ليزينگ به عنوان يكي از شيوه هاي اعطاي اعتبار پديده اي است كه امروز در كشور ما بسيار رواج يافته است. به طور كلي مي توان گفت با گسترش دامنه فعاليت  شركت هاي خودروسازي و افزايش ميزان توليد در اين شركت ها، ليزينگ به عنوان شيوه اي به كار گرفته شد تا از يك سو ميزان قدرت خريد مصرف كنندگان را افزايش دهد و از سوي ديگر زمينه اي فراهم كند تا جامعه از پتانسيل كافي براي عرضه محصولات اين شركت ها برخوردار شود. دامنه فعاليت  شركت هاي ليزينگ نه تنها در ايران بلكه در سراسر جهان چنان گسترش يافته كه امروز حدود 3 ميليون شركت ليزينگ در سطح دنيا مشغول به فعاليت هستند. به دليل اينكه اين شركت ها عمدتا در زمينه خودرو فعاليت دارند عده اي به اشتباه تصور مي كنند كه فعاليت ليزينگ منحصر به رشته خودرو است در حالي كه دامنه فعاليت اين شركت ها تا ساير عمليات اقتصادي، كمك خريد انواع قطعات، ليزينگ برون مرزي و حتي رشته پزشكي نيز گسترش يافته است.
در حال حاضر با آشنايي هر چه بيشتر مردم با فعاليت هاي ليزينگ شمار اين شركت ها در ايران نيز افزايش يافته و به بيش از 60 شركت رسيده است.
تعريف ليزينگ
از ليزينگ تعابير و تعاريف گوناگوني ارائه شده است. اين فرآيند به عقيده عده اي اجاره داري ميان دو فرد حقيقي و حقوقي تلقي مي شود و عده اي نيز آن را اجاره به شرط تمليك مي دانند. به هر ترتيب ليزينگ را مي توان بهره برداري از منفعت كالاي سرمايه اي و مصرفي دانست كه قابليت اجاره داشته باشد. ليزينگ وسيله اي است كه براي كسب منافع حاصل از استفاده و نوع كالا يا خدمات طي يك دوره زماني معين و در قبال پرداخت هزينه مشخص مورد استفاده قرار مي گيرد.
ليزينگ به جز در موارد مالي، ليزينگ عملياتي ناميده مي شود و در اين شيوه غالبا مستاجر اختيار تملك كالا را ندارد. در ايران نيز اين شيوه از ليزينگ مورد استفاه قرار گرفته است.
تاريخچه ليزينگ
اگر ليزينگ ر ا نوعي اجاره داري فرض كنيم تاريخچه آن به قرنها پيش باز مي گردد، اما بر اساس گفته دبير كل انجمن شركت  هاي ليزينگ ايران حدود 2 هزار سال قبل از ميلاد مسيح، اقوام ايلامي و سومري به نوع اجاره داري ساده زمين، گاو، آب  و تجهيزات پزشكي مي پرداختند.
در دوران رم باستان نيز تقسيم بندي ليزينگ به دو گروه عملياتي و مالي صورت  پذيرفت. در قرون وسطي دامنه اجاره داري گسترش يافت و اجاره  داري كشتي هاي تجاري به يكي از رشته هاي حائز اهميت در مبادلات اعتباري مردم مبدل شد. در همين زمان در اروپا محدوديت هاي شديد زمين داري موجب شد تا ليزينگ زمين و مستغلات بشدت رونق پيدا كنند. بدين ترتيب ليزينگ مرزها را در نورديد و به ايالات متحده آمريكا رسيد.
ليزينگ واگن هاي راه آهن در دهه 1840 زمينه را مهيا كرد تا نخستين شركت ثبت شده ليزينگ در سال 1855 با نام شركت واگن بيرمنگهام تاسيس شد. زمينه فعاليت اين شركت اجاره واگن به معدن داران زغال و فلزات تعريف شده بود.
