تا زماني كه مردها مخفي مي شوند و سكوت مي كنند، به دشواري مي توان مسئله را باز كرد. زماني هم كه جرات حرف زدن پيدا مي كنند معمولا كسي آنها را باور نمي كند
سيلوي خيلي دوست داشت كه در آشپزخانه با صداي بلند با تلفن حرف بزند: «مي خواهم گوش هايش را ببرم و از آنها كمپوت درست كنم» اين بار اما ايوان مكالمه همسرش با يكي از دوستانش را شنيد. زانوهايش شروع به لرزيدن كرد. غذاي سرآشپز اين بار خودش بود. او 6 صبح از خانه فرار كرد. ايوان با تلخي يادآوري مي كند: «اگر يك شب ديگر مي ماندم، كارم تمام بود.» او 8 سال تمام به خاطر فرزندانش تحمل كرد. هشت سالي كه مجبور بود سيلي ها و چنگ زدن هاي زنش را تحمل كند. او ظرف ها را به سوي ايوان پرت مي كرد، با ناخن هايش بر صورتش خراش مي انداخت و با چاقو او را تهديد مي كرد. همه اينها بدين خاطر بود كه گمان مي  كرد همسرش او را فريب مي دهد. ولي او حرفي نمي زد، او زنش را دوست داشت. ولي سرانجام فرار را بر ماندن ترجيح داد. او رنج فراواني را تحمل كرده است: «كاملا آشفته بودم. هيچ راهي نداشتم و نمي توانستم بچه هايم را با خودم ببرم. پناهگاه هايي براي مردان كتك خورده وجود ندارد.»
اما همه جا اينگونه نيست. در سوئيس و آلمان دو مركز براي مردان زخمي و زناني كه آنها را با گلدان يا چاقو هدف قرار داده اند، به وجود آمده است. حالا كبك هم به دنبال چنين كاري است. دانيل ويزرلانگ، جامعه شناسي كه كتاب «مردان خشن» را نوشته معتقد است كه در تحقيقات آتي در مورد خشونت در زندگي زناشويي در فرانسه بايد بدرفتاري با مردان را نيز بررسي كرد. در سال 2000، تحقيقات اوليه از سوي سازمان دولتي حقوق زنان نشان مي داد كه يك زن از هر 10 زن مورد آزار بدني يا روحي، از انتقاد زننده تا ضربات مشت قرار مي گيرد. اما مردان چطور؟ هيچ آماري در مورد آنها وجود ندارد و معمولا آنها را مهاجم فرض مي كنند. ماري فرانس هيريگوين، در كتاب جديدش به نام «زنان تحت نفوذ» در مورد خشونت در زندگي زوج ها مي نويسد كه در 98 درصد موارد اينگونه است. اين روانشناس تشريح مي كند كه خشونت ها نسبت به زنان آنها را تحت سلطه قرار مي دهد و آنها به نوعي در دام افتاده اند، ولي تابوي بي رحمي و وحشيگري برخي زنان را نيز فاش مي كند: «خشونت تنها به مردان تعلق ندارد.» گاهي هم اين جنس ضعيف است كه مي كوبد. وردنه خانم x تنها براي تهيه خمير كيك نبود، بلكه از آن براي زدن همسرش استفاده كرد. مرد 72 سال و همسرش 68 سال داشت. او روز هجدهم مه به اتهام خشونت عمدي با سلاح در دادگاه حاضر شد. او به ضربات اعتراف ولي رفتار بد را انكار كرد. زماني كه همسرش براي شكايت به ژاندارمري رفت تنها 55 كيلوگرم وزن داشت. مارلين فريش، مشاور امور خانواده و روانكاو مي گويد: «خشونت عليه مردان بسيار نادر است، اما بيشتر از آن است كه تصورش را مي كنيم. مردان كمي جرات مي كنند كه در اين مورد شكايت كنند. به علاوه ماموران پليس تاييد كردند كه برخي از آنها از مردان قرباني استقبال خوبي نمي كنند.»
