بايد اذعان كرد كه متاسفانه كنگره چهارم از هر لحاظ ضعيف تر از كنگره سوم بوده است 
عليرضا آشوري 
براي چندمين بار بايد اين واژه كذايي را تعريف كنيم تا باز هم اطرافيان و دوست و آشنا نگويند اين لغت هاي عجيب و غريب يعني چه؟ براي دفعه چندم پريودونتولوژي يعني علم شناخت و درمان بيماري هاي لثه و بافت هاي نگهدارنده دندان كه دندانپزشكان به اختصار به آن پريو مي گويند. چهارمين كنگره انجمن پريودونتولوژي ايران در تاريخ نهم و دهم مهرماه در تالار امام بيمارستان امام خميني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي دانشگاه تهران برگزار شد. دكتر علي اصغر ميرعمادي استاد بخش پريودونتيكس و معاونت پژوهشي دانشكده دندانپزشكي دانشگاه تهران، رياست كنگره امسال را بر عهده داشت. دكتر اميررضا ركن دانشيار بخش پريودونتيكس دانشكده دندانپزشكي دانشگاه تهران نيز به عنوان مدير كميته اجرايي بودند.
قبل از اينكه درباره اوضاع و احوال كنگره چهارم صحبت كنيم لازم است كمي هم درباره كنگره سوم انجمن پريو كه مهرماه سال گذشته در اصفهان برگزار شد، حرف بزنيم. نگارنده به دليل علاقه شخصي فراواني كه به مباحث علم پريو و ايمپلنت دارم، سال گذشته درحالي كه هنوز دانشجو بودم، شال و كلاه كردم و براي استفاده از مقالات كنگره به اصفهان رفتم. بنده قبل از آن كنگره و بعد از آن در چندين و چند كنگره ديگر حاضر بوده ام و با قاطعيت مي گويم كنگره سوم پريو در تاريخ كنگره هاي دندانپزشكي ايران چه از لحاظ اجرايي و چه از لحاظ علمي بهترين و برترين كنگره ممكن بوده است.
مقالات كنگره به خصوص در زمينه ايمپلنت بسيار سطح بالا و كاملا تخصصي بودند و حضور چندين ميهمان خارجي صاحبنام و ارايه چندين سخنراني فوق العاده از آنها، سومين كنگره پريو به رياست دكتر هدايت الله گلستاني را به كنگره اي منحصر به فرد تبديل كرده بود كه اوج  آن برنامه ويديو كنفرانس با حضور دكتر حسام نوذري، مدير گروه بخش پريو و ايمپلنت دانشگاه UCS آمريكا بود.
هميشه رسم بر اين است كه كنگره هاي جديد با قبلي مقايسه مي شوند. اينجا اگر بنابر قياس باشد، بايد اذعان كرد كه متاسفانه كنگره چهارم از هر لحاظ ضعيف تر از كنگره سوم بوده است.
محل برگزاري كنگره امسال، بيمارستان امام خميني بود كه چندين در ورودي مختلف دارد و فقدان تابلوهاي راهنماي محل برگزاري كنگره باعث شده بود تا بسياري از شركت كنندگان، از جمله خود بنده براي پيدا كردن تالار امام، دقايقي چند را صرف سير و سياحت در محوطه بيمارستان كنيم.
امسال حجم مقالات به مراتب كمتر از سال قبل بود و به همين دليل فقط در يك سالن برگزار شد. دكتر ميرعمادي گفت: متاسفانه تعداد مقالات ارسال شده به كنگره زياد نبود و از اين بين خيلي از مقالات سطح علمي قابل قبولي نداشتند كه به ناچار همه آنها را كنار گذاشتيم و حتي به برخي از همكاران سفارش مقاله داديم.
