به ميزان ثابت و منظم در خلال اين مدت ادامه يافته است. روش هاي توليد و نگهداري مواد غذايي پابه پاي يكديگر و به سرعت در طول قرن نوزدهم پيشرفت كرد. در سال ۱۸۱۰ ميلادي يك فرد صنعتگر قادر بود تنها ۶۰ قوطي استيل حلبي در روز توليد كند. در سال ۱۸۴۶ مردي به نام «هنري ايونس» (Heny Evans) ماشيني اختراع كرد كه مي توانست ۶۰۰ قوطي در روز توليد كند. امروزه دستگاه ها و ماشين آلات جديد بيش از يك ميليون قوطي در روز توليد مي كنند به طوري كه تنها اروپا بيش از ۳۲ بيليون قوطي در سال توليد مي كند. در سال ۱۸۸۵ آمريكايي ها شير غليظ شده را به عنوان اولين مايع ذخيره شده در قوطي ها توليد مي كردند. در سال ۱۹۴۰ در آمريكا و بخشي از اروپا نوشابه ها در قوطي هاي استيل- كه از سه بخش مجزا ساخته شده بودند- به فروش مي رفت. اين قوطي ها يك سرپوش مخروطي داشتند كه با يك در چوب پنبه اي مهر شده بود. آلومينيوم گام بزرگ ديگري در تكنولوژي قوطي بود. در سال ۱۹۶۳ كمپاني ابزار Daton Reliable كه با Alcoa كار مي كرد، درپوش آلومينيومي كه به آساني باز مي شد را ابداع كرد. با اين هدف كه ميزان راحتي را نسبت به طرح هاي قبلي افزايش دهد، مشتاقانه توليد اين گونه از قوطي ها را پي گرفتند تا رشد فروش قوطي هاي فلزي را دگرگون كنند. در دهه هشتاد قرن بيستم قوطي هايي كه دو قسمتي توليد مي شدند آمده بودند تا بازار فروش را بيشتر از قوطي هاي سه تكه اي زير سلطه خويش درآورند. اين قوطي ها تقريباً صددرصد فروش بريتانيا را پاسخگو بود. شايد امروزه مهمترين پيشرفت در تكنولوژي قوطي، دستاوردهاي زيست محيطي باشند. گيره حلقه اي كشيدني (براي باز كردن در قوطي ) كه روي آن باقي مي ماند نسبت به نمونه هاي پيشين كه از قوطي جدا مي شد و به هنگام دورريزي ريخت و پاش را در محيط زيست افزايش مي داد، جايگزين مناسب تري بود كه خود پيشرفت چشمگيري محسوب مي شد.
همچنان كه مؤلفه وزن سبك در قوطي ها به واسطه پيشرفت تكنولوژيك مواد و راهكارهاي طراحي دست يافتني شد. چنان كه از سال ۱۹۶۰ كاهش وزن قوطي حلبي استيل بيش از ۵۰ درصد (از ۶۰ گرم به ۳۰ گرم در هر قوطي) ممكن شد. از سال ۱۹۷۰ وزن آلومينيوم از ۲۱ گرم به ۱۵ گرم كاهش يافته است. ضمن پذيرش دستاوردهاي تكنولوژيكي ذكر شده همچنان بازيافت به عنوان شالوده و زيرساخت بسته بندي ادامه دارد تا در صورت پيشرفت همچنان از عهده افزايش توليد برآيد. بنابراين دلايل زيادي مي تواند موجود باشد تا باور كنيم كه اين شكل از بسته بندي نوشيدني ها به عنوان يك پديده در توليد بسته بندي باقي خواهد ماند.
قوطي اسپري
پي بردن به ضرورت توليد يك اسپري از مايعي كه تحت فشار قرار گرفته باشد مربوط به قرن هاي طولاني بوده است. به هر حال تكنولوژي اسپري ابتدا در نروژ در سال ۱۹۲۹ ابداع شد و در دهه ۱۹۴۰ به موفقيت تجاري بزرگي دست يافت. اين موفقيت توسعه بعد كاملاً نويني را در گستره بسته بندي امكان پذير كرد.
افشانه هاي بويايي با همان گوناگوني اش منافع چشمگيري- همانند سس گوجه فرنگي- براي توزيع كنندگان آن در بازارهاي فروش دربرداشت.
اسپري ها به يك عامل واردكننده فشار (كه معمولاً گاز است) نيازمند هستند تا وقتي سوپاپ يا سرپوش را فشار دهند محصول از داخل ظرف با فشار به بيرون افشانده شود. كليد ابداع اين شيوه در اسپري ها استفاده از مايعي بود كه در حرارت اتاق تبديل به گاز شود و در فشار كم يا حرارت پايين مايع باقي بماند.
