شهر تهران يكي از معدود پايتخت هاي بزرگ جهان است كه باتوجه به وسعت، جمعيت و همچنين قدمت شبكه آبرساني، فاقد شبكه فاضلاب شهري و طبق معيارها، با مشكلات زياد ناشي از اين تركيب ناموزون مواجه است
كيميا عبدالله پور
در گفت  وگويي منتشر شده بين يك جامعه شناس و يك نويسنده، جامعه شناس پير بدون توجه مي گويد كه بارها به پسرانش گفته است: آب تهران ابدي نيست، پس وقتي به حمام مي رويد شير آب را بيهوده باز نگه نداريد، شما وقتي متوجه اين حساسيت من مي شويد كه مجبور شويد فاضلاب تصفيه شده را مصرف كنيد. در نگاه او، در آينده اي نزديك فاضلاب حكم آب گواراي شهري را پيدا مي كند.
مي گويند تصفيه فاضلاب در ايران به قرن سوم هجري و به شهر اصفهان برمي گردد.
همچنين در خرابه هاي تخت جمشيد آثار كانال هاي فاضلاب  به چشم مي خورد كه نشان از فرهنگي غني و سبك معماري با ارزش ايران قديم دارد.
تاريخ، بر بقاياي قديمي ترين شبكه فاضلاب كه مربوط به آثار تمدن هنديان در حدود هفت هزار سال پيش است گواهي دارد كه در آن سرزمين باقيمانده فاضلاب روهاي كشف شده با ديوارهاي آجري يا سفالي براي هدايت فاضلاب هاي خانگي مشاهده شده است.
مجاري فاضلاب و آبريزگاه هاي همگاني دو شهر بابل و نينوا يا فاضلاب  روهايي به قطر دو تا سه متر در شهرهاي يونان و روم كه قدمت آنها به دو هزار سال پيش برمي گردد، همگي حكايت از آن دارد كه در گذشته دور نيز انسان به اهميت اين موضوع واقف بوده و به فكر دور كردن فاضلاب به هر نحو ممكن از محل زندگي خود بوده است.
شيخ بهائي دانشمند برجسته عصر خود با هدايت فاضلاب هاي اصطبل  شاهي به داخل يك مخزن سرپوشيده، از گازهاي حاصل از فعل و انفعالات بي هوازي مخزن، براي گرم كردن حمام مجاور آن استفاده مي كرده است.
بنابر شواهد تاريخي نخستين تصفيه خانه فاضلاب  شهري ايران به شيوه مدرن در سال 1340 و در شهر تهران به روش لجن فعال متداول براي تصفيه فاضلاب هاي خانگي منطقه صاحبقرانيه و در سال 1346 در اصفهان با روش مذكور و با استفاده از فيلترهاي چكنده احداث شد.
اين مشاهدات نشان مي دهد، ايرانيان در گذشته نه چندان دور، مشكل دفع فاضلاب را عموما بسته به وضعيت جغرافيايي و سطح آب هاي زيرزميني در محل زندگي خود مورد توجه قرار داده و نسبت به ساماندهي آن انديشيده اند.
به اعتقاد برخي كارشناسان، محدود شدن منابع طبيعي با توسعه شهرنشيني نياز به بازيافت ضايعات، فاضلاب ها و زباله هاي شهري را بشدت افزايش مي دهد به نحوي كه در آينده نه چندان دور هيچ تمدني بدون داشتن طرح و برنامه هاي بازيافت قادر به ادامه زندگي نخواهد بود.
به عقيده كارشناسان، شهر تهران يكي از معدود پايتخت هاي بزرگ جهان است كه باتوجه به وسعت، جمعيت و همچنين قدمت شبكه آبرساني، فاقد شبكه فاضلاب شهري بوده و طبق معيارهاي موجود از نظر تعريف يك شهر سالم، با مشكلات زياد ناشي از اين تركيب ناموزون و غير متعارف مواجه است.
