چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۸۴
سياست
Front Page

نظر علي لاريجاني در مورد۴مقوله زنان،جوانان،اقوام و توسعه
اقتصاد، فراغت و منزلت
002460.jpg
روزنامه همشهري به منظور انعكاس آخرين ديدگاه ها و نقطه نظرات كانديداهاي انتخابات رياست جمهوري، سئوالاتي را در چهار محور زنان، جوانان، اقوام و توسعه به ستادهاي انتخاباتي ايشان ارسال كرد تا پس از دريافت پاسخ، همه را يكجا به خوانندگان عرضه كند. از ميان ستادهاي انتخاباتي، تنها ستاد دكتر علي لاريجاني به سئوالات همشهري پاسخ داده است كه ازنظر گرامي تان مي گذرد.
سئوال: لابد اين سئوال كه با حقوق زنان چه برخوردي داريد، خيلي از شما پرسيده شده است. يكبار هم در اين زمينه به ما پاسخ بدهيد.
جواب: هميشه بر اين باور بوده ام كه به زنان و حقوق آنان نبايد نگاه ترحم آميز و قالبي داشت. نقش هاي تشريفاتي مثل پست مشاورت را براي زنان قبول ندارم. اين نگرش ها باعث شده كه حوزه تأثيرگذاري آنها كاهش پيدا كند و توانايي هاي شان محدود شود.به عقيده من اين نگرش ترحم آميز برخاسته از انديشه اي بسته و محدود به برخي اقليم هاي عرفي و وارداتي است. نفي اين نگاه، زنان را در شرايطي قرار مي دهد كه بتوانند خود را آن چنان كه هستند، با همه توانايي ها و بالندگي ها به جامعه معرفي كنند.از طرف ديگر زنان به اقتضاي قرار گرفتن در صنفي ويژه، از حقوق ويژه هم برخوردارند. اسلام به اين حقوق توجه خاص كرده است. با اين حال نبايد فراموش كنيم كه نگاه نوين به حقوق زنان متناسب با شرايط عصري است.نكته ديگري كه لازم مي دانم به آن اشاره كنم اين است كه حق اجتماعي زن با آن چه به عنوان وظيفه در خانه به عهده دارد در تعارض نيست. خانواده اعضايي دارد كه يكي از آنها زن است. اگر همه اعضا، وظيفه و تكليف شان را بدانند و رعايت كنند، حقوق زنان در خانواده و اجتماع برخوردي با يكديگر پيدا نخواهد كرد.
سئوال: اما زناني هستند كه خود نان آور خانه اند. حق آنها چه مي شود؟
جواب: زنان سرپرست خانوار، شرايط خاص و مشكلي دارند و قاعدتا از احترام ويژه اي برخوردارند. چشم انداز دولت اميد، حل مشكلات اين بخش از زنان با رعايت شأن و حفظ كرامت آنهاست. شايد همين جا لازم باشد به موضوع بيمه زنان خانه دار كه در دستور كارهاي دولت آينده قرار دارد اشاره كنم.
سئوال: حتما زنان دوست دارند بدانند در كابينه، وزير زن هم خواهيد داشت؟
جواب: بهتر است در مقوله واگذاري مديريتها، نگاه شايسته سالارانه را جايگزين نگاه جنسيتي كنيم. به اعتقاد من اگر زنان براي سطوح وزارت، لياقتهاي خود را نشان دهند دليلي ندارد كه در كابينه عضو نباشند.
