مهساجزيني
قصه هنوز به پايان نرسيده و ماجراي ازدواج زنان ايراني با افغان ها و مشكلاتي كه در راه بازگشت آنان به مملكت شوهري! ادامه داشت، مسايل جديدي به وجود آمد. در ماجراي جديد اما، نقش اول به مهاجران عراقي رسيد. سقوط صدام، باز شدن مرزها و آزادي در رفت و آمد. قصه قصه مرداني بود كه يكباره هواي رفتن به سرشان زد و زنان و كودكاني كه دل در گروي خاك ايران داشتند؛ قصه آن مرد رفت و همسري تنها ماند.
وضعيت عراقي هاي ساكن ايران كمي پيچيده تر از افغان هاست. چه، ايران و عراق مشكلاتي طولاني و حل ناشدني دارند.
عراقي هاي ساكن ايران به واسطه وابستگي هاي تاريخي به چند دسته تقسيم مي شوند. مهاجران بدون شناسنامه،  ايراني الاصل ها كه برخي از آنها موفق به دريافت شناسنامه شده اند و زائران و تاجران كه بيشتر پس از بمباران حلبچه و جنگ خليج فارس پاي به ايران گذاشته بودند.
به هنگام جنگ آمريكا در عراق، آمار اتباع رسمي كشور عراق در ايران به حدود 200 هزار نفر رسيده بود كه غالبا داراي كارت شناسايي وزارت كشور بودند.
در ماه هاي اول سقوط صدام، فشار زيادي به خصوص از ناحيه 45هزار نفر آنها كه در اردوگاه ها زندگي مي كردند به وزارت كشور وارد شد، به گفته حسيني مدير كل امور اتباع خارجه وزارت كشور،  اين افراد تمايل زيادي به بازگشت داشتند. در حالي كه دو مشكل اساسي مانع خروج آنها بود، نبود دولتي به رسميت شناخته شده در عراق براي مذاكره و عودت مهاجران و عدم همكاري كميسارياي سازمان ملل، به علت وجود مسايل امنيتي در آن زمان. در آن زمان حتي حاكمان جديد عراق هم حاضر به قبول اين پناهندگان نبودند.
با اين حال به گفته حسيني هيچكس نمي توانست مانع بازگشت مهاجران به كشورشان شود: طبق آئين نامه سازمان هاي بين المللي ما وظيفه داشتيم كه نامناسب بودن شرايط را به اطلاع آنها برسانيم، اما مانع بازگشتشان نمي شويم.
و اينگونه بسياري از پناهندگان در طول اين يك سال به عراق بازگشتند. در حال حاضر نزديك به 90 هزار عراقي كه نيمي از تعداد را شامل مي شوند، ايران را ترك كرده اند. در اين بين 8 هزار نفر نيز پس از همكاري هاي انجام شده با كميسارياي عالي پناهندگان سازمان ملل و حاكمان عراق به شيوه حمايت شده كشور را ترك كرده اند. گرچه درمقابل، همسران و فرزندان بسياري از اين جمع حاضر به همراه شدن با مهاجران نشده اند.
گروهي ديگر از عراقي هاي ساكن ايران صاحب خانه، شغل و زندگي اند، بسياري شان هم حتي با اثبات نسب توانسته اند شناسنامه ايراني دريافت كنند.
سابقه حضور اين عراقي ها در ايران به زمان اكراد بارزاني و طالباني در سالهاي پيش از انقلاب برمي گردد تا آنجا كه در برهه هايي حتي حضور عراقي ها در ايران به 5/1 ميليون نفر هم رسيده بود.
حسيني مي گويد: در ايلام چند هزار نفر و بيشتر كردها شناسنامه گرفته اند.، اما آمار كلي در اين خصوص موجود نيست و بسياري همچنان بدون شناسنامه مانده اند، آمنه يك دختر عراقي ايراني الاصل كه خودش شناسنامه دارد، مي گويد: پدرم همان اوايل مهاجرت توانست براي خودش و خانواده مان شناسنامه بگيرد، اما عمه من پس از 13 سال پرونده اش هنوز در نوبت رسيدگي است ونتوانسته شناسنامه بگيرد.
