Hamshahri Newspaper

در سراسر ايران، روزانه بيش از ۳ ميليارد تومان صرف خريد سيگار مي شود.
رقمي كه به كار گرفتن آن در راه ايجاد مشاغل جديد، مي تواند وضعيت اقتصادي نابسامان بسياري از خانواده ها را بهبود ببخشد؛ علا وه بر اين حدود ۳ برابر اين مبلغ نيز در راه هزينه هاي درمان صرف مي شود.
شايد كمي توجه بيشتر مسؤولا ن، كاهش توليدات سيگار و اختصاص هزينه و نيرويي كه بابت توليد آن هدر مي رود، باعث ايجاد رفاه بيشتر و مرهمي بر اوضاع اقتصادي كنوني خيلي از خانوارهاي كشور باشد.
سيگار،يكي از ناهنجارترين برداشت هاي آدمي از طبيعت است كه انسان را به سوي قهقرا سوق مي دهد. زيان مالي، ازميان رفتن سلا مت بدن، آزار ديگران و ... همه و همه آثار مخرب و اثرات ويرانگر اين پديده شوم و سازه مرگ آفرين هستند. هر روزه بيش از ۱۵ ميليارد سيگار در سراسر دنيا دود مي شود كه يك سوم آن مربوط به چين است. سازمان بهداشت جهاني تخمين مي زند كه يك سوم افراد بزرگسال ويا ۱/۱ ميليارد نفر در سراسر جهان سيگار مي كشند. به طور كلي حدود ۴۷ درصد مردان و ۱۲ درصد زنان سيگار مي كشند كه اين رقم در كشورهاي در حال توسعه و توسعه يافته متفاوت مي باشد. ميزان اعتياد به سيگار در زنان كشورهاي توسعه يافته تا ۲۴ درصد نيز مي رسد. هر ساله توتون باعث ۵/۳ ميليون مرگ در سراسر جهان شده ويا به عبارت ديگر حدود ۱۰ هزار مرگ ومير در روز، مي باشد كه از رقم ذكر شده حدود ۱ ميليون آن در كشورهاي در حال توسعه است والبته ايران در رديف كشورهايي است كه مصرف سرانه سيگار در سال در آن بين ۱۴۹۹ تا ۱۵۰۰ است. تخمين زده مي شود كه تا سال ۲۰۲۰ سيگار سر دسته علل مرگ و مير وناتواني خواهد بود و سالا نه حدود ۱۰ ميليون مرگ ناشي از آن تخمين زده مي شود كه به تنهايي بيش از مجموع قربانيان ناشي از ايدز، سل، تصادفات، خودكشي، قتل و مرگ و مير مادران خواهد بود. در يك مطالعه بانك جهاني نشان داده شده كه كه هزينه مراقبتهاي بهداشتي در رابطه با بيماريهاي مرتبط با سيگار حدود ۲۰۰ ميليارد دلار در سال است كه نيمي از آن در كشورهاي در حال توسعه هزينه مي شود. همچنين نشان مي دهد كه برنامه پيشگيري از مصرف سيگار با صرفه ترين راه حل بهداشتي است. تخمين زده مي شود كه براي هر ۱۰۰۰ تن مصرف توتون اضافه ۶۵۰ مرگ اضافي و ۲/۲۷ ميليون دلا ر بار اقتصادي اضافي براي جهان خواهيم داشت. بي ترديد اگر بدانيم هر سيگار ۷ دقيقه از عمر انسان كم مي كند كمتر به مصرف آن اشتياق نشان خواهيم داد. در دود سيگار بيش از ۴۰۰۰ ماده شيميايي وجود دارد كه برخي محرك هستند و حدود۰ ۶ ماده سرطانزا شناخته شده و يا مورد شك در بين آنها وجود دارد. در دود سيگار،استون، آمونياك، آرسنيك، بوتان، كادميوم، منوكسيد كربن، ددت، سيانيد هيدروژن، متانول، نفتالين، تولوئن و وينيل كلرايد يافت مي شودكه سميت همه آنها براي بدن كاملا ً مشخص است.
برخي مضرات سيگار به اين قرارند:
مغرو حافظه: سيگار باعث افزايش ميزان سكته هاي مغزي، تغيير در محيط شيميايي، مغز، اضطراب، اعتياد و عوارض دور ماندن از سيگار مي شود.
چشم: سيگار منجر به افزايش اشك چشم، آب مرواريد، كوري ناشي از تحليل لكه زرد و خارش چشم مي شود.
بيني: منجر به از دست دادن حس بويايي مي شود.
پوست: لك و پيس و پيري زودرس بوجود مي آيد.
