اگر اميرحسين واعظ آشتياني، خزانه دار شوراي شهر، بگويد كه در تهران نزديك به 300 هزار واحد خالي وجود دارد كه كسي ساكن آنها نيست، آنگاه بايد از او پرسيد كه اين آمار از كجا آمده است:
ما از شهرداران مناطق خواستيم تا واحدهاي خالي مربوط به منطقه خويش را شناسايي و تعداد آنرا به ما اعلام كنند. از جمع ارقام اعلام شده ما به عددي مابين 250 تا 300 هزار رسيديم.
اين واحدها براي چه خالي هستند؟
رئيس اتحاديه مشاوران املاك معتقد است براي سودجويي. خسروي به ايرانشهر مي گويد: عده اي 95 درصد واحدهاي مسكوني را تكميل مي كنند تا در زمان بهتر و با قيمت بهتري آنرا به فروش برسانند. وزارت مسكن بايد بر خانه هاي خالي كنترل و نظارت داشته باشد. اعتقاد شخص بنده اين است كه اين امر نوعي احتكار به شمار مي آيد. درست مثل احتكار دارو يا مواد غذايي و...
در تهران و در مناطق غرب و شمال مي توان شمار بسياري از اين واحدهاي خالي را ديد. اگر از اهالي محل سوال شود به شما خواهند گفت اين واحدها مدت زيادي بدون سكنه هستند. پرسش از يك مشاور بنگاه املاك در شمال تهران به اين منجر شد كه او فايلي را به ما نشان دهد و بگويد: اين واحد نزديك به 2 سال خالي است. مالك نه آنرا مي فروشد و نه اجاره مي دهد. چون قيمت مورد نظر او با شرايط كنوني تامين نمي شود.
۲۰ درصد عوارض 
چندي پيش شوراي شهر مصوبه اي را تصويب كرد كه بر اساس آن به واحدهاي خالي اعم از تجاري، اداري و مسكوني و نيز واحدهاي نيمه كاره رها شده عوارض تعلق گيرد. به عقيده اعضاي شورا عوارض 20 درصدي قيمت منطقه اي مي تواند مالكان آن را وادار به فروش، اجاره يا تكميل واحدهاي خالي و نيمه كاره كند.
اين طرح شايد مشابه طرحي باشد كه چند سال پيش از سوي وزارت امور اقتصاد و دارايي اجرا شد. در آن زمان قرار شد دو برابر قيمت منطقه اي از مالكان واحدهايي كه آنها را خالي نگه داشته اند، ماليات دريافت شود. اساس دريافت ماليات اجاره بهاي منطقه اي بود كه البته طرح به طور كامل اجرا نشده و ادامه نيافت.
رئيس اتحاديه مشاوران املاك مي گويد: يادم هست بعضي ها براي اينكه مشخص نشود واحدهايشان خالي است چراغي روشن مي كردند وفرشي مي انداختند تا نشان دهند آنجا كسي زندگي مي كند. نمي شد براي هر واحد هم يك مامور گذاشت...
اما واعظ آشتياني معتقد است دريافت عوارض ساليانه از مالكان واحدهايي كه آنها را خالي گذاشته اند، اگر با برنامه ريزي و شناسايي درست صورت گيرد، ثمربخش خواهد بود. اين، اما يك راه حل مقطعي است.
كارشناسان راه حل معضل مسكن را در ساخت و ساز انبوه و تحويل آسان آن به متقاضيان مي دانند...
معاون وزير مسكن و رئيس سازمان زمين و مسكن معتقد است در 7سال گذشته نرخ توليد مسكن بيش از نرخ تشكيل خانوارهاي جديد بوده و اكنون فقط 5/1 ميليون واحد، كمبود مسكن در كشور برآورد مي شود. وزير مسكن نيز مي گويد آنچه كه از آن به عنوان وجود واحدهاي خالي در تهران ذكر مي شود درست نيست و اين واحدها يا تكميل نشده اند يا مالكان آنها در مراحل پرداخت آخرين قسط هاي اين واحدها هستند!
عده اي 95 درصد واحدهاي مسكوني را تكميل مي كنند تا در زمان بهتر و با قيمت بهتري آن را به فروش برسانند. اين امر نوعي احتكار به شمارمي آيد
با اين حال خزانه دار شوراي شهر به ايرانشهر مي گويد: رقم اعلام شده جدا از واحدهاي نيمه كاره هستند هم اكنون نزديك به 300هزار واحد خالي قابل استفاده در تهران وجود دارد.
