دكتر سيد مجتبي مير عبداللهي
گرچه در دنياي امروز مهم ترين عامل مرگ و مير، بيماري هاي قلبي و سوانح و حوادث هستند ولي همچنان هراس از سرطان با هيچ بيماري ديگري قابل مقايسه نيست شايد قسمت زيادي از اين هراس مربوط به نقصان آگاهي هاي مردم در مورد بيماري هاي سرطاني باشد امروزه بسياري از انواع سرطان قابل پيشگيري است و چنانچه اطلاعات مناسبي در اختيار مردم قرار گيرد مثلا به آنها آموزش داده شود كه چه علايمي نگران كننده هستند و از چه موقع و چند وقت يكبار براي پيگيري مشكلات خود يا بيماريابي سرطان به پزشك مراجعه كنند، از مرگ و مير بيماران سرطاني كاسته خواهد شد.
سرطان در واقع نوعي اختلال در سرعت تكثير و تمايز سلولي است كه مي تواند در هر بافتي و در هر سني رخ دهد. تكثير سلول ها موجب ايجاد توده هايي به نام تومور در بدن مي شود ولي بايد دانست كه همه اين تومورها بدخيم نيستند و تنها تومورهايي كه به سرعت در بدن گسترش يابند يا تمايل به تهاجم بافت هاي اطراف خود داشته باشند بدخيم و سرطاني هستند.
در اين موارد استفاده از اشعه هاي مختلف يا داروهاي شيمي درماني براي درمان سرطان مد نظر قرار مي گيرد، گرچه تركيب اين روش هاي درماني جان بسياري از بيماران مبتلا به سرطان را نجات مي دهد يا حداقل عمر آنها را طولاني تر مي كند ولي در حاشيه درمان عوارض و مشكلاتي، بيماران را به سختي آزرده مي كند.
از مهمترين مشكلات در درمان سرطان ، عوارض ناخواسته اي است كه داروهاي شيمي درماني به همراه دارند. اين عوارض طيف وسيعي را شامل مي شوند از جمله ريزش مو و استفراغ، احساس ضعف، سركوب سلول هاي مغز استخوان كه وظيفه خونسازي را در بدن بر عهده دارند و در نتيجه كاهش تعداد سلول هاي خوني مختلف و عوارضي خطرناك تر از جمله عفونت همراه با تب كه به خاطر تضعيف سيستم ايمني بدن در نتيجه شيمي درماني به وجود مي آيند.
علت ايجاد اين عوارض اين است كه داروهاي شيمي درماني در كنار كشتن يا توقف و كاهش رشد سلول هاي سرطاني، ممكن است همين اثر را بر سلول هاي طبيعي بدن نيز اعمال كنند. در نتيجه بسياري از سلول هاي سالم بدن به خصوص در بافت هايي كه سرعت رشد و نمو و تجديد سلولي زياد است مانند سلول هاي خوني و پياز مو دچار آسيب مي شوند.
براي رفع اين مشكل بايد داروهايي وجود داشته باشند كه بتوانند سلول هاي سرطاني را شناسايي كرده و تنها اين سلول ها را مورد حمله قرار دهند.
اخيرا با پيشرفت دانش زيست شناسي مولكولي و با گسترش روش هاي درماني جديد، پيشرفت هاي عجيب و شگفت انگيزي در زمينه طراحي مولكولي و توليد چنين داروهايي در آزمايشگاه ها حاصل شده است. از جمله، دسته جديدي از داروها به نام مونوكلونال آنتي بادي ها طراحي شده اند كه نحوه اثرشان همانند روش قفل و كليد است. يعني اين داروها، گيرنده هايي را كه روي سطح سلول هاي سرطاني وجود دارند شناسايي كرده وبه آنها متصل مي شوند؛ بسته به اين كه اين گيرنده هاي سلولي در چه مقاديري روي سطح سلول هاي طبيعي نيز وجود داشته باشند، عوارض جانبي اين داروها تعيين مي شود ولي به طور كلي در مقايسه با داروهاي شيمي درماني عوارض بسيار كمتري دارند.
