خروج پي در پي نخبگان علمي از ايران طي سالهاي گذشته روند رو به رشدي به خود گرفته و هر ساله بر آمار دانشجويان ايراني حاضر در كشورهاي توسعه يافته افزوده مي شود.
اين قبيل مهاجرت ها از سوي قشر دانشجو و نخبه كشور مي تواند پيام هاي مثبت و منفي براي جامعه به همراه داشته باشد. پيام منفي مهاجرت رابايد در نبود توانايي جذب نخبگان كشور در داخل جستجو كرد ،ولي از سوي ديگر مهاجرت نخبگان داراي پيام هاي مثبتي نيز براي كشور مبدا به همراه دارد و آن داد و ستد علمي است كه در قبال مهاجرت نخبگان امكان پذير مي شود. نخبگان مهاجر مي توانند در كشورهاي توسعه يافته به عنوان يك دانشمند مقيم به كشور خود كمك كنند و يك پل ارتباطي ميان جامعه خود و ساير جوامع پيشرفته براي انتقال علم تلقي شوند. با تمام اين تفاسير شكل مطلوب و ايده آل در اين زمينه آن است كه ما بتوانيم با فراهم كردن شرايط در همه زمينه ها در داخل كشور، دانشمندان مقيم خارج را جذب كنيم و از توانايي هاي آنان استفاده كنيم.
بنا بر همين گزارش در پي تصويب آيين نامه اعزام به خارج با هزينه مشخص و ايجاد واحدي به اين نام در سال ۸۱ در وزارت علوم، تحقيقات و فناوري ۲۰۸ نفر جهت ادامه تحصيل در دانشگاههاي خارجي اعزام شدند كه از ميان اين تعداد ۱۰۷ نفر موفق به دريافت بورس تحصيلي از دانشگاههاي خارجي و بقيه با تقبل شخصي هزينه ها مشغول به تحصيل شدند.
افراد اعزامي با هزينه هاي شخصي در گروههاي علمي علوم انساني، پايه، فني، كشاورزي وهنر در يكي از دانشگاههاي مورد تاييد خارجي مشغول به تحصيل شده اند.
مديركل اداره بورس دانشجويان خارج وزارت علوم در خصوص نحوه برخورد با دانشجويان مستنكف مي گويد: چنانچه دانشجو پس از اتمام تحصيل به كشور مراجعت نكند به دانشجو و ضامن او تذكر داده مي شود و در صورتي كه دانشجو از مراجعت به كشور استنكاف بورزد پيگيري حقوقي آن صورت گرفته و هزينه هاي دانشجو در طول مدت اقامت و تحصيل در خارج از كشور مشخص مي شود و چنانچه دانشجو اصرار به عدم بازگشت داشته باشد مراحل بعدي در دادگاه پيگيري مي شود.
براساس مقررات وزارت علوم، دانشجوياني كه براي ادامه تحصيل به خارج از كشور اعزام مي شوند يك وثيقه با توجه به كشور محل تحصيل دانشجويان و هزينه ها بين ۵۰ تا ۱۰۰ميليون تومان متغير است ، ضمن اينكه براي افرادي كه قادر به تامين اين وثيقه نيستند علاوه بر وثيقه ملكي كه ميزان آن كمتر از اين ميزان است بايد دونفر كارمند رسمي دولت نيز در قبال اعزام دانشجو ،تعهد كارمندي بسپارند.
مطابق گزارش هاي ارايه شده از سوي اداره كل بورس و امور دانشجويان خارج ، در سال ۸۱ دوهزار و ۱۷ نفر دانشجوي بورس داخل دانشگاههاي كشور بوده اند كه از اين تعداد ۹۰ درصد دانشجوي پسر و ۱۰ درصد دختر بوده اند اما از سوي ديگر در همان سال ۳۳۶ نفر براي ادامه تحصيل در دانشگاههاي خارجي اعزام شده اند كه از اين تعداد ۱۸۴ نفر مربي دانشگاه و بقيه افرادي بوده اند كه از سوي كميته بورس براي آنها احكام اعزام صادر شده است.