بنابراين تا زماني كه مردها مخفي مي شوند و سكوت مي كنند، به دشواري مي توان مسئله را باز كرد. زماني هم كه جرات حرف زدن پيدا مي كنند معمولا كسي آنها را باور نمي كند. كلودين گاشه، رئيس مركزي براي كمك به زنان خشن در ژنو مي گويد: «اين يك سوژه تابو است. معمولا زن به عنوان فردي حامي و مهربان شناخته مي شود. اما كساني كه به اينجا مي آيند قادر به زدن و پرتاب اشيا هستند. مشكل آنها معمولا بي ثباتي است. اكثر آنها معمولا در دوران كودكي مورد آزار و خشونت قرار گرفته اند. روبرت نوي برگر، روانكاو خانواده در مطبش با مرداني رو به رو شده كه وضع اسفناكي داشته اند و اينگونه تعريف مي كند: «از چشم كبود شده و كتف كوفته بگيريد تا شكم ضرب ديده. يك زن پستچي چهار شانه را هيچ وقت فراموش نمي كنم. او يك گاو نر واقعي بود. او شوهرش را كه كمي خنگ بود، دائما كتك مي زد ومي گفت او اعصاب مرا خرد مي كند و ديگر نمي توانم جلوي خودم را بگيرم!»
در آغاز و پيش از اينكه كشمكش و ضربات شروع شود، نوبت تهديدهاست. حرف هايي كه زمينه را فراهم مي كند. اسلحه مورد علاقه زن آزار روحي است. او تلاش مي كند كه برتري اش را تثبيت كند. ابتدا نقش او به عنوان همسر را زير سوال مي برد. «به فكر من نيستي» و بعد نقش پدر: «هيچوقت اينجا نيستي» و در پايان نقش نان آور را: «با حقوق تو بايد از گشنگي بميرم.» مرد سعي مي كند كه از خشونت اجتناب كند و همسرش را آرام كند، ولي همين نزديك شدن زمينه درگيري را به وجود مي آورد و ضربات آغاز مي شود. ايوون دالر، روانشناس و نويسنده كتاب «خشونت نسبت به مردان» تعريف مي كند: «بيش از 80 درصد زنان خشن از اشياي مختلف استفاده مي كنند و مي خواهند بدين ترتيب قدرت ضربات مردان را خنثي كنند. زنان به وردنه، قهوه گرم، قيچي و ... متوسل مي شوند. من مردي را ديدم كه جاي اتو روي شكمش باقي مانده بود.» برخلاف زنان آزار ديده كه به همسرانشان وابستگي مالي دارند، مردها راحتتر مي توانند از اين مهلكه فرار كنند. اما آنها آسيب ديده اند و براي ترميم روحي به زمان نياز دارند. سوفي تورن، مددكار اجتماعي كه در مورد مردان آسيب  ديده تحقيق مي كند،  مي گويد: «كساني هستند كه به حرف هاي زن آزار ديده گوش كنند و مكان هاي مناسبي با آغوش گرم از آنها استقبال مي كنند، در حالي كه مردها مورد تمسخر و تحقير روحي قرار مي گيرند.» ميشل 45 ساله در يك مركز كمك به قربانيان، يك دوره درماني را سپري مي كند. او 2 سال را با اندوه و اشك پشت سرگذاشته است. زنش نمي توانست خشمش را كنترل كند، فحش مي داد و پيراهن هايش را پاره مي كرد. او تلاش مي كرد تا با عذرخواهي زنش را آرام كند. سرا نجام از ترس گفت و گوي رو در رو برايش نامه مي نوشت. «حاضر بودم همه چيز را تحمل كنم. سخت ترين چيزها را. از نظر رواني ويران شده بودم.» حالا تن او با شنيدن كلمه «پير»، در رستوران يا در كوچه مي لرزد. همسر سابقش هميشه او را «پيرخرفت» صدا مي زد. چهار سال از آن روزها مي گذرد، ولي او تنها با شنيدن كلمه «پير» به لرزه مي افتد.
