جايزه شجاعت در دستان پاپ
پاپ ژان پل دوم بالاخره پذيرفت كه جايزه شجاعت سياسي را دريافت كند. اين جايزه توسط شبكه تلويزيوني كاتوليك KTO، انجمن سياست خارجي دانشگاه سوربن و مجله تخصصي «سياست بين الملل» در واتيكان به او اهدا شد.
مراسم اهداي جايزه منحصربه فرد و باور نكردني بود. اهداكنندگان جوايز فكر نمي كردند پدر مقدس اين جايزه را كه براي فعاليت هاي ديپلماتيك و همچنين كمك هاي انسان دوستانه او طي بيش از ربع قرن تلاش تهيه شده بپذيرد. هرچند خيلي ها فكر مي كنند او مستحق جايزه صلح نوبل و قدرداني هايي بيش از اين است، اما به هر حال پاپ ژان پل دوم در مراسمي كه شخصيت هاي با نفوذ KTO در واتيكان و تني چند از كارشناسان مطرح روابط بين المللي حضور داشتند اين جايزه شجاعت سياسي را كه به شكل كبوتر است دريافت كرد.
پاپ از سال ۱۹۷۸ به هموطنان لهستاني اش شهامت مي داد كه مقاومت كنند و اين مقاومت خيلي زود ابعاد گسترده اي پيدا كرد. امروزه نقش مهمي كه ژان پل دوم در سقوط شوروي و شكست كمونيسم در اروپا ايفا كرد بر هيچ كس پوشيده نيست. او به اسرا، رنج كشيدگان و فراموش شدگان تاريخ اميد مي داد و با صداي بلند جنايتكاران و ديكتاتورها را رسوا مي كرد. پاپ معتقد است كه هيچ رژيمي جاودان نيست، هيچ مقامي ثابت نيست و غايت هر قدرتي ... انسان است.
اين جايزه در اين زمان به روح مقاومت كه در راه احقاق حقوق بشر جنگيده است اهدا شد تا نشان داده شود كه پاپ شايسته دريافت جايزه صلح نوبل بوده است. پاپ اين روزها وضعيت جسماني مناسبي ندارد تا حدي كه شايعاتي مبني بر اين كه او را مخفيانه به صندلي مي بندند تا موقع حرف زدن به زمين نيفتد شنيده مي شود. پاپ به هنگام دريافت جايزه گفت: «اين جايزه اهميت ماموريت كليساها در برقراري صلح را نشان مي دهد آن هم در جهاني كه متاسفانه درگيري ها بسيار زيادند. مي خواهم همه را به صلح دعوت كنم تا جامعه اي مبتني بر برادري ميان همه مردم شكل گيرد.» و بعد پيش از آن كه به گروگان هاي عراق اشاره كند گفت: «من به روزنامه نگاران مي انديشم. به شهادت آنها و چيزهايي كه منتشر مي كنند. آنها سازندگان صلح و آزادي هستند و در جنگ ها بهاي سنگيني مي پردازند.» و بعد گفت: «به گروگان ها و خانواده هايشان مي انديشم. به اين قربانيان معصوم خشونت و نفرت. راه خشونت راهي بي پايان است.»
كري، شهروند افتخاري زادگاه اجدادش در چك
جان كري چه برنده انتخابات رياست جمهوري آمريكا باشد و چه بازنده، يكي از شهروندان افتخاري شهر كوچك هورني بنسف، شهر اجدادي اش خواهد بود. به گفته تاريخ نگاران، پدربزرگ اين كانديداي دموكرات كه فريتز كوهن نام داشت يك يهودي متولد اين شهر بود كه به زبان آلماني سخن مي گفت. خانواده كوهن در سال ۱۸۷۸ اين شهر را كه در آن زمان بخشي از امپراتوري اتريش ـ مجارستان به شمار رفته و به آلماني بنيش ناميده مي شد ترك كرد تا در وين مستقر شود.
فريتز كوهن نام خود را به فردريش كري تغيير داده و بعد در سال ۱۹۰۴ راهي آمريكا شد. طبق اين داستان، فريتز و برادرش اوتو چشمان خود را بسته و انگشت روي نقشه اروپا گذاشتند تا ميهني جديد براي خود انتخاب كنند اما انگشت آنها ايرلند را انتخاب كرد.
ژوزف كلشن، شهردار هورتي بنسف مي گويد: «داستان زندگي كري بسيار جالب است و به ما نشان مي دهد فردي برخاسته از خانواده اي فقير و ساكن در روستا هم مي تواند نامزد انتخابات رياست جمهوري شود، البته به شرط آن كه تبار يهودي داشته باشد.»
روش جديد موتورسواري در تايلند
سربازان تايلندي براي پذيرش قانون جديد گشت زني با موتور دچار مشكل شده اند. آنها بايد پشت به پشت روي موتور سوار شوند تا امكان هرگونه حمله از پشت از بين برود. اين روش كه مبتكر آن ژنرال چتا تاناجارو وزير دفاع اين كشور است براي افزايش امنيت سربازان در نظر گرفته شده است.
پس از درگيري هايي كه منجر به مرگ ۳۱۵ نفر در اين كشور شد زره پوش هاي بسياري در سراسر تايلند ديده مي شوند كه به گشت زني مشغولند. اما از آن جايي كه خودروهاي زره پوش خيلي زود در زير گرماي آفتاب به شكل حمام سونا در مي آيند تصميم گرفته شد كه از موتورسواران پشت به پشت استفاده شود. اما سربازان ناراحتند و مي گويند اين شيوه نشستن تعادلشان را به هم مي زند. اما وزير دفاع همچنان پافشاري كرده و روش خود را كامل ترين روش حفاظتي مي داند. از سوي ديگر به اعتقاد او موتورسوارها خيلي راحت تر مي توانند جنايتكاران را تعقيب كنند، چون در اكثر موارد حملات با موتور صورت مي گيرد.