بنابر همين گزارش در سال ۸۱ جمعا يكهزار و ۲۶۶ دانشجوي مشغول به تحصيل در خارج از كشور وجود داشته كه از ميان اين عده به ترتيب ۱۳/ ۲۸ درصد افراد در دانشگاه هاي انگلستان ، ۲/۱۲ درصد در دانشگاههاي كانادا و ۵/۱۱ درصد در فرانسه مشغول به تحصيل هستند.
طبق آمار اين اداره كل در سال ۸۱ تعداد ۱۵۷ نفر از دانشجويان اعزامي به كشور مراجعت كردند و اين در حالي است كه بر اساس آمار سال ۷۷ و۷۸ به طور متوسط ۱۷۵ نفر جهت ادامه تحصيل در دوره هاي دكتراي كامل به خارج از كشور اعزام شده اند و انتظار مي رود تا سال ۸۱ به همين تعداد به كشور مراجعت نموده باشند.
شايان ذكر است كه از ۲۴۰ مدال آوري كه در المپيادهاي مختلف شركت كرده بودند، ۱۲۰ نفر آنها تا كنون از كشور خارج شده كه از اين ميان بيش از ۹۰ نفر در ايالتهاي مختلف آمريكا اقامت كرده اند.
گزارش صندوق بين المللي پول 
براساس گزارش صندوق بين المللي پول ، ايران از نظر مهاجرت در بين ۹۱ كشور در حال توسعه و توسعه نيافته جهان رتبه نخست را دارد به نحوي كه ساليانه ۱۵۰ تا ۱۸۰ هزار تحصيلكرده از ايران خارج مي شوند.
جامعه شناسان معتقدند مهاجرت نخبگان پديده اي جهان شمول، بسيار پيچيده و چندين وجهي است كه دلايل گوناگون اجتماعي، اقتصادي و علمي دارد. بنابراين بايد آن را با نگرشي پويا و فراگير تحليل و از هرگونه برخورد روبنايي و انتزاعي پرهيز كرد لذا مي توان افزايش هفت برابري پديده » فرار مغزها« طي چهار دهه اخير را در همين راستا قلمداد نمود.
آمار صندوق بين المللي پول و نتايج مطالعات در ۶۱ كشور نشان دهنده اين است كه افراد داراي تحصيلات عالي، بيشترين نرخ مهاجرت را دارند و جهت كلي اين حركت نيز از سوي كشورهاي كمتر توسعه يافته به سمت كشورهاي توسعه يافته به خصوص آمريكا بوده است. به عبارت ديگر در سال ۱۹۹۳ بيش از ۳۷ درصد از اساتيد رشته هاي فني و مهندسي و نيز بيش از ۲۵ درصد از استادان رشته رياضي ، آمار و علوم كامپيوتر در آمريكا خارجي بوده اند كه اين آمار طي سالهاي اخير با رشد زيادي مواجه بوده است.
بر اساس آمار ارايه شده از سوي بنياد علمي آمريكا ، در ميان مهاجران مقيم اين كشور پس از كشورهاي هند و چين، كشور ايران در رتبه سوم قرار دارد و به ترتيب از اين كشورها ۲۲۸، ۱۶۵ و ۱۰۵ هزار نفر با تحصيلات عالي به آمريكا مهاجرت كرده اند و چناچه به جمعيت اين سه كشور توجه شود ، رتبه نخست مهاجرت نخبگان به آمريكا را در جهان، ايران از آن خود كرده است. همچنين بيش از ۸۰ درصد برگزيدگان المپيادهاي علمي سالهاي اخير و اكثر رتبه هاي دورقمي كنكور جذب دانشگاه هاي خارجي و به ويژه آمريكا شده اند كه بيشتر آنها انديشه بازگشت به كشور را ندارند ، ضمن اينكه ۹۰ نفر از ۱۲۵ استعدادهاي درخشان كشور يعني ۷۲ درصد از كساني كه در سال هاي اخير در المپيادهاي جهاني رتبه كسب كرده اند در حال حاضر در دانشگاههاي آمريكا تحصيل مي كنند كه اميد به بازگشت شان به كشور حداكثر ۳ درصد است.