شوهر آمنه هم شناسنامه ندارد. پدرشوهرم از ابتدا اقدامي نكرد، خيلي هم پشت قضيه را نداشت، الان هم ديگر به شوهرم شناسنامه نمي   دهند.
شوهر آمنه دانشجوست، در حالي كه شناسنامه ندارد، به همين علت هم، مدركي به او داده نمي شود و مجبور به پرداخت هزينه تحصيل در دانشگاه دولتي است، ازدواج آمنه و فواد به همين علت نداشتن شناسنامه در هيچ جا ثبت رسمي نشده. اين در حالي است كه پدرشوهر آمنه يك سالي است كه خانواده اش را ترك كرده و به عراق بازگشته. همسر عراقي و فرزندان او الان تنها مانده اند و بايستي هزينه زندگيشان را خودشان تامين كنند.
آمنه كه ازدواجي بدون ثبت دارد، در معرض خطر ترك همسر قرار دارد، چرا كه در ايران براي فواد، همسر او، كاري نيست. چون نه شناسنامه دارد نه مدرك، اما در عراق شايد بتواند هر دو را به دست آورد.
نكته قابل توجهي كه از آن مطلع شديم، قسمي ديگر از مهاجران عراقي بودند: عراقيان زائر و تاجر نيز دسته ديگري هستند كه يك ساله اخير براي دختران ايراني مشكل ساز شده اند، حضور و رفت و آمد آنها در شهرهاي مذهبي و ازدواج آنها با آن دسته از دختران ايراني كه به واسطه فقر فرهنگي و درآمدي يا علقه هاي مذهبي خانواده هايشان به عقد مردان عراقي در آمده اند زنجيره اي از ازدواج هايي را به وجود آورده كه پس از مدتي با رفتن و عزيمت مرد از هم مي پاشد.
تنها 4310 ازدواج ثبت شده 
تا سال 1380 ، 4310 ازدواج از نوع ازدواج مرد عراقي با زن ايراني به ثبت رسيده كه البته اگر به اين رقم تعداد ازدواج هاي ثبت نشده را هم اضافه كنيم حتما به آماري متصاعد  ! مي رسيم. در اين راستا به مثال دم دست توجه كنيد: از تعداد موارد ازدواج مرد عراقي با زن ايراني كه در استان خراسان انجام گرفته، تنها 562 مورد آن به صورت قانوني ثبت شده است.
بحران هاي ايجاد شده طي يك سال اخير ناخودآگاه مكان نامطمئن و ناامني از عراق را براي زنان و مرداني كه قصد عزيمت به آنجا را داشته اند تصوير كرده است. اما اين مساله به طور قطع براي زنان اهميت بيشتري نسبت به مردان داشته تا آنجا كه اين موضوع براي مردان حتي در مواردي به عنوان عامل مهاجرت مطرح شده است؛ عواملي مثل كنجكاوي، كمك به دوستان و آشنايان دفاع از خاك، عرق و تعصب بازگشت در بسياري از موارد براي زن عرب يا زن مرد عرب بي معني است. شريفه دختر عراقي ايراني الاصل است كه پدرش 7 ماه قبل خانواده را رها كرده و به عراق بازگشته.وي مي گويد: من خودم را ايراني مي دانم، در يك كشور عقب افتاده و نابسامان براي من و همسرم نه كاري هست، نه نيازي به ما.
بر اساس آمار اداره كل اتباع خارجه تا اواخر تابستان 600 مورد شكايت از سوي زنان ايراني در مورد عزيمت شوهرانشان به عراق گزارش شده كه به واسطه آن درخواست مشخص شدن وضعيت خود را دارند، در حالي كه اين آمار وابسته به گزارش هاي موردي است و تعداد مواردي كه گزارش نشده بايد بسيار بيشتر از اين تعداد باشد.
بر اساس مصوبه شوراي هماهنگي اتباع خارجي وزارت كشور براي ازدواج هايي كه تا پيش از سال 80 صورت گرفته باشد، پرونده زناشويي و مدارك اقامت همسر صادر مي شود، اما اين در صورتي است كه ازدواج ثبت شده و قانوني باشد.