منبع: اكسپرس

بيش از چهارماه از سونامي مهيب جنوب آسيا مي گذرد. واقعه اي كه حدود 250هزار كشته و صدهاهزار بي خانمان بر جا گذاشت.
يكي از كشورهايي كه بيشترين صدمه را از سونامي ديد سريلانكا بود. پس از واقعه سونامي به خاطر كمك رساني و تسريع در بازسازي ويراني ها جامعه جهاني به دولت سريلانكا وعده داد كه 2 ميليارد دلار به اين كشور كمك خواهد كرد. اما هنوز اين اتفاق نيفتاده است به اين دليل كه در چگونگي توزيع اين پول در مناطق آسيب ديده سريلانكا هنوز توافقي صورت نگرفته است.شمال و شرق سريلانكا بيشترين تلفات و صدمات را در سونامي ديدند. مناطقي كه بخشي از آن تحت كنترل شورشيان ببرهاي تاميل قرار دارد. براي توزيع مناسب اين پول در مناطق آسيب ديده، دولت سريلانكا بايد با اين شورشيان به مذاكره بپردازد تا با هماهنگي با هم اين كمك ها را تقسيم كنند، اما مشكل همين جاست. به دليل اينكه دولت سريلانكا اين شورشيان را به رسميت نمي شناسد. به همين خاطر پس از گذشت چهارماه از سونامي، هنوز در اين مناطق هيچ اقدامي صورت نگرفته است. در شرق سريلانكا كه تحت كنترل شورشيان ببرهاي تاميل قرار دارد بيشترين  آسيب ها به چشم مي خورد، اما همين عدم توافق بين دولت و شورشيان كار بازسازي در اين منطقه را كاملا تعطيل كرده است. واكاراي، يكي از روستاهاي شرق سريلانكا است كه شرايط زندگي در آن فقط در حد زنده ماندن ساكنان آن است. ناگائيا در ا ين روستا زندگي مي كند. او همراه با هفت نفر از اعضاي خانواده اش در يك چادر سكونت دارد. چادري كه قسمتي از آن را شيارهاي آهني و قسمت ديگر ورقه هاي پلاستيكي پوشانده است. زماني كه باران مي بارد آب براحتي به داخل چادر آنها نفوذ مي كند. ناگائيا در حالي كه مشغول رنده كردن نارگيل براي غذاي خانواده خود است انتظار دارد كه حداقل به اندازه همان كمكي كه به ديگر نقاط سريلانكا شده، به آنها كمك شود. اگر حتي به همان اندازه كه به جنوب كشور كمك كردند به ما هم كمك كنند راضي هستيم. آنها در جنوب خانه هاي موقت ايجاد كرده اند، اما ما حتي يك سرپناه معمولي هم نداريم.سالها جنگ بين دولت و شورشيان و نيز كمبود سرمايه گذاري در شرق سريلانكا موجب شده كه اين منطقه از كشور نسبت به ديگر نقاط سريلانكا فقيرتر باشد، اما حالا كه به خاطر سونامي قول كمك هاي چند ميليارد دلاري به آنها شده است اختلافات موجود بين دولت و شورشيان مانع تحقق اين كمك هاست. يكي از سران شورشيان تاميل مي گويد: شمال و شرق سريلانكا صدمه زيادي از سونامي ديده اند و مسلمانان و تاميلي هايي كه در اين مناطق زندگي مي كنند زندگي بسيار سختي را  مي گذرانند. كمكي كه جامعه بين الملل قول آن را داده است بايد هرچه زودتر مورد استفاده قرار گيرد و براي اين كار بايد با دولت سريلانكا به طور كامل همكاري كنيم. پس شورشيان در اين مورد مشكلي ندارند و حاضرند براي كمك به سونامي زدگان با دولت سريلانكا وارد مذاكره شوند. ايده توزيع كمك ها در شرق و شمال سريلانكا اين است كه تمام كمك ها به طور كاملا مساوي در اين نواحي تقسيم شود و اين نيازمند همكاري هر دو طرف است. شايد همين فاجعه باعث شود عدم اعتمادي كه بين دولت و شورشيان طي سالهاي طولاني بوجود آمده از بين برود، اما دولت سريلانكا مشكلات بسياري براي مذاكره با شورشيان دارد. تندروهاي دولت احتمال هرگونه مذاكره در اين مورد را كاملا رد مي كنند. آنها تهديد كرده اند در صورتي كه