نخستين شركت مستقل و مدرن در صنعت ليزينگ در سال 1952 در سانفرانسيسكو آمريكا تاسيس شد و تاكنون نيز با نام شركت بين المللي ليزينگ ايالات متحده به فعاليت خود ادامه داده است. تاسيس اين شركت فصل  نويني در گشايش شركت هاي ليزينگ مستقل و غير وابسته به بانك ها و موسسات مالي گشود. صنعت ليزينگ در اروپا نيز از اوايل دهه 60 ميلادي رونق گرفت و در سراسر اروپاي غربي گسترش يافت. رونق ليزينگ در اروپا راه را براي انتقال به آفريقا و آسيا باز كرد. بدين ترتيب نخستين شركت ليزينگ آفريقايي در سال 1965 در زيمبابوه و نخستين شركت ليزينگ هندوستان در سال 1973 تاسيس شد.
تاريخچه ليزينگ در ايران به 1975 باز مي گردد و فرانسويان نخستين پايه گذاران اين صنعت در ايران بودند. به رغم مشروعيت فعاليت شركت هاي ليزينگ در قانون عمليات بانكي بدون ربا فعاليت اين شركت ها تا اواخر سال 70 رونق چنداني نداشت.
در حقيقت مي توان گفت از نيمه دوم سال 79 صنعت ليزينگ در ايران از انزوا خارج شد و يكي پس از ديگري وارد بازار شدند. اين روند تا جايي ادامه يافت كه طي كمتر از 3 سال بيش از 600 ميليارد ريال در شركت هاي ليزينگ سرمايه گذاري شد.
ليزينگ در ايران
تغييرات دامنه نيازهاي افراد با توجه به دگرديسي در ساختار اقتصاد كشور سبب شده است تا صنعت ليزينگ در ايران مورد توجه قرار گيرد. در عين حال قيمت هاي گزاف خودرو و نبود قدرت خريد در تمام اقشار جامعه براي تهيه خودروي شخصي باعث شد كه صنعت ليزينگ در ايران به سرعت شناخته شود و مورد استقبال قرار گيرد.
شركت هاي ليزينگ به عنوان موسسات اعتباري غير بانكي زير نظر مستقيم بانك مركزي فعاليت مي كنند.
بديهي است صنعت ليزينگ - صنعتي است كه همچون صنايع قابل توجه ديگر در شمار صنايع وارداتي قرار دارد و بايد با معيارهاي اجتماعي، اقتصادي در كشور تطابق كامل داشته باشد.
با توجه به رونق شركت هاي ليزينگ در ايران تامين منابع مالي براي اين شركت ها بايد در اولويت قرار گيرد. از سوي ديگر با توجه به مقررات نظام بانكي در كشور تامين مالي بويژه از منابع ارزان قيمت از خارج از كشور وجود ندارد.
ليزينگ در ايران به رغم آنكه توانسته تا حدودي از نظر فرهنگي جاي خود را باز كند اما به لحاظ اقتصادي نمي تواند منشا رشد و گسترش فرهنگ مصرف شود و دريافت سود گزاف به ازاي تسهيلاتي كه پرداخت مي شود سبب شده است ميزان ترديد متقاضيان براي استفاده از ليزينگ جهت استفاده از كالا و خدمات بيشتر شود.
علاوه بر مشكلات منابع كه بر سر راه شركت هاي ليزينگ است نرخ سود تسهيلات بانك ها نيز سبب شده تا ميزان استقبال از استفاده از منابع شركت هاي ليزينگ چنان كه بايد و شايد افزايش نيابد.
بدين ترتيب جايگاه صنعت ليزينگ هنوز به صورت مشخص نه به لحاظ اقتصادي و نه به لحاظ اجتماعي تعريف نشده است. با وجود آنكه قوانين جاري بانكداري اسلامي اين مورد را نيز مورد توجه قرار داده است اما در مسائل حقوقي و اجتماعي هنوز جايگاهي براي اين صنعت تعريف نشده است.
آنچه مسلم است اين است كه نقش و كاركرد ليزينگ از نظر اقتصادي بر هيچ كس پوشيده نيست، اما حل مشكلات موجود در اين بخش نيز نيازمند شكل گيري فرآيندي گسترده است تا بتواند چالش هاي اين بخش بويژه از نظر اقتصادي را حل كند.