دكتر ركن درباره گرايش علمي مقالات گفت: امسال سعي كرديم طيف مخاطبان وسيع تري را در نظر بگيريم. به همين دليل از مقالاتي استفاده كرديم كه براي دندانپزشكان عمومي هم كاربردي باشد. ولي عناوين مقالات چنين چيزي را نشان نمي داد. عنوان مقالات همگي مطالب تخصصي را در بر مي گرفت ، ولي محتواي عمده اين مقالات قديمي و نه چندان جالب توجه بودند. يكي از سخنرانان، براي چهارمين بار بود كه سخنراني خود را در يك كنگره ارايه مي كرد. اسلايدهاي يكي ديگر از سخنرانان محترم كه از پريودونتيست هاي معروف و خوشنام كشور است قبل و بعد از درمان نه تنها پيشرفتي را نشان نمي داد، بلكه بعضا وضعيت خراب  هم شده بود. ميهمانان خارجي كنگره هم جز دو سخنراني، مقاله هاي چندان جالب و چشمگيري ارايه نكرده بودند. شايد سخنراني دكتر حسين بهينا متخصص جراحي دهان و فك و صورت و استاد بخش جراحي دانشكده دندانپزشكي دانشگاه شهيد بهشتي درباره ترميم ضايعات استخواني و سخنراني دكتر فرخ خطيب لو متخصص پريودونتولوژي از آمريكا درباره پيوند سينوس بهترين سخنراني هاي كنگره امسال بودند.
البته سخنراني دكتر مجتبي سيدين استاد بخش پريو دانشگاه شهيد بهشتي كه تاريخ علم پريو را دربرمي گرفت با استقبال فوق العاده  اي روبه رو شد.
بنابر گفته دكتر ركن امسال 500 نفر در كنگره ثبت نام كرده بودند كه براي يك كنگره تخصصي رقم بسيار بالايي محسوب مي  شود ولي سالن حداكثر تا نيمه پر مي  شد و چندان اثري از آن همه شركت كننده ديده نمي  شد. بر خلاف عرف رايج كنگره هاي دندانپزشكي كه معمولا حول محور يك موضوع خاص حركت مي  كند، كنگره امسال هيچ محور خاصي را براي مقالات ارايه شده در نظر نگرفته بود و اين نكته اي بود كه دكتر ركن و دكتر ميرعمادي هم به آن اذعان داشتند.
اما باز هم مي  رسيم به بحث تكراري و واقعا اعصاب خرد كن سمعي و بصري كه نوك پيكان انتقادات را به سوي كميته اجرايي كنگره مي  چرخاند. اشكالات سمعي و بصري كنگره چهارم پريو واقعا روي تمام كنگره هاي قبلي را سفيد كرده بود. امكانات نمايش اسلايد و پروجكشن بي  نهايت ضعيف و بد بودند. خيلي از اوقات هنگام پخش اسلايد ها، تصاوير معكوس بودند و وضوح لازم را نداشتند. اما پروجكشن هاي ديجيتال واقعا فاجعه  كاملي را ايجاد كرده بودند. رنگ تقريبا صد درصد تصاوير روي پرده مخدوش مي  شد و كامپيوتر كيفي روي تريبون و دستگاه پروجكشن هم چند دقيقه يك بارجوش مي  آوردند. تصاوير سخنراني دكتر حميد محمود هاشمي جراح فك و صورت و عضو هيات علمي دانشگاه تهران آنقدر قطع و وصل شد كه دكتر محمود هاشمي را به وضوح كلافه كرد و نقطه اوج اين هرج و مرج جايي بود كه فيلم آموزش سخنراني دكتر هاشمي به خاطر مشكلات پروجكشن امكان نمايش پيدا نكرد. لحظه اي كه دكتر محمود هاشمي با حالتي كاملا دلخور در حال خروج از سالن بود، دكتر ميرعمادي با روبوسي كردن و عذرخواهي به نوعي از همكار خود دلجويي كرد. هنگام ارايه يكي از سخنراني ها اعضاي هيات رئيسه پانل، بدون توجه به روشن بودن ميكروفون ها با هم صحبت مي  كردند و انگار نه انگار كه سخنران بخت برگشته مشغول سخنراني است. به همه اينها سروصدا و شلوغي سالن حاصل حرف زدن بلاانقطاع همكاران دندانپزشك با يكديگر و با موبايل را بيفزاييد كه به صورت يك مولفه ثابت هنگام تمام سخنراني ها وجود داشت بخصوص زماني كه دوربين شبكه خبر براي فيلمبرداري وارد سالن شد، در قسمت انتهايي سالن چنان سروصدايي به هوا برخاست كه عملا فهم صحبت هاي دكتر خوشخو نژاد در آن قسمت سالن دشوار شده بود. جالب اينكه براي فيلمبرداري چراغ هاي سالن را روشن كرده بودند و از اسلايدهاي دكتر خوشخونژاد عملا روي پرده چيزي ديده نمي  شد.