كارشناسان در خصوص شبكه فاضلاب در تهران معتقدند عدم اجراي تاسيسات جمع آوري فاضلاب همزمان با شبكه هاي آبرساني، شهر تهران را دچار بيماري صعب العلاج كرده و آن را در دام عارضه مهلك آلودگي آب گرفتار كرده است.
آب تيره و تار در رگهايش روان، هوايي دودزده در شش هايش جاري و اندامش معرف نارسايي و زندگي ناسالم شهري است.
در واقع اين وضعيت گوياي حقيقت تلخي است كه تاكنون در اين زمينه كار اساسي صورت نگرفته و حيات شهري بزرگ به لحاظ بحران زيست محيطي و آلودگي بهداشتي و نبود شرايط ايمن براي زندگي سالم در معرض خطر جدي قرار گرفته و سلامت مردم را به طور جدي تهديد مي كند.
شهر تهران در منطقه اي كه از نظر تشكيلات خاك شناسي داراي زمين  آبرفتي است، از شمال به دامنه رشته كوه البرز و از جنوب به دشت ورامين محدود است، اختلاف ارتفاع بين مرتفع ترين و پست ترين نقطه آن حدود 850 متر و در طول حدود 30 كيلومتر است.
به همين دليل تغييرات شيب زمين، تقريبا از پنج درصد در شميرانات تا 3/1 دهم درصد در شهر ري مشاهده مي شود، همچنين وجود بستر سنگي ناشي از ارتفاعات شمالي و بلندي هاي شرق و جنوب همانند كاسه اي خروج آبهاي سطحي و زيرزميني را در گستره فوق محصور كرده است.
باتوجه به رشد فزاينده جمعيت در چند سال اخير، وجود اين گونه آب ها به همراه انبوه فاضلاب هاي صنعتي و خانگي جاري در سطح و عمق زمين، مشكلات مديريت شهري پايتخت را دو چندان كرده است.
ارتفاعات بلند و برفگير در شمال، سرچشمه نهرهاي متعددي است كه همگي آنها ضمن عبور از شهر به نهرهاي كن، فيروزآباد، سرخه حصار و نهايتا كرج پيوسته و سپس به سمت دشت كوير در جنوب شهر جاري مي شود كه متاسفانه به علت عدم وجود شبكه فراگير جمع آوري فاضلاب عملا آلوده به انواع فاضلاب ها شده اند.
به اعتقاد عده اي ديگر از كارشناسان، رشد جمعيت، توسعه مراكز شهري و گسترش فعاليت هاي صنعتي، افزايش توليد فاضلاب و به دنبال آن آلودگي منابع آب و محيط زيست را به همراه داشته به طوري كه سلامت عمومي جامعه را در معرض تهديد جدي قرار داده است.
به عقيده آنان باتوجه به حجم زياد فعاليت هاي اجرايي براي ايجاد شبكه و تصفيه خانه هاي فاضلاب در تهران بزرگ و همچنين حجم عمليات بهره برداري از تاسيسات در اين شهر كه جمعيت آن به تنهايي بيشتر از بسياري از كشورهاي جهان است، ايجاد يك شركت مستقل و مسئول را طلب مي  كند.
در تاريخ اول فروردين ماه سال 1373 معاونتي تحت عنوان معاونت اجرايي و بهره برداري فاضلاب در شركت آب و فاضلاب استان تهران تشكيل شد كه اين معاونت زمينه ساز تشكيل شركت فاضلاب تهران شد.
اين شركت در تاريخ 16 اسفندماه سال 1374 به ثبت رسيد كه براساس آن مسئول طراحي، اجرا و بهره برداري از شبكه و تصفيه خانه هاي فاضلاب در شهر تهران شد.
استاندار تهران در مورد طرح فاضلاب تهران گفت: مطالعات در خصوص طرح فاضلاب بيش از 40سال قبل در تهران صورت گرفته و اكنون تمام اطلاعات به روز در آمده اند.
علي اكبر رحماني با اشاره به اينكه 880 ميليارد ريال براي هزينه اوليه اين طرح با همكاري وزارت نيرو و بانك جهاني برآورد شده، افزود:145 ميليون دلار سهم بانك جهاني برآورد شده كه حدود 4/2 متر مكعب ورودي را پاسخگو است.