تاريخ حيات بشر همواره تغييرات پوشاك را به عنوان يكي از نيازهاي اوليه انسان مورد توجه و تاكيد قرار داده است. ساليان بسيار درازي از زماني كه انسان براي نخستين بار به تهيه لباس و كفش اقدام كرد، مي گذرد، اما طي اين سالها اين فرآيند تغييرات زيادي را به خود ديده است، به گونه اي كه علاوه بر حفاظت انسان و تسهيل فرآيند حركت او، توجه به جنبه تزئيني لباس و كفش نيز موجب شد روند تهيه اين اقلام هر روز تغيير كرده و در عين حال به سمت صنعتي شدن نيز پيش رود.بر اساس آنچه از كتيبه ها و تصاوير در بررسي تاريخ برمي آيد، مادها نخستين قوم ايرانيان هستند كه كفش پوشيدند. هنوز آثاري از كفش مادها در نقش برجسته هاي تخت جمشيد ديده مي شود. كفش مادها به عنوان بخشي از مجموعه پوشاك اين قوم از جنس چرم و مانند جوراب است كه با بندهايي محكم به پاها بسته مي شود. پس از مادها، اين هخامنشي ها بودند كه كفش، به عنوان بخشي از پوشاك آنها تعريف شده است. به نظر مي رسد وجود جامعه طبقاتي در دوره هخامنشي و تقسيم جامعه به دو بخش اشراف و افراد عادي تاثير مستقيم روي پوشاك افراد گذاشته است. بدين ترتيب كفش به دو دسته اشرافي و معمولي تقسيم بندي شده است.
بر اساس آنچه در دايره المعارف ايرانيكا آمده است، وجه تمايز كفش پادشاهان هخامنشي رنگ آن بوده و كفش پادشاهان هخامنشي در تخت جمشيد به رنگ قرمز بوده است، در حالي كه در معماري هاي گيلويي، خشتي - لعابي شوش كمانداران كفشهاي زرد به پا دارند.
تفاوت هاي ظاهري كفشهاي افراد مختلف در تاريخ پوشاك در ايران كاملا مشهود است و بر اساس نوشته ها به نظر مي رسد كه حرفه افراد در تعيين ساختار و شكل پاي افزار آن تعيين كننده ترين نقش را دارد. البته آب و هوا، وضعيت معيشتي و محل زندگي نيز در شكل و جنس كفش افراد بي تاثير نبوده است.
عموما ماهيگيران و ساكنان نواحي آبخيز از چكمه هاي جلوبسته كه لبه اي متمايز داشت و اغلب رو به جلو برگشته بود، استفاده مي كرده اند.
در عين حال موبدان چكمه هايي بلند با زيره اي ضخيم و پاشنه اي نسبتا بلند به پا مي كرده اند. نوع كفش موبدان در لوح هاي گنجينه جيحون كاملا مشهود است.
آنچه از نقش برجسته ها برمي آيد در زمان مادها پاشنه كفش عموما در داخل كفش تعبيه شده است. اين ويژگي كم و بيش كفشهاي دوره هخامنشي ها حفظ شده است، اما اين ويژگي در دوره ساسانيان تغيير كرده و كفش داراي پاشنه و زيره مجزاست.
در دوره هخامنشي برشهايي در دوخت كفشها ايجاد شده كه علاوه بر زيبايي، كاركرد ايستاسازي را نيز دارد. شيوه هاي تزئين كفش در دوره هخامنشي ها شامل مرواريد و سنگهاي گرانبها همراه با برودري دوزي هاي زيباست.
در دايره المعارف ايرانيكا در مورد كفش مردم دوران صفويه و قاجار نوشته است: به رغم آنكه روستاييان در زمستان از قباهاي نمدي كلفت و بالاپوش هايي از پوست بره استفاده مي كردند، اما پابرهنه راه مي رفتند يا پاهايشان را با نوارهاي كتاني مي پيچيدند. كفش مردم اين دوره چاروق بود. چاروق كفش تختي بود با زيره هاي چرمي سبزرنگ با بندهايي كه بدان متصل بوده است.
در مناطق جنوب ايران به عنوان منطقه گرمسير برگ نخل جزء اصلي تهيه كفش بود، چراكه به دليل گرماي هوا، استفاده از برگ نخل بسيار راحت تر از چرم است.
