عليرضا كيواني نژاد
طي روز هاي آينده طرح درجه بندي مدارس غير انتفاعي در جلسه شوراي معاونان وزارت آموزش و پرورش، مطرح  و سپس دستورالعمل آن به مدارس ابلاغ مي شود. در اين روش، ضابطه مند شدن دريافت شهريه و ميزان نظارت والدين بر عملكرد مدارس افزايش پيدا مي كند. مدارس در اين طرح به درجات يك، دو، سه يا خوب، متوسط و عالي تقسيم و ميزان شهريه نيز بر اساس عملكرد مدارس تعيين مي شود.
مسعودي، مديركل مدارس غير انتفاعي وزارت آموزش و پرورش در مورد جزئيات آئين نامه طرح درجه بندي مدارس غير انتفاعي مي گويد: درجه بندي مدارس بر اساس حدودا 50 آيتم كاري در 4 محور اصلي انجام مي شود. آيتم ها بر حسب امتيازي كه دارند، درجه مدرسه را تعيين مي كنند. مثلا مدارس داراي درجات۱ A۲، A يا۱ B۲، B مي شوند كه اين روند تا هفته آينده اگر اتفاق خاصي نيفتد، به صورت كتبي به مدارس ابلاغ مي شود. محورهاي اصلي ما عبارتند از: خدمات آموزشي و پرورشي كه 420 امتياز دارد، نيروي انساني اعم از مدير، معلم، ناظم، خدمات و ... كه 160 امتياز دارد، فضا و تجهيزات آموزشي مثل كامپيوتر با 260 امتياز و اداري و مالي كه 110 امتياز دارد. چند امتياز ديگر هم روي هم يكهزار امتياز مي شود. اين امتيازها در گروه ارزياب منطقه محاسبه و نتايج به ادارات استان ها فرستاده مي شود. در آنجا اگر ارزيابي گروه قبلي مورد تاييد قرار گرفت، منجر به صدور گواهينامه مي شود كه آن را به مدارس ارسال مي كنيم.
گفته مي شود هدف از اجراي اين طرح، ايجاد رقابت سالم بين مدارس غير انتفاعي، نظارت اوليا و دانش آموزان به فعاليت هاي مدارس، شفاف سازي فعاليت ها و كاهش سوء تعابير موجود نسبت به بعضي از مدارس غير انتفاعي است.
سال گذشته، از سوي معاونت توسعه مشاركت هاي مردمي اعلام شد كه مدارس غير انتفاعي نيز از اين به بعد، ضابطه مند شده و مي توان اعمال دقيق تري بر نحوه عملكرد آنها داشت، اما پس از گذشت يك سال از اعلام خبر مذكور، هيچ ضابطه  اي در مورد مدارس غير انتفاعي، به خصوص در زمينه دريافت شهريه صورت نگرفت.
شهريه اي كه در مدارس غير انتفاعي دريافت مي شود با اندكي كاهش، همرديف شهريه هاي دانشگاه آزاد مي شود، اما مسعودي، مديركل مدارس غير انتفاعي وزارت آموزش و پرورش درباره اخذ شهريه هاي گزاف، نظر ديگري دارد. او مي گويد: اينطور نيست كه روي دريافت اين شهريه ها نظارت نداشته باشيم. شهريه مدارس غير انتفاعي بر اساس نوع فعاليتي كه دانش آموز در مدارس عادي دارد، تعيين مي شود و رقمي ثابت است، ولي آن ارقامي كه به شهريه اضافه مي شوند، شايد شهريه را بالا مي برند. مثل اردو، استخر، غذاي گرم و ... اين مسايل نيز با اوليا در ميان گذاشته مي شود و آنها در جريان امر هستند، ولي شايد مدرسه اي بخواهد كار كنكوري انجام دهد كه اين هم اشكالي ندارد و طبعا هزينه بر است، ولي مدارس غير انتفاعي اجازه برپايي كلاس كنكور را ندارند. كار كنكور با كلاس كنكور فرق دارد! كه اين مسايل در درجه بندي مدارس غير انتفاعي لحاظ مي شود.

