جنگل هاي حرا و صخره هاي حساس مرجاني، پرورشگاه هاي آبزيان و انواع گونه هاي ارزشمند به شدت آسيب ديده اند. براي بازگرداندن محيط زيست به وضع پيشين به ميلياردها دلار بودجه نياز است.
دانشمندان سراسر جهان نگراني عميق خود را از سلامت اكوسيستم هاي محلي و توان آنها براي نگهداري نجات يافتگان فاجعه سونامي در بخش هايي از آسيا و آفريقا ابراز داشتند.
لايه هاي آب، زمين، مناطق ماهيگيري و ... زير فشار سيلاب قرار دارند و صدمات وارده بر اين مناطق در درازمدت تاثيرات اجتماعي اقتصادي شديدي بر زندگي مردم، به ويژه ماهيگيران محلي، خواهد گذاشت.به رغم تلاش آژانس هاي محلي و سازمان هاي بين المللي براي كمك به نجات يافتگان، مسايل اكولوژيك خطيري وجود دارد كه تاثير مستقيم بر سلامت انسان مي گذارند. آژانس هاي كمك به بازماندگان گزارش مي دهند كه آب شرب در سراسر منطقه كمياب است منابع آب در اثر زلزله پيش از سونامي از ميان رفته يا توسط آب اقيانوس، اجساد مردم و آوار و امثال آن آلوده شده است و چنانچه به سرعت فكري براي آب نشود، بسياري از بيماران فعلي خواهند مرد.
برآورد اخير NOAA اداره ملي اقيانوس و جو، تاثيرات غير مستقيم فاجعه بر محيط طبيعي شامل مواد شيميايي كشنده، نفت، رنگ، فرئون، مواد شوينده و پاك كننده و ديگر مواد سمي كه به هنگام بازگشت موج به دريا رفته اند، است.
تخريب امكانات ماهيگيري، زمين هاي كشاورزي و سواحل باعث نابودي اقتصادهاي جوامع محلي متكي بر منابع طبيعي و توريسم شده است. به گفته مقامات اندونزي: محيط زيست در خطر است؛ كاملا در خطر است.
بنابر اعلام گروه هاي زيست محيطي، بررسي هاي اوليه نشان مي دهد كه بسياري از جنگل هاي مانگرو حرا و صخره هاي حساس مرجاني در خطر قرار دارند. جنگل هاي حرا يكي از زيستگا ه هاي عمده و سدي طبيعي در برابر امواج مدي و توفان هاي شديد است. همچنين جنگل هاي حرا، همراه با صخره هاي مرجاني، شيرخوارگاه و پرورشگاه ماهي ها و ميگوها هستند و وجود آنها براي سلامت اكوسيستم هاي دريايي حياتي است. علاوه بر اهميت اكولوژيك، صخره هاي مرجاني آسيا يكي از مهمترين جاذبه هاي توريستي و پناهگاه صدها گونه ماهي كمياب است كه بعضي از آنها در هيچ جاي ديگر جهان ديده نمي شود.
چندين نوع لاك پشت دريايي در معرض خطر به واسطه سونامي به شدت صدمه ديده اند. زيست شناسان گزارش مي دهند كه مرتبا لاشه هاي مرده يا پيكرهاي زخمي آنان در سواحل پيدا مي شود. به سبب خسارات گسترده بر نواحي تخم گذاري و زيست جانوران، هنوز نمي توان تصوير كاملي از نابودي يا بقاي گونه ها به دست داد.
دو دلفين گوژپشت بسيار كمياب در تايلند در يك آبگير پيدا شدند كه توجه محافل خبري را به خود جلب كرد. دلفين ماده آزاد و در دريا رها شد، اما گروه نجات نتوانستند براي جفت او كاري انجام دهند.
حيوانات خشكي زي 
وضع حيوانات خشكي زي پس از فاجعه سونامي نيز چندان رضايتبخش نيست، اگرچه گزارش هاي دقيقي در مورد نابودي گونه هاي وحش منتشر نشده، اما حيوانات دست آموز خانگي مثل سگ ها، بزها، گاوها و ماكيان شرايط نامساعدي دارند.
بسياري از حيوانات خانگي از محل زندگي خود دور  و در خيابان هاي تايلند، سريلانكا و ديگر كشورهاي صدمه ديده آواره شده اند. آنها به دنبال غذا اين سو و آن سو مي گردند و از جنازه قربانيان سونامي تغذيه مي كنند.
