حدود چهار ماه پس از طرح مسأله استعفا توسط گروه كم شماري از جناح  «اصلاح طلب» اينك خبرهايي مبني بر منتفي شدن اين موضوع به گوش مي رسد.
روزي كه زمزمه توسل جستن به ابزار استعفا براي پيشبرد اهداف سياسي مطرح بود، كسي از اين جناح قصد نداشت خبر مزبور را به سطح جامعه و مردم بكشاند؛ زيرا بحث استعفا هنوز به درستي مورد تجزيه و تحليل قرار نگرفته بود و اميد كاميابي آن اندك مي نمود. اما رسانه هاي جناح ديگر به سان رقيب، آن را ابزار سياسي كردند و سريعاً خبر را به صورت تصميم نهايي اتخاذ شده مخابره كردند، علت راهيابي اين خبر به نيروهاي مخالف آن بود كه بحث استعفا ابتدا در ميان نمايندگان مجلس مطرح شد و طبيعي است كه به دليل فقدان انسجام تشكيلاتي در بين مجلسيان هر خبري چه از جناح اكثريت و چه اقليت سريعاً به بيرون درز كند.
در زمان پخش اين خبر مخالفاني از جناح رقيب و نيز از ميان جبهه دوم خرداد به انتقاد از اين تصميم پرداختند. گروهي از نمايندگان مجلس گفتند كه طرفداران استعفاء اكنون كه از تمامي مزاياي مادي و اداري نمايندگي(از قبيل خودرو ارزان قيمت و ارتقاء گروههاي اداري و دانشگاهي بهره گرفته اند و معدودي از ايشان نيز بورس هاي تحصيلي براي خود دست و پا كرده اند اين مسئله را طرح مي كنند تا با ژستي عوام پسندانه و با چهره اي قهرمانانه از مجلس كنار بكشند؛ اما در صحنه سياست باقي بمانند، زيرا مي دانند كه در صورت شركت در انتخابات بعدي احتمال رأي آوردن ايشان بسيار اندك است. گروهي ديگر از جناح رقيب معتقد بودند كه راديكالهاي مشاركت با اين اقدام، ائتلافي نانوشته و مقدماتي با اپوزيسيون خارج از حاكميت را پي ريزي مي كنند و هدف نهايي اين ائتلاف، مقابله تدريجي با وجهه ديني حكومت است.
بخشي از راديكال هاي جبهه مشاركت فعال ترين نيروي سياسي پشتيبان بحث استعفاي نمايندگان مجلس و سپس اعضاي دولت بود، آنها چندين جلسه تشكيل دادند تا بررسي هاي دقيق و همه جانبه اي در رابطه با اين موضوع مهم داشته باشند. اعضاي اين جبهه تلاشي براي مخفي نگه داشتن اين بحث ها نداشته بلكه سعي مي كردند از نظرات همه نمايندگان جناح اكثريت برخوردار شوند.
نخستين جلسه اي كه تشكيل شد تنها اعضاي فراكسيون مشاركت در آن شركت داشتند، اين جلسه تريبون آزادي براي طرح نقطه نظرات نمايندگان راجع به استعفا و نتايج و آثار آن بود. در اين تريبون آزاد دو نظر عمده وجود داشت. نظر اول كه از استعفا دفاع مي كرد. «بن بست اصلاحات و نااميدي از ادامه اين روند» را دليل اصلي ضرورت استعفا و خروج از مجلس عنوان مي كرد.
موافقان با تأكيد بر اين كه قادر به اجراي وعده هاي داده شده به مردم نيستند معتقد بودند با خروج از مجلس رسماً اين ناتواني را به اطلاع مردم رسانده و نسبت به پيگيري خواسته هاي آنها اعلام عدم مسئوليت مي كند.
