تا حالا به اين فكر كرده ايد كه از صبح -يعني زمانيكه از خواب بلند مي شويد- تا شب كه دوباره مي خوابيد به تنهايي چه مقدار زباله توليد مي كنيد؟ آيا مي دانيد اين زباله ها در پايان هر روز چه مقداري از زباله هاي يك شهر را به خود اختصاص مي دهند و اگر كمي آينده نگر باشيد و اهل حساب و كتاب، شايد بتوانيد حدس بزنيد كه اين زباله ها در پايان هر ماه چه حجمي را اشغال مي كنند.
روزنامه «كريستين ساينس مونيتور« در گزارشي به بررسي اين معضل اجتماعي مي پردازد و در عين ناباوري نتايجي به دست مي آورد كه نشان دهنده آن است زباله ها مي توانند در صورت قرار گرفتن در چارچوب كاري معادلات اجتماعي، سهم زيادي در توليد انرژي هم داشته باشند!
از خواب تا خواب
اين روزنامه گزارش خود را دربازه زماني بين خواب تا خواب معرفي مي كند. يعني هنگامي كه صبح از خواب بلند مي شويد و زماني كه شب دوباره به خواب مي رويد« كريستين ساينس« مي نويسد: «شما و خانواده ساعت هشت صبح از خواب بيدار مي شويد، به آشپزخانه مي رويد تا صبحانه بخوريد. ايست! همين جا بايستيد. اولين ايستگاه توليد زباله همين جاست.
صبحانه شما تشكيل شده است از تخم مرغ ، مربا، كره و چاي يا قهوه. پوست تخم مرغ! ماده اي متشكل از سيليس، اگر چهار تخم مرغ بخوريد پوسته ان روي هم وزني در حدود 15 تا۲۰ گرم را به خود اختصاص مي دهد.
حال فرض كنيد در 10 خانواده به همين ميزان پوست تخم مرغ دررون سطل زباله ريخته شود، كه در اين صورت به تنهايي 200 گرم زباله توليدشده است. اين كار تنهايي درظرف چند دقيقه صورت گرفته اما در اين ميان نامي از نان برده نمي شود. نان خود را درون «توستر« قرار مي دهيد و آن را گرم مي كنيد. تنها قسمت هايي از آن را مي خوريد و مابقي را دور مي ريزيد. اين دور ريز هم به جمع زباله هاي توليدي شما اضافه مي شود. باز هم تاكيد مي  كنيم اين كار تنها ظرف چند دقيقه صورت  مي گيرد.
به محل كار خود مي رويد، اگر در بين راه بريده بليط خود را دور نريزيد و يا يادداشت كارهاي روزانه خود را با مروري كلي روانه سطل آشغال نكنيد، محل كارتان هم از مكان هاي مهم توليد زباله است. يعني مي توانيد با كمي اغماض به يكي از توليد كنندگان زباله تبديل شويدكه اين كار براي جامعه شما خوب نيست. حالا شما پس از ساعاتي به منزل خود بر مي گرديد. اما محاسبه اي نداشتيد كه در محل كار چه ميزان زباله توليد كرده ايد. شما دور ريز غذا داشتيد، احتمالا باقيمانده توتون پيپ خود را در درون سطل ريختيد، فيلتر سيگارتان را دور انداختيد و ... به تنهايي نزديك به 140 تا۱۷۰ گرم زباله توليد كرديد. آيا مي دانيد استاندارد جهاني براي يك فرد چقدر است؟ طبق آمارهاي موجود هر فرد در شبانه روز مي  تواند به طور نرمال 50 تا۸۰ گرم زباله توليد كند و اين بدون در نظر گرفتن مدفوع انسانهاست.