به گفته رئيس اتحاديه مشاوران املاك با يك اقدام ساده مي توان تحولي عظيم در بازار مسكن به وجود آورد و تعداد فراواني از اين واحدهاي خالي با اين اقدام به متقاضيان واگذار مي شود او مي گويد: حتي اعلام اين قضيه از جانب دولت كه قرار است ساخت وساز انبوه در تهران صورت بگيرد. تاثير شگرفي روي بازار مسكن مي گذارد و مالكان براي فروش يا حتي اجاره واحدهاي خود عجله خواهند كرد. در وضعيت كنوني مالك مطمئن است نوساني در بازار مسكن ايجاد نخواهد شد و قيمت ها پايين نخواهد آمد بنابراين عجله اي در فروش ندارد و مترصد فرصتي است تا آن را با قيمتي بهتر واگذار كند.
به گفته خسروي، روش هايي نظير اجاره به شرط تمليك و فروش متري مسكن در كلانشهرهايي نظير تهران اصلا جوابگو نخواهد بود.
توقف فروش تراكم نيز يكي ديگر از مشكلات ساخت و ساز در تهران است. خزانه دار شوراي شهر به ايرانشهر مي گويد:آقايان معتقد هستند كه آپارتمان يك كالاست. اما آيا مي توان ميان عرضه و تقاضاي اين كالا نسبت مناسبي پيدا كرد؟ نياز 5/1ميليوني به مسكن در حالي احساس مي شود كه سياست اين آقايان ساخت يك ميليون واحد در سال است... آيا اين سنگ بزرگي نيست؟ هم اكنون 2/56 درصد شهر بافت فرسوده اي دارد كه اگر ساخت و سازها همچنان راكد باشد تا دو سال ديگر به 70 درصد خواهد رسيد آن وقت براي نوسازي 70 درصد شهر مي دانيد چه هزينه اي بايد صرف شود؟
به عقيده خزانه دار شوراي شهر نبايد به اين تئوري منسوخ شده دل بست كه توقف ساخت وساز جلوي افزايش جمعيت را مي گيرد... او مي گويد: در كشوري كه مشكل اشتغال دارد اين تئوري به مشكل بر مي خورد و جوابگو نيست. در كشوري كه بخش كشاورزي 22درصد اشتغال و بخش خدمات 50 درصد اشتغال را به خود اختصاص داده اند اين تئوري ارزشي ندارد اين جمعيت عظيم در حاشيه شهرها براي چه گرد هم آمده اند؟
به گفته عضو كميسيون اجتماعي مجلس هر سال 540 هزار ازدواج صورت مي گيرد كه همه آنها نيازمند مسكن هستند. تعداد زيادي نيز درحاشيه شهرها زندگي مي كنند كه به مسكن نياز دارند چرا كه از مسكن مناسبي برخوردار نيستند. عباس پور مي گويد: براساس قانون اساسي و همچنين برنامه 5 ساله بايد شرايط لازم براي خانه دار شدن اين افراد فراهم شود.
راهكارهاي جدي
يك مشاور املاك در شمال تهران به ايرانشهر مي گويد: بسياري از معامله ها به خاطر اختلاف مالك و خريدار،  يا موجر و مستاجر بر سر رقم هاي ناچيز سرنمي گيرد. نتيجه اين اختلاف ها خالي ماندن واحدهاست در حالي كه يك زوج جوان كه تازه زندگي خود را شروع كرده اند نياز به آپارتماني براي زندگي دارند...
رقم 300هزار واحد خالي براي تهران در شهري كه بسياري به خاطر نداشتن سرپناه جان خود را از دست مي دهند، تكان دهنده است! آيا نبايد راهكارهاي جدي تري براي عرضه اين واحدهاي خالي يافت و اعمال كرد؟

ندالهردي 
استفاده بهتر از پول، وقت يا حتي انرژي و ذخيره آنها اين روزها به دغدغه بزرگ زندگي همه ما تبديل شده اند. به همين دليل است براي خريد اجناس مورد نياز، فروشگاه هاي بزرگ و زنجيره اي يا بازارچه ها را انتخاب مي كنيم، البته اغلب، فاصله زياد آنها باعث شده كه هميشه نتوانيم براي خريدهاي روزانه به آنجا برويم. اما مدتي است كه شهرداري تهران تصميم گرفته با همكاري كميته امداد براي راحتي خريد شهروندان و ارايه محصولات خانواده هايي كه صنايع و توليدات خانگي دارند، به خصوص خانواده هاي تحت حمايت كميته امداد، بازارچه هايي را در سطح شهر و مناطق تهران راه اندازي كند.