موافقان، اجراي مسير قانوني استعفا و تصويب آن در مجلس را فرصت مناسبي براي بازگو كردن علل تصميم خود براي مردم مي دانستند. اما مخالفين با طرح ترديدهايي درباره نتايج استعفا معتقد بودند كه نيروهاي سياسي نمي توانند در برابر تحولاتي كه در جامعه رخ مي دهد بي تفاوت بوده و سكوت كنند، لذا از دست دادن حداقل امكانات قانوني براي حفظ مواضع خود در برابر تحولات سياسي جامعه ، كاري عاقلانه نيست.
استدلال هاي ديگري هم در مخالفت با استعفا مطرح بود. يكي از استدلالها اين بود كه به هر حال وجود هريك نفر از اعضاي جناح اصلاح طلب در مجلس فرصتي است كه نبايد آن را از دست داد.  حاميان اين نظر بر طرح حداقل مطالبات از سوي اصلاح طلبان تأكيد مي كردند و مي گفتند: اصلاح طلبان با استعفا از سمت نمايندگي مدتي جو سياسي كشور را به دست مي گيرند اما در درازمدت خود را از ظرفيت هاي قانوني موجود محروم كرده و آن را به رقيب واگذار مي كنند.
در كنار نظرات بسيار معتدل مخالف استعفا عقايد ديگري نيز وجود داشت كه استعفا را «راه كم هزينه اي براي جناح محافظه كار جهت حذف اصلاح طلبان از صحنه رقابت سياسي» مي دانست. آنها به پيشينه تاريخي مجلس و به توپ بستن آن اشاره كرده و بر اين اعتقاد بودند كه نمايندگان به جاي استعفا و خروج آرام از صحنه رقابت بايد در مجلس بمانند و اگر نمي توانند قانونگذاري كنند حداقل از تريبون آن به عنوان صداي ملت براي طرح معضلات و مسائل پيش آمده استفاده كنند و اگر جناح مقابل از آنچه كه در صداي ملت مطرح مي شود ناراحت و نگران است خود بايد هزينه  بستن آن را بپردازد نه اين كه نمايندگان با ترك مجلس راه را براي ورود كم هزينه و فاتحانه آنها باز كنند.
در يكي از تريبونهاي آزاد بحث استعفا، نماينده اي كه مخالف استعفا بود گفت كه «هنوز يك سنگ هم به سوي مجلس پرتاب نشده بگذاريد اين سنگ پرتاب شود، ما را دست بسته از مجلس به زندان ببرند، بگذاريد مجلس را ببندند، چرا شما مي خواهيد به دست خود كار آنها را راحت كنيد؟»
سران جناح اصلاح طلب در مجلس پس از انجام بحث هاي اوليه درون گروهي به ديدار مهدي كروبي رئيس مجلس رفتند تا از نظر او راجع به موضوع استعفا آگاه شوند. رئيس مجلس كه توانايي زيادي براي جلوگيري و يا آغاز تحولات در درون مجلس دارد، در اين جلسه به نمايندگان و موضوع استعفاي آنها انتقاد كرد. او گفت كه به چه دليل قصد استعفا داريد؟ اگر موضوع لوايح دوگانه دولت مطرح است پس ابتدا دولت، بويژه معاون پارلماني رئيس جمهور و وزير كشور بايد استعفا دهند كه موفق به نهايي كردن دو لايحه نشده اند؟ چرا شما پيشقدم مي شويد؟
او همچنين تأكيد كرد كه استعفا چيزي را عوض نخواهد كرد و به آنها گفت كه شديداً با آن مخالف است.
موضع كروبي در واقع جمع بندي جلسه اعضاي شوراي مركزي مجمع روحانيون مبارز بود كه با حضور سيد محمد خاتمي تشكيل شده بود. در اين جلسه موسوي خوئيني ، استعفا را به نفع اصلاح طلبان ارزيابي نكرده بود. در بين نمايندگان هيچ كس به اندازه پنج نماينده جنبش دانشجويي (اعضاي سابق دفتر تحكيم وحدت) از طرح استعفا دفاع نمي كرد. هر چند كه اين پنج تن نيز قانع شده اند كه در شرايط كنوني استعفا محل بحث دارد. به همين دليل اين پنج نفر در اعتراض به وضع بازداشت دانشجويان تقاضاي استعفا نكردند بلكه متحصن شدند.