دولت با شورشيان تاميل وارد مذاكره شود از دولت خارج خواهند شد. سخنگوي دولت سريلانكا اين تاخير چهارماهه در كمك رساني را تاسف آور مي داند: قدم هاي مثبتي در اين مورد بايد برداشته شود و مهمترين آن اين است كه هر دو طرف به عقب بازگردند و با كمي تامل و تفكر راه درست را انتخاب كنند تا اينكه روي مواضع تند خود پافشاري كنند. شايد زمان همه چيز را حل كند. اما مگر خانواده ناگائيا و هزاران خانواده ديگردر شمال و شرق سريلانكا چقدر مي توانند صبر كنند. آنها هيچ سرپناهي ندارند و راهي نيز براي امرار معاش وجود ندارد، اين چهار ماه هم به سختي گذشته است . شايد زماني به آنها كمك شود كه ديگر خيلي دير شده باشد و نيازي به اين كمك ها وجود نداشته باشد، چون ديگر كسي در آنجا زنده نخواهد بود.
منبع :BBC

براي بسياري از مسلمانان اروپا و بويژه آلمان نام مركز اسلامي هامبورگ، نامي آشناست. موقعيت قابل توجه آن در كنار درياچه زيباي آلستر و ساختمان زيباي آن به عنوان تجلي معماري و هنر شرقي موجب شده است تا كساني كه به اين شهر سفر مي كنند، از اين محل به عنوان يكي از آثار ديدني اين شهر بازديد كنند.
ساختمان مسجد
ساختمان مسجد هامبورگ كه در سال 1336 كلنگ آن زده شد، از دو بخش مهم و پيوسته تشكيل شده است. بخش اصلي مسجد به شكل دايره اي است كه بر فراز آن گنبد بزرگي به ارتفاع 18 متر و قطر 5/13 متر قرار دارد. اين گنبد سيماني به وسيله يك روكش مسي پوشيده شده است كه گذر ايام آن را تبديل به رنگ سبز زيبايي كرده و به آنجا زيبايي خاصي بخشيده است. نماي داخل مسجد به وسيله كتيبه هايي از كاشي هاي نيلگون معرق پوشيده شده كه بر آن در، آيات سوره جمعه و آياتي از سوره اسراء با خط زيباي ثلث همراه با ترجمه آلماني آن نقش بسته است.محراب زيباي مسجد نيز با تركيبي از آجر و كاشيكاري رو به جانب قبله بنا شده و بالاي محراب آيه 162 سوره انعام نقش بسته است.در طرفين گنبد، دو گلدسته سيماني و روكش آنها از سراميك هاي كوچك به رنگ خردلي است. در ورودي اصلي مسجد به سمت غرب باز شده و نماي بيروني آن با كاشي هاي زيبايي مزين شده است. اين ورودي نسبت به سطح محوطه اطراف مسجد مرتفع تر بوده و با پلكان دوطرفه اي به فضاي مقابل مسجد متصل است. از بيرون نماي آبي فيروزه اي اين محل مقدس چشم هر توريست را به سوي خود جلب مي كند.اين مركز با هدف ايجاد يك مركز فعال اسلامي براي وحدت مسلمانان اروپا بويژه كساني كه در آلمان زندگي مي كنند، تاسيس شده و قرار است براي مطرح كردن اسلام به عنوان يك تعليم ديني و يك فرهنگ كامل در جوامع كنوني اروپا فعاليت داشته باشد.در اين مركز فعاليت هاي ديني - فرهنگي از جمله برقراري سمينارها، توزيع و فروش كتاب در زمينه هاي ديني، فرهنگي، تاريخي و اجتماعي و همچنين انتشار مجله الفجر به زبان آلماني كه حاوي مقالات متعددي در زمينه انديشه هاي اسلامي و اخبار جهان اسلام انجام مي شود. معرفي كتاب هاي مختلف به زبان آلماني كه پيرامون اسلام تاليف مي شود نيز در اينجا صورت مي گيرد. در كنار اين مجله، مجله ديگري براي كودكان و نوجوانان در اين مركز منتشر مي شود كه در آن سعي شده موضوعات ديني و اسلامي به زبان ساده تر بيان شود.يكي ديگر از كارهاي مهمي كه در اين مركز انجام مي شود ثبت و اعلام تشرف به اسلام برخي اروپايي ها بويژه آلماني ها است كه هر ساله با تعداد زيادي از مراجعات جهت تشرف به اسلام روبه رو هستند.