از داروهاي مختلفي كه از اين گروه تاكنون مورد مطالعه قرار گرفته اند مي توان Alemtuzumab ،Trastuzumab، Rituximab، Cetuximab را نام برد.
Cetximab با نام تجاري Erbitux دارويي از همين گروه است كه با داشتن عوارض بسيار كم و اثربخشي مناسب، افق جديدي را در درمان سرطان پيش روي بيماران گشوده است. اين دارو با مهار اختصاصي گيرنده اي به نام EGFR مي تواند از رشد و تكثير سلول هاي سرطاني و به خصوص، تهاجم سلول هاي سرطاني به بافت هاي ديگر بدن جلوگيري كند. اين دارو فاقد عوارض معمول داروهاي شيمي درماني از جمله ريزش مو، مشكلات كليوي و كبدي، اسهال و سركوب مغز استخوان است ولي عارضه عمده آن خارش و بثورات جلدي است. اين داروها كه توسط اداره نظارت بر دارو و غذاي آمريكا FDA و اروپا براي استفاده برخي از سرطان هاي گسترش يابنده تاييد شده اند داراي خواص جالب ديگري نيز هستند. از جمله اينكه استفاده همزمان اين داروها با داروهاي ديگر مي تواند اثر آن داروها را در درمان سرطان تقويت كند. دانش پزشكي به مدد پيشرفت در علوم پايه اي نظير شيمي دارويي و زيست شناسي مولكولي هر روزه امكان نجات تعداد بيشتري بيمار و همچنين بهبود حال عمومي و كيفيت زندگي را در تعداد بيشتري بيمار مبتلا به سرطان فراهم مي آورد.

دكتر مرتضي پيرعلي 
فن آوري نانو يكي از آخرين دستاوردهاي علمي است. طبق بررسي هاي شوراي پژوهش هاي اجتماعي اقتصادي انگلستان، فن آوري نانو از جمله موارد روبه گسترش و مورد توجه اجتماعي اقتصادي است.
بحث هايي كم و بيش در زمينه كاربرد اين نوع فن آوري چه منتقدانه يا طرفدارانه وجود دارد.
بيشترين اشكالي كه منتقدان در اين زمينه وارد مي  كنند، ترس از انباشته شدن كره زمين از وجود موادي است كه ممكن است اين فن آوري در پي داشته باشد و به نوعي خطرناك باشد. اما نقطه نظر طرفداران سرسخت اين نوع فن آوري بيشتر متوجه تاثير مثبت آن در ارتقاي زندگي، توليدات جديد و توسعه گرانه و توليد محصولات ارزان تر است.
فن آوري نانو چيست؟
به طور كلي اين فن آوري عبارت از كاربرد ذرات در ابعاد نانو است. يك نانومتر، يك ميلياردم متر است. از دو مسير به اين ابعاد مي     توان دسترسي پيدا كرد. يك مسير دسترسي از بالا به پايين و ديگري طراحي و ساخت از پايين به بالا است. در نوع اول، ساختارهاي نانو با كمك ابزار و تجهيزات دقيق از خرد كردن ذرات بزرگتر حاصل مي   شوند. در طراحي و ساخت از پايين به بالا كه عموما آن را فن آوري مولكولي نيز مي   نامند، توليد ساختارها، اتم به اتم يا مولكول به مولكول توليد و صورت مي   گيرند.به عقيده مدير اجرايي موسسه نانوتكنولوژي انگلستان، فن آوري نانو ادامه و گسترش روند مينياتوريزه كردن است و به اين طريق توليد مواد، تجهيزات و سامانه هايي با ابعاد نانو انجام مي   شود.
در حقيقت فن آوري نانو به ما امكان ساخت طراحي موادي را مي  دهد كه كاملا داراي خواص و اختصاصات جديد هستند. به بيان ديگر اين نوع فن آوري چيزهايي را كه در اختيارداريم با خصوصيات جديد در اختيار قرار مي  دهد يا آنها را از مسيرهاي نويني مي  سازد.
اما گويا صنايع داروسازي از مدت ها قبل به ساخت ذرات ريز مشغول بوده اند. پرفسور Buckton، طي سخنراني كه در كنفرانس علوم دارويي انگلستان BPC انجام داد ادعا كرد كه فن آوري نانو در داروسازي، اصطلاح تازه به كار گرفته شده اي براي فن آوري توليد ذرات در اندازه ميكروني Particles Micro است كه از سال ها قبل تهيه و ساخته مي  شده اند!
