كارشناسان معتقدند عملاً حدود ۸۰ تا ۸۵ درصد انرژي حاصل از سوزاندن هيزم هدر مي رود و سهمي بيشتر از ۲۰ درصد را نمي توان براي بازدهي توليد انرژي از اين طريق متصور شد
فريد قادري
صداي مسلسل اره برقي كه رو به كاهش مي گذارد آرام آرام بلندي درخت نيز از فاصله عمود خود بر زمين مي كاهد و در نهايت سر بر شانه هاي خاك مي گذارد. دير يا زود تنه درخت با شعله هاي آتش عجين مي شود و براي انسان گرما توليد خواهد كرد.
استحصال چوب از درختان اگر چه براي مقاصدي بجز تأمين انرژي نيز صورت مي گيرد، اما در بسياري از نقاط ايران، به دليل صعب العبور بودن منطقه و عدم دسترسي ساكنان آن مناطق به ديگر منابع توليد انرژي مانند برق يا گاز، تأمين سوخت اوليه از طريق تهيه هيزم و زغال تأمين مي شود.
اتلاف بيش از اندازه انرژي
جدا از اثرات زيست محيطي و تخريب زيست بوم هاي گياهي و جانوري ناشي از قطع درختان و چيدن بوته ها، كسب انرژي از اين منابع نيز به دلايل مختلف با اتلاف بسيار زياد همراه است. به دليل سادگي و ابتدايي بودن دستگاه هاي توليدكننده انرژي در مناطق روستايي و عشايري كشور، اتلاف انرژي، درصد بالايي را نشان مي دهد. كارشناسان معتقدند كه سهمي بيشتر از ۲۰ درصد را نمي توان براي بازدهي توليد انرژي از اين طريق متصور شد و عملاً حدود ۸۰ تا ۸۵ درصد انرژي حاصل از سوزاندن هيزم هدر مي رود.
در اين ميان برخي براين باورند كه هر چه سريعتر دست كم در بعد تأمين انرژي بايد مناطق روستايي و عشايري كشور را تجهيز كرد. به باور اين عده از كارشناسان، جايگزين انرژي هاي ديگر مانند انرژي هاي خورشيدي، الكتريكي، آب، باد، گاز طبيعي، بيوگاز و... بسته به شرايط جغرافيايي و محيطي مي تواند از تخريب بيشتر منابع طبيعي صرفاً براي تأمين انرژي جلوگيري كند. در مقابل گروهي نيز معتقدند كه به دليل خوگرفتن ساكنان اين مناطق به بهره بردن از انرژي ناشي از سوزاندن هيزم و زغال، تغيير اين نوع رفتار نهادينه شده به سختي صورت مي گيرد و زمان زيادي را طلب مي كند تا انرژي هاي ديگر جايگزين انرژي به آتش كشيدن چوب شود.
در هر حال، ساكنان مناطقي كه چوب را به عنوان منبع اوليه تأمين انرژي براي رفع نيازهاي روزانه خود از قبيل، پخت و پز، توليد گرما در فصول سرد و... به كار مي گيرند به دو دليل همچنان به اين روش ادامه خواهند داد. در درجه اول تأمين مواد اوليه توليد انرژي بسيار سهل الوصول و در دسترس است. روستايي يا عشاير ساكن در مناطق مختلف ايران به سهولت مي تواند هر اندازه از چوب را كه مي خواهد به هيزم تبديل و از اين رهگذر ذخيره چند ماه و گاه يك سال آينده خود را نيز تأمين كند. دومين دليل عدم جايگزيني سوخت هاي ديگر به جاي استفاده از چوب در اين مناطق است كه بايد روندي بسيار سريعتر نسبت به شرايط كنوني داشته باشد. شناسايي پتانسيل هاي موجود هر منطقه اگر چه گام اول است و تاكنون بارها و بارها به آن پرداخته شده اما شرط لازم است براي جلوگيري از روند برداشت بي رويه چوب براي توليد هيزم و زغال ناكافي. نگاهي به حجم مصرف و توليد چوب و زغال در استان ها حكايت از آن دارد كه درصد جمعيت روستايي و عشايري بيشتر در يك استان، ارتباط كاملاً مستقيمي با استحصال چوب براي توليد انرژي دارد.
جنگل و توليد چوب
از جنگل ها و مراتع كشور همچنان براي تهيه سوخت بهره برداري مي شود. نگاهي به آمار موجود و چگونگي تركيب جنگل و مراتع كشور و توليد فرآورده هاي چوبي اگر چه آمار فاقد صحت و دقت كامل است خالي از فايده نيست.
