عباس اسدي
ازدواج يكي از نيازهاي اساسي، روحي، عاطفي و جسمي تمام انسان هايي است كه اميد به آينده را در افق ذهن خود به تصوير مي كشند،ازدواج ميوه بر درخت نشسته و رنگين كماني است كه در استعداد ذاتي پرتوافشاني مي كند و با بهره مندي از آن انسان ها پرده اي جدي، تأثيرگذار و آينده نگري از زندگي را مي آغازند.
ازدواج راهي براي پدر شدن، همسر شدن، اميدوار بودن و گشودن درها و دروازه هاي تازه به زندگي و تعامل با ديگر انسان ها است. ازدواج بهترين دموكراسي ، حق رأي، آزاديخواهي، رهايي از خودكامگي، مسئوليت پذيري و دگرخواهي است. برخي چون نيچه از منظري بدبينانه گفته اند: ازدواج قلعه اي است كه آنهايي كه داخل آن هستند مي خواهند بيرون بيايند و آنها كه بيرون هستند مي خواهند داخل شوند. اما ازدواج در نگاه اعتقادي و با تكيه بر آنچه الگوهاي اخلاقي، گفته اند تكمله اي بر دين، باور و پذيرش حس پدري، تكفل و تلاش و تكاپو؛ اميد به آينده براي خود و ديگران است،مگر نه اين كه آدمي وقتي ازدواج مي كند ديگر خود نيست و ديگري است، ديگر يك رأي و نظر نيست كه هر كجا و هرچه بخواهد همان شود. شكستن حلقه هاي درهم تنيده خودخواهي و گشودن دروازه هاي اميد، آرزو، تلاش، فعاليت و انسان محوري و باورمدارانه است. ازدواج يعني در گذاشتن خود و در هم شكستن قلعه اي كه از هر سو ما را محاصره كرده است.
با وجود آن كه درباره ازدواج، مزايا و پيامدهاي مثبت آن بزرگان دين و الگوهاي اخلاقي ما سخن ها زياد گفته و نقطه مقابل آن «طلاق» منفورترين چيزها نزد پروردگار شناخته شده است، اما طي دو دهه به ويژه در پنج سال اخير شمار ازدواج ها رو به كاهش نهاده و به نسبت شمار طلاق ها افزايش يافته است تا جايي كه نگراني هاي عمده اي را برانگيخته و به يك معضل بزرگ اجتماعي تبديل شده است. در اين ميان مسئولان، كارگزاران نظام و صاحبان انديشه به سهم خود تلاش كرده اند تا رخوت و ركود را در اردوي مزدوجين از ميان برداشته و با اهرم هاي تشويقي، جوانان را به ازدواج تشويق كنند.
به تازگي شهرداري تهران با مجوز شوراي شهر تهران تا سقف يك ميليون تومان به زوج هاي جوان وام اهدا مي كند، هر چند اين اقدام تازه و درخور تحسين انتقادهايي را برانگيخته و برخي اين حركت را سياسي قلمداد كرده اند، اما همين كه اين حركت لبخند رضايت و خشنودي را بر لب هاي زوج هاي جوان مي نشاند و آنها را اميدوار به تشكيل زندگي مي كند، جاي تقدير و سپاس دارد. دكتر محمود احمدي نژاد شهردار تهران درباره اين اقدام شهرداري مي گويد: بعضي ها تلاش مي كنند به همه چيز رنگ و بوي سياسي بدهند كه اين نگرش بزرگترين ضربه به كشور است.
شهردار تهران با اشاره به مواد ۱۶ و ۱۷ قانون بودجه شهرداري اظهار داشت: براساس اين مواد قانوني، شهرداري مي تواند كمك به نهادها و سازمان ها و نيز اشخاص داشته باشد و در همين راستا شهرداري تهران با همكاري يكي از صندوق هاي قرض الحسنه مبلغ ۴۰۰ ميليارد ريال سرمايه گذاري كرده و در قالب وام تا سقف
۱۰ ميليون ريال بدون كارمزد به جوانان كمك خواهد كرد.
به گفته وي مزدوجين شامل دريافت وام با بازپرداخت
۳۰ ماهه مي شوند كه يكي از آنان ساكن يا شاغل در محدوده مناطق ۲۲ گانه شهرداري تهران باشند و يا مزدوجين يا والدين آنان حداقل پنج سال قبل از تاريخ عقد ازدواج در تهران سكونت و يا اشتغال داشته باشند.
اعطاي وام ازدواج به زوج هاي جوان از سال ها قبل در كشور رواج يافته ولي هيچگاه متناسب با رشد تورم افزايش نيافته و از ديگر سو شرايط دريافت وام براي زوج هاي جوان از شبكه بانكي آنچنان درهم تنيده و مشكل آفرين است كه در برخي موارد زوج هاي جوان عطاي آن را به لقايش مي بخشند.
كارشناسان به ويژه جامعه شناسان راه هاي برون رفت از بي رونقي ازدواج را ابتدا ناشي از مسائل فرهنگي و در مرحله بعد مسائل اقتصادي مي دانند. آنها بر اين باورند اگر سنت هاي غلط، غيرقابل دفاع و دست و پاگير ازدواج با فعاليت هاي فرهنگي از ميان بروند، مشكلات اقتصادي فرصت عرض اندام نخواهند يافت. آنها تأسي به روش گذشتگان و بزرگان دين،تسهيلات روان و بي دردسر مالي به زوج ها از طريق شبكه بانكي كشور و تلاش براي تأمين سرپناه زوجين را از روش هايي مي دانند كه مي تواند به رونق و اقبال جوان به سنت حسنه ازدواج مؤثر باشد.