منبع :كتاب تاريخچه مسجد و مركز اسلامي هامبورگ

مشكلات اسكان موقت در پاريس
برتران دلانوئه، شهردار پاريس از ژان لويي بورلو، وزير تامين اجتماعي فرانسه خواسته است كه جلسه اي فوري در مورد مشكل اسكان موقت و هتلداري تشكيل دهند. معمولا بي خانمان ها و خارجياني كه براي تقاضاي پناهندگي به فرانسه مي آيند و وضعيت مشخصي ندارند با مراجعه به مراكز تامين اجتماعي و در صورت تاييد آنها مي توانند به طور موقت از تسهيلات اسكان موقت استفاده كنند.
نامه دلانوئه، هفته گذشته به طور رسمي منتشر شد و او در آن متذكر شده بود كه پس از آتش سوزي هتل پاريس- اوپرا در منطقه نهم پاريس در روز پانزدهم آوريل كه 24كشته داشت، بيش از هر زماني بايد به فكر راه حلي جدي براي مشكلات اسكان در مقياس استاني و كشوري بود. ساكنان اين هتل بيشتر آفريقايي هايي بودند كه تقاضاي پناهندگي كرده و تا مشخص شدن وضعيت نهايي پرونده مي توانستند در اين هتل باقي  بمانند.
در آخرين جلسه شوراي پاريس در هجدهم آوريل، چنين همايشي پيش بيني شده بود و هدف از آن ايجاد هماهنگي ميان تمام بخش هاي ايل دو فرانس (استاني كه شهر پاريس در آن واقع است) در مورد اسكان موقت بود.
شهردار پاريس معتقد است كه اين مشكل تنها با حمايت جدي دولت و همكاري سازمان هاي دولتي و اتحاديه هاي هتلداران حل خواهد شد. در اين جلسه همچنين قرار است هتل ها از نظر كيفيت درجه بندي شوند و در قيمت ها نيز تجديدنظر شود. برتران دلانوئه محورهاي اساسي اين كار را اينگونه پيش بيني مي كند: گسترش متوازن ظرفيت جذب فوري در تمام مناطق، گسترش مراكز اسكان متقاضيان پناهندگي و سياست متمركز در مورد استفاده هتل ها از كمك هاي دولتي. دلانوئه اضافه مي كند:نيمي از ظرفيت اسكان موقت در استان ايل دوفرانس در پاريس است. در شهر پاريس از هر 540 نفر يك نفر از امكانات اسكان موقت استفاده مي كند.
برتران دلانوئه معتقد است كه براي ايجاد تعادل ميان تقاضاي اسكان موقت و مراكز پيش بيني شده، بايد ناهماهنگي هاي اجتماعي-اقتصادي كه ميان مراكز مختلف در سطح استان وجود دارد، برطرف شود تا تبعيض هايي كه در نواحي مختلف ديده مي شود، از بين برود.
