سهيلا بيگلرخاني 
چندين سال است كه جوانان ايراني در المپيادهاي علمي متفاوت صاحب مقام مي شوند. اما بعدها نمي توان نشاني از بيشتر آنان در كشور جست و اگر كمي اهل جست وجو باشيد، رد اغلب آنان در كشورهاي توسعه يافته به چشم مي خورد
حالا ديگر عادي شده است. خبر تازه اي نيست. چندين سال است جوانان ايراني در عرصه هاي مختلف علمي در دنيا مي درخشند. شايد به همين دليل مسوولان دولتي ديگر آنان را جدي نمي گيرند. هر چند در دوره هاي پيش نيز اعلام خبر و تقدير و تشكر از نخبگان جوان تنها نشانه وقع مسوولان به كسب افتخارات علمي بود. زود فراموش مي كنيم كه جوانان ما در رقابت با جوانان كشورهاي مدعي علم و تكنولوژي پيروز از ميدان برون مي آيند.
يك مراسم تقدير
حدود ۵۰ كيلومتر از تهران دور مي شويم. جايي ميان قزوين و كرج و جاده اي كه نمي توان آن را به راحتي يافت و بالاخره كارخانه اي كه منبع هاي بلند آن حكايت از عملكرد آن يعني بتن سازي دارد.
برنامه اي دو ساعته در اينجا، با احتساب زمان رفت و آمد، حتما تمام ساعات روز را خواهد بلعيد، چه رسد به آنكه اين دو ساعت به ۴ ساعت تبديل شود. قرار است در اينجا از دانشجويان برنده المپياد بتن سازي تقدير كنند. اين تنها جمله اي است كه براي دعوت خبرنگاران به آنان گفته شده.
از سالن آمفي تئاتر يا كنفرانس، خبري نيست. مدعوين هم به همان خبرنگاران خلاصه مي شوند. مسوولان دانشگاهي و وزارت علوم هم حضور ندارند. به قول معروف درويشي، درويشي.
۵ جوان دانشجو موفق شده اند، در مسابقات علمي انجمن بتن آمريكاACI مقام اول را كسب كنند. آنان مقاوم ترين و سبك ترين بتن را بين شركت كنندگان ساخته اند.
مراسم تقدير ساده است. تقديم لوح يادبود و پاكتي كه احتمالا حاوي جايزه اي نقدي است، در حضور مديرعامل و مدير تحقيقات كارخانه ايران فريمكو و چند خبرنگار، در حياط كارخانه.
بهاره عبداللهي، مهدي بخشي، ابوذر بنكدار، محمد جهانگير و حامد يزداني ۵ دانشجوي دانشگاه تهران به ترتيب مي آيند و لوح ها و پاكت هايشان را مي گيرند. تنها سوالي كافي است تا سر درد دلشان باز شود، هر چند حرف كشيدن از برخي از آنان ساده هم نيست.
وقتي از ۲ سال و نيم كار مداوم بر روي پروژه خود مي گويند، چشمانشان مي درخشد. براي آنان يادآوري روزهاي سخت كار و تجربه موفقيت در قلب آمريكا شيرين تر از آن است كه تنها با كلام توضيح دهند. شايد به همين خاطر بنكدار سر ميز ناهار، آلبوم عكس هاي سفرشان را رو مي كند و بهاره كه ميان دو خبرنگار محاصره شده، درباره يكي يكي آنها مي گويد. «اين كار يناست.» به دختري اشاره مي كند كه در عكس كنار او ايستاده و حضور اين دو دختر در ميان بيش از ۱۵ پسر دانشجو حداقل براي خبرنگاران مونث غرورآفرين است. «او عضو تيم دانشگاه مكزيك بود.» و بقيه عكس ها كه شايد جذاب ترين نكته آن همين حضور بهاره به عنوان دختر جوان و موفق تيم ايراني باشد. اما او خود آنقدرها هم كارش را مهم نمي داند. «اين كار بيشتر از هر چيز به عنوان يك كار دانشجويي برايم مهم بود.»