پس چه چيزي در اين بين جديد خواهد بود؟ به عقيده مدير اجرايي موسسه فن آوري نانو انگليس، دستيابي و ساخت دستگاه هاي آناليز پيشرفته و ابداع روش هاي آناليز نوين سبب مي    شود تا ما بتوانيم رفتار مواد را با دقت مورد شناسايي قرار دهيم و از اين رهگذر بتوانيم آنها را با ظرافت خاصي دستكاري كنيم.
تغيير در خصوصيات دارويي 
كاربرد فن آوري نانو در پزشكي تاثيرات مهمي دارد. شركتElan يكي از شركت هايي است كه از فن آوري نانو در تغيير ذرات دارويي استفاده مي  كند. اين شركت فرآيند آسياب كردن كريستال هاي نانو را در اختيار دارد كه اجازه مي  دهد بعد از اين پروسس، ذراتي مانند داروي Sirolimus متعلق به شركت Wyeth كه اجبارا مي  بايست در فرمولاسيون محلول خوراكي به كار برند، بهبود يافته و آن را بتوانند به فرم قرص ارايه كنند. يعني با تهيه ذرات نانو فرم محلول اين ماده به فرم جامد تبديل مي  شود. داروي Sirolimus به عنوان يك تضعيف كننده سيستم ايمني همراه ساير فرآورده هاي دارويي در موارد پيوند اعضا مانند پيوند كليه به كار مي  رود. اين شركت مدعي است كه با كاهش سايز ذره سرعت انحلال Sirolimus به مقداري كه بتواند به فرم قرص ارايه شود افزايش مي  يابد.
فن آوري نانو همچنين در زمينه داروهاي پپتيدي كه عمدتا براي محفوظ ماندن از متابوليسم مي  بايست به فرم تزريقي تجويز شوند به كمك آمده است و مي  تواند شرايطي را فراهم كند تا بتوان آنهارا از طريق ساير روش هاي دارورساني و نيز موردپذيرش بيمار، تجويز كرد.
شركت Xstal Bio كه با دانشگاه هاي Glasgow Strathelyde همكاري مي  كند، توانسته است كريستال هاي نويني بسازد كه با ذرات پروتئيني پوشش داده  شده اند. مدير اجرايي شركت Xstal Bio معتقد است كه اغلب شركت ها، براي تهيه ذرات نانو از مسير خرد كردن ذرات بزرگتر به ذرات كوچكتر استفاده مي  كنند، اما آنها فرآيندي را در اختيار دارند كه مستقيما ذرات كوچك از آن تهيه مي  شود، بدون آنكه احتياج به فرآيند زيادتري داشته باشند. اين فرمولاسيون انسولين استنشاقي را انجام مي  دهد. بيماران مي  توانند به سادگي با اسپري كردن و تنفس آن، پودر خشك انسولين و يايك پروتئين ديگر را دريافت كنند. براي اينكه اين راه تجويز به طور موثر در اختيار باشد، ذرات محتوي آن بايد آنقدر ريز باشند تا بتوانند در بخش هاي عمقي مجاري تنفسي نفوذ كنند والبته آنقدر ريز هم نباشند تامبادا پس از مصرف از دهان و بيني خارج شوند. بنابراين شركت Xstal Bio مسير اثباتي خاصي را پشت سر گذارده است و هم اكنون اين فرآورده در بيماران تحت آزمايش است. فن آوري نانو در زمينه تشخيص ساده بيماري ها، تصويربرداري ها وبرآورد سريع از كارايي مصرف دارو در افراد نيز كاربردهايي دارد. به طور كلي اين فن آوري در توليد اعضاي مصنوعي، كاشت داروها، استفاده از تشخيص هاي فردي در كنترل آزمايش هاي درون تني و تشخيصي و دارورساني نوين كاربرد دارد. در خصوص آخرين مواردي كه اشاره شد، يعني مونيتورينگ تشخيصي و دارورساني، اين فن آوري قادر است ريزوسيله داروهايي بسازد تا پس از كاشتن آن در بدن و به كمك آن، سطح خوني مواد بيولوژيك درون بدن دايما تحت كنترل باشد و در صورت نياز مقداري دارو آزاد و ارايه شود.