سپيده قاضي زاده - ناامني، دزدي، هرج و مرج و مرگ از جمله رهاوردهاي جنگ است.
و جنگ عراق. از زمان حمله آمريكا به عراق اخبار مختلفي راجع به مشكلاتي كه براي زائران به وجود آمده، شنيده ايم.
البته بسياري از اين اخبار جنبه رسمي نداشت، اما مشخص است كه سفر به يك كشور ناامن احتمال خطر را افزايش مي دهد.
از جمله اين خطرات مفقود شدن مدارك شناسايي زائراني است كه هرچند قانوني، به اين منطقه جنگي سفر كرده اند.
ممكن است زائر هويت گم كرده آرزو كند اي كاش زنگ خانه به صدا درمي آمد و يك آدم خير يا هر كس ديگري يك پاكت حاوي مدرك در اختيارش قرار مي داد.
ستاد بازسازي عتبات عاليات و پشتيباني از مردم عراق كه به گفته معاون فرهنگي و امور بين الملل آن ستاد يك NGO غير دولتي است، تاكنون مدارك حدود 200 يا 300 نفر از زائران عتبات عاليات را به آنها بازگردانده است.
سيدعلي ميرانوري مي گويد: گاهي پيش مي آيد به طرق مختلف مدارك زائراني كه به عراق سفر كرده اند مفقود شود، ستاد ما با همكاري نيروهاي حفاظت و امنيت عراق اين مدارك را به زائران ايراني بازمي گرداند. او مي گويد كه در اين راه به غير از نيروهاي حفاظت و امنيت عراق، توليت حرم هاي مطهر عراق و حتي خود عراقي ها با اين NGO همكاري مي كنند.
ميرانوري درباره چگونگي اعتماد ماموران حفاظت عراق به اين ستاد توضيح مي دهد: ستاد بازسازي عتبات عاليات و پشتيباني از مردم عراق به عنوان يك NGO ياري رسان به گروه هاي انساني و بازسازي عراق در بين اين گروه ها از وجاهت قانوني برخوردار است.
مي گويد: ما در برهه اي از زمان كه مسوولان سفر به عراق را مجاز دانسته اند، مسووليت اعزام زائران به عراق را برعهده داشته ايم. تامين جاني مسافران بحث بااهميتي است.
او براي توضيح بيشتر مي گويد: در زماني كه زائران ايراني مجاز به سفر به عراق بوده اند، ستاد ما بين 60 تا 70 هزار زائر را به صورت قانوني به عراق اعزام كرده است.
ميرانوري توضيح مي دهد كه اين تنها يكي از فعاليت هاي اين NGO در عراق است، او ادعا مي كند مراكز امنيتي و حفاظتي عراق براي اسكان يا همكاري با زائران تنها با اين ستاد همكاري مي كنند و توضيح مي دهد: ستاد براي خدمت به زائران عتبات عاليات كه در بعضي موارد دچار مشكلاتي چون از دست دادن مدارك سفر شده اند، با توليت آستا ن هاي مقدس و مركز پليس همكاري كرده و به غير از بازگرداندن اين زوار به كشور، مدارك يافته شده آنها را نيز به كشور بازمي گرداند.
اين گروه پس از بازگرداندن مدارك به كشور كار ساماندهي آنها را نيز برعهده دارد به نحوي كه پس از بازگرداندن آنها يا از طريق تماس مستقيم با شخص يا خانواده آنها يا از طريق رسانه هاي جمعي زائران را براي دريافت مدارك خود در مراكز مختلف ستاد در شهرهاي مختلف ايران راهنمايي مي كنند . به گفته ميرانوري در غير اين صورت: مدارك بر حسب نوع و ماهيت به سازمان هاي مربوطه ارسال مي شود، مثلا گواهينامه هاي رانندگي به نيروي انتظامي و شناسنامه ها به ثبت احوال و ...