پس از طرح همه استدلال هاي موافق و مخالف استعفا، آنچه كه در عمل به مرحله اجرا درآمد، شيوه ها و راهكار هايي بود كه مخالفين استعفا مطرح كردند. نوشتن نامه و انجام تحصن در مجلس از جمله آن شيوه ها بود. در حال حاضر بحث استعفا در بين نمايندگان حرارت و ضرورت سابق خود را از دست داده است، ديگر به نظر نمي رسد زمان و فرصت استعفا نيز مناسب باشد. نزديكي به انتخابات مجلس هفتم بحث هاي جديدتري را در بين اصلاح طلبان براي پيشبرد سياست هاي خود مطرح كرده است.
به همين علت فشارهايي از درون و بيرون نظام به سيد محمد خاتمي رئيس جمهور وارد مي شود كه او كار نافرجام نمايندگان را ادامه دهد. نامه هايي كه در روزهاي اخير به رئيس جمهور نوشته شده پاره اي از اين برنامه است. بن مايه نامه هاي اخير ازجمله نامه هاي محمدرضا خاتمي، عبدالكريم سروش و محسن كديور اين است كه تنها خاتمي است كه ظرفيت لازم را براي تهديد از طريق استعفا دارد و استعفاي ديگران هزينه اي سنگين براي سودي ناچيز است.
خاتمي گفته است اين هفته به نامه ها پاسخ مي دهد اما ناظران آگاه با اطمينان مي گويند رئيس جمهور سخني نخواهد گفت كه براي هواداران استعفا و يا خروج دلگرم كننده باشد؛ زيرا آنچه در نامه ها خواسته شده از مناظري برخاسته است كه با منظر خاتمي تفاوت بنيادي دارد. سيد محمد خاتمي همواره بر لزوم پيگيري مطالبات از مجاري قانوني تأكيد كرده است و اين پاي بندي صريح به قواعد حقوقي با رفتار كاملاً سياسي كه نويسندگان نامه از وي طلب مي كنند، تعارض دارد.
منظري كه نويسندگان نامه ها بويژه محمدرضا خاتمي از آن سخن مي گويند مبتني بر قائل شدن نقش «رهبري اصلاحات» براي خاتمي است، حال آن كه رئيس جمهور انجام وظيفه در قالب هاي حقوقي مشخص و متعين را كه قانون اساسي در چارچوبي هرمي ترسيم كرده است، ترجيح مي دهد.
شايد توجه به همين موضوع و شناخت از شخصيت خاتمي است كه بيشتر نمايندگان مجلس را به اين جمع بندي رساند كه استعفا و خروج از حاكميت، بذري است كه هرگز نهالي نخواهد داد. بي ترديد خصيصه  نيروهاي سياسي معتقد به اصلاح طلبي و نه براندازي آنان را وادار به تداوم حركت- هر چند كه بطئي و در جاده اي بن بست باشد- مي كند.
اصلاح طلبان نه قادر به گوشه نشيني و انزوا و بي تفاوتي نسبت به تحولات جامعه اند و نه قبول دارند كه با سيستم سياسي موجود به گونه اي حاد و شديد برخورد كنند.
به نظر مي رسد در شرايط سياسي كنوني كشور دو برادر با ويژگيهاي فردي و شخصيتي متفاوت به نقطه واحدي رسيده اند. اين نقطه همان ادامه راه موجود با حداقل امكانات و توانايي هاست، رئيس جمهور پيش از اين گفته بود: اگر مي دانستم كه با استعفاي من وضع بهتر از اين خواهد شد، لحظه اي در آن ترديد نمي كردم. و آنچه امروز نمايندگان مجلس به آن رسيده اند همين نظر خاتمي با چند سال تأخير است.