معمولا در پاريس هتل هاي درجه سوم و قديمي براي اسكان موقت در نظر گرفته مي شود و آتش سوزي ماه گذشته موجب شد كه به اين مشكل نگاه جدي تري شود. در آتش سوزي هتل پاريس- اوپرا آژير سيستم اعلام حريق عمل نكرده بود و موجب شده بود كه بسياري از ساكنان آفريقايي هتل در آتش بسوزند. اما در تحقيقات بعدي پليس مشخص شد كه در بازرسي ساليانه هتل، سيستم اعلام حريق سالم بوده و هيچ مشكلي نداشته است. فرانسه متقاضيان پناهندگي زيادي دارد كه اكثرا آفريقايي هستند و معمولا مشخص شدن وضعيت نهايي شان، ماه ها طول مي كشد.
فروش نوكيا در چين به ركوردي جديد دست يافت
شركت نوكيا از فروش تلفن هاي همراه خود در فصل اول سال جاري در چين به ارزش 4/7 ميليارد يورو برابر با 57/10 ميليارد دلار خبر داد و اين رقم را 17 درصد بيشتر از فروش همين دوره در سال گذشته دانست.
ديويد هو، مدير شركت نوكيا در چين اعلام كرد اين آمار نشان مي دهد كه كشور چين بزرگترين بازار براي تلفن هاي همراه نوكيا محسوب مي شود. وي گفت نوكيا درصدر ديگر توليدكنندگان تلفن همراه درچين قرار دارد. نوكيا بزرگترين صادركننده توليدات ارتباط از راه دور در چين است. اين شركت در 5 سال گذشته محصولاتي به ارزش 14 ميليارد دلار را صادر كرده است.نوكيا 5 مركز تحقيقات و توسعه را نيز درچين راه اندازي كرده كه به استخدام 600 نفر منجر شده است.گفتني است سال جاري، بيستمين سالگرد تاسيس اين شركت در چين است.

پرستار هيتلر سكوت را شكست
BBC: خانم مسني كه ادعا مي كند در آخرين ساعات حيات هيتلر در پناهگاهي در برلين پنهان شده بود با روزنامه «برلينر سايتونگ آلمان» مصاحبه اي انجام داده است. او كه نامش «ارنا فلگل» و 93 ساله است، مي گويد: در روزهاي پاياني جنگ جهاني دوم پرستار هيتلر، رهبر آلمان نازي بود. فلگل مي گويد از زماني كه هيتلر خودكشي كرد تا هنگام ورود نيروهاي شوروي به برلين در آن پناهگاه پنهان شده بود. فلگل وضعيت هيتلر در روزهاي پاياني را جنون آميز بيان مي كند و مي گويد: «رفتار هيتلر مانند ديوانه ها بود. او چندين بار كپسول هاي سيانور خود را اشتباهي با سم هاي ديگر پر مي كرد.» از ژانويه سال 1943 تا پايان جنگ جهاني دوم وظيفه فلگل انجام معاينات و مراقبت هاي پزشكي از هيتلر و سران حزب نازي بود. او در مصاحبه با سايتونگ مي افزايد: «در سال 1945 سرويس جاسوسي آمريكا از من بازجويي كرد، اما قصد داشتم اين تجربه را در اين 60 سال با كسي در ميان نگذارم. با اين حال امروز تصميم گرفتم كه ناگفته هايم را به زبان بياورم، چون نمي خواهم اين اسرار را با خود به گور ببرم.» اطلاعات خانم فلگل در مورد هيتلر هيچ كدام از نكاتي را كه از قبل مشخص شده بود نقض نمي كند و حتي برخي اطلاعات جديد نيز ارائه كرده است. فلگل در مورد هيتلر مي گويد: «او در روزهاي پاياني به هيچ كس اعتماد نداشت. آنقدر شكاك بود كه حتي به كپسول هاي سيانوري كه خورد نيز بدبين بود!» فلگل مي گويد كه سعي كرده بود جان 6 فرزند «جوزف گوبلز» رئيس تبليغات هيتلر را كه توسط مادرشان، «ماگدا» مسموم شده بودند نجات دهد، اما ماگدا سنگدل تر از چيزي بود كه فكرش را مي كرد. به گفته اين پرستار، گوبلز پس از خودكشي هيتلر، رهبري حزب نازي را به عهده گرفته بود، اما كسي اهميتي به او و حرف هايش نمي داد.» آخرين افرادي كه زيردست گوبلز كار مي كردند همگي خودكشي كردند و معدود افرادي هم كه اين كار را نكردند، فرار را بر قرار ترجيح دادند، اما من مجبور بودم كه بمانم و از مجروحان مراقبت كنم.» فلگل در مورد جو پناهگاه هنگام پيشروي نيروهاي شوروي درون خاك آلمان نيز حرفهاي جالبي دارد: «كاملا مي توانستيم حس كنيم كه رايش سوم در حال سقوط است. راديوها كار خود را تعطيل كرده بودند و غير ممكن بود كه بتوانيم از خارج اطلاعات به دست آوريم.» اين پرستار مي گويد زماني كه روسها وارد پناهگاه شدند رفتار خوبي با او داشتند و توصيه كردند كه در اتاق خود را قفل كند تا كسي مزاحمش نشود. «روزهاي زيادي را در پناهگاه سپري كردم و از آخرين افرادي بودم كه آنجا را ترك كردم.»
