چوگان مال ماست ما رها كرديم، ديگران گرفتند
|
|
«مقام معظم رهبري»
تا آن جا كه هوش و حافظه ما ياري مي دهد، ماحصل كلام مهم ترين مقامات و رجال سياسي ،مذهبي ،فرهنگي و اجتماعي مملكت در اغلب نشست ها و مناظره ها و مباحثه ها، بر اين محور دور مي زند كه در پي دگرگوني هاي نظام سياسي و اجتماعي مملكت، بايد دگرگوني را به همه جوانب و زمينه ها، تعميم و گسترش داد.
اما سخن تازه ما در رابطه با دگرگوني و ايجاد تحول و حفظ آثار و احياي ورزش هاي ملي و بومي است. و سخن اصلي تر بر سر اين است كه اگر امروز ورزش ما در همه زمينه ها انقلابي فرهنگي را طلب مي كند و پي مي گيرد، چرا ضرورت آغاز آن بطور جدي تري احساس نمي شود. اين فضا و اين ملت امروز از هر حيث مستعد اين است كه كاري اساسي آغاز شود و فرمان حركت و سازندگي در تمامي رشته هاي ورزشي از جمله ورزش هاي ملي نظير چوگان، سواركاري، كشتي پهلواني و ... كه ريشه در تاريخ چندين هزار ساله سرزمين ما دارند صادر گردد تا همه عاشقانه و مشتاقانه راه بيفتند و اثر گذار شوند.
دريغ كه سازمان تربيت بدني ما از نخستين روز انقلاب تاكنون هرگز از اين همه پشتوانه هاي عميق فكري و معنوي و نيروهاي انساني آماده و مشتاق در راه سازندگي بهره اي نگرفته و يا نخواسته و نتوانسته كه حداقل يك روز و يا يك هفته، محض آزمايش هم كه شده مردم را اعم از ورزش دوست و غير ورزش دوست دعوت كند و بگويد: «اي مردم؛ ما مي خواهيم چنين كار و خدمتي را براي شما و فرزندانتان در ورزش انجام دهيم،اگر معتقد به سلامت روح و جسم و غرور ملي خود و فرزندانتان هستيد و از همه مهم تر معتقد به حفظ هويت و آثار ملي باقيمانده از ورزش ملي و بومي، اين گوي و اين ميدان. بيائيد و ما را در اين راه مشخص ياري كنيد.» ولي متأسفانه باز هم مسئولان و مصدرنشينان ورزش، عليرغم حمايت هاي جدي مسئولين عاليرتبه مملكتي در حمايت جدي از حفظ آثار و ميراث فرهنگي و تاريخي ورزش، هنوز هم اين فرياد و فغان دلسوزانه را نمي شنوند و يا اگر هم مي شنوند، به دليل عدم درك صحيح از چنين موهبتي بر ادامه طرح و برنامه هاي پر اشكال خود باقي مانده اند. خوشبختانه امروز براي حفظ و احياي ورزش هاي بومي فضا، فضاي مستعدي است.
موج، موجي قوي است. خواسته، خواسته اي جدي است و هدف، هدف مقدسي است.
|