شايد هنگامي كه نخستين واحد توليد سيمان كشور در خيابان  ري افتتاح شد هرگز فعالان اين صنعت گمان نمي كردند كه درست ۷۰ سال ديگر چرخ هاي توليد سيمان، ايران را در رده سيزدهمين كشور صادركننده اين محصول در جهان قرار دهد.
سال ۱۳۱۲ شهرستان ري كه امروز به خياباني براي عرضه محصولات مصرفي تبديل شده تكه اي از جغرافياي صنعتي و تجاري ايران بود. كارخانه هاي كوچك و بزرگ در كنار يكديگر به صف شده بودند و چرخ صنعت ايران را به جلو هل مي دادند.
درست در آن هنگام بود كه دولت وقت تولد نخستين واحد توليد سيمان كشور (در خيابان ري) با ظرفيت روزانه ۱۰۰ تن را اعلام كرد.
حالا از آن روزها فاصله زيادي گرفته ايم كارخانه هاي صنعتي بزرگ و كوچكي در كشور به وجود آمده اند و سيماي صنعتي ايران نيز به كلي تغيير كرده است. اگرچه هنوز در كليت صنعت، ايران جايگاه مناسبي در عرصه اقتصاد جهاني و در ميان كشورهاي صنعتي ندارد ولي در برخي از شاخه هاي صنعتي توانسته ايم شاگرد آخر كلاس اقتصاد جهاني نباشيم و حضور نيم بند خود را به اثبات برسانيم.
صنعت سيمان نيز يكي از معدود شاخه هاي صنعتي كشور است كه طي ساليان گذشته علي رغم پوشش تقاضاي داخلي توانسته است بازار صادراتي نسبتاً محكمي را براي خود مهيا كند.
صنعت سيمان و دوران پس از انقلاب
نگاهي به تاريخ صنعت سيمان ايران نشان مي دهد كه به دليل سرمايه بر و ديربازده بودن كارخانه هاي سيمان و نيز كنترل توزيع و قيمت گذاري اين محصول توسط دولت، عملاً بخش خصوصي سرمايه گذاري جدي در صنعت سيمان نكرده است. به عنوان مثال در اوايل دهه ۷۰ احداث يك كارخانه يك ميليون تني سيمان حدود ۵۰ ميليون دلار هزينه ارزي و ۱۵۰ميليارد ريال هزينه ريالي داشته است.
اما هم اكنون يك واحد يك ميليون تني سيمان نياز به سرمايه گذاري حدود ۸۰۰ ميليارد ريالي دارد. هزينه سنگين فعاليت در عرصه سيمان و از سوي ديگر نبود اطمينان از ادامه حيات اقتصادي در اين صنعت علاوه بر آن كه همواره فعالان اين بخش را با مشكلات فراواني مواجه كرده بازار اقدامات متوليان دولتي صنعت سيمان را نيز با گرماي خاصي مواجه ساخته است. در دوران پس از انقلاب نيز بارها براي توسعه سرمايه گذاري در صنعت ايران قوانين متعددي از مرحله تصويب عبور كرده اند و فعاليت هاي زيادي نيز صورت گرفته است.
وزارت صنايع و معادن در گزارشي با عنوان گذشته، حال و آينده صنعت سيمان با يك بررسي تاريخي در اين باره آورده است: «در سال ۶۳ دولت تصويب كرد تا ۱۰ واحد كوچك سيمان احداث كند و آنها به مدت ۱۰ سال از قيمت گذاري معاف شوند. از واحدهاي فوق تنها ۷ مورد به مرحله گشايش اعتبار رسيد كه تاكنون ۶ واحد از آنها به نام هاي اكباتان، آباده، استهبان، سفيد ساوه، سفيد تبريز و سفيد اروميه به توليد رسيده است و سيمان سفيد بنويد نيز به زودي راه اندازي مي شود. همچنين از سال ۶۴ به تدريج شركت هاي سيمان از شمول قانون حفاظت و توسعه صنايع ايران خارج شدند و از سال ۶۴ نيز واحدهاي سيمان خزر و سيمان واحد هفتم با تصويب دولت به شركت سرمايه گذاري تأمين اجتماعي و سيمان تهران واگذار شد».
در ادامه اين گزارش آمده است: «در سال ۶۵ دولت براي احداث واحدهاي سيمان، شركت احداث صنعت را تأسيس كرد تا از محل اخذ عوارض از فروش سيمان و وام بانك ها كارخانه هاي جديد احداث كند كه متعاقباً در سال ۶۸ عمليات اجرايي نخستين كارخانه مربوط به شركت احداث صنعت شروع و تاكنون موفق به راه اندازي ۷ واحد ۳۰۰۰ تني و ۲۳۰۰ تني در قالب ۶ كارخانه سيمان شده است و ۳ واحد در دست اجرا دارد كه دو مورد آن در سال جاري (داراب و بوشهر) و يك مورد آن در سال ۸۴ راه اندازي مي شود. اكثر كارخانه هاي مربوط به احداث صنعت در سال هاي ۷۴ تا ۷۶ راه اندازي شده اند. در مجموع با اين تصميم ۲۰ درصد به ظرفيت توليد سيمان كشور اضافه شده است. از سال ۶۸ به بعد، همزمان با اتمام جنگ تحميلي و شروع دوران سازندگي، توجه خاصي به صنعت سيمان شد و حدود يك ميليارد دلار ارز براي احداث ۲۰ واحد جديد اختصاص يافت كه ۱۸ واحد آن تا سال ۷۸ به بهره برداري رسيده و دو واحد آن در سال جاري به بهره برداري مي رسد (بوهروك يزد و سفيد بنويد). ضمناً ۷ واحد مربوط به شركت احداث صنعت جزء ۲۰ واحد فوق است».