كوره راه ازدواج
اگر چه ازدواج يك سنت مقبول و قابل دفاع است اما نقطه مقابل آن طلاق منفورترين حلال نزد پروردگار دانسته شده است با تأسف فراوان آمار طلاق در ايران طي ده سال گذشته رو به فزوني گذاشته و كانون خانواده هاي زيادي را سست و بي بنيان كرده است به گونه اي كه افزايش آمار طلاق و تكرار پي درپي آن نگراني هاي عمده اي را موجب شده است. جدايي و طلاق كه گويي در سال هاي قبل در كشور قبحي بزرگ محسوب مي شد و باورها، اعتقادات و واقعيت هاي اجتماعي كشور در تناقض بود امروزه متأسفانه  ميزان طلاق در كشورمان و به خصوص تهران به طرز باور نكردني در حال افزايش است.
افزايش اين پديده در جوامع شهري و به ويژه در شهرهاي بزرگي مانند تهران اين باور را براي همگان به وجود آورده كه اين رويه سلامت خانواده ها و جامعه را با خطر مواجه مي كند.
كارشناسان معتقدند با توجه به مشكلاتي كه طلاق براي مردان، زنان و جامعه به وجود مي آورد، اين پديده به نسل آينده ضربات جبران ناپذيري وارد خواهد كرد. كارشناسان توجه خانواده ها به امر ازدواج، ايجاد فرصت مناسب و كافي براي آشنايي زوجين، حمايت بيشتر قانون از زنان در ازدواج و طلاق از تدابير مهمي است كه بايد در جامعه هرچه سريع تر اتخاذ شود.
روزنه اي براي فراگيري ازدواج
ازدواج هاي دانشجويي يكي از راهكارهاي دستيابي به تشويق جوانان به سنت حسنه ازدواج است. اين روش تا حد زيادي مي تواند با فراگير شدن الگويي براي ساير قشرهاي اجتماعي و نويد دهنده يك ازدواج ساده با تكيه بر باورهاي ديني باشد، ازدواج هاي دانشجويي تا چه ميزان توانسته است گرايش به ازدواج را ميان قشرهاي جامعه به ويژه در ميان قشرهاي دانشگاهي افزايش دهد پرسشي است كه در پاسخ آن محمدعلي وكيلي دبير ستاد ازدواج دانشجويي مي گويد: برگزاري ازدواج هاي دانشجويي سن ازدواج را در كشور كاهش داده و به مطلوب ترين سن يعني ۲۳ سال رسانده است و اين در حالي است كه ميانگين سن ازدواج در كشور بالاي ۲۷ سال است.
وي مي افزايد: امروز برگزاري ازدواج هاي دانشجويي بدون استفاده از بودجه قبلي مقبوليت و خاستگاه ويژه اي در بين دانشجويان پيدا كرده تا حدي كه هر سال اين استقبال ۳۰ درصد افزايش مي يابد ضمن آن كه باعث زنده شدن روح عدالت، تعاون، همبستگي و تقويت فرهنگ ملي در ميان  آنها مي شود.هر چند كه نحوه تبليغ عمومي اين مراسم و محدوديت حضور بستگان عروس و داماد در آن گلايه ها و انتقاداتي را به وجود آورده است.
رئيس ستاد ازدواج دانشجويي تأكيد مي كند: برگزاري اين گونه مراسم براي رفع تمام مشكلات جوانان در كشور كافي نيست و بايد مسئولان و دولت براي ازدواج آنها فكري بينديشند همچنين جوانان و دانشجويان بايد از نظر شغل، مسكن، مركز مشاوره بعد از ازدواج، ساخت خوابگاه هاي متأهلين از سوي بخش ها و سازمان هاي مختلف حمايت شوند.
وي مي افزايد: ما در حد توان خودمان تلاش كرديم، موانع ازدواج را برداشته و ازدواج را آسان تر كنيم و آن را در كشور نهادينه سازيم، اين حركت جزيي از سياست هاي كلان دولت است. بنابراين، نمي توانيم پاسخگوي تمام مشكلات جوانان و دانشجويان باشيم، چون تمام اين كار در حيطه مسئوليت هاي ما نيست.
شانس كم براي ازدواج دختران
برخي بر اين باورند كه شمار پسران از دختران پيشي گرفته و شانس دختران در دهه۸۰ حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد كم شده است.
بر اين اساس ميان سالهاي ۷۹ تا ۸۹ دختران ۱۰ تا ۲۰ ساله كه از سال ۱۳۷۵ به سنين ازدواج رسيده اند، به دليل عدم تعادل در تعداد دختران و پسران، مازادي از دختران مجرد ايجاد خواهد شد كه شانسي براي ازدواج ندارند.
نتايج تحقيقات افشين جعفري مژدهي عضو هيأت علمي مؤسسه عالي آموزش و پژوهش مديريت و برنامه ريزي كه به بررسي عدم تعادل در وضعيت ازدواج در ايران پرداخته است مي افزايد: تغيير ساختار سني و جنسي جمعيت به عنوان يك عامل اوليه و مستقل، فارغ از تأثيرپذيري از عوامل گوناگون منجر به بروز اختلال در وضعيت ازدواج در جامعه مي شود.
اطلاعات موجود نشان مي دهد در هر مقطع تعداد دختراني كه به سن ازدواج رسيده اند بيش از تعداد پسراني است كه در سنين ازدواج قرار دارند و اين عدم تعادل در تعداد دختران و پسران موجود در سنين ازدواج در تمامي اين گروه هاي سني مشاهده مي شود.
