يكي از مشكلات جامعه ما آن است كه بعضي از وظايف روزمره خود را در قالب روزهاي خاص تعريف كرده ايم، وقتي آن روز فرا مي رسد به صورت سمبليك، آيين هايي را با شور و هيجان برگزار مي كنيم و دوباره، اصل قضيه در فراموشي مي افتد تا سال ديگر. از قضا در همين تب و تاب مراسم روز هواي پاك، گفت وگويي از خانم دكتر ابتكار رئيس سازمان حفاظت محيط زيست در روزنامه ها چاپ شده بود كه به گفته وي به دليل احداث ساختمان هاي غيرمجاز در حاشيه رودخانه جاجرود و آلودگي شديد آب اين رودخانه، يكي از منابع  مهم تأمين كننده آب تهران با خطري جدي روبه رو شده است.
وقتي در ساحل يك رودخانه ويلا و خانه هاي ويلايي و در ساليان اخير برج ساخته مي شود به قول رئيس سازمان حفاظت محيط زيست، فاضلاب خام اين ساختمان ها وارد رودخانه مي گردد، شدت آلودگي به اندازه اي است كه كار پالايش آب را در تصفيه خانه هاي شهر تهران با مشكل روبه رو مي كند. اين يك واقعيت تلخ و تكان دهنده و كابوسي است كه در كنار تهديدهاي زلزله احتمالي در تهران بر ساكنان اين كلان شهر سايه افكنده است. اما آيا مسأله آلودگي آب جاجرود و احداث ساختمان هاي غيرمجاز در حاشيه رودخانه مربوط به امروز و ديروز است؟ مسلماً ساختمان ها يك شبه ساخته نشده اند و اين آلودگي  هم به تدريج عارض رودخانه اي شده است كه در گذشته اي نه خيلي دور انواع ماهي ها در آب زلال اش زندگي مي كردند و صفاي ميگون و فشم بستگي به همين صفاي جاجرود داشت.
يك حقوقدان برجسته آلماني گفته است، خلاف هاي كوچك زاينده تبهكاري هاي بزرگ خواهندبود. اگر قانون ساخت بنا در حريم رودخانه ها و درياها را ممنوع كرده است، چرا اين همه ساختمان و ويلا در اين حريم ها ساخته شده است. مسافراني كه همين نوروز امسال به شمال و سواحل درياي خزر رفته اند، ديده اند كه چه طور، ديواري از ويلاهاي كوچك و بزرگ ساحل دريا را پوشانده اند و به هيچ مسافر و گردشگري اجازه نزديك شدن به لبه آب را نمي دهند. اين همه ويلا، دور از چشم ضابطان قانون ساخته شده اند.رودخانه جاجرود هم به همچنين! كساني كه دوست داشته اند در لب آب ويلا بسازند و شب را با زمزمه رود به خواب خوش فرو روند هم پولش را داشته اند و هم گوششان بدهكار به دلايل قانوني وزارت نيرو و سازمان حفاظت محيط زيست نبوده است. تعدادي هم شايد از روي ناآگاهي در آن حريم به ساخت و ساز مبادرت كرده اند و عده اي هم شايد از ساكنان بومي باشند كه در ملك آباء اجدادي شان كه از قضا در جوار رودخانه واقع شده، خانه سازي كرده اند، اما به طور حتم اكثريت ويلاها را همان گروه اول بنا كرده اند و امروز خطر آلودگي وسيع آب تهران را دامن زده اند.
تا آنجا كه بنده به عنوان يك شهروند ميانسال و نه چندان جوان به ياد دارم، حدود ،۱۰ ۱۵ سالي است كه وزارت نيرو و سازمان حفاظت محيط زيست مدام هشدار مي دهند كه ايهاالناس، ساختن خانه و تأسيسات در كنار رودخانه ها علي الخصوص رودهايي كه تأمين كننده آب تهران اند، ممنوع است اما كساني بي توجه به اين هشدار ها ساخته اند و همچنان مي سازند. تا وضع به اين منوال است، مسئولان بعد از وقوع فاجعه به صحنه مي رسند و هشدار مي دهند كه خطر آلودگي شديد يكي از مهم ترين منابع آب تهران را تهديد مي كند.