شرايط بحراني باعث عصبي و وحشي شدن بسياري از سگ ها شده، آنها به هر كسي كه در اطراف خود ببينند، حمله مي كنند و گاه صدمات جدي وارد مي سازند.
به عقيده كارشناسان، ضايعات زيست محيطي پس از سونامي چندان گسترده است كه براي بازگرداندن آن به حالت پيشين به ميلياردها دلار بودجه نياز است.
ترجمه: رضا غفاريان طوسي 

پژوهشگران سازمان جهاني حفاظت محيط زيستWWF در آبهاي شيرين به جست وجوي ماهي هاي عظيم الجثه پرداختند. در جريان يك تحقيق صورت گرفته در آبهاي شيرين بزرگترين ماهي جهان، گربه ماهي  عظيم الجثه ، مربوط به رودخانه مكونگ در جنوب شرقي آسيا اعلام شد. دكتر زيب هوگان، عضو علمي   WWF، رهبري اين تحقيق را به عهده دارد. آنها در نظر دارند كه در ديگر رودخانه ها و درياچه هاي سراسر جهان نيز به جست و جوي گربه ماهي هاي عظيم الجثه Pangasiusgigsa بپردازند. اين نوع ماهي ها در كتاب ركوردهاگينس به عنوان بزرگترين ماهي در آبهاي شيرين دنيا به ثبت رسيده است. طول بعضي از اين گربه  ماهي ها به 3متر و وزن آنها به بيش از 270 كيلوگرم مي رسد. دانشمندان معتقدند كه بزرگتر از اين نوع ماهي هم وجوددارد. دكتر هوگان مي گويد: آنها مسلما حيواناتي شگفت انگيز  ، منحصر به فرد و زيبا، اما به سرعت در حال نابود شدن هستند. با اين تحقيق و بررسي ممكن است كه يك گروه ناشناخته جديد از اين نوع ماهي ها به ثبت برسد. وي مي افزايد: مي خواهيم بزرگترين ماهي جهان در آبهاي شيرين را پيدا كنيم. همچنين شناسايي تمام مكان هايي كه آنها زندگي مي كنند و اين كه چرا آنها در حال نابودي هستند را در دستور كار داريم. صيد بيش از اندازه اين نوع ماهي و ديگر ماهي ها كه اغلب در رودخانه ها و درياچه هاي آب شيرين زندگي مي كنند، اولين هشدار و زنگ خطري است كه باعث نابودي آنها مي شود.
دانشمندان همچنين در نظر دارند كه علاوه بر گربه ماهي ها به جست و جوي انواع ديگر ماهي ها از جمله: سفره ماهي هاي عظيم الجثه با دندان هاي تيغي، ماهي هاي كپور بزرگ و سنگين، ماهي خاويار و اوزون بورون كه قادر به تخمگذاري هستند و ماهي هاي آزاد شكارگر بپردازند. متاسفانه بسياري از اين گونه ها بر اثر صيد بي رويه و نابودي زيستگاهشان مورد تهديد قرار گرفته اند. وزن اين حيوانات عظيم الجثه كه در آبهاي شيرين زندگي مي كنند، در بعضي موارد معادل يك كرگدن يا يك فيل است.
روبين ابل، زيست شناس و يكي از اعضاي حفظ منابع طبيعي در WWF آمريكا مي گويد: اين بررسي و تحقيق شناخت جديدي نسبت به چگونگي زندگي آنها و خطراتي كه آنها را مورد تهديد قرار مي دهد به ما خواهد داد و اينكه چگونه صيد بي رويه اين گونه ها را مهار و كنترل كنيم و از زيستگاه هاي آنها براي نجات اين گونه ها در آينده بهتر حفاظت كنيم. با وجود شمار اندك اين گونه ها، پيدا كردن و تحقيق روي آنها در آب هاي شيرين با وسعت زياد، كار ساده اي نخواهد بود. آنها بسيار كمياب هستند و به ندرت مي توان آنها را صيد كرد. تاكنون فهرست هاي متعددي از طرف انجمن حفاظت منابع طبيعي مبني بر نابودي اين گونه ها تهيه و منتشر شده است. يك قرن پيش در تمام طول رودخانه مكونگ از ويتنام تا چين جنوبي، گربه ماهي هاي عظيم الجثه ديده مي شدند، اما امروز دانشمندان برآورد مي كنند كه جمعيت آنها تنها نسبت به دو دهه گذشته 90 درصد كاهش پيدا كرده است.