ژن درماني 
يكي ديگر از كاربردهاي فن آوري نانو در زمينه دارورساني ژن هاست.
Vectorها ويرس هاي اصلاح شده روي سيستم ايمني بدن داراي اثراتي هستند، بنابراين تحقيقات روي ساخت ذرات نانو كه قابليت حمل ژن ها را داشته باشند از موارد مورد نياز است. ساير روش هاي آزادسازي و دارورساني به منظور افزايش تاثير دارو و كاهش اثرات جانبي آنها نيز وجود دارند كه مورد تحقيق هستند. به طور مثال كاربرد پوشش هايي كه تحت تابش نور فعال مي شوند و براي كاربرد داروهاي خاص در استخوان  ها به كار گرفته مي شوند، از اين موارد هستند.
اين نوع داروها عمدتا به علت نوع پوشش دادن آنها، غير محلول باقي مي مانند و در استخوان ها جذب مي شوند. اين پوشش ها پس از قرار گرفتن در معرض نور و تابش به فرم محلول درآمده و اجازه مي دهند تا دارو به محل اثر خود رسيده و تاثير كند. اين تحقيقات همچنين روي ذرات مغناطيسي كه به كمك آن بتوان داروها را به محل اصلي هدايت كرد نيز انجام مي شود. پوشش ذرات غير نانو با پليمرهايي نظير پلي اتيلن گليكول نيز از مواردي است كه به كمك آن داروها را مي توان به محل اصلي هدايت كرد. اين روش سبب مي شود تا اختصاصات دارو تغيير كند و دارو از متابوليسم در كبد در امان باقي بماند. اين راه دارورساني نيز بزودي در درمان در دسترس قرار خواهد گرفت.
به رغم آنكه امروزه ممكن است فن آوري نانو در مقايسه با علوم رايج و كاربردي بيشتر از يك عبارت باب روز جلب توجه نكند، اما اصلا نبايد از توانمندي هاي آتي آن غفلت كرد.
تحليل 
مهندسي ذرات و دارورساني نوين از مهمترين فصل هاي مشترك دارورساني با فن آوري نانو است. به علت پيشرفت در روندهاي ساخت ذرات و فرمولاسيون هاي دارويي، امكان دارورساني فرآورده هاي جديد كه عمدتا از نوع پپتيدها و پروتئين ها هستند امكان پذير شده است. هم راستاي اين پيشرفت ها صنعت ساخت پليمرهاي دارويي امكان تهيه حامل هاي مناسب براي دارورساني به محل هاي اثر موردنظر را فراهم كرده است.
اميد است با يك بازنگري كلي پيرامون توانمندي هاي موجود در مراكز تحقيقاتي داخلي و امكان سنجي براي انجام پروژه هاي نانو در عرصه دارورساني بتوان از ظرفيت هاي بالقوه در راستاي كاربردي كردن فن آوري نانو در دارورساني بهره برداري كرد.
متقابلا پژوهشگران نيز مي بايستي با درك مناسب از موقعيت فراهم شده و توجه صنايع دارويي از اين فن آوري، خود را به طور علمي و عملي براي ورود در اين عرصه مهيا كنند و با ارايه دستاوردهاي قابل كاربرد، حفظ اعتماد متقابل سرمايه گذاران و گسترش روزافزون اين رويكرد در بين صنايع دارويي اقدام كنند.
دانشيار دانشكده داروسازي دانشگاه تهران 

اولين پيوند، انتقال خون بوده است؛ عملياتي كه بعد از كشف گروه هاي خوني در سال 1900 خيلي مطمئن تر و ايمن تر انجام شد. شايد از نظر شما تزريق خون عضوي از پروسه پيوند عضو نباشد ولي بايد بدانيد كه انتقال خون نيز مثل تمام اعضاي ديگر انسان، راه و روشي خاص و البته شرايط ويژه خود را دارد.