يك دختر مهندس 
رشته عمران و به ويژه سازه و بحث بتن چهره اي مردانه در ميان عامه دارد. اين چيزي است كه حتي بهاره نيز آن را احساس مي كند. اين باور عمومي وقتي واقعي تر به نظر مي رسد كه درمي يابيم در ميان تمام شركت كنندگان از اقصي نقاط جهان در مسابقه انجمن بتن آمريكا، تنها يكي دو تا از دانشجوها دختر بودند. بهاره سعي مي كند، تفاوت شغلي به خاطر جنسيت را انكار كند. «نه! در به دست آوردن شغل خيلي فرقي بين دختر و پسر نيست. من فكر نمي كنم موقعيت هاي شغلي ام به خاطر دختر بودنم، كمتر شود.» هر چند او نيز اعتقاد دارد مشاغل مديريتي بيشتر به مردها واگذار مي شود، صرف نظر از بررسي ميزان توانايي.
اما حكايت رفتن براي زن و مرد دو سوژه جداگانه است. «من به خاطر اينكه دخترم، نمي توانم به راحتي در مورد رفتن تصميم بگيرم. شرايط در مورد من فرق مي كند. يك دختر نمي تواند بدون خانواده اش در خارج از كشور زندگي كند.» اين را بهاره مي گويد. او حتي ادامه تحصيل را هم بسته به شرايط پيش روي خود مي داند.
برزخ ميان رفتن و ماندن 
سوالات نخست به سرعت پاسخ داده مي شود. «هر كدام چند سال داريد و ورودي چه سالي هستيد؟»
«جواب اين سوال مشترك است. ما ورودي سال ۷۸ هستيم و ۲۳ ساله.»
اما در سوالات بعدي است كه نظرات متفاوت آنان بروز مي كند.چندين سال است كه جوانان ايراني در المپيادهاي علمي متفاوت صاحب مقام مي شوند. اما بعدها نمي توان نشاني از بيشتر آنان در كشور جست و اگر كمي اهل جست وجو باشيد، رد اغلب آنان در كشورهاي توسعه يافته به چشم مي خورد. پديده فرار مغزها كه از فرط گفتن و شنيدن درباره اش هيچ گوشي شنواي آن نيست. با اين حال هنوز برنامه اي براي محو اين پديده تدوين نشده. گويا همه به اين سرنوشت مقدر تن داده اند. «حق اين جوان هاست كه انتخاب كنند.»
اين را يكي از خبرنگاران مي گويد. شما هم وقتي از بي مهري هاي پس از فارغ التحصيلي از دانشگاه بشنويد، شايد اين حق را به نخبگان جوان بدهيد.
«من خيلي دلم مي خواهد بمانم. براي ما هيچ كجا بهتر از ايران نيست. اما تنها زندگي آرام و كنار خانواده و هم وطنان عامل تصميم گيري براي ماندن و رفتن نيست. دانشگاه هاي ما را ببينيد، به دبيرستان بيشتر شبيه هست. كارشان شده، تبديل يك مشت ديپلمه بيكار به يك مشت ليسانسه يا فوق ليسانس بيكار. درحالي كه دانشگاه هاي آمريكا مشكلات صنعت آنجا راحل مي  كنند. دانشجو با صنعت در ارتباط است. اينجا ما چه؟ مثلا ما بتن اليافي ساخته ايم. قابليت ساخت بتن مقاوم تر و بهتر را هم داريم. اما آيا كسي است كه بيايد واز ما اين را بخرد؟ هر ساله تعداد زيادي پل و بناهاي اينچنيني ساخته مي شود. براي كدام يك از اين سازه ها تحقيقات مصالح انجام شده؟ در كداميك بتن هاي جديد و قابل انعطاف استفاده شده است؟
من اگر بخواهم در ايران بمانم، خيلي خوش شانس باشم، پس ازمدتي در يك كارخانه استخدام مي شوم و نهايت، كارهاي روزمره.
بخشي با حرارت سخن مي گويد. حتي در مدت دو سال كار تحقيقاتي، اگر يكنفر پيدا مي شد و از ما بتن اليافي مي  خواست، جشن مي گرفتيم.
