ماهور ۲۴
فصلنامه ماهور شماره ۲۴ تابستان ۱۳۸۳ ، ۱۲۴ صفحه
با مقالاتي از ژان دورينگ به ترجمه سودابه آتش كار، در ارتباط با يك قالب و شكل موسيقايي بومي و قومي كه در منطقه بلوچستان بزرگ شكل گرفته است. نوشته شده است با عنوان «زهيريگ بلوچي و پيدايش يك موسيقي كلاسيك» و از منصوره ثابت زاده با تيتر رقص در ايران و نيز تحقيقي از ريحان سزاوار و سياوش بيضائي، با عنوان ميرك: زيبارويي از پيردان بلوچستان كه پيردان روستايي است و ميرك (ميرباك تحبيب) دختري زيبا و البته معشوقه اي ناكام و مطالعه اي در رسالات و نگاره هاي دوران تيمور و فرزندانش به قلم هومان اسعدي و همچنين يادداشتي راجع به ساختار و نقش چهار مضراب در موسيقي ايراني به قلم بابك خضرايي و ديگر نوشته كه در جهت آشنايي با موسيقي شمال آفريقا نگاشته شده به وسيله كارولين كارد و نت و ترجمه ناتالي چوبينه و از همين مترجم، ترجمه متن تحقيق يان كراس با عنوان موسيقي و تكامل زيست فرهنگي و چندين گزارش از كنگره بين المللي موسيقي تهران در سال ۱۳۴۰ و ... و يك گفتگو توسط ساسان فاطمي كه با خسرو مولانا استاد دانشگاه انجام گرديده درباره معادل ها و معادل گزيني واژه هاي موسيقي و يادداشت اصلي سردبير كه به غير از يادداشت ابتدايي فصلنامه (سرمقاله) مي باشد با عنوان تا فصلي ديگر كه بوي اميدواري و بهبود اوضاع فرهنگي- هنري از لابه لاي جملاتش به مشام مي رسد و اين چنين باد. عكس روي جلد فرشته اي نوازنده را نشان مي دهد كه از نقاشي هاي دوران تيموري و مربوط به مقاله هاي هومان اسعدي است و البته نويسنده در متن مقاله ترديدي را اظهار داشته در مورد سازي كه در دست فرشته است نگارنده سطور عرض مي كنم كه ساز تنبور مغولي است به شرحي كه مراغي داده و نيز اندكي دقت به درخت و شاخه ها و گل ها و نيز آرايش موهاي فرشته در عكس و به ويژه طرح لباس و نقش شنل و برش آستين ها و نيز گره شال فرشته همه و همه دليلي متقن و محكم بر مغولي بودن فرشته و لاجرم سازي كه مي نوازد مِي باشد. طراحي گوشواره و گردي صورت و قوس ابروان و حالت چشم ها نيز دلالت بر همين ادعا دارد...
به هر حال فصلنامه شماره ۲۴ كماكان اعتبار و تشخص اين رسانه مكتوب را در بين كليه مكتوبات و رسانه هاي نوشتاري حوزه موسيقي حفظ كرده كه با مطالبي ارزشمند و قابل رجوع، به عنوان مأخذي موجه و منبعي موثق براي پژوهشگران و اهل تحقيق و علاقه مندان، به شمار مي آيد.
جاودانه ها
به كوشش مسعود زرگر، انتشارات آتنا
كتاب جاودانه ها به بازار نشر راه يافت، با اين وعده كه به زودي جلدهاي دوم و سومش نيز در دسترس علاقه مندان قرار گيرد (و تاكنون عملي نشده است) . اما در سال ۱۳۸۳ به چاپ پنجم رسيده است كه خبر خوشحال كننده اي است. كتاب شامل ۵۰۰ ترانه و تصنيف از مشهورترين و به يادماندني ترين لالايي ها و ملودي ها و ترانه هاي شهري و روستايي ايران زمين است و به لحاظ توجه شايان، نسبت به آثار مشابه، اشتباهات و اغلاط بسيار كمتري در آن راه يافته است. ضمن اين كه سعي شده نمايه و معرفي نامه هر تصنيف، اطلاعات كاملتري از نام آهنگساز، شاعر ، خواننده ونيز مدت زمان ترانه به خوانندگان خود بدهد. بخش عكس هاي كتاب با چاپ بيش از صد عكس و معرفي صاحب عكس و نيز درج تاريخ ولادت و وفات در زير عكس از بخش هاي مفيد و اطلاع رسان كتاب است و چند صفحه هم كه در انتهاي كتاب به ترانه سرايان شاغل در راديو اختصاص داده شده است كه البته جاي كار بيشتر و كامل تري دارد. قطع پالتويي كتاب و طرح و رنگ جلدش از ويژگي هاي كتاب است و قيمت پشت جلد نيز ضرورت تخفيف براي دانشجويان و فرهنگيان و جوانان هنرورز و هنردوست را تأكيد مي نمايد و اين البته هنر ناشران است كه راه حل و برون رفتي از اين معضل و تنگناها بيابند. شايد ساده ترين و عملي ترين كار تقسيم كتاب هاي قطور به ۳ تا ۵ كتاب كم حجم تر و ارزان تر باشد.
عليرضا پوراميد