سئوال: موافقيد از برنامه هاي دولت اميد درباره جوانان بگوييد؟
جواب: من فكر مي  كنم پيش از آنكه راجع به برنامه خود راجع به جوانان صحبت كنيم بايد نگرش خود را نسبت به جوانان تعريف كنيم.امروز جوان ايراني در دوره اي ويژه به سر مي برد، چراكه در آستانه عصر ارتباطات است. اين مشخصه به او امكان مقايسه زندگي خود با ديگران را مي دهد و اين به نظر من مهم ترين چالش فراروي جوان ايراني است. جوان ايراني در مواجهه با جهان معاصر و اين امكان فراهم شده براي او بايد به هويت ايراني اش و سرزمين خود ببالد. اين باليدن در سه منظر تحقق پيدا مي كند. اقتصاد، اوقات فراغت و منزلت. متاسفانه تابه حال گرايشات مختلفي كه به فكر برنامه ريزي براي جوانان بوده اند هركدام تنها يكي از اين سه مشخصه را به عنوان نياز اصلي جوانان درنظر گرفته درحالي كه او به اين سه مشخصه توأمان نياز دارد. جوان بايد بفهمد كه با او ابزاري برخورد نمي شود. جوان متعلق به عصر ارتباطات، طرفدار سرعت، مدرنيته و پيشرفت است و اين يعني مشخصه انسان عصر ارتباطات كه ديجيتالي فكر و كار مي كند . اين به معناي پشت كردن به ريشه ها نيست، چراكه بارها ديده ايم كه جوان ايراني به هيچ وجه خود را تك جهتي نمي داند. از ميان اين سه مشخصه اساسي ترين وجه منزلت و اوقات فراغت اوست. فراغت جوان يعني به رسميت شناختن سلايق جوانان در چارچوب هاي معتبر در كنار پيشرفت.
سئوال: اين حرفها را با كمي اختلاف، همه كانديداها در دوره هاي قبل هم زده اند. تضمين اجراي آن چيست؟
جواب: زماني كه در صداوسيما بودم باشگاه خبرنگاران جوان راه اندازي شد. در اين باشگاه، ظرفيت هاي فراواني ايجاد شد. آنجا را خود جوانان اداره مي كردند و برنامه ريزي اش هم توسط خودشان انجام مي گرفت بنابراين در اين زمينه يك تجربه موفق دارم. جوانها داراي سلايق متنوع اند و همين ويژگي مي تواند گردش نخبگان را زمينه سازي كند. دولت مدرن كه من آن را سرلوحه كارهايم قرار داده ام به جوان، نگاه امروزي دارد. نگاهي كه جوان را در عصر ارتباطات، متمايز از گذشته كرده است و دست آخر اينكه هنر ما اين است كه بتوانيم بستر مناسب براي رشد و بالندگي جوانها فراهم كنيم. آنها خودشان راه را ادامه مي دهند.
سئوال: در كشور ما اقوام مختلفي زندگي مي كند كه مطالبات متفاوتي دارند. آيا پرداخت اين مطالبات امكانپذير است يا بايد به آنها به عنوان خط قرمز نگاه كرد؟
جواب: رئيس جمهور در ابتداي پذيرش مسئوليت خود، براي اجرا به قانون اساسي سوگند ياد مي كند. قانون اساسي يك كل منسجم است. نمي شود به برخي از آن اعتقاد داشت و برخي را كنار گذاشت. به اعتقاد من حقوق اقوام مختلف در قانون اساسي در اصلهاي ۱۵ و ۱۶ احصا شده و اين حقوق بدون هيچ دغدغه اي بايد ايفا شود. همه اقوام در كشور ما ايراني هستند و در ايرانيت خود از يكديگر سبقت مي گيرند. هيچ كس حق ندارد به سيستاني يا به آذري، ايراني بودن ياد بدهد.حركت همه اقوام ايراني اين است كه دست در دست هم براي رسيدن به ايراني آباد و پيشرفته تلاش مي كنند و دولت بايد زمينه اين وحدت ملي را بيش از پيش فراهم آورد. در اين زمينه هيچ خط قرمزي را هم قبول ندارم. اصولا حفظ هويت ملي ما در گرو حفظ هويت اقوام ايراني است. اين اقوام، همگي خودشان را ايراني مي دانند و هنگامي كه منافع كلي ايران مطرح است همه با يكديگر متحدند. هيچ كس ترديد ندارد كه همه اقوام آذري و بلوچ و عرب و كرد براي سرافرازي ايران تلاش مي كنند و بر همين اساس موضوع همبستگي اقوام ايراني از برنامه هاي جدي دولت مدرن است. در مدتي كه در صداوسيما بودم با تاسيس شبكه هاي تلويزيوني و راديويي محلي تلاشم اين بود كه هويت هر يك از اقوام را تحكيم ببخشيم. در اين حالت، آنها به ميهن، دلگرم تر مي شوند و وحدت ملي، آسان تر شكل مي گيرد. متاسفانه در اين زمينه افراط هايي صورت گرفته و عده اي هم به خاطر مقابله با اين افراط ها، راه تفريط پيش گرفته اند. به اعتقاد من با حفظ اعتدال و رعايت قانون اساسي، اين مسئله به شكل كاملا شفافي قابل حل است ضمن اينكه اشاره مي كنم يكي از مباني دولت مدرن، تحكيم هويت ايراني است.