سعيده عليپور
۴۰ سال است كه راننده جاده ام ، اما الان 15 سالي مي  شود كه ديگر بيمه نيستم، 40 سال است كه مسافرها را شب و روز از اين شهر به آن شهر مي  برم اما... باقي حرفش را مي  خورد، لابد توي دلش مي  گويد؛ گفتن اين حرف هاي تكراري چه فايده اي دارد؟
در مورد حقوق مسافران و طرز برخورد رانندگان با مسافران سر از پايانه مسافربري درآورديم كه سفره دل پرخون تعداد زيادي از رانندگان باز شد؛ پس كي قرار است به حقوق ما رسيدگي شود، امثال ما حقوقي ندارند...؟!
يكي از رانندگان ولوو كه به قول خودش 30 سال جاده هاي كشور را سير كرده، با آن لهجه كردي اش مي    گويد: از شمال تا جنوب از شرق تا غرب، حتي خارج از ايران را هم با اتوبوس رفته ام.
به قول خودش جاده يعني خطر و اين هنر راننده است كه خطر را تبديل كند به سفر. سبيل هاي پرپشتش را صاف مي  كند تا روي لب بالايش را بپوشاند و ادامه مي  دهد: هيچ مي    دانيد تنها كسي كه توي اتوبوس با 40 مسافر بيمه نيست، راننده نگونبخت است
راننده بغل دستي اش كه به ديوار يكي از تعاوني هاي ترمينال تكيه داده به جمله بندي اش مي  خندد. از هر مسافر بيشتر از 200 تومان حق بيمه گرفته مي  شود اما راننده بيمه نيست، آن هم در جاده هايي به اين پرخطري. اگر براي يكي از ما اتفاقي بيفتد كه احتمالش هم زياد است، خودتان بگوييد خانواده هاي ما چه گناهي كرده اند؟
تعداد زيادي از رانندگان اتوبوس هاي بين شهري فقط نقش راننده را به عهده دارند در حالي كه صاحب ماشين فرد ديگري است. تعاوني هاي مربوطه از بيمه كردن اين رانندگان سر باز مي      زنند و سازمان راهداري نيز فكري به حال بيمه اين افراد نمي      كند، در حالي كه درآمد ماهانه اين افراد آنقدري نيست كه از پس پرداخت حق بيمه به صورت فردي برآيند. نتيجه اين مي   شود كه بسياري از رانندگان اتوبوس هاي بين شهري بيمه نيستند و از آنجايي كه هيچ زماني موعد بازنشستگي شان فرا نمي  رسد، مجبورند براي كسب درآمد خانواده تا آخرين قطره خون راننده جاده باشند.
اصل 29 قانون اساسي 
همتي، عضو كميسيون اجتماعي مجلس شوراي اسلامي در اين رابطه مي  گويد:
طبق اصل 29 قانون اساسي، دولت مكلف است تمام جمعيت كشور را تحت پوشش خدمات اجتماعي قرار دهد. در چند روز گذشته نيز مجلس مصوبه اي در مورد بيمه رانندگان داشت كه بر اساس اين مصوبه رانندگان درون شهري و برون شهري تحت پوشش بيمه اجتماعي قرار مي  گيرند و تامين اجتماعي مكلف به پذيرش آن است.
البته تامين و پرداخت و بالا بودن حق بيمه از مشكلات رانندگان است، به طوري كه تعدادي از رانندگان از پس پرداخت حق بيمه خود برنمي آيند.
اين نماينده مجلس مي  گويد: دولت در بخش هاي مختلف به ويژه ترابري هوايي و دريايي، يارانه پرداخت مي  كند، اما در بخش حمل و نقل زميني هيچ يارانه اي پرداخت نمي  شود.