وزارت صنايع و معادن تصريح مي كند: «از اواخر سال ۷۱ به مرور قيمت گذاري و توزيع سيمان به عهده كارخانه ها واگذار و نهايتاً در سال ۷۷ با تصميم شوراي اقتصاد اخذ مابه التفاوت از فروش كارخانه ها حذف شد كه اين امر افزايش سوددهي و قيمت سهام واحدهاي سيمان را در پي داشت. از سوي ديگر از سال ۷۲ تا ۸۰ عملاً هيچ گشايش اعتباري براي ايجاد واحدهاي جديد سيمان انجام نگرفت كه در آخر نگراني هاي شديدي را فراهم آورد و وزارت صنايع و معادن پيشنهاد استفاده از ذخيره صندوق ارزي با شرايط ويژه براي صنعت سيمان را مطرح كرد و نهايتاً در سال ۸۱ هيأت امناي حساب ذخيره ارزي براي تشويق سرمايه گذاري در صنعت سيمان تصويب كرد تا به متقاضيان، وام ارزي با مدت بازپرداخت ۱۷ ساله و نرخ بهره لايبور پرداخت شود. به اين ترتيب در ظرف مدت كمتر از يك سال تاكنون به ۱۱ واحد سيمان به ظرفيت توليد ۱۰ميليون تن در سال ارز اختصاص يافته و از اين ميان گشايش اعتبار ۵ طرح انجام شده است».
در ادامه اين گزارش آمده است: «تهيه و تدوين طرح جامع سيمان كشور جهت نظارت بر عرضه و تقاضا و اجراي آن از سال ۱۳۸۲ كه به تصويب كميسيون تنظيم بازار رسيده است، همچنين درسال ۷۹ (شروع برنامه سوم) ۲۰ درصد توليد سيمان كشور توسط واحدهاي دولتي انجام مي شد كه در پايان سال ۸۱ با احتساب فروش سهام واحدهاي هگمتان كه بزرگترين فروش سال ۸۱ بوده و نيز سيمان كردستان ميزان توليد بخش دولتي ۱۵ درصد كاهش يافت و تا پايان برنامه سوم كليه واحدهاي دولتي سيمان واگذار خواهد شد. با احتساب گرايش بخش خصوصي به سرمايه گذاري در اين صنعت پيش بيني مي شود در برنامه چهارم كل صنعت سيمان توسط بخش غيردولتي اداره و توسعه يابد. با توجه به معادن خوب و با كيفيتي كه در جنوب كشور وجود دارد و انرژي در دسترس در آن منطقه، استراتژي وزارتخانه ايجاد ارزش افزوده بيشتر از گاز توليدي كشور با ايجاد واحدهاي سيمان در كنار مناطق توليد گاز كشور است كه در هر حال ايجاد و استقرار صنايع انرژي بر در جنوب كشور با هماهنگي وزارت نفت انجام خواهد شد».
اطلاعات موجود نشان مي دهد هم اكنون امكانات توليد سيمان كشور از مرز ۵۹ خط توليد در ۳۵ كارخانه با توليد سالانه حداكثر ۳۱ ميليون تن عبور كرده است. در عين حال ۱۹ هزار نفر به صورت مستقيم در اين صنعت اشتغال دارند.
متوسط رشد مصرف سيمان در كشور طي ۴۲ سال گذشته ۴۸/۶ درصد و طي ۵ سال گذشته ۴۳/۷ درصد تخمين زده شده با اين حال به دليل رونق ساخت و ساز در ايران اين رقم طي سه سال اخير به سقف ۶۷/۱۰ درصد رسيده است. در سال ۱۳۴۲ ايران هر سال معادل ۲۷۰ هزار تن سيمان توليد و به ميزان ۷۲۴ هزار تن مصرف مي كرده است. در اين سال مصرف سرانه سيمان ايران ۳۱ كيلوگرم بوده است. در سال ۱۳۸۱ مصرف سرانه توليد سيمان كشور به ۴۱۶ كيلوگرم افزايش مي يابد و توليد داخلي سيمان نيز از مرز ۲۸ ميليون و ۶۰۰ هزار تن در سال عبور مي كند. اين در حالي است كه در سال گذشته مصرف سيمان ايران ۲۷ ميليون و ۵۰۰ هزار تن بوده است. به عبارتي ظرفيت توليد سيمان كشور از سال ۴۲ تا سال ۸۱ معادل ۲۸ ميليون و ۳۳۰ هزار تن افزايش را تجربه كرده است. همچنين در سال ۱۳۴۲، ايران هر سال ۴۶ هزار تن سيمان به كشورهاي خارجي صادر مي كرده است. اين رقم در سال ۱۳۴۷ به ۵۹ هزار تن افزايش و در سال ۱۳۵۲ به ۲۲هزار تن در سال كاهش مي يابد. از سال ۵۲ تا سال ۶۵ رقم صادرات سيمان ايران صفر بوده طي اين سال ها ايران تنها به واردات سيمان اقدام كرده است. همچنين در سال هاي ۶۹، ۷۰، ۷۱، ۷۵ و ۷۶ كشور ما با ممنوعيت صادرات سيمان مواجه بوده است. روند صادرات ايران از سال ۷۷ دور جديد خود را آغاز كرد. سال ۱۳۷۹ صادرات سيمان تا سقف دو ميليون و ۳۸۰ هزار تن در سال افزايش يافت كه مي توان به جرا‡ت گفت صادركنندگان اين محصول در سال موردنظر بهترين دوران كاري خود را پشت سر گذاشتند. به دليل