حالا شما تنها در ظرف چند ساعت 170 گرم زباله توليد كرده ايد كه اين با استاندارد جهاني فاصله زيادي دارد.«
«كريستين ساينس مونيتور« در بخش ابتدايي گزارش خود به صورت اجمالي ميزان توليد زباله توسط هر فرد را در نظر مي گيرد و آن را با استانداردهاي جهاني مقايسه مي كند. اما اين آمار مربوط است به استراليا و جايي كه اين روزنامه چاپ مي شود. در كشورهاي جهان سوم استاندارد جهاني توليد زباله با آنچه در اين گزارش آمده تفاوت فاحشي دارد به طوري كه گفته مي شود هر فرد به صورت نرمال در اين كشورها به تنهايي روزانه 500 گرم زباله توليد مي كند كه اين ميزان در مقايسه با كشورهاي پيشرفته بسيار زياد است. از سوي ديگر آمارهاي سازمان جهاني محيط زيست نشان مي دهد زباله ها را بايد به دو دسته بازيافتي و غير بازيافتي تقسيم بندي كرد كه اين تقسيم بندي خود در ميزان توليد زباله بسيار مهم است. تقسيم بندي خاصي كه قسمت دوم گزارش اين روزنامه معتبر است.
زباله هاي بازيافتي و غيربازيافتي 
«زباله ها به دو گروه تقسيم بندي مي شوند، بازيافتي و غيربازيافتي. شايد يكي از خطوط فصول كشورهاي جهان اول و سوم را بتوان در اين مرز مشاهده كرد. كشورهاي پيشرفته به مراتب زباله بازيافتي بيشتر دارند و در مقابل، اين روند در كشورهاي جهان سوم مربوط است به زباله هاي غيربازيافتي. در اين جا دست به تقابلي مي زنيم به دو كشور فرانسه و گواتمالا به عنوان دو كشور از دو دنياي متفاوت. در فرانسه براي اولين بار سطل هاي زباله اي كه در سطح شهر تعبيه شد به دو قسمت اختصاص داشت. در قسمت بالايي اين سطل ها مي توانيد زباله هايي چون كاغذ، شيشه، پس مانده نان و... را بريزيد و در قسمت پائين زباله هايي كه بازيافت نمي شوند مثل پلاستيك. لازم به ذكر است كه پلاستيك ها تنها در طبيعت بازيافت نمي شوند ولي به شيوه هاي جديد اين ماده را نيز بازيافت مي كنند. اين جداسازي تا آنجا موثر واقع شد كه در توليد زباله ها توسط افراد نيز تاثير گذاشت. فرانسه يكي از كشورهايي است كه در آن توليد زباله توسط افراد در پائين ترين سطح خود قرار دارد، در طرف مقابل گواتمالا - كشوري با فاصله اجتماعي و اقتصادي زياد با فرانسه. در اين كشور هر فرد به تنهايي طي مدت زمان 10 ساعت مي تواند 1 كيلوگرم زباله توليد كند. اين ميزان بالاترين سطح خود را طي كرده است و حد مينيمم آن نيز 700 گرم است.
در گواتمالا زباله ها در هر جايي ريخته شده و تقسيم بندي خاصي بين آنها صورت نمي گيرد.
امروزه زباله هاي بازيافتي بخشي از توليد انرژي و چرخه آن را برعهده گرفته اند.
به طوري كه در كره جنوبي دولت حساب ويژه اي بر روي زباله هاي بازيافتي باز كرده است.
حتي آنها در بخش دام نيز از اين زباله ها براي توليد غذا استفاده مي كنند.
در ژاپن نيز شيشه هاي شكسته و ناكارآمد را در اختيار صنعت گراني قرار مي دهند كه قصددارند با آن كاري ارزشمند انجام دهند و اين دريافت زباله هيچ هزينه اي ندارد!
در ژاپن نيز ميزان توليد زباله هاي بازيافتي بيشتر از زباله هاي غيربازيافتي است.
