مهندسان قصد دارند طولاني ترين رودخانه چين با طول ۶۳۰۰ كيلومتر را با بزرگ ترين سد دنيا مهار كنند
ترجمه: عباس فتاح زاده
|
|
مراسم آزمايش جريان آب در دريچه هاي سد سه دره بزرگترين سد دنيا كه برروي رود يانگ تسه ساخته شده است.
|
|
|
وانگ رونگ و همسرش ينگ نمي توانند از موطن قديمي خويش دل بكنند. آنها هر روز در امتداد رودخانه حركت كرده و گاري خويش را كه بر روي آن سيگار و كبريت مي فروشند به اين طرف و آن طرف مي برند.
تجارت آنها اين روزها رونقي ندارد، زيرا ناحيه ساحلي شهر «وشان» در كنار رود يانگ تسه درست مثل منطقه اي به نظر مي رسد كه در آن جنگي به پايان رسيده باشد. از كل كوچه هايي كه باربرها از درون آنها بارها را به سوي كشتي ها حمل مي كردند اكنون تنها ريگزاري با چند عدد ديوار به جاي مانده است.
وانگ كه ۶۵ سال سن دارد با اشاره به اين منطقه مي گويد: «ما در آنجا زندگي مي كرديم. » اين پيرمرد چيني يك جليقه چرمي قهوه اي رنگ به تن كرده و موهايي كوتاه و خاكستري رنگ دارد. او بخش ديگري از ويرانه را نشان داده و مي گويد: «در آن جا هم ميدان خلق و سينمايي كه در آن كار مي كردم قرار داشتند. »
اين ناحيه بمباران نشده بود، بلكه بولدوزرها آنجا را با خاك يكسان كرده بودند. بيش از ۵۰ هزار نفر ساكنان منطقه مجبور شدند به ناحيه جديد شهر بروند. علت آن بود كه اول ژوئن ۱۲۰ كيلومتر آن طرف تر سد سه دره كاملاً بسته شده و ويرانه هاي شهر قديمي «وشان» به زير آب رفت.
بدين ترتيب آخرين مرحله يك پروژه بلندپروازانه در تاريخ جمهوري خلق آغاز شد.
مهندسان قصد دارند طولاني ترين رودخانه چين (با طول ۶۳۰۰ كيلومتر) را با بزرگ ترين سد دنيا مهار كنند. قرار است تا پانزدهم ژوئن ارتفاع درياچه پشت سد به ۱۳۵ متر برسد و حتي تا سال ۲۰۰۹ ارتفاع ۱۶۵ متر هم ثبت شود.
در حوزه اين درياچه ۱۵۰۰ شهر و روستا به صورت كامل و يا بخشي از آنها به زير آب مي رود. حدود ۵/۱ ميليون نفر هم مجبورند موطن خويش را ترك كنند. برخي از اين افراد به نواحي جديدي مجاور محل سكونت سابق خود منتقل شده و بعضي هم وادار به كوچ به استان ها و نواحي دوري مي شوند.
هر چه قدر مرحله نهايي بهره برداري از سد نزديك تر مي شود، به همان نسبت انتقاد حاميان محيط زيست در چين افزايش پيدا مي كند. آنها مي گويند درياچه ۶۰۰ كيلومتري سد يك فاجعه زيست محيطي پديد مي آورد. نه تنها محل هاي سكونت مردم به زير آب مي رود، بلكه برخي معادن زيرزميني، محل هاي دفن زباله، پمپ بنزين ها، انبارهاي نفت، قبرستان ها و بيمارستان ها هم به زير آب مي روند.
اگر چه كارشناسان و مقامات دست اندركار ساخت سد مي گويند قبل از به زير آب رفتن، تمامي مناطق از هرگونه آلودگي پاك مي شوند، اما در اين مورد ترديدهايي وجود دارد. لاي هنگشون، كارشناس محيط زيست در دانشگاه چونگ كينگ، مي گويد: «قطعاً كارهاي زيادي انجام شده، اما بايد پرسيد اين كارها چه قدر گسترش و عمق داشته است. چه كسي مي داند كه در زيرزمين هايي كه زير آب مي رود، دقيقاً چه چيزهايي وجود دارد؟»
در مورد زباله هاي آلوده كننده خانگي و صنعتي نيز تهديداتي وجود دارد. تاكنون در امتداد رودخانه تعداد معدودي كانال هاي فاضلاب وجود داشته است. تنها در سال ۲۰۰۱ حدود ۲۲ ميليارد تن زباله وارد رود يانگ تسه شد. شهر ميليوني چونگ كينگ تا امروز تنها ۵ درصد زباله هاي خويش را تصفيه مي كند.
سال ها دستگاه هاي دولتي خود را با اين رويا مشغول مي ساختند كه با بهره برداري از سد جديد پروژه قرن تحقق خواهد يافت و مي توان پيشرفت و برتري خود را ثابت كرده و هشدارهاي موجود مبني بر بروز فاجعه اكولوژيكي را كم رنگ ساخت. به نظر مي رسد سياستمداران در پكن و چونگ كينگ اكنون كه كار به پايان خود مي رسد، تازه بيدار شده اند.
برخي از دست اندركاران ساخت سد كه از قوانين موجود زيست محيطي عدول كرده اند مجازات مي شوند. كنگره ملي خلق دو گروه بازرسي را به منطقه فرستاده است. در شهرهاي پرجمعيت اطراف سد كارگران با شتاب كانال هاي فاضلاب احداث و حوضچه هاي آب آشاميدني را بتن ريزي مي كنند.
يك شركت آلماني كه دفتر آن در شهر دوسلدورف قرار دارد مشتركاً به همراه يك شركت چيني از اوايل سال گذشته ميلادي ۵ عدد از ۱۵ مجموعه تهيه آب مصرفي در اطراف رود يانگ تسه را مجهز به دستگاه هاي پرتوافكن مافوق بنفش مي كند تا بدين ترتيب ذرات زيانبار موجود در آب از ميان بروند. دولت قصد دارد ناحيه بزرگ چونگ كينگ را كه ۳۱ ميليون نفر جمعيت دارد، با پرداخت ۵۰۰ ميليون دلار برخوردار از آب كاملاً بهداشتي و تميز كند. بانك جهاني هم به اين منظور مبلغ ۲۵۰ ميليون دلار وام پرداخت كرده است.
بنا بر اعلام دولت ساخت سد سه دره بيش از ۲۴ ميليارد دلار هزينه داشته است. به اعتقاد مقامات دولت اين هزينه ها صرف كار درستي شده اند، زيرا سد جديد مانع بروز سيل و طغيان آب در ناحيه يانگ تسه شده و جان هزاران نفر را نجات مي دهد. علاوه بر اين مجموعاً ۲۶ توربين در اين سد كار گذاشته خواهد شد و نيروگاه حاصل معادل بيش از دوازده نيروگاه هسته اي متوسط برق توليد مي كند.
منتقدان نيز جدا از مسائل زيست محيطي يادآور مي شوند، ناحيه اي كه سد در آن بنا شده در حاشيه يك منطقه زلزله خيز قرار دارد. آنها مي گويند مقامات دولتي تنها قصد داشته اند كه نوعي بناي يادبود براي خويش بنا كنند و نه چيزي بيشتر.
يك طرفدار محيط زيست در پكن مي گويد: «فراموش نكنيد. اين طرح فقط يك پروژه سياسي است و نه اقتصادي.»
منبع: اشپيگل