براساس نتايج اين مطالعه، تحولات جمعيتي دهه هاي اخير در ايران بويژه در دهه ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۵ ساختار سني - جنسي جمعيت را به طور قابل توجهي تغيير داده است. اين تغيير ساختاري جمعيت در ايران پيامدهاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي متعددي را به دنبال داشته كه در مقاطع زماني گوناگون، به شكل انواع مشكلات اقتصادي و اجتماعي خود را به جامعه تحميل كرده است، چنان كه در حال حاضر درگير معضل افزايش عرضه نيروي جوياي كار و به تبع آن بيكاري هستيم.
گفت و گو با جوانان
گفت وگو با جوانان و آنها كه در سن ازدواج هستند بيش و پيش از آن كه دغدغه ازدواج داشته باشند، اضطراب و دل نگراني هاي آنها به بعد از ازدواج بازمي گردد. آنها مي گويند برپايي جشن ازدواج و انتخاب همسر كار چندان سخت و دشواري نيست اما اين كه بتوان اين ازدواج و زندگي با همسر آينده را به صورت ايده آل پيش برد كار مشكل و دردسرآفريني مي باشد.
داود گرمساري از دانشجويان دانشگاه مي گويد: دختري از همكلاسي ها در دوران دانشجويي را برگزيده ام و تلاش داريم اگر شد با يكديگر زندگي مشترك را تشكيل دهيم. اما متأسفانه پدر و مادرم بدون هيچ مطالعه و بررسي حرفشان يكي است، كه نبايد با دختر غريبه ازدواج كني، آنها معتقدند كه ازدواج با دختر غريبه كه فرهنگ او را نمي شناسيم،  توقعات زيادي را در پي مي آورد كه من و خانواده ام نمي توانيم آن توقعات و نيازها را تأمين كنيم.
وي مي افزايد: پدر و مادر بنده را چه رفتاري به اينجا رسانده است كه بدون مطالعه و تحقيق با ازدواج من مخالفت مي كنند.ترديد ندارم كه به احتمال، آنها برخي از سرنوشت چنين ازدواج هايي را ديده اند كه امروز نگران سرنوشت بنده هستند.
اين دانشجو مي گويد: اگر زوج هاي جوان با يكديگر صداقت داشته باشند و به گونه اي رفتار كنند كه حرف اول روز ازدواج آنها در آينده دستخوش تغيير نشود،  به طور قطع و يقين در تغيير نگرش هاي والدين تأثيرگذار خواهد بود. سليمه اكبري دانشجوي دانشگاه صنعتي اميركبير نيز مي گويد: قوانين دست و پا گير و سنت هاي غلط رايج در جامعه در بسياري موارد جوانان را براي زندگي مشترك دچار ترديد مي كند، رفع اين مشكلات بر عهده رسانه هاي گروهي است تا شيوه هاي ازدواج جوانان را آسان كند و والدين بپذيرند شرايط تغيير يافته و ديگر نمي توان با شيوه هاي گذشته زندگي كرد.
وي مي افزايد: احترام پدران و مادران به جاي خود محفوظ و ما هر چه داريم از عنايت و الطاف آنها است. اما بزرگواري و بزرگ منشي ها آن زماني پايدار مي ماند كه شرايط روز را درك كنند و دغدغه و نگراني نسبت به فرزندان را در عمل اجرا كنند.
نتيجه
آنچه اكنون جوانان اين مرز و بوم نياز دارند تا با رفع آن گام در تشكيل زندگي گذارند. ابتدا نيازهاي فرهنگي، اخلاقي و عاطفي و در مرحله بعد نيازهاي مادي، معيشتي و رهايي از غم نان است.
متوليان امور فرهنگي جامعه از تريبون هاي مقدس نماز جمعه، ائمه جماعات، روحانيون و رسانه هاي ملي براي از ميان برداشتن موانع دست و پاگير فرهنگي پيشگيري از رسوخ فرهنگ و خرده فرهنگ هاي قومي و قبيله اي، تبليغ و ترويج ساده زيستي با گفتار و كردار و بسترسازي براي گرايش جوانان به باورهاي اعتقادي در بعد فرهنگي مي تواند تا حد قابل توجهي رويكرد جوانان به ازدواج هاي ساده، بي آلايش و سالم را افزون كند. اين مهم بر عهده متوليان دستگاههاي تبليغ، ترويج و اطلاع رساني است.
در بعد مادي و معيشتي ايجاد اشتغال، اميد به آينده، غلبه بر يأس و نوميدي دوران جواني و تسهيلات ويژه اي براي شكل گيري زندگي زناشويي مي تواند رغبت و اشتياق را به اردوي رخوت زده جوانان در باب ازدواج بازگرداند.
حركت تازه شهرداري تهران در اهداي وام به زوج هاي جوان فتح يك باب قابل تحسين، يك روش استعلاجي و يك شيوه براي تشويق و ترغيب جوانان به ازدواج مي باشد. اقدام شهرداري تهران همچنين زمينه اي را فراهم مي آورد كه مجريان و دست اندركاران امور ازدواج جوانان با الگوگيري از اقدام شهرداري تهران بپذيرند و بدانند جواني كه تصميم به ازدواج گرفته است و مي خواهد زندگي زناشويي را آغاز كند، بايد دست او را گرفت و كمكش كرد، كمك سازمان ها اين است كه او را در چنبره بروكراسي گرفتار نكنند.

مسعود تويسركاني
ازدواج جوانان و حل موانع و مشكلات ازدواج اين قشر از چندي پيش در دستور كار بسياري از سياستگذاران و برنامه ريزان و نيز نهادها و دستگاه هاي مختلف قرار گرفته است. برگزاري دوره اي جشن هاي ازدواج دانشجويي، اعلام تسهيلات از جانب بانكها و مؤسسات اعتباري، اختصاص وام ازدواج به جوانان از سوي شهرداري و تأمين اجتماعي از جمله اين موارد است.