ورود اسلام به ايران در نوع پوشاك ايرانيان بويژه كفش آنان تاثير چنداني نداشته است، اما در زمان صوفيان و با ورود سفيران خارجي به ايران مدلهاي پوشاك و كفش آنان در ميان ايرانيان رواج يافت تا آنجا كه در زمان پهلوي پوشاك ايرانيان به سمت الگوهاي اروپايي پيش رفت.

چتر حمايت بر سر قارچ
بانك كشاورزي از تمام مراحل توليد و پرورش قارچ حمايت مي كند.
بانك كشاورزي باتوجه به نوپا بودن صنعت توليد قارچ در كشور و احساس نياز به حمايت از اين صنعت تصميم گرفته است تا صنعت قارچ را مورد حمايت جدي قرار دهد .
در حال حاضر جلگه دز در خوزستان از پتانسيل مطلوبي براي توليد قارچ برخوردار است و حل مشكلات بخش كشاورزي از طريق تسهيلات بانكي، ظرفيت توليد قارچ در خوزستان از 200 تن به 500 تن در سال را افزايش خواهد داد.
كشاورزان تراكتور مي گيرند
وزارت جهاد كشاورزي در صدد است بيش از 25 هزار دستگاه تراكتور را در اختيار كشاورزان قراردهد.بدين ترتيب با سرمايه گذاري هاي جديد كه قرار است صورت گيرد، امسال افزايش فرآوري محصولات كشاورزي به ميزان 5/2 ميليون تن و ايجاد 15 ناحيه صنعتي جديد و ايجاد 15هزار و 540 فرصت شغلي صورت گيرد. مكانيزاسيون به عنوان يكي از اركان توسعه كشاورزي همواره مدنظر جهادكشاورزي بوده و هميشه ما اين موضوع را با حساسيت خاصي پيگيري كرده ايم و كارهايي انجام داده ايم كه بزودي 25772 دستگاه انواع تراكتور، 1612 كمباين، 3920 دستگاه تيلر و 1952 دروگر به مرور به كشاورزان واگذار خواهد شد.
از آنجا كه ضايعات موجب كاهش بهره وري و خسارت مالي به كشاورزان مي شود، افزايش صنايع تبديلي و به كارگيري ادوات و تجهيزات حمل ونقل و نگهداري محصولات كشاورزي ميزان ضايعات بخش كشاورزي را به حداقل خواهد رساند و در اين راه به موفقيت هاي شاياني دست يافته ايم كه مورد تقدير FAO نيز قرار گرفته است.
افزايش ماندگاري كشمش
كشمش به عنوان يك فرآورده مهم صادراتي به دليل بالا بودن ميزان رطوبت در انبارها و با توجه به انباشت مواد قندي در اين محصول ، دچار سطوح چسبناك شده و رطوبت خود را از دست مي دهد.نتايج پژوهش كارشناسان تغذيه حاكي از آن است كه استفاده از پوشش هاي خوراكي اين مشكل را در مورد كشمش حل خواهد كرد.در عين حال اين پژوهش ها نشان مي دهد كه استفاده از پوشش خوراكي موجب افزايش ماندگاري كشمش مي شود.
افزايش ميزان توليد گندم
توليد گندم امسال در كشور به بيش از 15 ميليون تن افزايش مي يابد. گزارش ها حاكي از آن است كه سطح زير كشت گندم امسال 130 هزار هكتار افزايش يافته و اين امر موجب افزايش 9 درصدي ميزان توليد گندم در سال جاري است.همچنين ميزان خريد گندم مازاد كشاورزان نيز در سال جاري 12 ميليون و 14 هزار تن پيش بيني شده كه اين رقم نيز نسبت به سال گذشته 7 درصد افزايش را نشان مي دهد.