ظاهرا قرار است با افتتاح اين بازارچه ها يكهزار و 230 غرفه به مددجويان تحويل داده شود. در نتيجه براي 3هزار و 700 نفر هم زمينه اشتغال به وجود بيايد.
بنابراين در اجراي اين طرح اولين بازارچه توليدات و محصولات خودكفايي خانواده هاي تحت حمايت كميته امداد با عنوان بازارچه جنت حدود يكماه قبل در منطقه 5 افتتاح شد. اين بازارچه كه در محوطه بزرگي در تقاطع خيابان جنت آباد و بزرگراه ايرانپارس يا آبشناسان قرار دارد، در حقيقت چادر بسيار بزرگي است كه در زير آن غرفه هاي زيادي تعبيه شده است. پشت اين چادربزرگ هم فضاي نسبتا بزرگي براي پاركينگ ماشين ها قرار دارد و كنار آن يك پارك بازي براي بچه ها. در اين بازارچه غرفه هاي مختلفي براي فروش مواد غذايي و خوراكي، پوشاك، صنايع دستي و هنري، كيف و كفش، لوازم تحرير و ... وجود دارند.
تعداد اين غرفه ها به 160 مي رسد كه نصف آنها متعلق به مددجوهاست و به وسيله كميته امداد به صورت رايگان در اختيار آنها قرار داده شده و بقيه غرفه ها به صورت آزاد به توليد كنندگان اجاره داده مي شود. مدت اين اجاره ها يك ماهه است و قيمت آنها از 100 هزار تومان شروع شده و به 250 هزار تومان هم مي رسد كه اين قيمت ها به اندازه و بزرگي غرفه ها بستگي دارد. البته به گفته ملكي مدير اين بازارچه تعدادي از غرفه ها هم به صورت رايگان به خانواده هاي شهدا و كساني كه توانايي تهيه جايي براي عرضه و فروش محصولاتشان ندارند داده مي شود. ملكي درباره اين بازار و تمديد قراردادها مي گويد: به دليل اينكه يكي از مهمترين هدف هاي برپايي اين بازارچه ها جمع آوري دستفروش ها و كساني است كه جايي براي فروش توليدات دستي و خانگي خود ندارند، در بين غرفه داران تحقيقاتي انجام داده ايم تا اين افراد را شناسايي كنيم، به همين خاطر اين افراد در اولويت هستند. درباره مدت برپايي اين بازارچه هم بايد بگويم كه زمان خاصي پيش بيني نشده است و اين موضوع تنها به نظم و موفقيت فروش محصولات بستگي دارد. براي اينكار سازمان ها و ارگان هاي مختلفي با ما همكاري مي كنند. يكي از اين ارگان ها وزارت بازرگاني است كه تمام اجناس بازارچه را قيمتگذاري مي كند. آتش نشاني و نيروهاي انتظامي هم مسووليت برقراري امنيت را بر عهده دارند. البته قرار است در صورت ادامه برپايي بازارچه، سازه هاي سوله مانند را جايگزين اين چادر بكنيم. اگر اين اتفاق بيفتد تصميم داريم غرفه اي  را هم براي نقاشي كارهاي دستي و در واقع سرگرمي بچه ها برپا كنيم.
ضمنا تمام اين غرفه ها هم به نسبت مقدار سرمايه اجناس آنها به وسيله خود غرفه داران بيمه مي شوند.
بازارچه هاي ديگري هم از همين نوع در 5 منطقه تهران افتتاح شده اند. اين بازارچه ها در منطقه 4 در حكيميه تهرانپارس، شهرك امام حسينع، منطقه 13 در ضلع شمالي فرهنگسراي جوان خاوران، منطقه 16 در خيابان شهيد رجايي ميدان بهشت، بلوار ابريشم، خيابان خسرو احمدي، منطقه 19 در ميدان بهمن بزرگراه تندگويان، ورزشگاه غيانوري و منطقه 22 در دهكده المپيك، انتهاي خيابان اميركبير قرار دارند.