در كنار اين اقدامات نهادهاي فرهنگي و رسانه اي نيز به تبليغ و ترويج ازدواج به عنوان مهمترين مسئله و نياز جوانان همت گماشته اند. كمتر برنامه يا سريالي در تلويزيون وجود دارد كه ازدواج سوژه اصلي آن نباشد، بسياري از كارگردانان و فيلم سازان نيز موفقيت گيشه را در پرداختن به سوژه هاي خانوادگي و بويژه ازدواج جستجو مي كنند. در مطبوعات نيز گاه و بيگاه ازدواج سوژه گزارشها و مقالات يا اخبار واقع مي شود.
عليرغم اين همه تلاش و برنامه ريزي اجتماعي و فرهنگي روند گرايش و تمايل به ازدواج جوانان سير صعودي قابل توجهي را نشان نمي دهد.برعكس سن ازدواج در كشور بالاتر مي رود و حتي مهمتر از اين بسياري از جوانان و بويژه دختران تحصيل كرده تمايلاتي حاكي از عدم اشتياق به تشكيل خانواده نشان داده و زندگي تنها و مجردي را ترجيح مي دهند. مشكل كجاست؟ اين گرايشها و تمايل به تجرد از كجا ريشه مي گيرد؟
درپاسخ به اين پرسش برخي تحقيقات اجتماعي نشان مي دهد مسئولان و برنامه ريزان در تشخيص اولويت هاي مسئله اي و نيازهاي جوانان به خطا رفته اند و ازدواج از جمله نيازهاي اولويت دار جوانان نيست.نسل جوان امروز با افزايش تحصيلات و مهارتهاي ارتباطي و اطلاعاتي نگاهي متفاوت از نسل گذشته به زندگي و خانواده دارد، انتظارات اين نسل از زندگي كاملاً تغيير كرده است، افق هاي آينده زندگي را به نحو ديگري مي بيند، داشته ها و دارايي هاي ديگري را از زندگي طلب و جستجو مي كند.
به طور كلي نگرشها و گرايش هاي نسل جوان امروز با نسل ديروز كه اكنون مسئوليت برنامه ريزي و سياست گذاري هاي كلان اجتماعي كشور را برعهده دارند متفاوت است. اما نسل ديروز و مسئولان امروز اين تغيير و تفاوت ها را ناديده مي گيرند و تلاش مي كنند الگوها و سبك هاي زندگي خود را بي كم و كاست به نسل جديد تسري دهند. غافل از اين كه نسل جديد «سبك زندگي» جديدي در پيش گرفته كه بايد درك شود، اقتضائات و الزامات آن شناخته شده و در چهارچوب اين سبك جديد زندگي روش ها و اشكال جديد همسريابي و نيز ازدواج و تشكيل خانواده ترويج و تبليغ شود. اصرار بر روشهاي گذشته بدون شناخت گرايشها و نگرشهاي نسل جوان و اولويت و نيازهاي آنان راه به جايي نخواهد برد و هرچه بيشتر تلاش كنيم كمتر نتيجه مي گيريم.

اقدام جهاني براي آموزش دختران ضروري است
در جريان برگزاري هفته اقدام در راستاي آموزش همگاني، يونيسف خواستار توجه بيشتر به تعداد دختراني كه از حق تحصيل محروم مانده اند، شد. بيش از نيمي از ۱۲۱ ميليون كودك بازمانده از تحصيل دختر هستند.
امروزه، به عنوان بخشي از هفته فعاليتهايي كه بزرگترين رايزني جهاني ناميده شده است، هزاران كودك در سراسر دنيا در رايزني ملي شركت نموده اند و از دولتهاي خود خواسته اند تا امكان تحصيل تعداد بيشتري از كودكان را مهيا نمايد.
بنابرگفته يونيسف مي بايست به تقاضاي اين كودكان پاسخ داد و هر كشوري كه به مسئله آموزش بطور جدي مي نگرد بايد آموزش دختران را در اولويت قرار دهد، بويژه با نزديك ترشدن سال ۲۰۰۵ كه هدف آن تساوي تعداد دختران و پسران حاضر در مدارس است.
كارول بلامي، مدير اجرايي يونيسف، اظهار داشت: تا زماني كه ميليونها دختر از آموزش پايه محروم هستند، امكان بسيار كمي براي بهبود وضعيت زندگي فقيرترين مردم جهان وجود دارد. آموزش نه تنها كليد به ثمررسيدن زندگي شخصي يك دختر جوان است، بلكه براي كاستن از فقر، متوقف نمودن گسترش عفونت HIV و بيماري ايدز و دستيابي به تمامي اهداف توسعه حياتي و ضروري است.
طي دو سال گذشته، ابتكار كليدي يونيسف در زمينه آموزش به عنوان «۲۵ تا سال ۲۰۰۵» تلاشي موزون در جهت بالابردن آمار ثبت نام دختران در ۲۵ كشوري كه مشكل محروميت از تحصيل دختران در آنها به مرحله بحراني رسيده را به انجام رسانده است. در اين كشورها، يونيسف با همكاري نزديك با دولتهاي محلي سعي نموده است از آمار دختراني كه از تحصيل بازمانده اند بكاهد.