از هر مسافر بيشتر از 200 تومان حق بيمه گرفته مي  شود اما راننده بيمه نيست، آن هم در جاده هايي به اين پرخطري!
اين در حالي است كه 90 درصد حمل و نقل هاي كشور از طريق زمين صورت مي  گيرد.
همتي افزود: افزايش نرخ بليت ها به منظور تامين بخشي از حق بيمه رانندگان باعث فشار به مردم مي  شود. بنابراين دولت بايد به فكر چاره باشد و اين مبلغ را با صرفه جويي در هزينه ها تامين كند.
حدود 1500 شركت تعاوني با 12 گرايش در بخش حمل و نقل كشور فعاليت مي  كنند و بيش از 500 هزار نفر در ترابري برون شهري شاغل هستند.
افزايش قيمت بليت 
البته مدير كل دفتر تامين اجتماعي سازمان مديريت و برنامه ريزي نظري غير از نظر اين نماينده مجلس دارد و معتقد است: با افزايش نرخ بليت مي  توان مشكل بيمه رانندگان را حل كرد، اما سوال اينجاست كه در ساليان گذشته اين افزايش نرخ ها چرا منجر به بيمه رانندگان نشده است؟
يارمند، مدير كل دفتر تامين اجتماعي سازمان مديريت و برنامه ريزي مي گويد: بيمه مشاركت سه جانبه، فرد، كارفرما و دولت است و سهم دولت در اين مشاركت 3 درصد حق بيمه تامين شده است. بيش از 6 ميليون از خانوارهاي ايراني با درآمدهاي مختلف تحت پوشش تامين اجتماعي قرار دارند. بنابراين تعاوني ها با افزايش قيمت بليت مي   توانند حق بيمه رانندگان را بپردازند.
وي افزود: تا زماني كه حقوق بيمه پرداخت نشود، بيمه ها قادر به فعاليت نخواهند بود اما دولت با ارايه لايحه اي مي  تواند مشاركت بيشتري در اين بخش داشته باشد.
ميزان 30 درصدي حق بيمه كه مجلس مصوب كرده است، 20 درصد آن سهم كارفرما، 7 درصد سهم بيمه شده و 3 درصد هم سهم دولت است كه با توجه به اين موضوع با بالا بردن قيمت بليت سهم راننده حدود 400 تومان و سهم كارفرما 800 تومان در روز مي  شود كه با افزايش نرخ بليت مي  توان آن را تامين كرد.
حق بيمه سنگين است 
اما رئيس اتحاديه تعاوني هاي مسافربري 17 گانه كشور معتقد است رانندگان توان پرداخت حق بيمه 30 درصدي را ندارند.
عامري، رئيس اتحاديه تعاوني هاي مسافربري گفت: رانندگان از آسيب پذيرترين بخش هاي جامعه و نيازمند تامين اجتماعي هستند، اما سالهاست كسي به اين موضوع توجهي ندارد. سالانه حدود 400 ميليون مسافر در سراسر كشور از طريق اتوبوس جابه جا مي  شوند، اما رانندگان اين اتوبوس ها از حداقل امكانات مثل بيمه برخوردار نيستند.
رئيس اتحاديه تعاوني هاي مسافربري 17گانه كشور گفت: شاغلين حمل و نقل برون شهري با زيان زندگي مي  كنند اما هواپيمايي و راه آهن ايران كه كمتر از 10 درصد مسافران را جابه جا مي  كنند، يارانه دارند. در حالي كه 400 هزار راننده كاميون و اتوبوس در حمل و نقل جاده اي مشغول به كار هستند اما تسهيلاتي شامل آنها نمي  شود.

سعيده امين 
گذشته از فرهنگيان و جامعه پرستاران، يك ميليون و 200 هزار بازنشسته تامين اجتماعي چشم به مردان دولت دوخته اند تا شايد با تخصيص اعتبارات كافي گوشه اي از سرابي كه از جواني به دنبالش بوده اند، محقق شود، اما سرانجام پس از كش و قوس هاي فراوان برسر همسان سازي حقوق بازنشستگان و گذشت 4 ماه از مهلت قانوني دولت براي ارايه لا يحه نظام هماهنگ حقوق بازنشستگان و شاغلان، مجلس اجراي اين طرح را به سال آينده موكول كرد.