اما جهانگير مي خواهد بماند. او كار پيدا كردن در ايران رانيازمند نوعي جربزه مي داند. كسي در ايران كار پيدا مي كند، كه هم به لحاظ علمي پر است و هم به لحاظ عملي. معلوم است كه ساده نيست. بعضي از دانشجو ها فقط بلد هستند درس بخوانند.
جهانگيرخود از آن نمونه ازدانشجوهاي جوهره دار است كه توانسته در دوره دانشجويي به استخدام شركت فريمكو هم درآيد.
قوانيني كه به سرعت تغيير مي كند
پيدا كردن و دو راهي ماندن و رفتن تنها دغدغه اين جوانان نيست قوانين و بخش نامه هايي كه تغيير مي كند آنان را بلاتكليف گذارده، براساس بخش نامه هاي وزارت علوم دانشجويان حايز رتبه هاي بين   المللي (از اول تا سوم) بدون كنكور در دوره فوق ليسانس پذيرفته مي شوند. اين مسابقه چندين دوره در ايران برنده داشته است. اما اين بار مسوولان وزارت علوم گفته  اند، بايد صلاحيت اين مسابقه به تاييد برسد. اين را يزداني مي گويد وبنكدار ادامه مي دهد:« مساله سربازي هم همينطور، تمام برندگان جايزه هاي بين المللي دررده هاي علمي و يا ورزشي، مشمول عفو رهبري مي شوند. اما گويا قرار نيست ما مشمول اين عفو شويم.»
ايراني  ها اول ودوم
شيريني اين پيروزي وقتي بيشتر مي شود كه مطلع مي شويم مقام دوم اين مسابقات را نيز تيمي ايراني يعني دانشگاه خواجه نصير ربوده است. از سويي دو عضو تيم دانشگاه تهران نيز پيش از اين در دوره مسابقات مقاله همين انجمن ACI مقام هايي كسب كرده اند يزداني رتبه اول و بنكدار رتبه دوم.
تيم دانشگاه تهران توانسته با كمك  هاي مادي وزير اقتصاد، وزارت نفت و شركت هاي بخش خصوصي از جمله شركت ايران فريمكو هزينه هاي سفر خود به آمريكا و پيش از آن به آلمان براي اخذ ويزا را تامين كند.
استفاده از بتن مرغوب نياز به فرهنگسازي دارد!
دانشجويان با آنكه به خاطر كمك هاي دانشگاه و دولت براي شركت دراين مسابقات خوشحالند، اما گلايه هاي آنان نيز بيشمار است. اما اندازه گلايه هاي آنان درمقابل مسوولان ايران فريمكو به حساب نمي آيد.
مهندس علي اصغر كيهاني مدير عامل اين شركت پيش از دانشجويان سخن گفتن ازمشكلات سازه و مصالح را آغازمي كند.
«شهرداري اعلام كرده» سالانه ده ميليارد تومان دورريز جدول داريم براساس آمار آنان، استفاده از بتن مقاوم ماشيني ۸۶۰۰ ميليارد تومان به نفع شهرداري است بااين حال باز هم بتن دست ساز را ترجيح مي دهند.
معضل نبود فرهنگ مناسب به بخش بتن هم سرايت كرده است به اعتقاد مهندس خطيبي مسوول مركز تحقيقاتي اين شركت هم معضل يكي از دلايل اصلي، نبود رغبت به استفاده از بتن ماشيني است حتي در بهترين نقطه تهران و توسط پولدارترين تهراني هم موقع خريد خانه سوال نمي شود، مصالح اين ساختمان و به خصوص بتن آن از چه نوعي است و چه مقاومتي دارد. در حالي كه بتن مقاوم و به ويژه انعطاف پذير، خسارت زلزله را به حداقل مي رساند. ما هنوز با اين فرهنگ كه صبح زلزله بيايد و يك ساعت بعد همه طبق معمول سركارهاي خود حاضر باشند، بسيار فاصله داريم. جالب است بدانيد پولدارترين فرد بم زيرآوار جان باخت.
