وام مسكن در تهران بايد حداقل 40 ميليون باشد!
آرونا- سياست تعيين سقف وام مسكن تا 80 درصد قيمت نهايي يك واحد مسكوني، سياستي كاملا معقول است؛ اما نگاه به كشور به عنوان يك كليت و عدم توجه به تفاوت قيمت در شهرهاي بزرگ نسبت به شهرهاي كوچك، موضوع را اندكي پيچيده مي كند.
واقعيت اين است كه وام 18 ميليوني، وامي است كه با لحاظ كردن سقف 80 درصد قيمت ساختمان ابتياع شده توسط گيرنده وام، با محدوديت عمر 12 ساله براي آن، در تمام كشور پرداخت مي شود، اين مقدار در شهرهاي كوچك هرچند سقف 80 درصدي را پرمي كند، ولي در تهران از مرز 35 درصدي عبور نمي كند! بگذريم كه در شهرهاي كوچك نيز قدرت بازپرداخت حدود 300 هزار توماني براي اين وام وجود ندارد (چرا كه بانك مسكن در توجيه رقم بالاي بازپرداخت، رقم اجاره بهاي مربوط به واحد مسكوني خريداري شده را مورد تاكيد قرار مي دهد و اين موضوع در شهرهاي كوچك مصداق ندارد).
در هر حال نگاهي آماري به تعداد مسكن ساخته شده در 15 سال اخير (آغاز وام هاي مسكن صندوق پس انداز مسكن از سال 69 بود) نشان مي دهد كه تنها يك ميليون و 800 هزار نفر اين وام را دريافت كرده اند كه درصد كوچكي از كل مسكن خريداري شده در اين سال هاست! به اميد روزي كه وام مسكن در تهران حدود 40 ميليون تومان و بازپرداخت آن ماهيانه حدود 150 هزار تومان در اقساطي 30 ساله باشد.
وامي نه حتي براي متوسط ها!
با تصويب افزايش وام و نيز اعلام نحوه ارائه آن، اين گمان قوت مي گيرد كه اصولا آن دسته از اعضاي جامعه كه كم درآمد محسوب مي شوند، بايد فكر خانه دار شدن در سايه اين وام را از سر بيرون كنند!صرف نظر از انتقاداتي كه به روش تخصيص اين وام 18 ميليوني و تقسيم آن به دو بخش 12 و 8 ميليون توماني (كه با دوقسمتي كردن وام و دريافت دو قسط جداگانه، بانك مسكن در طول 6سال، كل مبلغ 18ميليون را از وام گيرنده دريافت مي كند و 12سال بعد تنها صرف دريافت بهره اين وام مي شود!) مي شود، بدون شك اقشار آسيب پذير به هيچ وجه قادر به پرداخت اقساط حدود 280 هزار توماني آن نخواهند بود.اي كاش طرح واگذاري مسكن به روش اجاره به شرط تمليك، آن هم با اقساطي معقول، توسط فعالان عرصه توليد مسكن جدي تر گرفته شود.