در منطقه بياباني در مرز عراق با سوريه، تنش ميان سربازان آمريكايي و سوري رو به افزايش است. اين همان جايي است كه در آن چهار روستايي سوري ماه گذشته به ضرب گلوله سربازان آمريكايي كشته شدند.
سربازان سوري مي گويند، سربازان آمريكايي دو پسر عمو كه يكي عراقي و ديگري سوري بود را به ضرب گلوله گشتند. آنها سه هفته پيش وارد خاك عراق شده بودند. دو غير نظامي سوري ديگر در حادثه هايي جداگانه زخمي شدند. سوري ها مي گويند، هلي كوپترها و هواپيماهاي آمريكايي به طور مرتب به حريم هوايي سوريه تجاوز مي كنند.
آمريكايي ها در ۱۸ ژوئن (۲۸ خرداد) به كارواني از خودروها حمله كردند. آمريكايي ها گمان كرده بودند در اين كاروان طرفداران صدام حضور دارند.
اين واقعه و وقايع مشابه موجب بروز خشم ساكنان روستاهاي مرزي سوريه عليه آمريكا شده است. يكي از نشانه هاي اين خشم انتشار وسيع سي دي ها و نوارهاي ويديويي در اين روستاهاست كه در آن بينندگان به حمله به آمريكايي ها در عراق تشويق مي شوند. مردم محلي اين منطقه مي گويند، ميزان اين خشم آنقدر زياد است كه جوانان سوري را به رفتن به مرزها و انجام حملات عليه سربازان آمريكايي وا دارد.
مقامات محلي سوريه مي گويند، نگران آن هستند كه جريان وقايع از كنترلشان خارج شود.
سرلشكر علي شماد فرمانده پست مرزي سوريه ضمن تأييد تلفات و خسارات اخير غيرنظاميان سوري مي گويد: آمريكايي ها بي هدف تيراندازي مي كنند، به سوي هر كس كه باشد. هواپيماهاي آن ها هر روز وارد مرز مي شوند. آنها زياده از حد پيش مي آيند. همين چند دقيقه پيش يك هلي كوپتر نظامي آمريكايي به ارتفاع ۳۰ متري بالاي مرز سوريه و عراق رسيدند و حتي وارد آسمان سوريه شدند. صبح ها غرش جت هاي آمريكايي همه جا شنيده مي شود.
فرمانده سوري مي گويد: كار آنها بسيار تحريك كننده است. بسيار تحريك كننده. او آمريكايي هاي مستقر در مرز را نگران و سراسيمه توصيف مي كند و مي گويد، آنها با كوچكترين بهانه اي شليك مي كنند؛  نيروهاي سوري هيچ تيراندازي نمي كنند حتي وقتي هدف آتش قرار مي گيرند يا هلي كوپترها و هواپيماهاي آمريكايي وارد حريم هوايي سوريه مي شوند. به آنها دستور چنين كاري داده نشده است.
مقامات سوري مي گويند: سربازان آمريكايي به ۲۰ متري پست هاي مرزي سوريه رسيده اند. يك خبرنگار آمريكايي كه قصد داشت از خاك سوريه به سربازان آمريكايي نزديك شود با ممانعت نيروهاي مرزي سوريه روبرو شد. روستائيان ساكن منطقه مرزي مي گويند، از زمان سقوط صدام تاكنون، آمريكايي ها از عبورومرور خانواده هايي كه اعضاء آنها در دو سوي مرز هستند از ديدار آنها با يكديگر ممانعت مي كنند. مرز ۴۸۰ كيلومتري ميان سوريه و عراق همواره محل رفت وآمد قاچاقچيان بوده و بخش عمده مشكلات نيروهاي آمريكايي كنترل اين گروههاست.
بسياري از روستائيان در اين منطقه مي گويند كاروان عراقي كه مورد حمله هواپيماهاي آمريكايي قرار گرفت، در حقيقت گروهي از قاچاقچياني بودند كه قصد عبور از مرز داشتند.