مهاجرت صلاحيت ها
« مهاجرت صلاحيت ها » عنوان تعبيري است كه يونسكو براي پديده فرار مغزها يا همان مهاجرت نخبگان به كار مي برد. در هر حال با توجه به تعابير گوناگوني همچون فرار، دفع يا صدور مغزها، مهاجرت اجباري نخبگان، شكار مغزها و ربودن استعدادها كه براي اين پديده جهاني به كار مي رود بايستي اذعان داشت جذب استعدادهاي درخشان و چهره هاي شاخص علوم و فنون كشور به خارج، پديده اي نيست كه تنها در سالهاي اخير رخ داده باشد بلكه پديده اي است كه جهان و به ويژه كشورهاي جنوب و در حال توسعه به طور جدي بيش از چهار دهه است كه با آن مواجه هستند و در شرايط امروز جهان و تبديل شدن آن به دهكده جهاني و عصر فراتكنولوژي و جهان ارتباطات و اطلاعات شتاب به مراتب بيشتري به خود گرفته است. به گونه اي كه هر ساله حدود يك ميليون دانشجو در جست و جوي تحصيلات عالي به ديگر كشورها هستند كه در اين ميان بيشترين درخواست مربوط به كشور آمريكاست.
به دنبال جذب نخبه هاي ايراني 
كشورهاي حوزه خليج فارس از جمله دبي، امارات و شارجه در حالي براي جذب دانشجويان كشورهاي همسايه به ويژه دانشجويان ايراني در صدد توسعه دانشگاههاي بين المللي خود هستند كه مسوولان كشور هيچ گونه سياستگذاري براي مهار مهاجرت دانشجويان ايراني به اين كشورها ندارند. گزارش ها حكايت از مهاجرت سه هزار دانشجوي ايراني به دانشگاههاي غيردولتي و تازه تاسيس امارات دارد كه در حال حاضر با هزينه سالانه ۶۰ تا ۷۰ ميليون دلار در اين دانشگاهها تحصيل مي كنند. طي سال هاي اخير ۱۰۰ مركز آموزش عالي در امارات متحده عربي تاسيس شده و هزاران دانشجو جذب كرده است و اين در حالي است كه از بين اين تعداد مركز آموزشي فقط برنامه هاي درسي ۱۰ دانشگاه به تصويب رسيده و مدارك تحصيلي آنها معتبر است. ضمن اينكه هنوز برنامه درسي ۱۴ دانشگاه فعال در امارات عربي متحده به تاييد وزارت علوم و تحقيقات امارات نرسيده اما اعتبار آنها از سوي وزارت علوم ، تحقيقات و فناوري كشور ما به رسميت شناخته شده است.
براساس آخرين آمارها نزديك به سه هزار دانشجوي ايراني در مقاطع مختلف تحصيلي در دانشگاههاي امارات تحصيل مي كنند، اگر متوسط هزينه ساليانه ، هزينه اقامت و ساير هزينه هاي جنبي براي هر دانشجو ۲۰ هزار دلار در نظر گرفته شود ساليانه حدود ۶۰ ميليون دلار ارز صرفا براي ادامه تحصيل در امارات،از كشور خارج مي شود.
تركيه هم به تكاپو افتاد
تركيه هم به جمع كشورهايي پيوسته كه در صدد جذب نخبگان كشورهاي در حال توسعه هستند، هر چند خود اين كشور نيز نمي تواند در رديف جوامعي قرار گيرد كه خود را به عنوان كشور توسعه يافته علمي تلقي كند اما براي عقب نماندن از قافله جذب نخبگان علمي ديگر كشورها، تلاش هايي را آغاز كرده وتوانسته نسبت به جذب دانشجويان ايراني نيز گامهايي بردارد.