دندانها: منجر به تغيير رنگ، بيماري لثه ها (ژنژويت) و ازدست دادن دندانها مي شود.
دهان و حلق: سرطان لب، دهان، حلق، حنجره، گلودرد و كاهش حس چشايي وبوي بد دهان.
دستها: گردش خون ضعيف ( انگشتان سرد) و تيره شدن رنگ انگشتان.
قلب: آسيب، انسداد و ضعف شريانهاي قلب،حمله قلبي.
ريه: سرطان ريه، سرفه، خلط و تنگي نفس، افزايش ابتلا به سرماخوردگي، آنفلونزا، ذات الريه، آسم، بيماريهاي مزمن انسدادي ريوي و آمفيزم.
قفسه سينه: سرطان مري
كبد: سرطان
شكم: زخم معده و اثني عشر (دوازدهه) سرطان معده، لوزالمعده و روده بزرگ، آنوريسم آئورت.
كليه ومثانه: (پوكي استخوان) و افزايش شكستگي، لگن وستون مهره ها.
خون: سرطان خون، زخم ها و در مورد جراحي: تأخير در بهبود زخم، طولا ني شدن دوره نقاهت جراحي ها.
سوختگي ها: ناشي از آتش سيگار.
پاها: افزايش درد پا و قانقاريا به علت انسداد عروق محيطي.
سيستم ايمني: ضعيف
ديابت: افزايش نوع غير وابسته و انسولين
سيگار علت ۹۰ درصد سرطان هاي ريه، ۷۸ درصد برونشيت مزمن و آمفيزم و ۲۵ درصد بيماريهاي ايسميك قلبي است.
عواقب سيگار كشيدن در دوران بارداري
افزايش سقط خودبخودي، حاملگي نابجا، جفت جدا شده، جفت جلو آمده، پارگي زود رس پرده ها و زايمان زودرس از جمله عوارض مصرف سيگار در دوران حاملگي است. همچنين در مورد جنين باعث بچه هاي كوچك، مرده زائي و ناهنجاريهاي زمان تولد مي شود.
براي بررسي وضعيت استعمال دخانيات، ترك دخانيات و ميزان بروز سرطان ريه در انگلستان مطالعه اي انجام شده است كه دو پژوهش را يكي درسال ۱۹۵۰ وديگري درسال ۱۹۹۰ با هم مقايسه كرده است. براساس نتايج اين مطالعه مشخص شده است كه ميزان شيوع استعمال دخانيات در مردان ميانسال بين سالهاي ۱۹۵۰و ۱۹۹۰ تقريبا نصف شده است واين همراه با كاهش چشمگيري در ميزان مرگ ومير ناشي از سرطان ريه بوده است. در ضمن افرادي كه سيگار را ترك كرده اند كمتر از آنهايي كه هنوز سيگار مي كشيده اند دچار سرطان ريه شده اند و هر چه مدت اين ترك بيشتر بوده فايده آن نيز بيشتر شده است. ترك سيگار موجب كاهش ۵۰ درصدي در تعداد افرادي بوده است كه در صورت عدم ترك به سرطان ريه مبتلا مي شده اند. بر اساس اين مطالعه اگر يك فرد سيگاري، آنرا در ۳۰ سالگي ترك كند سه برابر كمتر از افرادي كه در ۵۰ سالگي و ۵ برابر كمتر از آنهايي كه در ۶۰ سالگي سيگار را ترك مي كنند از سرطان ريه مي ميرد وترك سيگار قبل از ميانسالي ۹۰ درصد از خطرات ناشي از سيگار را پيشگيري مي كند.
هم اكنون حدود سي هزار هكتار از زمين هاي زراعي ايران به كشت توتون اختصاص دارد. شايد اگر اين مزارع به كشت محصولا ت ديگري - كه ايران براي تامين نيازهاي خود ناچار به واردات آنها شده- اختصاص مي يافت، بهاي برخي از اجناس با كاهش قابل توجهي روبرو مي شد و خانواده ها از شرايط اقتصادي بهتري برخوردار مي شدند.
از ديگر سو، در حاليكه تنها سود تجارت سيگار بر دويست ميليارد دلا ر بالغ مي شود، توليد كنندگان خارجي آن كمتر از رسيدن به چنين سودي، كه بخش اعظم آن در كشورهاي در حال توسعه نهفته است، چشم مي پوشند؛ شايد به كاربستن برخي سياست ها براي نجات از دامي كه آنان براي جوانان اين كشورها -از جمله ايران- گسترده اند و پيشگيري از هدر رفتن چنين سرمايه عظيمي در هر خانواده، ضروري باشد.