دولت ژاپن در يك برنامه 10 ساله به مردم اين كشور آموزش دفع زباله را داد. در اين اطلاع رساني به مردم گفته شد بايد سعي كنند از مواد استفاده كنيد كه بازيافت آنها ساده تر باشد. اين برنامه از سال 1970 آغاز و ثمره آن در اوايل دهه 80 ميلادي در شهرهاي اين كشور ديده شد.«
در پايان هر روز
«در پايان هر روز كاري شما بايد تنها 700 گرم زباله فردي توليد كرده باشيد. نه مانند گواتمالا در 10 ساعت 1 كيلوگرم! اين ميزان - 700گرم- بايد به نسبت 1 به 3 تقسيم شود يعني در ازاء هر 1 گرم زباله غيربازيافتي، 3 گرم زباله بازيافتي وجود داشته باشد. چنين روندي تنها در 25 كشور جهان صورت مي گيرد كه حتي آمريكا نيز در اين ميان جايي ندارد. آمريكا هم توليد زباله غيربازيافتي زيادي دارد و اين براي جامعه آمريكا بسيار خطرناك است.
طبق همين آمار شما در پايان يك ماه تنها مي توانيد 21 كيلو زباله توليد كنيد. حالا وسعت محاسبات ذهن خود را گسترش دهيد و حساب كنيد در يك جامعه 10 ميليون نفري چه ميزان زباله توليد مي شود؟ آيا جملگي اين زباله ها به همان نسبت 1 به 3 تقسيم شده اند؟ شما به عنوان يك شهروند چه سهمي در كاهش يا افزايش اين زباله ها داريد؟
در استراليا هر فرد در پايان ماه 20 كيلوگرم زباله توليد مي كند و اين يعني يك كيلوگرم فاصله با روند فعلي توليد زباله در دنيا.«
«كريستين ساينس مونيتور« تنها به ارائه آمار و ارقام مي پردازد و نتيجه گيري را بر عهده خواننده مي گذارد. حالا شما به عنوان يك شهروند تهراني از صبح كه بيدار مي شويد تا شب چه مقدار زباله توليد مي كنيد؟ آيا اين ميزان در چهارچوب استانداردهاي جهاني وجوددارد؟ آيا اطلاعي از تناسب زباله ها داريد؟ آيا و آياو...
هزاران پرسش ديگر در اين زمينه وجود دارد كه مي توان با پاسخ به يكي از آنها دريچه تازه اي به پاكيزگي و آراستگي شهر و شهروند گشود. در تهران هم در چند نقطه شاهد وجود سطل هاي زباله اي هستيم كه روي آن نوشته شده فقط كاغذ يا فقط شيشه. اين اقدام شهرداري در جهت همين فرهنگ سازي صورت گرفته تا شهروندان بدانند توليد زباله و بازيافت آن با چه مشكلاتي روبه روست.
اما من و شما به عنوان يك تهراني، چقدر به ريزش اين زباله ها در اين سطل ها توجه داريم.
تا حالا شده فردي هنگام دورريختن يك زباله به فكر بيزيدن آن هم باشد؟
ژاپن از اوايل دهه هفتاد شروع به فرهنگ سازي كرد و نتايج آن در دهه هشتاد به دست آمد.
تهران از چه زماني فرهنگ سازي را آغاز مي كند؟

هندي ها معتقدند نبايد نعمت هاي خداوند را بدون حساب و كتاب مورد استفاده قرار داد و اگر چنين اتفاقي روي دهد به عذاب عليم دچار مي شوند.
روزنامه «هندو« چاپ هندوستان درباره نان جديد اين كشور در «دهلي نو« مي نويسد: «دولت آردي را در اختيار نانوايي ها قرار داده است كه با پخت آن ديگر هيچ دور ريزي وجود نخواهد داشت. كارشناسان هندي معتقدند كه دورريز نان به خاطر عدم مطلوب بودن آرد نان است.
قرار شده يك تيم از كارشناسان به نانوايي ها بروند و طريقه پخت نان جديد را به نانوايان بگويند. شايد با اين كار نعمت خداوند را سپاس گفته باشند.«

باورتان نمي شود اگر بگوييم كارشناسان مي گويند چيپس رابطه مستقيمي با چاقي افراد دارد.