خطيبي ادامه مي دهد:« فرهنگسازي خيلي مهم است. تا وقتي بتن سازي، سر ساختمان به دست يك عمله سپرده مي شود، نمي  توان انتظار مقاوم شدن ساختمان ها را داشت. تغييرات درنوع مصالح و ارتقاي كيفيت آنها بايد از تقاضا وبازار مصرف آغاز شود.»
كيهاني ازابتكار سازمان بازرسي مبني بر ملزم كردن توليدكنندگان به توليد بتن استاندارد استقبال مي كند.
اما حتي اين قانون نيز به تنهايي نمي تواند، مافياي حاكم بر بتن و جدول را از بين ببرد. كدام پيمانكاري است كه راضي باشد، با صرف بتن هاي ماشيني و مقاوم، استهلاك جدول سال بعد را به صفر برساند و در نتيجه بخشي از كارآيي خود را از دست بدهد.
گذشته از اين با همه هشدارهايي كه درباره زلزله داده مي شود و باوجود فاجعه اي كه همين چند ماه قبل اتفاق افتاد، هنوز هم ذهن جمعي جامعه وقوع زلزله را باورندارد و به تبع آن اقدامات زيربنايي براي كاهش خسارات را.
كيهاني مي گويد:« ۹۰ درصد بتن هايي كه به روش سنتي ساخته مي شود زير استاندارد است. ما توان توليد مصالح استاندارد را داريم، اما كو تقاضا؟ ما حتي ۲۰ درصد ظرفيتمان سفارش نداريم و سفارش براي بتن اليافي تنها چند مورد محدود.»
در بتن اليافي با تزريق الياف فولادي دربتن به مقاومت آن افزوده مي شود. از اين گذشته فولاد به دليل قابليت انعطاف بالا از ترك هاي ناشي از يخ زدگي در بتن جلوگيري مي كند. اين نوع بتن به دليل اين خصوصيات براي سازه هاي چون پل هاي هوايي بسيار مناسب است. آن هم درشهر زلزله خيزي مانند تهران.
ذهن فراموشكار
حياط شركت را ترك مي كنيم. دانستن توانايي هاي ايراني ها، هر چند به كار هم نيايد، ذهن را آنقدر به خود مشغول مي كند كه دوري راه فراموش شود و استرس زود رسيدن اما اكنون دغدغه ديگري جايگزين شده جواناني كه با دنياي آرماني خود تلاش مي كنند، موفق مي شوند و به سرعت ناديده انگاشته مي شوند و سر آخر هم سرخوردگي ودلزدگي. اگر خوش شانس باشند، جايي را براي رفتن پيدا مي كنند و زندگي در غربت را بر مي گزينند و اگر نه چنان از يادها مي روند كه انگار هيچگاه موفقيتي كسب نكرده اند، ذهن ما به فراموشي خوگرفته است!

باز هم بگوييد ازدواج نمي كنيد حتي شهرداري تهران هم براي تشويق جوانان به ازدواج وام ازدواج پرداخت مي كند. اعضاي شوراي شهر اطمينان داده اند در سال ۸۳ به طور قطع وام ازدواج پرداخت خواهد شد. پس شما مي توانيد در سال ۸۳ با خيال راحت ازدواج كنيد. عضو شوراي شهر تهران در اين رابطه گفته است: شوراي شهر بودجه خاصي را در رديف بودجه سال ۸۳ شهرداري تهران براي اين مصوبه در نظر گرفته و پرداخت آن حتمي خواهد بود. در حال حاضر آيين نامه اجرايي آن در شهرداري در دست تهيه و تدوين بوده و هيچ گونه مشكل اجرايي نخواهدداشت. فقط موضوع نحوه پرداخت و ميزان مبلغ وام توسط كارشناسان در شهرداري بايد مورد بررسي قرار گرفته تا به هنگام اجراي آن مشكلي در شكل كار پيش نيايد.