دومين عضو پيوندي بدن انسان قرنيه بود كه اولين محل پيوند آن در سال 1905 انجام شد. بعد نوبت به اعضاي جامد رسيد. البته تا مدتها هيچ موفقيتي در اين زمينه كسب نشد. تنها در سال 1906 دانشمندان فرانسوي بيش از 40 پيوند كليه انجام دادند ولي هيچكدام به نتيجه نرسيده و همگي بيماران مردند. جالب است بدانيد كه در اولين پيوندهاي كليه انجام شده، كليه  را نه در محل اصلي آن يعني لگن، بلكه در جاهايي مثل بازو يا ران پيوند مي زدند!
در سال 1950براي اولين بار پيوند يك كليه به مدت۵۳ روز دوام آورد ولي در ماه دوم پيوند رد شد. البته بيمار به مدت۵ سال ديگر هم زنده ماند ولي اين تنها به اين دليل بود كه در مدت اين 53 روز، كليه ديگر بيمار تا حدي كه بتواند به مدت۵سال دوام آورد بهبودي نسبي پيدا كرده بود.
ولي اين پيوند كليه به عنوان اولين پيوند موفقيت آميز ثبت نشده است، چون يك پيوند موفقيت آميز بايد حداقل به مدت يكسال دوام آورد. در حقيقت اين پيوند موفقيت آميز اولين بار در سال 1954 انجام شد و 23 دسامبر سال 2004 پنجاهمين سالگرد اين پيوند بود. كسي كه اين پيوند رويش انجام شد ريچارد هريك 23ساله آمريكايي بود كه يك كليه سالم از برادر دوقلوي خود دريافت كرد. وي به مدت۸ سال زندگي كرد يعني تا وقتي كه عفونت كند كليوي، كليه سالم وي را نيز نابود كرد.
سالها بعد از اين پيوند پزشكان شروع به استفاده از داروهاي ضد رد پيوند مثل آزاتيوپرن و سيكلوسپورين كردند ولي استفاده از اين دارو به حدي مفيد بود كه پزشكان در استفاده از آن زياده روي كردند تا جايي كه گاهي اوقات ديده مي شد اگر مصرف اين داروها قطع شود، شخص بهتر و راحت  تر پيوند را مي پذيرد.
در حال حاضر هم به علت عوارض زياد اين داروها پزشكان در پي پيدا كردن روشي براي انجام پيوند بدون استفاده از اين داروها هستند.
از جمله عوارض اين داروها تاثير بر جنين است. فشار خون، عفونت، تولد نوزاد نارس و نقص سيستم ايمني بدن از جمله عوارض اين داروها بر نوزادان است.
به هر حال عمل پيوند اعضا طي سالها به شكل معجزه آسايي پيشرفت كرده است و در حال حاضر تقريبا تمامي اعضاي بدن انسان قابل پيوند زدن هستند و البته تمامي پيوندهايي هم كه طي اين 50 سال انجام شده جهت نجات جان انسانها بوده است.
ولي آنچه مسلم است، انسان سيري  ناپذير است و هميشه از قبل چنين پيشرفت هايي به دنبال دستيابي به راهكارهايي جديد براي انجام اعمالي غير ضروري يا شايد لوكس است. امروزه مبحثي كه نظر بسياري از پزشكان را در زمينه پيوند اعضا به خود معطوف ساخته، نظريه پيوند صورت است.
اين نظريه مخالفان زيادي دارد، بيشترين علت مخالفت هم مسايل اخلاقي است. در حالي كه مجامع اخلاق گراي انگليسي در حال رد اين نظريه به علت وجود عوارض ناشناخته استفاده از داروهاي رد پيوند عضو به مدت طولاني براي انجام عملي كه جان كسي را نجات نمي دهد هستند،  دانشمندان هلندي به دنبال انجام اولين عمل پيوند صورت خود هستند.
برنامه آنها برداشت صورت جسد و پيوند آن به صورت شخصي است كه به علت حادثه، سوختگي يا نقص مادرزادي دچار آسيب شده است.