طرح همسان سازي حقوق بازنشستگان كه در سال 81 در هيات دولت به تصويب رسيده بود، هنوز با واقعيت فاصله دارد. اين طرح در قالب بند 8 آئين نامه اجرايي بند ل تبصره 4 بودجه سال 81 كل كشور آمده است كه به موجب آن حقوق مستمري بگيران غير دولتي در چارچوبي هماهنگ و همسان پرداخت مي شود. از اين رو براي جبران بدهي هاي عقب مانده بازنشستگان، سازمان تامين اجتماعي به اعتبار زيادي نياز پيدا كرد.
در يكي از روزهاي سال 81 چند روزنامه كثير الانتشار با طمطراق بسيار از تخصيص اعتبار 45 ميليارد توماني توسط دولت به مستمري بگيران تامين اجتماعي خبر دادند. اگرچه به نظر مي رسيد كه اين اعتبار براي طرح عظيم همسان سازي حقوق كافي به نظر نمي رسد، اما حتي خبر آن براي بازنشستگان بسيار دلگرم كننده بود.
چندي نگذشت كه روشن شد اين مبلغ حتي براي همسان سازي حقوق يك سوم مستمري بگيران نيز كافي نيست.
عده اي از مردان و زناني كه سن و سالي از آنها گذشته است در مقابل سازمان تامين اجتماعي تجمع كرده اند. اين اواخر تجمع مقابل سازمان، تبديل به روالي شده است. البته ناتواني جسمي اين افراد گردهمايي كوچك اعتراض آميز آنها را به يك تجمع نشسته تبديل كرده است. يكي از آنها كه كنار پياده روي جدول هاي جوي كوچك خيابان نشسته، مي  گويد: هر كدام از ما در اينجا يك خانواده را اداره مي كنيم. بسياري از ما صاحب خانه نيستند. گفتيم شايد با اجراي طرح همسان سازي حقوق بتوانيم حقوق عادلانه تري از سازمان بگيريم. شما بگوييد آيا مي شود با 150 هزار تومان در ماه يك زندگي را اداره كرد؟ يكي ديگر از همين مردان در حالي كه برگه حضور به دادگاه را نشان مي دهد، مي گويد: شما برويد ببينيد كه اغلب بازنشستگان به دليل ضعف مالي با مشكلات خانوادگي زيادي دست به گريبان هستند. مشكل مادي فقط زندگي جوانان را از هم نمي پاشد، شما برويد در دادگاه ببينيد كه طلاق در ميان بسياري از زن و شوهران سالمند نيز رايج است.
يكي از آنها كه از همه پر شر و شورتر است، مي گويد:  فرهنگيان و پرستاران براي احقاق حقوقشان مي توانند اعتصاب كنند. مي توانند هر وقت اراده كنند از ابزارهاي خود براي دريافت حقوق خود بهره مند شوند، اما دست ما بازنشسته ها به هيچ كجا بند نيست. كاره اي نيستيم كه بتوانيم اعتصاب كنيم. تنها كار ما ايستادن در مقابل سازمان است و لاغير... و يكي ديگر فرياد مي زند: كو؟ ما كه اين 45 ميليارد تومان را نديديم. خيلي از آنها گله مند هستند. اين گله گذاري آنها حتي وقتي كه دكتر سليماني، مدير عامل سازمان تامين اجتماعي از اختصاص يك بودجه 40 ميلياردي براي مستمري بگيري خبر داد پايان پيدا نكرد، چون عملا اين مبلغ نيز به هيچ زخمي نخورد.