هر ساله در كشور ما جشنواره هاي مختلف مطبوعاتي برگزار مي شود كه يكي از معتبرترين آنها جشنواره مطبوعاتي است كه از طرف معاونت مطبوعاتي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي برگزار مي شده است، اين وظيفه امسال به تشكل صنفي روزنامه نگاران محول شده و از حوزه دولتي خارج شده است. به نظر مي رسد اهالي مطبوعات بايد منتظر باشند كه اين تغيير مديريت در حوزه فرهنگي از دولتي به خصوصي در اعتبار اين جشنواره تغييراتي ايجاد كند.
خبر واگذاري سيستم اجرايي جشنواره مطبوعات در حالي اعلام شد كه اهالي مطبوعات در روزهاي پاياني سال ۸۲ مانند سال هاي گذشته چشم انتظار فراخوان يازدهمين جشنواره مطبوعات بودند.
محمد صحفي، معاونت مطبوعاتي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در روزهاي انتهايي سال ۸۲ به رسانه ها اعلام كرد كه برگزاري يازدهمين دوره جشنواره مطبوعات امسال طي توافقات صورت گرفته بين وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و انجمن صنفي روزنامه نگاران ايران به اين انجمن واگذار شده است.
به نظر مي رسيد وزارت ارشاد اين بار در پي واگذاري بخش داوري به انجمن صنفي روزنامه نگاران بخش اجرايي آن را هم به خودشان واگذار كرده است تا خود را از كشمكش هاي بخش اجرايي كه هر ساله اعتراضات زيادي را به دليل نحوه اجرا در پي داشته، برهاند.
بدرالسادات مفيدي، دبير اجرايي جشنواره يازدهم مطبوعات و عضو هيات رئيسه انجمن صنفي مطبوعات كشور مي گويد: «دليل تاخير در فراخوان جشنواره يازدهم مطبوعات همين واگذاري در روزهاي پاياني سال بوده است.»
البته وي گفت: «همين روزها فراخوان اعلام خواهد شد». جشنواره مطبوعات كشور از سال ۷۳ هر ساله در فصل اول و دوم سال انجام مي شود و طي آن آثار برگزيده روزنامه نگاران در رشته  هاي مختلف مطبوعاتي معرفي مي شوند.
اين جشنواره كه از سال اول تا سال چهارم آن به لحاظ اجرايي و داوري به طور كامل در اختيار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي بود، اعتراضات مختلف روزنامه نگاران را در امر قضاوت برانگيخت.
بدرالسادات مفيدي مي گويد: «در آن سال اعتراضاتي به نحوه داوري و اينكه خود روزنامه نگاران بايد در مورد خودشان قضاوت كنند و اينكه داوران چنين جشنواره اي بايد خود تجربه كاري و علمي لازم را داشته باشند صورت گرفت.»
طي رايزني هايي كه همان سال بين انجمن صنفي با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي صورت گرفت بخش داوري جشنواره از جشنواره پنجم مطبوعات به انجمن صنفي روزنامه نگاران كه در آن سال ها تنها تشكل روزنامه نگاري در كشور محسوب مي شد واگذار شد و از آن تاريخ ۶ سال داوري آثار مطبوعاتي ها به تشكل صنفي خودشان واگذاشته شد.
دبير اجرايي جشنواره يازدهم مطبوعات مي گويد: سال گذشته در راستاي برگزاري جشنواره دهم مطبوعات- اختتاميه جشنواره كه در روز ۱۷ مردادماه روز خبرنگار برگزار شد- مشكلاتي را در پي داشت و آن تقدير از چند نفر از خبرنگاران صدا وسيما بود كه اعتراض تعدادي از روزنامه  نگاران را در پي داشت و آنها در اعتراض به اين عمل وزارت فرهنگ و ارشاد به اين دليل كه اين جشنواره مختص به مطبوعات است جوايز خود را پس فرستادند.
علاوه بر اين بخش عكس جشنواره كاملا از حوزه داوري از انجمن صنفي گرفته شده بود و اين موضوع نيز اعتراض هيات رئيسه انجمن صنفي را در پي داشت.