نرخ ميوه و تره بار در ميادين شهرداري
سازمان ميادين ميوه و تره بار نرخ انواع ميوه را در اين ميادين اعلام كرد. بنابر گزارش روابط عمومي اين سازمان قيمت هر كيلوگرم سيب قرمز لبنان 6300 ريال، سيب زرد لبنان 5500 ريال، چغاله بادام 9000 ريال، گوجه سبز 11500 ريال، كيوي هايوارد (اندازه هر عدد بالاي 500 گرم) 5500 ريال، پرتقال تامپسون واشنگتني 6000 ريال، پرتقال والنسيا 6000 ريال، ساير انواع پرتقال 4500 ريال، انواع ليموشيرين 3500 ريال، انواع ليموترش 2700 ريال، هندوانه 1900 ريال، آناناس هر عدد بالاي 800 گرم 13000 ريال، انواع موز مرغوب خوشه اي كاملا سالم، كشيده و زردرنگ 8700 ريال، انواع موز دانه اي كاملا سالم، كشيده و زردرنگ 8500 ريال و هر عدد نارگيل 5000 ريال است.بر اساس اين گزارش، هر كيلوگرم خيار رسمي گلخانه اي 3200 ريال، خيار سالادي 1500 ريال، گوجه فرنگي بوته رس 3200 ريال، پياز سرخي 1400 ريال، پياز سفيد بسته بندي شده 1500 ريال، پياز صدفي بسته بندي شده 1700 ريال، سيب زميني نو بسته بندي شده 1900 ريال، سيب زميني نو 1600 ريال، انواع بادمجان 1800 ريال، فلفل دلمه كاملا سالم و سبزرنگ 3200 ريال، لوبياسبز 3800 ريال، نخودفرنگي 2100 ريال، باقلاسبز 1300 ريال، ريواس با ساقه صورتي و كشيده 3400 ريال، سير تازه بدون برگ 3700 ريال، كاهو رسمي پاك كرده مرغوب 1400 ريال، كاهو پيچ سالادي  ۲۵۰۰ ريال، برگ مو 3500 ريال، كلم سفيد 2200 ريال، كلم قرمز 1400 ريال و تره فرنگي  ۲۵۰۰ ريال قيمت گذاري شده است.اين گزارش به نقل از روابط عمومي سازمان ميادين ميوه و تره بار حاكي است: تمامي بهره برداران از غرفه هاي ميدان هاي ميوه شهرداري لازم است از شانزدهم ارديبهشت 84 نرخهاي مصوب را رعايت كنند، همچنين بجا است مراجعان هرگونه تخلف را به مدير بازار گزارش دهند يا با شماره تلفن 8423969 - تلفن گوياي روابط عمومي سازمان ميادين - تماس حاصل كنند.

توليد مگان در سايپا
توليد مگان اواخر سال 84 در سايپا آغاز مي شود.
شركت خودروسازي سايپا در حال حاضر مشغول رايزني با شركت رنو است تا توليد مگان در ايران آغاز شود. قرار است مگان به قيمت زير 20 ميليون در كشور توليد و عرضه شود و در اولين مرحله 20هزار دستگاه از اين خودرو در ايران توليد خواهد شد.
شركت خودروسازي سايپا سال 85 توليد خودروي ال -90 را نيز آغاز خواهد كرد. بدين ترتيب مگان دومين خودرويي خواهد بود كه براساس قرارداد بين سايپا و شركت رنوي فرانسه ساخته خواهد شد. ال -90 در فاز اول 300 هزار دستگاه توليد مي شود.
محصولات بهداشتي بي كيفيت در بازار
باوجود آنكه صنايع آرايشي و بهداشتي در كشور توانسته پيشرفت بسيار خوبي داشته باشد اما افزايش روز افزون واردات محصولات اين صنعت به كشور رونق را از بازار توليدات داخلي ربوده است.از سوي ديگر به دليل نابساماني وضعيت واردات محصولات بهداشتي، و آرايشي، اغلب اين اقلام به صورت قاچاق به كشور وارد مي شود و بنابراين اعمال استانداردهاي كيفيت در مورد آنها چندان موردتوجه قرار نمي گيرد.
يكي از اعضاي هيات مديره انجمن صنايع آرايشي و بهداشتي معتقد است به منظور سامان يافتن روند واردات محصولات بهداشتي مي توان توليدكنندگان خارجي را به انجام پروسه توليد در داخل كشور تشويق كرد. اين فرآيند حتي مي تواند با مشاركت شركت هاي توليدكننده داخلي نيز صورت گيرد.
در عين حال باتوجه به اينكه شركت هاي معتبر خارجي كمتر نسبت به ارائه اجناس نامرغوب اقدام مي كنند، تسهيل فرآيند واردات محصولات اين شركت ها مي تواند به ارتقاي كيفيت محصولات در بازار كمك شاياني كند.