يك سايت خبري با اشاره به تحقيقات تازه اي در اين زمينه مي نويسد: «چيپس به راحتي روغن زيادي را به خود جذب مي كند و اين روغن در بدن افراد توليد چربي مي كند.
سيب زميني به تنهايي مي تواند افراد را چاق كند و اگر همراه با روغن سرخ كرده باشد ميزانش بالاتر مي رود.«
در ضمن اين سايت خبري مي نويسد: «در جهان بيش از يكصد ميليون چاقي ناهنجار ديده مي شود.«
نتايج اين تحقيقات در مجله نيچر به چاپ رسيده است.

نروژ كشوري است اروپايي و از مجموعه كشورهاي اسكاندنياوي. درواقع كشوري است سردسير.
روزنامه «هرالد تريبون« در قسمت آموزشي خود مي نويسد: «مسوولان آموزش و پرورش اين كشور به اين نتيجه رسيدند كه مي توانند فضاي سبز را در مدارس گسترش دهند و اين گسترش سبب مي شود دانش آموزان روحيه بهتري براي ادامه تحصيل داشته باشند.
در اين طرح نروژي ها براساس تحقيقات صورت گرفته به اين نتيجه رسيدند كه مي توانند با بالابردن روحيه دانش آموزان علاقه آنها را به آموختن افزايش دهند.«
هزينه اين طرح در حدود 500 هزار دلار برآورد شده است .

يكي از مغازه دارها كه خودش در وارد كردن اين تخم مرغ شانسي ها دست داشت - البته خودش چنين ادعايي مي كرد - مي گفت: «اين تخم مرغ هاي شانسي شماره سريال دارد. بعد از مدتي مي توانيد از روي اين شماره سريال ها بفهميد كه درونش چيست.«
وقتي اين حرف ها را شنيدم متوجه شدم چرا هر وقت تخم مرغ شانسي مي خريم اكثر اسباب بازي هاي درون آن شبيه به هم است. مثل اينكه آنهايي كه در واردات اين محصول «ديپورت« شده دست دارند، اصل اين اسباب بازي ها را كه شبيه هم نيست در مي آوردند و جداگانه مي فروشند.
قيمت يك تخم مرغ شانسي آن هم « 003« TO TOتومان است ولي اسباب بازي درون آن جداگانه در لوكس فروشي ها 500 تومان به فروش مي رسد! بعدا بگوييد تيزبازي جايي در تيتر اين مطلب نداشت.

اين شكلات ها حتي در تركيه و آمريكا هم از سوي مراجع پزشكي اين كشور رد صلاحيت شد و درواقع اعتبار پزشكي آن زير سئوال رفت. كافي است يكي از اين شكلات ها را بخريد. همان هايي كه وسطشان اسباب بازي دارند. كاغذي درون اين شكلات هاست كه طرز ساخت و سرهم كردن آن وسيله را به شما نشان مي دهد.اگر به پشت اين كاغذها توجه كرده باشيد به 3 زبان نوشته شده است. در قسمت انتهايي آن كه انگليسي نوشته شده، با تاكيد فراوان كودكان زير 4 سال را از خوردن اين شكلات ها منع كرده زيرا امكان دارد چنين شكلات هايي براي اين كودكان حساسيت زا باشند!
پلان اول 
در خبرها داشتيم كه دولت روماني قصد دارد شكلات هاي واردشده به اين كشور را هم مورد بازرسي و بررسي قرار دهد. روماني يك كشور درجه 3 اروپاست اما آن قدر مسئله شكلات هاي تازه وارد مهم شده است كه حتي اين كشور هم بر آن شده تا حساسيت ويژه اي براي اين شكلات ها به خرج دهد.