او توضيح مي دهد كه تاكنون مدارك مختلفي از جمله شناسنامه، گذرنامه، گواهينامه هاي گوناگون و حتي در بعضي موارد مدارك پزشكي و غير پزشكي افراد به آنها بازگردانده شده است.
او براي معرفي ستاد مي گويد: ستاد بازسازي عتبات عاليات و پشتيباني از مردم عراق از آغاز حمله آمريكا شكل گرفته و در مواقع مختلف به ياري مردم اين كشور و گاهي نيز به ياري زائران پرداخته است. اين ستاد كار ساماندهي نيروهاي مختلف ايراني در زمينه عراق را به عهده دارد. و ادامه مي دهد: كار هماهنگي نيروهاي مختلف ايراني از جمله هلال احمر، كميته امداد امام خميني و بهتر بگويم فعاليت هاي امدادي برعهده اين ستاد است. يعني همه فعاليت هاي گروه هاي ايراني تحت نظارت اين ستاد شكل مي گيرد.

ايران ركورددار بزرگترين سانحه هوايي بين سالهاي 1998 تا 2004 ميلادي شد. هرچند ركورددار بودن افتخارآفرين است، اما نه در همه موارد. براساس گزارشي كه بي .بي .سي از 42سانحه هوايي ظرف 7 سال گذشته داده است، 3كشور ايران، چين و روسيه هر كدام با 4سانحه هوايي بيشترين تعداد سوانح هوايي در اين 7سال را به نام خود ثبت كردند. بر اين اساس سانحه سقوط هواپيماي نظامي ايران در كرمان، بزرگترين سانحه هوايي دنيا از ميان 42سانحه بود.
به لحاظ تعداد سانحه، آمريكا و مصر هر كدام با 3 سانحه و اكراين، تايوان و فيليپين هر كدام با سانحه رتبه هاي بعدي را به خود اختصاص دادند.
با اين همه در ميان اين كشورها، ايران به لحاظ تعداد كشته ها نيز بالاترين رقم تعداد كشته هاي سوانح هوايي را در 7 سال گذشته داشته است. از سال 1998 تا 2004 ميلادي 479 نفر در ايران به دليل سقوط هواپيما كشته شده اند. پس از ايران، مصر با 423 كشته و تايوان با 421 كشته در رتبه هاي بعدي قرار دارند. بعد از اين كشورها، آمريكا با 394 كشته، چين با 386 كشته و روسيه با 382 كشته قرار گرفته اند. اگر تعداد پروازها كه البته در اين تحقيق مورد بررسي قرار نگرفته و وسعت كشورها را نيز در تعداد سوانح لحاظ كنيم، شايد به نكات جالبتري برسيم. حتي با لحاظ اين موارد نيز وضعيت ايران از نظر رتبه داري تغييري نخواهد كرد. چه كشوري به وسعت هند در اين سالها تنها يك سانحه با 51 كشته داشته است. با اين حال هنوز هم به اعتقاد برخي پرواز با هواپيما حتي در ايران امنتر از روش هاي ديگر سفر است. چه سال گذشته حدود 20 هزار نفر در ايران در سوانح رانندگي جان سپردند. قابل توجه آنكه در اين زمينه نيز به نوعي ركوردار بوديم.
