گوشه گوشه تهران مالا مال است از مرداني كه در كنار خيابان به اميد كسب منفعتي، انباني از اجناسي ساده و غالباً بي كيفيت را گشوده اند و با اميد، به رهگذران مي نگرند.
بسياري از ما اين دست افراد را تنها مزاحماني مي شماريم كه آمد و شد را دشوار مي سازند اما هرگز، در كنج گرد گرفته ذهنمان انديشيده ايم كه آنان چگونه روزگار مي گذرانند؟
شايد بهتر آن است كه با اسكان اين افراد و برپايي بازارهايي - مانند جمعه بازار ها كه در برخي نقاط تهران رواج دارد - از سويي بازاري گسترده با اجناسي ارزان را در اختيار شهروندان قرار دهيم و از سوي ديگر محلي فراهم آوريم تا دستفروشان با فراغ بال، اندك زادي براي گذران زندگي به كف آورند.