سئوال: اجازه بدهيد برويم سراغ بحث توسعه. يكي از سئوالاتي كه در تبليغات همه كانديداها مورد توجه قرار گرفته، همين موضوع است. آيا دولت اميد، يك دولت توسعه مدار است؟
جواب: اساس دولت مدرن كه من آن را تعريف كرده ام بر چند پايه استوار است كه جهش علمي و فناوري، توسعه فرهنگي و اجتماعي،  و افزايش ثروت ملي از جمله آنهاست. امروز،  توسعه با هر معنايي كه براي آن برگزينيم، به هدف نخست كشورهاي جهان مبدل شده است. در ايران نيز با پيروزي انقلاب اسلامي، توسعه تعالي بخش، از اهداف نظام بوده، اما در مقام اجرا و عمل با مشكلاتي روبرو شده است. گاهي توسعه در مسيري پيش مي رود كه آزادي ها و اختيارات مردم را از آنها مي گيرد. من گمان مي كنم چنين حالتي را نمي توان توسعه خواند زيرا هيچ توسعه اي با نفي آزادي مردم توجيه پذير نيست. در تعبير ديگري مي توانم عرض كنم توسعه هنگامي مقدور مي شود كه دولت اختيار را به مردم وابگذارد و خودش تنها در چارچوب منافع و مصالح ملي و آموزه هاي ديني، آن را مديريت كند و بسط بدهد. اين فرايند روز به روز، مشاركت مردم را افزايش مي دهد و جامعه نيز به سوي توسعه بيشتر هدايت مي شود.
سئوال: و اگر توسعه با عدالت در تعارض قرار گيرند چطور؟
جواب: اگر توسعه را آنگونه كه توضيح دادم اجرا كنيم، ذاتا نبايد با عدالت در تعارض قرار گيرد. با اين حال اگر مكانيزم اجراي توسعه به تضعيف عدالت بينجامد بايد آن را اصلاح كرد. به عقيده من يكسان بودن اجراي قانون براي همه، ايجاد فضاي رقابت در همه زمينه ها، سمت گيري دولت به سوي افراد و نقاط محروم، كاستن از اختلاف طبقاتي و دسترسي يكسان همگان به مواهب و خدمات حكومت مي تواند توسعه را از غلتيدن به سوي بي عدالتي نجات دهد.
سئوال: از نتايج مترتب بر توسعه، حل مشكلات اقتصادي است؟ براي آنها فكري داريد؟
جواب: بزرگترين مسئله اقتصادي اجتماعي ما بيكاري است. سازمان مديريت و برنامه ريزي مي گويد در چهار سال گذشته نرخ بيكاري از ۱۴ درصد پايين تر نيامده است. از طرفي ايجاد اشتغال هم در اين سالها سير نزولي دارد. در حال حاضر آمارها نشان مي دهد كه حدود ۵/۴ ميليون نفر از جمعيت فعال كشور به ويژه فارغ التحصيلان جوان بيكارند. ما سرمايه هاي خودمان را (اعم از منابع مالي و نيروي انساني) درست به كار نگرفته ايم و بسياري از فارغ التحصيلان در رشته اي كار مي كنند كه ارتباطي به تخصص شان ندارد.دولت مي تواند با قاعده مند كردن نظام اقتصادي و هدايت و نظارت بر آن بستر لازم و كافي را براي اشتغال فراهم كند.