او همچنين گفت: كمتر شدن مشكلات زيست محيطي، رعايت مسائل بهداشتي، توسعه ظرفيت هاي علمي و فني، استفاده مكرر و مجدد از آب در بخش كشاورزي، از جمله فوايد و خاصيت اين طرح است.
رحماني با اشاره به زلزله خيز بودن تهران افزود: شبكه هاي فاضلاب تهران در مقابل زلزله اي به قدرت 5/8 ريشتر مقاوم است.
همچنين مدير عامل شركت آب و فاضلاب استان تهران گفت كه با اجراي طرح شبكه گذاري فاضلاب طي سه سال آينده، ظرفيت تصفيه اي تهران به 50 درصد خواهد رسيد.
ستار محمودي اضافه كرد: مرحله اول طرح فاضلاب حدود پنج سال پيش آغاز شد كه با 2 هزار و 300 كيلومتر شبكه جمع آوري و انتقال به اتمام رسيده است.
براي اين ميزان شبكه، تصفيه خانه اي با ظرفيت 150 هزار نفر نيز به بهره برداري رسيده است.
به گفته او در حال حاضر با ادامه كار و تكميل بخشي از تونل انتقال، خطوط و شبكه جمع آوري و نيز ايجاد شش مدول تصفيه خانه، ظرفيت تصفيه در تهران به سه ميليون و 500 هزار نفر خواهد رسيد.
وي با اشاره به اينكه هر چه اين طرح پيش مي رود سرمايه گذاري بيشتري را مي طلبد، گفت: در اين خصوص تمهيداتي براي تامين منابع مالي از طريق منابع عمومي دولت، منابع اختصاصي داخلي، شركت هايي كه امكان سرمايه گذاري دارند و بانك جهاني پيش بيني شده است.
سهم مشاركت بانك جهاني در مرحله اول اين طرح حدود 145 ميليون دلار بوده و براي مشاركت اين بانك در مرحله دوم اين طرح 150 ميليون دلار پيش بيني شده كه در مرحله مذاكره است، ضمن اينكه 25 درصد طرح اجرا شده است.
محمد رضا امير كمالي حفاظت از محيط زيست، ارتقاي سطح بهداشت عمومي، جلوگيري از آلودگي منابع آب هاي زيرزميني، كاهش هزينه هاي سنگين درمان و هزينه هاي اندك پيشگيري، توسعه فضاي سبز و تلطيف هوا و تبديل آب از چرخه يك بار مصرف به چند بار مصرف را از اهداف كيفي اين پروژه اعلام كرد.
وي در خصوص تصفيه خانه جنوب تهران گفت: اين تصفيه خانه براي جمعيتي معادل 10 ميليون و 500 هزار نفر و واگذاري و نصب انشعاب براي حدود 875 هزار فقره پيش  بيني شده است و اين پروژه بزرگترين طرح زيست محيطي در جهان است كه از نظر هزينه هم بر اساس آخرين اعلام، 8 هزار ميليارد تومان برآورده شده است.
وي فروش انشعاب، منابع داخلي شركت و منابع بانك جهاني به ميزان 145 ميليون دلار را از جمله منابع تامين مالي اين پروژه عنوان كرد.
وي با اشاره به اينكه سطح جمعيت تحت پوشش فاضلاب در تهران پايين تر از 10 درصد است، گفت: در حال حاضر اين ميزان حدود 7 درصد است و در سطح كشور حدود 20 تا 22 درصد است كه طبق برنامه چهارم توسعه بايد به حدود 40 درصد توسعه پيدا كند. دور ريختن هاي اين شهر زياد است، مثل زباله هايي كه اگر بازيافت شوند حكم طلا را پيدا مي كنند و البته آب كه اگر تصفيه شود، دست كم مي تواند با آبياري تحت پوشش فضاي سبز، بيابان هاي اطراف را به جنگل تبديل كند.

فرزين شيرزادي-بهار سال قبل رو به پايان بود كه بحث در مجموعه مديران شهري بر سر انتقال نمايشگاه بين المللي تهران از محل فعلي به محلي ديگر يا حتي شهري ديگر بالا گرفت و در نهايت شهرداري و شوراي اسلامي شهر تهران به اين نتيجه رسيدند كه نمايشگاه بين المللي تهران دير يا زود بايد از حاشيه بزرگراه چمران به محل ديگر انتقال پيدا كند. دليل آن هم روشن بود؛ نمايشگاه بين المللي تهران كه پيش از انقلاب در گوشه خوش آب و هواي شمال شهر ساخته شد، حالا پس از نزديك به 3 دهه در ميان نقاط مسكوني، دانشگاهي، فرهنگي و تفريحي اطراف خود محاصره شده است. اين موقعيت مكاني، در كنار برپايي نمايشگاه هايي كه به دور از ويژگي هاي تخصصي، بيشتر به محلي براي گذران اوقات فراغت بازديدكنندگان تبديل شده اند، باعث شد تا هنگام برپايي غالب نمايشگاه ها بخصوص نمايشگاه هايي نظير نمايشگاه بين المللي كتاب تهران كه جنبه عمومي تري دارد، ترافيك سنگيني در بزرگراه چمران و خيابان هاي اطراف آن كه باعث اتلاف وقت ساكنان محلي منطقه در دسترسي به محل كار يا محل سكونت خود مي شود، ايجاد شود.
نمايشگاه بين المللي تهران از يك طرف از خيابان سئول و از طرف ديگر از بزرگراه چمران (مسير رفت يا برگشت) قابل دسترسي است. در حوالي اين خيابان ها منطقه اوين و سعادت آباد، ولنجك و غرب شميران و همچنين مناطق مسكوني شمال غرب ميدان ونك قرار دارد و علاوه بر دانشگاه شهيد بهشتي و سالن اجلاس سران، چندين و چند مركز دانشگاهي، اداري، درماني و فرهنگي در اطراف آن پراكنده اند. به تمام اينها اگر استقبال ميليوني از نمايشگاه كتاب تهران، نبود پاركينگ هاي حاشيه اي مناسب براي سوار يا پياده كردن مسافر و وجود دو چراغ راهنمايي در تقاطع هاي ولنجك و شهر بازي را اضافه كنيد، ترافيك سنگين روزهاي نمايشگاه را در حوالي آن منطقه بديهي مي بينيد.
در 2 سال گذشته در نمايشگاه كتاب و مطبوعات، ترافيك خيابان هاي اطراف نمايشگاه به حدي بود كه گاه معطلي در آن به بيش از يك ساعت مي رسيد. به همين دليل هم مديران شهري به اين نتيجه رسيدند كه انتقال نمايشگاه از محل فعلي ناگزير است و چاره اي جز اين نيست كه ساير نمايشگاه هاي پرمخاطب در محل ديگري برپا شود، اما مخالفت مجموعه دولت و در نهايت سياسي شدن اين مشكل شهري باعث شد تا بحث انتقال نمايشگاه از مسير اصلي خود منحرف شده و گرفتار حاشيه هاي دردسرساز شود به طوري كه مهدي چمران، رئيس شوراي اسلامي شهر تهران اعلام كرد كه مديريت شهري حاضر نيست تمام وقت و انرژي خود را به جاي صرف در راه بهبود وضعيت شهر، به كشمكش هاي سياسي اختصاص دهد. در اين بين و با فروكش كردن مباحث مربوط به انتقال نمايشگاه، كارشناسان ترافيك ايده اي را مطرح كردند كه با وجود جدي گرفته نشدن اوليه از سوي رسانه ها، در باز كردن برخي از گره هاي ترافيك در سال 83 موثر واقع شد.
سازمان حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران و معاونت ترافيك شهرداري اعلام كردند كه بر اساس نتايج تحقيقات كارشناسان ترافيك، آنها بزودي با اصلاحات هندسي در دست مطالعه بسياري از تقاطع هاي واقع در بزرگراه ها را حذف و به جاي آنها دوربرگردان هايي براي تغيير مسير در طول بزرگراه ها احداث خواهند كرد. اين اصلاحات هندسي در نهايت باعث شد كه در بزرگراه پرترددي نظير چمران كه در ادامه به بزرگراه مدرس مي پيوندد، تمامي چراغ هاي راهنمايي حذف شده و رانندگان از ميدان توحيد تا پارك وي و در ادامه تا ميدان هفت تير را بدون توقف پشت چراغ طي كنند.
شايد در طول سال گذشته تاثير اين اصلاحات هندسي چندان كه بايد منعكس نشد، اما با برپايي نمايشگاه كتاب امسال و استقبال شهروندان تهراني و شهرستاني از آن مشخص شد كه اصلاحات جديد كه چندان پيچيده به نظر نمي رسد، تا چه حد توانسته است در روان سازي ترافيك نمايشگاهي موثر باشد. بسياري از كساني كه وضعيت ترافيك خيابان ها را در دوره هاي گذشته نمايشگاه كتاب به ياد دارند، كم شدن حجم ترافيك نمايشگاهي در چند روز گذشته (به نسبت سالهاي قبل) را به خوبي حس كرده اند. علاوه بر حذف چراغ ها و تقاطع هاي پل گيشا، شهر بازي (اوين) و ولنجك كه باعث حركت بدون توقف خودروها در مسير نمايشگاه شده است، افزايش افسران راهنمايي و رانندگي مامور در اطراف نمايشگاه و اجبار رانندگان به توقف در نقاطي دورتر از نمايشگاه كه باعث سامان گرفتن پارك حاشيه اي در اين روزها شده است، همچنين افزايش اتوبوس ها و ميني بوس هاي مستقر در ايستگاه روبه روي نمايشگاه باعث شده است تا شهروندان و بازديدكنندگان، ترافيك روان تري را به نسبت سالهاي گذشته شاهد باشند. ضمن اينكه وجود ترافيك فعلي هم براي نمايشگاهي كه در يك مقطع 10 روزه شاهد ميليون ها بازديدكننده است، طبيعي به نظر مي رسد.
هرچند به جنجال كشيده شدن بحث انتقال نمايشگاه در بهار و تابستان گذشته باعث شد تا مديريت شهري موقتا قيد اين طرح را بزند، اما در نهايت راه حل اجرا شده زير مجموعه ترافيك شهرداري تهران توانست دست كم براي مدتي كوتاه مشكل ترافيك ايام نمايشگاهي تهران را حل كند؛ امري كه لااقل تابستان گذشته چندان عملي به نظر نمي رسيد.

امور نظارت بر بهداشت آب و فاضلاب و آزمايشگاه هاي شركت آبفا تهران طي فروردين ماه بيش از 34 هزار و 266 آزمايش آب و فاضلاب روي 6 هزار و 632 نمونه انجام داده است، اما اخباري كه از گوشه و كنار به گوش مي رسد، درصد آلودگي آب را ايمن جلوه نمي دهد.
هرچند آزمايشگاه هاي آب تهران روزانه آزمايش هاي مختلفي انجام مي دهند، اما اين آزمايش ها كافي به نظر نمي رسد، به طوري كه اين آزمايشگاه در ماه گذشته حدود 17 هزار و 706 آزمايش باكتريولوژي، 3 هزار و 119 آزمايش بيولوژي، 5 هزار و 604 آزمايش شيمي و فيزيكي آب، 6 هزار و 17 آزمايش آلاينده هاي كمياب و يكهزار و 820 آزمايش شيمي و فيزيك فاضلاب انجام شده است، اما هنوز هم ميكرب ها در آب شنا مي كنند. جالب است بدانيد كه از مجموع آزمايش هاي صورت گرفته حدود 20 هزار و 612 آزمايش مربوط به آب، يكهزار و 959 آزمايش مربوط به فاضلاب و 3 هزار و 969 آزمايش متفرقه انجام شده است.
واگذاري 40 هزار انشعاب فاضلاب تا پايان سال جاري و افزايش سقف استفاده مشتركان از دفع فاضلاب تا 200 هزار انشعاب، پنجره اميدي به سوي كاهش آلودگي هاي موجود در آب است، هرچند هنوز كارشناسان آب و خاك سازمان حفاظت محيط زيست معتقدند آلودگي ناشي از ورود فاضلاب و ساخت و ساز در حريم رودخانه هاي تامين كننده آب شرب، مانند رودخانه جاجرود وضعيت آب شرب مردم تهران را با بحران مواجه مي كند.
اين در حالي است كه جلوگيري از آلودگي آب شرب شهروندان، مستلزم هماهنگي و عمل به وظايف قانوني همه دستگاه ها در ستاد ساماندهي ساخت و ساز استان تهران بخصوص اداره كل آب و محيط زيست استان تهران است.
رودخانه جاجرود از جمله تامين كننده اصلي آب تهران محسوب مي شود و كارشناسان معتقدند فاضلاب خام اهالي بيش از 50 روستاي اطراف رودخانه و بيش از 150 رستوران، كارخانه و كارگاه مستقيما وارد رودخانه جاجرود مي شود كه تنها در بخش فاضلاب هاي خانگي، 2 هزار متر مكعب فاضلاب خام بدون هيچ تصفيه اي وارد رودخانه مي شود.
اداره كل محيط زيست استان تهران موظف به جلوگيري از آلودگي رودخانه هاست و قرار است هياتي متشكل از دبير ستاد ساماندهي ساخت و ساز استان و نمايندگاني از فرمانداري، سازمان مسكن و شهرسازي و اداره كل بازرسي استانداري تهران به بررسي اين موضوع بپردازند.
يكي ديگر از مشكلات در بخش تصفيه خانه ها راه اندازي اين محل در حريم رودخانه است كه به نظر مي رسد دريچه اميدي به سوي جلوگيري از آلودگي آب است، اما اين تصفيه خانه حوضچه هاي متعدد تصفيه فاضلاب خواهد داشت و فاضلاب منطقه را در بستر رودخانه جاجرود جمع آوري مي كند كه با طغيان رودخانه و سيلابي شدن، صددرصد تصفيه خانه تخريب شده و حوضچه هاي جمع آوري فاضلاب وارد رودخانه مي شود و شوك ناگهاني را به رودخانه وارد مي كند.
هرچند آب شرب اهالي تهران آلوده نيست، اما با ادامه اين روند كنترل آلودگي از دست مسئولان خارج شده و با بحران آلودگي آب مواجه مي شويم.

ورود به طرح  ترافيك مكانيزه مي شود
قرار است ورود به محدوده طرح ترافيك مكانيزه شود. معاون حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران از پيگيري اين طرح خبر داد و گفت: به منظور كنترل هر چه بهتر محدوده طرح ترافيك و شناسايي رانندگان متخلف، اين معاونت در سال جاري پيگيري جدي مكانيزه شده ورود به محدوده طرح ترافيك را در دستور كار خود قرار داده است.
وي با تاكيد بر اينكه با اين روش تمام خودروهاي متخلف شناسايي و جريمه خواهند شد، افزود: در اين طرح، از طريق نصب دوربين هاي ويژه كنترل در محدوده طرح، خودروهاي متخلفي كه بدون مجوز وارد محدوده طرح ترافيك مي شوند، به راحتي شناسايي، شماره پلاك آنها ثبت و به در منازل آنها ارسال خواهد شد.
بنا به گفته معاون حمل و نقل و ترافيك شهرداري تهران بررسي و كارشناسي هاي بيشتر اين طرح به منظور رسيدن به نتيجه مطلوب، در سال جاري در دستور كار اين معاونت قرار دارد.
بهره برداري از 28 طرح ترافيكي
۲۸ پروژه ترافيكي به منظور ايمن  سازي و تسهيل در ترافيك شمال غرب تهران اجرا و مورد بهره برداري قرار گرفت.
علي مژده جو، معاون حمل و نقل و ترافيك شهرداري منطقه 22 در اين مورد گفت: پس از انجام مطالعات كارشناسي، 17 طرح مهم به منظور روان سازي ترافيك در معابر منطقه 22 از جمله ساماندهي و اصلاح هندسي سه راه دهكده و سه راه استاديوم و احداث 3 مورد دوربرگردان در بلوار شرقي استاديوم آزادي و ... انجام شده است.
مژده جو از نصب و نوسازي سرپناه 17 ايستگاه اتوبوس خبر دارد و افزود: به منظور سهولت در دسترسي آن دسته از شهرونداني كه از وسايل نقليه عمومي براي سفرهاي درون شهري استفاده مي كنند و در مقابل تمامي ايستگاه هاي اتوبوس موجود در سطح منطقه، علاوه بر نصب سرپناه، پل همسطح نيز نصب شده است. احداث چند دستگاه پل هوايي عابر پياده مكانيزه در محورهاي آزاد راه تهران - كرج و بلوار 45 متري دهكده از ديگر برنامه هاي در دست اقدام در سال جاري شهرداري منطقه 22 است.
نصب مجسمه هنرمندان در پارك ايرانشهر
سازمان زيبا سازي به دنبال برنامه هاي سال 84 خود، به زودي مجسمه 22 نفر از هنرمندان معاصر كشور را در محوطه باغ موزه هنرمندان ايران در خيابان ايرانشهر نصب مي كند.
مهندس ابوالقاسم وحدتي اصل با اعلام اين خبر، گفت: تصميم براي انتخاب هنرمندان جهت ساخت و نصب مجسمه آنها را به خود جامعه هنري كشور و هنرمندان واگذار كرديم و در نهايت 22 هنرمند معاصر كه چند نفر آنها نيز اخيرا فوت كرده اند را انتخاب و به ما معرفي كردند.
به گفته وحدتي مجسمه ها در حال حاضر ساخته شده و آماده نصب است اما به دليل مناسب نبودن فضاي نصب قراردادي جهت محوطه سازي، نورپردازي و ساخت سكوها منعقد شده و بزودي با انجام اين بخش از كار مجسمه ها نصب مي شود.
مدير عامل سازمان زيبا سازي شهر تهران در ادامه تقدير و قدرداني از هنرمندان جامعه را هدف مديريت شهري در اجراي طرح مذكور عنوان كرد و گفت: اين مجسمه ها به عنوان يك آثار ماندگار و يادگار باقي خواهند ماند.
مترو، مقاوم در برابر زلزله
بعد از زلزله تير ماه گذشته در شمال كشور و همزمان با آن، لرزيدن پايتخت، حدس و گمان هايي در مورد مقاومت بخش هاي مختلف تهران در برابر زلزله مطرح شد كه از بيمارستان ها، مدارس وبافت هاي فرسوده تا تاسيسات زيربنايي و تونل هاي مترو را در بر مي گرفت. اما حساسيت به روي تونل هاي مترو از آن جهت بيشتر بود كه گرفتار شدن در اين تونل ها مشكلات بيشتري را درپي داشت. به همين دليل هم شركت راه آهن شهري تهران و حومه بالاخره تصميم گرفت تا به نگراني هاي شهروندان پايان دهد و خيال آنها را از مقاومت تونل هاي مترو در برابر زلزله راحت كند.
معاون بهره برداري شركت راه آهن شهري تهران و حومه گفت كه در صورت وقوع زلزله احتمالي در تهران تمام مسافران در ايستگاه ها و حتي واگن هاي مترو در برابر زلزله اي با قدرت 8 ريشتر نيز در امان بوده و هيچ خطري آنها را تهديد نخواهد كرد.
بهرام عبابافي تنها عاملي كه احتمالا در تونل هاي مترو موجب آتش سوزي شود را اتصال كابل هاي برق دانست چرا كه در زمان احداث مترو در تمام محاسبات خطر زلزله، ريزش تونل و آتش سوزي پيش بيني شده است. او گفت كه در هنگام وقوع زلزله خود به خود جريان برق قطع شده، اگر قطار در ايستگاه باشد متوقف مي ماند و اگر در تونل باشد به نزديك ترين ايستگاه هدايت مي شود.