دكتر ميرعمادي در مورد مشكلات علمي سخنراني ها گفت:متاسفانه تعداد اعضاي انجمن ما بسيار كم است و نتوانستيم مقالات خوبي براي كنگره امسال فراهم كنيم. من فكر مي  كنم اگر كنگره هاي تخصصي مثل پريو به صورت دو سالانه برگزار شود كيفيت علمي و اجرايي مطلوبتري پيدا خواهد كرد.
متاسفانه به رغم علاقه شخصي به علم پريودونتولوژي، كنگره امسال پريو كاملا نااميدكننده بود. واقعا اميدوارم كنگره بعدي اندكي به كنگره سوم انجمن پريو تاسي كند.

آيدين صفوتي 
اين هم يك سوال ساده ديگر درباره چشم هاي ما آدميزادها؛ آيا چشم هاي ما نفس مي كشند؟
بله! چشم هاي ما مثل همه جاي بدن ما نياز به سوزاندن مواد غذايي دارند كه توسط رگ هاي خوني به چشم مي رسند و براي اين كار، يعني براي سوزاندن مواد غذايي، نياز به اكسيژن داريم. اين در حالي است كه قرنيه، يعني جلويي ترين قسمت چشم، يعني همان قسمت گنبدي شكلي كه در جلوي چشم ما قرار دارد، يا به عبارت ديگر آن قسمتي از چشم كه لنزهاي طبي را روي آن قرار مي دهيم، بايد هميشه شفاف باشد تا بتوانيم همه جا را ببينيم. براي اينكه قرنيه شفاف بماند، لازم است كه رگ هاي خوني در قرنيه وجود نداشته باشند. به همين علت، قرنيه بدون رگ است و امكان دريافت اكسيژن از خون را ندارد. اينجاي كار جالب است: قرنيه چشم ما اكسيژن را مستقيم از هوا دريافت مي كند و شايد تنها جاي بدن باشد كه قادر به استفاده كردن از اكسيژن موجود در هوا است. بله! چشم هاي ما نفس مي كشند، آن هم به معناي حقيقي اين عبارت!
اگر لنز مصرف كنيد چطور؟ آيا باز هم چشم شما نفس مي كشد؟
پاسخ اين سوال بستگي دارد به اينكه چه نوع لنزي را مصرف مي كنيد. اگر لنز شما از نوع نرم معمولي كم آب است، ميزان اكسيژني كه به چشم شما مي رسد، ابدا كافي نيست. دقت كنيد كه لنزهاي معمولي كم آب تا چند سال پيش براي مصرف در ساعاتي كه چشم ها باز هستند، مورد تاييد بودند، ولي امروزه اعتقاد دانشمندان بر اين است كه ميزان اكسيژن مورد نياز چشم خيلي بيشتر از آن چيزي است كه در گذشته فكر مي كرديم. لنزهاي نرم معمولي كه كمتر از 55 درصد آب داشته باشند، چشم را با كمبود اكسيژن مواجه مي كنند، حتي براي ساعاتي كه چشم ها باز هستند!