بحث ديگر در آلودگي رودخانه جاجرود فاضلاب بعضي از سازمان هاي بزرگ و پرجمعيت در اين نواحي است كه ظاهراً نه شهرداري محل و نه سازمان حفاظت محيط زيست قادر به تفهيم و اجراي قانون براي جلوگيري از انتشار اين فاضلاب ها به رودخانه  نشده اند. فردا كه خداي ناكرده، آب تهران با مشكل جدي آلودگي روبه رو شد و مسأله اي كه در ابتدا به راحتي قابل حل بود، به صورت يك مشكل مملكتي درآمد، آن وقت اهرم هاي قانوني در عالي ترين سطوح به كار مي افتند تا راه هر چه فاضلاب خانگي و غيرخانگي و... را ببندند.
اما چرا علاج واقعه را قبل از وقوع نمي كنيد. دستگاه هاي مسئول با استفاده از ضوابط قانوني مي توانند، اشخاص حقيقي و حقوقي را كه با آلوده كردن آب رودخانه جاجرود مرتكب جرم شده اند و قانون را زير پا گذاشته اند به محاكم قضايي بكشانند. اگر قرار بود با حرف و هشدار اين مسأله حل شود كه وضعيت جاجرود، چنين اسفبار نمي شد.
مسأله فقط محدود به جاجرود نمي شود، در استان گيلان، بهره برداران شن و ماسه، تعداد زيادي از رودخانه ها را از وضعيت طبيعي خارج كرده اند به طوري كه تخم ريزي ماهيان و زندگي آبزيان در آنها ممكن نيست. چرا با آنها برخورد قانوني نمي شود؟! روزهايي كه براي گراميداشت محيط زيست نامگذاري شده اند از جمله روز زمين، روز هواي پاك، روز مبارزه با آلودگي هوا، روز محيط زيست و غيره... بسيار پسنديده و مقدس اند، اما وقتي قوانين محيط زيست در مورد حفظ حريم درياها و رودخانه ها كه بحث مفصل آنها در اينجا مقدور نيست به راحتي زيرپا گذاشته مي شوند آيا از آن روزها، جز حالت سمبليك چيزي باقي مي ماند خودتان قضاوت كنيد.
رفعت وارياني

در ميانه بعضي از بگومگوها و دعواهاي خانگي از جمله ميان خواهران و برادران بر سر ارث و ميراث متأسفانه گاهي در حق مادر يا پدر كه همسرش را از دست داده و بيش از پيش نيازمند محبت و توجه فرزندان مي باشد، جفا مي شود.
به عنوان مثال مادري كه يك عمر در حق فرزندانش زحمت كشيده و به اصطلاح آن را تر و خشك كرده است، حالا در غياب پدر كه روي در نقاب خاك كشيده، بايد شب و روز نظاره گر جدال فرزندان باشد. اين گونه فراموشكاري ها، در جامعه ما رو به گسترش است و تهديدي جدي عليه اركان خانواده و ميراث هاي ملي و سنن ما محسوب مي شود.
اين درست است كه عصر ما، دوران ارتباطات الكترونيك و ديجيتال مي باشد و مثل ايام قديم، مسائل و مشكلات خانگي كمتر به ريش سفيدان و كهنسالان ارجاع داده مي شود، اما حفظ حريم پيران به ويژه اگر مادر يا پدر باشد، از واجبات ديني و نوعي اداي دين است. خواندن اخباري تلخ و تكان دهنده از ضرب و شتم پدر و يا مادر توسط فرزندان، خطري را كه يادآوري كرده بودم، بيشتر گوشزد مي كند.
در زمانه ما مشكلات و مسائل اقتصادي، چنان ميدان را بر مناسبات عاطفي و انساني تنگ كرده است كه بسياري از ملاحظات و رودربايستي ها كه تحكيم كننده بنياد خانواده و حافظ حريم خانه بود كنار گذاشته مي شوند. اگر هنوز سايه پدر يا مادري را بر سر داريم، قدردان اين نعمت الهي باشيم و بدانيم كه هيچ چيز در دنيا ارزش آن را ندارد كه حتي لحظه اي خاطر اين عزيزان را آ زرده سازيم.
بنده يك مورد عيني از دعواهاي خانگي را در ايام عيد شاهد بودم كه متأسفانه مادر كهنسال كه بزرگتر و پير فاميل هم محسوب مي شود، مستقيم يا غيرمستقيم مورد بي حرمتي قرار گرفت، از اين رو چند سطري نوشتم تا ديگران اگر در معرض چنين خطاهايي هستند از آن فاصله بگيرند.