خبازها، رئيس كانون بازنشستگي سازمان تامين اجتماعي مي گويد: آنها قول دادند كه سال آينده به طريقي جبران كسري را بكنند چون كه باز اين 40 ميليارد تومان براي همسان سازي حقوق تمام بازنشستگان كافي نيست.
مي گويند كه درد تبعيض بزرگترين رنجي است كه ما داريم؛ تبعيض بين خود بازنشستگان سازمان تامين اجتماعي كه آنها را به دو گروه بازنشستگان قبل از سال 79 و بازنشستگان بعد از سال 79 تبديل كرده است.
خبازها مي گويد: مستمري بگيران قبل از سال 79 هر كدام سابقه 35 ساله در مشاغل غير دولتي دارند. اينها حداكثر حقوقي كه دريافت مي كنند حدود 150 هزار تومان است. اما اينكه بازنشستگان بعد از سال 79 با سابقه خدمت كمتر، حقوقي در حدود 200 هزار تومان دريافت مي كنند آنها را گله مند كرده است.
تا نيمه سال 73 افزايش حقوق بازنشستگان سقفي در حدود 1863تومان در سال داشت، در نيمه دوم سال 73 اين سقف برداشته شد و دوسوم مازاد بر حداقل دستمزد به عنوان سقف حقوقي شناخته شد؛ لذا براي جبران اين عقب ماندگي طرح همسان سازي حقوق به تصويب هيات دولت رسيد.
خبازها مي گويد: از سال 57 تا سال 70 در دو مرحله يك بار مبلغ 300 تومان و بار ديگر مبلغ 500 تومان به حقوق بازنشستگان افزوده شد. يعني در طول 12 سال بدون در نظر گرفتن نرخ تورم فقط 800 تومان به حقوق آنها اضافه شده است. سازمان با اجرا نكردن ماده 96 ، اعتراض مستمري بگيران را برانگيخت. ماده 96 قانون بازنشستگي كشوري مي گويد همه ساله لااقل يك يا 2 بار بنا به پيشنهاد هيات مديره و تصويب دولت بر اساس نرخ تورم حقوق مستمري بگيران افزايش مي يابد.
خبازها معتقد است بزرگترين ايراد طرح همسان سازي حقوق، كسري بودجه است و تا وقتي پول نباشد نمي توان حقوق عادلانه بين مستمري بگيران تقسيم كرد. زماني كه دولت اين طرح را تصويب كرد در وهله اول براي يك ميليون و 200 هزار بازنشسته فقط 45 ميليارد تومان بودجه تخصيص داد كه اين مبلغ حتي به يك سوم آنها هم نرسيد، اما همان زمان براي بازنشستگان لشكري و كشوري مبلغ 150 ميليارد تومان براي اجراي طرح هماهنگ سازي اختصاص داد. خبر اختصاص اين اعتبار انعكاس بسيار منفي در بين مستمري بگيراني كه فقط بايد با 45 ميليارد تومان سر مي كردند داشت؛ چه، مستمري بگيران لشكري و كشوري از ميزان بالاتري براي دريافت مستمري برخوردار هستند.
هنوز هم اشتغال در مصادر دولتي از مزاياي بهتري نسبت به مشاغل غير دولتي برخوردار است. حتي بازنشستگان مشاغل دولتي خوش شانس تر هستند. خبازها مي گويد: مستمري بگيران دولت ماهيانه پايين تر از 300 هزار تومان دريافت نمي كنند. بيان اين حرف ها براي آن نيست كه نسبت به حقوق آنها معترض باشيم، بلكه براي آن است كه يك مقايسه بين اين دو ايجاد شده باشد. بيشتر وقت ها تجمع نشسته بازنشستگان مقابل سازمان تامين اجتماعي برگزار مي شود ولي موضوع اين است كه اين گردهمايي هاي بي سر و صداي بازنشستگان هيچ وقت به چشم مردان بزرگ دولت نمي آيد.