جنگل ها و مراتع
مساحت جنگل هاي كشور در سال ۱۳۸۰ برابر ۴/۱۲ ميليون هكتار از سوي اداره جنگل ها و مراتع اعلام شده است. از آنجا كه بررسي وسعت جنگل ها و مراتع به صورت هر ساله انجام نمي گيرد، لذا اعداد فوق مربوط به مطالعات سال هاي گذشته بوده و نسبت به سال هاي گذشته همچنان استان فارس با دارا بودن سهم ۷/۹ درصدي از اراضي جنگلي كشور، داراي رتبه اول است و استان هاي خراسان، هرمزگان و سيستان و بلوچستان به ترتيب با ۱/ ۹، ۹/ ۸ و ۱/ ۸ درصد در مراتب بعدي قرار دارند. تخريب جنگل هاي استان هاي گيلان، مازندران (ساري) و مازندران (نوشهر) به ترتيب معادل ۱۳۵، ۱۰۹ و ۱۰۳ تن در هكتار در واحد سطح بوده و استان هاي يزد و مركزي از اين حيث در واحد سطح جنگلي از وضعيت مطلوب تري برخوردارند. مساحت مراتع كشور نيز در سال ۱۳۸۰، ۹۰ ميليون هكتار اعلام شده است. از نظر وزن علوفه خشك قابل برداشت، استان هاي كهكيلويه و بويراحمد، كرمانشاه و آذربايجان شرقي به ترتيب با دارابودن ۴۲۲/۱، ۸۴۵/۰ و ۶۱۹/۰ تن در هكتار، داراي رتبه هاي اول تا سوم هستند و استان هاي يزد با ۰۷۳/۰ تن در هكتار، سيستان و بلوچستان با ۱۰۵/۰ تن در هكتار و قم و كرمان هر كدام با دارا بودن ۱۰۶/۰ تن در هكتار داراي كمترين علوفه خشك قابل برداشت هستند.
توليد فرآورده هاي جنگلي
توليد فرآورده هاي جنگلي در سال ۱۳۸۰، عمدتاً از سه استان گيلان، مازندران و گلستان به ميزان ۳/۱۱۹۳ هزار مترمكعب شامل ۳/۵۰۱ هزار مترمكعب هيزم، ۶/ ۳۶ هزار مترمكعب زغال و ۴/ ۶۵۵ هزار مترمكعب ساير فرآورده هاي چوبي اعم از گرده بينه، الواري، تراورس، تيري و تونلي و كاتين صورت گرفته كه نسبت به سال ۱۳۷۹ حدود ۱۲/۲ درصد كاهش داشته است. لازم به ذكر است كه در بقيه مناطق كشور توليدات اين فرآورده ها بسيار كم بوده و بيشتر در اين مناطق پرورش جنگل صورت گرفته است.
برداشت غيرمجاز
آخرين آمار نشان مي دهد كه در پايان سال ۸۰، حجم چوب برداشت شده به صورت غيرمجاز به ۹ هزار و ۶۲۸ مترمكعب و زغال استحصالي غيرمجاز نيز به حدود ۱۱۸ هزار و ۶۵۰ كيلوگرم بالغ مي شود. اما آمار فوق رقم صحيحي را به دست نمي دهد و اين ارقام، تنها ارقامي است كه توسط مسؤولان ذي ربط شناسايي و اعلام شده است.
به طوري كه مطالعات سازمان جنگل ها و مراتع در قالب پروژه جايگزين سوخت هاي مناسب نشانگر اين مطلب است كه سالانه از جنگل هاي شمال كشور رقم ۳ ميليون مترمكعب و از جنگل ها و مراتع ساير مناطق ۷/۱۰ ميليون مترمكعب چوب و ۳۵ هزار تن بوته جهت مصرف سوخت و تأمين انرژي برداشت غيرمجاز صورت مي گيرد كه اين گونه برداشت هاي غيرمجاز گذشته از ضررهاي مادي وارد آمده باعث مي شود تا سطح وسيعي از جنگل ها و مراتع در اين روند از بين روند. بديهي است آثار سوءناشي از تخريب اين منابع منجر به كاهش نزولات آسماني، جاري شدن سيل هاي مخرب، از بين رفتن خاك زراعي و رسوب در پشت سدها و بسياري زيان هاي ديگر شده و خواهد شد.
برداشت غيرمجاز و توليد زغال به تفكيك استاني
آمار استاني موجود از ميزان برداشت غيرمجاز زغال و چوب حكايت از آن دارد كه بيشترين حجم برداشت غيرمجاز در دامنه رشته كوه هاي زاگرس و البرز مشاهده مي شود. استان هايي مانند مازندران، گيلان، لرستان، كرمانشاه، كهكيلويه و بويراحمد و ايلام بيشترين حجم برداشت را به خود اختصاص داده اند و اين امر توجه بيشتر و جدي تر مسؤولان اين مناطق را براي جلوگيري ازتخريب بزرگترين ذخاير جنگل و مرتع كشور ايجاب مي كند. فراموش نكنيم كه جنگل نشينان، روستاييان وعشاير به لحاظ شيوه معيشتي خود وابستگي كامل به منابع جنگلي و مرتعي دارند و به سنت رايج زندگي، نيازهاي سوختي، ساختماني و كشاورزي خود را از اين منابع تأمين مي كنند. هنوز هم يك سوم جمعيت جهان، كه عمدتاً در كشورهاي در حال توسعه زندگي مي كنند وابسته به منابع سوخت سلولزي هستند و تمام يا بخشي از انرژي گرمايي و پخت وپز خود را از طريق سوزاندن چوب و بوته تأمين مي كنند.