نزديكان دومردي كه در مرز به ضرب گلوله آمريكايي ها كشته شدند مي گويند، مشغول ديدار با آنها بودند كه هدف گلوله قرار گرفتند. اعضاء خانواده آنها مي گويند، عبدالحليم هالوم و پسرعمويش كه هر دو ۲۵ ساله بودند هنگام عبور از مرز در نيمه شب هدف قرار گرفتند. پدر يكي از آنها مي گويد، اجساد اين دو پسر عمو توسط يكي از اقوام آنها كه در بيمارستان كار مي كرد به آنها باز گردانده شد. گلوله به سر، پهلو و پاهاي آنها اصابت كرده بود. اين پيرمرد مي گويد: من هرگز با آمريكايي ها مشكلي نداشتم اما بعد اين كارشان اكنون از آنها متنفرم.
سربازان سوري و روستائيان مي گويند، دو نفر ديگر از اهالي اين محله نيز در دو هفته گذشته به ضرب گلوله آمريكايي ها كشته شدند. يكي از آنها به طور اتفاقي وارد منطقه بي طرف در مرز شده بود. اين منطقه مواضع سوريه و آمريكايي ها را از هم جدا مي كند. ديگري از عراق به سوريه سيگار قاچاق مي كرد كه كشته شد.
خبرنگار ما قصد داشت به خانه مردي كه به منطقه بي طرف وارد شده بود برود كه در نزديكي اين خانه با دو نفر از پليس مخفي سوريه روبرو شد. آنها به خبرنگار گفتند كه از اين روستا بيرون برود.
وقايع ديگري هم روي داده كه همگي موجب خشم بيشتر مردم از آمريكايي ها شده است. يك مرد سوري در روستاي ابوكمال نزديك مرز عراق خبرنگار ما را به صرف نهار در خانه اش دعوت كرد. او نوار ويدئويي را نشان داد كه در آن مسلمانان به جنگ با آمريكايي ها در عراق تشويق مي شدند. در آن نوار گفته مي شد: جهاد اكسيژن است ما بدون جهاد نمي توانيم نفس بكشيم.
واشنگتن پست

يك مؤسسه تحقيقاتي با گرايش هاي چپ در لندن به نام «فابين سوسايتي» تحقيقي درباره آينده سلطنت در انگليس انجام داده كه نتايج اين تحقيق يك ساله اخيراً منتشر شد. به گزارش شبكه خبري بي.بي.سي، در اين گزارش آمده است، ملكه ديگر نبايد رئيس ارشد كليساي انگليس باشد.
اين گزارش كه رسانه هاي انگليس آن را تند توصيف كرده اند، به حكومت سلطنتي انگليس توصيه كرده است كه ممنوعيت چند صدساله پادشاهي كاتوليك را بردارد و اعضاي خانواده سلطنتي ماليات بپردازند.
از ديگر توصيه هاي اين گزارش آن است كه اصلي كه مي گويد، پسران و بازماندگان آنها در به ارث بردن تاج وتخت بر دختران ارجحيت دارند لغو شود. به اين ترتيب اگر پسر ارشد ويليام فرزند شاهزاده چارلز وليعهد انگليس دختر باشد روزي ملكه انگليس خواهد شد. در اين گزارش همچنين به نظرات مردم درباره خانواده سلطنتي اشاره شده و آمده است، در نظر مردم چارلز مشتاق به نوسازي پادشاهي است.
تحليلگران در انگليس معتقدند، نويسندگان اين گزارش براي متقاعد كردن دولت در قبول و اجراي اين توصيه ها با چالش بزرگي روبه رو خواهند بود.
* * *
آمريكايي ها بلر را هم غافلگير كردند
روز پنجشنبه ۲۰ مارس (۲۹ اسفند) بود. آمريكا بمباران بغداد را از نيمه هاي شب شروع كرده بود و توني بلر حيرت زده شده بود.
«پيتر استاتارد» روزنامه نگار انگليسي در گزارشي تحت عنوان «۳۰ روز» به آنچه بر نخست وزير انگليس در جنگ گذشت پرداخته و نوشت: اين حمله بدون اطلاع بلر آغاز شد.