در رودخانه هاي كشورمان، هنوز هم به ندرت مي توان گربه  ماهي  هاي بزرگ را مشاهده كرد. آنهانياز به حفاظت جدي دارند و گرنه ممكن است تا چند سال ديگر...
از جمله دلايل كاهش اين گونه ها مي توان به ساختن سدهاي متعدد روي اين درياچه ها و پيش بردن طرح هاي تحقيقاتي در كف درياچه ها كه باعث از بين رفتن مكان هاي تخمگذاري اين حيوانات مي شود و همچنين صيد بيش از اندازه آنها نام برد. دكتر هوگان مي گويد: اين اولين تحقيق جهاني است كه روي ماهي هاي عظيم الجثه در آب هاي شيرين صورت مي گيرد و ما اميدواريم كه با تحقيق روي گروه هاي مختلف، علت كاهش اين گونه ها را در اكثر جاها دريابيم و با ترسيم كردن رابطه بين آنها، بتوانيم از آنها محافظت كنيم.
رودخانه مكونگ و آبگيرهاي آن نسبت به ديگر رودخانه هاي روي زمين، جايگاه بيشتر اين گونه از ماهي هاي عظيم الجثه است، به طوري كه بيشترين توليد شيلات در جهان كه هر ساله معادل 7/1 ميليون دلار است مربوط به اين رودخانه مي باشد و علاوه بر آن ماهي هاي رودخانه مكونگ منبع اصلي پروتئين، براي جمعيت 73 ميليون نفري است كه در سرتاسر اين رودخانه ساكن هستند.
فراموش نكنيم كه تا دو دهه پيش رودخانه هاي كشورمان در بسياري نقاط پر از ماهي هاي متنوع و از جمله گربه ماهي هاي غول پيكر بودند. ماهيگيراني كه در رودخانه هاي شمال، شاخه هاي فرعي سفيد رود، لرستان، اشترانكوه، سميرم و ... ماهيگيري كرده اند يا كساني كه علاقه مند به ماهيگيري بوده و مجلات مربوط به شكار و ماهيگيري را مطالعه كرده اند، يا خود از اين ماهي هاي غول پيكر صيد كرده يا عكس هاي آن را در مجلات ديده اند؛ ماهي هايي كه گاه بيش از 5/1 متر طول و بيش از 100 كيلوگرم وزن داشتند.
امروزه متاسفانه حيات آبزيان رودخانه ها نيز در كشورمان دستخوش مخاطرات زيست محيطي، صيد بي رويه و قاچاق و ديگر عواملي كه پيش از اين در همين گزارش به آنها اشاره شد، است.
در مورد گربه ماهي، از آنجا كه گوشت آن قابل خوردن براي ما مسلمانان نيست، وضع شايد كمي بهتر باشد و بتوان با سياست هاي درست حفاظتي نسل آن را به خوبي نگه داشت. حيف است كه اين گربه بزرگ و پرهيبت آب هاي شيرين از رودخانه هاي ما رخت بربندد.
ترجمه: هادي لطف الهي 

توليد گازهاي سمي و مواد آلوده كننده هوا، زيان هاي غير قابل جبراني را بر سنت ها و عادات مردم كره زمين برجاي مي گذارد. البته بنا به اظهارنظر يك روزنامه نگار آمريكايي، اين تاثيرات در مناطق قطب شمال بيشتر مشهود است و باعث شده كه نوع زندگي اسكيموها و مردم بومي مناطق شمالي كره زمين، دستخوش تغييرات بيشتري شود.
خانم  مارلا كن خبرنگار لس آنجلس تايمز بعد از تحقيقات پرهزينه اي كه طي 2 سال در مورد آلودگي محيط زيست انجام داد، كتابي را با عنوان آلودگي تدريجي قطب شمال به چاپ رساند كه در آن به بحث در مورد مقصد نهايي آلودگي هاي توليد شده در كشورهاي مختلف پرداخته شده است.
او در كتابش توضيح مي دهد كه در مدت تحقيقات همواره انتظار داشته است نشانه هاي تاثيرات اين سموم را در محلي كه توليد شده اند پيدا كند، اما به دنبال گزارشي كه از مناطق شمالي كانادا دريافت مي كند بسيار متعجب مي شود، چراكه در اين گزارش صحبت از مرگ و ميرهاي حيوانات اين مناطق به خاطر وجود بعضي سموم به ميان آمده است.