منظور از لنز نرم معمولي كم آب چيست؟
لنزهاي نرم معمولي، از جنس ماده اي هستند كه اصطلاحا هِما HEMA ناميده مي شود. اين ماده نوعي پلاستيك مخصوص است كه مثل اسفنج ظرفشويي است و قادر به جذب كردن مقداري آب است. در واقع لنزهاي نرم معمولي همگي از پلاستيك هاي اسفنجي پفكي ساخته مي شوند و اين پلاستيك ها را اصطلاحا پلاستيك هاي هايدروژل مي نامند. جذب شدن آب به درون اين ماده پلاستيكي به دو علت مهم است:
نرمي لنز به علت وجود آب در لنز است،
وجود آب در لنز باعث مي شود مقداري اكسيژن در آب لنز حل شود و اكسيژن از لنز عبور كرده، به چشم برسد.
اين نوع لنزها كه به واسطه وجود آب در بافتشان ، اكسيژن را عبور مي دهند، لنزهاي نرم معمولي مي ناميم. نوع جديدتري از لنزهاي نرم نيز وجود دارد كه در آنها اكسيژن براي عبور كردن از لنز نيازي به وجود آب ندارد. در اين لنزها، ماده اي به نام سيليكون عامل عبوردهنده اكسيژن است و نيازي به آب براي عبور كردن اكسيژن نيست. با اين وجود، در تركيب ماده سازنده اين لنزها نيز مقداري آب قرار مي دهند تا لنز نرم بماند و به چشم نچسبد. اين نوع لنزها را لنزهاي نرم سيليكون هايدروژل مي گويند. اين لنزهاي نرم، معمولي نيستند و اگر كم آب باشند اكسيژن بيشتري را عبور مي دهند.
صورت مساله 
لنزهاي نرم غير معمولي سيليكون هايدروژل، فعلا براي بسياري از مردم قابل دسترسي نيستند و روش مصرف بخصوصي دارند كه بايد به تدريج در ايران معرفي شوند. لنزهاي معمولي كم آب، مانع از تنفس طبيعي چشم مي شوند. كمبود اكسيژن در چشم باعث ترشح شدن دو نوع اسيد در داخل قرنيه مي شود اسيد لاكتيك و اسيد كربنيك. با ترشح شدن اين دو اسيد، لايه هاي داخلي قرنيه آسيب مي بينند. مهمترين آسيب ها را داخلي ترين لايه قرنيه آندوتليوم، متحمل مي شود. آسيب هاي وارد شده به اين لايه، غير قابل ترميم و غير قابل درمان است! كساني كه از لنزهاي نرم معمولي كم آب استفاده مي كنند، مبتلا به نواقص غيرقابل جبران در داخلي ترين لايه قرنيه مي شوند كه در كوتاه مدت چند سال نه درد دارد و نه ناراحتي، ولي در دراز مدت معمولا بين پنج تا ده سال بعد از بروز آسيب، باعث غير قابل تحمل شدن لنز و حتي بروز اختلالات بسيار جدي در قرنيه مي شود.
راه حل چيست؟ آيا واقعا بايد تمام لنزها را دور انداخت؟
خير، فقط بعضي از لنزها را بايد دور انداخت.
مطلقا نيازي به دور انداختن تمام لنزها نيست! مطلقا نيازي به تكرار كردن جمله غلط و كاملا نادرست … لنز مضر است و باعث نابينايي مي شود” نيست. لنز وسيله اي است كاملا بي خطر، اگر روش مصرف آن را به درستي بدانيم و رعايت كنيم. فراموش نكنيم كه استفاده از لنز براي برخي افراد كاملا ضروري است و صرفا جنبه زيبايي ندارد و براي عده اي هم استفاده از كنتاكت لنز به معني طبيعي زندگي كردن است. اگر مايل به استفاده از لنزهاي نرم هستيد تنها كاري كه بايد بكنيد اين است كه از لنزهاي داراي آب بيشتر بيش از 55 درصد و ترجيحا بيش از 70 درصد استفاده كنيد. لنزهاي پر آب لطيف تر هستند و براي همين دوام كمتري دارند و معمولا به صورت فصلي يا حتي يك ماهه مصرف مي شوند ولي در عوض براي تنفس چشم در ساعات بيداري، كاملا مناسب هستند.