احسان ناظم بكايي 
ساعات زيادي را در ترافيك سپري مي كنيم و بايد قبول كنيم با ورود روزانه بيش از يكهزار اتومبيل به تهران و ناهماهنگي هاي احتمالي بيش از 15 نهاد مسوول ترافيك، اين عارضه شهري در تهران بومي شده و قواعد و فرهنگ خاص خود را مي طلبد، درست مثل آپارتمان نشيني يا خريد از فروشگاه هاي پر زرق و برق، چرا كه اين ترافيك از توكيو تا مكزيكوسيتي در نوع خود بي نظير است و اتفاقا ما هم در عرصه اين جهان، مردمي بي همتاييم.
خونسردي از ملزومات فرهنگ ترافيك است، اگر چراغ هاي راهنمايي و رانندگي چند بار رنگ عوض كردند و ثانيه شمار آنها به طور معكوس به شمارش پرداختند و هيچ حركتي در سيل اتومبيل ها ايجاد نشد، بايد دانست كه اين حالت نه تنها براي شما، بلكه براي صدها نفري كه اطراف شما، درون جعبه هاي فلزي نشسته اند هم وجود دارد. بنابراين حركت ميليمتري، جابه جا كردن خط عبور آن هم به سختي، بوق زدن ممتد و داد و هوار هم بي فايده است و تنها كنترل اعصاب را به هم مي ريزد.
بهتر است كاست موسيقي ملايمي را در ضبط ماشينتان كه معمولا جز شما سرنشين ديگري ندارد - درست مثل دهها همسايه فلزي شما - بگذاريد و گوش دهيد يا پيچ راديو را روي راديو پيام بپيچانيد و هر يك ربع بعد از اخبار، خبرهاي ترافيكي را بشنويد و لذت ببريد.
استفاده بهينه از وقت هم بسيار موثر است كه اين يكي براي مسافران تاكسي ها و اتوبوس ها توصيه مي شود و خواندن جزوات براي دانشجويان و دانش آموزان در زمان محبوس ماندن در ترافيك، كار جالبي است و حتي مي توان با كوچك كردن جزوات در قطع هاي كوچك به اندازه كف دست، به مطالعه فرمول ها و مفاهيم مهم درسي، آن هم به صورت خلاصه پرداخت، البته مطالعه كتب متنوع كه در قطع هاي كوچك و قابل حمل چاپ مي شود و كم هم نيستند، بسيار مفيد است. كم نبوده و نيستند كساني كه در همين اوقات ترافيكي كه زمان مرده افراد محسوب مي شود كتاب هاي متعدد و پرباري را خوانده اند، قرآن با ترجمه، گلستان سعدي، بهارستان جامي، رباعيات خيام، كليله و دمنه، تذكره الاولياي عطار، جوامع الحكايات عوفي و ....
ولي خواندن كتاب و مطالعه معمولا در اتوبوس هايي كه تا حلقشان پر است و حتي جا براي نفس كشيدن هم به سختي پيدا مي شود، غير ممكن است و تنها هنگامي مي توان چنين كاري را انجام داد كه روي صندلي نشسته باشيم كه يافتن صندلي خالي تقريبا محال است. در تاكسي هم ممكن است ورق زدن كتاب، باعث برخورد با مسافر كناري و ايجاد رنجش شود گرچه برخي از چشم پزشكان، مطالعه هنگام حركت را براي چشم مضر مي دانند، ولي بايد به اين نكته توجه كرد كه در ترافيك تهران اصلا حركتي وجود ندارد كه باعث صدمه به چشم بشود!
رعايت حال اطرافياني كه در نزديكترين فاصله در كنار ما نشسته يا ايستاده اند هم از اصول فرهنگ ترافيكي است، با توجه به بسته بودن فضاي وسيله حمل و نقل، كشيدن سيگار كه اغلب توسط راننده و به خاطر فشار عصبي ترافيكي انجام مي شود و باز نگه داشتن پنجره سمت راننده، نه تنها تاثيري بر تخليه بو و دود سيگار ندارد، بلكه خاكستر و دود را به طور كامل همراه با باد روانه صندلي و سرنشينان عقب مي كند همگي باعث ناراحتي ساير سرنشينان مي شود.