اين دانشمندان معتقدند انجام عمل پيوند موفقيت آميز است كه شامل پيوند، پوست،  عضلات، اعصاب، استخوان، رگ هاي خوني، تاندون ها و غضروف هاست، تجربه كافي براي انجام عمل پيوند صورت را در اختيارشان قرار داده است و همچنين معتقدند كه فوايد ناشي از اين عمل بر تمامي عوارض آنها برتري خواهد داشت. از طرفي انجام عمل پيوند صورت كه يكجا و در يك مرحله انجام مي شود مزيت قابل ملاحظه اي نسبت به جراحي هاي متعدد پلاستيك صورت كه بايد به مرور و طي چندين سال انجام شوند، خواهد داشت. اين تيم حتي تا جايي پيش رفته اند كه به دنبال پيدا كردن اهدا كننده مناسب از لحاظ، سن و جنس و رنگ پوست براي انجام عمل آزمايشي خود هستند ولي انجام اين عمل همانطور كه خود شما هم حتي فكر كرده ايد خيلي پيچيده تر از اين حرف هاست.
آيا صورت پيوند زده شده شبيه اهدا كننده خواهد بود؟ خير. شكل صورتي كه نهايتا از پيوند حاصل مي شود چيزي بين صورت اهداكننده و پيوند گيرنده خواهد بود كه البته بستگي به ميزان عضلات سالم پيوند گيرنده دارد. از طرفي هيچ تضميني وجود ندارد كه صورت پيوندزده شده نهايتا طبيعي به نظر برسد. يعني حتي اگر پيوند صورت از نظر تكنيكي خوب و كامل باشد بازهم به هيچ عنوان بيمار و اطرافيان را راضي نكند.
از طرفي حتي در مورد موفقيت كامل و صددرصد پيوند دست كه در اين مورد الگو قرار گرفته شك و ترديدهايي وجود دارد.
در ميان كساني كه پيوند دست گرفته اند گذشته از مواردي كه به دلايل مختلف رد پيوند صورت گرفته در بهترين شرايط هنوز احساس درد، سوزش و حرارت يعني حس هاي محافظت كننده كاملا وجود ندارد. اين احساسات از جمله مباني اوليه پيوند صحيح عصب هستند.
گذشته از عمل هاي پيوند زيبايي كه امروزه مطرح شده اند، علم پيوند اعضا به طور كلي به حدي پيشرفت كرده است كه مشكل اصلي در حال حاضر تنها كمبود اهدا كننده به نظر مي رسد.
در حالي كه هر سال هزاران هزار آدم در جهان از طريق پيوند عضو جان تازه اي مي گيرند، در مقابل هزاران هزارنفر ديگر جان خود را در انتظار يافتن يك اهداكننده مناسب از دست مي دهند.

رابرت ويل متخصص پيري شناسي gerantologist از كالج كينگ لندن مي گويد: اين علم نسبتا در سنين طفوليت است، ما اشخاصي را مي شناسيم كه ظاهرا 65 ساله هستند ولي در حقيقت 50 ساله هستند و برعكس. مشكل اين است كه چگونه آن را ارزيابي كنيم.
ولي هيچكدام از اين مشكلات جلوي پزشكان كلينيك HB لندن را نگرفت. آنها مدت ها سن واقعي بيولوژيكي افراد مختلف و مشتاق را بررسي و ارزيابي كردند. اين بررسي ها شامل اندازه گيري 40 فاكتور بيولوژيكي مرتبط با سن است، مثلا: انعطاف پذيري پوست، ديد چشم، ظرفيت ريوي و مقادير مواد شيميايي مختلف در جريان خون.
به گفته ويل، اگر اين فاكتورها به درستي اندازه گيري شوند، سن بيولوژيك معرف خوبي براي سلامتي است. ولي وي از طرفي معتقد است كه اتكاي زياد به اينگونه تست ها صحيح نيست.
ويل مي گويد: انجام آزمايش هاي چشمي ديگر سالهاست كه معيار درستي براي اندازه گيري سن نيست؛ اين آزمايش نه تنها زايد است، بلكه گمراه كننده هم هست، چون اگر شما نزديك بين باشيد، سن بيشتري خواهيد داشت و اگر دوربين باشيد، سنتان پايين تر خواهد بود.