شمار زنان بر مردان در آمريكا پيشي گرفته است
در حالي  كه  در قرن  نوزدهم  در آمريكا شمار مردان  جوان  و آماده  ازدواج به  مراتب  بيشتر از زنان  همسن  و سال  آنان  بود كه  عمدتا جان  خود را درجريان  وضع  حمل  از دست  مي دادند، در دهه هاي  اخير به  واسطه  تغيير در مقررات مهاجر پذيري  و نيز پيشرفت هايي  كه  در فناوري  پزشكي  بوقوع  پيوسته ، جمعيت زنان آماده  ازدواج  در آمريكا بر مردان  جوان  پيشي  گرفته  است .
در سال  ۱۸۹۰ به  ازاي  هر ۱۰۷ مرد در گروه  سني  ۲۰ تا ۴۴ سال ، ۱۰۰ زن  از همان  گروه  سني  در آمريكا ساكن  بود اما در سال  ۲۰۰۲ اين  نسبت  معكوس  شده  و به  ۹۸ مرد در برابر هر ۱۰۰ زن  كاهش  يافته  است .
اين  تغييرات  جمعيتي  موجب  شده  كه  گزارش ها و اطلاعات  اغراق  آميزي  درمورد شانس  ازدواج  زنان در نشريات  و رسانه هاي  آمريكايي  انتشار يابد.
از جمله  آنكه  در سال  ۱۹۸۶ در گزارشي  كه  در سطح  وسيعي  منتشر گرديد ادعاشده  بود شانس  ازدواج  آن دسته  از زن هاي  سفيد پوست  داراي  مدرك  دانشگاهي  كه به  ۳۵ سالگي  قدم  گذارده اند تنها ۵ درصد است  و براي  زنان  ۴۰ ساله  باهمين  مشخصات  اين  رقم  به  ۱ درصد تنزل  پيدا مي كند.
اين  ادعا با اين  تلقي  عمومي كه  به  وسيله  جرج  برنارد شاو بر سر زبان  هاافتاده  بود همخواني  داشت  كه : زنان يا زيبا هستند و ازدواج  مي كنند يابه  دانشگاه  مي روند.
اما تحقيقات  دقيق  تري  كه  به  وسيله  پژوهشگران  دانشگاه  «پرينستن» و برمبناي  بررسي  علمي داده هاي  موجود به  انجام  رسيد روشن  ساخت  ۹۷ درصد زناني  كه  بين  سالهاي  ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۴ بدنيا آمده اند و داراي  مدرك دانشگاهي  هستند، ازدواج  كرده اند.
اطلاعاتي  كه  پس  از آن ، از رهگذر سرشماري هاي  سالانه  به  دست  آمد يافته هاي اين  محققان  را مورد تاييد قرار داد و روشن  ساخت  كه  تنها تغييري  كه  درروند ازدواج  پيدا شده ، آن است  كه  سن  ازدواج  تا اندازه اي  تغيير يافته  وبالاتر رفته  است .
به  عنوان  مثال  در حالي كه  در سالهاي  ۱۸۹۰ تا ۱۹۴۰، هفتاد و شش  درصدزنان  بين  ۲۵ تا ۲۹ سال  ازدواج  كرده  بودند، اين  درصد در سال  ۲۰۰۲ به ۶۱ درصد كاهش  يافته ، در عوض  درصد ازدواج  در ميان  زنان  ۳۵ تا ۴۴ سال در سال  ۲۰۰۲ به  ۸۷ بالغ  شده  بود.
آمارها همچنين  نشان  مي دهند كه  از اواسط قرن  نوزدهم  تاكنون  بيش  از ۹۰درصد زنان بالاخره  ازدواج  كرده اند و طي يك  قرن  گذشته  تنها ده  درصد اززنان ازدواج  نكرده  باقي  مانده اند و شواهد حكايت  از آن دارند كه  اين روند در آينده  نيز كم  و بيش  ادامه  پيدا خواهد كرد.
در ميان  علل  به  تاخير افتادن  سن  ازدواج  در دهه هاي  اخير علاوه  بر كاسته شدن  از شمار مردان  مي توان  به  ازدياد علاقه  زنان به  ادامه  تحصيلات دانشگاهي  كه  از دهه  ۱۹۶۰ و با رواج  جنبش  فمينيسم  رونق  يافته ، و نيز تغييرالگوهاي  ارتباط زنان  و مردان  اشاره  كرد.
يكي  ديگر از علل  تاخير در ازدواج  زنان كمبود اطلاعات  مناسب  است .
زنان در دوراني  كه  در دبيرستان  به سر مي برند از طريق  دوستان  وخانواده هاي  آنان  امكان  آن را دارند كه  دامادهاي  احتمالي  را ارزيابي  كنندو يا به  آنان  معرفي  شوند، اما در محيط كار و در سنين  بالاتر اين  امكان  تااندازه  زيادي  كاسته  مي شود.
در ميان  زنان  آمريكايي  زنان  سياه  پوستي  كه  داراي  مدرك  دبيرستاني  يادانشگاهي  نيستند كمتر از ديگر زنان شانس  ازدواج  دارند و تنها ۶۰ درصدآنان  به  خانه  بخت  مي روند.
از جمله  علل  كاسته  شدن  از شمار مردان  آماده  ازدواج  در آمريكا مي توان به  نرخ  بالاي  مرگ  و مير در ميان  مردان  جوان ، درصد بالاي  موارد زنداني  شدن آنان ، و بالاخره  فقدان  مشاغل  با در آمد مناسب  اشاره  كرد.

روز يكشنبه سي ام فروردين، شوراي شهر تهران در جلسه اي، آيين نامه پرداخت وام ازدواج را براي پرداخت ۵۰۰ هزار تومان به هريك از زوجين (جمعا يك ميليون تومان به هر زوج) تصويب كرد.