مهري هاشمي زنوز- تهران

آقاي علي اكبر جمشيدي از خوانندگان فهيم و باذوق همشهري كه با شعر هم الفتي ديرينه دارد، با ارسال شعري براي همشهري تحت عنوان «شهر تلخ و شيرين» كه درواقع هجويه اي براي شهر تهران است، ضمن برشمردن معايب شهر ازجمله در اين بيت:
تيره رخ است عروس شب و جمع اختران
سوسو نمي زند به بامت شبانگهان
در ادامه به تدارك عزم ملي براي زيبا و پاكيزه نگاهداشتن تهران اشاره دارد، با ابياتي از اين دست:
بايد به شهر، گونه ديگر نظر كنيم
پاكيزه از زباله و دور از خطر كنيم
ديني ادا به زمره آيندگان كنيم
شور و سرور، هديه نوباوگان كنيم
اين شهر خانه است و ما اهل خانه ايم
اين سان براي زينت آن پشتوانه ايم
و درنهايت، شاعر براي تهران بزرگ آرزوي آسمان آبي و هواي پاك آرزوكرده است. ضمن ارج نهادن به ذوق و قلم اين شهروند شاعر، از اين كه، استفاده از تمامي ابيات شعر ايشان، در اين صفحه مقدور نشد، عذر مي خواهيم.

رسول كاظم الوندي
طبق مقررات قانون استخدام كشوري، نظام بازنشستگي جزو نظام استخدامي است، لذا هر تصميمي كه راجع به حقوق و مزاياي كارمندان شاغل اتخاذ شود، بازنشستگان را نيز شامل خواهد شد. به همين دليل است كه به موجب ماده ۹۸ قانون مذكور و تبصره ۴ ماده ۱ قانون نظام هماهنگ پرداخت، دولت مكلف است به نسبتي كه حقوق شاغلين را با تغيير ضريب حقوق موضوع ماده ۳۳ قانون استخدام كشوري تصويب مي كند، به همان نسبت حقوق بازنشستگان را نيز افزايش دهد. اما در زمان هايي كه دولت تكليف داشته است همزمان با تغيير بنيادي در نظام حقوق و مزاياي شاغلين، حقوق بازنشستگان را در اجراي تبصره ماده ۱۴۹ قانون مورد اشاره با حقوق شاغلين متناسب سازد، هيچگاه اين اقدام بدون تلاش بي وقفه و دادخواهي هاي پي در پي بازنشستگان تحقق نيافته و در تمامي موارد گذشته، بنا به دلايلي كه خواهد آمد، سال ها بعد از منتفع شدن شاغلين از نظام پرداخت جديد، دولت ناچار به قبول تقاضاي قانوني و برحق بازنشستگان شده است.
پاداش پايان خدمت موضوع ماده ۷ قانون اصلاح پاره اي از مقررات مربوط به بازنشستگي و ... مصوب ۱۳/۲/۷۹ كه مأخذ يك ماه آخرين حقوق و مزايا در ازاي هر سال سابقه خدمت به بازنشستگان ۱/۱/۷۹ به بعد پرداخت شد. پس از سه سال به موجب بند «ر» تبصره ۵ قانون بودجه سال ۸۲ ، معادل ۱۰ روز در ازاي هر سال خدمت آن هم برخلاف نظر قانونگذار به مأخذ حقوق ۱/۱/۸۰ به بازنشستگان قبل از سال ۷۹ تعلق گرفت كه هنوز اعتراض بازنشستگان قبل از سال ۷۹ نسبت به اجراي ناصحيح مقررات به نتيجه نرسيده است.
در تمام ادوار قانونگذاري، مجلس هفتم، كه كار خود را با شعار عدالت آغاز كرد، نخستين مجلسي است كه به طور كلي توجه قابل تقديري به وضع معيشتي حقوق بگيران دولت به طور اعم و به تأمين حقوق حقه بازنشستگان بطور اخص، از خود نشان داد و متعاقب الزام دولت به ارائه نظام هماهنگ كاركنان شاغل، طرح الزام دولت به ايجاد نظام هماهنگ و فراگير پرداخت حقوق بازنشستگان را نيز در تاريخ ۲۹/۶/۸۳ به تصويب رساند به طوري كه اكنون نمايندگان محترم مجلس شوراي اسلامي، ضمن اين كه از تأخير ۶ ماهه لايحه از سوي دولت سخن مي گويند و از اين رو، يكصد تن از نمايندگان خواستار پاسخگويي رئيس جمهور شده اند، جملگي بر تقديم لايحه نظام پرداخت هماهنگ حقوق شاغلين و بازنشستگان تأكيد مي كنند و به عبارت ديگر، مجلس براي نخستين بار نه يك بعد مسأله بلكه جامعيت موضوع را در نظر گرفته است زيرا كه از نگاه نمايندگان اجرايي يك نظام هماهنگ پرداخت بايد تأمين كننده عدالت اجتماعي _ كه عدالت استخدامي جزئي از آن است _ باشد. به همين جهت است كه عضو هيأت رئيسه مجلس شوراي اسلامي _ آقاي حاجي بابايي _ اعتقاد دارد: «در جامعه اسلامي بايد فاصله دريافتي كاركنان با توجه به رعايت عدالت، يك فاصله معتدل و عادلانه باشد. كاركنان نظام بايد احساس كنند كه حقشان ضايع نمي شود و تبعيضي وجود ندارد. لذا نظام هماهنگ پرداخت حقوق براساس بند ۹ اصل سوم قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران كه مي گويد دولت موظف است تبعيض هاي ناروا را برطرف و زمينه را براي ايجاد عدالت اجتماعي مهيا كند، بايد اجرايي شود» .