ماريا سامرز، مدير بازاريابي كلينيك HB، معتقد است كه تست هاي بينايي كامل نيستند ولي حداقل اگر مراجعه كنندگان مشكلات چشمي داشته باشند، حتما بايد در ارزيابي ها منظور شود.
به هر حال با وجودي كه اندازه گيري دقيق سن بيولوژيك هنوز ممكن نيست، ولي سعي در اين راه ارزش خودش را دارد.
ويل مي گويد: شركت هاي بيمه بايد در اين مورد علاقه مند باشند چون به آنها كمك مي كند تا عوامل خطر را بهتر بشناسند. ما هنوز در حال سروكله زدن با اطلاعات بي ارزش هستيم.

لاله ميراسكندريهيچ شده  تا به حال وقتي به بعضي از برنامه هاي تلويزيوني نگاه مي كنيد يا اخبار بعضي جنايات عجيب و غريب را مي شنويد يا حتي بعضي تفريحات و سرگرمي هاي جديد را مي بينيد، به اين فكر كنيد كه اين آدم ها واقعا ديگر نمي دانند چه كار كنند!
انگار هرچه كار عجيب و غريب است امتحان كرده اند و حالا براي اينكه به تعبير خودشان كار نويي انجام دهند، دست به كارهايي ابلهانه، احمقانه و گاهي مشمئزكننده و چندش آور مي زنند. هر روز در هر زمينه به خصوص زمينه هاي خلاف روش هايي تازه و مدهايي عجيب و غريب ظهور مي كند. اگر در گذشته اوج جنايتكار بودن، در شليك يك تير خلاص در مغز طرف خلاصه مي شد، حالا براي اينكه شخص جنايتكار به حساب آيد حتما بايداول به مقتول تجاوز كند. بعد آن را به نحوي عجيب وغريب بكشد مثلا حتما تكه تكه اش كند، داخل بدنش را خالي و پر از كاه كند، بعد آن را آتش بزند و بعد با خاكستر آن يك مجسمه درست كند و ...
خلاصه درنهايت كلكسيوني از مجسمه هاي خاكستري داشته باشد تا مردم باور كنند كه وي يك جنايتكار واقعي است!
اگر در گذشته ديدن فيلم اشك ها و لبخندها يا برباد رفته لذت واقعي هنر هفتم را به مردم مي چشاند، حالا فيلم هايي چون سكوت بره ها و قتل با اره برقي از جمله پرفروش ترين فيلم هاي روز جهان مي شوند.
همه چيز رو به تباهي و پوچي پيش مي رود؛ هنر، عشق، سرگرمي، علم و زندگي.
موسيقي كلاسيك جاي خود را به متال و هوي متال و ترش متال داده، عشق پاك و ابدي جاي خود را با دوستي هاي بي ارزش و گذرا عوض كرده، طبيعت گردي و كوهنوردي به بازي هاي كامپيوتري و پلي استيشن تبديل شده، كشف الكل و پني سيلين جاي خود را به ساخت بمب اتم داده و زندگي تبديل به مردگي مي شود.
پس عجيب نيست كه در چنين شرايطي استفاده از انواع مواد مخدر، افيوني و توهم آور هم هر روز دستخوش مدي جديد و به اصطلاح نوآوري هايي است تا از اين قافله عقب نماند.
قرص هاي X يا اكستازي گرچه ظاهرا خيلي جديد نيستند و از حدود دهه 80 تا به حال راه خود را به محافل رفتاري خاص باز كرده اند ولي به نظر مي رسد در حال حاضر آخرين مد به حساب مي آيند و طبيعتا مورد علاقه خلاقان و نوآوران اين قماش.
لابد حالا ديگر ترياك و هروئين و حشيش به اندازه كافي باكلاس نيستند كه عمده ترين قربانيان مواد مخدر يعني جوان ها را به خود جلب كنند، غافل از اينكه با پيشرفت تكنولوژي و كشف و اختراعات متنوع در تمام زمينه ها، اين قرص هاي اكستازي هم در مقايسه براي خلاص كردن شما از شر خودتان مثل يك اتم اورانيوم در مقابل يك بمب قديمي است.