بدرالسادات مفيدي معتقد است از همان زمان باب اين بحث باز شد كه بخش اجرايي جشنواره مطبوعات نيز به انجمن صنفي روزنامه  نگاران واگذار شد و البته اين اتفاق افتاد. چرا كه معاونت مطبوعاتي ارشاد اين خبر را در روزهاي پاياني سال اعلام كرد.
در راستاي اين واگذاري البته مشكلاتي به وجود آمد كه فراخوان جشنواره براي ارسال آثار را نيز به تاخير انداخت.
بدرالسادات مفيدي، عضو هيات رئيسه انجمن صنفي مطبوعات مي گويد: «با توجه به اينكه ساختار حاكميت در ايران دولتي است، وزارتخانه ها سخت به اين مساله تن مي دهند كه اختياراتشان محدود شده و به بخش خصوصي واگذار شود.» وي هماهنگي كارها و واگذاري اختيارات وزارت ارشاد را در برگزاري جشنواره به انجمن صنفي و هماهنگ كردن كارها را عامل به تاخير افتادن كارها مي داند.
اما به لحاظ اجرايي جشنواره يازدهم مطبوعات امسال در رشته هاي سر مقاله ، يادداشت و مقاله با موضوعات سياسي داخلي، خارجي، فرهنگي ، اجتماعي ، ادبي و هنري ، علمي و تخصصي، معارف اسلامي ، اقتصادي و ورزشي، برگزار مي شود.
دربخش گزارش نيز جشنواره تفاوت هايي با سال هاي گذشته داشته است. در حالي كه در سال هاي گذشته گزارش ها در سه بخش  خبري، تحليلي و توصيفي و تحقيقي برگزار مي شد، امسال قرار است در بخش خبري و تحقيقي برگزار شود.
بخش هاي ديگر جشنواره امسال شامل بخش خبر، طنز ، عكس و تيتر برگزار مي شود.
بدرالسادات مفيدي، دبير اجرايي جشنواره يازدهم مطبوعات مي گويد: «بخش ديگر جشنواره امسال بخش ويژه است كه در چهار موضوع، تحكيم رابطه دولت وملت، دفاع مقدس، وفاق ملي و حفظ ارزش هاي نظام جمهوري اسلامي برگزار مي شود.»
وي ادامه مي دهد: «هر كس مي تواند تنها در يك بخش جشنواره سه اثر از آثار خود كه درسال ۸۲ در يكي از نشريات كشور به چاپ رسيده است را بفرستد تا در بخش مسابقه بتواند شركت كند.» البته امسال هم دبيرخانه جشنواره مطبوعات همان دبيرخانه سال هاي پيش واقع در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي است.
بنا به برنامه ريزي هاي صورت گرفته اختتاميه جشنواره مطبوعات روز ۱۷ مرداد ماه مصادف با روز خبرنگار برگزار خواهد شد، البته با جوايزي كه شايد فقط يك سكه به پنج سكه افزوده شده باشد.
سعيده عليپور

هيچ كس نمي تواند منكر اين موضوع شود كه هنوز خانواده هاي ما آموزش هاي لازم را براي مبارزه با خطرات بهداشتي كه آنها را تهديد مي كند ديده اند. عضو كميته كشوري مبارزه با ايدز گفت: مادران مهم ترين عامل آموزش بهداشت در ميان اعضاي خانواده هستند و بايد آن را به فرزندانشان آموزش دهند. متاسفانه امروزه فاصله زيادي ميان والدين و فرزندان ايجاد شده است كه اين عامل سبب شده مسايل مختلفي نظير آگاهي دادن به نوجوانان در زمينه بلوغ آنها از سوي والدين صورت نگيرد. از آنجايي كه مادران فرصت بيشتري براي مطالعه و يا حتي توجه به برنامه هاي آموزش بهداشت از رسانه ها دارند مي توانند در بهداشت خانواده ها نقش ايفا كنند. متاسفانه با وجود شرايط مناسب براي مادران به ويژه مادران خانه دار باز هم مشاهده مي شود كه آنان از مساله مهم آموزش در دوره بلوغ فرزندان شان غافل هستند .