اولين شكلات كاكائويي كه از كشور تركيه به روماني و ساير كشورهاي دنيا فرستاده شد،همين كاكائوها يا تخم مرغ شانسي هاي« TO TO«است. شكلات هايي كه پخش آن در فروشگاه هاي آمريكا از سال 1999 غيرقانوني شناخته شد و كميسيون بهداشت ايلات متحده اين كاكائورا فاقد استانداردهاي لازم عنوان كرد.
يكي از كشورهايي كه بيشترين واردات اين محصول را دارد ايران است. به راحتي مي توانيد از يك مغازه خواروبار فروشي در جنوب تهران تا يك سوپرماركت مجلل در شمال تهران، ردي از اين تخم مرغ شانسي محبوب پيدا كنيد. دولت تركيه پس از آنكه ديد آمريكا استفاده از اين شكلات را ممنوع اعلام كرده، اقدام به جمع آوري آن از مغازه ها كرد ولي در اقدامي جالب، صدور آن به كشورهاي ديگر جهان را آزاد دانست. ««TO TO اي كه از تركيه وارد تهران مي شود امكان دارد براي كودكان زير 4 سال حساسيت پوستي ايجاد كند و يا موجبات اختلالات درون بدني آنها را فراهم كند.
از سوي ديگر با بالارفتن محبوبيت«« TO TO به دليل وجود اسباب بازي هاي درون آن،  شاهد حضور تخم مرغ شانسي هاي ديگري در بازار هستيم كه آنها نيز همان خصلت هاي «« TO TO را دارند. كاكائوي اين شكلات ها كيفيت بالايي ندارد و در قياس با شكلات هاي وطني بسيار نامرغوب شناخته شده است.
پلان دوم 
«« TO TO فقط اين خاصيت را دارد كه روي پوست كودكان زير 4 سال تاثير منفي به وجود آورد - تازه آن هم احتمال دارد - اما شكلات هاي تازه، وارد بازارهاي غيرمتعارف تهران شد.اين شكلات ها در ظاهر با ساير همتايانشان فرقي ندارند اما محتويات دروني آنها ماده اي است بسيار خطرناك. اين ماده كه به صورت مايع جاسازي شده،  مي تواند در نقش يك تحريك كننده بزرگ جنسي عمل كند و در اين رابطه فرقي نمي كند كه مصرف كننده زن يا مرد باشد. اما درمورد خانم ها و دختران جوان اين مسئله وجود داردكه امكان اختلال در سيستم دروني بدنشان را هم موجب شود.
اما اين ماده چگونه وارد تهران شد و مخاطب خود را پيدا كرد.
اوايل سال 1378 اين ماده تحريك كننده از دبي و امارات در شيشه هاي كوچكي وارد تهران شد. درا بتدا تنها در بازار سيداسماعيل واقع در خيابان مولوي خريد وفروش مي شد اما بعدها به هركجاي تهران سرك كشيد.
از بازارچه گلستان شهرك غرب گرفته تا جنوبي ترين نقطه تهران كه فكرش را مي كنيد. قيمتش برا ي هر شيشه در حدود پنجاه هزار تومان بود و آنهاي كه اين شيشه ها را مي فروختند مي گفتند:« فقط كافي است يك قطره از آن را در چايي يا شربت بريزيدو به خورد طرفتان بدهيد. آن وقت او دچار يكي از شديدترين وسوسه هاي جنسي مي شود ...«
بازار سيد اسماعيل مورد كنكاش نيروهاي انتظامي قرار گرفت و تاحدودي از وضعيت سابق خارج شد اما خريد و فروش اين ماده - كه هنوز هم هويت و نام آن راهم نمي دانيم در جاهاي ديگر ادامه د ارد.
بعد از سال 78 و تقريبا در اوايل  سال 80 اولين شكلات هاي حاوي اين ماده واردتهران شد. هر كدام از اين شكلات ها هزار تومان فروخته مي شد.شكلات هايي كه به دودسته تقسيم شده و مي شوند. تعدادي از اين شكلا ت هاي كاكائويي در بسته بندي هاي سفارشي از كشورهايي چون آلمان مي آيند. اگر درون آنها را باز كنيد ماده اي قرمز رنگ را مي بينيد كه همان شراب است. اين شكلات ها به شكلات هاي شرابي هم معروفند. گروه دوم هم همين شكلات هاي تحريك كننده هستند كه در حال حاضر نمي دانيم از كجا وارد شده اند!