افزايش مصرف داخلي و رونق ساخت و ساز در كشور صادرات سيمان در سال گذشته (سال ۸۱) در سطح يك ميليون تن توقف كرد. البته اين موضوع را نيز بايد ذكر كرد كه ايران با سابقه ۷۰ سال فعاليت در صنعت سيمان در سال ۸۱ با راندمان ۴/۹۶ درصد ظرفيت اسمي فعاليت داشته است كه اين رقم در تاريخ توليد سيمان كشور يك ركورد محسوب مي شود. از سوي ديگر بايد اين نكته را نيز ذكر كرد كه كالاي سيمان نسبت به ساير محصولات توليدي كالاي تجارت پذيري نيست. با اين وجود مطالعات موجود نشان مي دهد كه در سال ۲۰۰۱ حدود ۱۷۰۰ ميليون تن سيمان در جهان توليد شده كه از اين رقم تنها ۷ درصد آن به صورت تجاري ميان كشورهاي مختلف مبادله شده است. در سال ۲۰۰۱ كشورهاي آمريكا و اندونزي به ترتيب بزرگترين واردكننده و صادركننده سيمان در جهان بوده اند. ايران نيز در ميان كشورهاي صادركننده سيمان رتبه سيزدهم و در ميان واردكنندگان اين محصول نيز در رده پانزدهم ايستاده است. اين موضوع را نيز بايد گفت كه هم اكنون ۵۸ درصد سيمان جهان در قاره آسيا توليد مي شود.
اين ارقام بيانگر وضعيت توليد و تجارت سيمان در جهان است كه ايران نيز حضور پررنگي در آن دارد. شايد بتوان به جرا‡ت گفت كه علي رغم استفاده بالاي سيمان در داخل كشور (كه موجب شد صادرات سيمان در سال ۸۱ نسبت به سال ۸۰ حدود ۶۰ درصد كاهش يابد) همواره بسياري از كشورهاي همسايه ايران جزء مصرف كنندگان پروپاقرص سيمان ايران بوده اند. اين در حالي است كه وزارت صنايع و معادن افق روشن تري را براي سيمان توليدي در كشور ما ترسيم كرده است.
تازه ترين اخبار اين وزارتخانه حاكي از آن است كه تا پايان سال جاري ۵ واحد جديد توليد سيمان (سيمان هاي داراب، بوشهر، بوهروك، يزد، سفيد بنويد و كهكيلويه) راه اندازي و ۵ واحد نيز بهينه سازي مي شود كه اين امر ظرفيت اسمي كشور را تا سقف ۴ ميليون تن افزايش مي دهد. در اين صورت مي توان اميدوار بود تا پايان سال ۸۲ توان توليد سيمان در ايران تا ۳۴ ميليون تن ارتقا يابد. همچنين امسال براي اعمال نظارت بيشتر بر عرضه و تقاضاي سيمان طرح جامع سيمان كه به تصويب كميسيون تنظيم بازار رسيده است اجرا مي شود. اين درحالي است در سال ۸۱ براي ۵ واحد جديد توليد سيمان (به ظرفيت ۸/۴ ميليون تن در سال) با تخصيص ۱۴۰ ميليون دلار از حساب ذخيره ارزي، گشايش اعتبار به عمل آمده است كه به نظر مي رسد در سال ۸۲ به بهره برداري برسند.
از سوي ديگر در سال ۸۱ با توجه به آزادسازي توزيع سيمان كه از سال ۷۱ به مرور آغاز شد نسبت هاي مصرف سيمان در بخش هاي مختلف تغيير و سهم سيمان بخش دولتي و عمراني از ۶۵ درصد به ۲۶ درصد كاهش يافت. لازم به ذكر است كه علي رغم استاندارد بودن سيمان توليدي ايران قيمت اين محصول در كشور در مقايسه با كشورهاي ديگر به مراتب پايين تر بوده و در حال حاضر نيز شرايط قيمت سيمان در ايران مناسب تر از نقاط ديگر خاورميانه و يا جهان است. يكي از مهمترين مؤلفه هايي كه صنعت سيمان را همواره دچار مشكلات فراواني كرده است فرسوده بودن ماشين آلات و كارخانه هاي موجود در اين صنعت است. مطالعات انجام شده توسط وزارت صنايع و معادن نشان مي دهد كه هم اكنون ۵۲ درصد ماشين آلات كارخانه هاي سيمان ايران داراي عمري بيش از ۲۰ سال هستند. اين موضوع امروز موجبات گلايه تمام دست اندركاران اين صنعت را فراهم آورده است. با اين وجود وزارت صنايع و معادن در آخرين گزارش خود از گذشته، حال و آينده صنعت سيمان ايران اعلام كرده است كه تا پايان سال ۸۴ (از طريق ارتقاي تكنولوژي توليد) ضمن استفاده از خطوط فرسوده ظرفيت اسمي به ميزان ۷/۸ ميليون تن افزايش خواهد يافت.
اين وزارتخانه در گزارش خود مي نويسد: «توان توليد سيمان كشور تا سال ۸۵ از دو طريق بهينه سازي خطوط فعلي و ايجاد واحدهاي جديد به ۱/۴۸ تن خواهد رسيد كه از اين مقدار ۷/۸ ميليون تن از طريق بهينه سازي واحدهاي موجود و بقيه از ايجاد واحدهاي جديد و يا توسعه واحدهاي فعلي انجام خواهد شد».
جدول شماره ۱- توليد، مصرف و تجارت سيمان در جهان
واحد: ميليون تن