اين موضوع باعث مي  شود كه اين خانم تحقيقات خود را در مناطق شمالي كانادا و در قطب دنبال كند و به خاطر وقت گير و پرهزينه بودن اين مطالعات تصميم مي گيرد كه با يك شركت قراردادي به امضا برساند.
او در زمان حضورش در منطقه متوجه مي شود كه سنت ها و عادات مردم به شدت تحت تاثير آلاينده ها قرار گرفته است، چراكه وجود اين سموم باعث مرگ نهنگ ها و حيواناتي شده كه بوميان اين مناطق از آنها ارتزاق مي كرده اند. به همين دليل زندگي آنها بسيار دچار تغيير شد و آنها را مجبور كرد كه به واردات مواد غذايي و پوشاك مبادرت ورزند.
با ورود مواد غذايي جديد، طبيعتا تغييراتي نيز در وضعيت مزاجي و ساير عادات مردم اين منطقه به وجود آمد، اما نكته جالب توجهي كه مارلا كن در كتابش اشاره كرده، تاثيرپذيري اين مناطق با وجود دور بودن از مناطق توليد آلودگي است.
قطب ها به خاطر وجود ميدان مغناطيسي قادر به جذب آلودگي هاي ساير نقاط كره زمين هستند. به هر حال دود آلاينده هاي كره زمين مستقيما در چشم مردم ساكن قطب فرو مي رود. اين نظر خانم مارلا كن است.

حميد ذاكري 
تلفن يكي از مسوولان سازمان حفاظت محيط زيست به روزنامه انگيزه نوشتن اين يادداشت شد.
او كه رئيس يكي از ادارات مرتبط با امور محيط باني و از كساني است كه ساليان درازي را در مناطق مختلف گذرانده و با كار محيط باني و حفاظت از مناطق آشناست و به خوبي مي      داند كه چه كار دشوار و البته مقدسي است، گله مي      كرد كه در بعضي از اخبار و گزارش هاي محيط زيست، جانب دقت در آمار و ارقام رعايت نمي    شودو احيانا جنبه هاي مختلف بعضي از وقايع زيست محيطي مورد توجه قرار نمي   گيرد و فرو گذارده مي شود.
مطلب درستي است. ما هم مي  دانيم كه در كسب و پردازش يك خبر و گزارش، علاوه برصحت و امانت بايد وجوه مختلف آن واكاوي شده و سعي شود حقي از كسي زايل نگردد. يك بعدي نگري و قضاوت يك جانبه هم در ارايه گزارش نه اخلاقي است، نه حرفه اي و نه اصولا مشي اين روزنامه و اين صفحه. ما از آغاز بر اين عقيده بوده ايم كه يك گزارش زماني نافذ و واصل به مطلوب است كه تمامي وجوه و ابعاد آن شفاف و بر گزارشگر و خواننده معلوم باشد؛ اين درست.
اما مشكل از زماني آغاز مي    شود كه هسته هاي خبررساني و مسوول، كار خود را چنانكه شايسته و بايسته است انجام نمي  دهند. آن وقت رسانه در برابر دو انتخاب قرار مي گيرد: از خير درج خبر يا گزارشي كه احتمالا بعضي از وجوه آن به واسطه عدم اطلاع رساني صحيح نهادهاي مسوول ناقص است بگذرد؛ يا نه، سعي كند همان بخش از خبر را كه مي  داند منتشر سازد. قطعا وجدان حرفه اي حكم مي           كند كه گزارشگر، مورد دوم را به انجام رساند.
به عنوان مثال، در يكي دو هفته اخير گزارشي داشتيم در رابطه با تعارض بين شكارچيان محلي و محيط زيست به طور كلي كه در آن اشاره شده بود به انداختن 56 فرد پاچه شكار در پاسگاه محيط زيست كه البته صحيح آن ظاهرا 23 عدد پاچه بود و اتفاقا يكي از موارد مورد اشاره آن مسوول محترم. همانطور كه ملاحظه مي  فرماييد، اصل خبر صحيح است و اين واقعه كه اتفاقا سابقه اي ديرينه  دارد و از قديم الايام هر وقت شكارچيان بومي با يك رئيس منطقه جديد مواجه مي  شدند كه راه و رسم برخورد با مردم را درست نمي  دانست و با سخن و عملش احيانا خشم آنها را بر مي  انگيخت، اولين اقدامي كه به نظرشان مي  رسيد، كشتن چند تا حيوان بيچاره و انداختن كله  و پاچه آنها در پاسگاه بود. حالا اين موجودات مظلوم و بي  زبان خدا چه گناهي كرده اند كه بايد وجه المصالحه و قرباني روكم كني آنها   بشود الله اعلم!، اتفاق افتاده و اشتباه در آمار و ارقام بوده است. در اينجا آنچه مهم است نفس عملي است كه انجام شده و تعداد، فرع بر اصل تلقي مي  شود.