پس از گفت وگوي دبير شوراي همكاري خليج فارس با خبرگزاري كويت و غيرقانوني دانستن اعتراض ايران به اشغالي ناميده شدن جزاير سه گانه، روزنامه الاهرام با درج مقاله اي موذيانه با عنوان خليج اسلامي، درباره تاريخچه ورود واژه مجعول خليج عربي نوشت: اصطلاح خليج فارس براي يك دوره طولاني در ادبيات سياسي و نقشه هاي جغرافيايي عربي براي اين منطقه از جهان به كار مي رفت تا اينكه به شكل تدريجي در اواسط دهه 50 ميلادي اصطلاح خليج عربي جاي آن را گرفت.
حتي جمال عبدالناصر در سخنراني هاي سياسي خود در دوره بعد از انقلاب ژوئيه 1952 و پيش از آنكه آن را به خليج عربي تبديل كند، از اصطلاح خليج فارس استفاده مي كرد.
بنابراين از اين زمان به بعد يعني از دهه 60 ميلادي اصطلاح خليج عربي در سخنراني هاي سياسي و نقشه به كار مي رفت. نقشه هايي كه نام خليج فارس داشتند از سازمان هاي دولتي و دانشگاه ها و مدارس مصر جمع آوري شد و نقشه هايي به نام خليج عربي جايگزين شد و اختلافات بين ايران و كشورهاي عربي جنوب خليج به خصوص بعد از انقلاب اسلامي ادامه يافت.
در عين حال دبير كل شوراي همكاري خليج فارس از اعتراض رسمي و همه جانبه ايران به موسسه آمريكايي نشنال جئوگرافيك براي درج نام خليج عربي و نيز اشغالي ناميدن جزاير سه گانه در نقشه خود ابراز تاسف كرد.
عبدالرحمن بن حمدالعطيه در گفت وگو با خبرگزاري كويت، واكنش ها در ايران به اين موضوع را حركتي سياسي براي ايجاد حقوق منطقه اي به نفع ايران و برخلاف قوانين بين المللي دانست و ابراز عقيده كرد كه استفاده نكردن ايران از نامگذاري هاي منطقه اي كه به رسميت شناخته شده اند، به روابط دوستانه و تفاهم بين دولت هاي منطقه كمكي نمي كند.
وي در پايان اظهاراتش خواستار حل قضيه جزاير سه گانه از طريق مذاكرات مستقيم يا ارجاع پرونده به ديوان بين المللي لاهه شد.
با توجه به رسميت اظهارنظر ها در انتظار واكنشي جدي از سوي مسوولان ايران هستيم.

اختلاف سني ازدواج دختران با پسران و مردان بمي به 50 سال رسيده است.
به گزارش ايونا، رئيس مجمع زنان عضو شوراهاي اسلامي كشور گفت: طي 9 ماه امسال 3 هزار و 24 فقره ازدواج در شهر بم صورت گرفته كه اين ميزان نسبت به 4 سال گذشته 6برابر شده است.
قنادي افزود: اختلاف سني ازدواج دختران با پسران و مردان بمي به 50 سال رسيده كه ناشي از مشكلات مالي و تنگناهاي معيشتي و اقتصادي در خانواده هاي بي سرپرست است.
بسياري از دختراني كه در اثر زلزله دلخراش بم والدين و سرپرست خود را از دست داده بودند، پس از اين واقعه در پي مامن و پناهگاهي بودند تا شايد در نبود والدين تحولي در زندگي خود ايجاد كنند.
البته حاصل اينگونه ازدواج هاي احساسي و بدون ضوابط معقولانه موجب تشديد ناهنجاري و آسيب هاي اجتماعي و درماني مي شود.

ايرنا گزارش داده است يك بسته باند جراحي در شكم يك بيمار 70 ساله شيرازي جا مانده بود. اما نگران نباشيد، پزشكان محترم طي يك جراحي شجاعانه و سريع باند را از شكم فرد مذكور خارج كرده و مانع از خسارت به بيت المال و بيمارستان شدند.