نظر يك هنرمند در مورد انتخابات رياست جمهوري
كشور به مدير اجرايي و شجاع نيازمند است

آقاي كلهر كه از هنرمندان و صاحب نظران در مسايل هنري و اولين معاونت سينمايي در جمهوري اسلامي و مسئول مركز موسيقي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در سال هاي اوليه انقلاب است طي مصاحبه هايي با خبرنگار سرويس هنري همشهري در مورد نهمين انتخابات رياست جمهوري گفت: پيش از انتخابات تا حالا همه رسانه ها و حتي كارشناسان اصرار دارند كه هر كانديدا بايد برنامه هاي خود را براي مردم شرح دهد بعضي ها مي گويند بايد برنامه ها اجرايي باشد. از وعده و وعيد بپرهيزيد به قولي كه مي دهيد عمل كنيد اخيراً راديو و تلويزيون از كانديداها امضا مي گيرد كه اگر رئيس جمهور شدند حتماً آنها را مورد پاسخ و پرسش قرار دهند ولي مشكل در طرح و برنامه هاي روساي جمهورهاي قبلي نيست حتي قبل از انقلاب هم همه نخست وزيران هم مشكلات را مي دانستند و هم راه حل ها را و جالب است بدانيد همه دولت ها راه حل هايي را كه ارايه كرده اند بسيار شبيه و بهم نزديك است. البته يكي از دلايل آن اين است كه به هرحال هم عيب يابي و هم رفع عيب هر دو به دست كارشناسان دولتي و دانشگاهي است كه مثل ريگ ته جوي آب ماندني هستند.
و هميشه اين راس حكومت و دولتمردان هستند كه مي آيند و مي روند ملاحظه بفرماييد بعد از يكي دو روز از مناظرات و تبليغات رسانه اي كه گذشت هم درد گويي ها و درمان گويي ها مثل هم شد.خوب جاي شكرش باقي است چون همه راجع به مسايل و مشكلات ايران حرف مي  زنند و هم راجع به حل آن پس از اين نظر جاي اميدواري است ولي هيچكس نگفت چرا تاكنون اين مشكلات حل نشده و بلكه مزمن هم شده است.
وي افزود: اگر به روزنامه ها مراجعه كنيد ملاحظه مي كنيد كه از اول انقلاب تاكنون هر مسئول حكومتي گفته زيرساخت هاي اقتصادي ايران خراب است و بايد از ريشه درست شود و همين جمله در سخنان تمام كانديداها و حتي كارشناسان طرف مناظره هم شنيده مي شود.
ولي اگر بخواهيم واقعا آسيب شناسي بكنيم بايد عرض كنم درست مشكل در مرحله اجراست. يعني وقتي قرار است منافع گروه كوچكي در برابر منافع ملي قرار گيرد. مساله شروع مي شود اينجاست كه تفاوت دولت شهيد رجايي كه دوران نخست وزيريش حدود ۱۰ ماه و رياست جمهوري ايشان كمتر از يكماه به طول انجاميد ،اما آثار بسيار مثبت و ارزشمند آن هنوز طي ۲۵ سال روز به روز درخشانتر از گذشته با نسل هاي بعد خود ارتباط برقرار مي كند. كلهر گفت: من به دقت تمام طرح و برنامه و به خصوص طرح هاي خلاق كانديداهاي ادوار مختلف و به خصوص دوره جديد را بررسي كردم. خوشبختانه حدود ۸۰ درصد آسيب شناسي ها مشترك و راه حل ها حدود ۷۰ درصد مشترك است. اما سئوال اينجاست در تاريخ سياسي ايران طرح هاي عمراني بسيار اميدبخش و قابل اجرا رسيده و آنقدر دست به دست گشته تا از مسير سوددهي خارج شده! سئوال امروز دانشجوها و جوانان اين است چه كسي مي تواند مجري اين طرح ها باشد؟
كلهر در پاسخ به اين سئوال كه آيا واقعا مشكل در شناخت مجري است گفت يقينا اگر نبود دشمن افرادي همچون رجايي و باهنر را شهيد نمي كرد. آنها هم عملگراتر از ما هستند و هم قبل از ما به فكر عمران و آبادي كشورهاي خودشان بوده اند و احتمالا سالها و بلكه قرن ها آدم هاي خوش تيپ، خوش پوش، خوش زبان، خوش برخورد و ... را آزموده اند و ديده اند كه پل و راه و ساختمان ساخته نمي شود. گرچه مي توانند مجالس شبانه و... را رونق ببخشند. ملاحظه بفرماييد در فرهنگي مثل فرهنگ ما كه انواع و اقسام دروغ. مثل دروغ شيرين تعارفات و توبميري و من بميرم هاي روزمره.