نوع نشستن و طريقه ايستادن نيز مي تواند براي سايرين مشكل ايجاد كند، برخي با نوع نشستن خاصي كه ملغمه اي از لم دادن و راحتي است باعث فشردگي ساير مسافران و ناراحتي آنان مي شوند، متاسفانه برخي آقايان نيز حركات و رفتار مناسبي با خانم هايي كه مسافرند، ندارند.
طبق قوانين هر اتومبيل، علاوه بر راننده مجاز به جابه جايي سه نفر ديگر است. ماجراي نفر وسطي كه روي صندلي عقب مي نشيند كه حل شده، اما مستاصل آن مسافري كه بين راننده و مسافري ديگر روي دنده و ملحقات مجبور است جايي ميان زمين و آسمان و بدون تكيه گاه بنشيند و در آخر كرايه كاملي را هم بپردازد. اين حالت ناخوشايند براي اين مسافر عزيز در مسيرهاي طولاني و البته پر ترافيك بسيار زجرآور است و جالب اينكه اين ماجرا در تمامي اتومبيل ها از سمند و پرايد گرفته تا پيكان و كلا هر ماشيني با هر ابعادي اتفاق مي افتد.
جالب اينكه ترافيك مي تواند زمينه اي براي نزديكي و آشنايي و آشتي با موسيقي اصيل و استخواندار از طريق گوش دادن به آلبوم ها و برنامه هاي گوناگون باشد و حتي در خودروهاي شخصي مي تواند به محلي مناسب براي يادگيري زبان خارجي از طريق مكالمه و گوش دادن به نوارهاي اين چنين تبديل شود.
انسان، موجودي اجتماعي و ترافيك هم زاييده همين افزايش اجتماع است. همين خصلت باعث مي شود تا در ساعات  گير افتادن در ترافيك، صحبت كردن كه اصل مهم زندگي اجتماعي انسان است گل كند، گرچه عده اي به خاطر فشار عصبي يا هر مشكل ديگر، بعضا با خود حرف مي زنند. معمولا در شرايط عادي ترافيكي و رواني آن، بحث در وسايل نقليه به خصوص از نوع عمومي و به ويژه تاكسي ها به سمت مسايل روز از قبيل گراني، افزايش قيمت جهاني نفت و تاثير معكوس بر اقتصاد كشور، صندوق ذخيره ارزي، ان. پي. تي و اين جور چيزها مي رود و اگر هم فرد مسني در اتومبيل حاضر باشد هر از چندگاهي گريزي به گذشته و مقايسه تاريخي انجام مي شود.
اما هنگامي كه وسيله نقليه در ترافيك گير كند، به خصوص اگر ترافيك از آن پدر و مادردارها باشد، بحث حول مسايلي مثل شلوغي بيش از حد همين معبر در اكثر ساعات، آناليز راننده و سايرين از وضعيت فعلي ترافيك، افزايش جمعيت،توليد قسطي اتومبيل و ريختن آن در سطح شهر، جريمه هاي زياد، راه هاي فرار از مخمصه و... مي چرخد و البته عده اي هم ترجيح مي دهند پياده شده و پياده طي مسير كنند.
مساله ديگري كه تقريبا در اتوبوس ها و در بخش خانم ها روي مي دهد قضيه خواستگاري كردن مادران پسر جوان دار از دختران دم بخت است كه بعد از سلام و احوالپرسي و كنكاش پيرامون وضعيت تحصيلي و محل زندگي به گرفتن شماره تلفن براي امر خير منتهي مي شود.
كسب و كار و بهره برداري از وضعيت ترافيكي نيز خود نشانه اشتغالزايي اين نماد شهري كه به ظاهر معضل است مي باشد؛ روزنامه فروشي، فروش انواع گل هاي رز و مريم و نرگس، اجراي زنده موسيقي با ويولن و سه تار و تنبك و ني، فروش پسته، بادام زميني، تخمه آفتابگردان و ژاپني، عرضه انواع جوراب، كلاه و شال گردن و روسري، اسكاچ، مايع ظرفشويي و سيم ظرفشويي و... از مشاغلي هستند كه مي توان به آن اشاره كرد كه علاوه بر سطح خيابان هر از چند گاهي، چند ايستگاهي هم مسافر رايگان اتوبوس ها هستند تا به ارايه محصولات بپردازند.