ميزان برداشت هاي غيرمجاز چوب و زغال طي سال هاي ۸۰-۱۳۷۵
زغال (كيلوگرم)
|
چوب (مترمكعب)
|
سال
|
-
|
۲/۴۶۸۰۴
|
۱۳۷۵
|
۵/۶۲۴۹
|
۷۳۰۱۴
|
۱۳۷۶
|
۱۷۱۸۲
|
۴۴۹۹۶
|
۱۳۷۷
|
۳/۷۰۹۷
|
۱۳۰۱۳
|
۱۳۷۸
|
۱۴۷۵۷۶
|
۶/۷۱۶۷
|
۱۳۷۹
|
۷/۱۱۸۶۵۰
|
۵/ ۹۶۲۸
|
۱۳۸۰
|
|
ميزان برداشت هاي غيرمجاز زغال و چوب در سال هاي ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ به تفكيك استاني
۱۳۸۰
|
۱۳۸۰
|
۱۳۷۹
|
۱۳۷۹
|
|
زغال (كيلوگرم)
|
چوب (مترمكعب)
|
زغال (كيلوگرم)
|
چوب (مترمكعب)
|
استان
|
۳۰۵۰
|
۵/۵
|
۱۶۱۵
|
۶
|
آذربايجان شرقي
|
۰
|
۰
|
۰
|
۰
|
آذربايجان غربي
|
۳۵۵۵
|
۳۲/۱۱۱
|
۳۳۱۰
|
۲۹/۸۷
|
اردبيل
|
۳۶۰۰
|
۱۱
|
۵۵۰
|
۱۵
|
اصفهان
|
۴/۴۳۲
|
۱/۱۶۷۰
|
۰
|
۷/۱۱۹
|
ايلام
|
۳۳۹۷
|
۰
|
۴۶۶۹
|
۴۸/۱۵
|
بوشهر
|
۰
|
۱۷/۲۶
|
۰
|
۵/۹
|
تهران
|
۵/۲۶۸۰۳
|
۹۶/۲۴
|
۳۵۹۱۷
|
۹/۶۷
|
چهارمحال و بختياري
|
۱
|
۶۴/۸۹
|
۰
|
۴۶/۹۷
|
خراسان
|
۳۰۳۵
|
۲۰
|
۱۷۰۳۹
|
۴۰
|
خوزستان
|
۰
|
۰
|
۰
|
۱۶۸/۲۴
|
زنجان
|
۰
|
۶/۸
|
۰
|
۳۴۵/۱۹
|
سمنان
|
۳۱۸
|
۴/۴۵
|
۶۵۰
|
۲/۲۸
|
سيستان و بلوچستان
|
۷۴۸۳
|
۸/۲۳
|
۱۹۸۹۳
|
۹/۴۳
|
فارس
|
۱۴۰۰۰
|
۶۴۳/۸۸
|
۹۷۴۰
|
۶/۷۴
|
قزوين
|
۰
|
۰
|
۰
|
۰
|
قم
|
۰
|
۰
|
۰
|
۵۲
|
كردستان
|
۰
|
۴/۵۶۷
|
۰
|
۱۳۷
|
كرمان
|
۰
|
۵/۲۴۱
|
۲/۵۲۲
|
۹/۴۷۶
|
كرمانشاه
|
۴۰۱۰
|
۴/۹۰
|
۶۷۳۲
|
۱/۱۹۶
|
كهكيلويه و بويراحمد
|
۵/۳۲۹۱
|
۹۶/۱۸۳
|
۳/۳۵۹۱
|
۸/۲۸۳
|
گلستان
|
۳۴/۲۰
|
۹۸/۳۰۶۲
|
۰۴/۱۱
|
۲۳۷۴
|
گيلان
|
۲۲۷۰۱
|
۳۲۵
|
۱۲۶۸۶
|
۱۰۸۹
|
لرستان
|
۲۲۹۵۳
|
۵/۲۴۱۵
|
۲۹۸۶۰
|
۷/۱۴۸۶
|
مازندران (ساري)
|
۰
|
۵۸/۶۱۶
|
۰
|
۷/۴۱۸
|
مازندران (نوشهر)
|
۰
|
۰
|
۰
|
۰
|
مركزي
|
۰
|
۰
|
۷۹۰
|
۹۸/۴
|
هرمزگان
|
۰
|
۰
|
۰
|
۰
|
همدان
|
۰
|
۰
|
۰
|
۰
|
يزد
|
۷۴/۱۱۸۶۵۰
|
۴۵۳/۹۶۲۸
|
۵۴/۱۴۷۵۷۵
|
۷۲۳/۷۱۶۷
|
جمع
|
|