پلان آخر
سال 1993 است. فروشگاهي واقع در توكيوي ژاپن براي اولين بار پي مي بر د كه چنين شكلات هايي از آمريكا وارد اين كشور شده و درون آن مواد تحريك كننده جنسي است.
صاحب فروشگاه بلافاصله موضوع را به مقامات ذي صلاح اطلاع مي دهد. آنها اين شكلات  را بررسي كرده و متوجه مي شوند ماده دروني آن همان چيزي است كه فروشنده ادعا كرده. ابتدا از فروش آن جلوگيري نمي كنند تا فرد مورد نظر يك بار ديگر براي فروش تعداد ديگري از شكلات ها مراجعه كند. او آمد و بازداشت شد. اما اعترافاتي كه كرد براي جامعه ژاپن بسيار سنگين و تكان دهنده بود.
اين فردمدعي شد: «براي اولين بار اين دارو به صورت كاملا مخفي در شكنجه گاه هاي سياسي آمريكا عليه جاسوسان روسي استفاده مي شد. پس از پايان جنگ سرد عده اي تصميم گرفتند اين ماده را درون كيك هاي بسته بندي شده جاسازي كرده و در اختيار مصرف كنندگان قرار دهند اما چون كيك طرفداران كمتري داشت آنها تصميم خود را در مورد شكلات هاي كاكائويي عملي كردند.«از كشورهايي كه بيشترين استفاده را از اين شكلات ها مي برند مي توانيم به سوئد و تايلند اشاره كنيم. سوئدي ها فروش اين شكلات ها را آزاد دانسته و تنها خريد آن را براي نوجوانان زير هجده سال ممنوع مي دانند. در تايلند هم چنين وضعي حاكم است و نوجوانان زير 15 سال از خريد اين شكلات منع مي شوند.
در سنگاپور خريد و فروش اين كاكائوها در حد خريد و فروش مواد مخدر است. يعني اگر شهروندي متهم به فروش مواد مخدر شود همان مجازاتي در انتظارش است كه فروش اين شكلات ها برايش پيامدهاي منفي دارد.
عربستان هم باورود اين شكلات ها به صورتي جدي برخورد مي كند. اگر فردي متهم به خريد يا فروش اين شكلات ها شود مجازاتي بسيار سنگين در انتظارش است. اما در سنگاپور كاري تازه هم صورت گرفت . يعني دولت با توجه به ورود اين شكلات ها اقدام به اطلاع رساني كرد.آنها به مردم هشدار دادند خريد و فروش اين كالا ضمن آنكه جرم است، تهديدي جدي براي سلامتي آنها به شمار مي رود. اين اطلاع رساني به حدي قوي و كارساز واقع شد كه «آسيا تايمز« در گزارشي پيرامون اين موضوع  نوشت : «سنگاپوري ها اقداماتي تبليغاتي درباره نوعي شكلات انجام مي دهند كه براي هر توريست و جهانگردي به منزله تبليغ عليه «ايدز« است.«
قطعا جمع آوري كليه اين مواد از بازارهاي مذكور كاري است ناممكن. حداقل در كوتاه مدت. اما مي توان با اطلاع رساني در اين زمينه به آنهايي هشدار داد كه رسيدن به اهداف خود را در گرو استفاده از اين شكلات ها و امثال آن مي دانند. آلمان ها كه خود از بزرگ ترين توليدكنندگان شكلات هاي شراب دار در دنيا هستند استفاده آن را در آلمان براي افراد زير 21 سال - توجه كنيد 21 سال نه 18 سال - ممنوع اعلام كرده اند.