مصرف يك عدد قرص اكتسازي با فرمول شيميايي ،۳ 4 متيلن دي اكسي متامافتامين مي تواند فرد را براي هميشه دچار اختلالات راوانپزشكي كند.
قرص هاي اكتسازي در حال حاضر پرمصرف ترين ماده محرك در جهان است و الگوي مصرف آن در تمام قاره ها به شدت تغيير كرده است. مصرف انواع مواد مخدر به طور كلي در تمام دنيا به درصدهاي مختلف و اكثرا بالا وجود دارد ولي اعتياد به اكثر مواد مخدر موجود به نحوي امكان پذير و احتمال خلاصي از شر عوارض اين مواد در نزديك به صد درصد موارد وجود دارد.
ولي تفاوتي كه قرص هاي اكستازي با ساير اين مواد دارد اثرات و ضايعات غيرقابل جبراني است كه بر جسم و روح فرد باقي مي گذارد.
اين ماده مخدر در حقيقت در دسته مواد محرك است كه در ابتداي مصرف احساس شادي بيش از اندازه، هيجان فوق العاده، فعاليت زياد، پرحرفي، بي خوابي، اضطراب، خشكي دهان و بيني در فرد مصرف كننده به وجود مي آورد. اين قرص ها برعكس مواد مخدر ديگر كه فرد را خمار و فعاليت وي را كم مي كند، در زمان مصرف باعث افزايش فعاليت مي شود و شايد هم همين خاصيت اين ماده باشد كه از نظر بسياري از مصرف كنندگان جوان جذاب بوده و احساس اشتباه بي ضرر بودن را در آنها تقويت مي كند.
مصرف اين قرص ها علايم جسماني هم دارد كه به قرار زير است: مردمك چشم بزرگ مي شود، ضربان قلب تند مي شود و فشار خون فرد بالا مي رود و اگر دوز آن مقداري افزايش يابد، ريتم قلب مختل شده و احتمال سنكوپ ايست قلبي وجود دارد.
با توجه به فعاليت زياد در اثر مصرف اين قرص فرد آب زيادي از دست مي دهد و از طرفي، نوشيدن آب زياد باعث تجمع آب در بدن و ايجاد مسموميت با آب و تهوع مي شود و اما اثرات درازمدت رواني اين ماده كه از همه مهمتر است و حتي در مقادير كم هم به وجود مي آيد، شامل: اختلال درك به صورت هذيان، بزرگ منشي، سوءظن، بدبيني، رفتارهاي تهاجمي، پرخاشگري و حتي اختلال تفكر واضح شبيه به اسكيزوفرني است.
مصرف طولاني مدت اين قرص ها علاوه بر اختلال ادراكي مثل توهم، خطاهاي ادراكي در حواس پنجگانه هم ايجاد مي كند. مصرف اين قرص ها شخص را افسرده كرده و سلول هاي عصبي را مسموم مي كند به نحوي كه مي تواند يك ضايعه سلولي دايمي براي فرد ايجاد كند.
آنچه بسيار اهميت دارد آن است كه معلوم نيست چه مقدار از اين ماده قادر است مسموميت ايجاد كند و همين عامل كه در افراد مختلف متفاوت است، مهمترين عامل خطرزاي اين ماده است.
متاسفانه به علت حمل و نقل آسان، روش استفاده بدون احتياج به هيچ ابزار خاص و قابل دسترس بودن آن در اين دوره زمانه باعث شده كه مصرف آن به شكل سرسام آوري افزايش يابد و اين ماده را به يك جنايتكار واقعي در اين قرن تبديل كند.

پاسخ اداره كل روابط عمومي وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي به مطلب اعتراض بيماران كليوي
در پاسخ به مطلب فوق مندرج در روزنامه مورخ 12/10/83 بر اساس گزارش معاونت غذا و دارو به آگاهي مي رساند: بحث يارانه دارو و پرداخت آن به بيماران و قطع يارانه به عهده سازمان هاي بيمه گر مي باشد. همچنين لازم به توضيح است يارانه داروي بيماران اصلا تغييري نكرده است و فقط در يك مقطع زماني كوتاه داروي يارانه اي توزيع نشده بود كه خوشبختانه مشكل برطرف شد.
اداره كل روابط عمومي 
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي