تلفن همراه و سرطان مغز
خب خوشحال باشيد؛ تلفن همراه خطر ابتلا به تومورهاي مغزي را افزايش نمي دهد. يافته هاي محققان دانماركي كه اخيرا در نشريه نورولوژي به چاپ رسيده نتايج چندين تحقيق بزرگ ديگر از جمله مطالعات جديد محققان سوئدي را تاييد مي كند. پرفسور كريستوفر يوهانسن از انجمن سرطان دانمارك به عنوان مدير گروه تحقيقاتي مي گويد: مطالعات اندكي افزايش خطر ابتلا به تومورهاي مغزي به خاطر استفاده از تلفن هاي همراه را گزارش كرده اند، اما اغلب اين مطالعات واجد مشكلات اجرايي بوده اند.
گروه يوهانسن 427 بيمار با تومور مغزي و 822 فرد سالم كه در گذشته از تلفن همراه استفاده مي كردند را مورد مطالعه قرار دادند. محققان همچنين مدت زمان استفاده از تلفن در 27 بيمار مبتلا به تومور مغزي و 47 مورد فاقد اين تومور را نيز بررسي كردند. نتايج تحقيق هيچ گونه افزايشي در خطر ابتلا به سرطان مغز وابسته به استفاده از تلفن همراه يا تعداد سالهاي استفاده از آن را نشان نداد. همچنين مدركي يافت نشد كه نشان دهد تومور در بخشي از مغز كه تلفن معمولا در آن سمت قرار مي گيرد، شيوع بيشتري دارد.
يوهانسن تاكيد كرد تنها تعداد بسيار كمي از افراد بودند كه مدت بسيار زيادي از تلفن همراه استفاده مي كردند و احتمال يك ارتباط ضعيف بين تومور مغزي آنها و اين عادت مورد توجه قرار گرفت.
در عين حال دكتر يوهانسن اشاره داشت كه اين موضوع هنوز جاي تحقيق و بررسي بيشتري دارد.
دردهاي افسردگي
دردهاي عودكننده و افسردگي بعضا با هم ديده مي شوند و پزشكان مدتهاست دچار اين چالش هستند كه درمان يكي باعث مي شود از شر ديگري هم راحت شوند، اما مطالعه جديدي روي مغز با كمك آزمايش هاي MRI نشان مي دهد كه اين دو مشكل به طور مجزا از هم قابل درمان هستند، حتي اگر با هم همراه باشند. مطالعه اي روي 42 بيمار سالم و 53 نفر مبتلا به فيبروميالژيا صورت گرفت. فيبروميالژيا يك بيماري عصبي است كه درد شديد و گسترده و حساسيت در صورت تماس در بدن فرد بيمار پديدار شده و بعضا با افسردگي ديده مي شود. هدف محققان دانشگاه جورج تاون واشنگتن، تعيين سطح ارتباط علائم شديد افسردگي با افزايش حساسيت بيماران نسبت به فشار و درد بود. آنها همچنين قصد داشتند قسمتي از مغز را كه هنگام ايجاد دردهاي شديد مزمن و علائم افسردگي درگير مي شود، تعيين كنند.
هر دو گروه مورد آزمايش تحت آزمون درد - فشار در ناحيه ناخن هاي انگشتان دست - قرار گرفتند. قبل، بعد و در حين انجام آزمايش از هر دو گروه تست MRI براي مشاهده پاسخ مغز نسبت به تحريك به عمل آمد. طي آزمايش بيماران مبتلا به فيبروميالژيا، از آنها خواسته شد تا داروهاي ضد افسردگي خود را به مدت 4 هفته و داروهاي ضد درد را 3 روز قبل از آغاز مطالعه قطع كنند. نتايج MRI نشان داد كه در مقايسه با افراد سالم بيماران فيبروميالژيا با ميزان فشاري بسيار كمتر دچار تحريك نورون هاي مسئول ايجاد درد شديد در بخش حسي مغز خواهند شد. درد بسيار شديد در ميان بيماران مبتلا به فيبروميالژيا در ميان بيماران بشدت افسرده يا فاقد علائم افسردگي ديده شد. همچنين در اين مطالعه ارتباط بسيار ضعيفي بين وضعيت روحي و حساسيت عصبي نسبت به درد ديده شد.
پرفسور تورستن گيزكي، مدير اين پروژه تحقيقاتي مي گويد: نكات زيادي دال بر همپوشاني افسردگي و درد وجود داشت، ولي آن اطلاعات به اضافه اطلاعات اخير پيشنهاد مي كند كه تفكيك مكانيزم ايجادكننده درد و مشكلات روحي و رواني از اهميت فوق العاده اي از جهت درمان برخوردار است.
او مي افزايد: اين مسئله كه مسائل رواني و ايجاد درد ممكن است فرآيندهايي مستقل از هم باشند، صرفا يك فرضيه جالب توجه نيست، اما به هر حال نياز به تحقيقات بيشتر در اين زمينه احساس مي شود.