درواقع با تصويب آيين نامه اجرايي پرداخت وام قرض الحسنه ازدواج، آخرين مراحل امور قانوني وام در شراي شهر طي و شرايط متقاضيان و شرايط پرداخت وام مشخص شد.براساس آنچه كه شوراي شهر مشخص كرد، اين وام قرض الحسنه به زوج هايي تعلق مي گيرد كه بيش از شش ماه از ازدواجشان نگذشته باشد و ضمنا «تهراني» لقب بگيرند. زوج تهراني هم به زن و شوهري گفته مي شود كه يكي از آنها ساكن يا شاغل در مناطق بيست ودوگانه شهرداري تهران باشد و خودشان يا پدر و مادرشان از پنج سال قبل از عقد در تهران سكونت يا اشتغال داشته باشند.
سكونت يا اشتغال زوج و پدر و مادرشان هم از اين سه طريق محرز مي شود: براي مستخدمان لشگري و كشوري از طريق سازمان متبوعه شان، دانشجويان از واحد آموزشي محل تحصيل شان و ساير اشخاص از شوراياري محلات، مساجد محل و با كمك تصوير سند مالكيت يا اجاره نامه دال بر سكونت در تهران.اين وام كه فقط به اولين ازدواج زوجين تعلق مي گيرد، دوره بازپرداخت سي ماهه دارد و هنگامي كه شرايط زوج براي دريافت وام محرز شد، يكي از صندوق هاي قرض الحسنه مجري طرح در تهران اقدام به پرداخت وام مي كند.
ويژگي اصلي اين وام كه به منظور افزايش ميزان ازدواج و كاهش بحران ها و مشكلات اجتماعي پرداخت مي شود، بازپرداخت درازمدت و سهولت در دريافت آن است. شهرداري تهران و اعضاي شوراي شهر اميدوارند اعطاي اين وام در ترغيب جوانان به ازدواج تأثيرگذار بوده و از مشكلات امر ازدواج بكاهد.
ايران جوانترين كشور جهان، پس از اردن
رئيس ستاد بزرگداشت هفته جوان با اشاره به جمعيت بزرگ جوان كشور اعلام كرد ايران جوانترين كشور جهان پس از اردن است.خدري در مصاحبه با راديو تهران با اشاره به رشد جمعيت كشور گفت: هم اكنون ۲۲ و نيم ميليون نفر از جمعيت كشور را افراد جوان ۱۵ تا ۲۹ سال تشكيل مي دهند كه اين ميزان در سال ۸۵ به ۲۵ ميليون نفر خواهد رسيد.
۶۰۰ ميليارد ريال براي مبارزه با مواد مخدر
دبيركل  ستاد مبارزه  با مواد مخدر كشور گفت : بودجه  امسال  اين  ستاد با۱۰۰ درصد رشد به  ۶۰۰ ميليارد ريال  افزايش  يافت .
«علي  هاشمي » در همايش  پيشگيري  ازسوء مصرف  مواد مخدر درتالار فردوسي  اهوازافزود: در تدوين  سياستهاي  كلان  مبارزه  با مواد مخدر محوري ترين  سياست  براي  ۲۰ سال  آينده  سياست  پيشگيرانه  تعيين  شده  است .وي  گفت : پيش  ازاين  ۹۰ درصد فعاليتها و برنامه ها در راستاي  مبارزه  با عرضه صورت  مي گرفت  ولي ازاين  پس  بااين  رويكرد پيشگيرانه ،بودجه  اساسي  صرف  حفظ و مصون  نگه  داشتن  جمعيت  سالم  كشور مي شود.
وي  گفت : سياست  كلان  مبارزه  بابحران  مواد مخدر دركشور درقالب  برنامه توسعه  چهارم  و پنجم  در جهت  مهار وجلوگيري  از رشد مواد مخدر است .مشاوررئيس  جمهوري  افزود: يعني  در ۱۰ سال  آينده  تعداد جمعيت  معتاد مادرحد همين  دوميليون  نفر فعلي  باقي  خواهد ماند.
وي  سپس  گزارشي  از وضعيت  مواد مخدر در جهان  و كشورمان  ارايه  داد و گفت :بحران  موادمخدر خاص  كشور ما نيست ،چرخش  مالي مواد مخدر دردنيا ۱۶۰۰ ميليارددلار با سود خالص  ۵۰۰ ميليارد دلار برآورد مي شود.

چه زماني كه همه ما كودك خردسالي بوديم و چه حالا كه دوران نوجواني را پشت سر گذاشته و انسان بالغي شده ايم همه ما فرزندان كسي بوده ايم. برآورد و تخمين هزينه بيست سال مواظبت و نگهداري، كار و تلاش هايي كه همه ما از زمان تولد تا بزرگسالي به آن نياز داشته ايم، تقريباً غيرممكن است. علاوه بر همه اينها كه ما را مديون پدر و مادرمان مي كند، والدينمان چيزي به ما داده اند كه برگرداندن آن غيرممكن است: آنها زندگي را به ما هديه داده اند. بدون آنها ما اصلاً وجود نداشتيم و همين مسئله بيش از هر چيز ديگر ما را موظف مي كند كه احترام آنها را داشته باشيم.
ما همگي مديون والدينمان هستيم. به راستي در مقابل آنچه كه آنها به ما داده اند، ما چه چيزي مي توانيم به آنها بدهيم؟ بايد با تمام وجود به پدر و مادرمان عشق بورزيم و تا زماني كه آنها زنده هستند و يا ما زنده ايم، اين عشق را به پاي آنها بريزيم. هر چند كه ما نمي توانيم مثل خودشان به آنها حيات ببخشيم، اما لااقل مي توانيم كاري كنيم كه زندگيشان معنا داشته باشد و از زندگي لذت ببرند. اين كار ما به روش كاملاً خاصي انجام مي گيرد كه هيچ كس ديگر در دنيا نمي تواند آن را انجام دهد چرا كه ما فرزندان آنها هستيم.