ماده اي كه به بيرون افشانده مي شود هر چيزي مي تواند باشد، اسپري مرطوب كننده مانند اسپري مو، اسپري كف براي اصلاح صورت يا اسپري خشك مانند پودر ضدتعرق.
بدنه خود اسپري مي تواند از آلومينيوم، حلبي، استيل، شيشه و يا پلاستيك توليد شود. ظرف هاي حلبي ۷۵ درصد بازار فروش انگليس را پاسخگو است در حالي كه به نظر مي رسد در ديگر كشورهاي اروپايي قالب آلومينيومي را ترجيح مي دهندچون آلومينيوم به واسطه چكش خوري بالايش مي تواند تحت فشار از يك قالب يك تكه بيرون بيايد. تكنيك هاي توليد آن نيز معمولاً به ساختار دو يا سه قسمتي استوانه متكي است. اين خاصيت درجه بيشتري از آزادي در طراحي شكل ظرف را ممكن مي سازد، ضمن اين كه تجربه نشان داده است سايز عمودي قوطي هاي اسپري به عنوان محصولاتي كه ما استفاده مي كنيم رمز موفقيت شان است.
بطري شيشه اي كوكاكولا
روِساي جمهور، مديران بلندپايه، ستارگان سينما و بسياري از چهره هاي شاخص جهان همواره اعتراف كرده اند كه از بطري شيشه اي كوكاكولا لذت برده اند. طبق توصيف «اندي وارهول» (Andy warhol) «طراحي نماد و نشانه اين دهه است». وي آن را به عنوان يكي از شناخته شده ترين ظروف البته با كاربري بسته بندي روي زمين تحسين كرده است.
طراحي امروزين آن در اوايل دهه ۱۹۰۰ صورت پذيرفت. زماني كه شيشه هاي كوكاكولا با تهديدهاي جدي و مستمر تقليد هم در محصول و هم در بسته بندي مواجه شد و بنابراين در سال ۱۹۱۶ اهداف و بايدهايي كه درصورت مسأله طراحي گنجانده شد، به اين گونه بود كه «يك بطري كوكاكولا را فردي حتي اگر در تاريكي لمس كند خواهد شناخت. بطري كوكاكولا طوري بايد شكل گرفته باشد كه حتي اگر شكسته شود، در همان حالت هم در يك نگاه بتوان گفت كه چه بوده است».
هنوز در بسياري از كشورهاي جهان اين بطري با اندازه ۱۹۲ ميلي ليتر استفاده مي شود و گاهي اندازه هاي بزرگتر آن مشاهده شده اند.
در سال ۱۹۹۷ بطري كوكاكولا به طور رسمي در اندازه بطري شيشه اي بريتانيايي ۳۳۰ ميلي ليتر صادر شد كه منحصر به فرد بود. اين صدور، نتيجه تحقيقات و پژوهش هاي انجام شده از سوي كمپاني  كوكاكولا بود كه مصرف كنندگان هنوز مايلند نوشيدني را از درون بطري شيشه اي ببينندكه راه اوليه لذت بردن از كوكاكولا است.
واكسKIWI
قوطي سنتي واكس كفش kiwi در ميان زبان ها و فرهنگ هاي مختلف فوراً قابل تشخيص است. شهرت آن به دليل سرپوش قرمز و سفيد قوطي است كه سمبل پرنده كيوي (مرغ بي پرواز بومي زلاندنو) است.
كيوي نيز به يكي از نمادها و نشانه هاي بسته بندي در جهان تبديل شده است. اين كمپاني در استراليا درسال ۱۹۰۶ به پيشگامي مردي اسكاتلندي به نام رامسي تأسيس شد.
او كه پس از سالروز تأسيس كمپاني آن را به نام همسر نيوزيلندي اش نامگذاري كرد اكنون محصولاتش در ۱۳۰ كشور جهان فروخته مي شود.
در قرن نوزدهم استفاده از واكس كفش براي طبقاتي كه مي توانستند از عهده خريد پاپوش هاي چرمي  گران قيمت برآيند، مورد اهميت قرار گرفت. با ظهور قرن بيستم روش هاي توليد واكس كفش گسترده و پيشرفته تر بود تا جايي كه معمولاً در دسترس بود.
در سال ۱۹۰۶ كيوي واكس اصلي اش را در استراليا توليد كرد در حالي كه پنج سال بعد توليد آن در امپراتوري بريتانيا گسترش يافت. با وقوع جنگ جهاني اول و نياز براي محافظت و نگهداري از چكمه هاي تعداد بي شماري نظامي، افزايش ثابت و پايداري در تقاضاي واكس چكمه به وجود آمد، تا جايي كه در طول جنگ جهاني دوم اين تقاضا ادامه يافت تا دومين نسل مصرف كنندگان كه به اين محصول متكي بودند از پاپوش هاي با ارزششان حفاظت شود. با بازگشت سربازان به زندگي شهري مصرف واكس كفش همچنان ادامه يافت تا از كفش ها و چكمه هايشان محافظت كند. كيوي، در زمان كوتاهي به عنوان مارك درجه يك واكس كفش، ثابت و ماندگار شد و امروز به عنوان يك راهبر جهاني در پيشاپيش رقبايش همچنان به پيش مي رود.