يك بره در روستاي چاه سفيد شهرستان حاجي آباد به دنيا آمد كه در يك ماهگي روزانه يك تا دو استكان شير مي دهد.
رئيس دامپزشكي حاجي آباد با بيان اينكه شير اين بره مانند يك ميش زايمان كرده بايد روزانه دوشيده شود، علت آن را تغيير هورمون هاي ژنتيكي اعلام كرد.
گفته مي شود اين بره محترم اگر مغرور نشود! در بزرگسالي مي تواند كره توليد كند.

به دنبال درج گزارشي در ايرانشهر از يك تعميرگاه منحصر به فرد كه به اتومبيل ها و صاحبانشان وقت مي داد، يكي از مديران ايران خودرو به واحد مركزي خبر اعلام كرد نظام آراستگي به منظور تقويت و تثبيت اصول و رفتارهاي استاندارد فرهنگي و اجرايي در مراكز و نمايندگي هاي مجاز ايران خودرو به اجرا در مي آيد.
همه مديران و كاركنان مراكز و نمايندگي هاي مجاز ملزم به رعايت استانداردهاي يكسان در محيط كاري و نيز نيروي انساني خواهند بود.
خاكي با بيان اينكه نظام آراستگي در بيش از 350 نمايندگي منتخب در سطح كشور اجرا شده است، افزود: هم اكنون با انجام ارزيابي هاي سالانه، فقط گواهينامه آراستگي نمايندگي هايي كه حايز شرايط باشند، تمديد خواهد شد.

سينا دكتر ايرج خسرو نيا اعلام كرد: از هر يكصد زني كه اقدام به انجام عمل  ليپوساكشن مي كنند، معمولا 3 نفر جان خود را از دست مي دهند و اين در حالي است كه روزانه بيش از 50 عمل ليپوساكشن در كشور انجام مي شود.
رئيس انجمن بيماري هاي داخلي گفت: متاسفانه پزشكان غير متخصص با نرخ هاي عجيب و غريب و با كيفيت پايين حتي در مطب ها و زير زمين هاي غير بهداشتي اقدام به اين عمل مي كنند.
از عوارض اين جراحي مي توان به ترومبوز چربي در ريه اشاره كرد كه مي تواند باعث مرگ آني در بيمار شود.
ليپوساكشن عبارت است از تخليه چربي هاي موضعي با استفاده از يك دستگاه مكنده كه در مناطق گردن، صورت، بازو ، شكم، ران، ناحيه كمر و اطراف زانو انجام پذير است.
به عقيده دكتر خسرونيا، در حال حاضر اين عمل در كشور در كلينيك هاي روزانه و به طور سرپايي توسط افراد غير متخصص انجام مي شود و همين مساله باعث شده كه آمار مرگ و مير اين عمل بالا برود.
افراد غير متخصص كه اقدام به اين عمل جراحي مي كنند به علت اينكه فاقد تجربه و مهارت لازم هستند، نمي توانند از عوارض آن جلوگيري كنند و بيمار جان خود را از دست مي دهد و در اكثر موارد هم علت بيماري را ايست قلبي اعلام مي كنند.
راستي چاقي بهتر است يا مرگ؟

۱۰۰۷ حمل بار و اشياي طويل توسط دوچرخه و موتورسيكلت ممنوع است.
حمل بار با وسايل دوچرخ خطايي بزرگ است كه هم براي دوچرخه سوار و هم براي وسايل نقليه جانبي ايجاد خطر مي كند، به خصوص وقتي محموله وسيله نقليه دوچرخ جسمي بلند و طويل باشد كه علاوه بر ايجاد عدم تعادل در وسيله دوچرخ، احتمال اصابت آن را به وسايل نقليه جانبي افزايش مي دهد. در ضمن احتمال برخورد خود جسم محموله با عابرين پياده و اشياي قرار گرفته در مسير نيز وجود دارد مانند: درختان، تيرهاي چراغ برق و...