طبيعي است كه والدين آرزو دارند بتوانند به فرزندانشان افتخار كنند و از آنها لذت ببرند.
آيا پدر و مادر ما چنين احساسي دارند؟
اين مسئله به رفتار ما بستگي دارد: آيا به طور صادقانه به آنها احترام مي گذاريم و به نصيحت هاي آنها گوش مي  دهيم؟ آنها در برابر ما احساس مسئوليت مي كنند و تا وقتي كه به سن بزرگسالي نرسيده ايم، ما را در مراحل مختلف زندگي راهنمايي مي كنند.
امروز شما مرد يا زن جواني هستيد كه دير يا زود پدر و يا مادر خانواده اي مي شويد. آيا شما آرزو داريد كه فرزنداني داشته باشيد كه به شما احترام بگذارند و يا فرزندان نافرمان و سركشي را ترجيح مي دهيد كه به ظاهر به حرف هاي شما گوش مي دهند اما همين كه پشت خود را به آنها كرديد از دستورات شما سرپيچي مي كنند؟ اگر شما مي توانيد بيش از هر كس ديگر پدر و مادرتان را خوشبخت سازيد، به همان اندازه مي توانيد موجبات ناراحتي و غم و اندوهشان را فراهم سازيد. همه اينها به رفتار شما بستگي دارد.
براي عاقل شدن وقت لازم است
جوان ها بايد بدانند كه سن و سال فاكتور مهمي در كسب دانايي است. اگر شما ده ساله هستيد، حتماً متوجه اين مسئله شده ايد كه نسبت به پنج سالگي تان داناتر و عاقل تر شده ايد، اينطور نيست؟ نگريستن به زمان گذشته و دانستن اين مطلب كه با بزرگتر شدن پخته تر و عاقل تر شده ايد، كار آساني است. اما وقتي به آينده نظري مي اندازيم، پذيرش اين واقعيت مشكل مي شود. به هر حال هر كس بايد بداند كه آينده دانايي و شعور بيشتري را به آنها ارزاني مي دارد.
از اين سخنان چه نتيجه اي مي خواهيم بگيريم؟ مي خواهيم بگوييم كه پدر و مادرتان كه از شما مسن تر هستند و تجارب بيشتري از زندگي دارند، براي حل مشكلات زندگي از شما عاقل تر هستند. اما بيشتر جوانان در پذيرفتن اين مسئله مشكل دارند. آنها اغلب بزرگترهاي خود را «پير و قديمي» مي دانند. اما اينطور نيست. معمولاً جوانها در تجزيه و تحليل كردن مسائل ناشيانه عمل مي كنند و دچار اشتباهاتي مي شوند، ولي با اين حال عقيده دارند كه عقلشان بيشتر از افراد سالخورده كار مي كند!
فكر نكنيد كه عقايد و نظرات والدين شما قديمي و كهنه است. تجارب بي شماري كه از زندگي آموخته اند، باعث مي شود كه آنها مسائل و مشكلات را بهتر ببينند و درباره آنها چاره انديشي كنند.
وظيفه خود را انجام دهيد
اطرافيان شما تحت تأثير اعمال و كارهاي شما قرار مي گيرند. اگر يكي از اعضاي خانواده از مسئله اي رنج ببرد، همه افراد خانواده به همراه او عذاب مي كشند. به همين خاطر اگر يكي از آنها دائم گله و شكايت و يا سركشي و نافرماني كند، همين كارش كافي است كه آرامش و آسايش خانواده را بر هم بزند. براي داشتن يك خانواده خوشبخت هر يك از اعضاي خانواده بايد به وظيفه خود عمل كنند و سهم خود را براي خوشبخت شدن خانواده بپردازند.
براي اينكه خوشبختي به روي كانون خانوادگي شما لبخند بزند، كارهاي زيادي مي توانيد انجام دهيد. اگر شما پيش پدر و مادرتان زندگي مي كنيد، مي توانيد در تأمين معاش و آسايش خانواده به آنها كمك كنيد. آنها بيشتر عمرشان را به تلاش و فعاليت گذرانده اند و مسلماً بعضي اوقات از خستگي شكايت دارند. اگر شما بخشي از كارهاي داخل و يا بيرون از منزل را انجام دهيد، مسلماً آنها را خشنود و راضي خواهيد كرد. برعكس اگر فرزند خانواده نه تنها باري از دوش خانواده برندارد، بلكه انجام كارهايش را بعهده ديگران بگذارد، او نه تنها خود احساس رضايت و خوشحالي نخواهد كرد بلكه موجبات ناراحتي ديگر اعضاي خانواده را فراهم مي سازد.
اگر دوست داريد كه والدينتان را خوشحال كنيد، بدون آنكه آنها از شما درخواست كمك كنند به آنها خدمت كنيد. بدون شك متوجه خواهيد شد كه اين كارتان آنها را بسيار خوشحال مي كند.
وقتي پسر و يا دختر جواني در جامعه مرتكب اشتباه و خلافي مي شود، معمولاً مردم مي خواهند بدانند كه پدر و مادر او چه كساني هستند. فرزندان نام خانوادگي خود را يدك مي كشند. شما هر كاري انجام دهيد، خانواده تان را براساس رفتار و كردار شما مي سنجند. بنابراين با انجام دادن كارهاي خوب و مفيد و نيز با موفقيت در شغل و تحصيل يك دنيا خوشبختي را به پدر و مادرتان هديه بدهيد. اين كار نه تنها رضايت خانواده را به همراه دارد بلكه باعث استحكام موقعيت شما در جامعه مي شود.
خوشبختي پدر و مادر در گروي خوشبختي فرزند است. والدين تمام تلاششان را براي بزرگ كردن فرزندانشان به كار مي گيرند تا آنها در زندگي خوشبخت شوند. پس با آنها همكاري كنيد، اين كار لبخند شادي را بر روي لبان آنها مي نشاند. آنها بهترين چيزها را براي شما مي خواهند. اگر والدين شما وظيفه خود مي دانند كه شما را در كوره راههاي زندگي راهنمايي كنند، به آنها كمك كنيد تا به اين تعهد خود وفادار بمانند.
شايد بعضي اوقات احساس كرده ايد كه والدينتان توقع بيش از اندازه از شما دارند و بيش از اندازه درباره شما سخت گيري مي كنند. البته ايجاد توازن در نظم و انضباط كار مشكلي است. اگر پدر و مادرتان شما را از رفت و آمد با برخي از جوانان برحذر مي كنند، آنها مي خواهند شما را از مصرف مواد مخدر و يا داشتن روابط نامناسب با جنس مخالف بازدارند. كمي فكر كنيد، آيا بهتر نيست چنين والدين سخت گيري داشته باشيم تا اينكه پدر و مادرمان اصلاً نگرانمان نباشند؟ پس بهتر است سخت گيري هاي آنها را بپذيريم. اين كار هم براي شما خوب است و هم خيال آنها را از بابت شما راحت مي كند.
بديهي است كه در خانواده تان اتفاقات و حوادث زيادي پيش مي آيد كه شما مسئول بوجود آمدن آنها نيستيد، اما خود واكنش شما نسبت به آن بر روي فضاي حاكم خانواده تأثير مي گذارد. زندگي راحت و آرام داشتن با خانواده هميشه كار آساني نيست، چرا كه ما انسان ها با يكديگر تفاوت داريم. ما مسائل را به يك چشم نمي بينيم و واكنش ما در برابر يك مسئله يكسان نيست. گاهي اوقات در خانواده اختلاف نظر و سليقه پيش مي آيد. مطمئناً شما هم با خواهر و يا برادرتان بحث و اختلاف داشته ايد و پيش خود او را موجودي خودخواه فرض كرده ايد. در اين مواقع چه كار كرده ايد؟
برخي از فرزندان به محض پيش آمدن هرگونه بحث و دعوايي در خانواده شروع به داد و فرياد مي كنند و خواهر و يا برادرشان را محكوم مي كنند، سپس از پدر و مادرشان مي خواهند كه دخالت بكنند و پاي آنها را به ميان مي كشانند. و برخي ديگر سعي مي كنند خود دعوا را فيصله دهند و اين بحث و دعوا حتي به كتك كاري هم مي كشد. در اين موارد بهترين و عاقلانه ترين كار اين است كه شرايط پيش آمده را خوب بررسي كنيد و ببينيد كه علت بوجود آمدن اين اختلاف چه بوده است و اگر اشتباه از طرف شما بوده است، بهتر است معذرت خواهي بكنيد. ولي اگر طرف مقابل تقصير داشت، شما حق نداريد عصباني شويد و با داد و فرياد آرامش خانه را بر هم بزنيد.
وظيفه شما مواظبت از والدين است
عشق و محبت ما نسبت به پدر و مادرمان نبايد با رفتن ما از كانون خانواده كمتر شود. همه ما مي خواهيم والدينمان در زندگي خوشبخت و راضي باشند. آنها بيشتر عمرشان را به مواظبت از ما مشغول بوده اند و چه بسا فداكاري هاي بزرگي براي ما كرده اند. حالا ما چطور مي توانيم سپاسگزار كارهاي آنها باشيم و از آنها قدرداني كنيم؟
بدون شك همه ما در زندگي خود گرفتاري هايي داريم، اما اين را فراموش نكنيم كه والدينمان مشتاق ديدن و صحبت كردن با ما هستند. ما به روش هاي مختلف مي توانيم به آنها احترام بگذاريم. اگر آنها نيازمند كمك هاي مادي ما هستند، تا آنجا كه مي توانيم چيزي از آنها دريغ نكنيم.
البته در بسياري از كشورها دولت براي اشخاص سالخورده كمكها و تسهيلاتي را در نظر گرفته است. اما آيا اين كمك ها كافي هستند؟ در صورت عدم وجود چنين كمك ها و امكانات اجتماعي، اين وظيفه فرزندان است كه نيازهاي پدر و مادرها را برطرف كنند.
گاهي اوقات شايد فكر كنيم كه حالا كه والدين سالخورده ما هيچ مشكل و كمبودي از بابت خوراك، پوشاك و مسكن احساس نمي كنند، ديگر كاري براي آنها انجام ندهيم. اما آنها نيازهاي عاطفي دارند كه بايد برطرف شوند. آنها مثل هر كس ديگر دوست دارند مورد توجه و محبت قرار بگيرند و از امنيت و آرامش روحي برخوردار باشند. ما هم در طول زندگيمان مي خواهيم كه كسي دوستمان داشته باشد و در اين دنيا تنها نباشيم. پس فرزندان نبايد از نيازهاي بدني و روحي والدين سالخورده شان غافل شوند.
بياييد به والدينمان احترام بگذاريم. مطمئن باشيد اگر سخنان و نصيحت هاي آنها را آويزه گوشمان سازيم و آنها را عاشقانه دوست بداريم، در نعمت و خوشبختي بر روي زندگي ما باز مي شود.
ترجمه: دنيا مملكت دوست
منبع: www.Family.com