تتراپك
دكتر رابين راسينگ درسال ۱۹۵۱ كمپاني تتراپك را به عنوان شاخه فرعي كمپاني آكرلوند و راسينگ تأسيس كرد. به دنبال تقريباً ۱۰ سال پيشرفت و توسعه به سطحي از توانايي در فناوري دست يافت كه قادر بود بسته بندي هايي را براي دربرگرفتن مايعات با حجم كم در پاكت هاي مقوايي بسيار استريليزه شده به بازار عرضه كند. در سپتامبر ۱۹۵۲ توليد تجارتيtetra clasic به شكل كارتن هرم چهاروجهي با گنجايش ۱۰۰ ميلي ليتر براي بسته بندي خامه در سوئد در دست اقدام بود. كارتن هاي استريليزه اي كه تتراپك از آن استفاده كرد چند لايه بودند كه با يك لايه پلاستيكي كه با پلي اتيلن پوشانده شده بود به عنوان يكي از چند لايه پيشرفتي چشمگير محسوب مي شد و شرايط مهر و موم استريل و مؤثري را براي كارتن ها فراهم مي كرد، در سال ۱۹۵۵ كارتن هايي با گنجايش ۳۰۰ ميلي ليتر و به عنوان محصولي آشنا در ميان آشپزخانه انگليسي هاجايگاه ماندگاري را از آن خود كرده است.
كيسه خريد پلاستيكي يا كاغذي
تقاضاي سوپرماركت ها براي در اختيار
قرار دادن كيسه خريد به مشتريان به ميزان شگفت انگيز و قابل توجهي در ۲۰ سال اخير افزايش داشته است و ارزش و بهاي مجموع آن بيش از چند ميليون است. رشد چشمگير اين تقاضا در سوپرماركت ها در اوايل دهه ۸۰ تغييري را در عادت هاي خريد مشتريان پديد آورد. به اين معني كه سوپرماركت ها مجبور شدند كيسه هاي بزرگتر و مقاوم تري تهيه كنند تا از عهده تقاضاي فزاينده مصرف كننده برآيند.
طراحي كيسه خريد تا حدي موفق بوده است كه در ۱۵ سال اخير تنها در موادي كه براي ساخت آن استفاده مي شود تغييراتي به وجود آمده است.
اخيراً تغييرات قانوني و توجهات زيست محيطي بايدهاي جديدي را براي طراحان كيسه خريد تعريف مي كند، اين كه «كيسه اي براي دوران زندگي» طراحي كنند و هدف از طرح اين مسأله اين بوده است كه تنها يك بار به مصرف كننده فروخته شود و او تا زماني كه اين كيسه كارآيي داشته باشد بارها از آن استفاده كند.
جعبه تخم مرغ
جعبه تخم مرغ سمبل بسته بندي كاغذي است كه شهرتي جهاني دارد و تقريباً طراحي آن بدون تغيير باقي مانده است و همچنان جعبه ساده اي در فروشگاه است كه اين به دليل مفهوم بديع و اوليه آن در دهه ۱۹۳۰ است. با وجود فشار همه جانبه و نفوذ روزافزون پلاستيك در اواسط دهه آغازين قرن بيستم جعبه كاغذي تخم مرغ برخلاف همه رقباي ممكن در آن زمان تا به حال دوام آورده است و اين حكايت جالبي است كه ممكن است همچنان ادامه يابد تا بر كاربرد ابدي خمير كاغذ برخلاف حضور نسبتاً موقتي پلاستيك دلالت داشته باشد. با توجه به بقايايي كه در چين يافت شده است سرآغاز خمير كاغذ به همان قدمت تاريخي خود كاغذ يعني ۱۰۰-۵۰ سال قبل از ميلاد برمي گردد. برخلاف كاغذ بازيافت شده، خمير كاغذ به سطح بالايي از كيفيت و ظاهر متوازني كه اغلب كاغذ نيازمند آن است، نيازي ندارد.
پوسته تخم مرغ مثالي استثنايي از بسته بندي طبيعي است. موفقيت درازمدت جعبه تخم مرغ به واسطه مواد استفاده شده و سادگي طراحي آن است، مثالي كلاسيك از بسته بندي مصنوعي است كه بسته بندي طبيعي و شكننده درون خود را تحسين مي كند.

|  آب و كشاورزي  |   اقتصاد  |   انرژي  |   بانك و بورس  |   بين الملل  |   رويداد  |
|  گزارش  |

|   صفحه اول   |   آرشيو   |   بازگشت   |