۲۰۰۱ ۲۰۰۰ ۱۹۹۹ ۱۹۹۸ ۱۷۱۵ ۱۶۵۵ ۱۶۰۵ ۱۵۳۴ توليد ۱۶۷۰ ۱۶۲۰ ۱۵۷۰ ۱۴۹۵ مصرف ۱/۳+ ۲/۳+ ۰۵/۰+ - رشد مصرف ۱۱۵ ۱۱۵ ۱۱۲ ۱۰۶ تجارت جهاني

جدول شماره ۲- ميزان صادرات بزرگترين كشورهاي صادركننده سيمان در جهان
واحد: ميليون تن

ميزان صادرات ۲۰۰۰ ۱۹۹۹ ۱۹۹۸ نام كشور ۱۵ ۹ ۴/۴ اندونزي ۱۱ ۷/۱۰ ۶/۹ تايلند ۵/۷ ۷/۷ ۶/۷ ژاپن ۱/۶ ۷/۵ ۴/۶ يونان ۷/۵ ۸/۷ ۲/۸ چين ۵/۵ ۶ ۴/۵ كانادا ۹/۴ ۷/۳ ۴ تركيه ۹/۴ ۵ ۸/۲ كره جنوبي ۱/۴ ۴ ۲/۳ ونزوئلا ۲/۳ ۹/۲ ۹/۲ آلمان ۳ ۱/۳ ۷/۳ هند ۳ ۷/۲ ۴/۳ عربستان ۴/۲ ۸۵/۱ ۹/۰ ايران ۳/۲ ۱/۳ ۱/۴ اسپانيا ۲ ۸/۱ ۸/۲ روماني ۶/۸۰ ۲/۷۵ ۴/۶۹ جمع