مثل دروغي كه بچه ها مي گويند يعني آرزوهاي خودشان را به عنوان كارهاي شده و انجام گرفته مي گويند اين نوع دروغ در كودكي بد نيست ولي در بزرگسالي مي تواند خطرناك باشد يعني دروغ هاي آرزويي كه خيلي از كانديداها مي گويند و بعد هم مي گويند شرمنده هستيم واقعا مي خواستيم بشود معذرت مي خواهيم و نشد. اينها را راست مي گويند اما روانشناسان و روانكاوان مي دانند اين نوع دروغ آرزويي در كشور ما به خصوص مقامات بالا زياد ديده مي شود آرزوهايي كه متر نكرده پاره مي كنند و متاسفانه در نظام اجرايي ما جاافتاده و نتيجه آن طرح هاي نيمه كاره است و جالب است هيچكس هم ناراحت نمي شود. از قديم قبل و بعد از انقلاب در تنظيم بودجه عناصر ابتدايي و سلول هاي كوچك آن دروغي است يعني هيچوقت نرخ دستمزد يك كارگر ساده در بودجه و در واقعيت يكي نيست. حتي با اختلاف بيست، سي، پنجاه درصد هم نيست. هميشه نرخ كارگر ساده در بودجه و در عمل حداقل صددرصد با هم اختلاف دارند يعني سالم ترين مدير اگر سه كارگر ساده را به مدت ۲ روز به استخدام بگيرد بايد آنرا تبديل به پنج كارگر ساده در ۴ روز يا ۱۰ كارگر ساده در دو روز و امثال آن كنند. به همين نسبت تمام آمار و ارقام ونتايج و آ ثار آمار در كشور ما غلط و غيرقابل اتكاست.
جداي از اينكه از روز اول هر مسئول و مديري قباحت دروغ را فراموش كرده و وقتي آب از سر گذشت چه يك ني چه صد ني!
وي افزود: مشكلات را بايد يك فرد مدير شجاع و معتقد تغيير دهد كسي كه اعتقاد و ايمانش مهمتر از جاه و مقام و شهوات باشد حتما از پايين ترين مراتب مديريت براساس لياقت نه براساس خويشاوندي و پارتي هاي متداول و متعارف بالا آمده باشد.
كسي كه براساس لياقت و شايستگي رشد كرده باشد مي تواند در برابر سفارش ها و توصيه هاي متداول بايستد.
حضرت امير (ع) مي فرمايند هدف و مقصود پيش روي شماست و گذشته شما را به سمت آينده سوق داده و هدايت مي كند. يعني امروز ما را ديروز ما ساخته و فرداي ما را امروز ما خواهد ساخت كسي كه خود براساس پارتي و ارتباط خويشاوندي و آقازادگي و با بي عدالتي به اينجا رسيده محال است بتواند خود باعث رفع ظلم و ناروايي و بي عدالتي از جامعه شود.
كسي كه خود با انواع رانت هاي متداول به اينجا رسيده است غيرممكن است بتواند به ملت خدمت كند كه گذشته پاك و به دور از حق كشي و رانت بازي داشته باشد. كسي كه ديروز هم چون مولاي متقيان پاك و تميز زندگي كرده مي تواند به برادرش نه بگويد وگرنه كسي كه وامدار بسياري از زراندوزان، زورمداران و تزويرگران بوده چگونه مي تواند رايحه دل نشين و دل انگيز عدالت را به شامه مردم تبعيض زده ،هنرمندان برآشفته از پارتي بازي، معلمان درگير رفيق بازي و توليد گران آسيب ديده از رانت خواري برساند.سئوال اين است چه كسي باتوجه به زندگي كاري گذشته خود توان مقابله با زراندوزان ناشايست، زورمداران نابايست و تزويرگران پست را دارد چه كسي مي تواند به دور از شعار با تكيه بر سابقه مديريتي خود حافظ مال، ناموس فرهنگ، هنر اين ملت در برابر كلاشان بي هنر، گدازادگان آقازاده نام چپاولگران اموال ملت با صبر و حوصله و تدبير باشد.

|  اقتصاد  |    اجتماعي  |   انديشه  |   سياست  |   سينما  |   علم  |
|  ورزش  |

|   صفحه اول   |   آرشيو   |   بازگشت   |