فهرست سوانح هوايي جهان از سال 1998 تا 2004 ميلادي به نقل از بي .بي .سي به اين شرح است:
۲۱ نوامبر 2004............................................... سقوط هواپيماي چين با 53 كشته 
۲۰ اكتبر 2004................................................ سقوط هواپيماي آمريكا با 13 كشته 
۲۴ آگوست 2004............................................سقوط هواپيماي روسيه با 90 كشته 
۲۲ آگوست 2004.......................................... سقوط هواپيماي ونزوئلا با 25 كشته 
۱۰ فوريه 2004................................................. سقوط هواپيماي ايران با 40 كشته 
۱۳ ژانويه 2004.......................................... سقوط هواپيماي ازبكستان با 37 كشته 
۳ ژانويه 2004..............................................سقوط هواپيماي مصري با 141 كشته 
۲۵ دسامبر 2003............................................. سقوط هواپيماي يمن با 135 كشته 
۸ ژولاي 2003.............................................سقوط هواپيماي سودان با 115 كشته 
۲۶ مي ۲۰۰۳................................................. سقوط هواپيماي اكراين با 74 كشته 
۸ مي ۲۰۰۳...................................................سقوط هواپيماي كنگو با 120 كشته 
۶ مارس 2003................................................ سقوط هواپيماي الجزاير با 102 كشته 
۱۹ فوريه 2003............................................... سقوط هواپيماي ايران با 276 كشته 
۸ ژانويه 2003.................................................سقوط هواپيماي تركيه با 76 كشته 
۲۳ دسامبر 2002.............................................. سقوط هواپيماي ايران با 46 كشته 
۲۷ ژولاي 2002............................................... سقوط هواپيماي اكراين با 83 كشته 
اول ژولاي 2002........................................... سقوط هواپيماي روسيه با 71 كشته 
۲۵ مي ۲۰۰۲.................................................سقوط هواپيماي تايوان با 225 كشته 
۷مي  2002..................................................... سقوط هواپيماي چين با 112 كشته 
۷ مي ۲۰۰۲.......................................................سقوط هواپيماي مصر با 65 كشته 
۴ مي ۲۰۰۲.................................................سقوط هواپيماي نيجريه با 148 كشته 
۱۵ آوريل 2002............................................... سقوط هواپيماي چين با 160 كشته 
۱۲ فوريه 2002................................................ سقوط هواپيماي ايران با 117 كشته 
۲۹ ژانويه 2002............................................ سقوط هواپيماي اكوادور با 92 كشته 
۱۲ ژانويه 2002.............................................. سقوط هواپيماي آمريكا با 260كشته 
۸ اكتبر 2001.......................................... سقوط هواپيماي اسكانديناوي با 118 كشته 
۴ اكتبر 2001............................................... سقوط هواپيماي روسيه با 178كشته 
۳ ژولاي 2001............................................. سقوط هواپيماي روسيه با 143 كشته 
۳۰ اكتبر 2000............................................ سقوط هواپيماي سنگاپور با 78 كشته 
۲۳ آگوست 2000........................................ سقوط هواپيماي بحرين با 143 كشته 
۲۵ ژولاي 2000............................................ سقوط هواپيماي فرانسه با 113 كشته 
17 ژولاي 2000.................................................سقوط هواپيماي هند با 51 كشته 
۱۹ آوريل 2000............................................ سقوط هواپيماي فيليپين با 131 كشته 
۳۱ ژانويه 2000............................................. سقوط هواپيماي مكزيك با 30 كشته 
۳۰ ژانويه 2000................................................. سقوط هواپيماي كنيا با 179 كشته 
۳۱ اكتبر 1999...............................................سقوط هواپيماي مصري با 217 كشته 
۲۴ فوريه 1999...................................................سقوط هواپيماي چين با 61 كشته 
۱۱ دسامبر 1998................................................سقوط هواپيماي تايلند با 101 كشته 
۲ سپتامبر 1998.......................................... سقوط هواپيماي سوئيس با 229 كشته 
۱۶ فوريه 1998............................................... سقوط هواپيماي تايوان با 196 كشته 
۲ فوريه 1998............................................... سقوط هواپيماي فيليپين با 104 كشته 

باورتان مي شود، در كشوري كه سالانه صدها تن گندم به دريا ريخته مي شود، بسياري از مردم گرسنه باشند؟ گرسنگي حالا ديگر به آفريقا نشين هاي دنيا محدود نمي شود. وزارت كشاورزي ايالات متحده آمريكا اعلام كرده، سال گذشته بيش از 12 ميليون خانواده آمريكايي غذاي كافي نداشتند، سي .بي. اس گزارش داد، سخنگوي وزارت كشاورزي آمريكا از دولت خواسته هر براي كمك به تغذيه مناسب و تهيه غذا به اندازه كافي براي افراد نيازمند برنامه اي تدوين كند.