و اين ميسر نمي شود مگر اين كه طرح حقوق شاغلين و بازنشستگان يكجا و در كنار هم ديده شود تا معايب و نواقصي كه در ديدگاه ها و طرح هاي گذشته وجود داشته، مرتفع شود و اين مرحله در حقيقت به عنوان: «بزنگاه توجه و تأمين خواسته هاي قانوني خردمندان» در تاريخ اجراي مقررات استخدامي و بازنشستگي در ايران به ثبت خواهد رسيد.

«هوشنگ خان» كه سال هاي سال در تاريك و روشن صبح از خواب بيدار شده و سر كار رفته بود، به رغم آن كه حدود يك ماه از موعد بازنشستگي اش مي گذشت، همچنان سحرخيز بود.
تا اينجاي قضيه اشكالي نداشت، اما مسئله وقتي شروع شد كه جناب ايشان براي فرار از بي حوصلگي، به سراغ راديو رفت و مرتب از اين ايستگاه به آن ايستگاه پريد تا ضمن شنيدن انواع موسيقي جات، كنجكاوي هاي سياسي اش را كه بعد از بازنشستگي شدت پيدا كرده بود، ارضا كند،و از آنجا كه سابقه ۳۰ سال شغل تلفنچي گري، بگويي نگويي گوش هايش را قدري سنگين كرده بود، پيچ راديو يا به قول امروزي ها «وولوم» را تا ته باز مي كرد.
همسايه ها اوايل اين مزاحمت هاي صوتي صبحگاهي را با خويشتن داري و سعه صدر ناديده گرفتند، اما مسئله آنقدر بالا گرفت كه بالاخره، ربابه خانم كه او هم از زمره بازنشستگان بود، از كوره در رفت و به هوشنگ خان، تذكرات همسايه اي داد. از صبح آن روز صداي راديو قطع شد، اما صداي متناوب چكش در مجتمع طنين انداز گرديد، بعد از پرس و جو فهميديم كه ايشان براي تغيير دكور خانه،  دست اندركار جابه جايي تابلوهاي كوبيده بر ديوار است. به مصداق اين نيز بگذرد، همسايگان تك نوازي آزاردهنده چكش را ناديده گرفتند.
اما در يك صبح زود، صداهايي شبيه به رعد يا به قول خودمان آسمان قرمبه، مجتمع ما را لرزاند، همگي سراسيمه به طرف آپارتمان هوشنگ خان حركت كرديم. در نيمه باز بود، در ميان بيم و اميد، همان ربابه خانم پا پيش گذاشته و چند بار، او را صدا زد. همسر، هوشنگ خان با چهره اي مضطرب دم در آمد و گفت كه بحمدالله به خير گذشت و شوهرش آسيب نديده است.
سرانجام معلوم شد كه همسايه جديداً بازنشسته ما همچون روزگار جواني هوس بلند كردن هالتر ۳۰ كيلويي به سرش زده است.
اما واقعه  به گونه  ديگري رقم خورده است و پيش از آن كه او موفق شود وزنه ها را از روي ميز چوبي جابه جا كند، هالتر به حركت درآمده و روي كف آشپزخانه سقوط كرده است! از فرداي آن روز، ديگر صدايي از خانه هوشنگ خان شنيده نشد. البته خيال بد نكنيد، يكي از همسايگان كه صبح به صبح براي نرمش به بوستان نزديك مجتمع ما مي رفت، هوشنگ  را نيز با خودش همراه كرده بود و به اين ترتيب، سحرخيزي همسايه ما به جاهاي خوبي ختم شده بود و هر روز يك خواب نازنين قيلوله هم براي او به ارمغان مي آورد.