نيوزويك با دستيابي به اين گزارش كه به نقل از نزديكان بلر تهيه شده نوشت، اين نوشته تاريخي موجب بروز خشم و انتقاد در ميان انگليس هايي مي شود كه مي گويند، بلر سگ پاكوتاه بوش (درباره موضوع)عراق است. وقتي حمله شروع شد بلر در نشستي با مشاورانش، مي پرسيد كه سخنراني خود خطاب به مردم انگليس را چگونه آغاز كند؟ آلستر كمپ بل مسئول امور رسانه اي بلر كه اندكي هم شوخ طبع است پيشنهادي ارائه كرد: چطور است بگوييد «هموطنان آمريكايي...»
لطيفه كمپ بل در آن زمان اصلاً هم خنده دار نبود و كسي نخنديد. امروز هم در ساختمان شماره ۱۰ داونينگ استريت كسي به اين موضوع نمي خندد.
بلر كه در نشست كنگره آمريكا شركت كرده، آمريكايي ها حتي آنها كه از طرفداران بوش نيستند، او را به دليل وفاداري اش از بعد از واقعه ۱۱ سپتامبر و همچنين حمايت از حمله به عراق تحسين مي كنند. او قرار است مدال طلايي كنگره را دريافت كند. بعد از وينتسون چرچيل او اولين انگليسي است كه اين مدال را دريافت مي كند. اما بلر در داخل كشورش با مشكلاتي روبه روست. جنگ در عراق ادامه دارد و از سربازان انگليس، هر هفته يك نفر كشته مي شود. سلاح هاي كشتار جمعي هم هنوز پيدا نشده است. نظرسنجي ها نشان مي دهد، ميزان محبوبيت او رو به كاهش است و روزنامه تايمز چاپ لندن هفته گذشته نوشت: بيش از نيمي از راي دهندگان به بلر اعتمادي ندارند.

پاسخ ايران
خبرگزاري فارس به نقل از خبرگزاري روسي اينترفكس گزارش داد كه ايران به درخواست آژانس بين المللي انرژي اتمي براي الحاق به قرارداد الحاقي معاهده منع گسترش سلاح هاي هسته اي پاسخ مثبت مي دهد.
خبرگزاري روسي افزوده است: در بحبوحه نگراني مبني بر اين كه ايران ممكن است به دنبال سلاح هاي هسته اي باشد، آژانس بين المللي انرژي اتمي خواهان آن است كه اين كشور پروتكل الحاقي را امضا كند تا به موجب آن بازرسان اين آژانس اجازه يابند بدون اعلام قبلي از تمامي بخش هاي صنعت هسته اي ايران ديدار كنند، اينترفكس به نقل از غلامعلي خوشرو معاون وزير خارجه ايران گفت: ما به طور مثبتي به امضاي پروتكل پاسخ مي دهيم اما بر اين باوريم باتوجه به اختيار آژانس بين المللي انرژي اتمي در مورد ايران، تمامي مسائل بايد شفاف باشد.
براساس اين گزارش، ماه گذشته يك سخنگوي سازمان انرژي اتمي ايران گفت كه اين كشور «به طور مثبتي در حال بررسي است». درخواست آژانس بين المللي انرژي اتمي براي امضاي پروتكل الحاقي است.
ايران با تأكيد بر صلح آميز بودن برنامه هسته اي خود گفته است درصورتي كه امكان دسترسي به فناوري هسته اي پيشرفته را پيدا كند و پيمان منع گسترش تسليحات هسته اي چنين امري را ميسر كند، با بازرسي هاي بدون محدوديت موافقت خواهد كرد. تهران مي گويد كه نفوذ آمريكا از اين فناوري جلوگيري كرده است.
روسيه قويا از ايران خواسته است كه براي رفع نگراني هاي آمريكا و ديگران پروتكل الحاقي را امضا كند.
با اين حال مسكو گفته است كه عمل به تعهد خود در مورد توافق ۸۰۰ ميليون دلاري با ايران براي ساخت راكتور نيروگاه هسته اي اين كشور را به امضاي پروتكل الحاقي مشروط نمي كند.

ادعاي بلر
توني بلر نخست وزير انگليس در كنگره آمريكا گفت كه ايران و سوريه بايد از «حمايت از مخالفان صلح در خاورميانه» دست بردارند. به گزارش ايسنا به نقل از روزنامه السفير چاپ لبنان - توني بلر، نخست وزير انگليس يك بار ديگر با وارد كردن اتهام به ايران و سوريه، در كنگره آمريكا مدعي شد، ايران و سوريه بايد بدانند كه جهان نمي تواند بيشتر از اين تحمل كند و دست دوستي تا زماني دراز است كه آنها كاملاً دست از اذيت بردارند و اگر اين كار را انجام دادند، آن گاه اين دست براي كمك به دو كشور وكمك به ملتهايشان دراز خواهد شد.
وي در ادامه ادعاهايش عليه ايران گفت: تهران ميليون ها دلار براي دستيابي به سلاح هاي هسته اي خرج كرده است و اينها يك وهم و خيال نيست، بلكه حقيقتي است كه ما از سالها پيش شاهد آن هستيم.
كويت - ابوغيث - ايران
يك مقام كويتي ادعا كرد ايران اخيراً خواستار تحويل دادن سليمان ابوغيث سخنگوي القاعده به كويت شده اما اين كشور نپذيرفته است.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از كويت شيخ نايف الاحمد آل صباح وزير كشور جديد با بيان اين مطلب افزوده است:« ما ابوغيث را تبعه كويت نمي دانيم و با او كاري نداريم.
وي زماني كويتي بود اما اكنون تابعيت كويتي وي لغو شده است.»
پيش از اين شايع شده بود كه ايران با برخي كشورها از جمله عربستان سعودي و كويت براي استرداد اعضاي القاعده مذاكره كرده است. تهران بارها گفته است هنوز فردي به نام ابوغيث در ايران شناسايي نشده است.
حكم بي ضمانت
يك دادگاه آمريكايي، بنا به شكايت يكي از شهروندان اين كشور، دولت ايران را به پرداخت ۳۱۳ ميليون دلار غرامت محكوم كرد.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از واشنگتن، شاكيان بازماندگان يك يهودي هستند كه در سال ۱۹۹۷ بر اثر انفجاري در بيت المقدس كشته شد.
قاضي آمريكايي رسيدگي كننده به اين پرونده بدون ارائه هيچ مدرك و يا شاهدي ادعا كرده است عاملان آن انفجار، تحت حمايت ايران بوده اند.
آمريكايي ها معمولا هر حادثه اي را كه در سرزمين هاي اشغالي، فلسطين اشغال شده و حتي بيرون از سرزمين هاي فلسطيني عليه منافع اسرائيل رخ مي دهد به ايران نسبت مي دهند.
ايران بارها رسما اعلام كرده است جنبش هاي فلسطيني را تروريست نمي داند و از مبارزه آزاديبخش آنها در برابر اشغالگران حمايت مي كند اما بر اين نكته نيز تأكيد كرده است كه هيچ ارتباطي با عمليات انتحاري گروه هاي فلسطيني ندارد.
دادگاه هاي آمريكا پيشتر نيز احكامي مشابه درباره ايران و برخي كشورهاي ديگر صادر كرده اند اما اين احكام ضمانت اجرايي ندارند و صرفا به عنوان پاره اي از برنامه فشار سياسي واشنگتن بر رقيبان عمل مي كنند.

ديدار با شمخاني
يك منبع آگاه در مجلس به خبرنگار همشهري گفت: اخيرا جبهه مشاركت جلسه اي خصوصي با علي شمخاني وزير دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح برگزار كرده است. در اين جلسه محمدرضا خاتمي، محسن ميردامادي و سعيد حجاريان حضور داشته اند، از محتواي اين ديدار خبري در دست نيست.