نتيجه 
واقعا وقت آن رسيده كه ... قبول كنيم كه مردم از مصرف لنز دست برنداشته اند، چون به اين وسيله نياز دارند، سعي كنيم روش هاي صحيح مصرف لنز را بياموزيم و در رعايت كردن بهداشت لنز كوشا باشيم، به مصرف لنزهاي داراي بيش از 55 درصد آب و ترجيحا بيش از 70 درصد آب روي آوريم، سعي كنيم مصرف لنزهاي كوتاه مدت و سيليكون هايدروژل را هر چه سريعتر در جامعه رواج دهيم.
توجه كنيد كه چشم هاي شما گرانبهاتر از لنزهاي شماست و هزينه لنزهاي پرآب فرق چنداني با لنزهاي كم آب ندارد.

محققان فرانسوي ژنوم دو رشته از باكتري هاي عامل عفونت ريوي لژيونلا را رمزگشايي كردند. اين باكتري از طريق سيستم تهويه هوا هم عبور مي  كند.
محققان انستيتو پاستور و مركز ملي تحقيقات علمي فرانسه نقشه ژنتيك ژنوم اين باكتري را رمزگشايي كردند كه يافته اين محققان مي  تواند در مقابله با عفونت ريوي ناشي از آن بسيار موثر باشد.
بيماري عفونت ريوي لژيونلا چنانچه به موقع با آنتي بيوتيك درمان نشود، مي  تواند كشنده باشد. بيش از۹۰ درصد عامل اين بيماري باكتري لژيونلا، فنوموفيلا است كه در رودخانه ها و درياچه ها زيست مي  كند. سال گذشته 1044 نفر در فرانسه به اين بيماري مبتلا شدند كه از اين تعداد 129 نفر جان باختند.

دكتر حبيب الله پيروي، رئيس دانشكده علوم پزشكي دانشگاه شهيد بهشتي گفت: براي نخستين بار در كشور، رشته طب سنتي و مكمل پس از تصويب توسط مراجع قانوني راه اندازي مي  شود.وي با اعلام اين خبر افزود: از آنجايي كه طي سال هاي اخير طب سنتي و مكمل در كل دنيا جاي خود را باز كرده و مردم به سمت طب سنتي گرايش دارند، ضروري است. مراكز دانشگاهي باهدف ساماندهي اين شاخه از طب، به آموزش رسمي مبتني بر اصول طب سنتي بپردازند.
وي مهم ترين مساله در نهادينه سازي طب سنتي در جامعه را مساله آموزش طب سنتي دانست و گفت: با توجه به اينكه استادان آگاه به اصول و مباني طب سنتي و توانا به آموزش باليني اين رشته از طب دركشور اندك هستند، ضروري است با بهره گيري از اين افراد، آموزش طب سنتي به صورت كلاسيك و روز آمد در دانشگاه ها سامان يابد.

دكتر ناصر كلانتري، رئيس انستيتو تغذيه و صنايع غذايي كشور گفت: به دليل قطع شير كودك پس از دوسالگي، بافت روده انسان به تدريج ترشح و توليد آنزيم لاكتاز رامتوقف مي  سازد كه همين عارضه باعث شده تا يك سوم مردم كشور قادر به تحمل قند موجود در شير لاكتوز نباشند.
دكتر كلانتري كه به مناسبت برپايي نخستين كنگره نقش مصرف فرآورده هاي شيري در سلامت جامعه۱۶ و۱۷ مهرماه 1383 سخن مي  گفت، با اعلام اين مطلب افزود: باور غلط جامعه ما كه شير را مختص كودك و بيمار مي  دانند، باعث شده بسياري از افراد كه تمايل به استفاده از اين ماده غذايي دارند، پس از مصرف آن دچار نفخ، دل درد و اختلالات گوارشي شوند. چون متاسفانه اين باور غلط سبب تغييرات بيولوژيك در مردم ما شده است و تنها با اصلاح اين باور مي  توان الگوي غذايي را مردم تغيير داد.