البته بايد اذعان داشت زمينه هاي جذب نخبگان علمي كشورهاي در حال توسعه زماني به ذهن مسوولان و روساي دانشگاههاي كشور تركيه رسيد كه حادثه ۱۱ سپتامبر در آمريكا به وقوع پيوست. به طوري كه تعدادي از دانشگاه هاي تركيه بعد از حادثه ذكر شده با تهيه طرحي مشترك در صدد جذب آن دسته از دانشجويان كشورهاي مسلمان بر آمدند كه شانس تحصيل آنها در كشورهاي غربي كاهش يافته بود. در آن زمان اين طرح توسط چهار دانشگاه » اورتادغو«، »غازي«، »آنكارا« و »حاجت تپه« تهيه و به نخست وزير ارايه شد. در اين طرح اطلاعاتي از كشورهاي مورد نظر براي جذب دانشجو توسط نمايندگي هاي تركيه در اين كشورها و معرفي امكانات تحصيلي تركيه به كشورهاي مذكور از جمله اين پيشنهادها بوده است. همچنين در اين طرح پيش بيني شده بود دفترچه هاي راهنما در مورد امكانات و مزاياي تحصيل در تركيه براي انتشار در كشورهاي مورد مطالعه تهيه شود.
در همان ايام حدود ۱۵ هزار دانشجوي خارجي از كشورهاي ايران، پاكستان، عربستان، اردن، كويت، لبنان، سوريه، بحرين، كنيا، مصر، غنا، نيجريه و ديگر كشورهاي مسلمان دنيا در تركيه به تحصيل اشغال داشته اند . به اعتقاد يكي از روساي دانشگاه هاي تركيه جذب دانشجو علاوه بر اينكه به اقتصاد اين كشور كمك مي كند ، در دراز مدت زيرساخت مهمي براي توسعه و تحكيم روابط خارجي تركيه در زمينه هاي سياسي ، اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و... با ديگر كشورها خواهد بود.
بنابر آمار سازمان آموزش عالي تركيه از سال ۹۳-۹۲ ميلادي تا سال تحصيلي۲۰۰۱-۲۰۰۰ در مجموع ۲۵ هزار و ۲۶۵ دانشجوي خارجي در اين كشور تحصيل كرده اند.همچنين در آزمون ويژه دانشجويان خارجي سال تحصيلي ۲۰۰۲-۲۰۰۱ تركيه در مجموع هزار و ۲۰۰ نفر دانشجوي خارجي براي تحصيل در مراكز آموزش عالي تركيه پذيرفته شدند.
بنابر گزارش سازمان آموزش عالي تركيه ، استقبال جوانان ايراني از تحصيل در دانشگاههاي تركيه در دهه ۸۰ چشمگير بوده است اما در سالهاي اخير به دليل گراني و بالا بودن هزينه هاي اقامت در تركيه ، به طور محسوس از اين تقاضا كاسته شده است. درعين حال حدود ۵۰۰ دانشجوي ايراني طي سال ۸۰ در مقاطع كارشناسي، كارشناسي ارشد و دكترا در دانشگاه هاي اين كشور به تحصيل مشغول بوده اند.

«اگر ۱۵۰ تومان پول خرد بدهي، نمي  گويند باقي اش چه شد. اگر ۲۰۰ توماني بدهي باقي اش را پس نمي  دهند.» اين است رمز ضرر نكردن به وقت بالا رفتن از خيابان آفريقا براي رسيدن به دفتر روزنامه همشهري.
مشكلات تاكسي سواري به يكي دو معضل خلاصه نمي  شود، حل آن هم از فقط يكي دو نفر برنمي آيد و چند بخشنامه (بلكه هم بيشتر) هم نمي  تواند راه مناسبي را براي رسيدن به مقصد برايتان فراهم كند، گرچه تكه اي از مسير رسيدن به حالت مطلوب براي حمل و نقل در تهران را مي  پيمايد.
سر صبح روز شنبه شما از خانه خارج مي  شويد، چون روزنامه را مشترك شده ايد و ديگر لازم نيست آن را با اصرار از دكه سركوچه تان بخريد، قدم زنان به سمت خيابان اصلي نزديك خانه تان مي  رويد.
پنج شنبه ها را كه شهر تقريبا تعطيل است به برنامه ريزي براي شنبه گذرانده ايد و صبح جمعه را تا ظهر خوابيده ايد.بعد از يك هفته بدون اضطراب ناهار را با خانواده محترم خورده ايد و عصر جمعه را كه به صله رحم رفته ايد خوش گذشته است. حالا قرار است يك هفته سازنده را روز شنبه آغاز كنيد و چون سرو وضعتان تر و تميز و مرتب است روحيه خوبي داريد. اما همين ظاهر مناسب باعث مي  شود بعضي راننده ها شما را «ادوكلن زده» حساب كرده و پيش پاي شما ترمز كنند و قبل از اينكه مقصدتان را بگوييد و به محض اينكه متوجه شدند ماشين دربست نمي  خواهيد، ول كنند و بروند.
تنها چيزي كه در اين وسط براي شما باقي مي  ماند، دود ناشي از گازيدن راننده اي است كه اتومبيل را براي ايستادن نزديك شما شل كرده است. بعد امكان دارد كه يك نفر جلوي شما ترمز كند و با شنيدن مقصدتان ۵۰ متر آن طرف تر بايستد و بلافاصله يك اتومبيل ديگر بايستد و به همان مقصد بخواهد برود. يا بايد پياده روي ۵۰ مترانه مفرح داشته باشيد، يا با پذيرش امكان دعواي بين دو راننده سوار همان اتومبيل نزديكتر شويد. اما طبيعتا بايد يادتان باشد كه در وسط دعوا احتمال دارد راننده تاكسي اولي كه خودش آنقدر تنبل بوده كه پايش را درست روي ترمز فشار نداده به شما بگويد«...». (طبق يك تحقيق در تمام كشورهاي دنيا مردم دوست دارند لهجه راننده ها را تقليد كنند، اما كسي دوست ندارد اصطلاحات رايج بين راننده ها را تكرار كند).
در اتومبيل يك نفر باحدود ۱۲۰ كيلو وزن نشسته است كه راننده است و صاحب هر حقي، نفر دوم را هم انگار طوري انتخاب كرده اند كه بتواند با راننده دوبنده بپوشد و روي تشك برود. شما آن وسط له مي  شويد. در واقع مسافر محترم جايش را درست انتخاب كرده، چون او مي  تواند ۲ مسافر صندلي عقبي را هم له كند اما او بايد به تنهايي با راننده بنشيند، نه اين كه يك نفر با وزن معمولي را انتخاب كند و گير بيندازد.
احتمال ديگر اين است كه چهار نفر مسافر همجنس شما نباشند و هي بايد متوجه باشيد و قضيه را طوري تمام كنيد كه سواري شنبه  صبح شما به متلك هاي راننده و سرنشينان منتهي نشود. بعد صدالبته چه جلوي اتومبيل نشسته باشيد و چه عقب، قضيه پخش صوت است كه مثلا زير صندلي راننده يا جاي مشابهي تعبيه شده و نوارهاي غيرمجاز يك طرف، نوارهاي مجاز هم كه تا دلتان بخواهد. حتي اگر باران عشق چشم آذر هم در ضبط ها باشد كه بي  آزارترين آلبوم موسيقي توليد ايران است، باز صداي باندهاي نامناسب اذيتتان مي  كند، تا آنجا كه به نتيجه مي  رسيد به صداهاي ديگر توجه كنيد.
الان مي  توانيد شنونده صداي تق تق شيشه، در، هوهوي موتور اتومبيل و ويراژهاي از چپ و راست باشيد. هر قدر از روحيه تان باقي مانده باشد ديگر به وقت حساب پول نابود مي  شود. اگر نپرسيد كرايه چه قدر است كه هر قدر مي  خواهند برمي دارند. اگر بپرسيد و زيادتر از ميزان متعارف يا قانوني بگويد، دعوا داريد. اگر بحث كنيد كه خسته مي  شويد و اگر هم بحث نكنيد كه ديگر بايد هم پول از دست بدهيد و هم اعصابتان له و لورده شود كه چرا سرتان كلاه رفته. حساب پول خرد نداشتن هم كه قصه مفصل و مجزايي است.
اين حرف ها براي مسافري است كه قبل از رسيدن به مقصد مي  خواهد حساب كند. به مقصد كه رسيديد بايد از ۱۰۰ متري بگوييد تا ۵۰ متر اين ورتر يا آن طرف تر بايستند. حال خوبي براي صبح شنبه داريد؟
اين حرف ها براي يك مرد صادق است، براي خانم ها قدري بدتر. اما بيشتر شكايت هايي كه از رانندگان تاكسي ها مي     شود به گفته نايب رئيس شوراي شهر به تخلفات رانندگان در عدم رعايت نرخ مصوب برمي گردد. حسن بيادي گفت: «مجوز كار ۲۰ درصد از متخلفان لغو مي    شود.» او با اشاره به تعطيلي خط پونك- تجريش به علت عدم اجراي نرخ ابلاغي سازمان تاكسيراني افزود: «تاكسيرانان اين خط بر اساس تعهد كتبي طي روزهاي اخير بار ديگر آغاز به كار كرده اند.»
- خب، شما هم مثل ما اميدوار شديد؟

كنترل ترافيك تهران راههاي زيادي دارد كه مسوولان اين امر معتقدند بسياري را طي كرده اند. رئيس سازمان حمل و نقل و ترافيك تهران مي  گويد: «ساماندهي پارك در حاشيه خيابان ها، راه اندازي طرح كيوسك هاي «از من بپرس» كه شهروندان و مسافران را راهنمايي مي  كند و به كارگرفتن چراغ هاي هوشمند در تقاطع ها از اقداماتي است كه براي روان تر كردن ترافيك تهران انجام شده است.»
اتوبان ها احداث مي  شود، پل هاي روگذر و زيرگذر ساخته مي  شوند، تكنولوژي و آخرين تجربيات مدرن به كمك كارشناسان ميآيند، اما در نهايت اجراي تمام طرح ها و پروژ ه ها به عهده نيروي انساني است، نيرويي كه قاعدتا ممكن الخطاست.
اگر طرحي به عنوان پاركبان ارايه مي  شود، اين نيروي انساني است كه مجري آن است و بر كيفيت آن اثر مي  گذارد و اگر قوانين جديد وضع مي  شود افسران راهنمايي و رانندگي با نحوه اجراي قانون كيفيتي مطلوب يا ناكار آمد به قانون مي  دهند. همه اينها باعث مي  شود تا به دنبال شكست يا موفقيت هر طرح عمراني يا ترافيكي مستقيما به سراغ نيروي مجري طرح برويم و آنها را مسوول بدانيم.
وقتي كه چراغ هاي هوشمند راهنمايي و رانندگي به مجموعه ترافيكي تهران پيوست، رانندگان با اين احساس پشت چراغ هاي راهنمايي توقف مي  كردند كه بخشي از حقوق شهروندي آنها رعايت شده و از آن برخوردار شده اند.
اين چراغ ها بايد ضمن تقسيم زمان مناسب برمبناي حجم ترافيكي خيابان هاي منتهي به تقاطع، به راننده نشان مي  دادند كه چند ثانيه متوقف خواهند ماند. با اين شيوه راننده امكان پيدا مي  كند تا اتومبيل خود را خاموش كند و با خيال آسوده منتظر سبز شدن چراغ مقابل بماند و حتي اين امكان را مي  يابد تا زمان دقيق حركت را تخمين بزند، بنابراين ديگر هر آن زمان حركت را لحظه شماري نمي  كند و از طرف ديگر با زمانبندي مناسب اين چراغ ها، امكان آن فراهم مي  شود تا خياباني كه بار ترافيكي كمتري دارد زمان كمتري را با چراغ قرمز بگذراند. اما ظاهرا اين چراغ ها كه مثل بسياري از ابزار ديگر اداره شهر كارايي خود را از نظارت صحيح نيروي انساني مي  گيرند هم در بعضي موارد دچار اختلال شده اند و عملكردي خلاف آنچه كه در ابتدا تصور مي  رفت، پيدا كرده اند.
در بسياري از تقاطع ها رانندگان در حالي كه حدود سه دقيقه پشت چراغ هوشمند انتظار سبز شدن چراغ را كشيده اند، ناگهان با توقف ثانيه شمار چراغ روي عدد صفر مواجه مي شوند و اين بدان معنا است كه آنها بايد زماني بيش از آنچه چراغ وعده داده است را انتظار بكشند. در واقع چراغ هاي هوشمند كه قرار است وعده  حركت به موقع را با زمان دقيق به رانندگان بدهند،اعتماد خود را نزد اين موجودات معطل مانده سلب شده مي  بينند. از طرف ديگر رانندگاني كه انتظار دارند تا زمان متوقف ماندن آنها پشت چراغ هاي هوشمند براساس حجم ترافيكي خيابان هاي منتهي به تقاطع تنظيم شود، گاه با خلاف آن مواجه مي  شوند و در برخي موارد در حالي چند دقيقه وقت خود را پشت چراغ قرمز مي  گذرانند كه خيابان ديگر تقاطع، عملا خلوت و كم تردد مانده است.