الف- كوهيار

تعطيلات
در برنامه حذف تعطيلات كشور، شايسته است مسأله ۴ روز تعطيلات ارزي ما در مقايسه با تعطيلات خارجي ها چاره انديشي بشود و حتي المقدور، تعطيلاتي كه ساليان متمادي جزو شالوده فرهنگ اين مرز و بوم به ويژه كاركنان دولت شده و تأثير قابل توجهي هم روي اقتصاد كشور ندارد، حذف نشود.
احمدكياني طالقاني
شرايط انتقال معلمان
از وزارت آموزش و پرورش تقاضا دارم، در پذيرش تقاضاي انتقال معلمان مواردي مثل سرپرستي خانواده، اعلام نياز محل سكونت، بعد مسافت محل كار و محل سكونت مورد توجه قرار بگيرد.
عارفه كشاورز ‎/ معلم مدرسه در استان قزوين
دلار و ريال ...
گاهي ديده مي شود كه در برآورد بهاي بنزين، ايران با كشورهاي اروپايي مثلاً بلژيك مقايسه مي شود و اين طور نتيجه گيري مي گردد كه بنزين در ايران ارزان است. ضمن تأييد دلايل كارشناسي در اين زمينه، پيشنهاد مي كنم تفاوت ميزان حقوق دريافتي با توجه به تفاوت ارزش دلار و ريال نيز مورد توجه قرار بگيرد و با واقع بيني بيشتري قضاوت شود.
غفارزاده
نخاله هاي ساختماني
متأسفانه با همه جلوگيري و ممانعت هاي شهرداري بازهم مشاهده مي شود كاميون هاي حامل نخاله هاي ساختماني بار خود را در نقاط ممنوعه تخليه مي كنند كه علاوه بر مزاحمت هاي فراوان براي مردم، شهرداري را متحمل مخارج سنگيني براي جمع آوري آنها مي نمايد. جا دارد شهرداري با وضع جريمه هاي سنگيني مثل ممنوعيت كار ابطال جواز و غيره براي اين دسته از رانندگان متخلف، جلوي اين عمل ناشايست را بگيرد. چرا كه جريمه هاي كنوني دردي دوا نمي كند.
علي اكبر رفوگران
تحقيق نه تفتيش!
چندي پيش براي خواستگاري رفتيم، از ما فتوكپي تاريخ تولد، سند منزل، سند ماشين، سند استخدام و... خواستند و اين كه داماد در سال هاي گذشته كجا زندگي مي كرده، كدام دبيرستان درس خوانده و هزاران بهانه ديگر كه ما هم از خيرش گذشتيم، بنويسيد با اين كارها جوانان را از ازدواج فراري ندهيد. تحقيق و پرس وجو لازم است اما نبايد توام با بدبيني و روش هاي افراطي باشد.
نام محفوظ
يك درصد شد پنج درصد!
اواخر سال ۸۳ با استفاده از وام بانكي موفق به خريد قسطي كاميون از شركت سايپا ديزل شديم و بين ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان هم بابت هزينه هاي تنظيم سند رهني (خرج محضر) پرداخت كرديم، اوايل امسال كه براي دريافت سند كاميون مراجعه كرديم، شركت اعلام كرده است كه به جاي ۶۰۰ هزار تومان حق الثبت سند (يك درصد) بايد ۳ ميليون تومان (پنج درصد) بپردازيم. از آنجا كه با توجه به اقساط سنگين، قادر به پرداخت چنين رقمي نيستم، لذا آثار روحي و رواني آن براي ما و حمل و نقل كشور در خور تأمل است و خواستار رسيدگي مي باشيم.
جمعي از رانندگان خريدار كاميون

در پي درج مطلبي با عنوان «متخلفان ساخت و ساز ماموران شهرداري تهران را مجروح كردند» در صفحه ۳ همشهري مورخ ۲۹/۱/۸۴ شركت آتي ساز با ارسال توضيحي يادآور شده است كه در طول فعاليت هاي چندين ساله خود در صنعت ساخت و ساز در ايران هيچ گاه حتي در يك مورد نسبت به عمليات ساختماني غيرمجاز اقدام ننموده است و اصولاً الزامي براي چنين حركتي وجود ندارد. اين شركت براساس مستندات و مدارك قانوني از مراجع ذي صلاح در كليه موارد ضوابط و مقررات را مراعات نموده است.
در اين توضيح همچنين آمده است: عمليات ساختماني پروژه مذكور با اخذ كليه مجوزهاي لازمه صورت پذيرفته است و دستور بازپرس محترم شعبه سوم دادسراي ناحيه ۱۹ تهران به نيروي انتظامي كلانتري ۱۶۴ قائم، مبين همين موضوع مي باشد.