پس از واگذاري صوري قدرت از پل برمر حاكم آمريكايي عراق اشغال شده، به دولت موقت، شعارهاي مقامات آمريكايي و عراقي در مورد تمركز تلاش هاي دولت موقت براي تقويت روند سياسي دمكراتيك و تشكيل حكومت قانوني روزانه تكرار مي  شود.
آغاز تهاجم همه جانبه نيروهاي اشغالگر نيروهاي اندك عراقي از يك ماه پيش به نجف اشرف، حاكي از برگزيدن اولويت امنيتي «تحكيم قدرت» براي دولت  موقت عراق بجاي اولويت سياسي «برگزاري انتخابات» بوده است.
تعقيب و سركوب لشگر المهدي در كوچه هاي پرپيچ و خم نجف اشرف، چالشي دشوار در برابر دولت موقت است، اگر چه مقامات عراقي در اظهارات خود تاكيد مي كنند كه نيروهاي لشكر المهدي هيچ گونه تهديدي براي دولت علاوي محسوب نمي شود.
روزنامه يو اس اي تودي روز جمعه ۳۰/۵/۸۳ به نقل از مايكل روبين استراتژيست موسسه آمريكن اينترپرايز مي نويسد:
«كردها به دولت علاوي اعتماد ندارند. علاوي حمايت شيعيان را از دست داده و نتوانسته است سني ها را به دور خود جمع كند».
در شرايطي كه دولت  موقت هيچ اميدي به افزايش مشروعيت خود از طريق نفوذ و كسب محبوبيت بين اكراد، شيعيان و سني ها ندارد، سركوب مقاومت شيعيان در برابر اشغالگران را براي نمايش قدرت نظامي امنيتي و تحميل اقتدار سياسي خود دنبال مي كند.
از طرف ديگر برگزيدن اين طريق براي دولت  موقت، نشان مي دهد كه دغدغه نخست ايالات متحده در عراق، دستيابي به امنيت براي نيروهاي اشغالگر در اين كشور است.بدين ترتيب نبرد بين اشغالگران و مقاومت شيعيان در نجف اشرف آزمايش مهمي هم براي دولت جورج بوش رئيس جمهور ايالات متحده و هم براي اياد علاوي نخست وزير دولت موقت عراق است. شكست در سركوب لشگر المهدي كه بايد با خلع سلاح كليه اعضاي آن و ثانياً كشتن يا دستگيري فرمانده همراه باشد، موجب خواهد شد كه مقاومت شيعيان عراق گسترده شود.
از نظر استراتژيست هاي دولت جورج  دبليو بوش سركوب لشكر المهدي بايد زودتر از اين عملي مي شد. با طولاني شدن ادامه مقاومت نجف، دولت  موقت عراق ضعيف به نظر خواهد رسيد.
البته دولت علاوي تصور مي كند كه مقاومت نجف و سطح نفوذ لشگر المهدي به مثابه حبابي است كه ازبين خواهد رفت و همين آدرس را هم به آمريكايي ها داده است.
براساس ارزيابي دولت علاوي، لشگر المهدي يك جنبش توخالي از افرادي پابرهنه احساساتي فاقد تدبير و تشكيلات منسجم مي باشد، كه قائم به شخص مقتدي صدر است. بايد منتظر شد و ديد آيا دولت  موقت عراق موفق به كنترل نجف و سركوب لشگر المهدي در ساير شهرهاي عراق از جمله بصره، ناصريه، العماره، طه، سامراء و شهرك صدر در بغداد مي شود؟
در مقابل اين ديدگاه نيز وجود دارد كه مقاومت شيعيان در برابر اشغالگران مرحله تكويني خود را در نجف اشرف پايه ريزي كرده و ديگر محدود به نجف و يا فقط مقتدي صدر نخواهد بود و اين موجي است كه اگر چه حركت اوليه آن از لشگر المهدي آغاز شده، اما تلاطم آن پس از اين خواهد بود.