اين نمونه روشني از تاثير خطاي انساني بر كيفيت عملكرد دستگاه هاي تكنولوژيك است. دربسياري از چهارراه ها، افسران راهنمايي و رانندگي تنظيم اين چراغ ها را به عهده گرفته اند، به نحوي كه مي  توان گفت هوش اين چراغ ها به عملكرد و تصميم اين ماموران وابسته شده است. بدين ترتيب اين چراغ هاي هوشمند ناخودآگاه دچار آشفتگي شده اند و هدايت اتومبيل ها در تقاطع ها مثل سابق به دست افسران راهنمايي سپرده شده است، امري كه وجود چراغ هوشمند را زيرسوال مي  برد.

با اين وضعيت ديگر بهانه اي باقي نمي ماند كه اگر كسي به شما بگويد ماشينتان را بيرون نياوريد و با وسيله نقليه عمومي اين طرف و آن طرف برويد، ناراحت شويد. قرار شده يك هزار دستگاه اتوبوس تا مهرماه سال جاري به ناوگان حمل و نقل اتوبوسراني تهران و حومه اضافه شود. مهندس نوريان، مدير عامل شركت اتوبوسراني تهران و حومه در اين باره مي گويد:« اتوبوسراني براي تامين بخشي از هزينه هاي خود ناچار است در آينده به سمت خصوصي سازي برود و به تقويت اين ناوگان طي ماه هاي آتي به صورت جدي پرداخته مي شود. تا پايان شهريور ماه يك هزار دستگاه اتوبوس به ناوگان اتوبوسراني اضافه شده و به اين ترتيب از مهرماه سال جاري اين ناوگان با ۷هزار دستگاه اتوبوس به مردم خدمت رساني خواهد كرد.»

فرض كنيد ايام جواني را پشت سر گذاشته و وارد ايام پيري شديد. اينكه چطوري با اين دوران كنار مي آييد و اصلا چطوري مي خواهيد دوران سالمندي را سپري كنيد كار مشكلي نيست اما قرار شده در چند جزوه، راه و رسم زندگي كردن در دوران پيري به افراد سالمند آموزش داده شود. واحد پژوهشي فرهنگسراي سالمند با هدف تبيين و معرفي نظريات و الگوهاي سالمندي موفق، جزوه پژوهشي«سالمندي موفق چيست» رامنتشر مي كند. در اين جزوه پژوهشي تعاريف و ديدگاه هاي سالمندي و نظريه هايي چون فراغت فعاليت و تداوم در دوره سالمندي و ارتباط آن با سالمندي موفق آمده است.

مرز ايران و عراق دردو نقطه بسته شد. باور كنيد خبر به همين كوتاهي است مته هم لاي خشخاش نگذاريد. پيش مي آيد كه اين مرز سالي چند مرتبه باز و بسته شود. لطفا به اين وضعيت احترام بگذاريد. تازه اين حرف ما نيست. حسين خوش اقبال، فرماندار قصر شيرين در اين باره مي گويد:« با درخواست مقام هاي دولت عراق، مرز ايران و اين كشور در نقطه مرزي مهران براي مدتي بسته شده و عبور و مرور زائران و تجار از آن صورت نمي گيرد. دليل اين امر نيز برقراري نظم و امنيت در عراق است. با توجه به نقل و ا نتقالات دولت عراق، مرز مهران بسته اعلام شده و مرز خسروي نيز به درخواست عراقي ها فعلا بسته است، اما اين امكان وجود دارد كه در روزهاي آينده وضعيت مرز ايران و عراق به حالت عادي برگردد. از مردم و زائران مي خواهيم تا به اين وضعيت احترام بگذارند و به هيچ عنوان به صورت غير قانوني از كشور خارج نشوند.»