و البته در كنار اين مشاغل، ترافيك باعث رونق روز افزون مسافربرهاي موتوري شده كه سريع السيرترين و البته هيجاني ترين سيستم حمل و نقل جاده اي و فرا جاده اي در جهان به شمار مي رود و صدالبته فشار روحي و عصبي و رواني بيماري ها را باعث مي شود كه روزي رساني دكترها و بيمارستان ها را باعث مي شود.
به هر حال ترافيك تهران علاوه بر اشتغالزايي،  آموزش  تحمل كردن ديگران،  افزايش معلومات و چيره شدن در بحث هاي گوناگون، فرصتي براي تامل و تفكر و دهها كار مفيد ديگر حاصل انواع بيماري ها تنفسي، حركتي، روحي از بين رفتن زماني كه مي توانست صرف كار مفيدي شود، هدر رفتن ميليون ها بنزين وارداتي، استهلاك صدها هزار قطعه در اتومبيل ها و... است، ولي ما بايد ديد مثبتي به مسايل داشته باشيم و حالا كه از پس ترافيك برنمي آييم ، به فكر فرهنگسازي مناسب ترافيكي باشيم.

شهرداري هاي فرانسه اقتصاد شهرها را توسعه مي دهند
جهاني شدن اقتصاد و برداشتن مرزهاي اكثر كشورها حداقل در مورد تجارت و مسايل اقتصادي نحوه نگرش به مديريت شهري را دچار تغييرات اساسي كرده است.
به طور كلي در عصر حاضر اقتصاد شهري با تجارت جهاني به گونه اي عجين شده كه شهرها به ويژه كلانشهرها به صورت جزئي از اركان اقتصاد جهاني در آمده اند.
اين موضوع بافت شهري را چه از لحاظ كالبد و چه از نقطه نظر اجتماعي دستخوش تحولات بنيادي كرده است.
از اين رو در برنامه ريزي و سياستگذاري شهري توجه به زمينه هاي اقتصادي شهر پتانسيل هاي بالقوه و بلفعل شهرها براي كسب درآمد، چگونگي ايجاد مشاغل و بهره وري بهينه از منابع مادي و انساني جزو اصول لاينفك برنامه ريزي شهري در آمده است.
در همين راستا انجمن حكومت هاي محلي فرانسه اقدام به تدوين برنامه اي در جهت مديريت بر منابع درآمدي شهرهاي فرانسه كرده است.
در اين برنامه روش هاي نوين كاربري اراضي در جهت فعاليت بهينه اقتصادي، مشاركت شهروندان و توسعه اقتصاد محله اي گنجانده شده است.
بر اساس اين برنامه ابتدا ويژگي هر شهر و نقاط مهم اقتصادي شهرها شناسايي شده و شرايط هر منطقه از نظر توسعه اقتصادي بررسي مي شود.
البته در اين خصوص چگونگي زيرساخت هاي اقتصاد منطقه اي، هويت محله اي هر بخش، نحوه مشاركت شهروندان و رضايت شهروندان از اجراي طرح هاي اقتصادي مد نظر قرار مي گيرد.
در طرح توسعه و گسترش اقتصاد شهري نه تنها فاكتورهاي ساختاري و كالبدي اقتصادي در شهرها مورد توجه قرار مي گيرند، بلكه انجمن حكومت هاي محلي فرانسه مسايلي از قبيل حل مشكلات مسكن شهرها، بهداشت شهري، محيط زيست و بهسازي فرهنگي فضاهاي شهري نيز را مد نظر قرار داده است.
مديران شهري شهرهاي فرانسه موظف شده اند كميته هاي ويژه اي را جهت بررسي و كارشناسي تحقق طرح توسعه و گسترش اقتصاد شهري در فرانسه تشكيل دهند.
اين كميته ها متشكل از كارشناسان مسايل شهري، شهرسازان، اقتصاد دانان و جامعه شناسان هستند كه در قالب كميته هاي مختلف به بررسي عوامل اجرايي طرح توسعه اقتصاد شهري فرانسه اقدام مي كنند.
