اتوبوس هاي شركت واحد به تقريب در تمامي خيابانهاي تهران تردد مي كنند. تمامي نقاط آن را زير گستره خود دارند اما در اين ميان يك مشكل كوچك رخ مي نمايد.
شركت واحد هرگز اتوبوس هاي لازم براي حمل و نقل مسافران در شهري بزرگ و پر جمعيت نظير تهران را روانه خيابانها نمي سازد و نتيجه آن، صف هاي طويل، ايستگاه هاي لبالب از جمعيت و پر هياهو و نارضايتي مسافران است كه گاه به اتوبوسهاي خالي چشم مي دوزند كه با سرعت از پيش روي  آنان  مي گذرند و نفس هاي حبس شده شان را تلخ مي كنند.
آيا همه قادر به پرداخت بهاي تاكسي يا خريد خودروي شخصي هستند؟ چرا افرادي كه برايآمد و شد از اتوبوس استفاده مي كنند بايد اين همه تحقير و دشواري را به جان بخرند؟