بحث هاي حمايتي از كودكان همواره از سوي مجامع داخلي و بين المللي مطرح شده است، ايران در ميان كشورهاي ديگر در سال هاي اخير رشد قابل قبولي در حمايت از كودكان داشته است. از اين رو همايش كودك آزاري از سوي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي، روز سوم خردادماه سال جاري برگزار مي شود.
سيدحسين قديمي ذاكر، مدير روابط عمومي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي دبير اجرايي اين همايش، اجراي  آن را با همكاري دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي، انجمن حمايت از حقوق كودكان، انجمن روان پزشكي كودك و نوجوان ايران و پژوهشكده خانواده عنوان و اظهار كرد: با اجراي اين همايش دانشگاه علوم بهزيستي و توان بخشي در نظر دارد پديده كودك آزاري را از ابعاد مختلف مورد بررسي قرار دهد.

اخيرا معاون آموزش و پرورش شهر تهران يكي از زمينه هاي گسترش اعتياد ميان دانش آموزان را پدران ومادران معتاد دانسته است. مجيد زنديه گفت: والدين بيش از ۸هزار و ۲۲۸ هزار دانش آموز اعتياد دارند و اين امر مي تواند خطر بزرگي براي دانش   آموزان و گسترش اين پديده در مدارس محسوب شود. معاون آموزش و پرورش افزوده در اكثر مواقع اعتياد والدين باعث كشيده شدن دانش آموزان به اعتياد و مصرف مواد مخدر مي شود واين امر امروزه مي  تواند خطر بزرگي براي دانش آموزان باشد. براساس گفته هاي زنديه از يك ميليون و ۶۰۰ هزار دانش آموز در استان تهران، ۱۵۷ دانش آموز پسر و ۲۱۹ دانش آموز دختر در معرض اعتياد به دخانيات و ۳۸۵ دانش آموز پسر و ۲۰۰ دانش آموز دختر در معرض مصرف مواد مخدر قرار دارند.

از آنجا كه ناوگان اتوبوسراني و ادارات دولتي از بركت حضور سربازان وظيفه از استخدام نيروي تداركات و غيره معاف شده است لذا سازمان آتش نشاني تهران درصددبرآمد تا ۳۹۰ سرباز را براي نخستين بار براي گذراندن دوره نظام وظيفه درسازمان هاي آتش نشاني به خدمت گيرد. ظاهرا اين امر با پيشنهاد سازمان شهرداري   هاي كشور مبني بر اخذ سهميه نيروي وظيفه براي ۵ كلانشهر در سازمان هاي آتش نشاني بوده است. به گفته مهندس ناصر حاج محمدي اين طرح طي دو سال اخير به صورت آزمايشي درسازمان آتش نشاني تهران اجرا و از سوي هيات نظارت مورد پذيرش واقع شد. مديركل خدمات عمومي سازمان شهرداري هاي كشور گفت: ۳۵۰ نفر از نيروهاي وظيفه آماده به خدمت در سازمان آتش نشاني ديپلم و ۴۰ نفر بالاتر از ديپلم خواهند بود.

در گزارش نمايشگاه خودرو در هاله اي از ابهام تاريخ پنج شنبه ۲۷ فروردين چند نكته اشتباها به چاپ رسيده است كه به اين منظور اصلاح مي شود.
نكته اول شركت  هاي خارجي كه براي شركت در ششمين نمايشگاه بين المللي خودرو و قطعات اعلام آمادگي كرده اند بالغ بر ۱۵۰ شركت خارجي است.
نكته دوم تاخير در زمان برگزاري نمايشگاه خودرو به دليل تقارن آن با نمايشگاه كتاب با دستور رياست محترم جمهوري و اعلام وزارت ارشاد بوده است، نه شهرداري تهران.
نكته سوم اينكه به دليل برگزاري نمايشگاه درنوبت روز يعني ۹ تا۱۷ بعدازظهر حداكثر تعداد بازديدكنندگان ۵۰۰ هزار نفر پيش بيني مي شود.