بازسازي پايتخت باستاني چين مركزي 
دولت محلي استان هنان در مركز چين بودجه اي معادل 120 ميليون يوان معادل 46/14 ميليون دلار براي مرمت و بازسازي پايتخت 3500 ساله اين كشور در ژنگ ژو اختصاص داده است.
خبرگزاري شينهوآ، در گزارش خود از بازسازي اين پايتخت، به اهداف اين كار اشاره كرده و گفت: اين پروژه در سال 2005 با هدف حفاظت از ديوار اين پايتخت و معابد مهم آن آغاز خواهد شد. به دنبال كشف پايه هاي شهري باستاني كه 3500 سال پيش ساخته شده است، ژنگ ژو به عنوان يكي از 8 پايتخت باستاني كشور چين شناخته شده است.
باستان شناسان تاكنون خرابه  هاي ديوار اين شهر باستاني را يافته اند كه 7 كيلومتر طول، 20 متر پهنا در پايين و 5 متر پهنا در بالا داشته است. پايه هاي چند كاخ نيز در بخش هاي شمالي و شمال شرقي اين شهر كشف شده است.
از جمله ديگر كشفيات در اين محوطه مي توان به كارگاه هاي سفالگري و برنزسازي براي خانواده سلطنتي و مقدار زيادي ظروف برنزي در سه حفره بزرگ اشاره كرد كه به نظر مي رسد توسط خانواده سلطنتي در مراسم ويژه استفاده مي شده است.
اين خرابه ها در شهر ژنگ ژو واقع شده و 25 كيلومتر مربع را در بر مي گيرند. ژنگ ژو كه از نمونه هاي اصيل پايتخت هاي باستاني چين به شمار مي رود، در پيوند دادن سه خاندان شيا، شانگ و ژن غربي نقش مهمي داشته است.

تحقق نيافتن ماده 136 قانون برنامه سوم توسعه كه بر اساس آن مي بايست 24 وظيفه دولتي به شهرداري ها واگذار شود، منجر به چند پاره شدن مديريت شهري و هرز رفتن سرمايه ها و اتلاف هزينه ها مي شود.
موضوع ساخت و ساز بر نحوه احداث واحدهاي مسكوني يكي از مشكلات مديريت شهري است. مخبر كميسيون شهرسازي شوراي اسلامي شهر تهران، در ارتباط با مقاوم سازي ساختمان هاي فرسوده تهران بعد از زلزله بم معتقد است: هنوز شوراي شهر برنامه اي در اين ارتباط از وزارت مسكن يا سازمان نظام مهندسي به عنوان متوليان امر ساخت و ساز، دريافت نكرده است.
دكتر خسرو دانشجو مي گويد: تا زماني كه مصالح استاندارد به وفور در ساختمان سازي استفاده و نيروي كار ماهر دسته بندي نشده و قوانين مربوط به ساخت و ساز اجرايي نشود، نمي توان انتظار داشت وضعيت ساخت و ساز در كشور ارتقا يابد.
دانشجو ادامه داد: كيفيت بر مصالح ساختماني بخشي مربوط به وزارت مسكن و بخش ديگر توسط موسسه استاندارد نظارت صورت مي گيرد و تا زماني كه اين مديريت چندپاره وجود داشته باشد، چگونه مي توان انتظار ساماندهي اين حوزه را داشت.
رئيس پژوهشكده سوانح طبيعي كشور نيز با اشاره به حادثه زلزله بم تاكيد كرده: فرصت زيادي براي مقاوم سازي ساختمان هاي فرسوده نداريم. دكتر محمود فاطمي عقدا به كنترل مضاعف از سوي دستگاه هاي متولي بر ساخت و سازهاي غير مجاز و خارج از ضوابط و اصول شهرسازي اشاره كرد و گفت: متاسفانه حجم سازه هاي نامقاوم به قدري زياد است كه مساله با تدابير در نظر گرفته شده، حل نمي شود. وي در ارتباط با حداقل زمان موردنياز براي مقاوم سازي شهرهاي بنا شده روي گسل ها، گفت: به طور مسلم براي رسيدن به نقطه مطلوب فرصت زيادي نداريم و بايستي موضوع را با جديت و توان بيشتري و با استفاده از نيروهاي متخصص دنبال كرد.