يخچال همراه با صفحه تلويزيون
مدل جديدي از يخچال كه يك صفحه تلويزيوني نيز در آن جاي گرفته است، در شهر جده در عربستان معرفي شد. يكي از مديران اجرايي شركت الكترونيك ال جي روز گذشته اظهار داشت اين اولين يخچالي است كه داراي يك تلويزيون با صفحه اي 13 اينچي و عملكردهاي راديويي است.
اين يكي از دو نمونه جديدي است كه شركت ال جي توليد كرده است و پيشرفت هايي را در ساختمان ظاهري، تسهيلات و همچنين عملكرد داراست. يكي از آنها داراي اندازه اي معمولي و ديگري سايدباي سايد است و همچنين اين دو نمونه داراي صفحه تلويزيون ال سي دي با مقياس 13 اينچ هستند. مديركل شركت ال جي در يك مصاحبه مطبوعاتي اعلام داشت با معرفي اين يخچال هاي جديد، شركت ال جي موقعيت حاكم بر بازار خود را تحكيم خواهد كرد.
ال جي اولين شركتي است كه چنين محصولي را به بازار عرضه داشته است كه به مصرف كنندگان اين امكان را مي دهد تا از موسيقي، فيلم و پخش برنامه هاي ماهواره اي در آشپزخانه هاي خود لذت ببرند.
اختراع دوربيني براي نابينايان
دي ولت:مركز تحقيقات ماكس پلانك در برلين دوربين جديدي براي نابينايان اختراع كرده است. از اين پس نابينايان مي توانند به وسيله اختراع جديدي كه در راه است به تنهايي مطالب روزنامه ها و حتي تابلوها را مطالعه كنند.
محققان موسسه فريتس هابر در مركز تحقيقات ماكس پلانك برلين توانسته اند دوربيني با قابليت كارآيي بالايي به صورت كامپيوتر كوچكي طراحي كنند. محققان در صدد كوچك كردن سخت افزار آن هستند. اين وسيله به صورت عينكي متصل به گوشي ساخته مي شود. با كمك اختراع جديد مطالب رونامه ها، كتب يا متن هاي ديگر اسكن مي شود و مطالب متن به صورت جملات گفتاري برگردانده و خوانده مي شود.
در اين شيوه جديد سعي شده تمام فعاليت هاي روزمره براي نابينايان به طور واضح بيان شود. البته اين دستگاه جديد هنوز در مورد افراد نابينا مورد آزمايش قرار نگرفته است و از طرفي بايد تمام كلمات روزنامه، برچسب كالا در سوپر ماركت ها و همچنين تابلوهاي خيابان ها در اين دستگاه تعريف شده باشد.
كوچكترين حركتي كه در دوربين به وجود مي آيد تصاوير متعددي را توليد مي كند كه نرم افزار جديد تمام تصاوير را به صورت كامل به هم متصل مي كند.