براساس تحقيق اين وزارتخانه در 6/12 ميليون خانواده آمريكايي 2/11 درصد كل خانواده هاي اين كشور حداقل يك عضو وجود دارد كه به غذاي كافي دسترسي ندارد. در حدود يك سوم از اين ميزان يعني 3ميليون و 900 هزار خانوار به دليل نداشتن پول كافي براي تهيه غذا گرسنه مانده اند.
دو سوم باقيمانده نيز به رژيم غذايي مناسب و مغذي دسترسي نداشتند.
بر اساس اين گزارش بيش از 36 ميليون آمريكايي شامل 13 ميليون كودك در سال گذشته گرسنگي را تجربه كرده اند.

برخوردهاي نامناسب در برخي از اداره هاي دولتي باعث افزايش نارضايتي مردم مي شود. به همين دليل يكي دو سالي است، تكريم ارباب رجوع در دستور كار اداره ها قرارگرفته. اما اينكه چقدر اين دستور عملي مي شود جاي حرف و حديث بسيار دارد. عبادي، فرماندار تبريز از تشكيل كميته ويژه اي در اين شهر براي شناسايي كانون هاي نارضايتي اجتماعي و اعتراضات مردمي خبر داده است.
وي گفته: مديران دستگاه هاي دولتي موظفند با ارايه خدمات درست، صحيح و تكريم شايسته ارباب رجوع، مانع از بروز تنش هاي اجتماعي و نارضايتي عمومي شوند. عبادي افزود: بر اساس تصميم شوراي اداري تبريز با هماهنگي اداره ها و نهادهاي دولتي، كميته اي در اين زمينه تشكيل و با بررسي مسايل، راهكارهاي اساسي براي جلوگيري از بروز تنش هاي اجتماعي و نارضايتي مردم ارايه خواهد شد. وي گفت: اگر روند كار در دستگاه هاي دولتي به طور مناسب صورت بگيرد، شاهد نارضايتي مردم نخواهيم بود.

چند روز در هفته خواب آلود سركار حاضر مي شويد. احتمالا يكي از دلايل آن هم، اين است كه شب خواب خوبي نداشته ايد. اختلالات خواب مي تواند منشا برخي از بيماري ها و بسياري از كج خلقي ها باشد. نخستين سمينار اختلالات خواب نيز با هدف شناسايي اين اختلالات برگزار مي شود.
دكتر خسرو صادق نيت دبير اين سمينار گفته: كشور ما از نظر ميزان تصادفات و حوادث رانندگي رتبه اول را در دنيا دارد و ميزان مرگ و مير ناشي از تصادفات پس از بيماري هاي قلبي و عروقي، بيشترين آمار را به خود اختصاص داده است و اختلالات خواب يكي از عوامل بسيار مهم در اينگونه حوادث و تصادفات است، به گونه اي كه شيوع آنها به اندازه شيوع عاملي همچون استفاده از مشروبات الكلي در ساير نقاط جهان است. ضمن اينكه حوادث ناشي از اختلالات خواب اغلب وحشتناك تر و شديدتر هستند. حداقل قبل از رانندگي هاي طولاني هم كه شده، خوب بخوابيد!

بهران: رييس سازمان بازرسي و نظارت بر قيمت كالا و خدمات به واحد مركزي خبر گفت: اضافه آب بهاي دريافتي از مردم كه براساس مصوبه شوراي اقتصاد بوده است بايد به آنان برگردانده شود. اين آخرين خبر در حول و حوش اين ماجراست.
سابقه ماجرا برمي گردد به زماني كه مجلس شوراي اسلامي در دوره ششم، در قانون بودجه سال 83 براي برق نيز مجوز افزايش 25 درصدي صادر كرده بود اما اين مجوز در ستاد بررسي كنترل قيمت ها تعديل شد.
ستاد بررسي كنترل قيمت ها تصويب كرد تا سال 83 نرخ تعرفه آب بها براي مصراف زير الگوي مصرف حداكثر تا 10 درصد افزايش يابد و مراجع قانوني ازجمله وزارت نيرو و شركت آب و فاضلاب و شوراي اقتصاد نيز بايد اين مصوبه را اجرا مي كردند.