به هر صورت نتيجه مذاكره نسبتا طولاني تلفني ما با اين مسوول اينكه: سازمان حفاظت محيط زيست ايران متاسفانه داراي منابع اطلاع رساني كار آمدي نيست. در مجموع منابع كسب خبر از اين سازمان عبارتند از:
۱ پايگاه اينترنتي سازمان كه اگر يك بار به آن مراجعه كنيد، متوجه مي  شويد كه بسيار ضعيف است و اخبار و گزارش هاي آن بسيار محدود و توضيحات مربوطه بسيار كم و ناكافي و در مجموع مي  توان گفت غيرقابل استفاده براي خبرنگاران و رسانه ها، به ويژه رسانه هاي روزانه. تازه همان تعداد خبري هم كه در اين سايت به چشم مي  خورد بسيار جهت دار و يك بعدي و تبليغاتي است.
۲روابط عمومي: علي الاصول روابط عمومي هر سازمان و وزارتخانه مهم ترين و اصلي ترين مركز ارايه اخبار و گزارش هاي مربوط به آن نهاد به رسانه هاست. آيا روابط عمومي سازمان محيط زيست اين وظيفه را به درستي انجام مي  دهد؟
طبيعتا كسي كه مي    تواند در رابطه با نحوه عملكرد روابط عمومي اين سازمان نظر بدهد، رسانه ها هستند و ما به عنوان يك رسانه بايد بگوييم متاسفانه عملكرد روابط عمومي سازمان حفاظت محيط زيست بسيار ضعيف و ناكامل است.محيط زيست حيات وحش و طبيعت، امروز از مهم ترين موضوعات جهان است و بر عهده روابط عمومي سازمان محيط زيست است كه با سياستگذاري ها و برنامه ريزي هاي اصولي و گسترده، زمينه فرهنگ سازي در ابعاد مختلف زيست محيطي را در اقشار جامعه به وجود آورد. آن وقت اين روابط عمومي اغلب از اخبار واحدها، مراكز و ادارات مختلف سازمان اطلاع ندارد.
۳ مسوولان: خبرنگاري كه از دو پايگاه خبررساني پيش گفته سرخورده و تلاشش براي كسب خبر بي  نتيجه مانده، بايد به آخرين روش، يعني مراجعه مستقيم به ادارات و واحدها، متوسل شود.
متاسفانه در سازمان حفاظت محيط زيست، دسترسي به مسوولان و مديران مشكل است و تازه چنانچه ارتباط هم حاصل شود، آقايان وقت پاسخ گفتن ندارند.مجموع اين عوامل كه به اختصار اشاره شد و در هر مورد بايد بيشتر سخن بگوييم، باعث ايجاد سوء تفاهم بين سازمان محيط زيست و رسانه ها، پس از درج اخبار و گزارش ها مي  شود.

قطعا هنرمندان از اقشاري هستند كه بيشترين تاثير را در بالا بردن سطح آگاهي و آموزش مردم دارند. ارايه موسيقي، نقاشي، كاريكاتور، طرح هاي گرافيكي و ... در راس همه اينها فيلم، تاثيرگذارترين و ماندگارترين اثر در اذهان جامعه است. بنابراين لزوم توجه به اين امر جزو لاينفك طرح هاي وابسته به جامعه مثل حفظ محيط زيست اعم از طبيعي و انساني است.
چهارمين جشنواره بين المللي فيلم هاي محيط زيست با عنوان جشنواره فيلم سبز هم در راه است. اين جشنواره در ارديبهشت ماه 84 برگزار مي شود و هدف از برگزاري آن ارتقاي دانش عمومي وسطح فرهنگ زيست محيطي از طريق آموزش و هنر فيلم و جلب همكاري و همراهي هنرمندان در جهت حفاظت بهتر از محيط زيست و منابع طبيعي كشور است.

