افسانه پان ايرانيسم
اميد نيايش
در شماره ۳۱۲۱ همشهري در تاريخ ۷ مرداد۸۲ مطلبي چاپ شده بود تحت عنوان «پان تركيسم» از آقاي دكتر حميد احمدي. فضاي حاكم بر مقاله، نوعي نگرش قوم گرايانه در دفاع از بنيان هاي پان ايرانيسم بود. به هر حال از آنجايي كه اين گونه مباحث قومي، گاه و بيگاه در تريبون هاي مختلف مطرح و تبليغ مي شوند، بر خود وظيفه دانستم نكاتي چند را يادآور شوم.
پان ايرانيسم آن گونه كه مطرح شده و تبليغ مي شود، جمع الاضداد است. به عمد و شايد نيز از روي ناداني، مفاهيم ملي و قومي خلط شده و نام ايران كه مفهومي ملي و دربرگيرنده تمام اقوام ايراني است، دستمايه اي شده است براي آنچه كه در حقيقت نوعي نگرش سوتفاهم مي تواند باشد كه باعث پان ايرانيسمي كه ما مي شناسيم و نمودهاي ارتجاعي اش هنوز نيز بعضاً رخ مي نماياند، عقيده اي سلطه طلب، تماميت خواه و تهاجمي است.
فراموش نشود هر عقيده اي كه پيشوند «پان» را، آن هم با افتخار حمل مي كند، عقيده اي واپسگرا، سلطه طلب و در ذات خود، افراطي و تماميت خواه است.
انديشه پان ايرانيسم (پان فارسيسم) در ايران و پان تركيسم عثماني و پان عربيسم اعراب، فرزندان دهه هاي پاياني قرن ۱۹ و آغازين دهه هاي قرن بيستم اند. آن گاه كه فرايند صنعتي شدن آرام آرام گام در خلوتخانه شرق نهاد و بنيان هاي اجتماعي را دگرگون ساخت.
اساساً وقتي كه جامعه سنتي به سوي صنعتي شدن (در اينجا قصد نداريم به مدرنيسم و به نوعي كه به شرق تحميل شد، بپردازيم كه آن خود حكايتي ديگر دارد) رانده مي شود، به حالتي گرفتار مي آيد كه ما در زبان فارسي «از اينجا رانده و از آنجا مانده» اش مي خوانيم.
ساختارهاي سنتي گسسته اند، اما ساختارهاي مدرن و صنعتي هنوز استقرار نيافته اند. نوعي سردرگمي، احساس گسست و بحران هويت، گريبان جامعه اينچنيني را مي گيرد. احساس ناامني و جستن پناهگاهي كه بدان چنگ فرا زنند.
حركت هاي واپسگرا، آخرين و البته بارزترين نمودهاي اين بحران است. آن گونه كه در اروپا فاشيسم، نازيسم و فالانژيسم را آفريد و در شرق بيماري باستانگرايي و ناسيوناليسم افسانه پرداز را سبب شد. آنان شخصيت هاي اقتدارطلب و سلطه جويي چون هيتلر و موسوليني را مي پرستيدند و اينان بر قبله رضاشاهي نماز مي گزاردند. اگر اين باستانگرايي و پان ها را فاشيسم در لباس فاخر شرقي اش بناميم، سخن به گزافه نگفته ايم.
تفكري كه مليت را بر پايه قوميت تعريف مي كند و از اين رهگذر مفاهيم و هنجارهاي يك قوم خاص را به مفاهيم يك ملت مي دهد، يك تفكر قرون وسطايي و سلطه طلب است. عصر ما اين گونه انديشه ها را برنمي تابد.
اين انديشه به هيچ وجه، آن گونه كه آقاي احمدي گفته است نمي تواند تدافعي باشد. شايد آن را در قالب ذهني و ايدئولوژيك خوش آب و لعاب و معتدل فروريزيم، ولي در بوته عمل بسيار افراطي و به شيوه فاشيست ها عمل مي كند. نمونه تركيه آن، ترورهاي خشن دو دهه پيش است كه نيروهاي راست ملي گرا در بين روشنفكران انجام مي دادند و نمونه ايراني آن «باهماد» كسروي و گروه هاي فشار مرحوم فروهر در دوران مصدق است كه يد طولايي در ضرب و شتم مخالفان داشتند.
اين تصور باطلي است كه انديشه اي وقتي در قالب يك قوم يا فرد ريخته شود حالت مشروع مي يابد و در قالب ديگر نامشروع. فاشيزم ناپسند است، چه تركي چه فارسي؛ چه عربي و چه عجمي و چه هيتلري، چه فالانژي.
در عصر ارتباطات و مدرنيته (گو اين كه به نظر برخي انديشمندان، بشر عصر مدرنيته را پشت سر گذاشته و در وادي پسامدرن گام نهاده است كه البته بازتكثرگرايي و نسبي گرايي بيشتري را به بشريت پيشنهاد مي كند) سخن گفتن از ساختارهاي دوران ماقبل صنعتي شدن، ارتجاع محض است.
چهاردرصد از دختران يك تا سه سال روستايي كردستان فاقد حداقل رشد هستند
مدير گروه بهداشت خانواده دانشگاه علوم پزشكي كردستان گفت : چهار درصداز دختران يك تا سه ساله مناطق روستايي اين استان از داشتن حداقل رشداستاندارد قد به سن محروم هستند.
دكتر «پيام شيخ عطاري » روز دوشنبه در گفتگو با ايرنا افزود: طبق استاندارد اعلام شده توسط وزارت بهداشت ، هر فرد داراي سه حالت رشد ( ياسه صدك ) در ميزانهاي حداقل ، متوسط و حداكثر بوده كه پايين تر از ميزان حداقل ( صدك سوم ) رشد قرار داشتن ، نشانه سوء تغذيه شديد فرد است .
وي گفت : ميزان زير صدك سوم رشد بودن در پسران يك تا سه ساله مناطق كردستان ۳/۱ درصد معادل يك سوم دختران است .
به گفته وي ، اين ميزان در بين دختران و پسران يك تا سه ساله مناطق شهري استان به ترتيب ۱/ ۳ و ۳/۱ درصد مي باشد.
شيخ عطاري اظهار داشت : همچنين ۵/ ۷۵ درصد مجموع دختر و پسر يك تا سه ساله روستايي و ۸/ ۶۷ درصد مناطق شهري داراي حداقل رشد استاندارد قد به سن (صدك سوم رشد) بوده كه اين امر نشانگر وضعيت نامناسب تغذيه در بين كودكان استان است .
وي افزود: به همين دليل تنها كمتر از يك درصد از مجموع كودكان يك تا سه ساله استان داراي حداكثر (صدك نخست ) رشد هستند.
استان كردستان داراي حدود ۷۵ هزار كودك يك تا سه ساله است .