جدول شماره ۳- پيش بيني توليد سيمان جهان تا سال ۲۰۱۰
واحد: ميليون تن

درصد نسبت به كل ۲۰۱۰ ۲۰۱۰ ۲۰۰۵ ۴/۴۳ ۳/۸۴۴ ۸/۷۹۸ آسياي شرقي ۴/۱۴ ۲/۲۷۹ ۲۵۵ آسياي جنوب شرقي ۸/۳ ۴/۷۳ ۹/۷۶ خاورميانه ۷/۹ ۳/۱۸۹ ۱/۱۹۴ اروپاي متحد ۹/۴ ۷/۹۴ ۲/۹۰ ديگر كشورهاي اروپايي ۶/۶ ۲/۱۲۸ ۲/۱۱۰ روسيه و كشورهاي مشترك المنافع ۹/۴ ۷/۹۴ ۸/۹۴ آمريكاي شمالي ۵/۷ ۱۴۵ ۴/۱۲۷ آمريكاي مركزي و جنوبي ۴/۴ ۵/۸۵ ۷/۸۰ آفريقا ۶/۰ ۸/۱۱ ۱/۱۱ اقيانوسيه ۱۰۰ ۱/۱۹۴۶ ۱/۱۸۳۹ مجموع

جدول شماره ۴- وضعيت امكانات توليد سيمان ايران واحد: تن

ظرفيت روزانه تعداد واحد دوره زماني - - ۱۳۲۰-۱۳۱۰ - - ۱۳۳۰-۱۳۲۰ ۱۱۶۰ ۵ ۱۳۴۰-۱۳۳۰ ۴۵۰۰ ۱۰ ۱۳۵۰-۱۳۴۰ ۴۲۳۰۰ ۲۰ ۱۳۶۰-۱۳۵۰ ۸۳۰۰ ۴ ۱۳۷۰-۱۳۶۰ ۲۷۴۰۰ ۱۶ ۱۳۸۰-۱۳۷۰ ۹۳۵۶۰ ۵۸ جمع