مي گويند بودجه پژوهشي سازمان حفاظت محيط زيست نسبت به سال گذشته 76/10 برابر شده است. البته با توجه به يكهزار و 100 پروژه تحقيقاتي كه در زمينه محيط زيست در كشور اجرا شده است. كاش آنقدر جا داشتيم كه بتوانيم ليست اين يكهزار و 100 پروژه اي كه مي گويند تحقيقاتي بوده است را بنويسيم. 115 داور از دانشگاه ها و مراكز تحقيقاتي كشور در مجموع 240 مقاله پژوهشي در بخش هاي محيط زيست طبيعي، انساني، آموزش، فرهنگ و حقوق محيط زيست رسيده به دبيرخانه سازمان را  بررسي كردند كه از اين تعداد 142 مقاله براي ارايه شفاهي و پوستري انتخاب شده اند. با اين تفاسير ظاهرا سازمان تمام كارها و طرح ها و پايان نامه ها و همه و همه را به حساب آورده كه احتمالا نيمي از اين بودجه صرف پروژه هاي تبليغاتي و آموزشي شده است كه نتيجه اش هم به اين زودي ها معلوم نشده و موكول مي شود به دراز مدت.

انجمن حمايت از حقوق حيوانات در ايران دومين جشنواره عكاسي با موضوع حيوانات را در تهران برگزار كرده ا ست. انجمن حمايت از حقوق حيوانات در ايران به تازگي به عضويت اتحاديه بين المللي حمايت از حيوانات پذيرفته شده است. در اين جشنواره 87 عكس از عكاسان جوان ايراني به نمايش درآمده و به وسيله گروه داوري جشنواره داوري شده است. طيف وسيعي از عكس هاي به نمايش درآمده در اين جشنواره را عكس هايي با موضوع خشونت عليه حيوانات به خود اختصاص داده اند. يكي از اعضاي انجمن حمايت از حقوق حيوانات درباره اهداف برگزاري اين جشنواره مي گويد: چون ما در كشور متاسفانه به دلايل مختلف كارهاي عملي نمي توانيم داشته باشيم، اين است كه تصميم گرفتيم حداقل بتوانيم در زمينه فرهنگي مشغول به كار بشويم و از ريشه كار كنيم كه حيوان و علاقه به حيوانات يعني چه؟ يا حمايت از حيوانات بايد چطور باشد ؟

باتغيير كارفرما يك پروژه پارك ساحلي تعطيل شد. اين هم از مزاياي تغيير و تحول در چارت هاي سازماني و فراسازماني است پروژه پارك ساحلي چم گلك به دليل همين تغييرات و در نتيجه تفاوت اهداف و تخصيص ندادن بودجه بعد از 3 سال نيمه كاره ماند. كارفرماي اين طرح طي اين 3 سال فرمانداري شهرستان انديمشك بوده و با بودجه اي برابر 320 ميليون تومان براي هر يك از مراحل طرح كار را به اينجا رسانده است. اما كارفرماي جديد يعني ميراث فرهنگي بودجه اي براي اجراي اين طرح درنظر نگرفته است. مجري اين طرح شهرداري است كه تاكنون 700 ميليون تومان براي اجراي اين طرح هزينه كرده، اما هنوز پولي از كارفرما دريافت نشده است. شهردار انديمشك علت تاخير در راه اندازي اين پروژه را سردرگمي شهرداري از دريافت اعتبارات هزينه شده عنوان كرد.

يافته هاي اخير دانشمندان نشان مي دهد كه پستانداران در دوران دايناسورها بر خلاف تصور پيشين ديرينه شناسان چندان هم موجودات ترسو و سر به زيري نبوده اند. باز هم چيني ها خبر كشف سنگواره هايي از پستانداران 130 ميليون سال پيش را اعلام كرده اند. اين پژوهشگران مي گويند به جمجمه و بخش اعظم استخوان هاي جانوري دست يافته اند كه تا كنون بزرگترين نمونه از بقاياي پستانداران از دوران قدرت نمايي و يكه تازي دايناسورهاست. وزن اين پستاندار احتمالا اندكي كمتر از 14 كيلوگرم و طول آن نزديك يك متر بوده است. ديرينه شناسان از همين بسترهاي سنگواره در شمال چين بقاياي نوعي خويشاوند همين پستاندار را يافته اند كه نزديك به 40 سانتيمتر طول آن است و مطالعه روي آن با نتيجه اي شگفت انگيز همراه است، آخرين خوراك اين پستاندار يك بچه دايناسور بوده.