جدول شماره ۵- وضعيت توليد و مصرف سيمان از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۸۱ در مقاطع مختلف

مصرف سرانه (kg) مصرف (تن) توليد سيمان (تن) سال ۳۱ ۷۲۴۰۰۰ ۲۷۰۰۰۰ ۱۳۴۲ ۷۰ ۱۹۱۱۰۰۰ ۱۹۰۴۰۰۰ ۱۳۴۷ ۱۱۹ ۳۶۳۵۰۰۰ ۳۳۴۱۰۰۰ ۱۳۵۲ ۲۲۸ ۹۲۵۰۰۰۰ ۷۱۵۰۰۰۰ ۱۳۵۷ ۲۵۴ ۱۰۹۱۲۰۰۰ ۱۰۹۱۲۰۰۰ ۱۳۶۲ ۲۳۴ ۱۲۱۵۹۳۰۰ ۱۲۲۰۳۰۰۰ ۱۳۶۷ ۲۸۱ ۱۶۱۷۸۰۰۰ ۱۶۲۶۰۰۰۰ ۱۳۷۲ ۲۹۰ ۱۷۵۴۶۰۰۰ ۱۸۴۹۰۰۰۰ ۱۳۷۵ ۳۲۶ ۲۰۰۸۷۰۰۰ ۲۰۱۰۰۰۰۰ ۱۳۷۷ ۴۱۶ ۲۷۵۰۰۰۰۰ ۲۸۶۰۰۰۰۰ ۱۳۸۱

جدول شماره ۶- سهم هر يك از بخش هاي مصرف كننده سيمان

جمع مصرف واحد (ميليون تن) صنايع سيمان بر (درصد) بخش مردمي(درصد) بخش دولتي و عمراني (درصد) سال ۰۶/۱۵ ۵ ۳۰ ۶۵ ۱۳۶۹ ۵۵/۱۷ ۲/۱۳ ۸/۵۰ ۳۶ ۱۳۷۵ ۰۳/۱۹ ۷/۱۱ ۹/۵۱ ۴/۳۵ ۱۳۷۶ ۹/۱۹ ۲/۱۰ ۷/۶۰ ۱/۳۰ ۱۳۷۷ ۰۳/۲۰ ۱۰ ۵/۶۲ ۵/۲۸ ۱۳۷۸ ۵/۲۲ ۱۱ ۵۸ ۳۱ ۱۳۷۹ ۴/۲۵ ۱۱ ۷/۶۰ ۳/۲۸ ۱۳۸۰ ۵/۲۷ ۸/۱۰ ۲/۶۳ ۲۶ ۱۳۸۱

جدول شماره ۷- قيمت سيمان در برخي از كشورهاي جهان در سال ۲۰۰۰
واحد: دلار

قيمت هر تن سيمان نام كشور ۱۱۰-۹۸ مكزيك ۸۲ ژاپن ۸۰ پاكستان ۶۰ مصر ۵۸ هندوستان ۵۲ اندونزي ۴۷ امارات ۳۶ چين ۴۰ تركيه ۲۳ روسيه ۵/۲۲ ايران

جدول شماره ۸- برنامه افزايش ظرفيت از طريق بهينه سازي كارخانه هاي موجود سيمان
واحد: تن

جمع ۱۳۸۵ ۱۳۸۴ ۱۳۸۳ ۱۳۸۲ ۱۳۸۱ نام واحد ۲۵۵۰۰۰ - - ۱۵۰۰۰۰ - ۱۰۵۰۰۰ سيمان كردستان ۳۷۵۰۰ - - - ۳۷۵۰۰ - سيمان كارون ۴۷۰۰۰ - - - - ۴۷۰۰۰ سيمان كرمان ۲۱۰۰۰۰ - ۴۵۰۰۰ - ۱۶۵۰۰۰ - سيمان اروميه ۱۳۵۰۰۰ - - ۱۳۵۰۰۰ - - سيمان قائن ۷۵۰۰۰ - - - ۷۵۰۰۰ - سيمان بهبهان ۴۸۰۰۰۰ - - ۳۰۰۰۰۰ ۱۸۰۰۰۰ - سيمان تهران ۱۵۰۰۰۰ - - - ۱۵۰۰۰۰ - سيمان دورود ۱۵۰۰۰۰ - - ۱۵۰۰۰۰ - - سيمان آباده ۲۷۰۰۰۰ - - ۲۷۰۰۰۰ - - سيمان هگمتان ۲۱۰۰۰۰ - - ۲۱۰۰۰۰ - - سيمان شاهرود ۳۶۰۰۰۰ - - ۳۶۰۰۰۰ - - سيمان اردبيل ۱۵۰۰۰۰ - - ۱۵۰۰۰۰ - - سيمان خوزستان ۱۸۰۰۰۰ - - ۱۸۰۰۰۰ - - سيمان خاش ۳۶۰۰۰۰ - - ۳۶۰۰۰۰ - - سيمان هرمزگان ۱۰۹۰۰۰ - - ۱۰۹۰۰۰ - - سيمان اكباتان ۲۰۰۰۰ - - ۲۰۰۰۰ - - سيمان سفيد ني ريز ۱۵۰۰۰۰۰ - ۱۵۰۰۰۰۰ - - - سيمان آبيك ۶۳۰۰۰ - ۶۳۰۰۰ - - - سيمان شرق ۴۸۰۰۰۰ - ۴۸۰۰۰۰ - - - سيمان بجنورد ۶۰۰۰۰۰ - ۶۰۰۰۰۰ - - - سيمان خزر ۶۰۰۰۰۰ - ۶۰۰۰۰۰ - - - سيمان غرب ۵۴۰۰۰۰ - - ۵۴۰۰۰۰ - - سيمان شمال ۱۲۰۰۰۰۰ - ۱۲۰۰۰۰۰ - - - سيمان صوفيان ۶۰۰۰۰۰ ۶۰۰۰۰۰ - - - - سيمان مازندران ۸۷۸۱۵۰۰ ۶۰۰۰۰۰ ۴۴۸۸۰۰۰ ۲۹۳۴۰۰۰ ۶۰۷۵۰۰ ۱۵۲۰۰۰ جمع

جدول شماره ۹- افزايش توان توليد از طريق راه اندازي واحدهاي جديد سيمان
واحد: تن

۱۳۸۵ ۱۳۸۴ ۱۳۸۳ ۱۳۸۲ ۱۳۸۱ نام واحد - - - - ۹۰۰۰۰۰ سه ماه چهارم سيمان داراب - - - ۱۶۵۰۰۰ سه ماه اول - سيمان سفيد بنويد - - - ۲۱۰۰۰۰ سه ماه دوم - سيمان كهكيلويه - - - ۹۰۰۰۰۰ سه ماه سوم - سيمان بوشهر - - - ۱۰۸۰۰۰۰ سه ماه چهارم - سيمان بوهروك يزد - - ۹۰۰۰۰۰ سه ماه سوم - - سيمان فارس نو - - ۲۱۰۰۰۰ سه ماه دوم - - سيمان قشم - - ۵۱۰۰۰۰ سه ماه سوم - - سيمان كاشان - - ۶۰۰۰۰۰ سه ماه چهارم - - سيمان زنجان - ۲۱۰۰۰۰ سه ماه اول - - - سيمان لارستان - ۲۷۰۰۰۰ سه ماه اول - - - سيمان سفيد كرمان ۹۰۰۰۰ سه ماه سوم - - - - سيمان فرازفيروزكوه - ۱۸۰۰۰۰۰ سه ماه چهارم - - - سيمان ساوه - ۹۰۰۰۰۰ سه ماه سوم - - - سيمان شهركرد ۹۰۰۰۰۰ سه ماه چهارم - - - - سيمان نائين ۱۸۰۰۰۰۰ ۳۱۸۰۰۰۰ ۲۲۲۰۰۰۰ ۲۳۵۵۰۰۰ ۹۰۰۰۰۰ جمع